Een reeks blauwe kleuren die lijken op de kleur van het pigment Berlijns blauw, een verzamelnaam voor diverse diepblauwe pigmenten die hoofdzakelijk bestaan uit ijzer-ferrocyanide.

Soort borduurwerk dat stamt uit de 19de eeuw, meestal gemaakt met kamgaren, waarbij een gekleurd patroon wordt gevolgd aan de hand van een schematische voorstelling; zo genoemd omdat vroeger de belangrijkste toevoer van deze patronen, garens en doeken uit Berlijn kwam. Voornamelijk een Victoriaans fenomeen.

Een legering met koper, nikkel en zink, meestal met 20% zink, 18% nikkel en de rest koper. Het wordt gebruikt als een basismetaal voor geplateerd bestek, springveren en contacten in elektrische apparaten en voor roestbestendige voorwerpen.

Wordt gebruikt voor afdrukken die zijn gemaakt op lichtgevoelig gemaakt die blauwe afbeeldingen geven op een neutrale achtergrond. Voor witte afbeeldingen op een blauwe achtergrond wordt 'blauwdrukken' gebruikt.

Lijnen op een stuk land waarbuiten het verboden is om gebouwen neer te zetten.

Wordt gebruikt voor afdrukken die zijn gemaakt op lichtgevoelig gemaakte oppervlakken die bruine lijnen produceren geven neutrale achtergrond. Voor witte afbeeldingen op een bruine achtergrond wordt 'bruindrukken' gebruikt. Voor 'bruinlijnfilm-afdrukken' op doorzichtig papier wordt 'sepiadrukken' gebruikt.

Doorzichtig velijnpapier dat vaak wordt gebruikt voor architectonische tekeningen en doordrukken.

De scheidslijnen tussen verschillende eigendommen.

Ondersteuningen in de vorm van hoepels of gewatteerde rollen, die onder een rok werden gedragen om deze uit te doen staan; een type dat in de 16e en 17e eeuw werd gedragen.

Een drogende olie waarvan de drogende eigenschappen zijn verhoogd.

Te gebruiken in perspectiefstelsels voor de lijn waarop het horizontale vlak, waarin het oog ligt, het vlak van de afbeelding ontmoet en voor de lijn waarop de verdwijnpunten van horizontale vlakken in de afbeelding liggen.

Grafieken met de schuifspanning, het buigingsmoment of andere werking van een beweegbare last op een bouwelement ten opzichte van de positie van de last.

Landkaarten die de verdeling van een bepaald kenmerk weergeven, bijvoorbeeld neerslag of vegetatie, door middel van lijnen die punten van gelijke waarde met elkaar verbinden.Te onderscheiden van ‘contourkaarten’ omdat isolijnenkaarten juist niet de hoogteverdeling van een landschap weergeven.

Wordt gebruikt voor tafereeltjes of figuren die voorkomen in de marges van decoratieve kantlijnen op een bladzijde met tekst.

Rotsblokken gemarkeerd met diepe, parallelle groeven die gevonden worden doorheen heel Europa. Hoewel er geen zekerheid is over de oorzaak van deze groeven, zou het kunnen dat deze stenen gebruikt werden om stenen werktuigen te polijsten.

De beter zichtbare parallelle lijnen in de lengterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Waterlijnen zijn de dunnere lijntjes die loodrecht op de kettinglijnen staan.

Te gebruiken voor glaswerk dat is versierd met een koraalachtige nevel die wordt gemaakt met email en glazen kraaltjes die aan het object worden vastgesmolten.

Een doorschijnende, rode of oranje calcedoonvariant die ijzeronzuiverheden bevat. Vooral gebruikt voor zegels en zegelringen.

Bestaand uit of begrensd door gebogen lijnen. Gebruik 'kronkelend' met betrekking tot meubelstukken waarvan de voorkanten afwisselend concave en convexe lijnen vertonen. Gebruik 'golvend' voor andere kenmerken, zoals bogen of lijstwerken, die bestaan uit vloeiende, golvende rondingen.

Wordt gebruikt voor maaswerk waarin ononderbroken korfbogen of ojiefbogen overheersen.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat is afgeleid van het lineair perspectief, maar gebruikmaakt van kromme lijnen om rekening te houden met de optische illusie dat brede of langwerpige vormen in een rechte hoek vanuit de zichtlijn van de kijker aan de uiterste randen een perspectivische verkleining ondergaan. In dit systeem zou een brede muur die zich parallel aan het afbeeldingsvlak bevindt, naar links en rechts taps toelopen. Het systeem is al in de renaissance beschreven door Leonardo da Vinci, maar werd tot de 19e en 20e eeuw niet vaak gebruikt.

Beschrijft een beeldsnij- en schilderstijl die bestaat uit kromme lijnen waarmee abstracte vormen worden gevormd, zoals spiralen, cirkels, krullen, S-vormen, concentrische ringen en golflijnen, of waarmee menselijke gezichtskenmerken worden geaccentueerd. Dit beeldsnijwerk wordt hoofdzakelijk aangetroffen in het Oceanische gebied van Nieuw-Zeeland en Papoea-Nieuw-Guinea.

Autotypierasters die bestaan uit een rooster van fijne lijnen.

Wordt meestal gebruikt voor de lijnen die de grens vormen tussen de zee en het vasteland, maar soms ook specifiek voor het niveau dat de hoogste stormgolven bereiken of de hoogwaterstanden van het gemiddeld getij; gebruik `oevers (aardoppervlakten)' voor stroken land die aan grote watermassa's grenzen.

De wiskundige term voor het spoor van een bewegend punt; meer algemeen is het een smal, uitgerekt, getekend of geprojecteerd spoor.

Simpele of decoratieve lineaire onderdelen, gemaakt als deel van een gedrukte pagina.

Wordt gebruikt voor alle touwen, kabels of kettingen op vaartuigen voor het beveiligen of het ondersteunen van masten en ra's, en voor het hijsen, neerlaten, of trimmen van de zeilen.

Opvangbakken gemaakt om oppervlakte- of regenwater van open gebieden te verzamelen.

Lange, meestal smalle gebouwen of ruimten waarin touwen worden gemaakt, meestal door vezels tot draden te spinnen, draden tot strengen te draaien en drie of meer strengen samen te draaien tot touw.

Schepen van een rederij die passagiers, of vracht en passagiers, vervoeren over volgens een vaste dienstregeling bepaalde routes.

Fotomechanische afdrukken waarbij slechts twee kleuren worden gebruikt, meestal zwart en wit, zonder geleidelijke overgangen.

Lijnen die worden gebruikt voor het vangen van vis. Ze verschillen in diameter en gewicht afhankelijk van het soort vis waarop wordt gevist en de wijze waarop er wordt gehengeld.

Tekeningen van lengtedoorsnede van een schip, van boven gezien, en met nadruk op de lijnen van het schip. Gebruik 'lijnentekeningen' als daar ook een plattegrond van de romp en een zeegplan bijkomen.

Verwijst naar tekeningen waarop de lijnen van een schip zijn weergegeven. Hieronder vallen 'lange tekeningen', 'lijnenplannen' en 'spantentekeningen', die vaak samen op één vel zijn getekend. De term 'lijnentekeningen' moet niet worden verward met 'lijntekeningen'. In een lijntekening zijn de vormen van een onderwerp hoofdzakelijk weergeven door lijnen.

Drukprocédé waarmee een afbeelding wordt verkregen met geringe tonale kwaliteit; de plaat, meestal van koper, wordt ingekrast met behulp van een burijn, de ontstane geringe oneffenheden worden weggeschraapt, en de plaat wordt geïnkt voor diepdruk.

Gravures die alleen uit lijnen bestaan.

Grafisch materiaal voor reproductie dat is samengesteld uit wit en zwart zonder tussenliggende tinten.

Tekeningen waarin de vormen hoofdzakelijk zijn aangegeven door lijnen, met weinig of geen oppervlakken van ononderbroken kleur.

Verticale, horizontale of schuine lijnen in letters.

Passagiersvliegtuigen die worden gebruikt door commerciële luchtvaartmaatschappijen.

Reddingsapparatuur, lijkend op en functionerend als vuurwapens, waarmee een raket of ander projectiel met een lijn of touw naar een gestrand schip kan worden geschoten.

Een veelgebruikte, drogende olie die als oplosmiddel in verf wordt gebruikt; verhardt in de loop van enkele weken wanneer delen van de olie polymeriseren en een onoplosbaar bindmiddel vormen.

Methode voor mechanische letterzetting waarbij het zetsel wordt gegoten in afzonderlijke hele regels, ieder als één regel linotypezetsel.

Geometrische en dierlijke figuren die zijn gemaakt door kiezelzandoppervlakken te herschikken op de uitgestrekte vlakten van de woestijnen aan de kust van Peru. Gemaakt door het Nasca-volk met onbekend doel.

De zichtbare grens van een vorm waarbij geen rekening met inwendige aspecten wordt gehouden; verschilt van een 'contour', waarbij zich een vorm binnen de omlijning kan bevinden.

In militaire architectuur is dit een uitstekend bolwerk dat een opvallende hoek vormt buiten de grote gracht en voor de vestingmuren.

Lijn van opstelling.

De afstand van de stoeprand of andere vastgestelde lijn waarbinnen geen gebouwen mogen worden gebouwd.

Een gebroken lijn, gebruikt in de technische tekenkunst, die de alternatieve positie van de ontworpen delen of de relatieve positie van een ontbrekend deel aangeeft.

Wordt gebruikt voor het geheel van rails, bielzen en bevestigingsmiddelen waarover spoorwegvoertuigen rijden.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen in de vorm van een stippellijn.

Chronologisch verloop in grafische lineaire vorm, verticaal of horizontaal, met een overzicht van belangrijke gebeurtenissen of andere verschijnselen, zoals overheersende stijlen, voor een reeks opeenvolgende jaren of perioden binnen een afgebakende historische periode, vaak beperkt tot een bepaalde cultuur of regio.

Een mineraal dat meestal voorkomt in prisma's met 3, 6, of 9 zijden met (fijne) verticale groeven; komt soms voor in compacte of kolomvormige massa's.

Aanduiding voor lichte railvervoersystemen die over straten in stedelijke gebieden opereren; ze vervingen in de negentiende eeuw de door paarden voortgetrokken spoorvoertuigen, voordat op eigen kracht voortbewegende tramsystemen populair werden.

Velijn dat is behandeld om het doorzichtig te maken. Deze behandelingen bestaan uit het coaten van de huid met verschillende stoffen, zoals oliën, lijmen, stijfsels en kaliumcarbonaat, waarna het onder druk wordt opgerekt.

De spatiëring van woorden en letters binnen een regel zodat de marges van alle volle regels in een kolom gelijk zijn.

Goede kwaliteit kalfsperkament. De termen 'velijn' en 'perkament' werden en worden nog altijd met elkaar verward en door elkaar gebruikt.

Papier gemaakt met een geweven of gelijkmatig patroon wanneer er licht doorheen valt; te onderscheiden van 'vergépapier' dat een patroon van dikke en dunne strepen vertoont.

De fijne lijntjes in de breedterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Kettinglijnen zijn de dikkere lijnen die loodrecht op de waterlijnen staan.

Prenten waarbij de niet-gedrukte, gegraveerde lijnen een wit beeld vormen tegen een zwarte achtergrond.

Wordt gebruikt voor reliëfdrukprocédés waarbij de niet-gedrukte, gegraveerde lijnen een wit beeld vormen tegen een zwarte achtergrond. Wordt meestal gebruikt in verband met houtgravures en de schrootmanier.

Lijnen die een onbelemmerd gezichtsveld definiëren, zoals in kamers of open ruimten of langs straten in een stad.

Wordt gebruikt voor afdrukken die zijn gemaakt op lichtgevoelig gemaakte oppervlakken die zwarte lijnen geven op een neutrale achtergrond.

Een procédé dat wordt toegepast om kaarten en technische tekeningen te reproduceren, en waarbij gebruik wordt gemaakt van een ijzerzout om een gelatine origineel door blootstelling aan licht selectief onoplosbaar te maken, waardoor de beeldgebieden ontvankelijk zijn voor inkt. Maakt het mogelijk dat exacte kopieën scherpe inktlijnen hebben.

Beschrijft videoband met een beeldbreedte van 8 mm, hoofdzakelijk gebruikt voor handvideocamera's of camcorders. De beeldresolutie van 8-mm-videobanden is 240 lijnen.

Te gebruiken voor de stichters of mannelijke hoofden van families, stamlijnen of hele sociale klassen, standen of volkeren. Wordt ook gebruikt voor de hooggeplaatste kerkvorsten van die naam in bepaalde christelijke kerken, zoals de Grieks-orthodoxe, Russisch-orthodoxe en Koptische kerken.

Voorbereidende schetsen voor schilderijen die deel uitmaken van de onderschildering en die de tonale verhoudingen van een schilderij bepalen; ook driemensionale voorbereidende schetsen voor beeldhouwwerken, waarin de grote lijnen al zijn vastgelegd.

Een zeer kristallijne hars die tot de sterkste en stugste soorten thermoplastic behoort.

Negentiende-eeuwse Amerikaanse klokken waarvan de vorm in grote lijnen op een eikel lijkt en die voorkomen in variaties voor op de plank, schoorsteenmantel en voor aan de muur.

Concave golflijnen in zuilen, waar de schacht ontspringt uit het basement of uitloopt in het kapiteel. Ook uithollingen of scheppende holen onder de echinus van sommige vroeg-Dorische kapitelen.

Te gebruiken voor de plaats op geld, penningen, of medailles onder het centrale ontwerp, die vaak door een horizontale lijn ervan is afgescheiden en de datum bevat; komt meestal op de achterkant voor.

Een cryptokristallijne variant van kwarts; een gestreepte calcedoon.

Te gebruiken voor arresleden die voor het eerst werden ontworpen door James Gould uit Albany, in de staat New York, en meestal werden gekenmerkt door vloeiende lijnen en geronde of bolle kasten; vaak voorzien van kleurrijk versierde panelen.

Glazen bedoeld om ale of bier uit te drinken. Exemplaren uit de vroege 17e en 18e eeuw hebben vaak dezelfde vorm als een hoog wijnglas, S-vormig van lijn of met een ronde trechtervormige kelk en staand op een steel die in lengte kan variëren. De inhoud van de kelk is meestal tussen de 1 en 1½ deciliter. Moderne exemplaren hebben vaak de vorm van hoge, dunne glazen, meestal met een inhoud van 3½ deciliter, die naar beneden smal toelopen en op een massieve basis staan.

Een oranje of rode kristallijne verbinding verkregen uit de meekrapplant, het belangrijkste kleurmiddel van meekrap; wordt tegenwoordig synthetisch gemaakt van antrachinon. Wordt hoofdzakelijk gebruikt om rode verfstoffen en pigmenten te verkrijgen.

Kleurloos tot wit kristallijn dubbelzout van kalium- en aluminiumsulfaat; wordt gebruikt voor diverse doeleinden waaronder het bewerken van leder en textiel, het stijven van papier, als beitsmiddel in (textiel)verven en als een waterzuiveringsmiddel.

Wit kristallijn poeder dat wordt gebruikt in elektrische batterijen, in de drukkunst, als vloeimiddel bij solderen en bij het maken van andere verbindingen.

Verwijst naar de periode in Boven-Egypte van circa 4000 tot 3500 of 3200 v. Chr. De kunstwerken bestaan uit stenen graveerkoppen, leistenen paletten, stenen vazen, ivoren beeldsnijwerk, beeldjes van verschillende materialen, aardewerk van het type rood met zwarte top en rood gepolijst aardewerk dat soms is versierd met lijnpatronen of menselijke en dierlijke figuren van witte slip.

Beeldvormende techniek voor computers die het rafelige effect bij kromme of diagonale lijnen als gevolg van de pixelopbouw tegengaat. Het principe berust op het invoegen van tussenkleuren op plaatsen waar verschillende kleuren naast elkaar verschijnen op computermonitors en uitdraaien.

