Idiofonen, in trilling gebracht door erop te slaan.

Het benoemen van een letter met een woord dat met die letter begint.

Geluidsmiddelen die geluid voortbrengen door lucht in beweging te brengen.

Optische lenzen die de horizontale en verticale assen van een beeld op een verschillende manier vergroten. In de filmindustrie verwijst de term naar lenzen die de breedte van filmbeelden comprimeren en voor de lenzen in projectoren die ervoor zorgen dat het beeld met normale breedte op het scherm terechtkomt. Beide lenzen vervormen de hoogte van het beeld niet, waardoor er een breed beeld ontstaat. Eerst was de beeldverhouding 2,55:1 en later 2,35:1 om het beeld aan te passen aan de optische soundtrack.

Microfoons die reageren op de luchtsnelheid in plaats van de luchtdruk van geluidsgolven. Een bandmicrofoon bevat een geribbelde band van aluminium tussen twee magneten. Vanwege hun grote dynamische bereik werden bandmicrofoons in het midden van de twintigste eeuw veel gebruikt voor radio- en televisieopnames.

Xylofoons bestaande uit grote houten toetsen die overdwars op de boomstam liggen, of op een combinatie van rietschoven en boomstammen; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in sub-saharisch Afrika.

Kleine wormachtige weekdieren die in de diepzee leven en geen schaal of aparte pootjes met spieren hebben, maar wel schubben en kalkhoudende scleriten (stekels). Ze staan verticaal in zachte sedimenten en halen hun voedsel uit organisch bezinksel. In sommige classificaties wordt deze onderklasse net als Solenogastres een klasse genoemd. Hier worden de twee ondergebracht in de klasse Aplacophora.

Te gebruiken voor het maken van chronofoto's, waarbij beweging of verandering in een serie fotografische beelden wordt vastgelegd door afzonderlijke foto's na elkaar te nemen of met één lange opname beweging te registreren. De bewegende mensen of voorwerpen op de foto's krijgen een wazig effect. Niet te verwarren met 'cinematografie', waarbij bewegende mensen of voorwerpen worden vastgelegd met behulp van een filmcamera.

Wordt gebruikt voor bepaalde hellenistische zilveren munten, hoofdzakelijk van Pergamon, aangemunt in de 2e en 1e eeuw v.C.

Hieronder zijn termen samengebracht voor chordofonen met een snarenhouder, doorgaans klankbodem, één of meer snaren en zonder hals. Hoewel de hele categorie soms wel met citers wordt aangeduid, wordt de term 'citers' alleen gebruikt voor bepaalde moderne, getokkelde chordofonen die in de Alpen zijn ontwikkeld.

Wordt gebruikt voor gegevens omtrent het produktieproces aan het slot van een boekwerk; vermeld worden onder meer de namen van de auteur en de drukker en de plaats waar en het tijdstip waarop het werk is gedrukt. Gebruik 'explicits' voor mededelingen, bijvoorbeeld met betrekking tot het produktieproces, aan het slot van (delen van) manuscripten en sommige oude drukken.

Computeruitvoer die direct op microfotokopie is gezet zonder dat eerst een uitdraai op papier is gemaakt.

Microfoons met een membraan van metaal of van plastic met een metaallaag dat parallel aan een elektrode is gespannen. Als het membraan door de geluidsgolven gaat bewegen, verandert de afstand tussen het membraan en de elektrode, waardoor de spanning over membraan en elektrode verandert. Deze verandering wordt vervolgens geregistreerd en versterkt of gebruikt voor radio- en televisie-uitzendingen. Bij dit soort microfoons moet men gebruik maken van een aparte voedingsbron, wat bij dynamische microfoons of bandmicrofoons niet nodig is.

Microfoons die functioneren via een magneet die beweegt binnen een spoel die aan een diafragma is vastgemaakt. Door de geluidsgolven gaan magneet en spoel zich ten opzichte van elkaar bewegen en wordt er door magnetische inductie een elektrisch signaal opgewekt. Dynamische microfoons zijn stevig en worden daarom veel gebruikt voor opnames van spraak en muziek.

Muziekinstrumenten waarbij trillingen worden voortgebracht die pas als geluid waarneembaar zijn nadat ze door elektrische circuits zijn geleid die uitmonden in luidsprekers.

Het maken van afbeeldingen door veranderingen in de elektrische eigenschappen van het gevoelige materiaal, onder invloed van licht.

Afdrukken waarbij hars met pigment wordt aangebracht met behulp van een combinatie van licht en elektrostatische ladingen. De bron kan een digitaal afbeeldingsbestand zijn of een direct gescande fysieke afbeelding.

Idiofonen die door middel van wrijving in trilling worden gebracht.

Instrumenten van het type dat is uitgevonden door Emil Berliner aan het eind van de negentiende eeuw, bedoeld om opgenomen geluid te reproduceren. Het bestaat uit een draaitafel voor platen, een geluidgever op een draaiarm (waardoor de naald de groef van de plaat kan volgen) en een kegelvormige hoorn. Grammofoons werken op dezelfde manier als cilinderfonografen. In tegenstelling tot dit soort fonografen maken ze echter geen gebruik van cilinders, maar van platte platen met een spiraalvormige groef. Als de plaat op de draaitafel ronddraait, gaat de naald in de groef trillen. De trillingen worden vervolgens omgezet in geluidsgolven. Met de eerste grammofoons kon men ook geluid op onbespeelde platen vastleggen. Gebruik ���platenspeler' voor vergelijkbare apparaten die in de jaren vijftig populair werden en die het op moderne langspeelplaten van vinyl opgenomen geluid elektronisch versterken.

