De dynamische belastingen in een structuur die worden veroorzaakt door de snelle beweging van delen van een structuur door seismische vibraties.

Branders die werken op samengeperst acetyleengas en zuurstof. Worden gebruikt voor lassen en bewerken van staal.

Schilderij waarbij de verf laag voor laag in omgekeerde volgorde, dat wil zeggen eerst de belangrijkste details en daarna de achtergrond, op een stuk glas wordt aangebracht. De voorstelling wordt aan de keerzijde bekeken.

Techniek waarbij verf in de omgekeerde volgorde, dat wil zeggen eerst de meest opvallende details en daarna pas de achtergrond, op de binnenkant van een stuk glas wordt aangebracht. Uiteindelijk moet de beeltenis vanaf de buitenkant bekeken kunnen worden.

Decoratief ondoorschijnend glas gemaakt door verschillende kleuren te mengen, om zo natuurlijke halfedelstenen als chalcedoon, jaspis, onyx en agaat te imiteren. Agaatglas werd in het oude Rome geproduceerd en vanaf de 15de eeuw ook in Venetië en Duitsland. Het lijkt op pâte de verre, waarvoor een ander productieproces wordt gebruikt. De term verwijst ook naar een soort kunstglas, ontwikkeld door Tiffany, dat lijkt op agaat.

Een term die in de glashandel wordt gebruikt voor een soort kunstglas, dat voor het eerst werd gefabriceerd door de New England Glass Co. in 1886. Wordt gekenmerkt door een glanzend vlekkenpatroon, verkregen door eerst het object te bedekken met een metalen kleurstof en het daarna te besprenkelen met een vervliegende vloeistof. De afwerking wordt gefixeerd door te bakken op een lage temperatuur.

Glazen bedoeld om ale of bier uit te drinken. Exemplaren uit de vroege 17e en 18e eeuw hebben vaak dezelfde vorm als een hoog wijnglas, S-vormig van lijn of met een ronde trechtervormige kelk en staand op een steel die in lengte kan variëren. De inhoud van de kelk is meestal tussen de 1 en 1½ deciliter. Moderne exemplaren hebben vaak de vorm van hoge, dunne glazen, meestal met een inhoud van 3½ deciliter, die naar beneden smal toelopen en op een massieve basis staan.

Verwijst naar een type glas dat werd vervaardigd in de Italiaanse stad Altare, bij Genua. De glasindustrie was daar in de 9de eeuw gevestigd door glasblazers uit Normandië en Vlaanderen. De term verwijst in het bijzonder naar glas uit de 15de eeuw en later dat daar is geproduceerd, of dat elders ontstond op basis van technieken die men van de Altare-glasblazers had geleerd. Tijdens deze periode imiteerden de glasmakers van Altare de uiterst gewilde, geheime technieken van de Venetiaanse glasblazers, en verspreidden ze de geheimen naar andere centra in Europa.

Een term gebruikt voor kunstglas, bestaand uit één laag, ontwikkeld door de New England Glass Company in 1883. De kleuren variëren van licht geelbruin tot donker robijnrood, waarbij rode delen worden verkregen wanneer een deel van het glas opnieuw wordt verhit en de gouden deeltjes in het glas een robijnrode kleur aannemen.

Klasse van personen die in loondienst zijn, vaak voor handenarbeid.

Groot formaat tekenpapier ter grootte van 864 x 660 mm. De term 'atlaspapier' werd oorspronkelijk gebruikt voor wat nu 'kaartpapier' heet.

Cedersoort die voorkomt in het Atlasgebergte van Algerije en Marokko. In sommige classificatielijsten wordt deze boom vermeld als ondersoort van de libanonceder, als C. libani atlantica.

Boeken met kaarten, met of zonder begeleidende tekst, als bijlage bij een boek of afzonderlijk uitgegeven.

Een term gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door Steuben Glass Works, met een paarsachtig, blauwig of goudkleurig metalliek uiterlijk, dat wordt verkregen door het glas boven het vuur te besproeien met tinchloride of loodchloride onder vaste atmosferische omstandigheden.

Een doorschijnende glassoort gevlekt met metallieke deeltjes om bruinachtig aventurienkwarts te imiteren.

Belastingen of krachten die door het middelpunt van de zwaartekracht van de doorsnede van structurele delen gaan en daarom loodrecht op het vlak van de doorsnede staan.

Zwaar materiaal, zoals water, zand of ijzer, dat wordt gebruikt om gewicht te vergroten, bijvoorbeeld in een machine.

Middelen die worden gebruikt bij een elektrische ontladingslamp om de noodzakelijke omstandigheden voor een stroomkring, zoals voltage, stroom en golfvorm, te krijgen en te houden zodat de lamp aan gaat en blijft branden.

Cilindrische bekers met een platte onderkant en meestal een schenktuit, vooral gebruikt door chemici en apothekers.

Krachten gedragen door een constructie of een gedeelte daarvan.

Verplichte heffing van geld door de staat of lokale autoriteiten ten laste van personen, eigendom of bedrijven.

Bewijs in de vorm van een stempel bevestigd aan een artikel waaruit blijkt dat BTW belasting is betaald.

Speciale vrijgestelde bedragen of provisies voor bedrijven, zoals versnelde waardeverminderingsaftrek, kredieten en kortingen, allemaal bedoeld om werkzaamheden te bevorderen die sociaal en financieel aantrekkelijk zijn.

Zegels die op bepaalde producten of documenten moeten worden geplakt voordat deze worden verkocht om aan te geven dat een belasting is betaald.

Structurele belastingen die bewegen.

Omvat het maken van of het werken op of met glas of glazen artikelen.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met Bilaspur, in de vallei van de rivier de Sutlej, in het heuvelgebied van Punjab. Vanaf circa 1650 tot 1870 was Bilaspur een belangrijk centrum voor de schilderkunst. De 17de-eeuwse heerser Dip Chand diende de Mogols, en huwelijksbanden hebben hem er mogelijk toe aangezet een schildersatelier op te zetten. In tegenstelling tot het lokale beeldhouwwerk van de 17de eeuw heeft het merendeel van de vroege Bilaspur-schilderkunst geen religieus thema. Het betreft meestal portretten met een naturalistisch karakter, iets waarvoor ze schatplichtig zijn aan de Mogols. In de Bilaspur-schilderkunst van latere datum is het verfijnde karakter van de Mogol-invloeden behouden gebleven, maar de themakeuze is verschoven naar meer algemene traditionele onderwerpen als illustraties van de 'Ragamala' en devotiewerken. Aan het eind van de 18de eeuw werd de schilderkunst van Bilaspur overheerst door buitenlandse invloeden uit Guler en Kangra, en in de eerste decennia van de 19de eeuw was er nog nauwelijks iets van het oorspronkelijke karakter bewaard gebleven, waardoor de stijl in verval raakte.

Kleine drinkglazen voor kruidenbitter, likeur en eaux-de-vie, in de vorm van een klein wijnglas met kelk op hoge stam, ook bekervormig.

Een oneerbiedige of respectloze daad, houding of uitspraak ten aanzien van iets dat wordt beschouwd als onaantastbaar of heilig, in het bijzonder iets dat betrekking heeft op God.

Kleine glazen voor zout of snoepgoed, meestal met dubbele ojiefvormige of komvormige kelken.

Het verbinden van metalen delen door versmelting, waarbij de benodigde warmte wordt geproduceerd door middel van een elektrische boog, dat wil zeggen de elektrische ontlading tussen twee elektroden.

Silicaatglas dat ten minste vijf procent booroxide bevat en wordt gebruikt in hittebestendig glaswerk.

Kleine drinkglazen voor sterke drank, gewoonlijk met een inhoud van ongeveer 6 à 8 cl, met trechtervormige of conische kelk met een korte rudimentaire stam op zware voet.

Een booglasprocédé waarbij onderdelen worden verbonden door middel van verhitting tussen een metalen verbindingsbout en het andere te bewerken deel totdat de beide oppervlakken aan elkaar vastzitten.

De belastingen van een constructie tijdens het bouwen.

Te gebruiken voor glaswerk met zeer diepe, complexe en gepolijste groeven.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door centrale cirkelvormige randen rond een pontil mark. Een ruit van dit glas wordt vervaardigd uit het middendeel van een plaat kroonglas, dat ontstaat door het ronddraaien van een glasbel op een ponteerstaaf, waarna één uiteinde wordt weggesneden, zodat er grote ronde glasvlakken ontstaan.

Een handelsmerk gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company; de kleuren lopen van roze tot geel met roze bovenaan, dat wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van goud en uranium.

Verwijst naar een type glas dat populair werd in de 19de eeuw. Dit doorgaans opake glas heeft een karakteristieke limoen- of citroengele kleur, veroorzaakt door het cadmiumsulfide in het glasmengsel. Soms wordt er selenium aan het mengsel toegevoegd om een oranjekleurig of helderrood glas te creëren. Er is geen relatie met 'sulfide (glas)': glas dat wordt gekenmerkt door een gesneden object dat is ingevoegd in helder glas.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door twee of meer kleurlagen, meestal een dunne laag gekleurd glas op een heldere of licht gekleurde glaslaag. Cameeglas wordt gemaakt door een kleine druppel donker glas in een pot met licht gekleurd glas te dopen en de druppel vervolgens te blazen tot een luchtbel, waarin de afzonderlijke lagen ontstaan. Cameeglas wordt gebruikt bij het maken van glas in lood, en wordt hoger gewaardeerd dan 'potmetaalglas' vanwege de mogelijke effecten: door de dunnere kleurlaag kan meer licht naar binnen vallen, terwijl de verzadigde kleur van potmetaalglas minder licht laat doordringen in het interieur.

Glas gevormd uit twee of meer versmolten lagen van verschillende kleuren glas.

Gevat glas van twee of meer lagen in contrasterende kleuren. De buitenste lagen zijn geslepen, gesneden of gegraveerd om een ontwerp te produceren dat afsteekt tegen de achtergrond.

Te gebruiken voor geperst glaswerk met een oranjegouden irisatie die is ontstaan door een gekleurde nevel in plaats van door de aanwezigheid van metaaloxides.

Type vlakglas dat wordt geslepen tot werkelijk gladde oppervlakken. Gebruikt voor winkelpuien, aanrechtbladen, tegels en panelen. Het wordt in vele kleuren gemaakt in dikten van 0,86 tot 3,81 cm of gelamineerd om verschillende kleureffecten te geven.

Drinkglazen met een ogenschijnlijk normale, maar in werkelijkheid uiterst kleine inhoud, die oorspronkelijk in de 18e eeuw gebruikt werden door ceremoniemeesters.

Genus van insecten met een zacht schild. Bij veel leden van dit genus zijn de vrouwtjes bedekt met een wasachtige substantie.

De kunst van het maken van figuren of voorwerpen van was.

Drinkglazen voor cider; soms gegraveerd met motieven van appeltakken of appelbloesems.

Plat vensterglas dat zich kenmerkt door rechte ribbels. Vervaardiging vindt plaats met behulp van een oude techniek, waarbij een grote bol glas wordt geblazen en aan een blaaspijp wordt uitgeslingerd, zodat het een lange fles vormt. Vervolgens worden de halfronde uiteinden afgesneden. Door de ontstane cilinder daarna in de lengte door te snijden en opnieuw te verwarmen, kan men het met een houten vlak platstrijken of laten inzakken tot het plat is. Glas kenmerkte zich traditioneel door een grote variabiliteit in textuur, kleur en dikte. Vervaardigd met moderne methoden is het echter regelmatiger. Cilinderglas verving kroonglas grotendeels toen het productieproces werd gemechaniseerd.

Wijnglazen op stam, bestemd voor het drinken van rode wijn uit Bordeaux.

Deskundigen op het gebied van de klassieke oudheid of aanhangers van het classicisme op het gebied van kunst of literatuur.