Permanent pigment dat afhankelijk van de omstandigheden in kleurschakering kan variëren van oranje tot dieprood. Het is een onstabiele kristallijne vorm, die zwart wordt als het pigment wordt gemengd met loodpigmenten. Het wordt gebruikt in verf en voor het kleuren van robijnglas. Het is in 1847 in Schotland uitgevonden en gepatenteerd door Murdock en werd in de jaren twintig van de 20ste eeuw vervangen door cadmiumrood.

Een kleurloze, kristallijne verbinding die ontstaat door de gefractioneerde destillatie van koolteer en bestaat uit drie aan elkaar verbonden aromatische ringen. Het wordt gebruikt voor de productie van het synthetische pigment alizarine en andere organische kleurstoffen, harsen, weekmakers en looimiddelen.

Een drukprocédé waarbij hars of een andere substantie op de plaat wordt aangebracht om een poreuze ondergrond te creëren, waarna de plaat wordt verhit en geëtst, zodat er een schakering van tonen ontstaat; wordt vaak gecombineerd met lijnwerk.

Schakering aanbrengen of modelleren met fijne, dicht opeenstaande en parallel lopende lijntjes.

Documenten waarin richtlijnen worden gegeven voor het beheer van de administratie van een organisatie. Hierin wordt onder meer aangegeven wanneer een stuk waardevol genoeg is om in het archief te worden opgenomen. Tevens wordt hierin echter omschreven na welke perioden, handelingen en gebeurtenissen de overige documenten mogen worden vernietigd.

Verwijst naar de stijl, voornamelijk in de architectuur en beeldende kunst, die wijd verspreid was in Europa en de Verenigde Staten in de jaren 20 en 30 van de 20ste eeuw. De stijl werd populair na de Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes in Parijs in 1925. De stijl kenmerkt zich door een synthese van industriële en kunstzinnige materialen waarmee veel verschillende handgemaakte en industrieel vervaardigde voorwerpen werden gemaakt, vaak met de nadruk op rechtlijnige motieven, opvallende kleuren en elegante, abstracte en vereenvoudigde vormen.

Verwijst in het algemeen naar de stijl in de schilderkunst, architectuur en kunst die in Europa en de Verenigde Staten bloeide van circa 1890 tot 1910. De stijl kenmerkt zich door de nadruk op vloeiende, golvende en kronkelende lijnen of contouren op basis van organische vormen, en door het gebruik van moderne materialen als ijzer en glas.

Vaste referentielijnen voor het vaststellen van coördinaten.

Verwijst naar de periode en stijl die zich ontwikkelde tussen 552 en 645 v. Chr. en samenviel met de opkomst van het boeddhisme. In de beeldhouwkunst zien we figuren, meestal van godheden, in stijlen die variëren van een vroeg gebruik van platte vlakken, verlengde proporties en scherpe lijnen tot latere kleinere, vriendelijker figuren met de nadruk op verticale lijnen. In de schilderkunst wordt deze stijl gekenmerkt door het gebruik van rode en zwarte kleuren die worden verkregen door lak met kleurstof te mengen, en gele en groene kleuren die worden verkregen uit een mengsel van loodoxide en plantaardige olie. Schilderwerk uit deze periode omvat vooral lichte en elegante figuren en landschappen. In de bouwkunst wordt deze stijl gekenmerkt door de nadruk op symmetrie en axiale balans door het gebruik van paal- en latconstructies, daken met dakpannen en kraagstukken om gewicht en horizontale druk te verdelen.

Stripverhalen met een hoofdzakelijk avontuurlijke verhaallijn of handeling, vaak gesitueerd op exotische locaties en met hoofdpersonen die op reis zijn.

Verwijst naar een perspectiefsysteem waarbij parallelle lijnen samenkomen op punten op een verticale as. Het systeem werd gebruikt door de oude Grieken en later in de westerse kunst tot het éénpuntsperspectief gecodificeerd tijdens de renaissance.

De spankracht en samendrukking die op één lijn liggen met de lange assen van stucturele delen.

Verwijst naar alle vormen van parallelle projectie, voornamelijk wanneer ten minste een van de drie ruimtelijke assen wordt gebogen naar het projectievlak of het beeldoppervlak. De term wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar projecties die zijn afgebeeld alsof een plattegrond op schaal is getekend, waarna de plattegrond 45 graden wordt gekanteld om een derde dimensie te verkrijgen, meestal in de hoogte en getekend op dezelfde schaal als de plattegrond. Deze projectiemethode beeldt de plattegrond en het volume gelijktijdig af volgens een consistente schaal, zonder de vervorming die ontstaat door de samenkomende lijnen in een éénpuntsperspectief.

Verwijst naar tekeningen gemaakt met behulp van axonometrische projectie, een systeem waarbij een driedimensionaal object wordt afgebeeld door projectielijnen parallel aan elkaar weer te geven en waarbij doorgaans ten minste één van de drie ruimtelijke assen schuin op het projectievlak staat. In het huidige architectenjargon verwijst de term soms alleen naar tekeningen waarop een orthogonale weergave van het object naar het oppervlak is gekanteld.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl, genoemd naar opgravingen in de buurt van Phaistos, die zich kenmerkt door het veelvuldig gebruik van geschilderde lijnen, in plaats van de vroeger gebruikte ingekerfde of gepolijste patronen. Er zijn twee verschillende fasen te herkennen. In de eerste fase bestonden de ontwerpen uit parallelle of dubbel gearceerde geschilderde rode lijnen die liepen langs de kromming van de vaalgele aardewerken vaten. In de latere fase werd de geschilderde rode versiering meer volgens een ontwerp aangebracht, werd minder de ronde vorm van het aardewerk gevolgd en bestond de decoratie vooral uit dubbel gearceerde driehoeken of andere eenvoudige geometrische ontwerpen die werden aangebracht onder de hals van kannen en kruiken en aan de binnen- en buitenzijde van kommen en koppen.

Verwijst naar een projectie die doorgaans wordt gebruikt in de cartografie en waarbij het oppervlak van de aarde of een ander hemellichaam zodanig wordt afgebeeld dat een rechte lijn vanaf het middelpunt tot elk willekeurig ander punt de kortste afstand weerspiegelt die op schaal kan worden gemeten. Dit type projectie wordt vaak gebruikt om afstanden en richtingen vanaf een bepaalde stad te laten zien, en de metingen zijn alleen nauwkeurig voor het geselecteerde middelpunt.

Verwijst naar brede, open, bochtige inhammen van een kustlijn, groter dan een inham en kleiner dan een golf.

Verwijst naar de stijl van Chinese schilderkunst die een bloeiperiode doormaakte aan het begin van de 17de eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door gedetailleerde, complexe composities met fijne lijnen en zachte kleuren.

Verwijst naar een Midden-Europese neolithische cultuur en aardewerkstijl die waarschijnlijk voortkwam uit de instroom van neolithische volkeren in mesolithische culturen, en die zich snel verspreidde van de Hongaarse hoogvlakte naar Slowakije, Tsjechië, Oostenrijk, Duitsland, Polen, de Lage Landen en het oosten van Frankrijk tussen circa 5400 en 4900 v. Chr. De cultuur kenmerkt zich door de introductie van landbouw, veeteelt, grote longhouses, gebeitelde stenen gereedschappen en typisch beeldhouwwerk versierd met ingekerfde lijnen, strepen en inkepingen. In plaats van de term ‘bandkeramiek’ wordt wel de term ‘Linienbandkeramik’ gebruikt, maar volgens de traditionele classificatie is laatstgenoemde stijl een variant van de eerste. Ook de term ‘Danubian’ werd vroeger veel gebruikt om naar deze cultuur te verwijzen, maar moderne onderzoekers gebruiken vooral ‘bandkeramiek’.

Duitse term voor een variant van art nouveau die is ontwikkeld in België en 'lintwormstijl' betekent. De term werd voornamelijk gebruikt in de steden Dresden en Berlijn. Zie ook de gerelateerde 'Schnörkelstil'.

Verwijst naar de aardewerkstijl zoals aangetroffen op Cyprus in de laat-Cypriotische periode van circa 1600 tot 1050 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door vaten met een ingewerkte ringvormige voet, afgewerkt met gepolijste bruine slip met ingekerfde of in reliëf aangebrachte decoraties, of met witte geschilderde lijnen.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die aan het eind van de 17de en de gehele 18de eeuw een bloeiperiode beleefde in de Indiase heuvelstaten. Schilderijen in de Basohli-stijl behoren tot het vroegst bekende Pahari-werk. Hoewel de naam van de school is ontleend aan de kleine onafhankelijke staat Basohli, als belangrijkste centrum van de stijl, zijn er overal in deze regio voorbeelden van te vinden. Kenmerkende elementen zijn: krachtige lijnvoering en felle kleuren, een langwerpig formaat, rode randen, monochrome achtergronden en een willekeurig maar bijzonder gebruik van architecturale en decoratieve elementen. De gezichten zijn doorgaans overdreven en gestileerd weergegeven, vaak en profil, met grote ogen met een doordringende blik. Een herkenbare techniek is het gebruik van dikke, pasteuze druppels witte verf voor de weergave van sieraden, terwijl delen van kevervleugeltjes smaragden moeten suggereren.

Verwijst naar de Duitse school voor kunst, ontwerp en architectuur die actief was in Weimar van 1919 tot 1925, in Dessau van 1925 tot 1932 en in Berlijn van 1932 tot 1933. Er werden studenten opgeleid in beeldende kunsten en ambachten, en er werden objecten en bouwontwerpen gemaakt die bedoeld waren voor massaproductie en waren gebaseerd op eenvoudige geometrische vormen.

Een christelijke religieuze orde volgens de Regula Benedicti, de kloosterregel van de heilige Benedictus van Nursia (ca. 480-547). De Regula Benedicti is een gedetailleerde richtlijn voor het bestuur en het spirituele en materiële welzijn van een klooster. Vanaf de 7de eeuw gold de kloosterregel ook voor vrouwen en in de vroege 9de eeuw had de regel vrijwel alle andere kloosterregels in Noord- en West-Europa verdrongen. Benedictijnen houden zich aan een afgewogen dagelijks ritme van gebed, lichamelijke arbeid en studie, zoals voorgeschreven door de heilige Benedictus. Stabiliteit, groepsgebed en gehoorzaamheid aan de abt zijn erg belangrijk. De orde, die bestaat uit autonome kloosters, heeft een lange traditie van wetenschap en onderwijs.

Catalogi waarin productlijnen worden gepresenteerd en informatie wordt verschaft om het aankoopproces te vergemakkelijken, uitgegeven door fabrikanten of dealers, vaak met prijsinformatie.

Wit marmer uit Cappadocië, Turkije, lichtgeel geaderd met daaroverheen haarlijntjes in een donkerder tint geel. Het marmer kan zo fijn gepolijst worden dat het op een spiegel lijkt; om die reden zou keizer Domitianus dit marmer langs een hele gang hebben laten aanbrengen. Er is vrijwel niets van uit de oudheid bewaard gebleven.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat indirect gebruikmaakt van twee verdwijnpunten, maar eerder empirisch dan wetenschappelijk is. Het werd vooral gebruikt in de westerse kunst voordat het eenpuntsperspectief in de renaissance werd gecodificeerd. In het bifocaal perspectief worden in de marge van het afbeeldingsvlak twee verdwijnpunten op gelijke hoogte geplaatst. Vanuit deze punten worden diagonale lijnen getrokken naar punten langs de onderste of bovenste marge van het afbeeldingsvlak; de punten waar deze diagonale lijnen elkaar kruisen, worden gebruikt om een vloer- of plafondraster te tekenen dat lijkt op een raster dat wordt getekend met behulp van één verdwijnpunt en de illusie van terugwijking in de ruimte oplevert.

Verwijst naar een school van Indiase schilderkunst die wordt geassocieerd met het vorstendom Bikaner in het noordwesten van Rajasthan. Van alle Rajasthan-scholen is de Bikaner-school sedert zijn ontstaan, halverwege de 17de eeuw, het sterkst schatplichtig aan de Mogolstijl. Een verbond dat Bikaner eind 16de eeuw met de Mogols had gesloten, resulteerde namelijk in de komst van kunstenaars die in Bikaner-ateliers in het Delhi van de Mogols hadden gewerkt. Telkens terugkerende kenmerken zijn een elegante lijnvoering, zachte kleuren en een voorkeur voor de religieuze en literaire thema's die bij de koninklijke hindoe-opdrachtgevers in de smaak vielen. Tegen het einde van de 18de eeuw ging de stijl meer op die van Rajasthan lijken.

Nabij de aslijn van het gaffeltuig of binnen de buitenzijden van vaartuigen, vliegtuigen of machines.

Gebruikt voor reproductieve afdrukken van architectonische en andere technische tekeningen met witte afbeeldingen op een blauwe achtergrond, die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé. Voor blauwe afbeeldingen op een witte achtergrond wordt 'blauwlijnfilm-afdrukken' gebruikt. Voor blauw gekleurde foto's die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé wordt 'cyanotypieën' gebruikt.

Diagrammen waarbij gebruik wordt gemaakt van gemerkte blokken die door rechte lijnen met elkaar zijn verbonden om aan te kunnen geven hoe verschillende delen of fasen zich tot elkaar verhouden.

Eenvoudige damastsoort met een rechtlijnig patroon gevormd door het contrast van de weefselbinding met inslageffect en de binding met kettingeffect. De binding is meestal satijn, of keper met lange vlotters. Het wordt veel gebruikt voor eenvoudig linnen.

Techniek waarbij nog natte, met inkt getekende lijnen op niet-absorberend papier langs een scharnier werden gevouwen en tegen een tweede vel papier werden aangedrukt, waardoor de geïnkte lijnen werden overgebracht. Deze techniek wordt geassocieerd met het vroege commerciële artwork van de kunstenaar Andy Warhol.

Tekeningen waarbij nog natte, met inkt getekende lijnen op niet-absorberend papier langs een scharnier worden gevouwen en tegen een tweede vel papier werden aangedrukt, waardoor de geïnkte lijnen werden overgebracht. Wordt meestal geassocieerd met de vroege commerciële kunst van Andy Warhol.

Het gedeelte van een open water tussen twee kapen in, gewoonlijk een ondiepe inham in het land waar de kustlijn licht terugwijkt.

Dubbelwerkende scharnieren die met een veer zijn uitgerust om de deur weer in lijn te brengen met het raamwerk.

Een wit of kleurloos kristallijn mineraal dat wordt gebruikt bij email op glas- of keramiekbasis, als een schuur- en schoonmaakmiddel en als vloeimiddel in smeltmaterialen en bij solderen. Het wordt ook gebruikt als een bron van borium.

Een telecommunicatiekanaal dat snelle overdracht van grote databestanden mogelijk maakt. Meestal gebruikt voor verbindingslijnen tussen personal computers en het World Wide Web. De term definieert niet een specifieke bandbreedte, maar verwijst doorgaans naar alle overdrachtopties vanaf 45 miljoen bits informatie per seconde.

Verwijst naar de stijl in de 15de-eeuwse Italiaanse graveerkunst die gebruikmaakt van dikke lijnen waarmee het effect van pentekeningen wordt bereikt.

Een matgeel, compact marmer met onregelmatige aderen en matte, terracottarode vlekken. Dit marmer bevat soms ook plekken met wit, kristallijnen calciet. Gevonden in Catalonië in Noord-Spanje en in Siena in Italië.

Wordt gebruikt voor afdrukken die zijn gemaakt op lichtgevoelig gemaakte oppervlakken die witte afbeeldingen geven op een bruine achtergrond. Voor bruine afbeeldingen op een neutrale achtergrond wordt 'bruinlijnfilm-afdrukken' of 'sepiadrukken' gebruikt.