Apparaten die geluid reproduceren door middel van een trillende naald die de groef van een draaiende grammofoonplaat volgt.

Te gebruiken voor de toestand of eigenschap om weinig of geen affiniteit tot water te hebben, vooral op het moleculaire niveau. Gebruik 'waterafstotend' voor materialen of artikelen die oppervlakken hebben die wel bestand maar niet ondoordringbaar zijn voor water. Gebruik 'waterdicht' voor materialen of oppervlakken die ondoordringbaar zijn voor water.

Voorzien van een oppervlak dat bestand maar niet ondoordringbaar is voor water. Gebruik 'waterdicht' voor oppervlakken die ondoordringbaar zijn voor water. Gebruik 'hydrofobiciteit' voor de toestand of eigenschap weinig of geen affiniteit met water te hebben, vooral op moleculaire niveau.

Instrumenten van materiaal dat zelf kan klinken, omdat het taai en elastisch genoeg is om te trillen zonder daarbij een gespannen trommelvel of snaren nodig te hebben.

Witte, zeer sterk vervloeiende, ondoorzichtige kristallen of poeder, oplosbaar in water en alcohol en ontbindbaar door verhitting. Het heeft een lage toxiciteit en een scherpe zoutsmaak.

Foto's van verschijnselen buiten de atmosfeer van de aarde en van bepaalde verschijnselen uit de ionosfeer, zoals het noorder- en zuiderlicht en meteorietenregens. Gebruik 'ruimtefoto's' voor foto's die buiten de dampkring zijn gemaakt. Gebruik 'luchtfoto's' voor foto's die van de aarde zijn gemaakt vanuit een vliegtuig.

Muziekinstrumenten die geluid voortbrengen door de trilling van dunne lamellen of tongen van metaal, hout of een ander materiaal.

Slagplaten van klinkende steen, in een reeks verticaal opgehangen, of in staafvorm, horizontaal neergezet.

Keien die tonen voortbrengen als erop wordt geslagen, waarbij ze soms op verschillende plaatsen op hun oppervlak verschillende toonhoogtes geven.

Snaarinstrumenten, waarvan het snarenvlak evenwijdig aan de klankkast en waarvan de hals zowel fungeert als snarenhouder en als handvat. Gebruik: "luiten" voor de specifieke tokkel-chordofonen die werden ontwikkeld in de Europese Renaissance.

Te gebruiken voor een substantie die licht uitstraalt door een deel van de geabsorbeerde primaire energie om te zetten in luminescente straling.

Foto's waarbij het onderwerp vrijwel 1:1 of nog groter in beeld is gebracht, gemaakt met een macrolens of -ring. Te onderscheiden van de term 'vergrotingen', die aangeeft dat een foto van een kleiner negatief is gemaakt. Gebruik 'micro-opnamen' voor foto's die zijn gemaakt met behulp van een microscoop.

Fotografie waarbij met macrolenzen of -ringen onderwerpen vrijwel 1:1 of nog groter in beeld worden gebracht.

Ronde blaasinstrumenten van koper met ventielen en een conische boring.

Muziekinstrumenten met gespannen vel; bespeeld door er op te slaan, te tokkelen, door wrijven of geluidsgolven.

Slaginstrumenten bestaande uit metalen staven in een enkele of in een dubbele rij.

Apparaten die akoestische geluidgolven omzetten in corresponderende variaties in elektrische stroom, die vervolgens kunnen worden versterkt, opgenomen of verzonden.

Foto's waarop de onderwerpen sterk verkleind zijn weergegeven, en die bekeken moeten worden met een speciale kijker. Gebruik 'micro-opnamen' voor foto's van zeer kleine objecten, meestal gemaakt met behulp van een microscoop. Gebruik 'microfiches' voor buigzame, doorzichtige bladen film met een aantal microafbeeldingen erop.

Fotografie van zeer kleine objecten, met behulp van een microscoop. Gebruik 'microfotografie (verkleinen) voor fotografie die de onderwerpen sterk verkleind in beeld brengt.

Alle media gebruikt om microafbeeldingen op vast te leggen.

Een klasse van brittanniametaal dat maximaal 9% zink en 1% ijzer bevat.

Rituele symbolische beeldhouwwerken in de vorm van scepters of van gebundelde takken van de talgboom genaamd ‘ofo’, die wordt geassocieerd met een gemeenschap van Igbo-mannen die ook ‘Ofo’ heet. Hoewel ofo meestal van hout zijn gemaakt, zijn er ook voorbeelden van brons, koperlegering en ijzer beschreven.

Instrumenten waarin met behulp van een foto-elektrische cel een tekst wordt gescand en omgezet in elektrische signalen die vervolgens worden weergegeven als geluid. Het apparaat wordt tegenwoordig voornamelijk gebruikt om blinden in staat te stellen te lezen, maar het had in de jaren 20 van de 20ste eeuw zijn oorsprong in de uitvindingen van de Oostenrijkse kunstenaar en dadaïst Raoul Hausmann, die zich bezighield met het verenigen van de zintuigen en het veranderen van licht in geluid. De optofoon werd in 1935 geoctrooieerd als rekenmachine.

Kaarten die zijn samengesteld uit verschillende perspectieffoto's waarop hoogteverschillen zijn verwijderd.

Slaginstrumenten; bespeeld door ze aan te slaan met een niet-klinkend voorwerp, zoals een stok of een hand, ook door ze te slaan tegen een niet-klinkend voorwerp, zoals het menselijk lichaam of de grond.

