Kleine binnenkamers grenzend aan of binnenin de naos, te vinden in sommige oude Griekse tempels.

Effen, doorgestikte of gewatteerde lagen textiel of leer, vaak zonder mouwen, die werden gedragen onder metalen wapenrustingen of als enige beschermende kledingstuk; waren in gebruik vanaf op zijn laatst de 12e eeuw tot het begin van de 15e eeuw.

Verwijst naar de periode en stijl die samenviel met de regeertijd van de opvolgers van Antoninus Pius, van wie de bekendste Marcus Aurelius was, circa 160 v. Chr. De beeldhouwkunst wordt getypeerd door de friezen die zijn gevonden op de sokkel van de zuil van Antoninus Pius, en kenmerkt zich door een hoge mate van reliëf, dramatische uitdrukking en een irrationeel gebruik van ruimte en schaal.

Aanduiding voor Romeinse munten van de 3e eeuw n.C. die zich kenmerken door een stralenkroon op de afbeelding van de keizer. Ze werden oorspronkelijk van zilver gemaakt en hadden waarschijnlijk een waarde van een dubbele denarius, later met een lager edelmetaalgehalte.

Wordt gebruikt voor meubels die door architecten zijn ontworpen, of zo zijn gemaakt dat ze passen bij de architectonische kenmerken van de ruimte waarvoor ze zijn ontworpen.

Wordt gebruikt voor lijsten die architectonische elementen bevatten.

Te gebruiken voor dat deel van een architectonisch ontwerpproces waarbij de eisen, voorwaarden, doelen en werkwijzen van een bouwproject worden bepaald en gedocumenteerd.

Wordt gebruikt voor spiegels waarvan de lijst sterk architectonische elementen bevat, vaak met zijpilaren en voetstukken.

Verlichtingssystemen voor de verlichting van onderdelen van gebouwen, ruimten of buitenkanten, voor visuele effecten.

Een kwalitatief hoogwaardig, volkomen gecontroleerd heet mengsel van asfaltcement en een zorgvuldig gesorteerd aggregaat van hoge kwaliteit, volledig samengeperst tot een uniforme, dichte massa.

Gebeeldhouwde stenen die worden aangetroffen op oude Noord-Amerikaanse vindplaatsen en waarschijnlijk onderdeel zijn geweest van een atlatl of speerwerper. Gedacht wordt dat een bannerstone aan het midden van dunne, wilgachtige schachten van de atlatl werd gebonden, waardoor de buigzaamheid van de speerwerper werd vergroot en een doelmatige, zwiepende beweging mogelijk werd. Bannerstones werden vaak zorgvuldig gehouwen uit decoratieve stenen en waarschijnlijk beschouwd als luxeartikelen en statussymbolen.

Rij stenen langs de rand van een gevel, daarmee een hellend dak afsluitend.

Aërofonen met een conische boring en drie of soms vier ventielen die ongeveer 2, 70 m lang zijn, in Bes-stemming.

Beschrijft menselijke stemmen en soms muziekinstrumenten met een toonhoogte lager dan tenor, maar hoger dan bas. Voor sommige instrumenten, zoals de hobo, verwijst de term naar het laagste register van de instrumentenfamilie.

Viola's met het bereik van een bas, gelijkend op de gamba maar met tien of meer extra metalen snaren vlak boven het bovenblad en onder de hals, die meeklinken of kunnen worden getokkeld met de linkerduim.

Korte, rechte stukken of gedeelten van lijstwerk, meestal met een ronde doorsnede, die in de Romaanse architectuur het zigzag-lijstwerk vormen. ' Voor de lijst in zijn geheel wordt `zigzagpatroon' + `lijstwerk' gebruikt.

Te gebruiken voor kleine rechthoekige met lint bedekte spelden met onderscheidende kleuren, gedragen op militaire uniformen bij voorgeschreven gelegenheden; zij vertegenwoordigen de medailles of decoraties die op gala-uniformen worden gedragen bij zeer officiële gelegenheden.

Prehistorische artefacten, waarvan de functie onduidelijk is, gemaakt van korte geweitakken van rendieren met aan één uiteinde een gat uitgeboord en vaak versierd. Op basis van een aanname over de functie gebruikte men voor dit soort artefacten eerst de term ���bâton de commandement'. De term ���bâton percé' beschrijft de vorm in plaats van de inhoud en dit is de term die tegenwoordig wordt gebruikt.

Zachte, plastische en lichtgekleurde klei gevormd door chemische veranderingen in vulkanische as. Wanneer het in water wordt geplaatst kan het tot een aantal maal de originele grootte opzwellen.

Een mengsel van zand, grind, puin of andere aggregaten dat bijeen wordt gehouden door een verhard cementmengsel.

Beton samengesteld uit kalk, zand en grind.

Wordt gebruikt voor het gieten van vloeibaar beton op de plek waar het moet harden.

Wordt gebruikt voor grote, machinaal aangedreven machines op wielen die over stalen wegdekbekistingen rijden en voor draagbare machines met grote schoepen die worden gebruikt om betonnen vloeren en platen glad te maken en af te werken.

Spijkers met twee koppen, de een boven de ander, die worden gebruikt voor tijdelijke constructies, zoals betonbekistingen en steigers. De spijkers kunnen het werk vastzetten en toch makkelijk worden verwijderd.

Machines die cement, aggregaat en water mengen in een ronddraaiende trommel om beton te maken.

Stalen spijkers met een diamantvormige punt die verhard is, zodat de spijker in beton kan worden geslagen zonder te verbuigen.

Verwijst naar massieve, dragende structuren van beton zonder opvallende kenmerken, die vaak onder water worden toegepast ter ondersteuning van een brug, kade of andere structuur, of op land als structureel of decoratief element.

Vlakke platen gemaakt van beton die in de architectuur worden gebruikt als structuurelementen.

Pompen die vooraf gemengd beton door een slang naar de gewenste plek persen.

Metalen staven, meestal met fabrieksfouten, die in beton en metselwerk worden verwerkt om voor extra stevigheid te zorgen.

Beton met een fijn aggregaat of mortel, dat in blokken of in kleine plakken wordt gegoten en waarbij speciale mallen gebruikt om deze op natuurlijke bouwstenen te laten lijken.

Betonmolens, meestal op rupsbanden, die beton aanmaken en aanbrengen op de grondslag.

Verf die wordt gebruikt op beton.

Personen die beton storten of met beton werken.

Machinaal aangedreven zagen die worden gebruikt om in onverhard beton groeven te maken om barsten tegen te gaan, of om harde betonnen platen te verzagen.

Grove deeltjes hard materiaal, zoals vergruisde kwarts of vuursteen, die worden gebruikt bij het maken van keramische voorwerpen. Ze worden uitgespreid onder kwetsbare voorwerpen om te voorkomen dat deze blijven kleven of beschadigd raken door aanraking gedurende het bakken.

Witte katoenen beddenspreien met geometrische patronen in boucléstof; oorspronkelijk vervaardigd in Bolton, Engeland en geïmiteerd in Noord-Amerika. Geen Nederlands equivalent.

Amerikaanse schommelstoelen uit de 19e eeuw die afgeleid zijn van Windsorstoelen. Ze hebben een houten zitting die omhoog buigt naar de spijlen van de opmerkelijk hoge gewelfde rugleuning met omgekrulde bovenregel. Ze zijn meestal gedetailleerd beschilderd of bewerkt.

Stoelen met hoge rugleuning en brede rugspijlen in het midden, die meestal een rugleuning en zitting hebben die met leer is bekleed. Ze kwamen veel voor in Amerika in de 18e eeuw.

Beddenspreien van boucléstof met patronen, meestal uitgevoerd met gekleurde wol; volgens Frans-Canadese traditie. Geen Nederlands equivalent.

Bloemen of kleine boeketjes die, meestal door mannen, in het knoopsgat van de revers worden gedragen.