Een langwerpig inzetstuk, gemaakt van stroken band, weefsel of elastische stof, dat bij de borstlijn licht gebogen kan zijn. Wordt gedragen om de borsten plat te drukken.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cd en het atoomnummer 48. Het is een zilverwit kristallijn metaal dat zeer kneedbaar is en gerold of geslagen kan worden tot dunne platen; het lijkt op tin maar is harder. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, gewoonlijk in combinatie met andere stoffen, voorwerpen en materialen te maken.

Een wit kristallijn poeder dat in de natuur hoofdzakelijk voorkomt in de vorm van de mineralen calciet en aragoniet.

Te gebruiken voor het beschrijven van de modernistische beweging in de architectuur die vanaf de jaren 30 tot en met de jaren 60 van de 20ste eeuw tot ontwikkeling kwam in Californië, met name in Los Angeles en het gebied daaromheen. Typische kenmerken van deze stijl zijn de aandacht voor het leven binnen en buiten, kantoortuinen, rechtlijnige structuren, vaak met stalen constructies, en een veelvuldig gebruik van glas. De term wordt meestal gebruikt als verwijzing naar het Case Study House Program, een initiatief van John Entenza uit 1945, en naar modernistische woningbouw in het algemeen. Architecten die met deze stijl worden geassocieerd zijn Richard Neutra, Rudolf Schindler, Charles en Ray Eames, Gordon Drake, Albert Frey, John Lautner, Pierre Koenig en Rafael Soriano. De publieke bekendheid van deze stroming wordt doorgaans toegeschreven aan de foto's van Julius Shulman, die in de jaren 50 van de 20ste eeuw in tijdschriften voor architectuur en binnenhuisarchitectuur werden gepubliceerd.

Hoofddeksel dat ook de oren bedekt en sinds de twaalfde eeuw wordt gedragen door pausen. Vaak gemaakt van rode wol of fluweel en versierd met rood satijn, zwanendons of hermelijn. Tijdens de pinksterweek wordt een witte camauro gedragen. De term betekent ���hoofddeksel van kamelenhuid'.

Bij loodgieten, een sokverbinding tussen twee gelijke pijpen op dezelfde lijn, door het uiteinde van de ene pijp te verbreden en het schuin aflopende eind van de andere daarin te steken.

Een kleurloos tot wit kristallijnen materiaal met een zoete geur, C6H5OH, verkregen uit de distillatie van koolteer, als bijproduct van cokesovens, en door benzeen te alkyleren met propyleen. Het is ruw chemisch materiaal dat wordt gebruikt bij de productie van plastics, kleurstoffen, geneesmiddelen en andere producten.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Verwijst naar moderne afdrukken die zijn geproduceerd aan de hand van het carborundum-mezzotintprocedé. Dergelijke afdrukken hebben de algemene eigenschappen van een mezzotint, maar vertonen in de lichtere gebieden niet de rechte lijnen van de zaagvormige randen van de wiegijzers.

Verwijst naar afdrukken die worden gemaakt door het combineren van carborundum met kunsthars of vernis. Dit mengsel wordt verhard op een plastic of metalen steun, waarna verschillende verhitte gereedschappen worden gebruikt om lijnen te snijden. Deze druktechniek werd in de jaren 60 van de 20ste eeuw uitgevonden door de Franse kunstenaar Henri Goetz (1909-1989), die ontdekte dat carborundum als een inkthoudende 'tand' kon fungeren. Veel carborundumdrukken lijken op intagliodrukken.

Lange, smalle, soepele stroken linnen, staal of velijnstof met een schaalverdeling voor het meten van afstanden, die vaak opgerold worden bewaard in een beschermend omhulsel waarin ze na gebruik weer kunnen worden opgewonden.

Verwijst naar de regionale stijl van Centraal-Java. Decoratieve kunsten en kostuums uit dit gebied worden vaak gekenmerkt door het gebruik van teritik voor het omlijnen van motieven, textielproducten die worden gedragen als hoofddoeken, grote ceremoniële omslagdoeken en sjerpen en kain kembangan bloem- en plaidmotieven. De textielmethode van de productie die bekend staat als ‘ikat’ wordt gebruikt voor het aanbrengen van patronen, waarbij gedeelten van patronen van draad worden afgebonden om de verfstof tegen te houden. Hofkledingstijlen werden gekenmerkt door appliqué op geïmporteerde zijden textielstoffen die over het effen, centrale ruitvormige gebied van een borstkleed en ceremoniële omslagdoeken werden aangebracht. In de beeldhouwkunst wordt de stijl gekenmerkt door de vroegste voorbeelden van stenen monumenten en candi's, zeldzame afbeeldingen van hindoegoden, reliëfpanelen die rigide, kloksgewijze narratieve sequenties afbeelden en Boeddhabeelden gezeten op leeuwentronen. Centraal in religieuze beeldhouwkundige programma's staat het elitaire karakter van het boeddhisme, waardoor boeddhistische iconografie en kunst de overhand hadden. In tegenstelling tot stijlen in andere gebieden van Java, wordt deze stijl niet gekenmerkt door een traditie van gegraveerde stenen afbeeldingen. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door getrapte sanctuaria, afgeknotte piramideconstructies en makara-ornamenten ter versiering van trappen.

Verwijst naar een projectiesysteem dat uitsluitend de karakteristieke procedure van projectieve meetkunde gebruikt, waarbij een lijn of vlak naar een andere lijn of vlak wordt overgebracht door het projecteren van een reeks punten van de ene naar de andere. Een reeks punten op het ene vlak wordt geprojecteerd op het andere vlak door een punt van oorsprong te kiezen, vanwaar lijnen worden getrokken die door de punten op het eerste vlak lopen en de punten van het tweede vlak raken.

Een cryptokristallijne variant van kwarts, meestal lichtblauw of grijs van kleur.

Emaillering die tot stand komt door uit metaal groefjes of holten weg te snijden, waardoor een verhoogde lijn overblijft die de omtreklijn van het ontwerp vormt. Het email wordt in de holten gegoten, verhit en vervolgens gevijld en gepolijst.

Scheepsbouwmodellen bestaande uit afwisselende stroken hout in contrasterende kleuren die bij de randen aan elkaar zijn gelijmd om een ruitpatroon te vormen wanneer ze worden bewerkt, en om de doorsnedelijnen van het beoogde schip te onderscheiden.

Elke keperstof waarbij de richting van de diagonale lijnen wordt omgekeerd in groepjes inslagdraden of in groepjes scheringdraden, waardoor een visgraatpatroon ontstaat.

Strategisch bordspel dat sinds ongeveer 700 wordt gespeeld in China. Net als westers schaken is Chinees schaken waarschijnlijk afgeleid van het Indiase bordspel chaturanga. Het doel van Chinees schaken is het veroveren van de koning of generaal van de tegenstander. Hoewel de speelborden op het eerste gezicht op elkaar lijken, bevat het westerse schaakbord 8x8 rijen velden van afwisselend lichte en donkere kleuren en het Chinese bord 8x8 rijen velden van dezelfde kleur met een extra horizontale lege rij (de 'rivier') tussen de twee helften. Over sommige velden zijn diagonale lijnen getrokken. In tegenstelling tot westers schaken - dat wordt gespeeld op velden met twee verschillende kleuren - wordt Chinees schaken gespeeld op de snijpunten van de lijnen (de 'punten') die samen de velden vormen. Chinese schaakstukken hebben meestal de vorm van platte schijven, vaak zwart en rood van kleur, met Chinese karakters die de rang aanduiden. Onder de stukken bevinden zich een koning (generaal), mandarijnen, torens (strijdwagens), paarden, olifanten (bisschoppen of ministers), katapulten en pionnen (soldaten).

Te gebruiken voor motieven die bestaan uit twee golvende lijnen geplaatst onder drie bollen, die zijn geordend in een driehoekige vorm.

Zwaar versierde boekbanden, gewoonlijk met een omslag van rood marokijnleer, voorzien van fijn afgewerkte gouden randen, vlakken met doorsnijdende of gestippelde lijnen en exotische motieven met dieren, planten en menselijke en mythische figuren in rococostijl. Ook motieven die zijn geïnspireerd door Chinees en uit China geëxporteerd porselein, zoals draken, bloemen en vogels, komen veel voor.

Kaarten waarop met behulp van kleine symbolen, zoals stippen of lijnen, landgebruik of vegetatie wordt aangegeven, zonder dat er hoeveelheden worden uitgedrukt.

Verwijst naar een projectiesysteem dat wordt gebruikt om informatie van een bol over te brengen op een plat vlak. Het wordt algemeen gebruikt in de cartografie, waarbij een deel van de aarde of een ander hemellichaam wordt weergegeven alsof het op een cilindermantel is overgebracht, die vervolgens tot een plat vlak is afgewikkeld waarop de parallellen zijn afgebeeld als horizontale lijnen en de meridianen als verticale lijnen.

Uniforme vaste lichamen met rechte zijden en cirkelvormige doorsneden, gevormd door het samenvoegen via rechte lijnen van corresponderende punten in twee congruente vlakgebieden die identiek geplaatst zijn in parallelle vlakken.

Omtrek of vorm die is begrensd door twee uiteinden die gelijke en parallelle cirkels zijn, waarbij het tussenliggende gekromde oppervlak zo is als het zou worden getekend door een rechte lijn die parallel loopt aan zichzelf, met uiteinden in de omtrekken van deze cirkels.

Begrip dat verwijst naar een continue denkbeeldige lijn die de ruimten van een gebouw of een reeks inwendige of uitwendige ruimten verbindt. Vaak gebruikt om te verwijzen naar verkeersstromen door arealen of gebouwen, met inbegrip van de verplaatsingsmogelijkheden door een gebouw, met bijvoorbeeld deuren, gangen, trappen of liften.

Geometrische vlakke figuren die zijn begrensd door één gebogen lijn die zich overal even ver van het middelpunt van de figuur bevindt.

Met de vorm of omtrek van een cirkel, een vlakke figuur die is begrensd door één gebogen lijn welke zich overal even ver van het middelpunt bevindt.

Orde van eierleggende zoogdieren met vier soorten in twee onderklassen. De bestaande soorten zijn het vogelbekdier en de twee soorten mierenegels. Waarschijnlijk een aftakking van de lijn die teruggaat op andere zoogdieren uit het Mesozoïcum.

Verwijst naar een schilderstijl die wordt vereenzelvigd met een groep Franse kunstenaars in de jaren 80 van de 19de eeuw en die zich kenmerkt door een helder en gelijkmatig kleurgebruik, sterke blauwe of zwarte contourlijnen en minimale vormgeving op de wijze van cloissoné-email.

Personen die commentaar leveren op onderwerpen welke de lezer interesseren, met het doel de publieke opinie te prikkelen of te vormen, meestal in overeenstemming met de gezichtspunten en beleidslijnen van de publicatie waarvoor ze werken.

Te gebruiken voor grote, overdekte vrachtwagens die worden gekenmerkt door hun gebogen, bootvormige zijaanzicht met welvende achterkleppen en panelen van planken langs de zijkanten met een reeks korte, rechtopstaande paaltjes; werden meestal getrokken door zes paarden en gebruikt in de tweede helft van de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw in Ohio, Virginia, Maryland en Pennsylvania. Gebruik 'prairiewagens' voor soortgelijke wagens met meer rechte lijnen en een linnen kap, die werden gebruikt om vracht en emigranten te vervoeren door de prairies en vlakten van hetr westen van de Verenigde Staten.

Verwijst naar plattegronden die de balken en onderslagen van iedere verdieping in een gebouw aangeven, met hun onderlinge verbindingen. Meestal betreft het geen detailtekening, maar een eenvoudig systeem van symbolen en ontwerpschetslijnen.

Kaarten waarop met behulp van contourlijnen de hoogte en de structuur van een bodem worden aangegeven, vaak zonder dat nog andere gegevens worden vermeld.

Verwijst naar de stijl van Oudgriekse vaasschilderkunst die de overgang vormde tussen de stijl met de zwarte en de stijl met de rode figuren. Een van de kenmerken is dat sommige figuren werden geschilderd in de stijl van de zwarte figuren en andere, vaak de vrouwelijke, geen gegraveerde contouren hadden maar waren omlijnd met een kwast. Rond 530 v. Chr. banden enkele schilders de stijl van de zwarte figuren volledig uit en omlijnden alle figuren. Maar vervolgens schilderden zij de achtergrond zwart, waardoor de overgang naar de stijl van de rode figuren werd bewerkstelligd.

Te onderscheiden van 'omtrektekeningen' vanwege het feit dat de lijnen in contourtekeningen ook de voornaamste ruimtelijke hoeken in het silhouet volgen. Verschillend van 'contourkaarten' die regelmatig de omtreklijnen van verhogingen afbeelden. Verschillend van 'cross-contour drawings' waarin de lijnen de omtrek overdwars over het oppervlakte van de vorm volgen.

Wordt gebruikt voor tekeningen waarin de oppervlakken en vlakken zijn aangegeven met contrasten tussen verschillende kleuren of lichtverdelingen in plaats van met lijnen.

Wordt gebruikt voor boeken waarin de richtlijnen voor de opvoeding, het gedrag, de plichten en de opleiding van personen van adellijken of koninklijken bloede, of van personen die aan het hof dienen, uiteen worden gezet.

Te gebruiken voor kleine boten (korter dan ongeveer 7,5 m), met knikspant en zowel een motor als zeilen, die voornamelijk worden gebruikt om in de zomer in Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten, krabben te vangen met hand- of zetlijnen; kunnen in de winter worden gebruikt om oesters te vangen.

Een netwerk van fijne breuklijnen in een deklaag, bijvoorbeeld (grond)verf, vernis of glazuur.

Achttiende-eeuws drukprocédé waarmee de suggestie van krijtlijnen wordt gewekt; hiervoor wordt gebruik gemaakt van etsprocédés waarbij de grondlaag met een roulette is bewerkt; soms wordt ter aanvulling stippelgraveren toegepast.

Verwijst naar etsen die zijn gemaakt door de etsgrond te bewerken met roulette en mattoir, zodat het effect van krijtlijnen en -vlakken ontstaat.

Te gebruiken, bij het etsen, wanneer een gedeelte van de drukplaat te diep is ingebeten zodat lijnen door elkaar heen gaan lopen.

Tekentechniek waarbij lijnen in allerlei richtingen over de vorm bewegen, in plaats van alleen langs de rand.

Wordt gebruikt voor tekeningen waarin de lijnen de omtrek overdwars over het oppervlakte van de vorm volgen. Verschillend van 'contourtekeningen', waarin de lijnen de randen van de vorm volgen.

Verwijst naar een neolithische cultuur en stijl die begon in de Oekraïne rond 3000 v. Chr. in het gebied tussen de rivieren Bug en Seret en zich uitstrekte tot de Dnjepr. De cultuur kenmerkt zich door rood en oranje aardewerk, versierd met typische gegroefde of geschilderde kromlijnige ontwerpen. Ook kenmerkend zijn dorpen die bestaan uit lange, rechthoekige huizen met een centrale omheining voor vee, en een landbouwpraktijk waarbij velden en hele nederzettingen regelmatig werden verplaatst. Sommige geleerden beschouwen Cucuteni en Tripolye als afzonderlijke culturen.

Verwijst naar de latere fase van de Decorated Style, na circa 1300, wanneer de geometrische patronen in venstermaaswerk beginnen te veranderen ten faveure van golvende lijnen en vormen die lijken op regendruppels en vlammentongen.

Verwijst naar een Cycladische aardewerkstijl die zich kenmerkt door het gebruik van kromlijnige motieven in plaats van de strikt rechtlijnige motieven die kenmerkend zijn voor vroegere en latere Cycladische stijlen. Het aantal vormen van vaten neemt toe ten opzichte van eerdere stijlen, inclusief de merkwaardige zogenaamde braadpanvorm, en er worden kromlijnige spiralen, boottaferelen en andere ontwerpen geïntroduceerd.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de lengte van gebogen lijnen, bijvoorbeeld op landkaarten.

Kleine vierkante stukjes goud afgewisseld met velijn, op stapeltjes gelegd en bij elkaar gebonden met stroken perkament die vervolgens worden geplet in het eerste stadium van de handmatige productie van bladgoud, waarna ze worden overgebracht naar de ‘shoder’.