Omvat alle uitingen van kunst en architectuur uit de late 18e en de 19e eeuw waarin de klassieke principes terugkeren. Gebruik 'neoklassiek' voor architectuur en ornamenten van de late 18e tot vroege 20e eeuw die betrekkelijk nauw zijn gebaseerd op oude klassieke vormen.

Groep lettertypen ontstaan in Frankrijk in 1698, die onder meer gekenmerkt worden door verticaal accent, het sterke contrast tussen dikke en dunne pennestreken en losse schreven.

Het systematisch indelen in groepen of categorieën volgens vastgestelde criteria.

Bolle, donker getinte glazen die als spiegels werden gebruikt om landschappen of onderdelen van landschappen verkleind, in gedempte kleuren of met samengevoegde details weer te geven, of om voorwerpen van hun omgeving af te zonderen, ze te vereenvoudigen en weer te geven in de vorm van licht en donker. Ze waren in de 17de en 18de eeuw populair onder kunstenaars, reizigers en hen die het landschap eenvoudigweg wel eens met een andere blik wilden zien. Ze werden ofwel in de hand gehouden, ofwel in grotere vorm bevestigd naast de vensters van koetsen. Ze zouden zijn gebruikt door de schilder Claude Lorrain, die vergelijkbare effecten weergaf in zijn landschappen, vandaar de naam.

Een soort glas dat wordt gekenmerkt door de hoofdzakelijk groenachtige, turkooizen, gele, bruingroene of rookzwarte kleur geaccentueerd met luchtbellen, roze en witte vegen, en vlekken van aventurien; werd gemaakt door James Couper & Sons, Glasgow.

Een term gebruikt voor een soort kunstglas dat wordt gekenmerkt door de luchtbellen van verschillende grootte, gecombineerd met grote ongezuiverde glasdeeltjes enoverdekt met een laag helder glas; ontwikkeld door de Steuben Glass Works voor 1930.

Glazen voor cocktails, met voet, stam en kelk, in allerlei vormen en maten, maar vaak trechtervormig.

Glazen voor brandewijn, cognac of likeur; op korte stam, met peervormige kelk die naar boven toeloopt om het aroma van de drank vast te houden; soms vergezeld van een metalen houder door middel waarvan het glas boven een vlam kan worden gehouden om het te verwarmen.

Europese luitachtige chordofonen die in de 17e eeuw zeer geliefd waren in Italië. Ze hebben een zeer lange, smalle hals die tot wel 24 beweegbare fretten kan hebben, een kleine peervormige klankkast en twee of drie snaren die met een plectrum werden bespeeld.

Glaasjes voor zoetigheden, meestal ongeveer 10 cm hoog, gebruikt voor het serveren van suikergoed of andere zoetigheden.

Boetseerder van wassen of terracotta figuren in het Oude Griekenland.

Verwijst naar een type sierglas dat in de 16de eeuw in Venetië is uitgevonden. Wordt gekenmerkt door een oppervlak dat bevroren lijkt of lijkt op gebarsten ijs. Het wordt vervaardigd door een hoeveelheid geblazen glas in water te dompelen en het vervolgens snel opnieuw te verhitten, of door het hete glas over een oppervlak van metaal of klei te rollen dat is bedekt met glasscherven, waarna de vorm erin wordt geblazen.

Dessertglazen op voet voor het serveren van zoetigheden. Gemaakt in een verscheidenheid aan vormen en stijlen, vaak in de stijl van eigentijdse drinkglazen.

Te gebruiken voor wedstrijdzeilboten die conform bepaalde regels zijn gebouwd, volgens welke romp en tuigage verschillende vormen mogen hebben, maar die nog steeds genoeg op elkaar lijken om tegen elkaar te mogen wedstrijdzeilen zonder compensatie door een handicap te bepalen.

Glas dat van kleur lijkt te veranderen wanneer het wordt gezien bij doorgelaten of gereflecteerd licht; wordt vaak verkregen door toevoeging van colloïdaal goud aan het glasmengsel.

De constante belastingen in constructies die voortkomen uit het gezamenlijke gewicht van de delen, de ondersteunende constructies en de permanente verbindingen of onderdelen.

Zachthout van naaldbomen van het genus Pseudotsuga menziesii.

Noord-Amerikaanse sparrensoort die in verschillende vormen voorkomt, waarvan een soort met teruggebogen bracteeën, en die soms als afzonderlijke soort wordt beschouwd. De bomen kunnen een hoogte van meer dan 90 m bereiken en een doorsnee van meer dan vier m. De meeste huidige boomgroepen hebben echter veel geringere afmetingen, aangezien veel oude bomen reeds zijn gekapt. De douglasspar staat bekend als een van de beste productiebomen in Noord-Amerika en is daarnaast een geliefde sierboom en kerstboom. Hij wordt voor herbebossing langs de kust van de Stille Oceaan gebruikt.

Hout van de soort Pseudotsuga menziesii.

Drinkvaatwerk van glas bedoeld voor één enkel persoon.

Negatieven vervaardigd met het droge collodiumprocédé, een procédé waarbij het bindmiddel is gedroogd vóór de belichting, of een hygroscopische agens bevat om voldoende vocht vast te houden, zodat het na lange tijd kan worden verwerkt. In Nederland niet tot nauwelijks gekend.

Vlakglas met een dikte van 3,00 tot 3,38 mm.

Wijnglazen met een voet waar ook uit kan worden gedronken als het glas is omgekeerd.

Kleine aleglazen met een korte stam en een inhoud van circa 1 deciliter, vervaardigd in Engeland van de vroege 17e tot vroege 19e eeuw.

Synthetische elastomerische vezels of stoffen die grotendeels bestaan uit afwisselend starre en flexibele segmenten van polyurethaan. Het wordt in de kledingindustrie vooral gebruikt voor kousen, ondergoed, zwemkleding en andere nauwsluitende kleding. Spandex is de algemene naam in de Verenigde Staten en Canada. Elasthaan is de algemene naam die elders wordt gebruikt. Lycra is een handelsmerk van dit materiaal.

Benaming die wordt gebruikt voor het eerste type bentwoodstoelen. Gepatenteerd door Samuel Gragg in 1808.

Het vermogen van een gespannen voorwerp om zijn grootte en vorm weer terug te krijgen na iedere soort van vervorming.

De verhouding tussen de eenheidsspanning en de eenheidsvormverandering binnen de elastische grens van een materiaal zonder barsten.

Band- of koordvormig stukken rubber of latex in vorm van een dunne ring.

Pleistergereedschap van zeer flexibel koolstofstaal. Worden gebruikt bij het afwerken van pleister.

Polymeermateriaal dat na het rekken terugkeert tot ongeveer de oorspronkelijke lengte.

Wordt gebruikt voor alle lasmethoden waarbij elektriciteit als krachtbron wordt gebruikt.

Glaswerk dat van ca. 1780 tot 1825 is geproduceerd door Engelse glasmakers in Ierse fabrieken.

Vlakglas met een dikte van 3/32 in. (2,5 mm) dat voor vensters wordt gebruikt.

De belasting op een zuil of pijler die asymmetrisch is met betrekking tot de centrale as en die daarom een krommend moment produceert.

Belastingen die aan bestaande belastingen worden toegevoegd.

Handelsmerk voor een soort glas dat werd ontwikkeld door Tiffany en co. met een iriserend oppervlak dat lijkt op dat van opgegraven oud Romeins glas. Dit effect wordt verkregen door het glas te besproeien met metaalhoudende zouten terwijl het nog heet is.

Flacons met opgewerkte patronen op een of beide zijden.

Verwijst naar glasdraden die als decoratie zijn aangebracht, meestal op de romp, de voet of het handvat van een vat. De draden kunnen in rechte rijen, in een bepaald patroon of in een kettingvorm zijn aangebracht. Trailings verschenen voor het eerst op oud Romeins glas, en waren ook populair bij glas uit de Middeleeuwen en later. Er is een kenmerkend verschil met draadwerk, waar het zelfstandige, vaak deels vrijstaande ontwerpen betreft.

Apparaten die worden gebruikt om twee filmdeeltjes of bandopnames in de juiste volgorde bijeen te houden terwijl ze aan elkaar worden gelast.

De oplegging van verplichte bijdragen door een overheidsinstantie om inkomsten te verkrijgen

Grote groepen mensen die zich via internet hebben georganiseerd. Ze ontmoeten elkaar op een bepaalde locatie op een bepaald tijdstip, voeren geschreven of minder nauwkeurige instructies uit en verspreiden zich dan weer.

Glinsterend en glanzend glas dat is gemaakt van een samenstelling van loodoxide, zand en alkali. Vaak gebruikt in lenzen en prisma's vanwege de hoge brekingsindex.

Hedendaagse verzamelaarsterm die verwijst naar grote wijd uitlopende glazen vaten voor het verwarmen van flip (een soort advocaat), waarvan de populariteit een hoogtepunt beleefde in de 18de en 19de eeuw; verwijst soms ook naar de kleinere glazen vaten waaruit de flip werd gedronken.

Vlakglas dat wordt gemaakt door een lint gesmolten glas boven een bad gesmolten tin te gieten. Het proces is in 1959 ontwikkeld door Pilkington Brothers en is nu de meest gebruikte methode ter wereld voor het maken van plaatglas van goede kwaliteit dat helder en vlak is met parallelle en met hitte gepolijste randen.

Hoge smalle wijnglazen met een conisch gevormde kelk op een stam; ook gebruikt voor het drinken van champagne. Gebruik 'champagneglazen' voor glazen met een ondiepe, schaalachtige kelk.

Elastomeer dat het meest bestand is tegen oxidatie, chemische producten, olie, oplosmiddelen en hitte; veelvoorkomende toepassingen zijn remvoeringen, O-ringen, pessariums en brandslangen.

Een bepaalde plasticsoort die wordt gekenmerkt door bestendigheid tegen agressieve omgevingen, waaronder extreme weersomstandigheden en temperaturen van bijna 0 tot 260 graden Celsius.

Drinkgerei uit de 17e en 18e eeuw in de vorm van drie of meer koppen, waarvan de zijden aan elkaar vastzitten en aan de binnenkant zo aan elkaar bevestigd zijn dat het hele geval kan worden geledigd via één van de koppen.

Het verschijnsel van dubbele breking van gepolariseerd licht door een doorzichtige stof die onder elastische spanning staat, gebruikt voor het meten van de belasting van elastische, doorzichtige materialen.

Het maken van drukplaten door gebruik te maken van een gietvorm of een ander drukoppervlak, zoals een houtgravure of zetsel, en het te galvaniseren met koper.

Wordt gebruikt voor alle lasmethoden waarbij brandgas als warmtebron wordt gebruikt.

Het vormen van glas door lucht door een blaaspijp in een massa gesmolten glas te blazen. Het glas wordt gevormd met tangen en snijbladen of door het te rollen op een harde ondergrond.

Glaswerk dat wordt gevormd door lucht door een blaaspijp in een klomp gesmolten glas te blazen.

Verwijst naar werken van gekleurd glas, over het algemeen in de vorm van een venster, zelfstandig paneel of lampenkap, waarvan het ontwerp bedoeld is om te worden bekeken door gebroken licht en de uitwerking in hoge mate afhangt van de hoedanigheid van het licht. De fasen van het productieproces zijn in een handboek uit de vroege twaalfde eeuw beschreven door de monnik Theofilus en het proces is sindsdien nauwelijks veranderd. Het glasobject wordt gemaakt door stukken gekleurd glas te snijden op basis van een karton op ware grootte en de stukken vervolgens te vatten in stroken lood. Op het glasoppervlak kunnen details worden geschilderd die worden gebrand in een oven voordat de glasstukken worden samengevoegd. De methode waarmee het glas waterdicht wordt gemaakt en wordt bevestigd in een raam is vaak zeer decoratief en vormt een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Als hoogtepunten van gebrandschilderd glas worden de werken uit de Europese gotiek en de 19de-eeuwse neogotiek beschouwd.