Hoger gelegen tonelen in Elizabethaanse en hedendaagse Europese theaters, omvattende chamber en tarrase in Elizabethaanse theaters, hoewel er enige controverse is over hoeveel deze voorkwamen.

Een soort beton versterkt met steengruis of baksteen.

Woningen, vaak rijtjeshuizen, die zijn bedekt met bruinrode zandsteen.

Verzamelnaam voor kiezelachtige kalksteen of zandsteen met een open structuur, onder meer gebruikt voor molenstenen en bouwmateriaal.

Versieringen of insignes die worden gedragen, bijvoorbeeld op revers, en waarop een bepaalde leus of een bepaald patroon is gedrukt of geperst.

Dekens van Indianen uit het noordwestelijk kustgebied van de Verenigde Staten, met totemistische patronen uitgezet in knopen, vaak van zeeoorschelp of parelmoer; ze worden ceremonieel gedragen als symbool van status en macht.

Tapijten die bestaan uit kleine cirkeltjes van stof die in vieren zijn opgevouwen en in rijen op een basisstof zijn genaaid.

Schrijftafels met een lage opbouw, bestaande uit twee of drie rijen kleine laden die uit de achterkant oprijzen en rond de zijdes lopen. Waarschijnlijk zijn ze genoemd naar het Prince Regent's Carlton House aan het eind van de 18e eeuw.

Een ruwe, kiezelachtige of korrelige rotssoort die wordt aangetroffen in bepaalde gebieden van zuidelijk en oostelijk Engeland. Deze steensoort bevat een groot percentage ijzeroxide en is daarom altijd enigszins bruinachtig van kleur. Deze steensoort wordt hard nadat hij aan lucht wordt blootgesteld maar is niet erg duurzaam en wordt daarom niet beschouwd als een goede bouwsteen.

Surrogaat materiaal, gemaakt van lompen en andere vezelachtige stoffen vermengd met lijm; in toegepaste vorm vor de binnenversiering van huizen nauwelijks van papier-mach'e stucwerk te onderscheiden. LIT.

Meubelstukken met vakken of laden waarin zich kastjes bevinden die als afzonderlijk stuk meubilair kunnen dienen of bovenop het bureaublad worden gezet.

Wordt gebruikt voor voorbereidende tekeningen op ware grootte die gemaakt worden om een ontwerp over te drukken op het werkvlak van een schilderij, tapijtwerk of een ander groot werk.

Hoogdrukken die zijn gemaakt door het inkten van stukjes karton die aan een ondergrond zijn bevestigd.

Slakkenbeton waaraan een chemisch schuimmiddel is toegevoegd, waardoor een lichtgewicht slakkenbeton vol luchtgaatjes ontstaat.

Genus van één tot drie soorten uit het Middellandse Zeegebied van Europa, Azië en Afrika. Men denkt dat het een archaïsch overblijfsel is van zijn familie. Lang werd gedacht dat het genus slechts één levende soort (C. siliqua) bevatte, maar inmiddels denken sommige wetenschappers dat bepaalde Afrikaanse soorten er ook toe behoren.

Een gedeeltelijk ontbonden veldspaat-graniet gevonden in China en gebruikt met klei om oosters porcelein te maken.

Korte of lange tunica's, in het algemeen van linnen, die werden gedragen door mannen en vrouwen in het oude Griekenland.

Verwijst naar de Europese prehistorische spaantraditie, daterend uit de grote interglaciale periode van het Pleistoceen (1.600.000 tot 10.000 v. Chr.) en genoemd naar instrumenten die zijn aangetroffen bij Clacton-on-Sea in Essex (Engeland). De stijl kenmerkt zich door typische kern- en spaangereedschappen, in het bijzonder holle schrapers die mogelijk zijn gebruikt voor het gladmaken en vormen van houten speren. De gereedschappen zijn vergelijkbaar met die van de Soan-nijverheid in Pakistan en die welke zijn gevonden op diverse plaatsen in het oosten en zuiden van Afrika. De Clactoniëntraditie lijkt ook enigszins verband te houden met de Tayaciennijverheid uit Frankrijk en Israël.

Bouwmateriaal bestaande uit keramiek dat lijkt op steengoed; ontwikkeld in Engeland rond 1769 en voornamelijk gebruikt als architectonische decoratie.

Beton waarbij het aggregaat wordt gebonden aan een cementbrij die de mogelijkheid heeft om verspreide vaste deeltjes in zwevende toestand vast te houden.

Een wit tekenkarton dat door kunstenaars wordt gebruikt. Het heeft een textuur met kleine putjes die een gespikkelde tekening tot resultaat heeft.

Tangen met één rechte en één kromme kaak. Worden door smeden gebruikt.

Massief beton waarin bij het storten grote stenen, die elk 45 kg of meer wegen, worden ingebed. Deze zogenaamde breukstenen bevinden zich doorgaans op minder dan 15 cm van elkaar en op meer dan 20 cm van blootgestelde oppervlakken.

Recentelijk uitgestorven vingerdier dat verwant was aan het vingerdieren. Er zijn alleen subfossielen bekend (gedeeltelijk gefossiliseerde resten). De dieren waren twee keer zo groot als de aye-ayes die op Madagaskar voorkomen en leken daar morfologisch gezien sterk op.

Oplosmiddel voor nitrocellulose, celluloseacetaat, lijm en hars; wordt ook gebruikt in lak, verdunner en middelen om inkt te verwijderen.

Harpen waarbij de snaren over het algemeen allemaal zijn gestemd in de tonen van een enkele toonsoort. Vaak wordt er in elk octaaf een extra snaar toegevoegd voor een kleine septime of soms voor een grote kwart.

Een kleurloze, vluchtige, zeer brandbare vloeistof die mengbaar is met water.

Een kalksteensoort met een calciumcarbonaatgehalte dat tegen de 45% loopt; wordt gebruikt als vloeimiddel bij het smelten van ijzer, als bekleding voor gewone staalsmeltovens, voor de productie van magnesiummetaal, om mee te filteren en als bouwsteen.

Een type rytons waarin de halve kop van een ram samengaat met de halve kop van een zwijn of een ezel.

Zilveren munt van de Spaanse Nederlanden, gemunt sinds 1618 aan 60 stuiver, benaming voor de Nederlandse zilveren rijder, gemunt sinds 1659 aan 63 stuiver

Metselwerk van behouwen steen waarbij de tussenliggende voegen opgevuld zijn met breuksteen en mortel. Overdwarse lagen van steen dienen als bindstenen. Geïntroduceerd door de Oude Grieken en overgenomen door de Romeinen.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Kameroen.

Beton dat wordt gemaakt met expansief cement om veranderingen in volume tijdens het uitharden te verminderen of beheersen.

Te gebruiken voor diverse lichte vierwielige rijtuigen met een vouwdak die meestal plaats bieden aan twee passagiers en door de eigenaar zelf worden bestuurd; populaire sportvoertuigen na hun introductie halverwege de 18e eeuw; kan ook worden gebruikt voor auto's met soortgelijke kenmerken.

Te gebruiken voor motieven die bestaan uit kransen van bloemen, fruit of gebladerte die vanuit twee punten losjes naar beneden hangen. Te onderscheiden van 'slingers (behangsels)', dat verwijst naar decoratieve textiel op dezelfde wijze gedrapeerd.

Publicaties in een medium die worden uitgegeven in opeenvolgende delen, die genummerd of chronologisch zijn, en die zijn bedoeld om voor onbepaalde tijd door te lopen.

Bouwsteen of gewone baksteen, in Engeland vervaardigd uit Oxford-klei in het district Peterborough en algemeen gebruikt in Londen en omgeving.

Bekroning van een gevel, venster of ingang naar klassieke trant door een driehoekig segmentvormig lichaam. VWB. Tevens driehoekige of ruwweg driehoekige onderdelen, die soms ook gebogen of in het midden onderbroken kunnen zijn, en die portieken of openingen overdekken. Eveneens algemeen bij meubels, waaronder als bonnet tops.

