Bovenste dwarsbalk van een anker, oorspronkelijk uit hout gemaakt, later uit metaal. Bedoeld om het anker te richten wanneer het de zeebodem raakt. Tegenwoordig hebben ankers meestal geen stok meer.

Een lange stok met een collectezakje aan het uiteinde ter inzameling van geld; de collectant kan hiermee alle kerkgangers bereiken. Het zakje is niet zelden voorzien van een geborduurde letter: een D voor diakonie, een K voor de kerk, verwijzend naar de begunstigden van de twee collectes. De oudere collectestokken hadden ook wel een bakje aan het uiteinde. Dit bakje heette in de volksmond ʺcentenbakʺ. Voor voorwerpen waarmee passief geld wordt ingezameld wordt het voorvoegsel offer- gebruikt, zoals bijvoorbeeld offervaas, offerkist etc.

Stokjes waarmee men cosmetica aanbracht of die zelf een cosmetisch product bevatten. Veel gebruikt in onder meer het oude Egypte en Azië.

Zwaarden of dolken verborgen in wandelstokken.

Stokjes waarmee de dirigent van een orkest of soortgelijk ensemble de maat slaat.

Maatstokken die bestaan uit lichte stroken hout die zo aan elkaar zijn verbonden dat de afzonderlijke delen kunnen buigen en meestal ook in meer dan één vlak kunnen draaien; ze zijn meestal ongeveer een halve meter lang met vier scharnieren. Worden historisch gezien opgevolgd door @zigzag rules, die meestal langer zijn, met stroken die zigzaggend kunnen worden gevouwen in één vlak, en door metalen meetlinten.

Dunne, taps toelopende stokjes, vaak van hout of ivoor gemaakt, die in één hand tussen de duim en vingers worden vastgehouden en worden gebruikt tijdens het bereiden of eten van voedsel. Worden voornamelijk gebruikt in China, Japan en andere Aziatische landen.

Houders om eetstokjes in te bewaren en te vervoeren. Vaak gemaakt van bamboe, ivoor, metaal, stof, hout of een ander materiaal. Soms is de houder gelakt en voorzien van gravures, maar vaak zijn ze ook onbewerkt.

Staven met t-vormige fioelen aan één uiteinde, gebruikt door leden van de congregatie van de Ethiopisch-orthodoxe kerk om tijdens de dienst op te kunnen leunen; ook gebruikt om het ritme aan te geven tijdens liturgische liederen en dansen.

Kleine, puntige gebeeldhouwde houten pinnen, met een menselijk hoofd gegraveerd in het bovenste gedeelte. De godenstokken worden gebruikt als plaatsen die godheden tijdens rituelen kunnen betreden.

In de hand gehouden stokken, gebruikt bij het planten en om in de aarde te graven naar wortels of knollen.

Kleine, open houders in verschillende vormen voor het bewaren en uitdelen van tandenstokers.

Stokken of staven van hout voor het tellen of meten van een schuld of betaling. De schuldenaar en schuldeiser behielden ieder een helft van de stok, die in de lengte werd doorgezaagd, dwars door de kerven heen, zodat deze als rechtsgeldig schuldbewijs kon dienen.

Stokken die worden gebruikt vanaf de 15e eeuw om de kogel en de kruitlading tegen het achterstuk van de loop te duwen.

Opvallend beschilderde stokken, meestal met elkaar afwisselende rode en witte banden, die zo'n 2 à 2½ meter hoog zijn met metalen punten aan een uiteinde en die worden gebruikt door landmeters om een referentiepunt vast te leggen. Gebruik 'niveaulatten' voor soortgelijke voorwerpen die met cijfers zijn gemarkeerd.

Wordt gebruikt voor rechte stokken met een schaalverdeling in numerieke en geometrische tekens, die rechtop worden gehouden en worden gebruikt met transietinstrumenten of andere landmeetkundige instrumenten die zijn uitgerust met horizontale kruisharen voor het meten van horizontale afstanden. Gebruik 'niveaulatten' voor soortgelijke palen met een numerieke onderverdelingen voor het meten van hoogtes en verhogingen.

Lichte, houten stokjes waarop de hand steunt tijdens het schilderen.

Stokken met inkepingen, bespeeld door eroverheen te raspen met een ander stokje of niet-klinkend voorwerp, hout.

Stalen of houten stokken, meestal ongeveer 2,5 cm in doorsnede, die horizontaal 0,60 tot 2,25 cm boven de grond zijn geplaatst en worden gebruikt voor diverse gymnastische oefeningen.

Glazen of plastic staven die vaak aan één kant een schijf hebben om tabletten of kristallen te pletten. Te gebruiken om oplossingen door te roeren terwijl chemicaliën worden opgelost.

Getande stokjes of ronde of dunne, platte stokjes zonder tanden die zijn gemaakt van hout, metaal of plastic en worden gebruikt voor het doorroeren van gemengde dranken.

Maatstokken met geproportioneerde schaalverdeling voor het meten of maken van tekeningen op schaal. De term verwijst naar een strook metaal of hout met schaalverdeling die wordt gebruikt voor lengtemetingen en voor het tekenen of anderszins aanbrengen van een maataanduiding op een bouwtekening, kaart of ander werk.

Middeleeuwse Europese wapens die bestaan uit een lange staf van hout, tussen de 1,80 en 2,70 m lang met een ronde doorsnede, vaak aan beide uiteinden afgezet met ijzer; ze werden gehanteerd met beide handen, waarbij de ene hand in het midden werd geplaatst en de andere de staf vasthield op een kwart van de totale lengte van de staf. Ze waren vooral populair als wapens bij Engelse burgers.

Dunne stokken of staven met meestal een punt aan de ene kant, een handvat of lus aan de andere kant en een schijf bij de onderkant om het blijven steken in de sneeuw tegen te gaan. Worden gebruikt bij het skiën op sneeuw om vaart te krijgen, in balans te blijven of om sprongen en draaien te oefenen.

Slaginstrumenten bestaande uit een of meer weerklinkende staven, bespeeld door ze tegen een hard voorwerp te slaan.

Verzamelnaam voor hamers en stokken die gebruikt worden om slaginstrumenten mee te bespelen.

Stokken waarop wol, vlas of draad wordt gestoken om te worden gesponnen met behulp van een spindel of spinnewiel.

Lange stokken met voetsteunen op ongeveer 30 cm vanaf de onderkant die is verbonden met een sterke veer onderop; ze worden gebruikt om op te staan en mee te springen.

Standaards, gewoonlijk van hout of metaal, met haken aan de bovenkant waaraan men jassen, hoeden of andere kledingstukken kan ophangen.

Wandelstokken, met name de stokken die een gebogen handvat hebben en zijn gemaakt van rotan of bamboe.

Wordt gebruikt voor de verzameling van alle speelkaarten die in een spel worden gebruikt.

Wordt gebruikt voor de lange, rechte stokken van metaal of hout, meestal rond in doorsnee, die de grootste component van stokwapens uitmaken en dienst doen als greep en drager van de punt of kop. Voor de kleinere objecten met gelijksoortige vorm die de hoofdcomponent vormen van pijlen wordt de term 'schacht (gereedschapscomponenten)' gebruikt.

De stoker is de arbeider die is belast met het stoken van het vuur of ovens, meestal bij stoomaangedreven krachtwerktuigen en op voertuigen zoals locomotieven en stoomschepen.

Personen die smeltovens in metaalgieterijen installeren en repareren of ze bedienen.

Stok met één of meerdere haken om voorwerpen op te hangen of af te halen

Te gebruiken voor speelgoed met een paardehoofd op het éne uiteinde van een korte stok, waar kinderen op rijden; gebruik 'hobbelpaarden' voor speelgoed om op te rijden dat bestaat uit dieren die op glijders, schommelhouten of springveren zijn gemonteerd.

Poppen die, meestal van onderaf, worden bewogen met een centrale besturingsstok, al dan niet met hulpstokken.

Ratels bestaande uit rammelende voorwerpen die aan een staaf of een ring zijn geregen.

Timmermansgereedschap dat wordt gebruikt om gebogen randen te vormen. Het bestaat uit een blad wat tussen twee handvatten in is bevestigd en wordt gebruikt als een trekmes of schaafgereedschap.

Leden van een soort kleine, beweeglijke zoogdieren van de familie der mangoesten, met een spits gezicht, kleine oren en zwart omrande ogen, die in samenwerkende groepen van 20 tot 50 dieren leven, worden aangetroffen in het zuidwesten van Afrika en makkelijk herkenbaar zijn aan de rechtstandige wachters in de groep die op de uitkijk staan voor roofdieren.

Blanke wapens die zijn bevestigd op lange rechte stokken van hout of metaal.

Flexibele houten stokken, slechts zelden gemaakt van metaal of plastic, met tussen de twee uiteinden strak gespannen paardehaar of een ander draadachtig materiaal, dat wordt gebruikt om tegen de snaren van een snaarinstrument strijken zodat deze geluid produceren. Historisch zijn strijkstokken evenwijdig gebogen, gebogen aan één kant, of recht in het midden met beide kanten gebogen; typische moderne westerse strijkstokken hebben een concave boog.

Stok van een tamboer-majoor en van een majorette bij fanfares om de maat mee aan te houden.

Dunne, puntige voorwerpen die na het eten worden gebruikt voor het verwijderen van restjes voedsel die tussen de tanden zitten.

Maatstokken die bestaan uit korte stroken hout die aan de uiteindes met elkaar zijn verbonden met klinknagels, zodat de delen zigzaggend, in een parallel vlak, kunnen worden opgevouwen; over het algemeen zijn de stroken 15 tot 30 cm lang en zijn de maatstokken 2 tot 2,5 meter lang wanneer ze zijn uitgevouwen. Te onderscheiden van 'duimstokken' die meestal korter zijn en in meer dan één vlak kunnen vouwen of draaien.

Maatstokken met schaalverdelingen en verschillende omrekentabellen voor het meten en berekenen van maten die timmermannen nodig hebben; vanaf ongeveer 1800 meestal maatstokken van een halve meter lang, met 2 of vier vouwpunten.

Stokken om op trommen te slaan, van hout, kunststof; ook aan een uiteinde bekleed met stof of een ander min of meer zacht materiaal.

Wordt gebruikt voor smalle, rechthoekige, houten staven die in lengte variëren van rond de 42 tot 61cm, met een klein koperen uitsteekseltje om de staaf mee in het spongat van een vat te plaatsen, bedoeld om het tekort van gedeeltelijk gevulde vaten te meten; meestal voorzien van schaalverdelingen voor vaten met verschillende capaciteiten.