Verwijst naar gekleurd glas dat is vervaardigd door metaaloxiden toe te voegen aan het gesmolten glas, waardoor verschillende kleuren ontstaan. Deze term wordt soms gebruikt voor beschilderd glas, waarbij pigment op het oppervlak is gesmolten. Strikt genomen is de term alleen van toepassing op glas waaraan metaaloxiden zijn toegevoegd om gesmolten glas te kleuren.

Twee of meer verschillende soorten belastingen (zoals dode, mobiele of windbelasting) die gelijktijdig op een constructie inwerken.

Belastingen op een zeer klein deel van een constructie.

Algemeen te gebruiken voor glas dat wordt gebruikt in de architectuur en dat is gesneden, gebosseleerd, gezandstraald of op een andere manier versierd.

Te gebruiken voor met hars geïmpregneerde materialen zoals papier of stof, die zijn vervaardigd onder hoge temperaturen en druk. Te onderscheiden van 'gelamineerde kunststof' die bestaat uit een dun vel van op elkaar gelegde lagen plastic, gehecht of geïmpregneerd met hars en onder verhitting samengeperst.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door de te verbinden oppervlakken te ontharden en te smelten door middel van warmte, met of zonder toegevoegd lasmetaal en met of zonder gebruik van druk. Als bij het verbinden van metaal soldeer moet worden toegevoegd, maar de te verbinden oppervlakken niet noodzakelijkerwijs week hoeven te worden gemaakt of gesmolten hoeven te worden, dan kan men de term 'solderen' gebruiken wanneer de verhittingstemperatuur onder de 750 graden Celsius ligt.

Lage dessertglazen met een rudimentaire stam of helemaal geen stam, bestemd voor gelei of ijs. Vaak met een enkel of dubbel handvat.

Gelijkmatig verdeelde belastingen over een gedeelte van of gehele lengte of oppervlak.

Glas versierd met willekeurige strepen van twee of meer kleuren waardoor het op marmer lijkt.

Geperst glas gemaakt in de jaren 20 van de 20ste eeuw door automatische machines in fabrieken in het Midden-Westen van Amerika. Het wordt gezien als kenmerkend voor de soberheid van het naoorlogse leven. Sommige patronen doen denken aan 19de-eeuwse ontwerpen, terwijl in andere de scherpe hoeken en precieze lijnen van de Art Deco-stijlen zijn terug te vinden.

Conserveringsmethode voor vergankelijke biologische preparaten, waarvan de structuurelementen worden gefixeerd, bij voorkeur met aceton ontwaterd, met reactiekunststof zoals siliconerubber in vacuüm doordrenkt een vervolgens worden gehard

Doorgaans te gebruiken voor glaswerk met facetten, groeven en holtes die worden verkregen door te snijden met een ronddraaiend wiel van metaal of steen.

Geëgaliseerde verbindingen waarbij de voegen gelijk liggen met de aaneengelaste oppervlakken

Glas gemaakt door gesmolten glas voortdurend uit te rekken met behulp van een reeks rollen op automatische machines.

Vlak glas met een behoorlijke dikte, dat wordt gemaakt door met een wals over gesmolten glas te gaan.

Vlakglas waarin draadgaas is ingesloten als veiligheidsmaatregel: als het glas breekt, houdt het draad de stukken bij elkaar.

Verwijst naar een type glas waarbij gekleurd glas is vermengd met wit glas, resulterend in een opaalglans die aan wolken doet denken. Deze techniek wordt vaak gebruikt bij de vervaardiging van siervaten. Gewolkt glas lijkt op #'reamy glas' en op 'Clutha-glas', dat eveneens 'gewolkt glas' betekent.

Plat glas dat wordt gebruikt voor praktische doeleinden. Tegenwoordig worden ook massieve of holle blokken vervaardigd van glas voor het bouwen van muren. Het decoreren van glas vindt plaats met behulp van ets-, zandstraal- of andere technieken.

Een amorfe, anorganische substantie die wordt gemaakt door silica (siliciumdioxide) te fuseren met een basisoxide, meestal transparant maar vaak ook doorschijnend of ondoorschijnend. Kenmerkende eigenschappen zijn de hardheid en stijfheid bij normale temperaturen, de plastische eigenschappen bij verhoogde temperaturen en de weersbestendigheid en bestendigheid tegen de meeste chemische stoffen, behalve waterstoffluoride. Het wordt gebruikt voor zowel gebruiksdoeleinden als decoratieve doeleinden, en kan worden gemaakt in diverse vormen, gekleurd en gedecoreerd. Glas is ontstaan als glazuur in Mesopotamië in ongeveer 3500 v. Chr. De eerste voorwerpen die geheel van glas zijn vervaardigd, dateren van ongeveer 2500 v. Chr.

Glazen instrumenten die worden gebruikt om een lichtbron in te sluiten en te beschermen, het licht te verspreiden of opnieuw te richten, of om de kleur ervan te wijzigen. Ook middelen die worden gebruikt om de luchtstroom naar de vlam te vergroten in een lamp met open vlam of een kaars.

Een twintigste-eeuwse techniek waarbij een stukje gekleurd of kleurloos glas op een ander stuk wordt aangebracht met een kleurloos plakmiddel zoals epoxiehars; de techniek kan meerdere lagen glas omvatten.

Een term gebruikt om een soort vormgeblazen glas te beschrijven, dat wordt geblazen in vormen op ware grote die gewoonlijk uit drie delen bestaan. Soms wordt de term ook gebruikt voor glaswerk dat in twee-, vier- of vijfdelige vormen is gemaakt. Het is een techniek ontwikkeld om het negentiende eeuwse Engelse en Ierse geslagen glas zo dicht mogelijk te benaderen.

Het vormen geven aan glas, waarbij facetten, groeven en indrukken worden gemaakt door te slijpen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van draaiende schijven van verschillende materialen, afmetingen en vormen en een zekere hoeveelheid water waaraan een schuurmiddel is toegevoegd.

Raam, geheel of gedeeltelijk samengesteld uit stukken gekleurd of gebrandschilderd glas, die zijn gevat in betonranden.

Wordt gebruikt voor het samenvoegen van stukjes glas door de randen in te zetten in loden glaslijsten, bijvoorbeeld om ramen of lampekappen te vormen.

Stukken glas, meestal in de vorm van een rechthoek of een ruit, die in loden glaslijsten worden geplaatst om een raam te vormen.

Vierkante of ruitvormige stukken glas, zoals diegene die diagonaal in glas-in-lood ramen zijn geplaatst, of de openingen die gevuld worden met zulke stukken glas. Voor andere vierkante of ruitvormige stukken steen, bakstenen of tegels wordt 'quadrels' gebruikt.

Met een opbouw of voorkomen van glas.

Ateliers waarin een of meerdere meesterglasmakers werken maken, toezicht houden op assistenten en leerlingen instrueren.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Glaswerkers die glas vormen door lucht door een blaaspijp in een klomp gesmolten glas te blazen en deze vorm te geven met tangen en scharen, of door deze over een harde ondergrond te rollen.

Het rollen van en vorm geven aan een massa gesmolten glas op een glasblazerssteen met de bedoeling het symmetrisch te maken, het middenop de blaaspijp of de punteerstaaf te plaatsen, of ter versiering geappliqueerde draden in het oppervlak in te leggen.

Harde, platte oppervlakken van steen, hout of metaal waarop een klomp gesmolten glas, dat op het eind van een glasblazerspijp of punteerstaaf is verzameld, wordt gerold of gevormd bij glasfabricage.

Afdrukken die op glas zijn geplakt waarna het papier is weggeschuurd en de achterkant is ingekleurd. Populair aan het einde van de 17e eeuw en het begin van de 18e eeuw.

Dunne, ongeplooide gordijnen die vlak tegen het glas van een raam of een deur hangen of direct boven een scherm en meestal dicht blijven zodat het licht wordt gedempt en het binnenkijken wordt bemoeilijkt. Gebruik 'ondergordijnen' voor dunne gordijnen die onder de hoofdgordijnen worden gebruikt om zo het licht te dempen. Gebruik 'vitragegordijnen' voor de gordijnen die vaak als ondergordijnen dienen en worden gemaakt van doorzichtig, zeer lichtgewicht materiaal, vaak effen wit.

Schotse variant van art nouveau die ontstond aan de Glasgow School of Art en zijn bloeitijd kende van ca. 1890 tot ca. 1920. Belangrijke aanhangers waren Charles Rennie Mackintosh, Herbert MacNair en de gezusters Frances en Margaret MacDonald. Toen Francis H. Newbery (1853-1946) in 1885 directeur werd van de Glasgow School, stond zijn leer onder de invloed van de Arts and Crafts-beweging. Deze propageerde kunst die doelmatigheid met schoonheid combineerde, waarbij eigenheid van en het experimenteren door de studenten werd gestimuleerd. Het tijdschrift 'The Hobby Horse' (dat voor het eerst verscheen in het voorjaar van 1884) had een voorliefde voor het samengaan van oud en nieuw, en een harmonieuze relatie tussen abstracte lijnen en massa's. De stijl werd verder ontwikkeld door de toenemende populariteit van het Keltische revivalisme, dat tegelijkertijd was ontstaan in Glasgow. Na het begin van de Eerste Wereldoorlog verdween de stijl langzaam maar zeker.

Dwarsregels tussen een deur en haar bovenlicht of in een kruiskozijn of schuifkozijn, tussen de luikopening onder en glasvlak boven.

Zij die glas of glaswerk maken.

Een klomp gesmolten glas voordat het is bewerkt of in vorm is gebracht.

Glasafval bedoeld voor hergebruik of recycling.

In algemene zin, schilders die afbeeldingen of decoraties aanbrengen op de voor- of achterzijde van glazen objecten of glasplaten. Verwijst met name naar de kunstenaars die gebrandschilderd glas maakten, in het bijzonder de fijne details op vensters en vensterpanelen.

Schilderen dat wordt gedaan op de voorzijde of de achterzijde van glas, waarbij al dan niet de verf wordt gebrandschilderd op het glas.

Schilderingen op de voorkant of de achterkant van glas, al dan niet of de verf vervolgens gebakken wordt op het glas. Geschilderde glazen spiegels en andere glasdecoratie, en geschilderde werken op dezelfde manier geschilderd op doek of houten panelen zijn bekend sinds de oudheid. In de context van glas in lood ramen en panelen, verwijst het naar delen van de afbeelding die zijn geschilderd op glas (vaak gebrandschilderd), in het bijzonder de kleinere details.

Vakterm voor vaatwerk, over het algemeen van glas of kristal, met meestal een ronde kelk op een steel met voet. Vooral gebruikt voor glazen vaatwerk voor het serveren van dranken en desserts.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor Engelse vouwstoelen uit het begin van de 17e eeuw, waarvan de poten elkaar van voor naar achter kruisen en de armleuningen aan de rugleuning en en de voorste regel van de zitting vastzitten. Ze zijn waarschijnlijk gebaseerd op een stoel die werd gebruikt door de laatste abt van Glastonbury in de kathedraal van Wells.

Glas dat tot een vezelachtige vorm is getrokken, die in stof kan worden verweven. Het is sterk, licht, niet brandbaar en heeft een grote treksterkte.

Objecten die zijn gemaakt van glas; vooral tafelgerei of glas dat wordt gebruikt voor het serveren van eten en drinken.

Algemene term voor allen die werken met of aan glas of glazen objecten.

Een glasvezel met een diameter van 0,00254 mm.

Te gebruiken voor thermische of akoestische isolatie verkrijgbaar in voorgesneden standaardlengten.

Zand gebruikt voor het maken van glas.

Personen die beroepsmatig glas, zoals ruiten, snijden en zetten.

Clipverbindingen die worden gebruikt bij het in elkaar zetten van spanten of bij het aan elkaar bevestigen van houten balken aan de uiteinden.