Wordt gebruikt voor frontons waarvan de lijnen hetzij bovenaan, hetzij onderaan, hetzij op beide plaatsen zijn onderbroken. Wordt vooral gevonden op laat-antieke, barokke en maniëristische architectuur, en op Chippendale meubels.

Zowel op meubilair als in de architectuur aangetroffen gebroken frontons met S-vormige zijden die eindigen in naar binnen gerichte krullen en in het middelpunt vaak worden gescheiden door een fioel of urn.

Frontons met een bovenkant in de vorm van een gesegmenteerde boog.

Beton dat versterkt is door middel van een ingesloten wapening die meestal uit stalen staven bestaat.

Raam, geheel of gedeeltelijk samengesteld uit stukken gekleurd of gebrandschilderd glas, die zijn gevat in betonranden.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor Engelse vouwstoelen uit het begin van de 17e eeuw, waarvan de poten elkaar van voor naar achter kruisen en de armleuningen aan de rugleuning en en de voorste regel van de zitting vastzitten. Ze zijn waarschijnlijk gebaseerd op een stoel die werd gebruikt door de laatste abt van Glastonbury in de kathedraal van Wells.

Een taaie, elastische, eiwitachtige substantie die overblijft nadat de bloem van tarwe of ander graan is gewassen om zetmeel te verwijderen.

Karton bestaande uit een vel golfpapier met klevend glad bordpapier aan één of beide zijden. Kan zijn gemaakt van goede kwaliteit papier, of van goedkoper papier, bijvoorbeeld als het karton is bedoeld voor kortstondig gebruik of transport (bijvoorbeeld in de vorm van dozen).

Gewelven met een profiel van ongeveer een kwart cirkel, bijvoorbeeld zoals gebruikt wordt om een gangpad in een kerk te overdekken.

Wordt gebruikt voor gewelven waarin de lagen stenen zo gelegd worden dat ze een lichte helling maken en tegen de voorgaande laag leunen, waardoor bekisting niet noodzakelijk is.

Beton dat niet uiteenvalt wanneer het wordt blootgesteld aan constante of cyclische verhitting bij een temperatuur die lager is dan nodig om een keramische verbinding te maken.

Naaldkant met afzonderlijk gekloste delen, ontstaan in de 18de eeuw in Devon en geïnspireerd op Brusselse kant. Kenmerkende motieven zijn de roos, distel en het klaverblad. Het geheel is vaak minder verfijnd en kwaliteitsvol dan het Brusselse voorbeeld.

Gewoon gietpleister bestaande uit 100 delen vaste stof en 45 delen water.

Geperst kartonpapier met gelaagd papier aan de buitenzijde geplakt. Kunstenaars gebruiken het gewoonlijk als een tijdelijke support.

Betonnen palen die op een permanente plaats worden gestort.

De bovenste pleisterlaag in fresco, waar de schilder de afbeelding op aanbrengt terwijl het nog nat is.

Wordt gebruikt voor hard, compact, wit steengoed dat in Engeland werd ontwikkeld tijdens de 18e eeuw als een goedkope vervanger voor porselein; van oorsprong uitbundig versierd, maar vooral gebruikt als eenvoudig en goedkoop wit tafelgerei gedurende bijna de hele 19e eeuw.

Beton met een lage warmtegeleiding dat wordt gebruikt als warmte-isolatie.

Glanzend karton dat aan beide zijden een klei-coating heeft. Het wordt voornamelijk gebruikt voor menus en drukwerk.

Gegraveerde rekenpenningen of muntjes die sinds de 13e eeuw werden gebruikt als hulpmidel bij het maken van berekeningen; vaak zijn het kopïëen van munten uit dezelfde periode. Na de 16e eeuw voornamelijk gebruikt als souvenirs.

Een stevig, gelaagd karton dat geen jutevezel bevat maar meestal is gemaakt van sulfaat met pulp van afvalpapier; het wordt vooral gebruikt voor het vervoeren van bakken en dozen.

Beton gemaakt van een mengsel van kalk, zand en grind. Het werd overal gebruikt voordat het kalkbindmiddel werd vervangen door portlandcement.

Hoeken van een gebouw, versierd met een uitstekende metsellaag, pilaster of dergelijk element.

Constituerende, staatkundige en bestuurlijke onderdelen binnen bepaalde Europese landen met een federaal systeem, zoals Zwitserland.

Verwijst naar het werk van een groep kunstenaars die in de 18de en vroege 19de eeuw in de Europese stijl schilderden voor Europese begunstigers. De stijl kenmerkt zich door de onderwerpen, bijvoorbeeld gezichten van Kanton, botanische tekeningen en voorstellingen van beroepen, zoals het maken van porselein en het verbouwen van thee.

Gebouwen waarin het laagste van de Nederlandse rechtscolleges zetelt, bevoegd tot kennisneming van kleine burgerlijke zaken en tot berechting van overtredingen; komt overeen met 'county courthouses' in de V.S. en 'county halls' in het Verenigd Koninkrijk.

Wordt gebruikt voor kampementen die door troepen worden opgebouwd voor langer verblijf tijdens een veldtocht, vooral in de winter.

Rechters van een lage rang met jurisdictie over kleinere overtredingen en enkele civiele zaken die per statuut zijn voorgeschreven.

Tonnen waarin melk of room wordt omgeroerd, geklopt of geschud door een draaiende karnstok waardoor de vetbolletjes worden gescheiden van de vloeistof en men op deze manier boter verkrijgt.

Type dun, stijf bordpapier, gemaakt van chemische pulp of lompen van goede kwaliteit. Gewoonlijk gebruikt voor kaarten, borden, afdrukmateriaal en dozen van hoge kwaliteit. Gebruik voor goedkoop bruin golfkarton waarnaar soms wordt verwezen als 'karton' de term 'golfkarton'.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Kartonnen of plastic dozen die worden gebruikt voor opslag of verzending, vooral die welke vrij klein zijn en die, indien gevuld met handelswaar, in een grotere of sterkere verpakking worden gedaan voor transport.

Stucco met een korrelig oppervlak, gebruikt in de architectuur.

Een type organisch oplosmiddel dat wordt gebruikt in verf- en vernisafbijters en als een oplosmiddel voor lak en plastic.

Oölitische kalksteen die wordt gewonnen in de omgeving van Ketton in het Engelse Leicestershire. Voornamelijk gebruikt als bouwsteen.

Schepen voor de kreeftvisserij, ontworpen in Kingston, aan Massachusetts Bay, in de Verenigde Staten, met twee masten en sprietzeilen, half verdekt en met een vierkant achtersteven; na ca. 1800 werden ze iets aangepast voor het wedstrijdzeilen en pleziervaart.

Verwijst in het algemeen naar het onderwijs in en de studie naar een of meerdere beeldende kunsten op alle niveaus, dus inclusief de lessen van amateurs en professionals, en van kunstleraren.

Omvat die soorten lijstwerken die oorspronkelijk in de architectuur zijn ontworpen, hoewel ze ook vaak worden aangepast voor toepassing op andere voorwerpen.

Muurbedekkingen met reliëfwerk bestaande uit een opgedrukt mengsel van lijnzaadolie, zaagsel en kalk dat op een stoffen ondergrond is aangebracht. Werkwijze gepatenteerd door Frederick Walton in 1877.

Beton met minuscule luchtbellen die de werkbaarheid en vorstbestendigheid verbeteren.

Het systematische onderzoeken van land- of watergebieden vanuit een vliegtuig.

Stijf karton met decoratief papier, folie of stof daarop en soms met een textuuroppervlak; wordt gebruikt voor het matteren van tweedimensionale kunstwerken of documenten.

Een keton vooral gebruikt als oplosmiddel.

Een stijlfiguur waarbij in plaats van het bedoelde iets anders wordt genoemd, op grond van een bepaalde geassocieerde betrekking.