Fotografische afdrukken in een blauwtint, vervaardigd met het fotografisch procédé, dat gebruik maakt van ijzerzouten en cyanide. Het resultaat is een afbeelding in Pruisisch blauw. Hieronder vallen geen reproductieve afdrukken van bouw- of andere technische tekeningen; gebruik hiervoor 'blauwdrukken' of 'blauwlijnfilmafdrukken'.

Verwijst naar de aardewerkstijl zoals geproduceerd in de Cycladische archipel tussen 2000 en 1600 v. Chr. tijdens de Midden-Cycladische periode. De stijl wordt gekenmerkt door een crème- of zandkleur en door kromlijnig of naturalistisch decoratief schilderwerk.

Verwijst naar de Zuid-Chinese architectuurstijl die in Japan werd geïntroduceerd in de vroege Kamakuraperiode (1185-1333), ten tijde van de wederopbouw van de stad Todai-ji. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige en eenvoudige vormen en krachtig gebogen daklijnen.

Verwijst naar een Chinese neolithische cultuur uit het middelste rivierbekken van de Yangtze-rivier, daterend uit de periode tussen circa 4400 en circa 3300 v. Chr. De naam is afgeleid van een vindplaats in Daxi Wushan in de provincie Sechuan; andere belangrijke Daxi-locaties zijn Guanmiaoshan Zhijiang en Honghuatao in de provincie Hubei, en Sanyuangong in de provincie Hunan. Keramiek is het meest opvallende Daxi-element, waarbij met de hand vervaardigd rood aardewerk overheerst. Technieken als beschilderen, stempelen, afdrukken maken met touw, insnijden, appliqué en ajourwerk worden alle aangetroffen; chevrons, bloembladmotieven en gevlochten kromlijnige en driehoekige motieven worden vaak gezien. Staand vaatwerk zoals de dou met diepe kom en kommen met ringvoet, borden en bekers behoren tot de belangrijkste typen Daxi-vaatwerk. Stenen gereedschappen en ornamenten zoals ringen en halssnoeren van jade, been, steen en schelpen zijn eveneens aangetroffen op Daxi-locaties.

Verwijst naar de stijl die van oudsher wordt beschouwd als het begin van de gotiek in Engeland, rond 1290, toen koning Edward I een aantal kruisen met kenmerkende versieringen en architectonische elementen oprichtte om de koningin, Eleanora van Castilië, te herdenken. De term werd voor het eerst gebruikt in het begin van de 19de eeuw en verwees toen voornamelijk naar venstermaaswerk. Tegenwoordig wordt de term in een veel bredere betekenis gebruikt. De stijl wortelt in de koninklijke Londense stijl en het Rayonnant van de Franse gotiek, en wordt gekenmerkt door immense geglazuurde oppervlakken, rechtlijnige apsissen, dikke muren in plaats van het continentale systeem met steunberen, en ingewikkelde versieringen van levendige geometrische en organische vormen.

Een ruw kristallijne variant van basalt.

Schuin lopend ten opzichte van een referentielijn op de wijze waarop een rechte lijn twee tegen elkaar liggende hoeken van een rechthoek verbindt.

De maat, overdwars genomen bij een voorwerp, of langs een rechte lijn die door het middelpunt gaat van de ene naar de andere kant van een cirkel of bol.

Kopieën die zijn gemaakt door middel van lichtgevoelige processen, vaak het diazoprocédé, en meestal van lijntekeningen waarin zwarte of gekleurde lijnen verschijnen op een witte achtergrond.

Prenten waarbij de lijnen en vlakken die afgedrukt zijn verdiept in de drukvorm liggen.

Verwijst naar een laat-neolithische stijl en cultuur, aangetroffen in Thessalië en genoemd naar een archeologische opgraving in het oosten van die streek, waar een regionale variant van de stijl is gevonden. Er bestaan chronologische en regionale varianten van de stijl, maar over het algemeen kenmerkt deze zich door aardewerk, in het bijzonder potten en kommen die rechthoekig van vorm zijn en versierd met twee- of veelkleurige geometrische patronen, waaronder spiralen en kromlijnige meanders, geschilderd in bruine slip op een crèmekleurige ondergrond. De beeldhouwkunst uit deze cultuur verbeeldt over het algemeen menselijke figuren volgens een schematisch ontwerp, al komen soms ook opvallend naturalistische beelden voor. De architectuur bestaat dikwijls uit kleine fortificaties met meerdere omheiningsmuren en een centrale megaron die uitkomt op een binnenplaats.

Alle kristallijnen gesteenten met graniettextuur donker van kleur, met een hoog gehalte aan plagioklaas en weinig kwarts. Wordt soms aangeduid met 'zwart graniet', hoewel het geen echte granietsoort is.

Verf waarbij water meestal de vluchtige stof is, met de verschillende niet-vluchtige substanties (zoals lijnolievernis) in een emulsie als het bindmiddel.

De hoeveelheid ruimte tussen twee punten, lijnen, oppervlakken of objecten in een geometrische ruimte.

Voorwerpen die van drijvende materialen zijn gemaakt en aan een lijn of net zijn gebonden om tijdens het vissen te kunnen zien hoe diep de haak of het net ligt.

Platte, rechthoekige, duim-grote blokjes, meestal gemaakt van been, ivoor of hout, waarbij de bovenkant van elk stuk over de breedte in twee gelijke stukken is verdeeld door een lijn; elk deel is ofwel blanco of gemerkt met één tot zes stippen.

Te gebruiken voor vissersvaartuigen waarbij handlijnen vanuit sloepen worden uitgegooid.

Te gebruiken voor lichtbewapende eenmasters met vuurlijnen die speciaal gebouwd zijn om in opdracht van de regering smokkelen te verhinderen en douanevoorschriften te handhaven; werden voornamelijk gebruikt vanaf rond het einde van de 18e tot en met de eerste jaren van de 19e eeuw.

Computer-gegenereerde afbeeldingen van enkel de omrandingen van driedimensionale objecten, vaak zonder de lijnen weg te laten die normaliter zijn verborgen als de oppervlakken van het object ondoorzichtig zijn.

Draden of strengen die als decoratie op een object worden aangebracht, in het bijzonder met betrekking tot glasdraden als versiering van in hoofdzaak de hals, steel en rand van drinkglazen en andere objecten. Draadwerk dient te worden onderscheiden van ‘trailings’ (glasdraden), in die zin dat bij draadwerk een zelfstandige, deels vrijstaande decoratie op het vat wordt aangebracht, terwijl ‘trailings’ slechts bestaan uit eenvoudige decoratieve lijnen op het glasoppervlak.

Verwijst naar lineair perspectief waarbij sprake is van drie verdwijnpunten, over het algemeen in de context van rechthoekige vormen die zodanig zijn afgebeeld dat geen van hun zijden parallel is aan het afbeeldingsvlak, maar dat elk van drie groepen van parallelle lijnen samenkomt in een eigen verdwijnpunt. Deze techniek werd populair in 17de-eeuws Europees toneelontwerp. Deze term kan ook verwijzen naar afbeeldingen waarin sprake is van drie gezichtspunten, zoals ook vaak het geval was bij Chinese hangende rolschilderijen, waarbij de kijker de voorgrond van boven ziet, het middenplan op oogniveau en de hoogste objecten van onderen.

Platte voorwerpen van plastic, hout of ander materiaal die in diverse driehoekige vormen en maten worden gemaakt. Worden gebruikt als geleiders om lijnen onder verschillende hoeken te tekenen.

Taps toelopende pinnen die worden gebruikt in staalconstructies om gaten op een lijn te brengen voor het bouten en vastnagelen.

Intagliodrukprocédé waarbij met een scherpe naald krassen worden gemaakt in de plaat zodat er een braam ontstaat, wat een kenmerkende, zachte en fluweelachtige lijn geeft in de uiteindelijke afdruk.

Diepdrukken, waarbij het beeld met een scherp voorwerp direct in de metalen plaat is ingekrast. Door het krassen wordt het metaal niet weggesneden, maar vormen zich bramen naast de groeven. Dit zorgt voor de kenmerkende, zachte en fluweelachtige lijnen in de uiteindelijke afdruk.

Trommen met een doorsnede die in het midden groter is dan aan de uiteinden en met klankkasten die rechtlijnig en hoekig zijn.

Lange, smalle haarpenselen met een beitelvormige uiteinde die worden gebruikt om te beletteren en om nauwkeurige lijnen of strepen te tekenen.

Voorwerpen die bestaan uit een pen die is vastgemaakt aan een wieltje met verwisselbare tandraderen. Ze worden samen met een richtlineaal gebruikt om een stippellijn van punten, strepen, of beide te maken. Worden gebruikt voor technische tekeningen of werktekeningen.

Verwijst naar een bepaald type kralen met een cilindrische, buisvormige of ronde vorm, meestal van agaat. Ze komen oorspronkelijk uit de Tibetaanse cultuur en worden in het bijzonder gewaardeerd door de Tibetaanse en Chinese boeddhisten, en andere Aziatische groepen. De kostbaarste kralen stammen uit de oudheid, hebben een roodachtige of donkerbruine kleur en worden gekenmerkt door opvallende ivoor- of goudkleurige patronen, zoals cirkels die op ogen lijken, ovalen, golflijnen, strepen, rechthoeken en andere symbolische patronen. De kralen, die geëtst of beeldgesneden kunnen zijn, zouden talismaneigenschappen bezitten: vaak zijn ze in de aarde gevonden door boeren of herders uit het Himalaya-gebergte, en gelovigen denken dat ze met een geheimzinnig verloren gegaan procedé zijn vervaardigd of dat ze een bovennatuurlijke oorsprong hebben. Bij de fabricageprocessen lijkt men de natuurlijke patronen van het agaat te hebben benut, de kralen vervolgens te hebben geëtst of beeldgesneden en patronen te hebben aangebracht met behulp van chemische middelen, waarna het agaat in een industriële oven werd gebakken. Er bestaan Chinese schriftelijke bronnen die aangeven dat de kralen al zeker in de 7de eeuw n. Chr. werden vervaardigd, maar onderzoekers denken dat de technische kennis voor het maken van dzi-kralen al in de vroege oudheid vanuit Iran of India naar Tibet is gebracht, mogelijk samen met het oude Bon-geloof. De kralen lijken op de gebandeerde agaatkralen en de geëtste carneoolkralen waarin reeds in het derde millennium v. Chr. werd gehandeld tussen Mesopotamië, het gebied dat nu tot Afghanistan behoort en de Indusvallei.

B Verwijst naar de vroegste fase van de oriëntaliserende periode, waarin kromlijnige patronen de rechthoekige patronen van de geometrische periode begonnen te verdringen.

Dikke etsnaald die schuin is afgeslepen. Door hem bij het tekenen in de etsgrond meer of minder schuin te houden, kan de de dikker en dunner wordende lijn van de gravure wordfen nagebootst. In de 17e eeuw voor het eerste gebruikt; o.a. toepast dsoor Callot (Prenten ABC).

Verwijst naar perspectief dat wordt afgebeeld met gebruikmaking van een enkel verdwijnpunt. Deze techniek werd gesystematiseerd door de Renaissance-kunstenaar en theoreticus, Leon Battista Alberti, die een visuele piramide beschreef, waarvan de top zich in het oog van de kijker bevindt. De illusie van terugwijking in de ruimte wordt gecreëerd doordat parallelle lijnen samenkomen in één verdwijnpunt, dat zich gewoonlijk in of vlakbij het centrum van de compositie bevond en dat het 'centrale punt' werd genoemd. Alberti beschreef hoe men de juiste intervallen kon bepalen voor horizontale lijnen op steeds diepere posities in de ruimte, en hoe men voorwerpen en figuren op de juiste schaal kon tekenen ten opzichte van hun positie in de ruimte.

Een losjes hechtende substantie, meestal een wit kristallijnen poederachtige afzetting op het oppervlak van (bak)steen, mozaïekblokjes of cement, veroorzaakt doordat oplosbare zouten worden aangetrokken tot het oppervlak, waar ze vervolgens kristalliseren.

Verwijst naar de Hollandse stijl die is voortgekomen uit de theorieën van de beweging De Stijl in de jaren 20 van de 20ste eeuw. Op basis van de neoplastische bedenkingen tegen rechte hoeken en rechte lijnen wordt in deze stijl afstand gedaan van de relatie tussen horizontalen, verticalen en het beeldvlak, en worden de diagonaal in ere hersteld om meer dynamische composities te bereiken.

Een licht stijgende bolle kromming in de taps toelopende lijn van kolommen, bedoeld om de illusie van holheid in een rechte of regelmatig taps toelopende kolom te voorkomen.

Zonnewijzers, in diverse soorten, waarvan de wijzerplaat schuin is gezet zodat hij parallel loopt aan de evenaar van de aarde en waarbij de gnomon loodrecht op de plaat staat in het midden daarvan, wijzend naar de noordelijke hemelpool; de plaatsing van de uurlijnen is niet afhankelijk van de geografische breedte.

Diepdrukken, waarbij de in te inkten lijnen door zuur in de metalen plaat zijn gebeten.

Verwijst naar een internationale stijl van kunst, literatuur, muziek, dans en theater die, vooral in Duitsland, floreerde tussen 1905 en 1920. De stijl wordt gekenmerkt door het opgeven van de traditionele normen van realisme en proportie in het voordeel van de uiting van de emoties van de kunstenaar resulterend in verstoringen van de lijn, kleur en vorm. Periode 1910-1930.

Een zigzagpatroon waarvan de rijen afwisselende kleuren hebben, waarbij elke poot van elke V vaak gedecoreerd is met een S-motief en waarin een lijn zich uitstrekt vanaf de punt van elke V tot de volgende V.

Banden die hun oorsprong vinden in het zestiende-eeuwse Parijs met een patroon van ineengevlochten linten, gekenmerkt door een dubbele lijn aan de ene kant en een enkele aan de andere die de banden in symmetrische vakjes verdelen welke soms worden ingevuld met gouden sierdruk.

Divers gereedschap waarmee dunne, verfijnde gegraveerde lijnen worden gemaakt, zoals om een gekleurd gebied in een diepdruk of houtgravure te maken.

Verwijst naar de stijl van de werken die werden vervaardigd door de Phylakopi I-cultuur in de Cycladische archipel tijdens de vroeg-Cycladische periode tussen 2200 en 1800 v. Chr. Genoemd naar de gelijknamige archeologische vindplaats te Melos. De kunstwerken bestaan zowel uit aardewerk dat met rechtlijnige motieven is beschilderd als uit ijzerwerk, maar niet uit de marmeren beelden en vazen die aan eerdere perioden worden toegeschreven.

Ingedrukte lijnen, verguld of blinddruk, van leer of ander semi-hard oppervlakte materiaal gemaakt met schuursels voor bewerking, ook wel filetten worden genoemd; veelal gebruikt bij boekbinden. Gebruik @'sunk fillets' voor op een vergelijkbare manier gecreëerde ondiepe verzonken afdrukken in andere vlakke buitenzijden.

Te gebruiken voor afwerkingsgereedschap bestaande uit een handgreep en een metalen blok met een lang smal stempelvlak waarop lijnen of patronen zijn aangebracht; wordt gebruikt voor het versieren van boekbanden.

Afwerkingsgereedschap met een handvat en een roterend wiel met één of meer verhoogde banden om de rand, om een lijn of evenwijdige lijnen ergens in te drukken. Worden algemeen gebruikt bij het boekbinden.