Verwijst naar goedkoop glas, vaak groenachtig of bruinig van kleur door de aanwezigheid van onzuiverheden, met name ijzer. Dit glas wordt vaak gebruikt voor het maken van flessen of ruiten. De term is te danken aan de overeenkomsten met woudglas, dat ook 'groen glas' wordt genoemd.

Haaksgewijze, halve lassen tussen twee houten balken die zo zijn afgezaagd dat ze goed aan elkaar gelast kunnen worden en druk kunnen weerstaan.

Modulaire architectonische elementen, zoals metselwerk of een triplex beplanking, die zo zijn geconstrueerd dat de verticale verbindingen van aangrenzende elementen niet parallel liggen.

Flacons met afbeeldingen van historische onderwerpen staan afgebeeld, zoals portretten van presidenten of andere bekende personen, emblemen of spreuken.

Glas, meestal borosilicaat, met een lage uitzettingscoëfficient waardoor het bestand is tegen thermische schokken.

Glazen voor Duitse witte wijn.

Gestuikte houtverbindingen die met lasplaten worden gemaakt.

Term die in de glashandel wordt gebruikt voor een soort glas dat soms oranje is of kleurloos en versierd met in de vorm geblazen in een motief van hulsttakjes, dat werd ontwikkeld door de Indian Tumbler and Bottle Company in 1906.

Verwijst naar de middenfase van de Griekse klassieke periode en stijl, van circa 450 v. Chr. tot circa 400 v. Chr. Karakteristiek voor de beeldhouwkunst is de volledige beheersing van de ideale menselijke vorm, weergegeven in uitgebalanceerde, subtiele beweging en met draperieën op het lichaam die de vormen onder de kleding onthullen. De vaasschilderkunst wordt gekenmerkt door een toegenomen verfijning en variatie in menselijke vormen en gelaatsuitdrukkingen. De architectuur wordt gekenmerkt door lichtere proporties en verfijning van eerder gevestigde orden.

De leer, praktijk of houding van iemand die godsdienstige beelden vernietigt of zich verzet tegen iemands eerbied daarvoor. Ook te gebruiken voor de specifieke periode uit de Byzantijnse geschiedenis. Gebruik 'aniconisme' voor het verzet tegen het gebruik van afgoden.

Vensterglas dat is gemaakt van twee glasplaten die van elkaar worden gescheiden door metalen strips aan de zijden van het glas, waardoor een geïsoleerde laag condensvrije lucht tussen de twee platen ontstaat.

Drinkglazen van uiteenlopende vorm, voor het serveren van jenever. Ze lijken op wijnglazen maar zijn kleiner.

Te gebruiken voor de bekronende fioelcomponenten in de vorm van een pot, kruik of kan in de hindoetempelarchitectuur.

De naam van een glassoort die in 1864 werd ontwikkeld door William Leighton ter vervanging van loodglas bij de productie van goedkope flessen. Gecalcineerde kalksteen of kalk wordt gebruikt voor de fabricage van glas dat als voordelen heeft dat het goedkoop, licht en minder resonant is en dat het snel afkoelt.

Een verzamelaarsnaam voor geperst glaswerk met een gestippelde achtergrond en meestal een krul-en-bloempatroon. Werd gemaakt vanaf halverwege de jaren 20 tot halverwege de jaren 40 van de 19e eeuw.

Stucco met een korrelig oppervlak, gebruikt in de architectuur.

Ramen bestemd om aan de standaard te voldoen van schoolgebouwen, meestal met meerdere grote glasoppervlakten.

Zeilboten, die voldoende op elkaar lijken, of waarvan de onderlinge verschillen genoeg door regels zijn beperkt, om tegen elkaar te mogen wedstrijdvaren in dezelfde klasse, zonder behoefte aan een handicapscompensatie.

Verwijst naar de oude Griekse stijl en periode die begint circa 480 v. Chr., toen de Griekse stadstaten de Perzische indringers versloegen, en eindigt met de dood van Alexander de Grote in 323 v. Chr. De periode kenmerkt zich door de wederopbouw van de steden na de Perzische oorlogen en de bloei van filosofie, drama, architectuur, beeldhouwkunst, schilderkunst en andere kunsten. In de beeldende kunst is de stijl bekend om de beheersing van de menselijke vorm en de verfijning van bouwkundige ontwerpen.

Periode in Meso-Amerika van circa 250 v. Chr. tot 900 n. Chr. die wordt gekenmerkt door het feit dat er overal steden en ceremoniële centra tot ontwikkeling kwamen, en door de opkomst van grote staten in een drietal gebieden: het Bekken van Mexico in de Centrale Hooglanden, het Oaxaca-dal in de Zuidelijke Hooglanden en het Maya-laagland. In al deze regio's hebben zich unieke patronen en stijlen ontwikkeld.

Klassiek Maori beschrijft een stijl van houtsnijden van het Maori-volk, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland. De Klassieke Maori-stijl wordt gekenmerkt door een duidelijk omlijnde sculpturale vorm waarbij complexe ontwerpen in het oppervlak zijn gegraveerd; de stijl dateert van rond het begin van de 16de eeuw.

Variabele paarse of roodachtige kleuren die lijken op de kleding die is geverfd met de verfstof klassiek purper, die wordt verkregen uit zeeweekdieren van het genus Murex.

Gebied binnen de archeologie waarin men zich bezighoudt met de cultuur en artefacten van de oude Griekse en Romeinse beschavingen.

Studiegebied dat de oude Griekse en Romeinse beschaving beslaat, met inbegrip van de geschiedenis, filosofie, taal, literatuur en tot op zekere hoogte kunst en archeologie.

Over het algemeen te gebruiken voor iets dat tot de Griekse of Romeinse Oudheid behoort of daarop teruggrijpt. Met name te gebruiken voor die aspecten van klassieke kunst, vooral de uitbeelding van het menselijk lichaam in oude beeldhouwwerken en het gebruik van ornamenten in oude kunst wanneer die in andere perioden model staan voor perfectie.

elk drie-componenten combinatiesysteem met drie kleurvariabelen zoals kleurschakering, intensiteit en waarde, om de eigenschappen van kleuren af te beelden. Het "Munsell Color System" is zo'n voorbeeld.

Glas waaraan kobaltoxide is toegevoegd om een zeer sterke blauwe kleur te verkrijgen.

Glas dat meestal ongeveer 4 cm dik is, gemaakt van verschillende lagen gelamineerd glas en gescheiden door lagen vinyl of plastic.

Glas met een rode kleur door de aanwezigheid van koper.

Te gebruiken voor glaswerk dat is versierd met een koraalachtige nevel die wordt gemaakt met email en glazen kraaltjes die aan het object worden vastgesmolten.

Het op kamertemperatuur verbinden van metalen door middel van drukuitoefening.

Plat vensterglas dat wordt gemaakt door een bol glas te blazen, deze van de blaaspijp over te brengen naar een staaf, open te snijden en vervolgens snel rond te draaien tot er als gevolg van de middelpuntvliedende kracht een platte schijf ontstaat. Het kunnen kleine, afzonderlijke ruiten zijn met een verdikking in het midden of grote schijven die na tempering in stukken worden gesneden. Kroonglas is dun, sprankelend en licht gewelfd met concentrische golvende lijnen. Kroonglas was overal in het oude Romeinse Rijk bekend. Het is te vinden in vensters van middeleeuwse kathedralen.

Glaswerk uit de tweede helft van de 19e eeuw dat meer voor de sier werd vervaardigd dan als gebruiksvoorwerp en waarbij nieuwe technieken werden gebruikt om kleuren en oppervlaktestructuur te verkrijgen.

Een van de meest doorzichtige en hittebestendige glassoorten, dat voor 100% bestaat uit siliciumdioxide.

Klokvormige glazen koepels die over tere planten worden geplaatst om ze te beschermen tegen het weer, en om de groei te forceren.

Verwijst naar de laatste fase van de klassieke periode en stijl, van circa 400 tot circa 330 v. Chr. De periode begon aan het einde van de Peloponnesische oorlog en eindigde nadat de Griekse staten hun onafhankelijkheid verloren aan Philippus van Macedonië. De stijl kenmerkt zich door een verminderd streven naar de perfecte, ideale stijlnormen, en meer nadruk op het verbeelden van de werkelijke wereld en afzonderlijke individuen. Voorts is de diversiteit en de inventiviteit van verschillende kunstenaars kenmerkend. Opvallende vernieuwingen in de beeldhouwkunst zijn de afbeelding van naakte godinnen, de weergave van minder strikte, sensuelere poses en gebaren die buiten de vaste begrenzingen treden van wat gold als de ideale klassieke pose, en slankere lichaamsvormen dan in de hoogklassieke kunst.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1200 tot 1521 die is verbonden met de opkomst van het Azteekse keizerrijk. Met betrekking tot aardewerk en keramiek wordt deze periode gekenmerkt door polychrome potten uit de regio's Cholula en Mixtec en potten met de afbeelding van dieren die zijn versierd met emblemen in plaats van narratieve voorstellingen. Beeldhouwkundige stijlen uit deze periode tonen bijna levensgrote, staande figuren met vaag gemodelleerde gelaatstrekken en gebeeldhouwde oppervlaktepatronen die kostuums, lichaamsverf of tatoeages aanduiden. Artistieke vernieuwingen in edelsteenbewerking worden in deze periode uitgebreid en hebben onder andere betrekking op jade, parels, potten van tecali, bergkristallen bekers met een voet, oorspoelen van kristal en lavaglas, en ornamenten van turquoise git, koraal en amber die worden gebruikt in rituele ceremonies. Veelvuldig gebruik van hardstenen beeldsnijwerk, onder andere voor het vervaardigen van ceremoniële potten versierd met een laag reliëf en met beeldhouwwerken van mensen, goden, dieren en plantenvormen die zijn gemaakt van jadeïet en andere groenstenen, dioriet, chalcedon en bergkristal. De Azteken verbreidden tijdens deze periode ook het gebruik van turquoise mozaïeken en veren hoofdtooien.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 300 tot 250 v. Chr. Verenwerk in Meso-Amerika had zijn oorsprong in deze periode als symbool van macht en rang en bestond onder andere uit verfijnde ceremoniële hoofdtooien die waren gemaakt van veren van de staart van quetzals. Beeldhouwwerken uit deze periode omvatten aardewerk en grafurnen, zoömorfe en antropomorfe graffiguren, gegroefde vazen met karakteristieke parallelle lijnen die zijn getekend op oranje slip, en schalen die zijn beschilderd met kronkelige vormen op randbanden aan de buitenkant. De architectuurstijl in deze periode nam paleisachtige vormen aan, met robuuste, platte of gewelfde dakbedekkingen, fijn afgewerkte trappen met strekse hellingen aan weerszijden, lijstwerk, tablero's en maskers. Piramide-achtige structuren in deze periode tonen complexe cirkel- en kegelvormige secties en secties met terrassen.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van circa 600 n. Chr. tot 900 n. Chr. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode varieerden al naar gelang de regio. In Tierra Blanca bevatten aardewerk en schalen van keramiek rituele taferelen in hoogreliëf die met een mal waren gemaakt. Figuren uit Nopiloa zijn meestal gemaakt met behulp van een mal, maar bedekt met een crèmekleurig engobe. In de meeste regio’s worden bij aardewerk en kleibeelden staande en zittende vrouwelijke figuren afgebeeld met sierlijke hoofdtooien, kralenkettingen en geknoopte slangenriemen. Het gaat onder andere om schalen met crèmekleurig engobe die gedetailleerd zijn beschilderd met realistische en imaginaire dierenfiguren en gekostumeerde figuren die zijn gerangschikt in paren of trio's. Edelsteenbewerking uit deze periode wordt gekenmerkt door drie vormen die zijn verbonden met een heilig balspel: yuog, palma en hacha. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door stèles en altaarconstructies met grote, zoömorfe frontale figuren in hoogreliëf, versierd met compacte kostuumontwerpen. Schilderstijlen uit deze periode beelden mensen af in een stedelijke context te midden van piramides, tronen, trappen en marktplaatsen en hebben rijke, symbolische kleuren. Tempels en gewelven uit deze periode zijn versierd met muurschilderingen waarop expressieve, historische, militaire en rituele afbeeldingen zijn weergegeven.