Verwijst naar het Engelse porselein en aardewerk dat vanaf 1793 door Thomas Minton werd vervaardigd in Staffordshire. De stijl omvat zowel majolica, Parian ware, Palissy ware en blauw bedrukt aardewerk.

Membranen die worden gebruikt in muziekinstrumenten en andere geluidsapparatuur om het geluid dat het apparaat maakt, of dat de menselijke stem voortbrengt te wijzigen; hun vibraties kleuren de tonen met een zoemende nasale klankkleur.

Een soort graniet uit Engeland dat wordt gebruikt als bouwsteen en vaak wordt gewonnen uit de bovenste grondlaag van heiden.

Gelamineerde soort mat karton, gemaakt van linnen of katoenen vodden of van ontzuurde en gebufferde papierpulp. Het wordt vaak gebruikt om foto's met een drager van een lagere kwaliteit opnieuw in te lijsten.

Karton dat bestaat uit gezuiverde cellulose-houtpulp waaruit de lignine is verwijderd en waaraan een alkalische buffer is toegevoegd.

Korte lichte musketten met een gladde loop en een groot kaliber.

Voorgespannen beton waarin buizen, leidingen of kanalen worden aangebracht op plaatsen waar stalen wapening noodzakelijk is. Nadat het beton is uitgehard, wordt wapeningsstaal in de buizen gebracht, op de juiste spanning gebracht en aan de uiteinden verankerd.

Verankerde drijvende toestellen die als baken dienen voor de scheepvaart door de grenzen van de bevaarbaarheid aan te geven op waterwegen of gevaren te markeren, zoals wrakken, rotsen, mijnen, schietterreinen of telegraafkabels.

Verwijst naar een filosofie die is ontwikkeld door Plotinus in Alexandrië in de 3de eeuw n. Chr., waarbij deze een aangepaste versie van het platonisme combineerde met aspecten van het joodse en christelijke gedachtegoed, en mogelijk ook van oosters mysticisme. In het neoplatonisme is er één bron waaruit alles wat bestaat, voortkomt en waarmee een individuele ziel op mystieke wijze kan worden verenigd. Bovendien bestaan er meerdere zijnsniveaus, waarvan het fysieke universum dat zintuiglijk waarneembaar is, het laagste is. Van het neoplatonisme zijn in de loop van vele eeuwen verschillende vormen ontwikkeld; het leefde talloze malen opnieuw op in de geschiedenis en is vaak aangepast.

Een optisch effect dat zich manifesteert als een reeks afwisselend licht en donker gekleurde ringen. Het wordt meestal veroorzaakt door een stuk glas met een rond oppervlak dat ligt op een ander stuk met een plat oppervlak. Hierdoor ontstaat een interferentie van lichtgolven. Genoemd naar de Engelse natuurkundige Sir Isaac Newton, die als eerste onderzoek verrichtte naar de eigenschappen van de ringen.

Beton met een eenheidsgewicht van ongeveer 55 kg per 0,03 kubieke meter, gemaakt van een mengsel van normaal gewicht.

Chromatische hoorns met beugelvormige buizen van verschillende lengte, met zuigers, glijdende sluiters en ventielen om met iedere gewenste buislengte te kunnen spelen; sinds de 19de eeuw.

Benadering van kunstonderwijs, gebaseerd op de integratie van de vier disciplines toegepaste kunst, kunstkritiek, kunstgeschiedenis en esthetica.

Een licht betonmengsel dat nauwelijks of geen fijn aggregaat bevat.

Een dikkere en ietwat stuggere vorm van ‘railroad-karton’, meestal zes- of achtlaags dik. Opplakkarton is meestal slechts aan één kant bedekt met wit of gekleurd papier.

Wordt gebruikt voor secondaire oppervlakken waarop kunstwerken, vaak afbeeldingen op papieren ondergrond, worden geplaatst. Gebruik 'dragers (schilder- en tekenmaterialen)' voor het materiaal dat wordt gebruikt als ondergrond voor afbeeldingen.

Fotografische beelden die men maakt door een negatief af te drukken op een glazen plaat met een laagje zilveremulsie. De achterkant van de glasplaat werd beschilderd met bananenolie gemengd met goud of bronspoeder om de afdruk een gouden tint te geven. Edward Sheriff Curtis (1868-1952) maakte deze techniek populair.

Goedkope, machinaal geweven dekens die door de Pendleton Woolen Mills in Oregon voor de handel met de Indianen werden gemaakt en speciaal naar Indiaanse voorkeuren werden ontworpen. Geen Nederlands equivalent.

Diverse tangen die worden gebruikt om voorwerpen op te pakken,in tegenstelling tot het vasthouden van het voorwerp terwijl het wordt gesmeed of gehanteerd.

Te gebruiken om werken te beschrijven van het noordelijk deel van de Afrikaanse etnische groep Tonga, die leeft in een groot gebied rond de Zambezirivier en in delen van Zambia, Zimbabwe, Malawi, Mozambique en Zuid-Afrika.

Verwijst naar de filosofie van Plato of naar elke filosofie die is geïnspireerd door Plato, met name het idee van Plato dat de fenomenen die met de zintuigen worden waargenomen, een niet-perfecte en vergankelijke weerspiegeling zijn van de ideale vormen van een onveranderlijke en eeuwige werkelijkheid. Deze absolute werkelijkheid (of werkelijkheden) geeft waarde en betekenis aan ieders bestaan, en met name aan het menselijk leven.

Stollingsgesteente dat in tegenstelling tot vulkanisch gesteente op grote diepte is gevormd door kristallisatie van magma en/of door chemische verandering. Het heeft doorgaans een granietachtige textuur met een gemiddelde tot groffe korrel.

Grote, zware harnasonderdelen die zijn gevormd als een vleugel of schelp en bevestigd aan het onderste @'cannon' van het onderarmstuk; ze werden gedragen met toernooiuitrustingen ter bescherming van de elleboog en oksel.

Beton met vezels van materialen als glas, asbest, hout, staal en plastic, waardoor het minder zwaar wordt maar wel een grotere trekkracht krijgt.

Beton waarin een organisch polymeer als bindmiddel dient.

Shows die vaak in de openlucht worden gehouden en waarin thema's worden uitgewerkt aan de hand van spektakels in plaats van opeenvolgende verhalende en dramatische karakterisering.

Activeringsanalysemethode waarbij chemische elementen worden gezocht door protonen te induceren.

Type goedkoop karton dat is gemaakt van gemengd papierafval en mechanische houtpulp.

Een lichtbruin of vaalgeel dolomiet dat goed gecementeerd en breukvrij is. Het is bij uitstek geschikt voor bouwdoeleinden. Het wordt vaak gebruikt als bouwsteen in het Canadese Toronto, omdat het wordt gewonnen in het zuiden van Ontario. Queenston-kalksteen bedekt de cuesta van Niagara. De winning in Queenston begon rond 1840, maar daarvoor zochten Schotse kolonisten al naar bouwmaterialen in de kalksteenbedden. De huidige groeve is een van de oudste van Canada.

Hybriden van de viool en de viola, populair in de late 18de eeuw.

Spaanse en Portugese koloniale, zeer kleine, lage tafels met meestal snijwerk zonder reliëf en zware afhangende randen.

Kalkhoudend zandsteen die wordt gewonnen in de omgeving van Reigate in het Engelse Surrey. Voornamelijk gebruikt als bouwsteen.

Metalen delen, soms met sieraden bezet, die het andere einde van een riem of gordel omvatten dan dat waaraan de gesp is bevestigd.

Handelsnaam voor een grote en gevarieerde reeks kartonnen met textuur lijkend op coquillekarton.

Grote ronde kamers.

Wordt gebruikt voor ronde gebouwen, die meestal zowel aan de buitenkant als een de binnenkant rond zijn en worden afgedekt met een koepel.

Cirkelvormige ordeningen van wegen die zijn gemaakt bij de kruising van twee of meer wegen, om de doorgang van de ene naar de andere weg te vergemakkelijken.