Grote vormen en afbeeldingen die met rotsen of keien zijn gemaakt op vast gesteente of een andere ondergrond in de openlucht, gewoonlijk door volkeren uit de oertijd.

Aërofonen die geluid produceren wanneer het hoofddeel van het instrument snel rond zijn as draait, waardoor een periodiek onderbroken luchtstroom op gang wordt gebracht.

Blaasinstrumenten, met brede, wijd uitlopende conische uiteinde van koper; bespeeld met een dubbel riet.

Rietpijpen met een enkel riet, meestal van messing, met een wijde conische boring en een licht uitlopende klankbeker; gebouwd in negen verschillende maten, van sopranino tot contrabas; alle, behalve de twee kleinsten - de sopranino en de sopraan - teruggebogen in een U-vorm zodat de klankbeker naar voren wijst.

Fotometers die de relatieve intensiteit meten van de stralingsenergie van bepaalde golflengtes, die door een bepaalde stof wordt uitgezonden of gereflecteerd.

Proces waarbij de relatieve intensiteit van het licht op verschillende plaatsen in het spectrum fotometrisch wordt gemeten.

Slaginstrumenten, bestaande uit 2 veerkrachtige armen die aan een uiteinde met elkaar verbonden zijn; bespeeld door de armen uit elkaar te duwen met een stokje, waarna ze rinkelen of trillen wanneer ze terugslaan en elkaar bij het andere uiteinde raken.

Stereofoto's (albuminedrukken) met een laag tissue erachter, geklemd tussen twee uitgestanste, voorgepreegde en bedrukte kartons. Ze moeten bij doorzicht bekeken worden.

Fotogrammetrie waarbij men gebruik maakt van stereoscopische foto's die worden genomen onder nauwkeurig gecontroleerde omstandigheden, of zich bedient van een computersysteem met behulp waarvan twee of meer foto's van dezelfde locatie kunnen worden ontleed en geïnterpreteerd.

Wordt gebruikt voor afneembare, flexibele boekbanden, meestal van papier gemaakt, die gelijklopen met de boven- en benedenhoeken en om de voorste hoeken van de omslagen zijn gevouwen. Voor aangehechte buitenste vellen of kartonnen delen wordt de term 'meegenaaide omslagen' gebruikt.

Slaginstrumenten, met een lamel, uitgesneden in de buitenkant van een noot, van de peul van een vrucht of ander rond voorwerp als klankbord; bespeeld met de duim.

Rieten in de vorm van een uitgerekte band of strook die strak is gespannen tussen twee punten en waarlangs een luchtstroom wordt geleid.

Slaginstrumenten, in allerlei vormen bestaande uit 2 of meer gestemde toetsen van hout, bamboe of synthetisch materiaal, steunend op 2 vibratiepunten, met klankbodems onder iedere toets afzonderlijk of onder alle toetsen gezamenlijk; bespeeld met stokjes of hamertjes; wereldwijd.

Decoratieve friezen die zijn versierd met menselijke of dierlijke figuren.

Grammofoonplaten van het type dat halverwege de 20ste eeuw werd uitgevonden door RCA, en dat de 78-toerenplaat qua productie en populariteit uiteindelijk zou verdringen.

Grammofoonplaten die worden afgespeeld met een snelheid van 78 omwentelingen per minuut, de standaard-afspeelsnelheid van grammofoonplaten tot aan het midden van de 20ste eeuw. De maximale speelduur per kant was 4,5 minuut en meestal hadden de platen een doorsnede of 25 of 30 cm.

Blokxylofoons, bestaande uit 17 (voorheen 22) toetsen rustend op twee boomstammen en op hun plaats gehouden door twee kragen die uit de onderkant van de toetsen zijn gesneden; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Ganda in Oeganda.

Blokxylofoons, bestaande uit twaalf toetsen rustend op twee boomstammen en uit elkaar gehouden door in de boomstammen geslagen stokjes; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Ganja in Oeganda.

Stereofoto's waarbij de twee afbeeldingen contrasterende kleuren hebben en een driedimensionaal effect geven wanneer ze door gekleurde filters worden bekeken.

Klasse van weekdieren die in de diepzee leven en geen schaal hebben, maar bedekt zijn met een massieve of holle sclerieten (stekels) van aragoniet. Kenmerkend is de mond met zeer complexe speekselklieren en een uniek zintuig, het vestibulum. In sommige classificaties worden de onderklassen van deze klasse, Solenogastres en Caudofoveata, beschouwd als aparte klassen.

Instrumenten bestaande uit een lange, achtvormige doos, een toets met frets die in het midden over de gehele lengte van het instrument loopt en drie tot vijf metalen snaren die met stemschroeven aan de zijkant op spanning worden gehouden; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in het Appalachengebied in de Verenigde Staten. Gebruik 'geslagen hakkeborden' voor Amerikaanse chordofonen met eenzelfde bouw die echter met hamertjes worden aangeslagen.

Citerachtige chordofonen met ondiepe klankbodem, met een aantal met knoppen bedienbare akkoordbalkjes die dwars over de snaren liggen en de snaren dempen die niet worden gebruikt voor het spelen van een bepaald akkoord.

Russische, luitachtige getokkelde chordofonen bestaande uit een driehoekige klankkast met een plat achterblad en een licht welvend bovenblad, een lange hals met frets en drie snaren; ze worden in zes verschillende groottes gemaakt.

Niet-transponerende concertaërofonen met conische boring, drie pistons en een klankbeker die naar boven of naar voren wijst, met een lengte van 2, 70 m, in C-stemming; rond 1870 ontwikkeld.