Verwijst naar de hybride stijl en cultuur van de Filippijnen, die een afspiegeling vormt van de handel en interactie tussen dit gebied en Chinese, islamitische en hindoeïstische culturen. In de volkskunst van de inwoners van de archipel komen op India geïnspireerde geometrische motieven voor, bijvoorbeeld in textiel, wapens en houders. De prekoloniale architectuur wordt gekenmerkt door megalithische monumenten die lijken op de late tantrische tjandis in Oost-Java. De schilder- en beeldhouwkunst in dit gebied vertoont invloeden van Indiase erotische voorstellingen, boeddhistische afbeeldingen en decoratieve, kromlijnige ontwerpen. De keramische stijlen zijn vaak imitaties van Chinese ontwerpen uit de Sung-dynastie. Als gevolg van het Spaanse kolonialisme van de 16de tot de 19de eeuw vertoonde de latere schilderkust sterke invloeden van de Spaanse christelijke iconografie. Daarnaast werden er koloniale kerken en kathedralen met gedetailleerde, flamboyante ontwerpen in neobyzantijnse stijl gebouwd. Later in de 19de eeuw werd de wereldlijke kunst belangrijker. Deze kunst volgde de Europese of internationale zakelijke esthetiek.

Verwijst naar de stijl van 15de-eeuwse Italiaanse gravures waarin met behulp van dunne dicht bij elkaar getrokken lijnen en enige kruisarcering toongradaties worden opgewekt die vergelijkbaar zijn met die van een gewassen tekening.

Verwijst naar de laatste fase van de Franse gotische architectuur, van circa 1370 tot de 16de eeuw, zoals beschreven door de oudheidkundige Arcisse de Caumont (1802-1873). De stijl wordt gekenmerkt door een intensivering en evolutie van ontwikkelingen in het late Rayonnant, waaronder het gebruik van slankere, lichtere en kwetsbaarder constructies, het afzien van kapitelen, de toevoeging van steunribben om stervormige patronen in de gewelven te vormen, bredere arcades met af en toe platte gebogen lijnen, maaswerk waarin tegenoverliggende gebogen lijnen een vlampatroon vormen, en meer uitgewerkte patronen aan de buitenzijde van het bouwwerk.

Een magnesiumrijk mineraal behorende tot de micagroep; het is meestal geelachtig bruin tot bruinig rood en komt vaak voor in kristallijne kalksteen als gevolg van ontdolomitisering.

Veelkleurig doorzichtig of doorschijnend materiaal dat calciumfluoride bevat; het komt over het algemeen voor in de vorm van massieve kristallijne kubussen met perfecte octaëdrische splijtingen. Het wordt gebruikt als vloeimiddel, als bron voor fluorideverbindingen en bij het maken van glas met opaalweerschijn en email.

Gebruik voor snelweg- of spoorwegbruggen die een barrière overbruggen, zoals een andere snelweg of spoorlijn, ofwel een 'kruisingsvrij verkeersknooppunt'.

Perkament van schaapshuid, bewerkt als imitatie van velijn. Het is niet sterk en wordt snel vettig.

Kleine passagiersvliegtuigen die al of niet volgens een dienstregeling vliegen op korte routes die meestal niet door lijnvliegtuigen worden aangedaan.

Verwijst naar de periode en stijl van de Franken, een Germaanse stam die in ieder geval vanaf de 3de eeuw n. Chr. langs de oostelijke oever van de benedenloop van de Rijn leefde. De stijl wordt in het bijzonder geassocieerd met de expansie van de Franken in westelijke richting aan de overkant van de Rijn, in Gallië, door geleidelijke kolonisatie en verovering, met name onder leiding van de Merovingische koning Clovis. Deze expansie begon in de 5de eeuw en heeft eeuwen geduurd.De vroegste Frankische kunst zette de bestaande vroeg-christelijke tradities van de streek voort, behalve op het gebied van metaalwerk, waar de Franken een sterke eigen traditie hadden. In de loop van de tijd werd de Frankische traditie vooral sterk in de architectuur, de beeldhouwkunst en de verluchting van manuscripten. Kenmerkend zijn vaak de kleurrijke, vlakke, drukke composities met sierlijke lijnpatronen en een overvloed aan vissen, vogels en andere dieren.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met Garhwal, in het uiterste zuidoosten van het heuvelgebied van Punjab; de Garhwal-school kende een bloeitijd vanaf de tweede helft van de 18de eeuw tot aan het einde van de 19de eeuw, met name in Srinagar, de hoofdstad van dit gebied. De school was weliswaar niet productief maar heeft wel een belangrijke bijdrage geleverd aan de Pahari-schilderkunst. Kenmerkende elementen zijn een krachtige en zorgvuldige lijnvoering, heldere kleuren, expressieve figuren, krachtige composities en weelderige, sfeervolle landschappen. De invloed van de Guler-schilderkunst staat nog volop ter discussie, aangezien er diverse stilistische overeenkomsten bestaan tussen de twee scholen. Vermoedelijk hebben zich schilders uit Guler in Garhwal gevestigd, terwijl kunstenaars uit Garhwal op hun beurt mogelijk in de leer zijn geweest bij andere kunstcentra. Niettemin heeft Garhwal zijn eigen identiteit weten te behouden. De figuren in de Garhwal-schilderijen dragen steevast het halvemaanvormige shiva-teken op het voorhoofd, terwijl dit element doorgaans ontbreekt in andere Pahara-schilderijen. Andere onderscheidende kenmerken zijn tijgers, luipaarden en vogels die in paren worden afgebeeld, lotusvijvers en bloemen met puntige bloemblaadjes. De productie van de schilderschool liep geleidelijk terug in de 19de eeuw, toen Garhwal te lijden had onder invallen door vreemde mogendheden en onder aardbevingen.

Wordt gebruikt voor het ontstaan van scheuren in een materiaal of een voorwerp, meestal langs een enkelvoudige of vertakte lijn.

Een geconcentreerde olie die wordt verkregen door een vetzuur te blazen, zoals lijnzaadolie of visolie; wordt in verf en vernis gebruikt als een drogende olie en in smeermiddelen.

Wordt gebruikt voor frontons waarvan de lijnen hetzij bovenaan, hetzij onderaan, hetzij op beide plaatsen zijn onderbroken. Wordt vooral gevonden op laat-antieke, barokke en maniëristische architectuur, en op Chippendale meubels.

Elke keperstof waarbij de diagonale lijnen met opzet zijn onderbroken. De bindingspunten schuiven niet regelmatig één scheringdraad op bij elke volgende inslagdraad, maar de onderbrekingen keren terug met regelmatige tussenpozen.

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarvan de radii zich bevinden binnen de span van de boog, waarbij de centra al of niet boven, op of onder de aanzetlijn liggen.

Groepen mensen met een religieuze achtergrond, meestal christenen, moslims of boeddhisten die een gemeenschappelijke levensopvatting hebben, zich bezig houden met specifiek werk of een rooster van godsdienstoefeningen en zich onderwerpen aan de richtlijnen van hun leiders. Vaak, maar niet uitsluitend, leven ze in een afgezonderde of niet voor iedereen toegankelijke plaats, zoals een klooster.

Wordt gebruikt voor groepen van twee zuilen die dichter bij elkaar zijn geplaatst dan andere op dezelfde lijn, of die op een andere manier visueel een eenheid vormen. Gebruik voor zuilen met wederzijds doordringende schachten de term 'gewrongen zuilen'.

De gele variant van kristallijne kwarts, die qua kleur een sterke gelijkenis vertoont met topaas.

Te gebruiken voor de kruising op een zelfde niveau van twee doorgaande wegen, zoals van snelwegen, spoorweglijnen, of voetpaden

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarbij de afstand van de aanzet naar het gepunte centrum gelijk is aan de afstand tussen de voetlijnen.

Verwijst naar een techniek waarbij touwtjes of dikke garens worden geknoopt tot een grof soort kant of tot decoratieve franje. Het wordt doorgaans uitgevoerd met behulp van een gevuld kussen op een houten lijst waarop de knoopdragende steuntouwen of de zoom van een stuk stof worden vastgezet. Vanaf de zoom of een lijn met knoopdragende touwen worden lange garens of touwen met knopen vastgezet en de lange garens worden vervolgens aan elkaar geknoopt met diverse knopen om zo patronen of ontwerpen te vormen. Tijdens het werken kunnen pennen worden gebruikt om de garens op het kussen vast te zetten. De techniek werd in het 19e-eeuwse Genua (Italië) ontwikkeld, maar de term is afgeleid van het Turkse woord voor 'handdoek' omdat het proces is geïnspireerd op de decoratieve franje op Turkse handdoeken en andere stoffen. het is ook gebaseerd op de technieken van 16de-eeuwse Italiaanse handwerkslieden bij het maken van 'punto a groppo'.

Wordt gebruikt voor vrij grootschalige nieuwbouwprojecten met verschillende inkomsten genererende activiteiten, met een hoogst intensieve gebruikmaking van grond en gebouwd volgens een duidelijk omlijnd plan.

Constructies die bestaan uit talrijke gelijke, lichte, rechtlijnige elementen (meestal onder spanning) die een raster in de vorm van een koepel vormen.

Te gebruiken voor een tekening op het aardoppervlak; met name geometrische of dierlijke symbolen die zijn gemaakt door kiezelzand te herschikken. Gebruik 'Nasca-lijnen' voor geogliefen van het Nasca-volk die worden aangetroffen in de zuidelijke woestijnvlakten aan de kust van Peru.

Tak van de wiskunde die zich bezighoudt met de meting, verhouding en eigenschappen van punten, lijnen, krommen, hoeken, vlakken en ruimtelijke figuren.

Wiskundigen die gespecialiseerd zijn in metingen, relaties en eigenschappen van punten, lijnen, krommen, hoeken, oppervlakken en vaste lichamen.

Geperst glas gemaakt in de jaren 20 van de 20ste eeuw door automatische machines in fabrieken in het Midden-Westen van Amerika. Het wordt gezien als kenmerkend voor de soberheid van het naoorlogse leven. Sommige patronen doen denken aan 19de-eeuwse ontwerpen, terwijl in andere de scherpe hoeken en precieze lijnen van de Art Deco-stijlen zijn terug te vinden.

Verwijst naar een systeem dat is gebaseerd op geometrisch projectie en dat in de kunst, architectuur, cartografie en andere disciplines wordt gebruikt voor het weergeven van driedimensionale voorwerpen in een tweedimensionaal oppervlak, waarbij bepaalde regels strikt worden nageleefd, waarin uiteen wordt gezet dat er denkbeeldige gezichtslijnen lopen van het oog van de toeschouwer naar het voorwerp, die het mogelijk maken om een beeld van het voorwerp over te dragen naar een transparant oppervlak (het beeldvlak). De rekenkundige voorwaarde van een projectie is dat elk punt in het voorwerp en de overeenkomende punt in de afbeelding zijn verbonden door een rechte lijn, de projectiestraal. Projectiestralen lopen doorgaans door het midden van de projectie. In veel gevallen wordt ervan uitgegaan dat het midden van de projectie oneindig ver is verwijderd van het voorwerp, waardoor alle projectiestralen parallel zijn en niet samenkomen om de suggestie te wekken dat ze terugwijken in diepte. Hoewel de betekenis enigszins overeenkomt met 'perspectief', wordt 'projectie' gebruikt voor technische en architectonische tekeningen die de nadruk leggen op de rekenkundige eigenschappen van de afgebeelde voorwerpen. 'Perspectief' wordt gebruikt voor kunstwerken en weergaven met vervormingen van lengte, hoeken, vormen en de rechtheid van lijnen die zich optisch voordoen als voorwerpen die terugwijken in de diepte.

Het aanbrengen van een of meer rillijnen.

Geeft aan dat papier, karton, velijn of stof gekreukt, samengetrokken, krom getrokken of geribbeld is.

Verticale palen die zijn vastgezet met tuien of stormlijnen (touwen, kettingen, stangen of draden).

Smalle richels of lijnen die aangeven dat een object is gemodelleerd.

Geweven stof met een glad, glimmend oppervlak, gekenmerkt door een hoofdbindingssysteem, de satijnbinding. Bij deze binding loopt elke kettingdraad over vier of meer opeenvolgende inslagdraden heen en onder de volgende door, het bindingspunt. De bindingspunten van de naast elkaar liggende kettingdraden zijn van tenminste twee inslagdraden verschoven, zodat nooit keperlijnen gevormd worden.

Schotse variant van art nouveau die ontstond aan de Glasgow School of Art en zijn bloeitijd kende van ca. 1890 tot ca. 1920. Belangrijke aanhangers waren Charles Rennie Mackintosh, Herbert MacNair en de gezusters Frances en Margaret MacDonald. Toen Francis H. Newbery (1853-1946) in 1885 directeur werd van de Glasgow School, stond zijn leer onder de invloed van de Arts and Crafts-beweging. Deze propageerde kunst die doelmatigheid met schoonheid combineerde, waarbij eigenheid van en het experimenteren door de studenten werd gestimuleerd. Het tijdschrift 'The Hobby Horse' (dat voor het eerst verscheen in het voorjaar van 1884) had een voorliefde voor het samengaan van oud en nieuw, en een harmonieuze relatie tussen abstracte lijnen en massa's. De stijl werd verder ontwikkeld door de toenemende populariteit van het Keltische revivalisme, dat tegelijkertijd was ontstaan in Glasgow. Na het begin van de Eerste Wereldoorlog verdween de stijl langzaam maar zeker.

Te gebruiken voor het doorlopende patroon dat bestaat uit een reeks van simpele krullen die elk vanuit het midden van de vorige krul draaien. Gebruik 'golfpatroon' voor golvende lijnen of andere golfachtige vormen.

Te gebruiken voor het decoratieve patroon dat bestaat uit golvende lijnen of andere golfachtige vormen. Gebruik 'golfkrullen' voor het specifieke doorlopende patroon van opeenvolgende, onderling verbonden spiralen.

Voorzien van een golfachtige omtrek van vloeiende samengestelde rondingen; wordt bijvoorbeeld gebruikt met betrekking tot architectonische kenmerken zoals bogen, lijstwerk en traceerwerk. Gebruik 'kronkelend' (vorm) voor meubelstukken waarvan de voorkanten afwisselend concave en convexe lijnen vertonen. Gebruik 'kromlijnig' voor kenmerken die bestaan uit of worden begrensd door gebogen lijnen in het algemeen.

Schildersmateriaal bestaande uit gemalen pigmenten in een emulsiedrager waarvan het olieachtige bestanddeel lijnolie of standolie is, of meestal een mengsel van standolie en damarvernis; geëmulgeerd met een Arabische gomoplossing en glycerine.

Weergave van gegevens door middel van stippen, lijnen of staven; gewoonlijk om verhoudingen toe te lichten.

Het meest voorkomende intrusieve zure stollingsgesteente van de aardkorst. Het heeft een zichtbaar kristallijnen textuur, is meestal rood, witachtig of grijs van kleur, zeer hard en duurzaam, en kan fijn gepolijst worden. Het bestaat voornamelijk uit kwarts, orthoklaas of microklien, met een kleine hoeveelheid zuur plagioklaas.

Fijngepunt gereedschap dat speciaal wordt gebruikt bij het graveren van hout, om gebogen lijnen te maken.

Drukproeven van lijngravures of halftintgravures. Voor het beste resultaat moeten de proeven op hetzelfde papier worden gemaakt als het uiteindelijke resultaat. In de 19de eeuw waren deze proeven soms ondertekend met 'van de graveur'.

Diepdrukken gemaakt door lijnen direct in een metalen plaat te steken met behulp van een burijn.

Werkelijke of denkbeeldige lijnen die aangeven waar bijvoorbeeld een gebied of territorium ophoudt.

Te gebruiken voor meanderpatronen die bestaan uit een relatief doorlopende serie van rechtlijnige haakvormen en die elkaar soms kruisen.

Een hard en zeer kristallijn marmer uit Missouri dat veelvuldig wordt gebruikt voor binnen- en buitentoepassingen. Het heeft een grijsachtige kleur, een gesloten en gelijkmatige textuur en het glanst snel. De resten van crinoidea geven het een schetsachtig patroon. Dit zorgt voor de fraaie motieven die zichtbaar worden als het marmer overdwars wordt gesneden.