Vaten uit de Griekse oudheid in de vorm van een dierenkop, werden vaak gebruikt als drinkgerei of om wijn in een ander vat te gieten.

Kleine, beschilderde kleifiguren, oorspronkelijk afkomstig uit de Provence, die worden gebruikt in kersttaferelen.

Een zeer licht cellenbeton dat wordt gemaakt door geprepareerd schuim toe te voegen of door gasvorming in het ongeharde mengsel te veroorzaken.

Beschrijft mahonie, satijnhouten en beschilderde meubels uit Engeland en de Verenigde Staten tussen 1790 en 1805, gebaseerd op de ontwerpen van de Engelse meubelmaker Thomas Sheraton (1751-1806). De drie invloedrijke boeken van Sheraton tonen een geleidelijke ontwikkeling van de neoklassieke naar de Empire-stijl. Maar tegenwoordig wordt zijn naam gebruikt om de algemene meubelsmaak aan het einde van de 18de eeuw aan te duiden.

Jongenspakken, met een broek die wordt vastgeknoopt aan de taille van het bijbehorende jasje of gilet; gedragen aan het eind van de 18e en het begin van de 19e eeuw. Geen Nederlands equivalent.

Relatief licht beton gemaakt met hoogovenslakken als het ruwe aggregaat.

Licht beton gemaakt met sintel als grof aggregaat.

Een lichte bouwsteen die is gemaakt van slakkenbeton en die vaak wordt gebruikt voor tussenwanden binnenshuis.

Een blauwgrijze Beierse kalksteen.

Lichte herenfaëtons voor plezierritjes of showwedstrijden die meestal bestaan uit tilburykasten op vier wielen, vaak met stoelen met rugleuning van dunne sierlijke latjes en een zeer eenvoudig achterbankje voor de knechten.

Officierspieken met een kop als die van diverse ander stokwapens, maar meestal met een brede, puntige kling met een ronde basis en vaak twee puntige uitsteeksels zoals bij een partisaan, of een dwarsbalk zoals bij een everzwijnspies; gebruikt in Europa van de 18e tot halverwege de 19e eeuw door onderofficieren van de infanterie, in het bijzonder door Engelse sergeanten.

Bouwmateriaal bestaande uit cement, zand of vergruisde sintel en water, dat door een luchtdrukapparaat wordt gestuwd.

Te gebruiken voor giggen zonder daken, die werden ontworpen aan het begin van de 19e eeuw; te onderscheiden van 'tilbury's' door hun ophanging en de extra bagageruimte onder de bank.

Karton gemaakt van stro, bepaalde grassoorten en ander papiermateriaal met weinig cellulose.

Een zwaar, egaal karton bedekt met een grondlaag die voldoende ruwheid bezit voor het gebruik van olieverf.

Genus van drie soorten tropische hardhoutbomen die inheems zijn in Zuid- en Zuidoost-Azië, met name in India, Pakistan, Bangladesh, Myanmar (Birma), Indonesië en Thailand. Gewoonlijk vindt men ze in moessonbossen.

De overweging tussen belastingen en spanningen in architectonische ontwerpen volgens recente architectuurtheorieën.

Te gebruiken voor de bestudering van het patroon, de vorm en evolutie van grootschalige delen van de aardkorst, zoals bekkens, verstoorde gordels, landtongen en continentale platten. Gebruik 'structurele geologie' voor de studie van kleinere, afzonderlijke geologische structuren.

Te gebruiken voor beton dat in vloeibare vorm wordt gestort op de plaats waar het hard moet worden, als deel van een bouwconstructie. Gebruik 'voorgestort beton' voor beton dat niet op de plaats van bestemming is gestort en uitgehard.

Zilveren munten van verschillende waarden die in de 16e eeuw in Frankrijk werden gebruikt.

Middelgrote zilveren munten die in Italië tussen 1475 en 1846 werden gebruikt.

Zware, onregelmatig geronde, eivormige en langwerpige stenen, aangetroffen op neolithische vindplaatsen in de Sahara, met een groef over het midden. Uit afbeeldingen in rotsinkervingen is bekend dat ze gebruikt werden om tamme dieren zoals vee aan vast te binden, of om touwvallen en -strikken voor wilde dieren te maken; het touw werd op de plaats van de groef rond de steen gebonden of geknoopt en het gewicht van de steen voorkwam dat het dier wegliep.

Verwijst naar de cultuur van een van de drie hoofddivisies van de Sioux. De Teton bestond uit zeven grote, autonome divisies: Blackfoot, Brulé (Hoger en Lager), Hunkpapa, Miniconjou, Oglala, Sans Arcs en Oohenonpa.

Zandsteen die sinds de dertiende eeuw dienst doet als dakmateriaal in het bovenste deel van de Colne-vallei in Engeland.

Verwijst naar een stijl die zijn naam ontleent aan de gelijknamige stad in het zuiden van het tegenwoordige Myanmar, gelegen op de vlakten van Tenasserim; het is een vroege Mon-hoofdstad die tot de 11de eeuw als belangrijkste centrum van de Indiase cultuur werd beschouwd. Opvallende kenmerken van de stijl zijn het Mon-beeldhouwwerk, de brahmaanse stèles van steen en de stenen bas-reliëfs van de godheden Visjnoe, Ananta, Brahma en Shiva, in diverse meditatieve houdingen.

Onderzetters, soms op korte pootjes waarop een theepot geplaatst wordt om het onderliggende oppervlak te beschermen tegen de hitte.

Gestandaardiseerde informatieweergave over een kunstwerk of andere culturele objecten met daarop de unieke gegevens van het object en een beschrijving daarvan. Vaak staat de naam van de kunstenaar erop, de titel van het kunstwerk, het jaar waarin het gemaakt is, het gebruikte materiaal, de afmetingen en de locatie. Doorgaans bevat het ook een uniek identificatienummer (zoals een registratienummer), informatie over auteursrechten en een vermelding van degene die het werk ter beschikking heeft gesteld (indien van toepassing).

Grote fusten voor het opslaan van vloeibare stoffen, vooral wijn, ale of bier.

Verwijst naar de stroming in de late 19de eeuw en de vroege 20ste eeuw die werd vertegenwoordigd door Britse en Amerikaanse kunstenaars als George Inness, James McNeill Whistler en Dwight Tryon. De stroming gaf vorm aan een schilderstijl die leek op het impressionisme en die werd gekenmerkt door zacht, diffuus licht, gedempte tinten en objecten met vage, nevelige contouren; de stroming dwaalde af van het impressionisme en ging symbolistische trekken vertonen, zoals het gebruik van neutrale paletten, uitdrukkingen van beschouwende aard en een subjectieve stijl waarin het creëren van een sfeer of stemming centraal stond.

Een tondeldoos werd gebruikt voor het ontsteken van vuur. Het bevatte een licht ontvlambaar materiaal, zoals katoen of de hoed van een zwamsoort, de tonderzwam. Hierbij was nog een vuursteen en een metalen ring nodig.

Elke zeer vlambare, droge substantie die gemakkelijk vlam vat en wordt gebruikt om vuur te maken of om vuur naar iets anders over te brengen.

Ronde schilderijen. Gebruik 'medaillons (ornamentgebieden)' voor ronde tweedimensionale motieven; gebruik 'Tori' voor ronde panelen in de architectuur.

Wordt gebruikt voor ronde lijsten waarbij het voornaamste lijstwerk bestaat uit een slinger die helemaal rondloopt, of uit een ornamentele lijst die vaak is versierd met een plat lijstwerk of decoratieve staven aan de binnen- en buitenrand.

Een theaterproductiesysteem gebaseerd op een duurzame verbintenis met acteurs, en vaak met een vaste locatie of theaterstructuur. Professionele toneelgezelschappen kwamen tot ontwikkeling tijdens de Renaissance, met het verstedelijkingsproces in de grote Europese landen als stuwende kracht. Tegenwoordige toneelgezelschappen werken nog op basis van hetzelfde model als de vroegste vormen: een groep acteurs, scenarioschrijvers en technici die zich wijdt aan het verzorgen van toneelvoorstellingen.