Stijl en cultuur die kenmerkend zijn voor Veracruz, daterend van circa 600 tot circa 900 n. Chr.

Instrumenten van doorzichtig glas die over een kaars passen en op de houder rusten om de vlam tegen de tocht te beschermen, meestal wijd uitlopend aan de bovenkant.

Buisvormige instrumenten van glas, metaal of mica die op de rand van de brander zijn bevestigd, en die de hete lucht die van de vlam opstijgt concentreren en een luchtstroom creëren.

Voegen die worden gevormd tussen twee stukken hout die in een rechte lijn met de uiteinden aan elkaar verbonden zijn.

Afdrukken op fotografische materialen door gecontroleerde blootstelling aan wit, rood, groen of blauw licht en chemische bewerking. Te onderscheiden van elektrofotografische laserprints, waarbij afbeeldingen met een lichtstraal op een fotogeleidende trommel worden geprojecteerd en vervolgens elektrostatisch worden overgezet op papier.

Contactloos, computergestuurd printen waarbij het licht van een laser een elektrofotografisch proces in werking zet waardoor kopieerinkt op het afdrukoppervlak wordt gebrand.

Elektro-fotografische printers waarbij een laser als lichtbron wordt gebruikt.

Genus waartoe ook de tabakskever behoort.

Booglasprocédé waarbij een met vloeimiddel bedekte, metalen elektrode wordt opgesmolten om een bassin van lasmetaal en een gasafscherming rond het te lassen gedeelte te vormen.

Metaalbewerkers die twee stukken metaal samenvoegen door beide oppervlakken zachter te maken of te smelten door middel van hitte, al dan niet met tussenvoeging van vulmateriaal en al dan niet met uitoefening van druk.

Lange touwen met schuivende lussen, gewoonlijk gemaakt van koorden van ongelooide huiden of hennep, die worden gebruikt bij het hoeden van vee.

Afgebakende groepen binnen een gemeenschap die bestaan uit personen van ongeveer dezelfde leeftijd, vooral veel voorkomend in Afrika.

Type diep geëtst kristallijnglas dat in de jaren 70 van de 20ste eeuw werd ontwikkeld door Bernard O. Gruenke en diens zoon Bernard E. Gruenke Jr. Ze hadden zich laten inspireren door een expositie van Tsjechisch geëtst glas op de Wereldtentoonstelling van Osaka in 1970; om hun inspiratiebron te eren noemden ze het glas 'leptat', naar het Tsjechische woord dat 'etsen' betekent. De etstechniek is later gepatenteerd.

Natuurlijk gelig glas opgebouwd uit silica dat gevonden wordt in de Libische woestijn. Over hoe het glas daar terecht is gekomen is er vooralsnog geen consensus in de wetenschappelijke wereld. Het glas werd in de Oudheid gebruikt als edelsteen voor de farao’s.

Gemaakt door submicroscopische metalen deeltjes te vermengen met het glas. Wanneer ultraviolet licht door een negatief op het glas valt, slaan de deeltjes uit de oplossing neer en aangezien in de schaduwgebieden van het negatief het licht verder in het glas doordringt dan in de sterk verlichte gebieden, wordt een driedimensionaal, gekleurd beeld verkregen.

Glas waarvan de chemische samenstelling is veranderd zodat het een deel van de zonne-energie die het bereikt, absorbeert.

Hoge drinkglazen voornamelijk bedoeld voor limonade. Een type dat voor het eerst in de late 19e eeuw is verschenen.

Voegen die worden gemaakt door de uiteinden van twee stukken hout of triplex die aan elkaar bevestigd moeten worden schuin af te laten lopen. De insnijding in elk stuk is gebogen zodat de oppervlakken van de twee stukken die aan elkaar bevestigd worden vlak zijn.

Glas met een hoog loodoxidegehalte en een relatief hoge brekingsindex. Verder heeft het een slechte zuurbestendigheid en een lage rigiditeit. Het wordt gebruikt in veel optische componenten, neonreclamebuizen en gloeilampen.

Cilindrische of kegelvormige glazen die zijn voorzien van een schaalverdeling in mililiters voor het meten van het volume van vloeistoffen.

Verwijst naar een type glas dat wordt geblazen uit twee kleuren welke in gesmolten toestand worden gecombineerd, waardoor banen in verschillende kleuren ontstaan. De techniek wordt toegepast bij de vervaardiging van vensterruiten, maar ook wel bij glazen vaatwerk. Het verschil met #'reamy glas' is dat dit laatste type meestal witte banen bevat en onmiskenbaar doet denken aan room die met een gekleurde vloeistof is vermengd.

Te gebruiken voor relatief kleine klassen voor gevorderde studenten, die worden onderwezen door een persoon met een onderscheidende expertise. Meestal bevatten de lessen praktische demonstraties van en oefeningen in de onderwezen vaardigheid. Vooral gebruikelijk bij uitvoerende kunsten.

Dubbelgeweven stof die er doorgestikt uitziet door het gebruik van een opvullende inslag om het reliëf te vergroten.

Dubbelsterk glas waarvan één zijde is geslepen tot een matte afwerking, waardoor het heldere glas is veranderd in ondoorzichtig glas.

Een soort Engels drinkglas voor het drinken van mede. Over de vorm van het glas bestaat onenigheid, maar het type dat van oudsher, maar waarschijnlijk onterecht wordt geassocieerd met het drinken van mede, heeft een ondiepe, bolle kelk met een licht omgebogen rand en staat op een voet met steel.

De dikke, bruine, ongekristalliseerde stroop uit ruwe suiker, met name de geconcentreerde stroop die wordt verkregen uit suiker tijdens het raffineren van suikerriet of bietensap.

Een ondoorzichtig glas dat op wit porselein lijkt.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1000 tot 300 v. Chr. die wordt gekenmerkt door ontluikende politiek-religieuze structuren en nuclei die zich uitstrekten tot de Zapotec-beschaving in de Vallei van Oaxaca in de Zuidelijke Hooglanden. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode omvatten ceremoniële en monumentale steensculpturen zoals grote stenen hoofden, altaren, stèles en andere volledig ronde vormen en bas-reliëfvormen. Het naast elkaar plaatsen van de menselijke figuur en dierlijke kenmerken zoals jaguarmonden en neusgaten komt veelvuldig voor in beeldhouwkunst en schilderkunst. De stijlen van edelsteenbewerking in deze periode omvatten gevarieerde jaden beeldjes en andere, kleine, complexe objecten. Piramide-achtige architectuur toont complexere en gevarieerdere vormen zoals de piramidevormige gecanneleerde kegelstructuur.

Glas dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels, waarmee meestal bloemachtige patronen ontstaan.

Structurele belastingen met een variabele kracht.

Afzettingsgesteente dat voornamelijk bestaat uit zandsteen en schalie, gevormd als kustafzettingen.

Glas dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels als versiering van muren en meubilair - gevormd als kralen en andere sieraden - of dat wordt geplaatst in mallen en samengesmolten tot bekers. Anders dan 'millefioriglas', dat glas is dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels in helder gesmolten glas, waarmee meestal bloemachtige patronen worden gemaakt.

Dicht, ondoorschijnend glas, rood of zwart van kleur, dat werd gemaakt in de glasfabrieken van graaf Von Buqouy in het zuiden van Bohemen in de 19e eeuw.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door het feit dat het één donkere kleur door en door heeft. Het vervaardigingsprocedé is al oud en is gebaseerd op een combinatie van silica, potas en kalk, waarbij de kleur ontstaat door toevoeging van metaaloxiden aan het gesmolten glas. De naam verwijst naar de metaaloxiden en naar de gewoonte om de verbinding in een pot van klei in de oven te smelten. Dit type glas werd doorgaans gebruikt bij de vervaardigd van glas-in-loodvensters, met als karakteristiek effect de betrekkelijk geringe hoeveelheid licht die door de warme, verzadigde kleuren van het glas heen dringt. Later werd een techniek ontwikkeld die 'cameeglas' werd genoemd, waarbij gekleurde lagen over helder of wit glas werden aangebracht, zodat het venster meer licht doorliet.

Een kalkglas waarin natron wordt gebruikt.

Negatieven op glas gemaakt volgens het natte collodiumprocédé. Het collodium diende als bindmiddel van de lichtgevoelige laag op het glas. Het collodium werd opgelost in een mengsel van ether en alcohol en vervolgens op de plaat uitgevloeid. Door onderdompeling van de plaat in een oplossing van zilvernitraat werd het lichtgevoelige zilverjodide gevormd. De plaat moest daarna, in natte toestand, meteen worden belicht in de camera, aangezien de lichtgevoeligheid tijdens het drogen van het collodium afnam. Het negatief moest direct in de belichting ontwikkeld worden.

Te gebruiken voor laat 18e- en 19e-eeuwse kunst en architectuur die de beginselen van het classicisme volgt. Gebruik 'neoklassiek' voor architectuur en ornamentatie van het eind van de 18e tot het begin van de 20e eeuw, die vrij sterk is gebaseerd op oude klassieke vormen.

Te gebruiken voor architectuur en ornamenten vanaf het einde van de 18e eeuw tot het begin van de 20e eeuw die vrij sterk is gebaseerd op oude klassieke vormen. Gebruik 'neoclassicistisch' voor andere laat 18e en 19e-eeuwse architectuur en kunst die de beginselen van het classicisme volgt.

Verwijst naar de Nederlandse kunststijl die voortkwam uit de theorieën van De Stijl en die door Piet Mondriaan in 1919 als zodanig werd benoemd. De stijl kenmerkt zich door een strikt gebruik van rechte lijnen, rechte hoeken en primaire kleuren in combinatie met grijs, zwart en wit.

Kleine, dikke drinkglazen zonder steel voor het serveren van een bepaalde hoeveelheid whisky of andere sterke drank. De standaardinhoud is ongeveer 45 ml.

Glas waarvan het reflecterende vermogen is verminderd door coatings toe te passen. De coatings verspreiden reflecties en verhogen de lichtdoorlating tot bijna 99 procent. De standaard niet-reflecterende coating is magnesiumfluoride, waardoor glas een blauwige tint krijgt.

Bestuursafdelingen binnen de republieken van het voormalig U.S.S.R.

Instrumenten waarmee muziek gemaakt kan worden.

Te gebruiken voor materiaal waarmee voorwerpen worden beschermd of ondersteund zodat ze veilig kunnen worden vervoerd of opgeborgen. Gebruik 'produktverpakkingen' voor verpakkingsmateriaal dat is voorzien van informatie over het product.

Bogen die het gewicht van een andere, eronder liggende boog, opening of ander constructiedeel ontlasten.

Een term die in de glashandel wordt gebruikt voor glas dat is gemaakt om op onyx te lijken, ofwel door toevoeging van metaal en metaaloxide die een zilveren glans geven na het verhitten, of door glas in contrasterende kleuren te mengen.

Blauwachtig wit, vurig, opaalachtig, doorschijnend glas dat deels ondoorzichtig is gemaakt met bijvoorbeeld tinoxide. Bij doorgelaten licht zijn er rode tinten zichtbaar.

Zeer zuiver glas van een hoge kwaliteit, meestal een flintglas met een speciale samenstelling of gemaakt van bergkristal; wordt gebruikt voor lenzen en prisma's.

Soort glas in de Verenigde Staten gemaakt om de perzikbloesemglazuur op Chinees porselein te imiteren.

Te gebruiken voor glaswerk dat wordt geproduceerd door heet gesmolten glas in een gietvorm te gieten en passend te maken door middel van een zuiger; de binnenvorm is onafhankelijk van de buitenvorm.

Scholen voor kinderen tussen de 2,5 en 5,5 jaar oud.

Versierde flacons met louter decoratieve afbeeldingen zoals krullen, hoornen des overvloeds en zonnestralen.