Stokken die in de hand worden gehouden en steun bieden bij het lopen, met name een stijlvol en vaak ook een ornamenteel onderdeel voor het maken van een wandeling.

Knuppels die bestaan uit een stok en een handvat en vaak een riempje, gewoonlijk gebruikt door militairen en andere ordehandhavers.

Staven, knotsen of knuppels die worden gedragen als tekenen van ambt of autoriteit.

Korte, rechte, hoekige of gebogen stokken met een platte of cilindrische vorm, die met de hand worden gegooid bij de jacht of soms in oorlog. Ze komen voor in verschillende delen van de wereld, maar vooral in Australië.

Toestellen voor het werpen van een speer of een pijl, die bestaan uit een stok of een plank met een gleuf of een holte in het bovenoppervlak en een haak, riem of uitsteeksel aan de achterkant om het projectiel op zijn plaats te houden tot het wordt losgelaten.

Staafjes bedekt met een laag wierook (gewoonlijk gemaakt van gom en geurstoffen), die worden gebrand om een welriekende geur op te wekken. Ze worden soms gebruikt tijdens godsdienstige ceremoniën of rituelen.

Stokje of stukje hennepstengel waarvan de uiteinden in zwavel gedoopt zijn, vroeger dienende om er iets mee aan te steken, later is de functie door lucifers overgenomen.

Stokwapens met een lange gekartelde kling van vierkante doorsnede, met onderaan een schijf.

Hout van de soort Acacia melanoxylon. Het is roodachtig bruin tot zwart van kleur en is waardevol door zijn mooie nerf, die lijkt op die van palissander. Het sterke, elastische hardhout wordt gebruikt voor meubels, wandelstokken en handvatten van gereedschap.

Steken waarbij de naald telkens wordt ingestoken op de helft van de voorgaande steek. Bij nuttige handwerken gebruikt men achtersteken om rijgsteken te versterken. In de borduurkunst gebruikt men achtersteken ook om patronen te creëren.

Het duikelen, balanceren en springen als uitvoerende kunst, vaak met gebruikmaking van hulpmiddelen als stokken, eenwielers, slappe koorden, trampolines en trapezes. Meestal uitgevoerd op kermisterreinen, in circussen en in theaters. Gebruik 'turnen' voor de wedstrijdsport met lichamelijke oefeningen in kracht, lenigheid en evenwicht.

Lange, cilindervormige massa, meestal van kaarsvet of was, met een pit of losjes gedraaide linnen of katoenen draden, die worden aangestoken om licht te geven. Ze worden gegoten of getrokken in een metalen mal.

Kandelaar voor vier kaarsen die op de vier adventszondagen voor het Kerstfeest worden ontstoken.

Inheems West-Afrikaans hardhout, Baphia nitidia, met diverse toepassingen, onder meer voor woningpalen en dakspanten, wandelstokken, medicijnen en voor het tukula-pigment dat wordt gewonnen uit het donkerrode boomhart. Gebruik 'padoek' voor vergelijkbaar hout van de soort Pterocarpus, dat ook wordt gebruikt om tukula te maken.

Blokxylofoons, bestaande uit twaalf toetsen rustend op twee boomstammen en uit elkaar gehouden door in de boomstammen geslagen stokjes; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Ganja in Oeganda.

Werpsperen van de oude Franken met een ijzeren kop met weerhaakjes, vastgesmeed aan een ijzeren buis met een holte erin, zodat de kop op een lange houten stok kan worden gezet.

Kruidachtige overblijvende plant, waarschijnlijk inheems in Guyana en West-Brazilië. Men verbouwt de plant in West-Indië, Zuidoost-Azië, Australië en Zuid-Afrika. De kruipende wortelstok heeft vlezige knollen die men oogst om hun zetmeel. De stengel heeft vele takken en wordt 1,5 meter hoog. De planten worden geoogst wanneer de knollen vol zitten met zetmeel, vlak voor het ruststadium van de planten. De wortels worden geschild en daarna in water geraspt. Het mengsel dat zo ontstaat wordt gedroogd tot een poeder en gezuiverd door het meerdere malen te wassen.

Werpstokken uit de Azteekse cultuur of pre-Columbiaans Mexico, die worden gebruikt om speren mee te werpen.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Aua. De Aua-bevolking is vooral bekend om haar houtsnijwerk van menselijke figuren of hoofden, vaak met trekken van krokodillen en vissen. Dergelijk snijwerk is te vinden op lijmstokken, opscheplepels van kokosnoot, eetgerei, speren, dolken van obsidiaan, spleetgongs, kano's, bedden en architecturale elementen.

Onderdelen van sleutels die in een slot worden gestoken en waarmee het tuimelmechanisme of de grendels worden bediend.

Staf bestaande uit een stok met aan het uiteinde een knop in de vorm van een dennenappel, soms versierd met klimop of wijnbladeren. In de Griekse mythologie hoorde de staf toe aan Dyonisos en zijn aanhangers. Hij werd gebruikt als gewijd instrument tijdens religieuze rituelen en feesten.

Horizontale stokken, meestal geplaatst op palen, die de uiteinden van christelijke altaars omsluiten en waar de gordijnen aan hangen.

Over de borst gedragen schouderbanden waar aan de zijkant een portefeuille aan kan hangen of waar munitie in kan worden gestoken in kleine buideltjes of zakjes. Ook sierbanden die over de schouder en de borst worden gedragen door Noordamerikaanse Indianen. Gebruik `bandeliertasssen' voor tassen met banden eraan vast die over de schouder en de borst worden gedragen door Noordamerikaanse Indianen.

Versierde spiesen met weerhaken die in de nek en schouders van de stier worden gestoken tijdens een stierengevecht.

Wiggen of pinnen die gedeeltelijk in gaten aan de randen van een werkbank worden gestoken om een werkstuk vast te zetten of om te voorkomen dat het van de werkbank glijdt.

Afro-Cubaanse trommen met enkel vel, met nagels opgespannen, cilinder- of tonvormig en open aan de onderzijde; bespeeld met twee trommelstokken. Zie 'bembes' Voor de besnaarde cilindertrommels met dubbel vel van de Yoruba in Nigeria.

Houtbewerkingsmaatstokken met een schaalverdeling in achtsten van een inch langs één kant en zestiendes van een inch langs de andere kant, en meestal gemaakt van esdoorn- of hickoryhout met bronzen uiteinden; kunnen ook een metrische verdeling hebben.

Braziliaanse muziekbogen van Afrikaanse oorsprong, met een enkele metalen snaar en soms een klankbodem van kokosnoot of kalebas, die tijdens het spelen tegen de borst worden gehouden. De boog wordt met één hand vastgehouden; met dezelfde hand verandert men de toonhoogte door een metalen munt tegen de snaar te houden. De andere hand, meestal voorzien van een ratel, slaat met een stok tegen de snaar.

Verlichtingsmiddelen die bestaan uit biezen waarvan het grootste gedeelte van de huid of schors is verwijderd, waarna ze zijn gedroogd en met hete smeer of vet doordrenkt om ter verlichting te worden aangestoken .

Lange, meestal houten stokken met verschillende soorten koppen die in bepaalde spellen worden gebruikt om ballen of schijven weg te schieten, bijvoorbeeld bij biljart of het Amerikaanse shuffleboard.

Worden gebruikt voor kleine, vaak compacte verrekijkers die binnen worden gebruikt, bijvoorbeeld in het theater of bij concerten. Omvat ook kijkers waaraan een afneembare stok of handvat zit om ze vast te houden.

Blanke wapens voorzien van een gevest in plaats van een stok om alles vast te houden.

Houten maatstokken met extra grote en dikke cijfers; werden vervaardigd gedurende de eerste helft van de 20e eeuw.

Meetinstrumenten, meestal in de vorm van platte stokken, met verschillende schaalverdelingen voor het berekenen van de Amerikaanse standaardmaten van planken.

Lijsttrommen met enkel vel van dierenhuid en een netwerk van touwen, stokken of draad over de open kant waarmee ze met één hand worden vastgehouden; met de vrije hand aangeslagen of afwisselend met de knoppen aan de beide kanten van een klopper. Oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Ierland.

Zeer ontwikkelde werpstokken van de Australische aboriginals, maar ook bekend uit India, Afrika, Noord- en Zuid-Amerika en het oude Egypte. Het zijn gebogen of hoekige stokken die zo zijn ontworpen dat ze terugkeren naar hun beginpunt als ze worden weggegooid en ze werden gebruikt voor oorlogsvoering, bij de jacht en als recreatiemiddelen.

Instrumenten die bestaan uit een kromme, veerkrachtige stok waarvan de uiteinden door een koord met elkaar zijn verbonden; wordt om verschillende redenen gebruikt, bijvoorbeeld om een boor heen en weer te laten bewegen.

Bespannen projectielwapens die zijn bedoeld om pijlen mee af te schieten en die meestal bestaan uit een langen staaf van hout, metaal, fiberglas of een ander buigzaam materiaal. Er is een stuk sterk touw gespannen tussen de uiteinden van de stok die is gekromd, als normale vorm of door de spanning van de pees. De pees wordt naar achteren getrokken, waarbij de pijl op zijn plaats wordt gehouden door een inkeping in de achterkant; de pijl schiet weg wanneer de pees wordt losgelaten.

Twee knopen, de een groter dan de ander, met elkaar verbonden door een schacht, in de knoopsgaten aan de boord van een overhemd gestoken.

Boren met een houten kop met een lepel- of gutsvormig boorijzer, die draaien door middel van een houten spijl die door een gat bovenin de kop wordt gestoken.

Leden van een familie van meer dan 700 soorten kevers, ondergebracht in 11 genera, die leven op wijnstokken en takken, op droog hout of onder boomschors. Sommige van deze soorten kunnen gebouwen of inrichtingsartikelen beschadigen of vernielen.

Flushbolts waarvan de koppen contact maken met het bedieningsmechanisme via een staaf die door een gat in de deur is gestoken.

Puntige staven die door vlees en ander voedsel worden gestoken om het te kunnen braden voor of boven een warmtebron. Wordt soms gebruikt als een onderdeel van een roosterspit en andere kooktoestellen en warmtebronnen. Gebruik 'spiesen (kookgereedschap)' voor lang, puntig gerei dat wordt gebruikt voor het vastzetten van kleine stukjes voedsel gedurende het bakken of het onderdompelen.

Waaiers zonder blad, samengesteld uit platte, overlappende stokjes die breed uitlopen naar de buitenrand, waar ze aan elkaar zijn vastgemaakt met een lint of koord.