Xylofoons met houten toetsen, dunner aan uiteinden en onderkanten, met voor elke toets een eigen klankbodem van kalebas; bespeeld met twee hamertjes met rubberen kop, het effect aangevuld met geluid van belletjes die de spelers rond de polsen dragen; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Manding in West-Afrika.

Spaanse chordofonen, hybriden van de gitaar- en de cisterfamilie. Ze hebben een platte klankkast en vier of vijf snaren.

Amerikaanse getokkelde chordofonen met een lange, gitaarachtige hals met frets en een rond bovenblad van strak gespannen huid, perkament of kunststof waar de kam tegenaan wordt gedrukt door de vier, vijf of zes snaren.

Aërofonen met een conische boring en drie of soms vier ventielen die ongeveer 2, 70 m lang zijn, in Bes-stemming.

Beschrijft videoband met een breedte van 12,7 mm voor professioneel gebruik en met een hogere resolutie dan standaard-VHS, Super-VHS of andere analoge videoformaten van vroegere datum. Oorspronkelijk ontwikkeld door Sony en in 1982 geïntroduceerd.

Luitachtige chordofonen met een korte hals en peervormig, van hout gemaakt en meestal met vier snaren en een sleutelkast die in een scherpe hoek op de hals staat; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Japan.

Een synthetisch, permanent, stabiel wit pigment dat sinds de jaren twintig van de 19e eeuw wordt gemaakt van geprecipiteerd bariumsulfaat (bariet). Het zuivere witte poeder is transparant als het wordt gebruikt als vulmateriaal of als basis voor karmijnpigment. Door de reproduceerbaarheid van de zeer zuivere witheid wordt het gebruikt in de spectrofotometrie.

Kleppensysteem voor de fluit, ontwikkeld door Theobald Boehm rond 1830, met een verbeterde plaatsing van vingergaatjes en een kleppenmechanisme dat volledige ventilatie mogelijk maakt en alle vingergaatjes onder gemakkelijke controle van de vingers brengt. Andere instrumentenmakers pasten het systeem later toe op de klarinet, hobo, fagot en andere aerofonen.

Gebogen Romeinse koperen aërofonen met een conische boring waarmee slechts een paar toonhoogtes op de natuurlijke toonladder kunnen worden gespeeld en hoofdzakelijk een waarschuwingsfunctie vervullen.

Lange rechte trompetachtige aërofonen met een licht conische boring gemaakt van messing of zilver en waarvan de verbindingsstukken worden verborgen met ornamentele uitstulpingen en met een wijd uitlopende klankbeker. Ze werden in de Middeleeuwen in Europa gebruikt als herautentrompetten en droegen vaak het wapen van een edelman.

Eenvoudige aërofonen die aan het uiteinde worden bespeeld en afkomstig zijn uit Scandinavië en de Baltische regio. Ze worden gemaakt van geitenhoorns, hebben drie tot vijf toongaten en een mondstuk dat volledig uit één uiteinde van de hoorn is gesneden.

Europese citerachtige chordofonen met een zware darmsnaar die is bevestigd aan de beide uiteinden van een lange houten paal en over een opgeblazen varkensblaas loopt die dient als klankbodem. Ze worden gestreken met een ingekerfde stok of een boog bespannen met paardenhaar en vormen zo een brommende begeleiding voor volksliederen of dansen.

Grote chordofonen met een basbereik, verwant aan de viool. Ze werden gemaakt in New England in de 19e eeuw, hoofdzakelijk om kerkkoren te begeleiden.

De kunst en wetenschap van het fotograferen van animaties of geanimeerde wezens of voorwerpen in beweging met behulp van een filmcamera. Te onderscheiden van 'chronofotografie', waarbij beweging of verandering in een serie fotografische beelden wordt vastgelegd door afzonderlijke foto's na elkaar te nemen of met één lange opname beweging te registreren, waardoor wazige beelden ontstaan. Zie de beschrijvingen onder de gidsterm "filmproductie en processen en technieken voor filmproductie" voor termen betreffende het algehele proces van filmproductie en de diverse technieken voor filmproductie.

Europese luitachtige, getokkelde chordofonen met metalen snaren die met een plectrum werden bespeeld en zeer geliefd waren in de 16e en 17e eeuw. Ze hebben een wigvormige klankkast met een gebogen onderkant en rechte schouders die naar de hals toe smaller worden, en een lage, platte kam die uitsluitend op zijn plaats wordt gehouden door de snaren die erdoor ondersteund worden. Het meest kenmerkende onderdeel van de cister is de lange hals met fretten waarvan achter de toets, aan de baskant, een sleuf is aangebracht voor de duim om gemakkelijk hogere posities te bereiken.

Europese, luitachtige, getokkelde chordofonen uit de Middeleeuwen, met een platte klankkast, korte hals en sleutelkast die allemaal uit één stuk hout zijn gesneden, en met een kam, één centraal klankgat of twee klankgaten aan de zijkanten, fretten en meestal met vier maar soms ook drie of vijf snaren.

Europese luitachtige chordofonen die in de 17e eeuw zeer geliefd waren in Italië. Ze hebben een zeer lange, smalle hals die tot wel 24 beweegbare fretten kan hebben, een kleine peervormige klankkast en twee of drie snaren die met een plectrum werden bespeeld.

Concussie-idiofonen gemaakt van uitgeholde voorwerpen.

Een systeem waarmee men digitaal geluid kan opnemen, bewerken, mixen, opslaan en afspelen of als elektrisch signaal kan uitvoeren. Gewoonlijk bestaat het systeem uit drie onderdelen: een computer, software en een hardware-interface voor de aansluiting van microfoons of muziekinstrumenten.