Kopieën, meestal van technische tekeningen, die zijn gemaakt door middel van een lichtgevoelig proces dat blauwe lijnen geeft op een groene ondergrond. In kleine hoeveelheden geproduceerd rond 1900.

Te gebruiken voor soevereine hertogen van bepaalde Europese landen die bekendstaan als groothertogdommen, en tevens voor de zoons of kleinzoons in de mannelijke lijn van de tsaren van het keizerrijk Rusland; in rang direct onder koningen.

Een patroon van gebogen banden die in elkaar zijn verstrengeld en soms het effect geven van een vlecht, maar meestal cirkels vormen in gladde gebogen lijnen. Soms wordt het beschouwd als een soort meanderpatroon of een soort van doorvlochten patroon.

Verwijst naar de cultuur van de Gupta-periode in Noord-Centraal-India vanaf de vroege 4de eeuw tot de late 5de eeuw, een periode die wordt beschouwd als de 'klassieke' periode van Indiase kunst. Tijdens de Gupta-periode was er sprake van een grote activiteit op het gebied van wetenschap, visuele kunsten, muziek en literatuur, en de periode had haar hoogtepunt tijdens de heerschappij van Chandra Gupta II (375-415 n. Chr.). Sommige van India's oudste bewaard gebleven schilderingen werden in deze periode gemaakt in de boeddhistische grotten van Ajanta in de Deccan; de schilderingen worden gekenmerkt door levendige kalligrafische lijnen en levensechte contemporaine details. De beroemde bouwkundige Gupta-stijl ontwikkelde zich mogelijk uit de Kushana-stijl; tegen het eind van de 4de eeuw had zich een duidelijke boeddha-icoon ontwikkeld, die werd gekenmerkt door monumentale eenvoud en een verfijnd realisme. De spanning van vroegere Mathuran-beeldhouwkunst is vervangen door een kalme en rustige atmosfeer die een spirituele andere wereldlijkheid aanduidt die een kenmerk is van de boeddhistische Gupta-stijl. Onder de vele beeldhouwkundige vondsten bij Sarnath is een groep sculpturen die bekend staat als de 'natte boeddha's' met nauwsluitende kleding en vliesachtige vingers als typische Gupta-kenmerken. Gedurende deze periode trad de hindoekunst op de voorgrond; het vroegste en opvallendste voorbeeld van Gupta-hindoekunst is de in rotssteen uitgehouwen schrijn van Udayagiri uit 401. De beeldhouwer van de reliëfs van de verwoeste Dashavatara-tempel bij Deogarh kopieerde de boeddhistische stijl van Sarnath en paste deze toe op een hindoemotief, met opmerkelijk resultaat. Er is echter heel weinig Gupta-kunst overgebleven, aangezien een groot deel van deze kunst, zowel boeddhistische als hindoeïstische kunst, werd vernietigd tijdens de invasies van de Hunnen en de komst van de islam.

Verwijst naar de stijl van inktschilderen die letterlijk 'breekinkt' betekent en is gebaseerd op contrasten van lichtere en donkere lagen, stippen of lijnen. Hiernaar werd het eerst verwezen in Chinese teksten in 847 n. Chr.; de stijl verscheen het eerst in Japan in de 14de eeuw en werd toegepast tot in de 17de eeuw.

Met de vorm of omtrek van een halve ellips, in tweeën gedeeld door een van de middellijnen.

Aureolen die bestaan uit een cirkel, schijf, reeks lijnen of lichtstralen die het hoofd van een heilig personage omgeven. In de Hellenistische en Romeinse kunst worden halo's gedragen door de zonnegod Helios, terwijl Romeinse keizers vaak worden afgebeeld met een stralenkrans. Dit beeld is overgenomen in de christelijke kunst.

Methode voor het verspreiden van licht om scherp omlijnde schaduwen te creëren.

Bij de verwijzing naar ornamenten te gebruiken voor simpele gekronkelde lijnen. Gebruik 'krullen (motieven)' of 'rolwerk' voor de meer ingewikkelde vormen.

Bij een rechte lijn in een vlak, de constante waarde m=(y2-y1)/(x2-x1), waarbij (x1, y1) en (x2, y2) twee willekeurige punten op de lijn zijn.

Een wit, kristallijnen, in water oplosbaar, bitter, corroderend, giftig poeder (AgNO3), dat ontstaat wanneer zilver wordt opgelost in salpeterzuur. Het werd hoofdzakelijk gebruikt bij de vervaardiging van fotografische emulsies of spiegels.

8 mm-videoband met een resolutie van circa 400 lijnen, meestal bedoeld voor camcorders.

Verwijst naar de stijl in architectuur en binnenhuisarchitectuur die in de jaren 70 van de 20ste eeuw populair was in Europa en Noord-Amerika. In de binnenhuisarchitectuur wordt de stijl gekenmerkt door het hergebruik van industriële materialen, producten en gereedschappen voor woninginrichting. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door het gebruik van gestroomlijnde vormen, materialen uit het ruimtevaarttijdperk en geprefabriceerde onderdelen met het doel om de grenzen van de technologie te verkennen.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de Hoa Lai in het noordelijke uiteinde van de vlakte van Phan Rang van het midden van de 8ste tot het midden van de 9de eeuw. Prominente voorbeelden van de architectuur uit deze periode omvatten de tempels van Hoa Lai, die worden gekenmerkt door een kalan, versierde pilasters, talrijke bogen, prominente uitsteeksels, een stenen omheining, voetstukken die zijn gedecoreerd met oplegwerk en waarop de gebouwen in miniatuur worden weergegeven, Indonesisch-Javaanse elementen, en een tempelconstructie bij Mi Son, die wordt gekarakteriseerd door achthoekige stenen colonnetten, gedecoreerd met centrale ringen en verticale banden, pilasters met afwisselend effen en gedecoreerde banden, gebeeldhouwd gebladerte, en bogen die zijn versierd met niet-kronkelige lijnen. In de beeldhouwkunst is deze periode beperkt en minder vernieuwend, met zogenoemde dv'rap'las-beelden die worden gekenmerkt door schijfvormige oorhangers en lang haar, gebeeldhouwd in de stenen posten van deuren en valse deuren, en Javaans geïnspireerde afbeeldingen van Boeddha, bodhisattva's en goden.

Bogen waarbij de krommingen doorlopen tot voorbij de aanzetlijn, zodat de opening onderaan de boog nauwer is dan de grootste spanwijdte.

Te gebruiken om iets te beschrijven dat zich aan of bij een hoek bevindt. Gebruik 'hoeken' uit de hiërarchie Onderdelen, als verwijzing naar die delen van dingen waar lijnen die naar één punt toe leiden, samenkomen.

Wordt gebruikt voor gebieden binnen objecten waar convergerende lijnen of vlakken samenkomen. Als bijvoeglijk naamwoord dat de plaats van iets in of bij de hoek van iets beschrijft wordt 'hoek' (Kenmerken en Eigenschappen) gebruikt.

Gebogen of gekromde voorwerpen met een of meer punten, meestal met weerhaken, gebonden aan het uiteinde van een vislijn voor het vangen van vis.

De vormen, of afmetingen van de vormen, die worden gevormd door twee lijnsegmenten die bijeenkomen in één punt.

De belangrijkste lijn van ommuurd vestingwerk rond forten, kastelen of steden.

Prenten, waarbij de lijnen en vlakken die afgedrukt zijn hoog liggen in de drukvorm en de witte gedeelten zijn uitgesneden in de drukvorm.

Afrikaanse maskers die worden gedragen met de middellijn evenwijdig aan de grond. Gewoonlijk samengesteld uit drie delen: een helmvormige structuur in het midden en horizontale delen die naar voren en naar achteren uitsteken. Horizontale maskers hebben vaak abstracte diervormen waarbij het voorste uitstekende deel de bek of snuit voorstelt en het achterste uitstekende deel de hoorns.

Werktuig om betrekkelijk lichte boomstammen, telefoonpalen, e.d. te dragen of te slepen. De houtdraaghaak voor twee man bestaat uit twee naar elkaar scharnierende metalen haken die in het midden van een houten stok (ca. 100-150 cm) bevestigd zijn. Vaak kunnen de haken ook roteren. De stok wordt door twee man gevat die aan beide zijden van de stam lopen. Door het gewicht steken de punten in het hout. De stok moet ca. één meter langer zijn dan de middenlijn van de stammen om te vermijden dat de benen van de dragers ertegen zouden wrijven. De houtdraaghaak voor één man is een klein werktuig (ca. 30 cm) met een aantal op elkaar werkende hefbomen tussen handvat en haken (ca. 10 cm). Het wordt door één man bediend en wordt gebruikt om betrekkelijk korte stukken te dragen.

Verwijst naar gedeeltelijk verbrande stukken hout, die in een kunstzinnige context doorgaans worden gebruikt als tekenmateriaal. Houtskool gemaakt van zo homogeen mogelijk hout geeft een poreuze en niet erg hechtende streek. Houtskool wordt ook gemodelleerd in gepunte staafjes voor het tekenen van dunne lijnen. Door de platte kant van de staafjes te gebruiken, ontstaan gelijkmatig getinte vlakken, en door de houtskool te wrijven en te verkruimelen, is het mogelijk getemperde tussentinten en subtiele overgangen te creëren.

Onzuivere, kleurloze tot bruine kristallijne stof gevonden in hout; afkomstig uit de secundaire celwanden waar het de houtvaten ondersteunt.

Verwijst naar het omhulsel van kleine dieren zoals schapen, kalveren of geiten wanneer het is losgemaakt van het lichaam, met of zonder haar, vers, gedroogd, gelooid of geprepareerd. Gebruik 'dierenhuid' voor het omhulsel van grote dieren. Gebruik 'leer' voor gelooide huid. Gebruik 'perkament' of 'velijn' voor gedroogde en opgerekte huid.

Een huismerk is een eenvoudig gelijnd hoekig teken waarmee een persoon of een boerderij en het daarbij behorende bezit worden aangeduid.

Verf voor buiten, met een hoogwaardig pigment vermengd met lijnolie waaraan een kleine hoeveelheid verdunner en droger is toegevoegd of die is gemengd met een synthetische hars.

Een blauwachtig wit marmer met stroken van parallelle grijze lijnen, dat afkomstig is uit Mount Hymettus, in de buurt van Athene. Als gevolg van de aanwezigheid van kleine talkaderen kan het soms lichtgroen van kleur zijn. Het verspreidt een onaangename geur wanneer het in stukken wordt gezaagd of wanneer het wordt gewreven. Dit marmer wordt hierom soms ook ‘uienmarmer’ of 'marmor cipolla' genoemd. Hymettisch marmer werd vaak gebruikt voor zowel heidense als christelijke sarcofagen.

Verwijst naar de uiterst individuele stijl die zich vanaf de 7de eeuw in Ierland ontwikkelde, in het bijzonder in de kloostergemeenschappen. De stijl, die vooral zichtbaar is in verluchtigingen van handschriften en in de beeldhouwkunst, ontstond waarschijnlijk uit een samensmelting van Germaanse, Angelsaksische, Keltische en vroegchristelijke kunst, en wordt gekenmerkt door heldere kleuren en overvloedige versieringen van zeer fijne, vervlochten lijnen, abstracte vormen, dieren en platte, gestileerde menselijke vormen.

Glasachtig of kristallijnig materiaal in of rond meteorietenkraters. Dit mengsel van aardkorst en meteorietfragmenten ontstaat bij inslag.

Breuklijnen in deklagen die worden veroorzaakt doordat op bepaalde plaatsen specifieke krachten werkzaam zijn.

Een niet-kristallijnen massieve steen, gevuld met aggregaat en een matrix van 98% calciumcarbonaat in grijs of vaalgeel. Het is een oölitische kalksteen met kleine ronde korrels die op kuit lijken. Bijna de helft van alle kalksteen die in de Verenigde Staten in blokvorm wordt gebruikt, is Indiana-kalksteen.

Afbeelding van een hand met een gestrekte wijsvinger die men bij teksten in de kantlijn zette om de aandacht te vestigen op opmerkelijke passages, met name van de twaalfde tot de achttiende eeuw in de westerse wereld. Tegenwoordig gebruikt men de index als een typografisch symbool voor hetzelfde doel in teksten of op internet, maar ook als opsommingsteken en in andere contexten.

Materie die in rust blijft of in dezelfde rechte lijn met dezelfde beweging blijft bewegen totdat er een kracht van buitenaf op wordt uitgeoefend.

Lijnen, krassen of insnijdingen aanbrengen in een oppervlak.

Een stuk stof bijeenhalen door het langs twee of meer evenwijdige lijnen steken of omringde draden te trekken, door het met draad, eventueel elastisch, te stikken of door er gespannen rubberen draden doorheen te weven.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde aan de Franse en Bourgondische hoven in het midden van de 14de eeuw en die zich rond 1425 over heel West-Europa verspreidde. De stijl is vooral zichtbaar in de niet- monumentale kunst, waaronder paneelschilderingen, miniaturen, verluchte handschriften, emaillewerk, borduurwerk en gebrandschilderd glas.De stijl kenmerkt zich door een vloeiende elegantie, verfijnde kromlijnigheid, een soepele, slanke weergave van menselijke onderwerpen, speelsheid en een nieuwe belangstelling voor wereldlijke onderwerpen.

Verwijst naar de stijl die wordt toegeschreven aan de tweede van de drie Griekse architectuurordes en die later samen met de Dorische, Corinthische, Toscaanse en Composite stijl de vijf traditionele klassieke architectuurordes vormde die door de Romeinen, in de Renaissance en ook daarna nog werden gebruikt. De stijl kwam tot ontwikkeling op de oostelijke Egeïsche eilanden van Griekenland en op de kust van Klein-Azië, waarschijnlijk onder invloed van de joodse en Fenicische architectuur waarin gebruik werd gemaakt van zogenaamde lily capitals. Stenen versies uit de 6de eeuw v. Chr. werden gevonden in Griekenland, maar mogelijk waren er eerder al houten voorbeelden. Het kenmerkt zich in de oude Griekse architectuur door een vorm die fijner is dan Dorisch, een kapiteel dat is opgebouwd uit twee zijkrullen, een pilaar die dikwijls een Attische voet heeft en een schacht met dikwijls 24 halfronde groeven met stroken ertussen. Het entablement is afwisselender dan bij Dorisch het geval is, zoals een architraaf met overlappende lijnen, decoratieve mallen aan de bovenzijde en een doorlopende, gebeeldhouwde fries en/of rij kalfstanden onder de deklijst. In de Romeinse en de latere architectuur werd de stijl vaak aangepast, en is voornamelijk herkenbaar aan de krullen van de kapiteel. De stijl onderscheidt zich van de Ionische orde omdat een architectonische orde strikt verwijst naar een specifieke assemblagemethode die is gebaseerd op uniforme, vastgelegde regels en verhoudingen, bepaald door de rol die elk onderdeel moet vervullen.

Kaarten met lijnen waardoor plaatsen met dezelfde declinatie of deviatie met elkaar worden verbonden

Verwijst naar de stijl en periode die zich ontwikkelde na de verovering van Constantinopel door de legers van de Vierde Kruistocht in 1204, en die duurde tot het begin van de 14de eeuw. De stijl is met name duidelijk aanwezig in het zuiden en midden van Italië, en werd gevoed door de import van draagbare Byzantijnse objecten, door Griekse kunstenaars in Italië en door westerse kunstenaars die terugkeerden van Byzantijns grondgebied. De Italo-Byzantijnse stijl kenmerkt zich door de vermenging van Byzantijnse thema’s, figuratieve soorten en decoratieve elementen met Hellenistisch-Romaans illusionisme, gotische vloeiende lijnen en lokale Italiaanse tradities.

Afneembare geplooide draperieën van zachte stof, vaak kant, die in het midden aan de voorkant van de halslijn over andere kledingstukken worden gedragen.

Een dikke papiersoort die historisch in Japan met de hand werd gemaakt en glad werd afgewerkt; een imitatie van velijnperkament.