Puntige houten of metalen staven die worden gebruikt voor het bevestigen van vlees in een bepaalde vorm gedurende het koken. Ook soortgelijke maar langere staven die in voedsel worden gestoken en het bijeen houden gedurende het bakken boven een grill of onderdompelen in sauzen, zoals bij fondue. Gebruik 'spitten' voor puntige staven die grote stukken vlees en ander vastvoedsel houden terwijl het wordt gebakken.

Trommelstokken, bestaande uit sets metalen draden vastgemaakt aan een handvat, die soms wanneer niet gebruikt ter bescherming in het handvat kunnen worden getrokken.

Europese citerachtige chordofonen met een zware darmsnaar die is bevestigd aan de beide uiteinden van een lange houten paal en over een opgeblazen varkensblaas loopt die dient als klankbodem. Ze worden gestreken met een ingekerfde stok of een boog bespannen met paardenhaar en vormen zo een brommende begeleiding voor volksliederen of dansen.

Lampen met enkele of meerdere lontbuisjes die aan het topje van een stok vastzitten. Ze worden tijdens politieke demonstraties en fakkeloptochten gedragen. De lamphouders hebben vaak de vorm van sterren, adelaars, hoge hoeden of andere politieke symbolen.

Wapens in de vorm van een enkele lange schacht als van een schermstok, die ceremoniële of rituele functies vervullen, bijvoorbeeld als ambtssymbolen of rijksinsignes.

Concussievaten, bestaande uit een ronde, enigszins bolle metalen plaat, in diverse maten; bespeeld door ze tegen elkaar te slaan, of door ze aan te slaan met trommelstokken of brushes.

Een citer is een muziekinstrument dat circa 1850 vanuit Oostenrijk in Engeland en Amerika werd geïntroduceerd. Het heeft dertig tot veertig snaren die onder aan de ondiepe houten klankkast het instrument in gaan. Het instrument is voorzien van meestal vijf metalen melodiesnaren met fretten, die met mechanische schroeven te stemmen zijn, en soms wel dertig of meer snaren zonder fretten van darm of nylon, die worden gestemd met metalen polsschroeven. Het instrument wordt bespeeld door met de vingers en duim te tokkelen. In sommige varianten is een toets met fretten aangebracht op een hartvormige klankkast (strijkciter) of een vioolvormige klankkast (vioolciter), en wordt het instrument bespeeld met een strijkstok.

Cubaanse slaginstrumenten die bestaan uit twee cilindervormige hardhouten stokjes, bespeeld door ze tegen elkaar te slaan.

Combinatiewapens die bestaan uit een klein geweer gecombineerd met een ander wapen of werktuig of een alledaags gebruiksartikel zoals een wandelstok.

Slaginstrumenten, bestaande uit stokken, meestal in paren, die worden bespeeld door ze tegen elkaar te slaan.

Stokwapens met een kop met drie vertakkingen en een driehoekig blad met twee scherpe zijden in het midden; vaak met een stevige kam in het midden en twee kortere klingen die straalsgewijs lopen vanaf de basis of omhoog krullen als de tanden van een drietand; vooral gebruikt in Frankrijk en Italië van de 15e tot de 17e eeuw.

Kleine buisjes van glas, metaal, steen of een ander materiaal bedoeld om cosmetica in te bewaren. Veel gebruikt in het oude Egypte, Griekenland en Rome. De cosmetica werden uit de buisjes gehaald met een cosmeticastokje of een ander instrument. Tegenwoordig zijn ze gemaakt van buigzaam metaal of kunststof, en wordt de cosmetica eruit gehaald door erop te drukken.

Borden, meestal lange, smalle rechthoeken van hout, voor het bijhouden van de score tijdens het spelen van cribbage, met gaatjes in de bovenkant waar pennetjes in kunnen worden gestoken om de score en de vooruitgang van spelers aan te geven.

Braziliaanse trommen met een vel met waar doorheen een stok steekt, waarlangs gewreven wordt met vochtige handen of een lap.

Genus van rotanpalmen die hoofdzakelijk in de tropische en subtropische gebieden van Zuidoost-Azië inheems zijn. De stammen worden geoogst voor hun kern, die wordt gebruikt voor de vervaardiging van wandelstokken en meubilair. De vruchten van bepaalde soorten produceren een rode hars die als bron dient voor 'drakenbloed', dat als geneesmiddel en als lak wordt gebruikt. De zaden van sommige soorten worden geoogst voor de productie van Boeddhistische gebedskralen.

Te gebruiken voor traagheidsspeelgoed dat bestaat uit een voorwerp in de vorm van twee kegels en twee stokken met een stuk touw bevestigd tussen de uiteinden, waar de dubbele kegel overheen rolt.

Instrumenten die bestaan uit een maatstok die door een kruisstuk schuift en word ingebracht in gaten, groeven of andere soortgelijke holtes om de diepte te meten.

Gepersonaliseerde kaars als een symbool van het licht van de verrezen Heer die wordt aangestoken aan de vlam van de paaskaars en met de dopeling wordt meegegeven na het doopsel.

Stok met een drietakkige kaars die in de Paaswake aan het nieuwe vuur werd ontstoken, de kerk werd ingedragen als symbool van het licht van de verrezen Christus en werd gebruikt om de paaskaars aan te steken.

Idiofonen die zijn samengesteld uit twee klepelloze holle cilinders, gewoonlijk van metaal maar soms ook van hout, die verschillende toonhoogten hebben en die aan de bovenzijde door een handvat met elkaar zijn verbonden. Zij worden bespeeld door er aan de buitenkant met een stok op te slaan, meestal als onderdeel van een ceremonie.

Gesteunde muziekbogen uit Oeganda, met een halve kalebas als klankbodem; de klankbodem wordt tegen de borst van de speler gehouden en de snaar wordt aangeslagen met een grasspriet of een dun stokje dat in een V-vorm is gebogen.

Blokxylofoons van de Gwere in Oeganda, met zes platen en een trom, die rusten op twee boomstammen en door stokjes uit elkaar worden gehouden; de trommel wordt bespeeld als een extra plaat.

Pieken met betrekkelijk korte stokken die als wapens werden gebruikt aan boord van oorlogsschepen van de 16e tot de 20e eeuw, bij het enteren.

Citerachtige chordofonen van het Konjovolk in Uganda. Het zijn stokciters met drie snaren en drie fretten die uit de hals zijn gesneden.

Spiesvedels, met een buisvormige, zes- of achthoekige klankkast aan een kant bedekt met slangenleer, hardhouten hals met 2 stemschroeven aan de bovenkant, 2 snaren, bespeeld met een met paardenhaar bespannen strijkstok; China.

Doosjes, meestal ornamenteel, die zijn bedoeld om persoonlijke artikelen zoals haarspelden en tandenstokers op te bergen. Vroeger ook doosjes voor chirurgische instrumenten.

Klein mes in de vorm van een lans, waarmee het te consacreren brood in stukjes werd gesneden. De vorm verwijst naar de lans waarmee Jezus in zijn zijde werd gestoken. De eucharistische lans werd gebruikt tijdens de misviering volgens de Byzantijnse liturgie.

Hout van een van de verschillende variëteiten van de soort Fraxinus excelsior. Het hout is witachtig tot lichtbruin van kleur met een roze vlam. Het is een compact, taai en elastisch hout met een rechte nerf en licht grove textuur. Het is matig duurzaam maar gevoelig voor aantasting door insecten. Het hout wordt gebruikt voor ladders, gereedschapsstelen, riemen, stokken, wielen, boten, wapens, meubilair, gym-apparatuur, tennisrackets en hockeysticks.

Wordt gebruikt voor maatstokken met schuivende delen met schaalverdelingen die kunnen worden uitgeschoven voor het nemen van lengtematen en de binnenafmetingen tussen twee voorwerpen.

Lichten die meestal in de hand worden gedragen. Ze bestaan uit een stuk harshoudend hout of bundels van vezels die met pek, was, hars, talk of een andere brandbare stof worden doordrenkt. De naam wordt ook gebruikt voor lampen op stokken die als fakkels worden gedragen.

Borstvullingen, vaak gemaakt van kunststof, die in de b.h. worden gestoken om de borsten groter te laten lijken.

Stokwapens met een puntige kop, een op een zeis gelijkende kling en een weerhaak aan de achterkant; gebruikt in Frankrijk en Engeland van de 12e tot de 14e eeuw.

Genus van ongeveer 850 soorten van houtige bomen, struiken en wijnstokken, inheems in tropische en gematigde subtropische zones. Vijgsoorten worden gekenmerkt door hun unieke bloeiwijze en opvallende bestuivingssyndroom, waarbij specifieke wespensoorten zorgen voor de bestuiving.

Verwijst naar kant gemaakt op basis van fijn geknoopt gaas met vierkante of ruitvormige mazen; het gaas wordt op een raamwerk gespannen en geborduurd; deze techniek is van oude oorsprong. Het gaas wordt vaak gemaakt door een op een langwerpige schietspoel gewonden draad over een maas- of maatstok, die de grootte van de maas bepaalt, in een tevoren gemaakte ruit of vierkant te leiden; de draad wordt op zijn plaats gehouden met een soort vissersknoop. Voor het borduurwerk op het gaas kunnen verschillende steken worden gebruikt, waaronder vaak stopsteken en inslagen. De term is afgeleid van het Franse woord ‘filet’ (‘netwerk’).

De lange pinnen die door de gewrichten van een scharnier worden gestoken om de twee helften van het scharnier bij elkaar te houden.

Dubbele klepelloze ijzeren bellen van de Ewe in Ghana, die aan een uitsteeksel aan de bovenkant worden vastgehouden en aangeslagen met een stok, vaak in paren, als begeleiding van dansen.

Piano’s waarvan afzonderlijke noten zijn veranderd qua timbre, toonhoogte en dynamiek door verschillende voorwerpen, zoals vlakgommen, schroeven, bouten en stokjes op bepaalde punten tussen of op de snaren te plaatsen. Het idee is afkomstig van de Amerikaanse componist Henry Cowell, maar de eerste geprepareerde piano werd rond 1940 gemaakt door de Amerikaanse minimalistische componist John Cage.

Geknoopte poolweefsels, opgehangen aan een stok in een deuropening ongeveer 25 cm boven de drempel om stof en dieren buiten te houden circa 30 cm lang en 90 cm breed.

Borden in boekbanden, waarvan de rug- of bandzijde ofwel is opengespleten tot een geringe diepte, ofwel, in het geval van gelamineerde borden, niet is vastgeplakt. De borden worden aan het boekblok bevestigd met de banden of flenzen die in de gespleten rand worden gestoken en vastgemaakt.

Stokwapens met een grote kling met een scherpe punt die lijkt op de kling van een zwaard of dolk; vaak met een korte schijnrand vlakbij de punt.