Getokkelde chordofonen met een lange hals uit Bengalen en andere Indiase deelstaten. Ze zijn fretloos, gemaakt van hout en hebben meestal vier snaren.

Mechanisch aangestreken draagbare chordofonen met een aantal melodie- en bourdonsnaren. De snaren worden gestreken door middel van een met hars bedekt houten wiel dat wordt rondgedraaid door een slinger. Ze hebben een toetsenbord met tangenten die op de melodiesnaren drukken als ze worden ingedrukt.

Verwijst naar de schijven waarop grammofoonplaten rusten en met vaste snelheid ronddraaien, terwijl een naald de groeven van de plaat volgt en de trillingen van de naald worden omgezet in geluid. Men gebruikt de term voor de draaiende schijf waarop de plaat ligt, maar ook voor de gehele platenspeler waar de schijf een onderdeel van is.

Restaurants waar klanten met hun auto langs kunnen rijden om fastfood te bestellen en mee te nemen zonder uit hun auto te hoeven stappen. Meestal is er aan het begin van de drive-in een microfoon of een loket waar men vanuit de auto eten kan bestellen en aan het eind een loket waar het kan worden betaald en opgehaald.

Idiofonen die zijn samengesteld uit twee klepelloze holle cilinders, gewoonlijk van metaal maar soms ook van hout, die verschillende toonhoogten hebben en die aan de bovenzijde door een handvat met elkaar zijn verbonden. Zij worden bespeeld door er aan de buitenkant met een stok op te slaan, meestal als onderdeel van een ceremonie.

Indiase getokkelde chordofonen met een lange hals. Ze hebben over het algemeen één snaar, die door een als resonator gebruikte kalebas loopt.

Proces voor het produceren van papieren kopieën van originelen op microformaat, waarbij gebruik wordt gemaakt van elektrolytische beeldvorming op speciaal papier, dat is voorzien van metaallagen.

Citerachtige chordofonen uit het noorden en westen van Oeganda, met een ondiepe trogvormige klankbodem met twee lange, rechte en twee kortere, kromme zijden, waarop één enkele snaar wordt gedragen die door gaten of over inkepingen heen, op en neer van de ene naar de andere kant van het instrument is geregen.

Blokxylofoons van de Gwere in Oeganda, met zes platen en een trom, die rusten op twee boomstammen en door stokjes uit elkaar worden gehouden; de trommel wordt bespeeld als een extra plaat.

Citerachtige chordofonen van het Konjovolk in Uganda. Het zijn stokciters met drie snaren en drie fretten die uit de hals zijn gesneden.

Wordt gebruikt voor mededelingen aan het slot van (delen van) manuscripten of oude gedrukte werken, waaruit blijkt dat het boek af is. Soms wordt ook informatie verstrekt omtrent de productie van het boek, zoals de naam van de auteur en de plaats waar en het tijdstip waarop het is gedrukt. Gebruik 'colofons' voor mededelingen aan het slot van later gedrukte boeken.

IJslandse gestreken citerachtige chordofonen met een trapezoïde kast en twee of vier snaren van paardenhaar.

Inzetstukken in velerlei vormen zoals een ruit of een driehoek van bijvoorbeeld stofof leer, die in een naad worden geplaatst zoals in een mouw of handschoen om meer bewegingsvrijheid te bewerkstelligen. Wordt ook gebruikt voor de maliën of plaatstukjes voor de openingen van scharnierpunten in een harnas. Gebruik 'geren' voor panden die het gehele kledingstuk aan de bovenzijde versmallen.

In algemene zin te gebruiken voor aërofonen, geluid voortbrengend door middel van een luchtstroom die vanaf de lippen van de bespeler over de scherpe rand van een opening wordt geblazen. In specifieke zin: de uit drie of meer delen bestaande, zijdelings aangeblazen fluiten, met of zonder (Boehm)kleppensysteem, in hout of metaal in westerse orkest-, kamer- en solomuziek.

Schijven (voorheen cilinders) van schellak, polyvinylchloride of andere materialen, die zo zijn bewerkt dat ze geluid weergeven wanneer ze op een grammofoon worden afgespeeld.

Elk van de drie zuren, orthofosforzuur (H3PO4), metafosforzuur (HPO3) of pyrofosforzuur (H4P2O7), afgeleid van fosforpentoxide (P205) en verschillende hoeveelheden water.

Indonesische xylofoons bestaande uit 16 tot 21 houten of bamboe plaatjes die trapsgewijs, in volgorde van toonhoogte, op een kleed worden gelegd over een bewerkte houten trog en op hun plaats worden gehouden door metalen pennen. Ze worden bespeeld met twee omwoelde hamertjes.

Ensembles uit Zuidoost-Azië, bestaande uit gevarieerde combinaties van gongs, metallofonen, xylofoons, drums, strijk- en tokkelchordofonen, fluiten of dubbelriet aërofonen, kleine bekkens en zangers. Ze begeleiden dansen en religieuze en plechtige evenementen.

Wordt gebruikt voor instrumenten die zijn ontworpen voor het meten van geluidsniveaus en die meestal bestaan uit een microfoon, versterker, outputmeter en een frequentiemeter.

Wordt gebruikt voor betonnen bouwwerken van uiteenlopende vormen, meestal met een betonnen schotel die is verbonden aan microfoons, die dienen als vroege waarschuwingssystemen om het geluid van aankomende zeppelins waar te nemen en uit te zenden; langs de Engelse kust geïnstalleerd aan de kant van het Continent, aan het begin van de 20e eeuw.