Bovenkleding gevormd naar het bovenlichaam en doorlopend tot beneden de heuplijn, open aan de voor- of zijkant en in het algemeen met mouwen. Ook soortgelijke overkleding gedragen ter bescherming tegen het weer.

Gebruik voor kunstmatig verharde muren of vaste landingsplaatsen parallel met de kustlijn gebouwd om het laden en lossen van schepen mogelijk te maken. Voor minder gefixeerde en solide structuren gebouwd in vergelijkbare locaties en voor soortgelijke doeleinden, gebruik "aanlegsteigers". Gebruik "pieren" wanneer een dergelijke lichtere structuur zich utistrekt over het water.

Een witte of kleurloze kristallijnen vaste of poedervormige stof, met als formule KCI, die wordt gebruikt als smeltzout in de raffinage van metalen, als meststof en in explosieven.

Een transparante witte kristallijnen verbinding met de formule KNO3. Het wordt gebruikt bij de productie van explosieven, pyrotechniek, lucifers, drijfgas voor raketten en kunstmest.

De grijze, kristallijnen massa waaruit kaliumhydroxide bestaat. Het is oplosbaar in water, alcohol en ether. Het is giftig en corrosief voor weefsel en wordt gebruikt als reactant of intermediair.

Een donkerpaarse kristallijnen verbinding met de formule KmNO4, gebruikt in geurverdrijvers en kleurstoffen en als oxidatiemiddel en ontsmettingsmiddel.

Witte kristallijnen samengestelde stof die oplosbaar is in water en niet oplosbaar in alcohol. Wordt onder andere gebruik als reductiemiddel in de fotografie, als oxidatiemiddel, als ontsmettingsmiddel, bij het maken van zeep en als ontsterkingsmiddel voor textiel.

Verwijst naar een type hydria waarvan de romp in één vloeiende lijn in de hals overgaat. Deze vorm heeft ook een kleinere opening en een smallere hals dan de schouderhydria. Dit type was het meest voorkomende roodfigurige hydria. Hoewel de kalpis na de uitvinding van de roodfigurige techniek werd geïntroduceerd, bestaan er ook zwartfigurige kalpides. Kalpides zijn vaak niet alleen in terracotta maar ook in brons vervaardigd; in tegenstelling tot de metalen uitvoeringen van andere vormen zijn er vrij veel van bewaard gebleven.

Verwijst naar de stijl van het midden-Minoïsche aardewerk, voornamelijk gevonden in Knossos, Phaistos en de grotheiligdommen in Kamares, waar de stijl naar genoemd is. De stijl kenmerkt zich door een donkere glanzende ondergrond waarop in rood en wit decoraties zijn aangebracht, met verfijnde ontwerpen in kromlijnige abstracte patronen, en gestileerde planten, zeegezichten en figuratieve motieven. Vaak werd het uitzonderlijke compositorische hulpmiddel van de torsie gebruikt, waarbij het evenwicht tussen tegengestelde compositorische elementen werd benadrukt, bijvoorbeeld met twee tegengestelde diagonale composities die zich om de vaas heen kronkelden. Het pottenbakkerswiel werd over het algemeen gebruikt voor de kleinere vaten en de grotere vaten werden volgens de oudere werkwijze met de hand gemaakt.

Verwijst naar de fase van de Karasoek-cultuur die wordt gemarkeerd door de productie van bronzen voorwerpen, zoals messen en armbanden met een reeks rechte of schuine lijnen die zijn uitgesneden in het oppervlak, met rijen driehoeken.

Verwijst naar een aparte stijl die zich ontwikkelde in Vlaanderen en Noord-Frankrijk vanaf de late 10de eeuw tot in de 12de eeuw. De stijl is zichtbaar in verluchtingen van manuscripten, muurschilderingen en andere kunstvormen, en is gevormd door het samengaan van stijlen van het Europese vasteland met Angelsaksische stijlen van de overzijde van het Kanaal. De stijl kenmerkt zich door een dynamische evolutie en verschilt van omringende regionale stijlen door de intiemere schaal, lineaire vitaliteit, gebogen lijnen in vloeiende patronen, opgewekt dansende figuren en illusionisme.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die bloeide in de heuvelstaat Kangra. Deze productieve school beleefde zijn hoogtijdagen van circa 1770 tot bijna het einde van de 19de eeuw, en het fraaiste werk dateert uit de periode tussen circa 1775 en 1820. Er zijn evenwel al werken uit 1690 bekend, en de regionale schildertraditie heeft zich tot in de 20ste eeuw weten te handhaven. Het in Kangra geproduceerde werk is zeer gevarieerd, waardoor het lastig is van één Kangra-stijl te spreken. De invloed van de late Mogolperiode is evenwel onmiskenbaar aanwezig in de Kangra-schilderijen, en vaak wordt er een afwijzing van de Basohli-school in gezien. Landschap en perspectief zijn naturalistischer, de kleuren zijn gedempter, de lijnvoering is verfijnder en booglijnig, en de stijl maakt in het algemeen een meer lyrische indruk dan Basohli-werk. De Kangra-schilderkunst bereikte een hoogtepunt tijdens het bewind van radja Sansar Chand (heerste van 1775-1823), een belangrijk opdrachtgever. In geografische zin bleef de school niet beperkt tot de staat Kangra, maar verspreidde hij zich naar alle delen van het laaggebergte van de Himalaya, waar tal van eigen idioomvormen tot ontwikkeling kwamen. Bij de meeste werken is het lastig uitsluitsel te geven over de herkomst, aangezien de heuvelstaten klein waren en vaak dicht bij elkaar lagen. Scènes uit de dichtwerken over het leven van Krishna, de 'Bhagavata-Purana' en de 'Gitagovinda,' behoren tot de bekendste thema's in de Kangra-schilderkunst, evenals illustraties van andere hindoemythen, ragamala-reeksen en portretten van heuvelhoofdmannen en hun families.

Korte aantekeningen in de marge van een tekst. Gebruik 'marginale illustraties' voor afbeeldingen van taferelen of personen in de kantlijn of de versierde marge van een tekst.

Korte stukken materiaal, zoals velijn, kattendarm, leer, stro of papier, waarop kapitalen zijn genaaid.

Massieve metalen of houten pen, met een verdikking als handgreep. Korvijnnagels dienen om diverse lijnen op zeilschepen snel vast te zetten, maar ook snel los te halen. Ze worden door een houten balk of plank gestoken.

Verwijst naar het werk van een school van boeddhistische schilders die in dienst waren van het Kasuga-heiligdom in Nara in het midden van de 13de eeuw. De stijl kenmerkt zich door dunne draadachtige lijnen, platte oppervlakken en heldere kleuren zoals oranjerood, diepblauw en groen.

Verwijst naar een projectiesysteem dat algemeen wordt gebruikt in de cartografie en dat is gebaseerd op het principe van een holle kegel die zodanig over een bol is geplaatst dat, wanneer de kegel wordt afgewikkeld, de raaklijn de centrale of standaardparallel van het in kaart gebrachte gebied vormt. In dit systeem zijn de parallellen concentrische cirkels en bestaan de meridianen uit de rechte lijnen van de punt van de kegel tot de divisies van de standaardparallel. De kegelprojectie wordt doorgaans afgeleid van een projectie van de bol op een kegel vanuit een punt boven een van de polen en op de raaklijn van de aarde of een ander hemellichaam op één geselecteerde parallel. Ze kan ook worden afgeleid van een projectie waarbij de kegel zodanig is geplaatst dat deze de bol bij twee dicht bij elkaar geplaatste parallellen kruist.

In de vorm van een kegel, een geometrisch lichaam waarvan de basis een cirkel is en de top een punt, en elke punt in de tussenliggende oppervlakte in een rechte lijn staat tussen de top en de cirkelomtrek van de basis.

De hiërarchie Kenmerken en Eigenschappen bevat descriptoren voor intrinsieke kenmerken, in het bijzonder fysieke kenmerken van materialen en objecten. Uitgezonderd zijn descriptoren voor kleuren en kleureigenschappen, die deel uitmaken van de afzonderlijke hiërarchie Kleur. In algemeen gebruik is het onderscheid tussen welke karakteristieken 'kenmerken' en welke 'eigenschappen' genoemd kunnen worden niet altijd duidelijk, en daarom is er in de hiërarchie niet altijd een scheiding aangebracht tussen de twee. Als algemene richtlijn verwijst 'kenmerken' naar karakteristieken van individuele objecten, onderdelen of eenheden, en de descriptoren worden gewoonlijk gebruikt om de zaak te beschrijven; ze zijn vaak duidelijk waarneembaar, hoewel niet kwantificeerbaar volgens een vastgestelde norm. 'Eigenschappen' verwijst hier naar karakteristieken die suggereren hoe een materiaal, of soms een groep van dingen, zal reageren onder bepaalde omstandigheden; ze zijn vaak kwantificeerbaar, hoewel ze vaak niet waarneembaar zijn zonder onderzoek of tests. Relatie tot Overige hiërarchieën: overige descriptoren die kunnen worden beschouwd als kenmerken en die kunnen worden gebruikt om voorwerpen te beschrijven zijn beschikbaar in de vorm van alternatieve descriptoren in andere hiërarchieën (bijvoorbeeld gesneden, alternatief van snijden; houten, alternatief van hout). Descriptoren voor namen van kleuren zijn te vinden in de hiërarchie Kleur. Bepaalde fysieke fenomenen die nauw verbonden zijn met fysieke en chemische eigenschappen (bijvoorbeeld luminescentie) zijn te vinden in de hiërarchie Abstracte Begrippen. Uitdrukkingen die effecten van bepaalde fysieke omstandigheden op materialen of objecten beschrijven, zijn te vinden in de hiërarchie Toestanden en Effecten (bijvoorbeeld barsten). Descriptieve karakteristieken zijn ook te vinden in verschillende andere hiërarchieën als gedeelten van samengestelde descriptoren (bijvoorbeeld splitlevelwoningen).

Lijnen of banden die bestaan uit een serie chevrons.

Geweven stof die wordt gekenmerkt door parallelle diagonale richels of ribbels die ontstaan door elke scheringdraad over één en onder twee of meer aangrenzende inslagdraden heen te laten lopen in plaats van afwisselend over en onder een inslagdraad, zoals bij gangbare weefsels. Keperweefsel heeft normaal gesproken een diagonale lijn die regelmatig wordt herhaald en gewoonlijk omhoog loopt van links naar rechts onder een hoek van 45 graden. Het weefpatroon kan op verschillende manieren worden gevarieerd, bijvoorbeeld door de hoek of de richting van de keperlijn te veranderen, zoals bij een visgraatmotief.

Verwijst in algemene zin naar een schilderschool in de regio Kerala in Zuid-India. Van de 15de tot de 19de eeuw kende Kerala een gevarieerde en bloeiende wandschildertraditie; de meest omvangrijke en best bewaarde voorbeelden zijn te vinden in het Mattancheri-paleis in Cochin. Tot de belangrijkste voorbeelden uit de 18de eeuw behoren schilderijen uit de paleizen van Padmanabhapuram en Krishnapuram. Ook de miniatuurschilderkunst werd in Kerala beoefend. De 18de-eeuwse miniatuurschilders namen de post-Vijayanagara tradities over welke destijds in gebruik waren in Zuid-India; kenmerkend voor de stijl zijn een neutrale achtergrond en een expressieve lijnvoering en compositie.

Bogen die ontstaan bij ophanging van kettingen of touwen tussen twee vaste punten, die evenwel niet in dezelfde verticale lijn staan. Afgeleid van het Latijnse 'catena', dat 'ketting' betekent.

Bogen gebouwd in de vorm van een kettinglijn, gevormd langs een koord dat is opgehangen aan twee dragers in evenwicht onder gegeven krachten.

Een kristallijnen verbinding, NaCl, die voorkomt als mineraal of als bestanddeel van zeezout, en die wordt gebruikt om voedsel op smaak te brengen en te conserveren. Gebruik 'zout' voor elke substantie die het resultaat is van de samenvoeging van negatieve ionen uit zuren en gewoonlijk metaalionen.

Een niet-metalen element met het symbool Si en atoomnummer 14, in amorfe en kristallijnen vorm, dat in samengestelde vorm voorkomt in mineralen en stenen. Meer dan een kwart van de aardkorst bestaat uit silicium.

Klassiek Maori beschrijft een stijl van houtsnijden van het Maori-volk, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland. De Klassieke Maori-stijl wordt gekenmerkt door een duidelijk omlijnde sculpturale vorm waarbij complexe ontwerpen in het oppervlak zijn gegraveerd; de stijl dateert van rond het begin van de 16de eeuw.

Grote Europese linde die 20 tot 40 meter hoog kan worden en een stam kan hebben van 1 tot 2 meter dik. Men plant ze op grote schaal in rijen langs straten. Een bekend voorbeeld is Unter den Linden in Berlijn.

Verwijst naar kleine ronde inspringingen in een kustlijn, kleiner dan een baai en over het algemeen gekenmerkt door een nauwe toegang.

Een oud Chinees kalligrafisch schrift dat ontstond tijdens de Han-dynastie (206 v.Chr. tot 200 n.Chr.) en op grote schaal werd ingevoerd voor officiële en onderwijsdoeleinden. Het kwam voort uit het zegelschrift (zhuanshu), ontstaan in het penseelgeschriften van de latere Zhou- en Qin-dynastieën. Het verscheen voor het eerst tijdens de Qin-dynastie (221-226 v.Chr.) en kwam tot wasdom tijdens de Oostelijke Han-dynastie (late 3de eeuw v.Chr.). Hoewel enigszins vierkant en hoekig, met sterke nadruk op de horizontale halen, is het lishu is een echt kalligrafische schriftsoort, waarbij volledig gebruik wordt gemaakt van de buigzame penseel om de dikte van de lijn te moduleren. Er zijn veel voorbeelden uit de Han-periode overgeleverd, die met een penseel op bamboestroken zijn geschreven of in steen zijn gegraveerd. De karakters waren ongeveer van gelijke grootte en werden met gelijke tussenruimtes in een compositie geplaatst, maar de constructie van de karakters en de afzonderlijke halen varieerde sterk. De voornaamste kenmerken van het klerkenschrift zijn de hoekige halen, die de geronde lijnen van het zegelschrift vervingen, en de vereenvoudigde karakterstructuren, die ingingen tegen de zes beginselen van Chinese karakters. Het klerkenschrift heeft het fundament gelegd voor de ontwikkeling van latere schriften, waaronder het standaard- of reguliere schrift, het lopende of semicursieve schrift en het cursieve schrift. Dit schrift zou zijn gemaakt door een gevangene, Cheng Miao, en de nieuwe schrijfstijl werd onder gevangenismedewerkers populair voor officiële documenten en transcripties. Aan het eind van de Han-dynastie ontwikkelde het lishu zich tot het soepeler en vloeiender geschreven kaishu.

Klassieke Griekse stoelen met een diepe bovenrand die vanuit de rugleuning in een gebogen lijn naar voren gaat, en sabelpoten. Ze zijn meestal onversierd en werden veel geïmiteerd tijdens diverse klassieke oplevingen, met name in de 19e eeuw.

Gestileerd motief van de klit, geslacht Arctium, dat wordt gebruikt in tapijtpatronen ter bescherming tegen ongeluk of voor het symboliseren van overvloed. Het is een ruitvormig motief, vaak met een kleinere ruit in het midden, waarvan het onderscheidende aspect is dat er kleine lijnen of gebogen lijnen lopen vanuit de buitenste ruit. Deze stellen kleine klitjes voor.

Wordt gebruikt voor gewelven waarbij de kroon van het gewelf hoger ligt dan de kroon van de transversbogen, zodat de noklijn gekromd er bovenuit steekt; vaak vormt de transvers een halve cirkel.

Projectielen voor draagbare wapens en kleine mitrailleurs die rond, buis- en kegelvormig of puntig en gestroomlijnd van vorm zijn en die normaliter bestaan uit een loden kern in een mantel van een lichter metaal en vaak, maar niet altijd, zijn gevat in hulzen. Gebruik 'hagel (munitie)' voor hoeveelheden kleine loden of stalen kogeltjes die worden afgevuurd met jachtgeweren.