Muziekbogen bestaande uit een buigbare stok die in de grond is gestoken, met een snaar die is gespannen tussen het vrije uiteinde van de stok en een bovenblad van schors, blad of een dergelijk materiaal, dat over een kleine kuil in de grond is vast gezet. Deze kuil dient als klankbodem.

Trommen die bestaan uit een vel dat is gespannen over een aantal paaltjes die in de grond zijn geslagen en worden aangeslagen met een stok.

Latijns Amerikaanse ritme-instrumenten bestaande uit een kalebas met inkepingen waaroverheen met een stok geschraapt wordt.

Middeleeuwse stokwapens die bestaan uit een halvemaanvormige blad geplaatst op een lange stok waarbij de onderste punt of soms beide punten aan de staf vastzitten en met een scherpe uistekende punt bovenop de stok; gebruikt door voetsoldaten.

Vedels uit het voormalige Joegoslavië, met een bovenblad van dierenhuid met één, soms twee snaren van getwijnd paardenhaar die door de bespeler vanaf de zijkant met de vingers worden verkort. Ze worden tijdens het bespelen tussen de knieën of op schoot gehouden en aangestreken met een kromme strijkstok.

Hout van de boom behorende tot het genus Carpinus van de berkenfamilie. Het kent allerlei toepassingen. Oorspronkelijk werd het gebruikt voor gedraaide en machinaal bewerkte onderdelen van windmolens. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor het maken van poolkeus, trommelstokken en toetsmechanismen van piano's.

Stokken waarmee slaginstrumenten bespeeld worden, met knoppen aan een uiteinde of met opgevulde uiteinden.

Verwijderbare sloten met een beugel die door een kram of een schakel kan worden gestoken en daarna vastgezet.

West-Afrikaanse snaarinstrumenten die bestaan uit een stok of smalle plank en een hoge ingekerfde kam waar de snaren in verticale richting overheen lopen.

Blanke wapens die bestaan uit een vaste of afneembare kop met weerhaakjes op een stok en met de hand worden geworpen of geschoten vanuit een harpoenkanon; gebruikt bij de jacht op grote vissen een zeezoogdieren.

Soort arabesk gebruikt in Ottomaans aardewerk in de Iznik-stijl, daterend uit het midden van de 15de eeuw. Hatayi maakt gebruik van een complex patroon van loof, zoals lotuspalmetten, gebogen wijnstokken en veervormige bladeren, en vaak ook vogels, wolkenbanden, draken en monsters. Lijkt op de motieven in de Chinese decoratieve stijlen waarin het ontstond; 'hatayi' is Turks voor 'Chinees' of 'op Cathayaanse wijze'.

Stokwapens met een op een bijlblad gelijkende kling met een korte weerhaak aan de achterkant en een punt bovenaan de stok; veel gebruikt in de oorlogen in de 15e en 16e eeuw, van de 16e tot 19e eeuw vooral als ceremonieel wapen gebruikt.

Verwijst naar een belangrijk christelijk feest dat de tenhemelopneming van Christus gedenkt. Het feest wordt sinds de 4de eeuw veertig dagen (de vijfde donderdag) na Pasen gevierd door zowel oosterse als westerse kerken. Hemelvaartsdag gedenkt het koningschap van Christus, de tenhemelopneming van Christus ter verheerlijking van de menselijke natuur en de voltooiing van de verlossing van hen die in Christus geloven (de Hemelvaart is de laatste verlossende handeling). In de middeleeuwen werd er in het kader van het feest een processie gehouden om de tocht van Christus naar de Olijfberg te gedenken, volgens de traditie de plaats van de Hemelvaart. Een ander oud gebruik was het optillen van een kruisbeeld of een beeld van de verrezen Christus door een opening in het dak van de kerk. Soms ging dit gepaard met een duivelsfiguur die tegelijkertijd afdaalde. Een onderscheidend kenmerk van de westerse liturgie van Hemelvaartsdag is het doven van de paaskaars na de lezing van het evangelie. De paaskaars wordt voor het eerst ontstoken met Pasen en wordt gedoofd als symbool voor het feit dat Christus de aarde verlaat.

Accessoires voor de mannelijke clientèle die worden verkocht in een winkel of op een afdeling voor herenmodeartikelen, zoals handschoenen, stropdassen, sokken, hoeden, wandelstokken en ceinturen.

Een stok die men gebruikt voor een weefraam en waaraan iedere tweede scheringdraad wordt vastgebonden. De hevelroede kan van het raam af worden bewogen om het vak te openen of worden gebruikt om één vak vast te zetten, terwijl men het vak creëert door een ophaler te bewegen.

Alleen te gebruiken voor speelgoedpaarden of andere dieren die op schommelhouten, glijders of springveren zijn gemonteerd; gebruik 'stokpaarden' voor speelgoed met een paardehoofd op het uiteinde van een korte stok waar kinderen op rijden.

De hoepelhaak is een type hefboom gebruikt in de kuiperij om de laatste hoepels, i.e. tenen of ijzeren banden, op een ton of kuip te trekken. Het wordt ook gebruikt om de duigen (de platte stukken hout van de wand van ton of kuip) uit elkaar te halen wanneer de bodemstukken in de kroos (de inkeping in de duigen waarin de bodem past) geplaatst worden of wanneer draden vlas of hennep (werk) of riet tussen de duigen wordt gestoken. Het is een rechte stang (ca. 60 cm lang met een diameter van 4 à 5 cm) met een door een metalen plaat beslagen afgeschuind uiteinde. Op enige afstand van dat uiteinde is een losse L-vormige ijzeren haak vastgemaakt.

Verwijst naar een jaarlijks lentefeest dat het laatste feest op de hindoeïstische kalender vormt en wordt gevierd op de dag van de volle maan van de maand Phalguna (februari/maart). Het feest is waarschijnlijk al zeer oud en wordt gekenmerkt door speelsheid en het omkeren van normale gedragscodes. Dit is de enige dag dat de karakteristieke beperkingen van kaste, sekse, leeftijd en status terzijde worden geschoven. De feestvierders gooien gekleurd water en poeder naar elkaar en de festiviteiten staan bekend om hun ongeremdheid in taal en gedrag. Sommige deelnemers drinken 'bhang', een bedwelmende hennepdrank. Op de voorafgaande avond worden vreugdevuren ontstoken om de overwinning van het goede over het kwade en het eind van de winter te markeren; soms wordt in de vuren een stropop van de heks Holika verbrand. Het festival wordt met name geassocieerd met Krishna, de jonge god die bekendstaat om zijn frivoliteit. Het feest van Doloyatra, het 'zwaaien van de god', vindt plaats tijdens Holi. Op versierde platforms wordt met afbeeldingen van de goden gezwaaid onder begeleiding van speciale liederen.

Metalen pons met houten handvat waarmee hosties uit een dun baksel van ongerezen bloem (ouwel) werden gestoken. Het handmatige hostiesteken werd later overgenomen door hostiesteekmachines.

Kleine, hardhouten trommen, meestal rechthoekig, met één of twee lange, uitgeholde sleuven, die worden bespeeld met t trommelstokjes of hamertjes.

Werktuig om betrekkelijk lichte boomstammen, telefoonpalen, e.d. te dragen of te slepen. De houtdraaghaak voor twee man bestaat uit twee naar elkaar scharnierende metalen haken die in het midden van een houten stok (ca. 100-150 cm) bevestigd zijn. Vaak kunnen de haken ook roteren. De stok wordt door twee man gevat die aan beide zijden van de stam lopen. Door het gewicht steken de punten in het hout. De stok moet ca. één meter langer zijn dan de middenlijn van de stammen om te vermijden dat de benen van de dragers ertegen zouden wrijven. De houtdraaghaak voor één man is een klein werktuig (ca. 30 cm) met een aantal op elkaar werkende hefbomen tussen handvat en haken (ca. 10 cm). Het wordt door één man bediend en wordt gebruikt om betrekkelijk korte stukken te dragen.

Prenten gemaakt met een blok kopshout waarin die delen die wit moeten blijven zijn weggestoken met een burijn.

Meetinstrumenten, meestal in de vorm van platte stokken, 1 tot 2 meter lang, met verschillende schaalverdelingen en tabellen om een schatting te maken van hoeveel planken er uit een hoeveelheid ongezaagde boomstammen kunnen worden gehaald.

Zwart krijt dat is gemaakt van verkoolde takjes, meestal van een wilg of een wijnstok, of van samengeperst houtskool.

Prenten gemaakt met een blok langshout waarin die delen die wit moeten blijven zijn weggestoken met een mes of guts.

Wordt gebruikt voor de vaak van zacht leer vervaardigde band van een boek, waar vakjes in zitten waarin de kartonnen delen worden gestoken. Werd in de Middeleeuwen soms gebruikt in plaats van boekbanden.

Kaars met de namen van de gehuwden en de datum van de huwelijksvoltrekking. Wordt gezegend en ontstoken tijdens de huwelijksplechtigheid en dient in het huwelijksleven als licht bij vreugde en verdriet.

Spiesvedels, met een klankkast van kalebas bedekt met geitenvel, een steel van leer, 1 snaar van paardenhaar die over een kam naar een inkeping aan het einde van de steel loopt, bespeeld met een strijkstok of door te tokkelen; Toeareg, Noord Afrika.

Stokje gehanteerd om de te lezen tekst in boeken aan te wijzen. Aan het uiteinde is veelal een zilveren handje met uitgestoken wijsvinger bevestigd.

Wrijftrommen van het Zoeloevolk in Zuid-Afrika. Ze bestaan uit bolle kleipotten bedekt met geitenhuid en worden bespeeld met een wrijfstok.

Cilinders waarin de onderkant van de kaars kan worden gestoken om deze rechtop te laten staan. Ze kunnen kort zijn om alleen het uiteinde van de kaars vast te houden, of verlengd, in de vorm van een buis, om het grootste deel van de kaars vast te houden, met een instrument om de kaars op te tillen terwijl deze brandt. Is te vinden op kaarsenstandaards en kandelaars en op muurkandelaars en kroonluchters.

Kleine Japanse tontrommen met twee over ringen liggende trommelvellen van hertenleer die over de cilinder heen aan elkaar vast zijn geregen. Ze worden horizontaal op een laag rek geplaatst en aan beide kanten bespeeld met trommelstokken.

Spiesvedels uit het Nabije Oosten, oorspronkelijk uit Iran, met een bolvormige klankkast, een rond bovenblad van dieren- of vissenhuid waarop de kam rust, en één tot vier snaren, voorheen van zijde, maar tegenwoordig meestal van metaal. De instrumenten worden verticaal gehouden en gedraaid om de snaren tijdens het spelen tegen de strijkstok aan te brengen. Spiesvedels uit Iran, Armenië, Azerbeidzjan en Georgië.