Stam van een aantal in kokers levende wormachtige ongewervelde zeedieren. Kenmerkend is de hoefijzervormige lofofoor, een karakteristiek voedingsorgaan. De dieren hebben een echte lichaamsholte die in compartimenten is onderverdeeld, een aantal tentakels aan het bovenste uiteinde, een vaatstelsel, circulaire en longitudinale spieren en een zenuwstelsel onder een epidermis. Ze kunnen 4,5 meter lang worden. De dieren leven in kokers gemaakt van chitine die ze uitscheiden. Het onderste uiteinde daarvan is ingegraven in de modder of het zand op de bodem van ondiepe zeeën. De dieren strekken de tentakels uit om voedsel te verzamelen.

Citerachtige chordofonen uit de lage landen en Scandinavië. De fretten zitten onder de snaren, die worden bespeeld met een plectrum.

Mededelingen in boeken omtrent het drukken en uitgeven van een boek, meestal afgedrukt op de titelpagina, de achterkant daarvan of, als colofon, aan het eind van het boek.

Een harde steen, meestal robijn of saffier, die voornamelijk wordt gebruikt voor lagers en impulspennetjes in apparatuur en voor grammofoonnaalden.

Te gebruiken voor automatische grammofoons of cd-spelers die werken door het invoeren van biljetten of munten. De luisteraar kan kiezen uit een variatie aan opnamen, die zijn ondergebracht in een kast die meestal kleurrijk is verlicht.

Verzamelterm voor de verschillende mechanische systemen die ontworpen zijn ter aanvulling van de vingers bij het bedienen van de vingergaatjes in aërofonen.

Xylofoons van de Zande in Kongo, die bestaan uit een wisselend aantal hardhouten platen die over twee stammen van bananenbomen zijn gelegd en met wiggen op hun plaats worden gehouden.

In algemene zin is kwarto het boekformaat dat resulteert nadat een vel papier twee keer is gevouwen. Meestal is de vorm vierkanter dan bij folio en de afmetingen kunnen variëren. In specifieke zin kan ermee worden verwezen naar een boek met een formaat tussen octavo en folio (circa 280 x 330 mm). Een kwartoformaat wordt bereikt door een vel papier twee keer te vouwen, waardoor vier bladen of acht pagina's ontstaan. Daarnaast kan kwarto verwijzen naar een krant van middelgroot formaat, circa 230 x 305 mm, die eveneens wordt gemaakt door een vel papier twee keer te vouwen. Bij boeken van vergépapier lopen de kettinglijnen horizontaal. Begin 18de eeuw werd kwarto in Engeland als het meest elegante formaat voor boekpublicaties beschouwd. In de 19de eeuw, toen de mechanisatie zijn intrede deed in de boekdrukkunst, gingen bibliothecarissen de term gebruiken om te verwijzen naar het formaat van het boek in plaats van naar de vervaardigingsmethode.

Kleine, dunne, buigzame plaatjes of reepjes metaal met verschillende toepassingsmogelijkheden; de plaatjes kunnen bijvoorbeeld in overlappende rijen worden vastgezet op een lederen of stoffen ondergrond om een wapenrusting te vormen; voorts kunnen zij als snoer dienen of worden gebruikt als de belangrijkste klinkende delen van een @lamellofoon.

Noorse citerachtige chordofonen. Ze hebben fretten en zijn rechthoekig.

IJslandse gestreken citerachtige chordofonen.

Afdrukken op fotografische materialen door gecontroleerde blootstelling aan wit, rood, groen of blauw licht en chemische bewerking. Te onderscheiden van elektrofotografische laserprints, waarbij afbeeldingen met een lichtstraal op een fotogeleidende trommel worden geprojecteerd en vervolgens elektrostatisch worden overgezet op papier.

Contactloos, computergestuurd printen waarbij het licht van een laser een elektrofotografisch proces in werking zet waardoor kopieerinkt op het afdrukoppervlak wordt gebrand.

Grammofoonplaten van het type dat oorspronkelijk is bedacht door Columbia Records, welke in 1948 op de markt verschenen. De platen hebben een toerental van 33 1/3 omwentelingen per minuut, en zeer fijne groeven. Samen met de 45-toerenplaat zouden ze de 78-toerenplaat verdringen.

Foto's van de aarde gemaakt vanuit een luchtvaartuig. Gebruik 'luchtaanzichten' wanneer de nadruk ligt op het onderwerp dat in beeld gebracht is vanuit een luchtvaartuig of een ander hoog gezichtspunt. Gebruik 'ruimtefoto's' voor foto's die van buiten de dampkring van de aarde zijn gemaakt. Gebruik 'astrofoto's' voor foto's van hemellichamen of astronomische verschijnselen.

Verwijst naar het nemen van foto's vanuit een luchtvaartuig. De term kan ook in het algemeen worden gebruikt voor foto's die vanuit de lucht worden genomen, bijvoorbeeld foto's die zijn genomen door camera's die op luchtvaartuigen, raketten, satellieten om de aarde en andere ruimtevaartuigen zijn bevestigd. Het doel van fotografie vanuit lucht- of ruimtevaartuigen is meestal het verzamelen van informatie over landschapselementen ten behoeve van militaire en andere verkenningen, of voor het vastleggen van dimensionale eigenschappen van het land voor het onderzoeken of in kaart brengen van een locatie. Gebruik 'ruimtefotografie' om specifiek te verwijzen naar fotografie buiten de atmosfeer van de aarde en 'astrofotografie' voor de fotografie van astronomische verschijnselen. Gebruik 'luchtaanzichten' als de nadruk ligt op fotografische gezichten vanuit een luchtvaartuig of een ander hoog standpunt.