Toneelgordijnen die in het midden opengaan doordat ze diagonaal omhoog en opzij worden getrokken.

Te gebruiken voor de professionele studie die is gericht op de bestudering van toneel, waarbij training, oefening en studie tijdens het beoefenen van het toneel gebeuren. Gebruik 'theaterwetenschap' voor de academisch georiënteerde bestudering van theater.

Geheel van apparaten, waarmee het beweegbare decor en de licht- en geluidsinstallaties worden bediend.

Wordt gebruikt voor de verzameling decors, rekwisieten en licht- en geluidssystemen die zijn gemaakt om een achtergrond te vormen die wordt gebruikt in een toneelvoorstelling, zowel binnen als buiten.

Personen die met bewegingen, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, gesproken teksten en intonaties een fictief personage ten tonele voeren in een theater of voor een film- of televisieproductie.

Delen van theaters die het toneel en de ruimte erboven omvatten.

De acteerruimten van upper stages, gelegen voor de chambers van Elizabethaanse theaters.

Het oppervlak van een toneel, gewoonlijk van hout gemaakt, waarop de spelers hun spel opvoeren.

Ruimten boven het toneel, buiten het zicht van het publiek, die tijdens een voorstelling worden gebruikt om hangende achtergronden op te slaan.

Doorlopende verticale delen metselwerk, één steen dik.

Messing- en groefverbindingen waarvan de messing de vorm van een wig heeft en de groef taps toeloopt zodat de messing erin past.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het Tongavolk uit de Republiek Tonga. Typische voorbeelden van kunstnijverheid van het Tongavolk zijn gevlochten manden, houtsnijwerk, figuratieve beeldhouwwerken en schorsdoeken.

Gewelven met een eenvoudig, halfrond dwarsprofiel ondersteund door evenwijdige muren of arcades.

Varen die inheems is in Europa en die men incidenteel in Noord-Amerika vindt. De planten hebben uitzonderlijk eenvoudige bladeren zonder lobben.

Verwijst naar de porseleinstijl die ontstond tijdens de regeerperiode van keizer Tongzhi, 1862-1874. De stijl kenmerkt zich door de heropleving van Kangzhi-producten voor de export en wisselende stijlen voor gebruik aan het hof.

Gelamineerde harnasstukken in de vorm van lange, wijde trechters die het lichaam bedekken van het middel tot de knieën; karakteristiek onderdeel van sommige harnassen voor gevechten te voet.

Wordt gebruikt om dingen te beschrijven die gewelfvormig zijn gebouwd of dingen die worden afgedekt of afgesloten door een gewelf.

Stoelen met een stevige, ronde houten rug, waarbij de grovere soort werd gemaakt door het wegsnijden van delen van een vat. Voor luie stoelen met een halfronde rug gebruik 'ronde luie stoelen'.

Slaginstrumenten met een gebogen klankkast, doorsnede in het midden groter dan aan de uiteinden.

Beton dat wordt geleverd in een niet-geharde staat, klaar voor direct gebruik

Wordt gebruikt voor situatietekeningen met landschapsarchitectonische informatie, zoals terreinindeling en locatie en omschrijving van beplanting, sproeiers of lichtvoorzieningen.

Betonstaal gemaakt met uitsteeksels of richels om een betere verbinding te vormen met het beton.

Beton waarin op kunstmatige wijze effectieve, inwendige spanningen worden opgewekt, meestal met behulp van gespannen staal, voordat het bouwwerk wordt verzwaard.

Beton dat niet op de plaats van bestemming wordt gestort en uitgehard. Gebruik 'ter plekke gestort beton' voor beton dat, als deel van een bouwconstructie, in vloeibare vorm wordt gestort op de plaats waar het hard moet worden.

Beeldende of ornamentele vertoningen van licht, geluid of rook die worden voortgebracht bij het gebruik van explosief materiaal dat meestal is opgebouwd uit een papieren huls die een brandbare stof bevat, een oxyderend middel en soms een metaalzout voor kleureffect. Voor het explosieve gedeelte wordt de term 'vuurwerk' gebruikt.

Hamers met een rond slagvlak, een afgekante nek en een pen die taps toeloopt tot een ronde punt; een hamer voor algemene doeleinden.

Tapijten die net zoals Brusselse tapijten zijn geweven met lussen, maar verder verschillen doordat ze zwaarder zijn, gesneden velours polen hebben, over het algemeen van beter materiaal zijn gemaakt en ontwerpen hebben die zijn gebaseerd op Oosterse tapijtpatronen.

Benaming die vrij soepel wordt gebruikt voor de Wooton kabinetkantoorsecretaires en de '@rotary desks' die beiden door William S. Wooton zijn uitgevonden. Gebruik waar mogelijk een meer specifieke benaming.

Verwijst naar de cultuur van een van de drie hoofddivisies van de Sioux. Onder de Yankton vielen de Yankton en Yanktonai.

Een soort beton dat dient als isolatiemiddel.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 16 millimeter. Bij stomme films zijn de beelden aan beide zijden geperforeerd; bij gesproken films slechts aan één zijde, aangezien de andere zijde als geluidsspoor fungeert. De 16-millimeterfilm kwam in 1923 op de markt voor amateurgebruik en ontwikkelde zich tot een standaardmedium voor thuisfilmmakers en voor cineasten die hun werk niet voor algemene vertoning in bioscopen wilden produceren. Filmmateriaal van dit formaat wordt doorgaans gebruikt voor onafhankelijke films, documentaires en educatieve films.

Speelfilm met een beeldbreedte van 65 millimeter en transportgaatjes aan beide zijden. Wordt vaak overgezet naar 70-millimeterfilm voor bioscoopvertoning.

Filmformaat voor projectiedoeleinden met een beeldbreedte van 70 millimeter, met transportgaatjes aan beide zijden. Speelfilms die op 35 of 65 mm zijn opgenomen, kunnen worden overgezet en vergroot naar 70 millimeter, voor breedbeeldvertoning en distributie.

Beeldend, plastisch of architectonisch gebied of kenmerk van een compositie die de aandacht trekt.

Gebeurtenissen waarbij de aarde schokt of beeft. Twee hoofdgroepen worden onderscheiden, vulkanisch (zwak) en tektonisch (zwaar), according to the major precipitating factor.

Verwijst naar geestelijken binnen de Anglicaanse Kerk die verantwoordelijk zijn voor het assisteren van de diocesane bisschoppen bij ceremoniële functies en administratieve werkzaamheden. Tot de gebruikelijke taken van de aartsdeken behoren het algemeen beheer van de parochie en aandacht voor zaken die de kerkgebouwen en andere kerkbezittingen betreffen. Aartsdekens hebben de aanspreektitel 'Hoogeerwaarde'. De functie bestond vroeger ook in de rooms-katholieke en Grieks- en Russisch-orthodoxe kerk; in de katholieke kerk is deze functie nu vervangen door die van vicaris-generaal.

Oud-Romeinse zijrafels of dressoirs die meestal een tafelachtig onderstuk en een bovenstuk met planken hebben. Ze worden gebruikt om kostbaarheden te vertonen.

Verwijst naar de periode in de Europese prehistorische ontwikkeling van stenen gereedschap tot iets na 700.000 v. Chr. Deze periode dankt zijn naam aan gereedschappen die zijn gevonden in sedimentgesteente in een voorstad van Abbeville (Frankrijk). De cultuur kenmerkt zich door onderscheidende stenen gereedschappen, waaronder de vroegste aan twee zijden afgeschilferde handbijlen, met diepe slijtsporen, gekartelde randen en dikke scherven.De periode wordt gewoonlijk in nauw verband gebracht met de Acheuléen traditie. De vroegste handbijlcultuur in Europa stond vroeger bekend als Chelléen, maar wordt nu Abbevillien genoemd. De werktuigen uit Chelles (Frankrijk), die vroeger model stonden voor deze cultuur, worden tegenwoordig gerangschikt onder Acheuléen.