De grootste letters van een gegeven lettergrootte in getypte tekst. In een handgeschreven teksten letters gemodelleerd op oude Romeinse hoofdletters. Voor handgeschreven teksten die over het algemeen geen stokken en staarten hebben wordt 'majuskel' gebruikt.

Tonnen waarin melk of room wordt omgeroerd, geklopt of geschud door een draaiende karnstok waardoor de vetbolletjes worden gescheiden van de vloeistof en men op deze manier boter verkrijgt.

Massieve metalen of houten pen, met een verdikking als handgreep. Korvijnnagels dienen om diverse lijnen op zeilschepen snel vast te zetten, maar ook snel los te halen. Ze worden door een houten balk of plank gestoken.

Y-vormige stokken met een reep plastic, leer of een ander elastisch materiaal vastgemaakt tussen de uiteinden van de beide takken, die worden gebruikt voor het wegschieten van kleine steentjes tijdens de jacht of het spel.

Beeldgesneden houten stokken of staven die door het Kuyu- en Mbochi-volk van Congo worden gemaakt en gebruikt.

Kleppers uit Bali en Java. Ze bestaan uit twee metalen voorwerpen in de vorm van bananen op stokken en met een hol oppervlak, die tegen elkaar worden geslagen.

Citerachtige instrumenten, bestaande uit een uitgeholde, in de lengte gespleten of soms ook ongespleten magueystengel, bespannen met één of twee snaren van paardenhaar over kleine rechthoekige kammetjes, aan elke kant een; bespeeld met een strijkstok bespannen met paardenhaar, terwijl het instrument rechtop tegen borst of onderbuik wordt gehouden; vervaardigd en bespeeld door de White Mountain- en San Carlos Apache-Indianen in Arizona en de Diegueño in Californië.

Slaginstrumenten bestaande uit twee of meer stokken, plaatjes, kommen of schaaltjes van hout, been, ivoor, schelp of een ander hard klinkend materiaal, die men laat klinken door ze tegen elkaar te slaan.

Tongen van metaal of hout in verschillende soorten open bellen waarmee het geluid geproduceerd wordt door ermee tegen de zijkant van het instrument te slaan. Gewoonlijk zien ze eruit als een stok, of een bal of een propje vastgemaakt aan een touw.

Kleine houten stokjes die worden gebruikt als tandenborstel, vooral in Afrika

Dunne, gemodelleerde staafjes van ivoor, been, hout of plastic of spits toelopende stokjes, die worden gebruikt in het knibbelspel.

De verdikking van een ondergrondse stengel, wortel of wortelstok, waarin voedsel wordt opgeslagen, met knopjes waaruit nieuwe planten kunnen groeien.

Orkestbellen die lijken op de klepperbellen die rond de halzen van koeien en andere kuddedieren worden gehangen, maar zonder klepel Ze worden bespeeld door ze met een trommelstok aan te slaan.

Spiesvedels met vierkante klankkast, boven- en achterblad van perkament, lange hals, 2-4 snaren, bespeeld met strijkstok; Japan.

Maatstokken met schaalverdeling waarbij de verdeling iets groter is dan de standaard meeteenheden zodat patroontekenaars hun patronen iets te groot kunnen maken om te compenseren voor krimpen tijdens de houtbewerking of het gieten van metalen.

Kleine metalen bekkens die in paren op een scharnierende vork of gevorkte stokken zijn bevestigd en tot een bepaalde toonhoogte kunnen worden gestemd. Ze waren bekend in het oude Egypte, Griekenland en Rome en zijn in Birma nog steeds in gebruik.

Tekenhaken die meestal bestaan uit een dun blad van hout of metaal, dat onder een rechte hoek aan het eind van een dikke stok is gezet die tegen de rand van een tekenbord of soortgelijke voorwerpen kan worden gehouden. Worden voornamelijk gebruikt om iets in rechte hoeken te tekenen of aan te geven.

Staven of stokken die aan één kant een dwarsstuk hebben dat onder de oksel past en die een mank of kreupel persoon ondersteunen tijdens het lopen.

Grassoort die inheems is in Europa, maar tegenwoordig ook daarbuiten voorkomt en vaak een invasief onkruid is geworden. De plant verspreidt zich via de lange witte wortelstokken. De bladeren worden gegeten door grazende zoogdieren en rupsen. De zaadjes worden gegeten door vinken, gorsen en andere graslandvogels. Al sinds de klassieke oudheid gebruikt men de plant in de kruidengeneeskunde. Het volksgeloof wil dat zieke honden de wortels opgraven en opeten. De plant heeft antiseptische eigenschappen. Middeleeuwse kruidendokters gebruikten de plant voor de behandeling van patiënten die vocht vasthielden of met aandoeningen van het urinekanaal. Men gebruikte de gedroogde wortelstokken van de plant soms als wierook.

Voorwerpen die van hout, metaal of plastic zijn gemaakt en in laarzen worden gestoken om de vorm te behouden als ze niet worden gedragen. Worden ook gebruikt voor machines in een werkplaats of fabriek die houten onderdelen in een schoen of laars drukken zodat tijdens het afwerken de plooien worden gladgestreken.

Lange, vaak van metaal gemaakte haken die door lussen worden gestoken die aan de zijriemen van een laars vastzitten zodat de laars kan worden aangetrokken.

Te gebruiken voor houten stokken met lange stelen en koppen van maaswerk, meestal 0,90 tot 1,80 m lang en 17 tot 30 cm breed aan de kop, voor het vangen, dragen en gooien van ballen tijdens het lacrosse-spel.

Stokwapens bestaande uit een lange schacht met een stalen kop; gedragen door ridders te paard of lichte cavalerie, zowel in oorlogen als in toernooien gebruikt.

Apparaten die bestaan uit twee platte, houten stokken die aan één kant aan elkaar vastzitten met een leren riem of metalen scharnier. Worden gebruikt voor het bijeenhouden van reuzel door een stoffen tas met daarin het verzamelde vet tussen de twee stokken te drukken.

Metalen haak (ca. 17-45 cm lang) met een ringvormig of T-handvat, dat soms van hout is. De schoenmaker gebruikt de leesthaak om de leest uit de afgewerkte schoen te trekken. De haak wordt daarvoor in de gaten gestoken die in de leest geboord zijn.

Lanceerinrichtingen waarmee signaallichten worden ontstoken en afgeschoten.

Luitachtigesnaarinstrumenten uit het moderne Griekenland, Bulgarije en Dalmatië, met een peervormige klankkast, een houten bovenblad, een sleutelschijf met stemsleutels aan de achterkant en drie snaren. Ze worden verticaal rustend op de knieën met een strijkstok bespeeld.

Snaarinstrumenten met snarenhouder van een stok en een klankbodem van kalebas; Madagaskar.

Kleine plant, gekenmerkt door de vruchtbare sporenhouder op de stokachtige, rechtopstaande stengel en de zeer kleine microfyllen. Een microfyl is een soort blaadje dat onafhankelijk van de bladeren van andere vaatplanten ontstond en evolueerde. Microfyllen hebben maar één enkele onvertakte strook vaatweefsel. Hoewel deze stam tegenwoordig een kleine en onopvallende groep planten vormt, waren sommige soorten die in het Carboon voorkwamen bomen die bossen vormden en meer dan 35 meter hoog werden. Lycophyta is de oudste bestaande groep vaatplanten en 40 miljoen jaar lang was het in grote gebieden de dominante groep.

Familie van meer dan 420 genera en ongeveer 1500 soorten bomen, struiken, houtachtige wijnstokken en kruiden. Veel soorten zijn grote bomen die voorkomen in tropische regenwouden. De soorten in deze familie hebben een melkachtig, vaak giftig sap, bladeren met gladde randen en bloemen in trossen (zelden vindt men losse bloemen). De vrucht kan op een bes lijken of vlezig zijn, maar is gewoonlijk een droge peul (kokervrucht) die openbarst als hij rijp is. Daarbij komen een groot aantal pluizige of gevleugelde zaadjes vrij.

Wordt gebruikt voor schriften waarbij de letters zich strikt binnen de boven- en onderlijn bevinden, dus zonder staartletters of letters met stok.

Houten plank met een geribbelde onderzijde en een handvat langs de zijkant, gebruikt om kreuken uit het wasgoed te persen tijdens het strijken. Het wasgoed werd om een stok gewikkeld en de mangelplank werd vervolgens over de stok heen en weer gerold. De voorkant werd vaak gedecoreerd.

Verwijst naar een christelijk feest dat meestal wordt gevierd op 2 februari, of 40 dagen na Kerstmis. Op deze dag wordt herdacht dat Maria de Tempel in Jeruzalem bezocht, 40 dagen na de geboorte van Jezus (Lucas 2: 22-39). Overeenkomstig de joodse wetten werd Maria gereinigd en bood ze haar zoon als eerstgeborene aan God aan. In de rooms-katholieke kerk heeft dit feest tegenwoordig 'Opdracht van de Heer in de tempel', in de anglicaanse kerk 'Opdracht van Christus in de tempel'. Hypapante, zoals dit feest in de Griekse kerk wordt genoemd, betekent 'ontmoeting' en verwijst naar de ontmoeting van Jezus met Simeon en Anna in de Tempel. De vroegste verwijzing naar het feest stamt uit het einde van de 4de eeuw, uit Jeruzalem. De viering verspreidde zich al snel naar de steden van het Midden-Oosten, maar in het westen ging het minder snel. Justinianus I verordende in 542 dat het feest op 2 februari moest worden gevierd. In Rome werd Maria-Lichtmis vermoedelijk al vóór het pontificaat van paus Sergius I (687-701) ingesteld, en de processie lijkt daar haar oorsprong te hebben, wellicht zelfs voor het feest zelf ingang had gevonden. In de westerse kerk stond de verering van Maria centraal (tot aan de kalenderhervorming van 1969), terwijl het in de oosterse kerk op die dag vooral om de Christusverering ging. De naam Maria-Lichtmis verwijst naar de traditie die in de 5de eeuw ontstond en waarbij kaarsen worden aangestoken tijdens het feest. In het westen symboliseert de processie met de kaarsen Christus als zijnde het licht van de wereld, en zijn presentatie in de Tempel.

Te gebruiken voor poppen die in de hand worden gehouden of popachtige figuren die op stokken zitten, met een stuk stof eromheen om de muziekmechanieken eronder verbergen, die muziek maken wanneer de stokken rond worden gedraaid.

Spiesvedels met 1 snaar, stemschroef, kam, ruitvormige, met perkament bedekte klankkast; bespeeld met een strijkstok; Ethiopië.