Verticale puntsgewijze lijsten of verticale onderdelen van een bedrukte bladzijde die door lijnen of lege ruimten van elkaar worden gescheiden.

Te gebruiken voor gebieden buiten de officiële grenslijnen van een onafhankelijke staat maar die wel onder heerschappij van die staat vallen en als eigendom ervan worden beschouwd.

Gebieden buiten de grenslijnen van zelfstandige staten waar men gemeenschappen heeft gevestigd met eigen mensen en die onder bestuur staan van, of hecht verbonden blijven met de moederstaat.

Een legering van koper en beryllium die meestal niet meer dan 3% beryllium bevat. De legering heeft een kristallijne structuur die op brons lijkt en is onovertroffen in het vermogen moeheid, slijtage, en corrosie te weerstaan en wat betreft de elektrische geleiding bij hoge temperaturen.

Wordt gebruikt voor elk type binding waarbij de band niet hard is; kan gemaakt zijn van verscheidene materialen inclusief velijn, papier, stof of plastic.

In een gebint, horizontale steunbalken boven de bintbalk of boven een lijn die de voeten van de daksparren verbindt, meestal tussen de dwarsbalken op het midden van hun spanwijdte.

Een zeer hard kristallijn mineraal gemaakt van aluminiumoxide; het wordt hoofdzakelijk gebruikt als schuurmiddel.

Ingegraveerd motief of patroon gekenmerkt door zware, hoekige lijnen die contrasteren met fijne, organische vormen. Ze worden aangetroffen op de boeg van kano's, op hoofdsteunen, op bamboepijlkokers en op gesneden figuren, waarvan het hoofd vaak te groot is in verhouding tot het hurkende lichaam. De objecten met decoraties in korwar-stijl worden vaak gebruikt tijdens begrafenisrituelen om contact te houden met de voorouders.

Gevormde kledingonderdelen die afzonderlijk of aan de kleding vast rond de halslijn van een kledingstuk worden gedragen.

Gepunte voorwerpen die worden gebruikt om lijnen in hout, metaal of baksteen te krassen.

Een proces dat voorkomt bij materialen als papier, karton, velijn of stof, waarbij het materiaal gekreukt, gevouwen, scheef getrokken of geribbeld wordt.

Lijnen met een locus die kunnen worden gevormd door een bewegende punt, waarbij de richting van de beweging continu verandert of afwijkt van een rechte lijn. Een gesloten kromme is een pad dat zichzelf herhaalt en daardoor een of meer gebieden omsluit; eenvoudige voorbeelden zijn cirkels, ellipsen en polygonen. Open krommen zoals parabolen, hyperbolen en spiralen hebben een oneindige lengte.

Kronkelend, meanderend of golvend van vorm. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot meubelstukken waarvan de voorkanten afwisselend concave en convexe lijnen vertonen. Gebruik 'golvend' voor andere kenmerken, zoals bogen of lijstwerken, die bestaan uit vloeiende, golvende rondingen. Gebruik 'kromlijnig' voor kenmerken die bestaan uit of worden begrensd door gebogen lijnen in het algemeen.

Plat vensterglas dat wordt gemaakt door een bol glas te blazen, deze van de blaaspijp over te brengen naar een staaf, open te snijden en vervolgens snel rond te draaien tot er als gevolg van de middelpuntvliedende kracht een platte schijf ontstaat. Het kunnen kleine, afzonderlijke ruiten zijn met een verdikking in het midden of grote schijven die na tempering in stukken worden gesneden. Kroonglas is dun, sprankelend en licht gewelfd met concentrische golvende lijnen. Kroonglas was overal in het oude Romeinse Rijk bekend. Het is te vinden in vensters van middeleeuwse kathedralen.

Wordt gebruikt voor beeldende werken of voorwerpen die bestaan uit twee elkaar kruisende staven, meestal een staande gekruist door een horizontale, vooral zoals die gebruikt worden als Christelijke symbolen. Gebruik de term 'kruisen (motieven)' voor motieven die bestaan uit twee elkaar kruisende lijnen, met vele variaties in de vorm van de armen.

Te gebruiken om motieven bestaande uit twee snijlijnen of balken te beschrijven, met veel variatie in de vormen van de armen. Gebruik 'kruisen (beeldende werken)' voor kruisvormige structuren of voorwerpen, vooral wanneer die zijn gebruikt als christelijke symbolen.

Arcering waarbij een netwerk van lijnen ontstaat door vanuit verschillende hoeken in verschillende richtingen te arceren. De delen waar kruisarcering heeft plaatsgevonden, zijn donkerder dan de delen die een enkele arcering hebben.

Korrelpatroon van kruisende lijnen dat wordt gemaakt door het leer in twee verschillende richtingen te krispelen.

Algemene term voor motieven bestaande uit een spiraalvormig opgerolde band. Gebruik 'spiralen' voor simpele motieven van spiraalvormige lijnen; gebruik termen zoals 'consoles ' en 'voluten' voor krulachtige architectonische elementen, en gebruik 'rolwerk' voor een reeks krulversieringen in een patroon dat een hele oppervlakte bedekt.

Verwijst naar de beeldhouwstijl die floreerde tijdens de 7de eeuw en waarvan de naam is afgeleid van het standbeeld dat de Kudara Kannon wordt genoemd. Het beeld zou afkomstig zijn uit de oude staat Paikche in Korea. De stijl kenmerkt zich door ranke vloeiende lijnen, scherp gevouwen draperieën en een nadruk op het zijaanzicht.

Wordt algemeen gebruikt voor stroken land die grenzen aan grote watermassa's, maar soms ook specifiek voor het gebied tussen de laagste laagwaterstand bij springtij en het hoogste punt dat golven tijdens een storm bereiken. Gebruik 'kustlijn' voor de lijn die de grens vormt tussen de zee en het vasteland.

Wordt gebruikt voor milieus aan de randen van watermassa's, die worden beïnvloed door factoren van zowel het land als het water. Gebruik 'oevers (aardoppervlakten)' of 'kustlijnen' met betrekking tot de geologie of geografie van kuststreken.

In algemene zin is kwarto het boekformaat dat resulteert nadat een vel papier twee keer is gevouwen. Meestal is de vorm vierkanter dan bij folio en de afmetingen kunnen variëren. In specifieke zin kan ermee worden verwezen naar een boek met een formaat tussen octavo en folio (circa 280 x 330 mm). Een kwartoformaat wordt bereikt door een vel papier twee keer te vouwen, waardoor vier bladen of acht pagina's ontstaan. Daarnaast kan kwarto verwijzen naar een krant van middelgroot formaat, circa 230 x 305 mm, die eveneens wordt gemaakt door een vel papier twee keer te vouwen. Bij boeken van vergépapier lopen de kettinglijnen horizontaal. Begin 18de eeuw werd kwarto in Engeland als het meest elegante formaat voor boekpublicaties beschouwd. In de 19de eeuw, toen de mechanisatie zijn intrede deed in de boekdrukkunst, gingen bibliothecarissen de term gebruiken om te verwijzen naar het formaat van het boek in plaats van naar de vervaardigingsmethode.

Een porfiritisch rhyoliet met fenocrysten van kwarts en alkalisch veldspaat in een microkristallijnen of cryptokristallijnen matrix.

Met een vorm of omtrek die bestaat uit twee balken of lijnen die elkaar op één uiteinde in een rechte hoek raken, waardoor de vorm van de hoofdletter L ontstaat.

Verwijst naar de fase in de Heian-periode die tot ontwikkeling kwam tussen circa 898 en 1185. In het laatste jaar werd de macht van de keizer overgenomen door aristocratische clans en ontstonden er twee hoven in Kyoto. In de schilderkunst kenmerkt de stijl zich door de invloed van Chinese Tan'g-schilderkunst, met de fijne, hoogstaande lijnen en de platte, abstracte achtergronden. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door de rijkelijk met vele kleuren versierde houten beeldjes. De architectuur van deze periode geeft ook blijk van de Chinese invloed, met dakpannen op de daken en stenen plateaus, naast het traditionele gebruik van weelderig met houtsnijwerk opgesierde interieurs.

Verwijst naar de fase van de Nara-periode tussen circa 756 en 784 n. Chr. In de beeldhouwkunst wordt de stijl gekenmerkt door een zwaarder en voornamer ogend figuurtype, met een sterk versoberde uitwerking van de vormen en draperieën. Op het gebied van bronswerk vond deze periode zijn hoogtepunt in de Grote Boeddha van Tōdai-ji, welke overigens niet meer bestaat. De kleine bronzen die met Tōdai-ji worden geassocieerd, zoals de lantaarns, zijn fraaie voorbeelden van gietwerk in bas-reliëf. Kenmerkend zijn de afbeeldingen van wervelende draperieën en een fijne lijnvoering. Er resten ons nog slechts weinig schilderijen uit deze periode, maar documenten van de Shōsōin maken melding van kamerschermen waarvan de schilderingen een hoge graad van verfijning kenden. Kenmerkend voor de rolschilderingen uit deze periode is de weergave van een verhalende afbeelding pal boven een tekst, een stijl die in de 8ste eeuw reeds als verouderd werd beschouwd.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 300 tot 250 v. Chr. Verenwerk in Meso-Amerika had zijn oorsprong in deze periode als symbool van macht en rang en bestond onder andere uit verfijnde ceremoniële hoofdtooien die waren gemaakt van veren van de staart van quetzals. Beeldhouwwerken uit deze periode omvatten aardewerk en grafurnen, zoömorfe en antropomorfe graffiguren, gegroefde vazen met karakteristieke parallelle lijnen die zijn getekend op oranje slip, en schalen die zijn beschilderd met kronkelige vormen op randbanden aan de buitenkant. De architectuurstijl in deze periode nam paleisachtige vormen aan, met robuuste, platte of gewelfde dakbedekkingen, fijn afgewerkte trappen met strekse hellingen aan weerszijden, lijstwerk, tablero's en maskers. Piramide-achtige structuren in deze periode tonen complexe cirkel- en kegelvormige secties en secties met terrassen.

Voegen die worden gevormd tussen twee stukken hout die in een rechte lijn met de uiteinden aan elkaar verbonden zijn.

Een korrelig, kristallijn gesteente dat voornamelijk bestaat uit lazuriet en calciet. Dit is een oude benaming voor de edelsteensoort lazuriet.

Type diep geëtst kristallijnglas dat in de jaren 70 van de 20ste eeuw werd ontwikkeld door Bernard O. Gruenke en diens zoon Bernard E. Gruenke Jr. Ze hadden zich laten inspireren door een expositie van Tsjechisch geëtst glas op de Wereldtentoonstelling van Osaka in 1970; om hun inspiratiebron te eren noemden ze het glas 'leptat', naar het Tsjechische woord dat 'etsen' betekent. De etstechniek is later gepatenteerd.

Lange, platte penselen met brede, recht afgesneden kanten die worden gebruikt om te beletteren en om strakke, nauwkeurige lijnen te trekken.

Klasse boven de adel, bestaande uit personen die afstammen van of familie zijn van een koning of een lijn van koningen.

Scheepsbouwmodellen bestaande uit lagen van horizontale planken die zo zijn ontworpen dat ze kunnen worden verwijderd en die dienen als leidraad bij het bepalen van de waterlijnen van het beoogde schip.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl die voornamelijk werd vervaardigd in het noordoosten van Kreta, maar die op het hele eiland werd gebruikt. Deze stijl is mogelijk voortgekomen uit Vasiliki-aardewerk, toen geschilderde ornamentatie voor het eerst weer verscheen in de vorm van enkele opgeschilderde witte lijnen. In volwaardige vorm kenmerkt deze stijl zich door bondige motieven in gebroken wit op een donkere engobe. De ontwerpen bevatten vaak complexe diagonale banden en spiralen.

Aanduiding voor bouwconstructies waarin elektronen, protonen of zware ionen langs een rechte lijn worden versneld door de werking van wisselende voltages.

Verwijst naar de aardewerkstijl die in de Cycladen werd gevonden, en die zowel de laat-geometrische de vroeg-oriëntalistische periode omvatte. Het kenmerkt zich foor een nadruk op lineaire patronen, zoals afwisselende zones van verticale en horizontale lijnen in de nek, in kaders op de schouders en op andere plaatsen.

Het voornaamste effect van een getekende of geschilderde compositie wordt bereikt door middel van lijnen in plaats van kleur en tint.

Muurbedekkingen met reliëfwerk bestaande uit een opgedrukt mengsel van lijnzaadolie, zaagsel en kalk dat op een stoffen ondergrond is aangebracht. Werkwijze gepatenteerd door Frederick Walton in 1877.

Lithografisch drukprocédé waarbij een ontwerp door een in water oplosbare ondergrond op de steen of plaat wordt gegraveerd, zodat de inkt in de gegraveerde lijnen achterblijft. Bij dit procédé worden aspecten van zowel vlak- als diepdrukprocédés gecombineerd.

Doorzichtige porseleinen platen die van 1830 tot circa 1900 werden geproduceerd, met name in Duitsland ��� door de Koninklijke Porseleinfabriek in Berlijn en door Meissen ��� en in Engeland door Minton en Copeland. Men maakte een afdruk in reliëf van decoratieve motieven, gewoonlijk gebaseerd op schilderijen, in hard porselein wanneer het nog zacht was, dus voor het bakken. De afbeelding werd zichtbaar als men de plaat aan de achterkant verlichtte. Ze werden opgehangen in raamkozijnen of op een standaard geplaatst om als scherm te gebruiken. Ook werden ze verwerkt in lampenkappen. De techniek is uitgevonden door Baron Paul de Bourgoing en in 1827 gepatenteerd in Frankrijk.

Een lijnolie die is geperst met toevoeging van warmte, die het oplosmiddel vormt voor lithografische inkt en meestal voor andere drukinkten.

Gewichtjes die aan één eind van een loodlijn worden gehangen om vast te stellen of iets verticaal is of als hulpmiddel bij het bepalen van de plaats van punten op de grond tijdens landmetingen.

In een rechte hoek tot een bepaalde lijn of een bepaald vlak.

Te gebruiken voor bestuurbare luchtvaartuigen lichter dan lucht die zichzelf aandrijven, voor hun stijgkracht afhankelijk van de verdringing van lucht door een lichter gas en over het algemeen bestaand uit een gestroomlijnde romp, meestal een verlengde ellipsoïde, met een of meer cellen, een kabine voor de bemanning en passagiers en een voortstuwingssysteem.

Een ruwe rood en zwarte steen die is samengesteld uit rode orthoklaas, grijze kwarts en zwarte toermalijn.

Lettertypen die relatieve lichte, dunne lijnen vooral gebruikt om onderscheid te maken met vet.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van Mahendravaman I van de Pallava-dynastie (late 7de tot late 8ste eeuw) die wordt gekenmerkt door een iconografisch ontwerp dat de wettiging van koninklijke macht door religie laat zien. Monumentale beeldhouwkunst uit deze periode wordt gekenmerkt door familietableaus die zijn samengesteld als allegorische verwijzingen naar goden. Deze periode wordt ook gekenmerkt door beeldhouwkunst in grotten waarin portiers of bewakers figureren die in reliëf zijn uitgesneden bij ingangen, cilindrische fallussymbolen in vierkante of octagonale voetstukken die godheid aanduidden en reliëfpanelen van hindoegoden. In deze periode werd in de beeldhouwkunst vooruitgang geboekt op het gebied van (verkort) perspectief: men nam meer vrijheid met betrekking tot de uitlijning met grondvlakken, met realistischere proporties als gevolg. De periode wordt ook gekenmerkt door de gangbaarheid van grotopschriften zoals muurinscripties en rotssnijwerken met heilige en literaire teksten in het Sanskriet. Hindoeïstische teksten maken deel uit van de rotsarchitectuur uit deze periode.