Wordt gebruikt voor bogen die zijn ingevoerd om de vervorming van pijlers onder druk tegen te gaan.

Weinig uitspringende pijlers of rechthoekige zuilen die slechts gering uit een muur steken en die zich, bij klassieke architectuur, voegen naar een van de (bouw)orden. Ook algemeen bij meubels.

Een steen die wordt gebruikt voor het maken van muurpijlers of enigszins uitstekende pijlers, waarvan het eind zo is gekarteld of gekerfd dat het gemakkelijker aansluit op de ondersteuning en zo de versteviging van de muur verbeterd.

Rijen pilasters

Hoge slanke glazen bedoeld voor bier.

Een naam voor een soort kunstglas in de vorm geblazen in sierlijke patronen en vervaardigd in verscheidene tinten roze (door de Indiana Tumbler & Goblet company).

Glas dat wordt geproduceerd in grote vlakke platen door het te blazen, trekken, rollen of glad te maken.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Materiaal in een kneedbare toestand, dat wordt gebruikt om smalle openingen te dichten.

Thermohardende deklaag van kunstof die wordt aangebracht op metaal; zorgt voor een harde en sterke lak.

Technische tekenlinealen die worden gebruikt op schetsmateriaal.

Verwijst naar de derde van de vier divisies van La Tène art die Paul Jacopbsthal in 1944 heeft geformuleerd. Het kenmerkt zich door het gebruik van gefacetteerde, oneffen, gebosseleerde en gebogen elementen. De La Tène-stijlindeling van Jacobsthal wordt door moderne onderzoekers ter discussie gesteld.

Een pasta van houtmeel of houtcellulose vermengd met een kunsthars, die wordt gebruikt om holtes of voegen in houtproducten op te vullen.

Een zachte, plastic, kleiachtige stof die wordt gebruikt om te boetseren. Hij is gemaakt van calciumzouten, petrolatum en alifatische zuren. Plasticine werd in 1897 uitgevonden door William Harbutt, een Engelse kunstdocent.

De driedimensionale eigenschap van een vorm, de ronding, tastbaarheid, uiterlijke hardheid of reliëfkenmerken.

Verwijst naar de stijl van marmeren figuren die in de Cycladische archipel werden vervaardigd tijdens de vroeg-Cycladische periode tussen grofweg 3.500 à 3.000 en 2.800 à 2.600 v. Chr. Genoemd naar de archeologische vindplaats op het eiland Paros. De beeldjes bestaan uit zowel mannelijke als vrouwelijke figuren. Zij kenmerken zich door een zeker naturalisme, zichtbaar in de amandelvormige hoofden, de in bas- reliëf vormgegeven gezichtskenmerken, de armen die bij de ellebogen zijn gebogen, de handen tegen elkaar op de borst, de gespreide benen en de voeten met platte zolen.

Het ontwerp van een balk die de juiste verhouding heeft om de maximale belasting van het ontwerp maal de veiligheidscoëfficiënt te kunnen dragen.

Verwijst naar kantharoi die ook plastische vazen zijn.

De delen van een lid waar buiging plaatsvindt zodra de belastingen worden vergroot; de delen met het hoogste moment die ontstaan wanneer alle vezels volledig zijn gebogen in een dwarsdoorsnede.

Term die wordt gebruikt om oude vaten uit het Middellandse Zee gebied aan te duiden, in de vorm van een hoofd of een dier, of groepen die gedeeltelijk gevormd zijn in mallen, net als terracotta beeldjes.

Kleine stoffen inzetstukken die bij de basiskleding worden gedragen om het effect van een gilet te krijgen.

Te gebruiken voor boeken waarin afbeeldingen een grotere plaats innemen dan tekst, in het bijzonder boeken die voor kinderen of beginnende lezers bedoeld zijn.

Een term gebruikt voor een soort glas dat werd gemaakt door de New England Glass Company in 1885; het is helder glas, vergroot door het herhaaldelijk in een vorm te blazen en versierd met een netwerk van met zuur geëtste lijnen of soms met een gespikkelde oppervlak dat is ontstaan door het glas rond te draaien in een zuurbestendige stof en daarna in een zuurbad.

Omvat de periode in Meso-Amerika van circa 900 tot 1521 n. Chr., die gekenmerkt wordt door de politieke eenwording van Meso-Amerika, dankzij de opkomst van de Toltekenstaat en het latere Aztekenrijk, en door het verval van de grote Mayastaten uit de vroege postklassieke periode. De periode wordt onderverdeeld in twee subperioden: vroeg postklassiek en laat postklassiek.

Verwijst in algemene zin naar de periode in Meso-Amerika van circa 2000 tot 250 v. Chr., die wordt gekenmerkt door belangrijke ontwikkelingen in de iconografie en architectuur door tal van gemeenschappen met een eigen karakter. Vaak verwijst de term in specifieke zin naar de vroege prehistorische Meso-Amerikaanse Olmeekse cultuur, met monumentale en verfijnde kunstwerken uitgevoerd in steen, of in de vorm van sieraden of verenkunst.

Glas dat aan één zijde glad is, terwijl de andere zijde is gemerkt met ribbels van prismatische indeling; verlicht zeer grote inwendige ruimten.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Materiaal dat voornamelijk bestaat uit fragmenten van vulkanische origine, zoals agglomeraat, tufsteen en bepaalde andere gesteenten.

Gesteente dat is ontstaan uit vaste materie die tijdens een vulkaanuitbarsting wordt uitgeblazen. De term verwijst ook naar gesteente dat is ontstaan uit vaste fragmenten die in bewegende lava zijn opgenomen.

Type fluitglas bestemd voor het drinken van ratafia, een likeur met het aroma van amandelen en fruitpitten; heeft een inhoud van 28½ tot 42 milliliter.

Houten voegen waarvan de twee delen elk op het overlappende gedeelte tot op de helft van de dikte zijn ingesneden, zodat de totale dikte van het geheel niet verandert.

Ballasten die zijn gemaakt om bepaalde voorgeschreven kenmerken te hebben voor het gebruik bij het testen van elektrische ontladingslampen en andere ballasten.

Glas voor ruiten, dat aan de buitenkant is bedekt met een doorzichtig metalliek laagje dat licht en stralingswarmte reflecteert.

Glas met een robijnrode kleur door de aanwezigheid van colloïdaal goud, cadmium seleniet of koper- en zinksulfide.

Hout van de boom behorende tot de soort Salix lasiandra. Het hout wordt gebruikt voor de vervaardiging van kunstledematen.

Ondersoort van de wilg die voorkomt in het gebied dat zich uitstrekt van Alaska tot het Canadese Noordwestterritorium in het oosten tot Californië en New Mexico in het zuiden.

Te gebruiken voor dubbelwandig glaswerk dat van binnen is versierd met gegraveerd goudblad. Ook een algemene benaming voor persglas, zo genoemd door de grote hoeveelheid persglas die werd geproduceerd door de Boston Sandwich Glass Company.

Glazen voornamelijk bedoeld voor het drinken van sap; soms kleine drinkglazen in de vorm van een smal bekerglas.

Te gebruiken voor glaswerk dat is versierd met een matte afwerking.

Benaming die verzamelaars gebruiken voor stoelen in Italiaanse renaissancestijl met talrijke dwarsverbindingen die onderling verbonden zijn aan de zijkanten. Ze zijn vernoemd naar de hervormende monnik uit de 15e eeuw, hoewel het maar de vraag is of zulke stoelen daadwerkelijk door hem werden gebruikt.

Verschillende soorten drinkglazen bestemd om de vaardigheid van de drinker te testen om de drank zonder morsen te drinken.

De filosofische systemen en speculatieve tendensen van diverse middeleeuwse christelijke denkers die tegen de achtergrond van vaste religieuze dogma's probeerden nieuwe oplossingen te vinden voor algemene filosofische problemen (zoals over geloof en rede, wil en intellect en de bewijsbaarheid van het bestaan van God), aanvankelijk onder invloed van de mythische en intuïtieve traditie van de patristische filosofie (met name die van Augustinus), en later onder invloed van Aristoteles.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door een onregelmatig rimpeleffect in de kleur, veroorzaakt door het mengen van glas met een verschillende hardheid. Meestal is het glas een mengsel van wit en gekleurd glas. Het Engelse woord 'reamy' verwijst naar de roomwitte kleur. Dit glas, dat soms lijkt op 'marmerglas' of 'gewolkt glas', wordt vaak gebruikt voor het maken van vensters.

Vaasachtige houders, normaal gesproken vervaardigd van glas, die worden gebruikt op de eettafel voor het serveren van stengels bleekselderie. Voor relatief lage en smalle schalen voor het serveren van bleekselderie wordt 'selderieschalen' gebruikt. Voor soortgelijke vaasachtige houders die ook worden gebruikt op de eettafel maar die vaak een geschubde rand hebben en bedoeld zijn voor lepels wordt de term 'lepelvaasjes' gebruikt. Voor vaasachtige houders die vaak vervaardigd zijn van glas maar soms van hout of been en die bedoeld zijn om spaanders, stukjes hout of gedraaid papier te bevatten om een vuur aan te maken, gebruik 'spaanderhouders'.

Rapid prototyping-proces waarbij laagjes kunststof, metaal of keramiekpoeder met een kooldioxidelaser worden versmolten of versinterd.

Speciale glazen die in de 18e eeuw werden geïntroduceerd voor het drinken van sillabub. Vroege exemplaren hebben twee handvatten en een tuit. Laat 18e-eeuwse exemplaren hebben een of geen handvat en geen tuit.

Kelkglas waarvan de stam uit een driedimensionaal in elkaar gedraaide en getordeerde, overlangs geribde glasstaaf bestaat die aan één uiteinde voorzien is van een, vaak blauw, gekleurde slangenkop.

Het aaneenvoegen van twee stukken heet metaal door ze op een aambeeld aan elkaar te slaan.

Het lassen van gesmolten metalen zonder gebruik te maken van mechanische druk of pletting.

De veranderlijke belasting die is toegestaan in lokale bouwvoorschriften bij het ontwerpen van daken in gebieden waar regelmatig sneeuwval voorkomt.

Lagen in de bevolking onderscheiden door mate van rijkdom of voorrechten, het soort werk, de levenswijze, of andere sociale, economische of culturele factoren.

Lasmethode waarbij een al dan niet holle hoeklas, een pluglas of een zittinglas wordt gemaakt met behulp van een niet-ijzerhoudend lasmetaal dat een smeltpunt heeft dat beneden dat van het basismetaal ligt.

Helder glas waarop aan één zijde gekleurd keramisch email is ingebakken; wordt gebruikt voor boogvullingen en dergelijke toepassingen.

Glas voor spiegels. VWB.

Wordt gebruikt voor spiegels die bestaan uit een omlijst stuk glas waarvan de achterkant met één van de diverse reflecterende substanties is bedekt. Veelal werd hier tinamalgaam voor gebruikt. Hiervoor had men ongeveer 3 delen tin op 1 deel kwik nodig. Deze methode werd met name gebruikt voor de spiegels die vóór de 20e eeuw werden gemaakt.

Chinese schildertechniek met brede streken zonder contouren, vaak met de zijkant van het penseel. Veelvuldig gebruikt tijdens de Zuidelijke Sung-periode.

Het dynamische effect op een bewegende of een stilstaande constructie van een krachtig maar kortstondig contact met een ander bewegend lichaam; ook een wiskundige fractie van een uitgerekende mobiele belasting die wordt gebruikt om de bijkomende spanningen op te vangen die door de beweging van deze belasting worden veroorzaakt.

Glas dat in de gordijngevels van wolkenkrabbers wordt gebruikt als boogvullingsbeglazing. Het is meestal gepolijst spiegelglas of patroonglas waarbij op één zijde gekleurd email is versmolten.

Verwijst naar een type vlakglas dat wordt gekenmerkt door een lineair reliëfpatroon of lineaire reliëfstructuur, ontstaan door het gebruik van een geribbelde rol tijdens het fabricageproces.