Methoden om losse bladzijden van een boek aan elkaar te bevestigen door er gaatjes in te slaan, waar iets doorheen kan worden gestoken om ze bij elkaar te houden, zoals een plastic ringband of een spiraaldraad.

De hiërarchie Meetinstrumenten bevat descriptoren voor instrumenten of houders die zijn bedoeld en vaak gekalibreerd zijn voor het meten van bijvoorbeeld omvang, hoeveelheid, capaciteit, massa of positie, op basis van een standaardeenheid of vaste hoeveelheid. Instrumenten die zijn bedoeld voor de weergave of registratie van de verkregen gegevens zijn eveneens opgenomen. Opgenomen zijn descriptoren voor instrumenten bestemd voor de waarneming en meting van licht, warmte, universele basiskrachten en het weer, alsmede tijdregistratie-instrumenten en weegschalen. Relatie met andere hiërarchieën: descriptoren voor de componenten van meetinstrumenten (bijvoorbeeld 'balansveren', 'gnomons') zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Instrumenten die kunnen worden gebruikt voor meting of registratie, maar die voornamelijk zijn bedoeld om mee te tekenen (bijvoorbeeld 'stokpassers') of iets te vervaardigen (bijvoorbeeld 'dividing engines') vindt u in de hiërarchie Gereedschap en Uitrusting. Vaten zonder een vaste maat die vloeistoffen of vaste stoffen kunnen bevatten (bijvoorbeeld 'lampetkannen') en waarmee weliswaar hoeveelheden kunnen worden vergeleken maar waarvan de functie als houder belangrijker is dan de maatfunctie, zijn ingedeeld bij de hiërarchie Houders.

Rechte randen stroken of cilinders van gemiddelde grootte, meestal van hout, metaal, plastic of ivoor en met een schaalverdeling er op aangebracht. Werd gebruikt voor het meten en voor het geleiden van een pen, potlood of andere markerings-instrument bij het vormen van rechte lijnen op papier of ander materiaal. Ze worden gebruikt in de geometrie, het opstellen, tekenen, timmerwerk, bouw, interieur ontwerp, de ambachten en andere disciplines. Gebruik 'richtlinialen' voor zeer lange stokken of stroken hout of metaal met rechte en zuivere randen die worden gebruikt voor een verscheidenheid aan toepassingen, met inbegrip van snijden of bepalen van de vlakheid van oppervlakken.

Verwijst meestal specifiek naar een periode van culturele ontwikkeling in Europa die reeds 10.000 jaar v. Chr. begon, toen de ijskap zich aan het eind van het Pleistoceen begon terug te trekken, en die voortduurde tot circa 2.700 v. Chr. De term wordt soms ook algemeen gebruikt voor een periode die wordt geassocieerd met de overgangsfase tussen de paleolithische en neolithische cultuur in alle gebieden. De periode kenmerkt zich door grote veranderingen in omgeving en cultuur, en door verscheidene lokale aanpassingen aan specifieke omgevingsomstandigheden. De periode wordt doorgaans gemarkeerd door de vervaardiging van microlithen die op stokken, pijlen, botten, geweien, houten werktuigen, en af en toe een gepolijst stenen werktuig werden geplaatst. De artistieke producten die uit deze periode bewaard zijn gebleven omvatten gravures en grotschilderingen met relatief verfijnde afbeeldingen van menselijke en dierlijke voorstellingen.

Kaarsenstandaards met een haakje en een scherpe punt waarmee ze in een balk of aan een wand van een mijn konden worden gehangen of gestoken .

Voegen die veel gebruikt worden voor gietijzeren pijpen. Elk deel heeft een vergrote diameter of mof aan één eind waarin de sok of het gewone uiteinde van een ander deel in wordt gestoken. De voeg wordt afgesloten met cement, breeuwwerk, lood of rubber dat in de mof rond de sok wordt gestuikt.

Staven met daaraan een opstaande rand of gevormd einde die door een gat in het deksel of klep van een chocoladepot worden gestoken en rondgedraaid om de drank om te roeren of te laten schuimen.

Spleettrommen voor boeddhistische of taoïstische tempeldiensten, in de vorm van een abstracte vis, gedrongen en wigvormig, van gelakt kamferhout; bespeeld door ze, liggend in de hand van de speler of op een kussen, met stokjes aan te slaan; China.

Hout van de boom behorende tot het genus Piratinera, diep mahonierood van kleur met onregelmatige donkere tekeningen die lijken op die van bepaalde slangen. Het is een van de zwaarste houtsoorten met een commerciële toepassing. Het was ooit in trek voor het vervaardigen van wandelstokken, parapluhandvatten en fineer.

Snaarinstrumenten, in allerlei typen, al of niet met afneembare klankbodem, bestaande uit een buigzame stok kromgetrokken door tussen de uiteinden van de stok gespannen snaren; bespeeld door ze aan te tokkelen, te slaan, te strijken, of te blazen, ook door een combinatie van deze speelwijzen; wereldwijd.

Afgestemde panfluiten bestaande uit maximaal dertig pijpen, samengebundeld in de vorm van een vlot en in een gekromde pijp of stok vastgezet; vervaardigd en bespeeld in Roemenië.

Handwerk dat wordt gekenmerkt door eenvoudige netten van draad of koord die met elkaar worden verbonden met behulp van knopen. Deze techniek is zeer oud en is bekend in de meeste culturen. Wanneer handwerk wordt geproduceerd onder spanning, ontstaat een stevig textiel. Bij het maken van het net wordt het draad op een verlengde schietspoel of grote naald gewonden; er wordt gebruik gemaakt van een netstok of #gauge om een uniforme afmeting van het net te handhaven. Als de draad rond #de gauge wordt gewikkeld, wordt de draad door een tweede lus geleid om een vissersknoop of andere, niet-verschuivende knoop te vormen. Het net kan zeer veel variatie vertonen in gewicht, vorm of afmeting. Het wordt gebruikt voor het maken van gebruiksvoorwerpen, zoals visnetten, vallen en kleding, en als basis voor het aanbrengen van versiering, zoals bij het vervaardigen van kant of ander textiel.

Wordt gebruikt voor rechte palen met een numerieke schaalverdeling, die rechtop worden gehouden en gebruikt als nivelleerwerktuigen om hoogtes en verhogingen te meten, vooral tijdens landmeten. Gebruik 'landmeetstokken' voor soortgelijke palen met numerieke en geometrische tekens, voor het meten van horizontale afstanden in combinatie met andere landmeetkundige instrumenten.

Lichtgroene glazen drinkglas. Het glas bevat kleine, overwegend slakkenhuisvormige, afgedraaide geplaatste noppen. Vanaf de vijftiende eeuw zijn de noppen meer doornvormig. Het glas bevat een opgestoken bodem, waarbij de voetband met de tang is bewerkt of uit glasdraad is gesponnen. De noppenbekers niet verwarren met knobbelbekers, waarbij de knobbels ontstaan door het uitblazen in de mal.

Vedels met de toetsen in een raamwerk langs de hals. Ze worden bespeeld met een strijkstok in de rechterhand terwijl de toetsen met de linkerhand worden ingedrukt; Zweden, sinds 15de eeuw.

Lichte Europese stokwapens van ongeveer 2 meter lang, met een kop die meestal meer voor de sier is dan om als wapen gebruikt te worden; gedragen door infanterieofficieren in de 16e en 17e eeuw als teken van rang en om signalen mee te geven bij het leiden van hun mannen.

Keltisch schrift dat werd gebruikt voor inscripties in de Ierse en Pictische taal, stammend uit de 4de eeuw en aangetroffen in Brittannië en Ierland. Het alfabet bestond uit twintig lettertekens, voorgesteld door inkepingen en rechte of diagonale lijnen, variërend in aantal van een tot vijf. Ze werden getekend of gesneden links of rechts van of dwars door de verticale lijnen of randen van verticale stenen monumenten. Behalve op stenen monumenten zouden ze ook zijn gebruikt op schilden en houten stokken en komen ze voor in ten minste één 14de eeuws manuscript.

Cilindertrommen uit Japan, veel gebruikt in de theatervorm kabuki. De trommen hebben twee aan elkaar geregen trommelvellen en worden bespeeld met stokken.

In getypte tekst, letters die in een gegeven lettertype noch de hoofdletters, noch de kleine kapitalen zijn, en die meestal kleiner zijn dan de hoofdletters en stokken en staarten gebruiken. Voor handgeschreven manuscripten met stokken en staarten wordt `miniskulen' gebruikt.

Constructie waardoor ontplofbare stoffen in een granaat of bom op het gewenste ogenblik tot ontploffing kan gebracht worden. Het mechanisme kan chemisch, mechanisch of elektrisch in gang gestoken worden.

Oorbel in de vorm van een knopje. Bestaat uit een voorkant met het knopje en een achterkant waarin deze via het oor wordt vastgestoken. Meest voor de hand liggend type oorbel wanneer men gaatjes heeft laten prikken.

Een stok die men dicht bij de hevelroede van een weefraam insteekt. Door de ophaler omhoog te trekken of naar beneden te duwen creëert men een vak.

Materiaal, meestal houtsplinters of stokken, te gebruiken voor het vullen van gaten en barsten.

Ingekerfde staven met een kop in de vorm van een dubbele bijl, gedragen door aanbidders van de Yorubagod Shango en als dansstokken gebruikt in ceremonies.

Slanke boom die inheems is in Guyana. Van het hout maakt men wandelstokken.

Haar van de manen en staart van paarden. Het wordt vooral gebruikt voor kwasten, voor strijkstokken en voor haarkleden.

Stokwapens met een lange, convexe of platte s-vormige kling met één snijrand, aan de bovenkant verdeeld in een verticale punt en een naar voren gebogen haak, met een horizontale weerhaak in het midden van de achterkant; gebruikt in Europa, onder andere veel door voetsoldaten, vanaf tenminste halverwege de 13e eeuw tot de 17e eeuw.

Grote kaarsen die in de westerse kerken worden gebruikt gedurende de paastijd. De traditie van paaskaarsen is al zeer oud en gaat vermoedelijk terug tot de 4de eeuw. Een paaskaars wordt voor het eerst aangestoken tijdens de paaswake, met het nieuwe gezegende vuur, nadat op de kaars het kruissymbool, een alfa en omega en het jaartal zijn aangebracht. Na afloop van deze dienst wordt de kaars tijdens liturgische diensten aangestoken, tot aan Hemelvaartsdag. Op die dag wordt de kaars dan na de schriftlezing gedoofd. De aangestoken paaskaars symboliseert de verdrijving van de machten van het duister en de dood door de herrijzenis van Christus.