Voorbereidende schetsen voor schilderijen die deel uitmaken van de onderschildering en die de tonale verhoudingen van een schilderij bepalen; ook driemensionale voorbereidende schetsen voor beeldhouwwerken, waarin de grote lijnen al zijn vastgelegd.

Wordt gebruikt voor boeken waarin de letters van het alfabet worden afgebeeld, vaak in combinatie met illustraties, in sommige gevallen bedoeld om het alfabet te leren, in andere om illustrators in de gelegenheid te stellen hun kunsten te vertonen.

Kartonnen of houten leesboekjes die bestaan uit twee of drie bladzijden waarop de letters van het alfabet alsmede getallen, eenvoudige tekst en soms afbeeldingen worden (af)gedrukt. Vaak wordt het afgedrukte ter bescherming voorzien van een laklaag. Te onderscheiden van 'ABC-boekjes'. Deze abecedariums bestaan meestal uit TTn vel perkamentpapier of een laagje papier dat op een dun houten bord is geplakt. Vroeger werden zulke plankjes soms beschermd door een doorzichtige plaat van hoorn.

Verwijst naar kunststijlen die ontstonden als reactie op de traditionele Europese opvatting volgens welke de kunst wordt geacht de natuur te imiteren. In zijn meest strikte vorm verwijst de term naar 20ste-eeuwse westerse schilderkunst, beeldhouwkunst of grafische kunst waarvan de vormentaal in geen enkel opzicht verwijst naar objecten uit de zichtbare wereld. De term wordt ook wel toegepast op kunst waarin natuurlijke vormen op vereenvoudigde of veranderde wijze worden weergegeven, maar waarin deze vormen niet volledig zijn uitgebannen. Gebruik 'abstractie' voor het proces waarbij algemene begrippen worden geformuleerd door middel van abstrahering van gemeenschappelijke kenmerken van zaken.

Overeenkomend met de architectonische theorieën van de Europese en Amerikaanse academies voor bouwkunde.

Voorwerpen zoals stoffen, schermen, gordijnen of canvas, gebruikt als passende achtergrond achter de onderwerpen van foto's, schilderijen of andere beeldende media, of achter acteurs en rekwisieten in een theatervoorstelling of -toneel.

Procedé waarbij afbeeldingen worden overgebracht door het schilderen van nat acryl op een papieren afdruk, waarna het papier wordt weggewreven waardoor alleen de kleurstof, toner of inkt in het acryl resteert.

Verwijst naar de uitvoerende kunsten die worden gekenmerkt door bewegingen, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, gesproken teksten en intonaties die dienen om een fictief personage gestalte te geven op het toneel, in de film of op televisie. De acteerkunst is geen vorm van mimicry, exhibitionisme of imitatie, maar wordt gekenmerkt door de vaardigheid om te reageren op denkbeeldige prikkels en door een hoge mate van gevoeligheid, intelligentie en het vermogen om de bedoelingen en gevoelens van een personage aan het publiek over te brengen.

Een onderzoeksmethode voor het zoeken van chemische elementen in een materiaal door het materiaal te beschieten met neutronen, met geladen deeltjes zoals protonen, of met gammafotonen.

Vroeg filmgenre, dat werd beoefend vóór 1910. Het bestond uit stomme films van zeer korte lengte die mensen en gebeurtenissen uit het dagelijks leven lieten zien, gewoonlijk in authentieke vorm maar soms gemanipuleerd.

Wordt gebruikt voor nissen of kleine kapellen, vaak bedoeld voor beeldhouwwerken of raamwerken rond deuren of ramen die worden gevormd door zuilen, uitkragingen of pilasters, die een fronton of afdak ondersteunen.

De oudste Romeinse geldsoort die hoofdzakelijk bestond uit ruwe, onopgemaakte of niet afgewerkte klontjes brons van verschillend gewicht.

Verwijst naar de neolithische cultuur die aan het begin van het 2de millennium v. Chr. op de hellingen van het Afanasyevskaya-gebergte werd gevestigd. Op sites zijn graftomben gevonden die waren gemarkeerd met cirkels van stenen, die symbool stonden voor de zonnegod; latere graftomben hadden de vorm van grafheuvels of grote aardhopen. Het aardewerk in de vroegere graven bestond uit langwerpige, bolvormige vaten met visgraatpatronen; het latere aardewerk had een platte bodem.

Belangrijke autonome of semi-autonome eenheden van een organisatie. Gebruik 'departementen (organisatorische eenheden)' voor andere organisatorische eenheden die meestal, maar niet altijd, minder autonoom zijn dan afdelingen. Het gebruik van deze termen, vooral met betrekking tot de officiële benamingen van organisatorische eenheden, is idiosyncratisch en vaak zonder consistent onderscheid.

Houten of metalen reien die worden gebruikt om pas aangebracht beton af te schrapen of af te vlakken. Worden gebruikt bij metselwerk.

De stijl en de cultuur van het volk uit de oude provincie Afrika, die ongeveer bestond uit het grondgebied van het huidige noorden van Tunesië, het noordoosten van Algerije en de Middellandse-Zeekust van het huidige westen van Libië langs de Golf van Gabès.

Breuken, scheurvorming of verschuivingen die worden veroorzaakt door afschuifspanning, de kracht die vervorming van een materiaal kan veroorzaken door het verschuiven langs een vlak of vlakken die evenwijdig lopen aan de opgelegde spanning. Met 'afschuifbreuk' wordt vaak verwezen naar geologische of architectonische materialen.

Houten, aluminium of magnesium platen met lange handvatten. Worden gebruikt om onverharde, horizontale vlakken beton uit te spreiden en glad te maken.

Verwijst naar het type aardewerk dat vanaf de vroege 17de eeuw werd geproduceerd in de buurt van Fukuchiyama in het noorden van Kyushu. Het is genoemd naar de Koreaanse pottenbakker Chon'gye, die bekend stond onder de naam Agano Kizo. Theegerei vormde het hoofdaandeel van de productie en de stijlen varieerden van dik, romig wit asglazuur en donkerbruin ijzerglazuur in de vroege 17de eeuw tot raku-aardewerk en de introductie van een blauwgroen koperglazuur in de 18de eeuw.

Inert korrelig materiaal zoals zand of grind dat, wanneer het tot een geconglomereerde massa wordt gebonden, beton of mortel vormt.

Sterk gestileerde antropomorfe beeldgesneden sculpturen, vervaardigd uit vlakke planken en gedecoreerd met rode, zwarte en witte verf. Deze figuren werden aan de zuidkust van Nieuw-Guinea gebruikt voor het tonen van schedeltrofeeën in de ceremoniële huizen van de mannen. De sculpturen beelden belangrijke voorouders of stichters van een geslacht af.

Zeevogelfamilie waartoe de papegaaiduikers, zeekoeten, kleine alken en hun verwanten behoren. Ze vertonen een oppervlakkige gelijkenis met pinguïns, maar zijn daarmee niet nauw verwant.

Verwijst meestal naar muurdecoraties die bestaan uit mozaïeken van stukken geglazuurd aardewerk in verschillende kleuren met uiteenlopende geometrische vormen. Alicatados werden populair in de 12de eeuw, maar werden snel vervangen door mozaïeken die bestonden uit eenvormige stukken. Vanaf de 15de eeuw werden alicatados voornamelijk gebruikt ter omlijsting van tegelwerk. De term is Spaans en betekent 'snijwerk'.