Plastic dat zacht wordt bij verhitting en hard bij afkoeling ongeacht het aantal keren dat deze processen worden herhaald, als gevolg van weinig of geen onderlinge bindingen tussen de moleculen.

Een thermoplastisch hechtmiddel dat al in een dunne laag op het te plakken oppervlak aanwezig is waar het, door aanwending van warmte en druk, de binding vormt. Te onderscheiden van 'smeltlijm' waarbij het hechtmiddel moet worden aangebracht in gesmolten toestand.

Hoge, slanke wijnglazen met een kleine conische kelk, een zeer dunne steel die makkelijk met de vingers kan worden gebroken, en een voet met steel.

Drinkglazen zonder steel, voet of handvat en die formeel een ronde onderkant hebben. Hieronder vallen ook vergelijkbare vormen met een zware, vlakke onderkant.

Kwalitatief laagwaardig, dubbel sterk, getrokken glas dat wordt gebruikt bij het bouwen van kassen. Het is licht golvend waardoor een enigszins vervormd beeld kan optreden.

Getransistoriseerd lasprocédé waarbij de metalen worden verbonden door het op bepaalde plaatsen gebruiken van geluidsgolven van hoge frequentie, terwijl de te bewerken delen onder druk tegen elkaar worden gehouden.

Glassoort dat wordt gemaakt door een uraanverbinding toe te voegen aan het mengsel. Het heeft een geelachtig-groene of groenachtig-gele kleur.

Zandlopers die één uur nodig hebben om de beschikbare hoeveelheid zand van het bovenste naar het onderste glas te laten stromen.

Een materiaal dat bestaat uit twee platen spiegelglas met daartussen een plaat doorzichtig kunsthars. Het geheel wordt onder hoge temperaturen en druk samengevoegd. Als het hard wordt geraakt, barst het zonder in kleine stukjes te breken.

Verwijst naar karakteristiek glas vervaardigd in Venetië, Italië. Het kan verwijzen naar vroeg glas dat werd gemaakt vanaf ongeveer 450 n. Chr. toen glasmakers uit Aquileia daarheen vluchtten en anderen uit Byzantium zich al snel bij hen voegden. Verder is de term in het bijzonder van toepassing op de productie van glas op het Venetiaanse eiland Murano. Al voor 1292 werd hier glas gemaakt en dit is nog steeds het geval. Het is doorgaans een soort sodaglas, licht van gewicht en gemakkelijk bewerkbaar. Venetiaans glas kent een aantal stijlen en technieken. Venetiaanse glasmakers excelleerden echter vooral in het maken van gekleurd glas, agaatglas, melkglas (lattimo), cristallo, filigrana en millefiori. Gravering van het glas is zeldzaam. Emaillering en vergulding komen veelvuldig voor, vooral bij het 15de- en 16de-eeuwse glaswerk. Glasmakers konden het eiland Murano niet verlaten; dit zou hen de doodstraf opleveren. Op deze manier beschermden de Venetianen hun winsten en de geheimen van het Venetiaanse glas. Uiteindelijk werden de technieken echter geïmiteerd in glas uit Altare en het 'façon de Venise', op Venetiaanse wijze gemaakt glas ('façon de Venise').

Een belasting die is verdeeld over een groot oppervlak van een bouwconstructie.

De uitgeoefende kracht van de stroom voertuigen, personen of objecten op een bepaalde route die wordt ondersteund door een structuur of lichaam.

Het hebben van van zowel taaie als elastische kenmerken.

Dessertglazen voor het serveren van een individuele portie vla, die soms op een voet staan en een enkel handvat kunnen hebben.

Kruidachtige eenjarige plant, inheems in het gebied dat zich uitstrekt van het oosten van het Middellandse Zeegebied tot India. Waarschijnlijk voor het eerst gekweekt in de Vruchtbare Sikkel. De plant wordt 4 meter hoog en heeft blauwe bloemen waaruit peulen met zaadjes ontstaan. De plant wordt verbouwd vanwege de vezels, waar men vlasdraad en linnen van kan maken, en vanwege de zaadjes, waar men lijnzaadolie uit wint, een eetbare olie die wordt gebruikt als voedingssupplement en als bestanddeel van verf en een groot aantal producten waarmee men hout afwerkt. In Georgië en Zwitserland zijn bewijzen gevonden dat vlas al in de prehistorie werd gebruikt, en in Egyptische tombes heeft men geregeld fijne linnen stoffen gevonden. Fenicische handelaren introduceerden linnen in Gallië en Groot-Brittannië. De Romeinen verspreidden linnen producten over hun hele rijk. In West-Europa werd de productie van linnen in de zeventiende eeuw een belangrijke industrie.

Procedé in de vlas- of hennepbewerking. Nadat het vlas geroot (een aantal weken in het water liggen rotten) was, moeten de zachte losse delen uit de stengel verwijderd worden, zodat de lange fijne vlasdraden(de basis van linnen) overblijven. Dit gebeurt door de (inmiddels weer gedroogde) stengels te kneuzen.

Familie van ongeveer 14 genera en 300 soorten kruidachtige planten en struiken.

Te gebruiken voor glaswerk waarbij een deels vergrote klomp gesmolten glas een vorm in wordt geblazen.

Te gebruiken voor glaswerk dat is geblazen en gevormd met een blaaspijp en handgereedschappen, zonder gebruik van een gietvorm.

Verwijst naar het begin van de oud-Griekse klassieke periode en stijl, van circa 480 tot circa 450 v. Chr. De beeldhouwkunst in deze tijd onderscheidt zich van de eerdere archaïsche stijl doordat de menselijke vorm wordt geportretteerd met een toenemend naturalisme, met inbegrip van meer subtiliteit in gezichtsuitdrukkingen en contrapost in staande figuren. De vaasschilderkunst vertoont regionale verschillen, maar in het algemeen is ook hier sprake van een toegenomen beheersing van de menselijke vorm en van draperie. In de architectuur wordt de esthetiek van de late 6de en de vroege 5de eeuw voortgezet en verfijnd.

Verwijst naar de Meso-Amerikaanse periode van circa 900 tot 1200 n. Chr. die vooral werd gekenmerkt door de herinvoering van de rondsculptuur (met grote afgodsbeelden en decoratieve motieven, zoals de zonneschijf met driehoekige stralen) als dominante vorm, en door de afname van het gebruik van ingesneden inscripties. Het aardewerk uit deze periode bestaat voornamelijk uit komforen, wierookvaten met lange stelen, tabakspijpen, Coyotlatelco-aardewerk met gestileerde rode dessins op een crèmekleurige achtergrond en Mazapán-aardewerk met parallelle rechte of golvende rode lijnen. Kenmerkend voor het aardewerk is ook het paarsgrijze glazuur dat bekend staat als Plumbate. De keramische beeldjes uit deze periode werden gemaakt met mallen en werden na het bakken beschilderd. Deze beeldjes stellen vrouwelijke figuren, mannelijke strijders en godheden voor.

Verwijst in algemene zin naar de periode van circa 2000 tot 1000 v. Chr. in de oude culturen van de Olmeken en Maya's in Meso-Amerika. Wat betreft aardewerk en keramiek wordt de periode gekenmerkt door vaatwerk van gemalen steen, uiteenlopend van ruw uitgevoerde mano's en metates (wrijf- en maalstenen) tot verfijnd uitgevoerde kommen met vlakke bodem, kleine spiegeltjes van pyriet en ilmeniet, en kleine ingeboorde blokken. Bewerkte edelstenen zijn aangetroffen in de vorm van kralen, hangers, oorsieraden, objecten in de vorm van een mosselschelp, petaloïde vuistbijlen en vuistbijlvormige tabletten. Voor sieraden gebruikte men voornamelijk zuiver blauwachtig of doorschijnend jadeïet, met een zweem van donker smaragdgroen. In de architectuur wordt de periode in verband gebracht met eenvoudige hutten die voor bewoning, gemeenschapsgebruik of religieuze doeleinden waren bestemd; er beginnen zich evenwel al eenvoudige piramidevormige structuren te ontwikkelen.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van ongeveer 250 v. Chr. tot 600 n. Chr. die bij keramiek wordt gekenmerkt door figuren in hoogreliëf ter versiering van cilindrische potten en het gebruik van chapopote (zwart asfalt) voor het beschilderen van de gezichten en lichamen van geelbruine of bruine figuren van klei. Edelsteenbewerking uit deze periode werd gekenmerkt doordat men steeds minder vuistbijlen gebruikte en steeds meer verfijnde beeldjes maakte met ingelegde ogen en tanden. Het gebruik van hardsteen overheerst, terwijl voor grotere beeldsnijwerken vaak gebruik wordt gemaakt van tecali. Tot de decoratieve werken uit deze periode behoren grote oorsieraden en kralenkettingen. In de beeldhouwkunst wordt deze periode gekenmerkt door complexe altaarconstructies, beeldgesneden stèles die een staande heerser afbeelden en die zijn versierd met inscripties en datumaanduidingen volgens de Lange Telling, beeldgesneden dakkammen van stucwerk, beeldgesneden houten lateien en versierde schrijnen op de toppen van piramides. Schilderstijlen uit deze periode worden gekenmerkt door muurschilderingen met rode en zwarte lijnen op wit stucwerk en hiërogliefen die zijn omkaderd door figuren of symbolen van godheden.

Vulkanisch stollingsgesteente met een glasachtige of glazige structuur; vulkanisch glas is een natuurlijk glas dat ontstaat door afkoeling van gesmolten lava, of een vloeibare fractie van lava, die zo snel plaatsvindt dat er geen kristalvorming kan plaatsvinden.

Wordt gebruikt voor commerciële gebouwen in Caïro die onderdak, opslag of winkelruimte bieden aan handelaren of die soms dienen als makelaarskantoren; vergelijkbaar met khans en vaak gebouwd met afzonderlijke woningen erboven.

Glas dat warmte absorbeert omdat het ondoorschijnend is voor infrarode straling. Het blijft echter redelijk transparant voor de meeste andere straling.

Een in water oplosbaar zout dat bekend staat om de sterke reinigende en emulgerende eigenschappen en om zijn suspensie-eigenschappen.

Drinkglazen bedoeld voor water. Tevens een term die in Engeland in de 18e eeuw gegeven werd aan een glas met een cilindrische vorm ter onderscheiding van een bekerglas, dat een naar binnen toelopende onderkant heeft.

Een vorm van elektrisch druklassen, waarbij de benodigde warmte wordt geproduceerd door stroom door de te lassen delen te sturen. Tegelijk met de stroom wordt een bepaalde hoeveelheid druk ontwikkeld die groot genoeg is om de lasverbinding te maken.

Korte, gedrongen drinkglazen zonder steel, gebruikt om whisky in te serveren. Hun inhoud bedraagt circa 300 ml, maar ze worden traditioneel gevuld met slechts 60 ml whisky.

Pins inserted through the end of an axletree to keep the wheel on. RHDEL2.

Drinkglazen voor wijn in verschillende vormen (meestal op een steel), grootte en stijlen. In de moderne tijd wordt een bepaalde vorm speciaal geschikt geacht voor een bepaalde soort wijn.

Kleine vaatjes met ijsgekoeld water om een wijnglas op tafel te koelen of te spoelen; gemaakt van zilver, glas, aardewerk of porselein, met een of twee inkepingen in de rand waaraan een omgekeerd wijnglas kan worden gehangen. Gebruik ‘monteiths’ voor grote ronde of ovale kommen met schulpranden, die worden gebruikt om zes of meer glazen te koelen.

De opgelegde drukkracht door lucht in beweging die wordt ondersteund door een structuur of lichaam.