Stokwapens, symmetrisch, met relatief brede kling met vleugels aan de klingbasis.

Metalen punten die bevestigd kunnen worden aan bijvoorbeeld duimstokken, stalen vierkanten of stokpassers, om grote cirkels te kunnen beschrijven.

Hout van de boom behorende tot het genus Andira. Het wordt gebruikt voor het maken van wandelstokken en kabinetten.

Grote schilden die meestal rechthoekig zijn en worden gekenmerkt door een centrale verticale groef aan de binnenzijde waarin een stok was bevestigd om het schild rechtop te houden. Ze werden van de 14e tot de 16e eeuw veel gebruikt om boogschutters te voet te beschermen.

Middelgrote vruchtdragende boomsoort die waarschijnlijk uit Europa afkomstig is en al lang voor de christelijke jaartelling werd gekweekt. Sinds de oudheid zijn er alleen al in Europa duizenden variëteiten gekweekt en benoemd. De boom wordt gekweekt door oculeren of enten op een wortelstok. De meest gebruikte wortelstok in Europa is de kwee. Deze levert een kleine boom op die op jongere leeftijd tot bloei komt dan de meeste bomen met peerwortels. De gewone peer werd in de Nieuwe Wereld direct na het stichten van de kolonies ingevoerd door de Britten en andere Europeanen. Spaanse missionarissen brachten de vrucht al snel naar Mexico en Californië.

Ijzeren of aardewerken vaten waarin olie, pek of een andere brandbare substantie wordt aangestoken om licht te geven.

Slaginstrumenten; bespeeld door ze aan te slaan met een niet-klinkend voorwerp, zoals een stok of een hand, ook door ze te slaan tegen een niet-klinkend voorwerp, zoals het menselijk lichaam of de grond.

Balken, op de grond gelegd om er op te trommelen; bespeeld met stokken; Afrika, Azië, Oceanië, Brazilië.

Hout van de boom behorende tot het genus Caesalpinia, donkerrood van kleur. Het wordt gebruikt om voor het maken van strijkstokken en kabinetten.

Maatstokken die meestal zijn verdeeld in pica's langs de ene kant en in centimeters langs de andere, voor het meten van de breedtes van kantlijnen of voor het centreren van kopij die moet worden gedrukt.

Een voedzaam zetmeel verkregen uit de wortelstok van de pijlwortelplant.

Werpsperen, doorgaans met een lange, smalle kop, bevestigd aan de stok door middel van een flens of een holte, en een gewicht onder de kop aan de stok om evenwicht en baan te verbeteren; behorend tot de uitrusting van Romeinse soldaten vanaf de Republikeinse periode tot de 4e of 5e eeuw nc.

Bajonetten met spits toelopende greep die in de mond van het vuurwapen gestoken kan worden.

Knuppels die werden gebruikt door diverse Noord-Amerikaanse Indianenvolkeren als wapens en ceremoniële objecten. In het gebied van de Grote Meren zijn ze over het algemeen plat en gebogen met een knobbelige kop; in het gebied van de Plains zijn het dunne stokken met een steen aan één van de uiteinden.

Korte, zware knuppels die bestaan uit een stok, meestal van hout, met een handvat zonder kop, die veelal worden gedragen door politieagenten op patrouille of als uitrusting voor het in bedwang houden van menigten.

Europese stokwapens met een kop met een bijlachtig blad dat in balans wordt gehouden door ofwel een scherp, licht gebogen weerhaak of een platte, onbuigzame hamerkop; voorzien van een korte punt bovenop de stok en een metalen versteviging die de bovenkant van de stok beschermt, met daar net onder een rondeel als handbeschermer; veel gebruikt bij voetgevechten in oorlogen en toernooien in de 15e en 16e eeuw.

Te gebruiken voor levenloze figuren die in beweging worden gebracht door menselijke inspanning, bijvoorbeeld met touwtjes, ijzerdraad, stokken of direct met de hand, meestal voor een publiek.

Kruisen die zijn bevestigd op lange stokken en worden meegedragen in christelijke religieuze processies.

Familie van meer dan 70 genera en ongeveer 650 soorten groenblijvende of bladverliezende bomen, struiken en houtachtige wijnstokken die voornamelijk inheems zijn in tropische en subtropische streken in de wereld, maar er komen ook een paar soorten voor in gematigde gebieden.

Handweefgetouw voor het weven van rechthoeken stof, in verticale stand. Het garen wordt op spijkers in het raamwerk gewonden, en met weefstokken worden vakken gemaakt.

Dunne staven die in gaten worden gestoken die door zowel de bovenste als de onderste delen van schuiframen zijn geboord zodat het onderste raam voor een deel open gehouden kan worden maar toch onbeweegbaar blijft.

Raspen van bamboebuis met dwarse inkepingen; bespeeld door er met een stokje overheen te raspen; Brazilië.

Maatstokken die worden gebruikt om de afstand te meten van één basislijn in zetsel naar een andere en die zijn onderverdeeld in verschillende eenheden, meestal puntverdelingen of pica's.

Draagbare, vaak waterafstotende kappen die bestaan uit een frame met scharnierende baleinen die straalsgewijs aan een stok met een handvat vastzitten, en die worden gebruikt als bescherming tegen het weer.

Toestellen voor het uitvoeren van berekeningen, meestal bestaande uit een raam waarin kralen kunnen bewegen langs stokken of groeven.

Onderdelen van bepaalde muziekinstrumenten zoals xylofoons, muziekstrijkstokken en luiten, die de toon versterken door mee te trillen en zo veel van hun karakteristieke kwaliteit verlenen.

Bewerkte lijsten met linten die een spiraalbeweging om een stok maken.

Korte stokken die door de Great Lakes Indianen in paren worden gebruikt voor het oogsten van wilde rijst.

Brandweervoertuigen waarop waterpompen zijn geplaatst die met de hand bediend worden met behulp van houten stokken; worden vaak ook met de hand voortgetrokken of geduwd.

Spiesvedels met een hartvormige klankkast van kalebas en een bovenblad van vel, 1 snaar, stemring voor het spannen; bespeeld met een strijkstok; Senegal, Gambia.

Rechte, slanke, meestal cilindrische stok, staaf of staf.

Trommen die bespeeld worden door wrijving van het trommelvel met de hand, een stuk leer of stof, of door een koord of stok die door een gat in het trommelvel word getrokken. Bij sommige types wordt dit bereikt door het trommelvel te wrijven, maar niet te doorboren.

Korte lichte stokken, meestal aan beide uiteinden met metaal of leer afgedekt en bedoeld voor het in de hand dragen, veelal door militaire officieren.

Sferische houders gebruikt voor het houden van snijbloemen, soms met een deksel met gaatjes of afneembaar gaas van metaaldraad waar de stelen door worden gestoken.

Te gebruiken voor instrumenten bedoeld om zich mee op de eigen rug te krabben, vaak in de vorm van een handje op een lange stok.

Traditionele bladerrijke en vegetale arabesken in de Turkse Ottomaanse decoratieve stijl uit de 15de eeuw. Het patroon vertoont lange en puntige gespleten bladeren met gebogen zijden en vertakte uiteinden, vaak strak samengebonden met klassieke wijnstokken.

Familie van 8 genera en ongeveer 400 soorten langzaam groeiende kruidachtige planten met wortelstokken die oppervlakkig op grassen lijken. Wordt in sommige classificaties in de orde Poales ondergebracht.

Hangende pitkanaal-olielampen met zes of acht kanalen die vanuit het midden straalvormig uitlopen, met daaronder een druppelvanger. Ze zijn van koper of ander metaal en ze worden in joodse huishoudens aan het begin van de sabbat aangestoken.

Trommen met een open lijst van aardewerk, 1 vel, met stokjes of bamboe pennen voor het spannen; Yoruba, Nigeria.

Kleine prent op perkament of papier met een afbeelding van Christus, Maria, een heilige of een devotie(beeld). Vanaf de dertiende eeuw in grote oplagen onder het volk verspreid. Ze werden in gebeden- en kerkboeken gestoken of hingen aan de wanden van huizen.

Hakkeborden, in allerlei per streek verschillende uitvoeringen, trapeziumvormige hardhouten klankkast, snaren van metaal of nylon, in koren van 3, 4 of 5 over individuele kammen lopend, stemschroeven aan beide zijden van de kast; bespeeld met 2 stokjes; Turkije, Irak, Iran, Kaukasus, Zuidoost-Europa, Zuid-Azië.

Vedels met een onregelmatig gevormde klankkast met diepe vernauwing waarvan het bovenblad met dierenvel bekleed is, daarop een houten kam, korte hals met sleutelkast aan het einde, 3 snaren; bespeeld met een zware, gebogen strijkstok; Zuid-Afghanistan, India, Pakistan, Bangladesh.

Pieken met een zeer lange schacht van zo'n 5 tot 8 meter, een korte bladvormige ijzeren kop en een ijzeren punt aan het achterste uiteinde die in de grond kon worden gestoken om een aanstormende vijand tegen te houden; in de Oudheid gebruikt door de Macedonische infanterie.

Wordt gebruikt voor de lange, rechte delen van verschillende typen gereedschappen, machines, en wapens, zoals de staven die kracht of beweging overbrengen van een deel van een machine naar een ander, of de dunne stokken die het voornaamste deel van pijlen uitmaken.

Vergrote, uitstekende cilindervormige delen van een scharnier, waardoor de pin wordt gestoken.

Ringen of banden waardoor een gevouwen servet wordt gestoken, vaak als onderdeel van een couvert.

Snaarinstrumenten bestaande uit een dikke rechte stok met dunne buigzame uiteinden, ingekerfd aan de punten, waaraan een metalen snaar is bevestigd. Deze wordt door een lus van darm verdeeld in 2 ongelijke delen die een kwart uit elkaar liggende grondtonen geven; bespeeld door te verkorten en te tokkelen; Zuid-Sotho, Zuidelijk-Afrika.

Sluitingen op een deurpost waarin een bout wordt gestoken om een deur te vergrendelen.

Snaarinstrumenten, vleugelvormig, met een toets langs de linkerkant en 2 snaren die verkortbaar zijn door middel van knopjes; bespeeld met een strijkstok.

Stokken die door wagenmakers worden gebruikt om de uiteinden van spaken in de velg te duwen.

Speren voor de jacht; met vleugels aan de kling of een dwarsbalk net eronder, om te voorkomen dat een gespietst dier voorbij het blad de stok op komt en om het snel terugtrekken te vergemakkelijken.

Stokwapens met een scherpe punt en zonder extra bladen of punten; om mee te gooien of te stoten of beide, gebruikt bij zowel het oorlogvoeren als bij de jacht.