Getokkelde chordofonen, ontwikkeld tijdens de Europese Renaissance, met een lange peervormige klankkast van dunne, smalle zijbanden met een plat bovenblad. Het centrale, ronde klankgat is voorzien van een rozet en op de hals zijn zeven tot tien fretten aangebracht. Voor de algemene categorie van chordofonen die een snarenvlak evenwijdig aan de klankkast hebben en een hals die als snarenhouder en handvat tegelijk dient, zie de gidsterm 'luitachtige chordofonen'.

Foto's van zeer kleine objecten, meestal gemaakt met behulp van een microscoop. Gebruik 'microfoto's' voor foto's, waarop het afgebeelde is teruggebracht tot zeer geringe afmetingen.

Wordt algemeen gebruikt voor de productie en het gebruik van microformaten. Gebruik 'microfotografie (vergroten)' of 'microfotografie (verkleinen)' voor het procédé dat ten grondslag ligt aan het produceren van microformaten.

Digitaal videoformaat voor het opnemen en afspelen van digitale video met een zeer hoge resolutie.

Muziekwerken die ontstaan door het opnemen van natuurlijke geluiden, waarna deze worden bewerkt en herschikt tot een compositie. Het woord 'concrète' verwijst naar het rechtstreeks werken met geluid in plaats van met een systeem van abstracte muzieknotatie. Deze werken zijn oorspronkelijk op grammofoonplaten opgenomen, maar later, met de komst van de bandrecorder, op magneetband. Deze stijl is circa 1948 ontwikkeld door de Franse componist Pierre Schaeffer en zijn collega's, onder wie Pierre Henry, in de Club d'Essai en Groupe de Recherches Musicales van de Office de Radio-diffusion et Télévision Française. De term 'musique concrète' is voorbehouden aan werken die uitsluitend met natuurlijk voorkomende geluiden zijn gemaakt en op grammofoonplaat of magneetband zijn opgenomen. Gebruik 'elektronische muziek' voor werken die zijn gemaakt op basis van geluiden die in hoofdzaak door middel van elektronische synthese of door het combineren van natuurlijke en synthetische klanken tot stand zijn gekomen.

Birmaanse xylofoons. Ze bestaan gewoonlijk uit 17 tot 23 latten, waarvan de toonhoogte wordt bepaald door was die aan de onderzijde is aangebracht, en die rusten op een trog die als resonator fungeert.

Beschermende envelopachtige houders voor grammofoonplaten, meestal van zwaar papier of karton, waarop vaak afbeeldingen en informatie met betrekking tot de plaat staat afgedrukt.

Apparaten die men gebruikt om geluid te reproduceren dat is opgenomen op langspeelplaten, die meestal van vinyl zijn. De term gebruikt men gewoonlijk voor de moderne hifi-versie van de grammofoon, waarbij het geluid elektronisch wordt versterkt en de draaitafel door een elektromotor wordt aangedreven. Zie ���grammofoons' voor de oorspronkelijke grammofoon die door Emil Berliner is uitgevonden. Zie ���cilinderfonografen' voor de uitvinding van Thomas Edison waarbij geluid op cilinders werd opgenomen.

Polijstborstels die door boekbinders na verhitting worden gebruikt om leer te polijsten, korrels in leer vlak te strijken en blaren in stofomslagen te verwijderen.

Auto's die worden gebruikt door politiemensen en meestal zijn uitgerust met mobilofoons voor communicatie met het hoofdkwartier.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, met standaardafmetingen van 394 x 483 mm. Dubbelvouwen van een vel postpapier levert een kwartoformaat op.

Geschudde idiofonen, in allerlei vormen; ze worden bespeeld door één of meer voorwerpen te schudden of tegen binnen- of buitenkant van een ander voorwerp te slaan, komen wereldwijd voor.

Onderdelen van bepaalde muziekinstrumenten zoals xylofoons, muziekstrijkstokken en luiten, die de toon versterken door mee te trillen en zo veel van hun karakteristieke kwaliteit verlenen.

Aërofonen waarbij een luchtstroom tegen een riet wordt gestuurd zodat deze even trilt en de luchtstroom met tussenpozen onderbreekt.

Foto's vervaardigd buiten de dampkring van de aarde. Gebruik 'luchtfoto's' voor foto's van de aarde die gemaakt zijn vanuit een vliegtuig. Gebruik 'astrofoto's' voor foto's van hemellichamen of astronomische verschijnselen.

Fotografie buiten de atmosfeer van de aarde. Gebruik 'astrofotografie' voor fotografie van hemellichamen of astronomische verschijnselen. Gebruik 'luchtfotografie' voor fotografie van de aarde vanuit een luchtvaartuig.

Lamellofonen bestaande uit een houten plank of klankbodem met tongen aan één uiteinde; bespeeld door de losse einden van de tongen met wijsvinger en duim neer te drukken en weer los te laten; Afrika.

Javaanse metallofonen bestaande uit dikke bronzen of ijzeren platen, gewoonlijk zes of zeven maar met regionale verschillen, geplaatst op een houten trog of drager, vaak gedetailleerd bewerkt en beslagen met houten of hoornen hamers. Ze bestaan in drie formaten en zijn belangrijke instrumenten in de Javaanse gamelan.

