Definitie van spleetsluiter: Sluiter die zich bij het beeldvlak bevindt in plaats van bij de lens. Gewoonlijk bestaan spleetsluiters uit een dubbel sluitergordijn van doek of metaal waarmee spleten kunnen worden gevormd met een variabele breedte die correspondeert met de belichtingstijd. De gordijnen worden onder spanning gehouden tot het moment van de belichting: het moment waarop de spleet over de film wordt getrokken waardoor er licht op kan vallen.