Idiofonen met een ronde, platte houten klankbodem met spijkers of ijzeren pennen van verschillende lengtes in de zijkanten geslagen, ook met sympathische snaren.; bespeeld door de spijkers aan te strijken met een geharste strijkstok.

Stokken, gewoonlijk aan beide uiteinden spits toelopend, die als as worden gebruikt bij het handspinnen. Draden worden op de spindel getrokken en gedraaid vanuit een op het spinrok gestoken massa wol of ander materiaal. Het beeld van spindel en spinrok wordt van oudsher in verband gebracht met vrouwelijke kracht of deugd. Gebruik ‘spoelen’ voor soortgelijke cilindrische objecten die worden gebruikt om de draad na het spinnen te vergaren en bij het spinnen.

Slaginstrumenten, bestaande uit 2 veerkrachtige armen die aan een uiteinde met elkaar verbonden zijn; bespeeld door de armen uit elkaar te duwen met een stokje, waarna ze rinkelen of trillen wanneer ze terugslaan en elkaar bij het andere uiteinde raken.

Officierspieken met een kop als die van diverse ander stokwapens, maar meestal met een brede, puntige kling met een ronde basis en vaak twee puntige uitsteeksels zoals bij een partisaan, of een dwarsbalk zoals bij een everzwijnspies; gebruikt in Europa van de 18e tot halverwege de 19e eeuw door onderofficieren van de infanterie, in het bijzonder door Engelse sergeanten.

Schaven met een beitel die in een blok is gezet waar een rond gat in zit. Ze worden om een stuk hout naar beneden gedraaid om ronde stokken te maken, zoals bezemstelen en spijlen.

Stevige stokken of paaltjes met een puntig uiteinde die in de grond worden gedreven om een grens of een terrein te markeren, om een plant of een deel van een geraamte te ondersteunen of om roeden vast te zetten.

Lange stokken die met de hand worden vastgehouden en steun bieden bij het lopen.

Slaginstrumenten met maximaal 30 gestemde vlakken aangebracht op het uiteinde van ingekorte olievaten; bespeeld door erop te slaan met stokken met rubberen kop.

Gravures met een voorstelling die niet uit lijnen maar uit puntjes is opgebouwd; de driehoekige puntjes zijn gestoken met de burijn.

Achterste gedeelte van de loop van een vuurwapen waar zich de vuurkamer, waarin de lading wordt ontstoken, bevindt.

Speren met een betrekkelijk korte schacht, bedoeld om te worden gestoken in plaats van geworpen.

Genus waartoe het stokstaartje behoort.

Tamboerijnen met een rechthoekige klankkast waarover een wisselend aantal snaren loopt; bespeeld door de snaren allemaal tegelijk aan te slaan met een stokje; ook bespeeld in combinatie met een éénhandsfluit; Europa.

Twee stokken met een regelmechanisme in het midden om de breedte in te stellen. Hun uiteinden steekt men in de zelfkanten van het weefsel, waarna men de gewenste breedte van het mechanisme kiest. Men steekt soms een naald of haak in de zelfkanten en maakt die vervolgens vast aan het frame om ervoor te zorgen dat breedte en spanning constant blijven.

Daken met een vierkante, achthoekige of andere basis die worden opgespannen met een stok. Men gebruikt de term voor Russische en victoriaanse houten constructies en de structuren van moderne constructies gemaakt met membranen en dunne geraamtes, en ook voor de daken van gewone tenten. Gebruik ���šaters' voor zulke daken binnen de context van de Russische architectuur.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin de koergans aanzienlijk variëren. Er zijn grote constructies met monumentale grafgedeelten die zijn gebouwd van steen met muren van een meter dik en anderhalve meter hoog. In het midden bevindt zich een grote graftombe die bestaat uit een uitgebreide houten constructie van twee verdiepingen, met een dak van boomstammen, die de resten bevat van enkele tientallen lichamen. Alle graftomben zijn in brand gestoken, de constructies zijn verkoold en op de meeste plaatsen tot as vergaan. Andere graftomben hebben kleinere grafruimten van platte stenen die rechtop in de grond zijn geplaatst, en die ofwel tegen elkaar aan zijn gebouwd, ofwel van elkaar zijn gescheiden door middel van een smalle tussenruimte en slechts een enkele graftombe bevatten. Sommige graftomben kunnen in de ruimten tussen grafgedeelten zijn geplaatst of in de ruimte tussen de belangrijkste graftombe en de muur van het grafgedeelte. In beide gevallen zijn de schedels van de overledene doorboord, bedekt met een kleilaag en beschilderd.

Ronde metalen houder met glas aan de voorzijde. Aan de achterzijde verzegeld met een was- of lakzegel en veelal voorzien van een attestnummer en datum. Het kan in een speciaal daarvoor uitgeruste reliekhouder worden gestoken. Zo kunnen verschillende theca's elkaar in de houder afwisselen.

Stokjes met een knobbelig of plat uiteinde waarmee suiker en citroen worden geplet voor het maken van grog.

Genus van houtachtige bomen, heesters en wijnstokken die de olie urushiol produceren. Urushiol veroorzaakt huidirritatie en kan ernstige allergische reacties geven. Het wordt gebruikt voor de vervaardiging van lak.

Sloten die worden gebruikt op bovenlichten, waarvan de vergrendeling wordt bediend door een ringvormig onderdeel dat bewogen kan worden door middel van een stok met een haak aan het eind.

Figuren met gewrichten die aan het springen, dansen of anderszins bewegen kunnen worden gebracht door aan een touwtje of een stok te trekken die eraan is bevestigd.

Membranen die zijn uitgerekt over de geraamten of ketels van drumstellen, en die worden bespeeld door te worden geschuurd, geplukt of, wat gebruikelijker is, geslagen met handen of stokken.

Maatstokken voor het meten van de hoogte van hoofdletters voor het inpassen van kopij en de opmaak, vaak van doorzichtig materiaal en meestal onderverdeeld in punten, pica's en inches of centimeters.

Hoge en snel groeiende Europese iep die voornamelijk in Engeland en Wales voorkomt. Voor de komst van de iepziekte was het een van de meest voorkomende loofbomen in Europa. De soort is waarschijnlijk afkomstig uit Italië of Turkije. Uit genetisch onderzoek in Spanje, Italië en Groot-Brittannië is gebleken dat alle exemplaren van deze soort genetisch identieke klonen zijn van één enkele boom, waarschijnlijk door de Romeinen naar de Britse eilanden meegenomen om wijnstokken te ondersteunen en te leiden.

Te gebruiken voor speelgoed dat bestaat uit een stok met een bekerachtige bovenkant en een bal die aan de stok is bevestigd met een touw dat zo lang is dat de bal vrij rond kan zwaaien, zo dat de bal omhoog gezwaaid kan worden en opgevangen in de beker.

Strijkinstrumenten met klankkast; bespeeld met een strijkstok.

Verkopers van overhemden en andere herenkledingartikelen, en herenkledingaccessoires zoals handschoenen, stropdassen, sokken, hoeden, wandelstokken en ceinturen.

Snaarinstrumenten met 7 over een kam lopende melodiesnaren, 7 sympathische snaren die door de kam heen en onder de toets door naar aparte stemsleutels in de sleutelkast lopen; bespeeld met een strijkstok.

Werktuigen bestaande uit een houten stok of steel, aan het uiteinde waarvan een dikkere en kortere stok, de zwengel, zodanig is bevestigd dat hij vrij kan draaien. Ze worden gebruikt om koren te dorsen.

Uitstekende rondhouten met drijvers, zoals een houtblok, gestoken vanuit de zijkant(en) van een vaartuig om de stabiliteit te handhaven; kan ook verwijzen naar aldus uitgeruste vaartuigen.

Stukken vloeipapier in verschillende vormen en maten, waaronder losse vellen, gestapelde vellen en grote vellen die in een vloeilegger worden gestoken om het bureaublad te beschermen tegen inktvlekken.

Apparaten waarin vast, half vast of gasvormig brandbaar afval wordt aangestoken of verbrand.

Trommen bestaande uit een halve kalebas die op zijn kop in een groter vat op het water drijft; bespeeld door met lepels, stokken of handen op de drijvende kalebas te slaan; Afrika.Ook: trommen met zandlopervormige, aan beide uiteinden open klankkast; bespeeld door de trom tegen een wateroppervlak te stampen; Nieuw-Guinea.

Werpknotsen zijn hand vastgehouden houten knuppels en bedoeld om te worden gegooid of worden gebruikt als een wapenstok. Ze dragen​​ bij bepaalde Oost-Afrikaanse volkeren.speciale symboliek en betekenis.

Wierook verwerkt in de vorm van een kruisnagel. Zij worden als set van vijf in de paaskaars gestoken. Bestaan ook als metalen pinnen waar wierook in kan.

Lofwerk van bladeren dat bestaat uit wijnstokken met druiventrossen.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Wuvulu. De bewoners van Wuvulu zijn vooral bekend om hun houtsnijwerk van menselijke figuren of hoofden, vaak met trekken van krokodillen en vissen. Dergelijk beeldsnijwerk is aangetroffen op lijmstokken, opscheplepels van kokosnoot, eetgerei, speren, dolken van obsidiaan, spleetgongs, kano's, bedden en architecturale elementen.

Slaginstrumenten, in allerlei vormen bestaande uit 2 of meer gestemde toetsen van hout, bamboe of synthetisch materiaal, steunend op 2 vibratiepunten, met klankbodems onder iedere toets afzonderlijk of onder alle toetsen gezamenlijk; bespeeld met stokjes of hamertjes; wereldwijd.

Stokken van een yard lang met schaalverdeling, gebruikt om te meten.

Gongspellen bestaande uit 9 of 10 in een houten raamwerk opgehangen bronzen komvormige gongs van dezelfde diameter, verschillende diktes voor verschillende tonen; bespeeld door er met vilt beklede stokken op te slaan; China.

Steunen die bestaan uit twee gekruiste houten stokken. Worden gebruikt om houtstammen te ondersteunen tijdens het zagen.

Metalen onderdelen met een vierkante steel, die in een gat in een aanbeeld kunnen worden gestoken.

Snaarinstrumenten, in allerlei vormen, bestaande uit een lange stok of stang met een knop aan beide uiteinden waarvan de snaren zijn bevestigd, 3 frets, een U-vormige kam, 1 of 2 klankbodems van een halve kalebas aan één uiteinde; bespeeld door strijken, tokkelen en slaan van de snaren; verschillende gebieden in Afrika.

Zagen (botte handzagen); bespeeld met de strijkstok van viool of cello.