Natuurlijke aërofonen zonder ventielen of kleppen met een brede conische boring, meestal, maar niet altijd, spiraalvormig en met een cupmondstuk; vooral gebruikt in het leger en in optochten.

Aërofonen bestaande uit een spatelvormig stuk hout, been, steen dat aan een koord is gebonden, geluid producerend wanneer ze door de bespeler aan het vrije uiteinde van het koord door de lucht worden rondgedraaid.

Idiofonen met een ronde, platte houten klankbodem met spijkers of ijzeren pennen van verschillende lengtes in de zijkanten geslagen, ook met sympathische snaren.; bespeeld door de spijkers aan te strijken met een geharste strijkstok.

Afneembaar stuk buis dat in aërofonen wordt aangebracht, permanent of voor een speciale speelgelegenheid, met als doel het geluid van de buislengte te veranderen of het mondstuk gemakkelijker bereikbaar te maken voor de speler.

Verwijst naar de meest populaire en meest voorkomende vorm van stereofoto's, een tweetal foto's van dezelfde afbeelding genomen vanuit twee perspectieven, waarbij het verschil tussen het ene en het andere heel klein is. Het verschil met andere stereofoto's, zoals daguerreotypieën, negatieven of losse afdrukken, is dat bij stereokaarten fotografische afdrukken zijn bevestigd op kartonnen kaarten. Vanaf 1856 werden stereokaarten gemaakt met twee-ogige camera's, waardoor een uitzonderlijk driedimensionaal effect tot stand kwam als het resultaat werd bekeken via een stereoscoop. De kaarten waren enorm populair in de victoriaanse periode.

Verwijst naar een tweetal afbeeldingen van hetzelfde onderwerp die, bekeken door een stereoscoop, de illusie van driedimensionaliteit geven. De Engelse natuurkundige Charles Wheatstone was in 1832 de eerste die op dit idee kwam. Hij beschreef stereofotografie als een unieke fotografische kunstvorm. Het is voor een tekenaar immers niet mogelijk twee onderwerpen in het juiste perspectief te tekenen vanaf gezichtspunten die ongeveer 65 mm van elkaar zijn verwijderd, de gemiddelde afstand tussen de ogen van een mens die nodig is om het driedimensionale effect te bereiken. De spiegelstereoscoop van Wheatstone was niet erg geschikt voor foto's. De uitvinding werd pas populair in de jaren 50 van de 19de eeuw, toen Sir David Brewster, een Schotse wetenschapper, een eenvoudiger kijkinstrument ontwierp. De introductie van het collodiumprocedé maakte het belichten en afdrukken van foto's technisch eenvoudiger, waardoor driedimensionale foto's een ware rage werden. Stereofoto's kunnen daguerreotypieën, negatieven of andere fotovormen zijn. Gebruik de specifiekere term 'stereokaarten' voor fotografische afdrukken die op kartonnen kaarten zijn bevestigd.

Xylofoons met houten toetsen op touwen van stro.

Hefboomachtige mechanismen die zijn vastgemaakt aan of een deel uitmaken van een muziekinstrument of andere geluidvoortbrenger en die functioneren als deel van het mechanisme dat rechtstreeks geluid produceert, zoals wanneer er lucht door een pijp wordt toegelaten of wanneer er gezorgd wordt dat een snaar wordt aangeslagen of getokkeld, of die, op een niet al te grote aërofoon, gebruikt worden om de toongaten te beheren die zonder hulp buiten bereik of te groot zijn voor de vinger.

In het algemeen apparaten die een ingevoerde fysieke hoeveelheid, meestal afkomstig uit een energiebron, kunnen omzetten in een andersoortige hoeveelheid uitvoer, bijvoorbeeld zonnewarmte in elektriciteit of druk in hydraulische energie. Veel apparaten, zoals grammofoons, thermometers, luidsprekers en lichtmeters, kunnen worden betiteld als transducers.

Te gebruiken voor aërofonen met over het algemeen een conische boring en een houten klankkast, gemaakt van of omwonden met berken- of andere schors, met vingergaten, een bekervormig mondstuk en een hoornen beker aan het andere uiteinde; voorbeelden hiervan zijn aan het begin van de jaren dertig van de 20ste eeuw gemaakt door Teppo Repo, afkomstig uit de Russische regio Ingra, die het instrument meenam naar Finland. Ook heel algemeen gebruikt voor uiteenlopende houten hoorns uit Finland, meestal gemaakt van of bedekt met berkenschors, met of zonder vingergaten, sommige lijkend op trompetten of kornetten, andere met een enkel riet.

Apparaten die toegepast zijn op aërofonen en hoofdzakelijk op koperen instrumenten, om de lengte van de buis met een vastgestelde hoeveelheid te veranderen tijdens het spelen.

De delen van het lichaam van de buis van een aërofoon.

Beschrijft videoband met een breedte van 12,7 mm; dit videoformaat, dat hoofdzakelijk bekend is als VHS (Video Home System), werd in de jaren 70 van de 20ste eeuw ontwikkeld ten behoeve van videorecorders voor thuisgebruik. Het systeem is gebaseerd op een beeldresolutie van 240 horizontale lijnen.

Materialen of oppervlakken ondoordringbaar maken voor water. Gebruik 'waterafstotend' voor materialen of producten waarvan de buitenzijde water afstoot maar die niet waterbestendig zijn. Gebruik 'hydrofobiciteit' als iets, met name in verband met moleculen, geen of nauwelijks affiniteit met water heeft.

Koreaanse citerachtige chordofonen, soortgelijk aan een hakkebord. Ze hebben een trapezoïde vorm en meestal veertien snaren.