Verwijst naar glas dat oorspronkelijk, in de Middeleeuwen, werd vervaardigd in de bosgebieden van Frankrijk en Duitsland. Het glas heeft meestal een groenige, gelige of bruinige kleur, en is doorgaans nogal dik, eenvoudig van vorm, vormgeblazen en gedecoreerd met pipet en prunts. Kenmerkend voor het glas is het alkali-bestanddeel: potas uit de asresten van gebrand beukenhout, varen (adelaarsvaren) of van andere houtsoorten.

Procedé waarbij thermoplastische materialen worden onthard en aan elkaar worden gelast met behulp van door wrijving verkregen hitte.

Trompetvormige aleglazen, ongeveer een meter hoog die ongeveer een halve liter ale kunnen bevatten. Gemaakt met een vlakke, ronde basis of met een holle bol. De laatste werden gebruikt als schertsglazen.

De horizontale belasting die door winddruk of effecten van krachtige seismische trilliingen wordt veroorzaakt.

Te gebruiken voor geblazen glaswerk met dubbele wanden, dat is verzegeld na verzilvering van de vlakken aan de binnenkant; wordt gebruikt voor het vervaardigen van sierwaren.

Glazen, gestemd, opgesteld in een serie; bespeeld door eroverheen te wrijven, soms ook door er tegenaan te slaan, waardoor een geluid ontstaat als van een strijkinstrument.

Beeldend, plastisch of architectonisch gebied of kenmerk van een compositie die de aandacht trekt.

Een aandeel, over het algemeen uitgedrukt in geld, dat een eigenaar in bezit heeft voor en boven alle andere lasten.

Te gebruiken voor de stichters of mannelijke hoofden van families, stamlijnen of hele sociale klassen, standen of volkeren. Wordt ook gebruikt voor de hooggeplaatste kerkvorsten van die naam in bepaalde christelijke kerken, zoals de Grieks-orthodoxe, Russisch-orthodoxe en Koptische kerken.

Te gebruiken voor kubusvormige voorwerpen van hout, plastic of een ander materiaal, met op één of alle zijdes een letter van het alfabet, die worden gebruikt als didactisch speelgoed.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Abdülaziz, die regeerde van 1861 tot 1876. Zijn institutionele invloed op de kunsten betrof onder andere de verdere ontwikkeling van klassen voor schilderkunst binnen de Ottomaanse militaire scholen en de voortzetting van de in 1835 vastgestelde regeringspraktijk waarbij veelbelovende kunstenaars naar Parijs werden gestuurd om daar te studeren. Tijdens deze periode werd de Pertevniyal Valide-moskee gebouwd in de Indiaas-Gothische stijl, die een verschuiving markeerde, weg van verwesterde trends.

Sparrensoort die inheems is langs de Stille Oceaan in het noordwesten van Noord-Amerika, van het uiterste zuidoosten van Alaska tot aan het uiterste noordwesten van Californië.

Klein vaatwerk, meestal van glas en zonder voet, voor de vingerwassing met water na de communie-uitreiking buiten de mis. Staat op het altaar maar behoort tot de vasa non sacra.

Verwijst naar de stroming in de Amerikaanse schilderkunst, voornamelijk geconcentreerd in New York, die bloeide in de jaren 40 en 50 van de 20ste eeuw.Op basis van surrealistische, synthetisch-kubistische en neoplastische theorieën liep de stijl uiteen van spontane, gesturale composities die aandacht hadden voor de kwaliteit van het schildermateriaal en het schilderproces documenteerden, tot contemplatieve, bijna monochrome werken met grote kleurvlakken.

De hiërarchie Abstracte Begrippen bestaat uit beschrijvingen van concepten en fenomenen die verband houden met een breed spectrum aan onderwerpen, waarvan sommige zich niet binnen het hoofdbestek van de AAT bevinden, zoals filosofische concepten, maar die wel van invloed zijn op onderwerpen binnen dat bestek. Relatie tot andere hiërarchieën: descriptoren van onderzoeksgebieden en specialisaties, evenals beroepen en professionele specialisaties (bijvoorbeeld geschiedenis) zijn terug te vinden in de hiërarchie Vakgebieden, terwijl concepten die verband houden met deze vakgebieden (bijvoorbeeld positivisme) hier zijn terug te vinden. Descriptoren voor stijlen en voor kunst- en architectuurbewegingen (bijvoorbeeld neoclassisistisch, impressionistisch) zijn terug te vinden in de hiërarchie Stijlen en Perioden, terwijl expressievormen (bijvoorbeeld abstract) en brede kunst- en architectuurgenres die niet specifiek zijn voor bepaalde mensen of een bepaalde periode (bijvoorbeeld organische architectuur, straatkunst), hier zijn terug te vinden.

Hout van de soort Acacia melanoxylon. Het is roodachtig bruin tot zwart van kleur en is waardevol door zijn mooie nerf, die lijkt op die van palissander. Het sterke, elastische hardhout wordt gebruikt voor meubels, wandelstokken en handvatten van gereedschap.

Onderklasse waartoe mijten en teken behoren.

Wordt gebruikt voor bouwwerken waar een plaatselijke schatting of belasting werd ingenomen, van oorsprong door steden, later door vorsten, op bepaalde goederen die hun gebied binnen werden gebracht voor plaatselijke consumptie door de bewoners; vooral voorkomend van de 17e tot de 19e eeuw in Frankrijk en Italië. De term is afkomstig van de naam voor de belasting zelf. Geen Nederlands equivalent.

Esdoorn die nauw verwant is aan de suikeresdoorn (A. saccharum) en in sommige classificaties wordt beschouwd als een ondersoort daarvan. De situatie wordt gecompliceerd doordat de twee soorten soms kruisingen vormen. De twee soorten kan men onderscheiden aan het aantal lobben van de bladeren: de bladeren van Acer nigrum hebben drie lobben en die van de suikeresdoorn vijf.

Een zeer kristallijne hars die tot de sterkste en stugste soorten thermoplastic behoort.

Branders die acetyleen-zuurstof-mengsels gebruiken. Worden voornamelijk gebruikt voor lassen.

Beschrijft gebouwen, in het bijzonder klassieke Griekse en Romeinse tempels en gebouwen met een gelijksoortige structuur, met een of meer rijen van acht zuilen aan een of beide zijden.

Een kleurloze, transparante, thermoplastische, synthetische hars gemaakt door de polymerisatie van acrylzuur derivaten; wordt gebruikt voor hechtmiddelen, verharders, beschermlagen, vernis en als een bindmiddel in verven.

Onder handelsmerk gedeponeerde productnaam voor een thermoplastische kunsthars die na verloop van tijd niet broos wordt of verkleurt, met een vloeistofdichtheid van 1 kilo per liter, een vlampunt van 15 graden Celsius en een viscositeit van 3700-6200 cps. Het product wordt algemeen gebruikt bij conserveringsbehandelingen, en daarnaast in kleurloze en gepigmenteerde coatings, aërosols, drukinkten, productafwerkingsmiddelen en volgens specificatie gemaakte lakken.

Verwijst naar de stijl die wordt vereenzelvigd met de in Schotland geboren architect Robert Adam (1728-1792), en die gangbaar was in Groot-Brittannië van 1760 tot 1790. Deze stijl, geïnspireerd door de archeologische opgravingen in Herculaneum en Pompeii, kenmerkt zich door strenge maar verfijnde klassieke vormen, symmetrie, detaillering en geometrische precisie.

Additieve kleurenrastermethode waarbij een kleurenraster wordt gebruikt met een onregelmatig patroon, gevormd uit gekleurde zetmeelkorrels. Het raster is aangebracht op een glasplaat en de bovenzijde van het raster is bedekt met een panchromatische zwart-wit emulsie. De afbeelding is zichtbaar door het glas en kan vanaf de emulsiekant worden bekeken.

Wordt gebruikt voor nissen of kleine kapellen, vaak bedoeld voor beeldhouwwerken of raamwerken rond deuren of ramen die worden gevormd door zuilen, uitkragingen of pilasters, die een fronton of afdak ondersteunen.

Wordt gebruikt voor een breed scala van kapiteelsoorten uit de Mediterrane wereld van voor de klassieke periode, die over het algemeen worden gekenmerkt door paarsgewijze, verticale, stijgende voluten.

Tape die speciaal is ontworpen voor gebruik bij het schilderen van huizen of muren. Heeft een coating die vloeibare verf tegenhoudt en een hechtmiddel dat goed kleeft ter voorkoming van lekkages en tegelijkertijd gemakkelijk loslaat. Het is vaak blauw, paars of een andere opvallende kleur die helpt bij het ������verwijderen. De tape kan zijn geclassificeerd op basis van de hoeveelheid tijd die hij kan worden gebruikt zonder sporen achter te laten op het af te plakken oppervlak.

Tak van de landbouw die zich bezighoudt met het bewerken van land, onderhoud van grond en de verbetering, productie en het beheer van veldgewassen. Zie 'bodemkunde' voor de wetenschap die zich bezighoudt met alle aspecten van bodemsoorten, inclusief hun oorsprong, spreiding, classificatie, gebruik, natuur- en scheikundige eigenschappen en de rol van organismen in het ontstaan van de bodem en met betrekking tot bodemkenmerken.

Verwijst naar landbouwkundigen die onderzoek of werkzaamheden verrichten met betrekking tot het in cultuur brengen van land of bodembeheer, of de verbetering, het beheer en de productie van gewassen. Zie 'bodemkundigen' voor wetenschappers die zijn gespecialiseerd in bepaalde of alle aspecten van de bodem, met inbegrip van oorsprong, verspreiding, classificatie, gebruik, fysieke en chemische eigenschappen, en de rol van organismen bij de het ontstaan van bodemlagen en in de relatie tot de samenstelling van de grond.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, een Berbervolk dat in het Middelste Atlas-gebergte in Marokko leeft.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in het Marokkaanse Hoge Atlas-gebergte en in de Sahara leeft en een subgroep van de Shluh vormt.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in het Hoge Atlas-gebergte leeft en een subgroep van de Berbers vormt.

Kleine Oudgriekse of Romeinse vaten voor het bewaren van oliën, zalven of parfums; meestal langwerpig van vorm, bijna cilindrisch, en rond aflopend aan de onderkant. Ze hebben ofwel geen handvat ofwel één klein handvat aan de zijkant. Alabastra zijn zo klein dat ze in één hand konden worden gehouden en ook konden worden gedragen aan een touwtje dat ofwel door de smalle hals heen liep, ofwel door kleine lussen op de schouder werd gehaald. De vorm is oorspronkelijk afkomstig uit Egypte, waar de alabastra waren uitgevoerd in glas, faience of albast (de naam is van deze steen afgeleid).

Petroleumlampen die branden middels een centrale tochtbrander en een gloeikousje. De lampen zijn gebaseerd op een patent uit 1909 en zijn meestal van metaal of glas.

Toestellen van glas of metaal, die vroeger werden gebruikt bij het distilleren. Ze hebben de vorm van een omgekeerde kom met binnenin een gootje langs de rand, waar de gecondenseerde damp door naar beneden loopt en waar een lange, horizontaal hellende buis naar de houder voor het gedistilleerde vocht loopt.

Fotografisch procédé met albumine als bindmiddel; wordt veel gebruikt voor fotoafdrukken en soms voor lantaarnplaatjes, maar zelden voor negatieven op glas.

In Romeinse en latere de klassieke stijl imiterende architectuur, de delen van een pijler die steunpunten van een boog vormen, en die een centraal ingewerkte zuil of pilaster flankeren die een architraaf draagt.

Els met sterk geurende bladeren die voorkomt in het noordoosten van Noord-Amerika en in Groenland. In sommige classificaties wordt deze soort aangeduid als ondersoort van Alnus viridis.

Groene els met geurige bladeren die inheems is in het noordoosten van Europa, het noorden van Azië en het noordwesten van Noord-Amerika. In sommige classificaties is het een ondersoort van Alnus viridis.

Els met sterk geurende bladeren die voorkomt in het westen van Noord-Amerika en in het uiterste noordoosten van Siberië. In sommige classificaties wordt deze soort aangeduid als ondersoort van Alnus viridis.