Vooral te gebruiken met betrekking tot beeldhouwwerken of architectonische en infrastructurele elementen zoals zuilen, muren of borden, die alleen staan. Gebruik bij voorkeur 'vrijstaand (positioneel kenmerk gebouw)' voor gebouwen die alleen staan.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Spanje en Noord-Afrika van 1054 tot 1147, toen deze dynastie werd opgevolgd door de Almohad-dynastie. De Almoravids ontwikkelden zich uit een puriteinse beweging in westelijk Afrika die Noord-Afrikaanse Berbers aansprak. De Almoravid-leider Yusuf b. Tashfin stichtte Marrakesh in 1069. Vanaf 1090 bestuurde de dynastie Andalusië en via deze connectie werd de Umayyad-kunst van Spanje overgebracht naar Noord-Afrika. Er was ook sprake van een Egyptische invloed. De Almoravids stonden bekend om hun puriteins fanatisme en waren vooral begunstigers van religieuze architectuur. Ze bouwden moskeeën in Tilimsen en Algiers die waren geïnspireerd op de moskee van Córdoba; andere opmerkelijke moskeeën werden gebouwd in Fez. Almoravid-architecten stonden bekend om hun vindingrijke manipulatie van driedimensionale ruimte waarbij gebruik werd gemaakt van ornamentele bogen en decoratieve gewelven, architecturale vormen die traditioneel gescheiden werden gehouden. Deze en andere architecturale vormen verlevendigen in plaats van toegepaste decoratie hun gebouwen. Het kenmerk van hun karakteristieke Maghribi-muqarnas is dat het exterieur niets onthult van de interne configuratie. Het muqarnas-gewelf van Fez is gebouwd over een rechthoekige ruimte en fungeert op deze manier visueel eerder als een hangend plafond dan als een traditionele koepel. Een fontein die eens deel uitmaakte van de Grote Moskee van Marrakesh is bekend om zijn gelobde en gekrulde boogvormen die een krachtig ritme in de beeldhouwwerken creëren.

Verwijst naar een type glas dat werd vervaardigd in de Italiaanse stad Altare, bij Genua. De glasindustrie was daar in de 9de eeuw gevestigd door glasblazers uit Normandië en Vlaanderen. De term verwijst in het bijzonder naar glas uit de 15de eeuw en later dat daar is geproduceerd, of dat elders ontstond op basis van technieken die men van de Altare-glasblazers had geleerd. Tijdens deze periode imiteerden de glasmakers van Altare de uiterst gewilde, geheime technieken van de Venetiaanse glasblazers, en verspreidden ze de geheimen naar andere centra in Europa.

Een hard thermoplastisch wit poeder dat wordt gebruikt als een droogmiddel, verdikkingsmiddel, emulgator en matteermiddel in verven en vernissen; bovenmatige hoeveelheden vormen een zachte, niet-bindende folie. Aluminiumstearaat wordt ook gebruikt om stoffen, touwen, papier, leer, beton en stucwerk waterdicht te maken. Het wordt gebruikt als een ingrediënt van fotografische emulsies. Het vormt gel met terpentijn, terpentine en oliën.

Een type Jacobite-glazen dat werd geproduceerd ter herdenking van de jacobietenopstand van 1715. Amen-glazen zijn versierd met diamantgraveringen van gebeden die eindigen met ‘Amen’, vandaar de naam. Ze tonen ook de zwaar gekrulde letters ‘I.R.’ met een verhuld cijfer 8 en een kroon.

Verwijst naar het werk van een school van schilders uit de 15de eeuw, die ontstond in zenkloosters en die de traditie van het schilderen met inkt uit de Muromachi-periode (1333-1568) nieuw leven inblies. De school werd vertegenwoordigd door drie generaties Ami-schilders, die in hoofdzaak conservator waren van Chinese kunstobjecten in de collectie van het Ashikaga-shogunaat. De stijl combineert de rijke wassingen en stippen van de traditionele Chinese schilderkunst van de Zuidelijke Song-dynastie (1127-1279) met sommige elementen van Koreaanse schilderkunst.

Franse bergmeubels die bestaan uit twee wandkasten boven op elkaar, elk met twee deuren waarbij de voorkant en de zijdes van de bovenste kast iets zijn verzonken. Ze hebben meestal een architectonisch raamwerk met pilasters die door een timpaan worden bekroond.

Afbeeldingen die een vervormd beeld geven van het weergegeven voorwerp maar die, mits bekeken vanuit een bepaalde hoek of met gebruik van een gebogen spiegel, het voorwerp in de juiste proporties tonen.

Verwijst naar de cultuur van de Andhra-regio van centraal India. De Andhra’s waren een Dravidiaanse stam die zeer machtig werd in de Deccan-regio, en die haar hoogtepunt bereikte in de 2de eeuw n. Chr. en de meeste handelsroutes en zeehavens van India controleerde. De term verwijst over het algemeen naar de oude cultuur van de Andhra’s, met name naar de cultuur van de Satavahana’s (of Satakarni), een van de meest bekende van de Andhra-dynastieën, die aan de macht kwam in de 1ste eeuw n. Chr. en onder welke het boeddhisme floreerde. Men bleef stoepa's en in rots uitgehouwen grotten bouwen, maar deze waren in deze periode groter en fijner afgewerkt. De term kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar de cultuur van deze regio in latere eeuwen, niet noodzakelijkerwijs van Andhra-stammen of -dynastieën, met name uit de 10de eeuw, toen kunstactiviteit wijder verbreid werd en de stijl duidelijke Andhra-kenmerken ging vertonen.

Te gebruiken om te verwijzen naar de anglicaanse kerk (Church of England); gebruik 'episcopaal' om te verwijzen naar de episcopale kerk in Amerika. De term verwijst naar een christelijke geloofsrichting met zowel protestantse als katholieke elementen die ontstond na de breuk tussen de Engelse koning Hendrik VIII en de rooms-katholieke kerk (circa 1532-34). Het anglicanisme is de officiële Britse staatsgodsdienst, en de Britse soevereine vorst is nog altijd het officiële hoofd van de anglicaanse kerk. Aanvankelijk droeg de kerk nog een overwegend katholiek karakter, maar onder Edward IV en Elizabeth I werden er hervormingen doorgevoerd en werd een meer protestants georiënteerde geloofsleer geïntroduceerd, met een nieuwe versie van het Book of Common Prayer en de Negenendertig Artikelen. Hoewel de huidige anglicaanse kerk in het algemeen wordt gekenmerkt door een tolerante houding, zijn de spanningen tussen protestants en katholiek gezinde stromingen binnen de kerk nooit verdwenen en heerst er weerstand tegen nieuwe vrijzinnige en evangelische invloeden. Het anglicanisme berust op episcopaal gezag en op een structuur van parochies, welke van fundamenteel belang is voor de kerkelijke organisatie.

Flessen, gewoonlijk van glas, om medicijnen in te bewaren in apotheken, vaak met bijbehorende stoppen van glas of kurk. De naam van de inhoud stond op de fles op labels of in reliëfletters op het glas. Gebruik 'medicijnpot' voor vaten met een bredere hals die vaak gemaakt zijn van aardewerk en die apothekers gebruiken om medicijnen in te bewaren. Gebruik 'medicijnflesje' voor kleinere flesjes met medicijnen die zijn bedoeld voor patiënten.

Een drukprocédé waarbij hars of een andere substantie op de plaat wordt aangebracht om een poreuze ondergrond te creëren, waarna de plaat wordt verhit en geëtst, zodat er een schakering van tonen ontstaat; wordt vaak gecombineerd met lijnwerk.

Een bruine tot lichtgrijze siliciumhoudende zandsteen uit Aquia Creek in Stafford County, Virginia. Deze steensoort bevat afgeronde, ruwe tot fijne kwartskorrels en kleipellets tot 2,5 cm in doorsnee, en splijt eenvoudig in elke gewenste richting. Aquia Creek-zandsteen was in de beginperiode van Washington D.C. een van de belangrijkste bouwstenen.

Familie met twee genera en drie soorten die op Madagaskar voorkwamen en allemaal in de afgelopen 2000 jaar zijn uitgestorven. De familie ontstond in het Holoceen.

De bestudering of de praktijk van de analytische beschrijving, interpretatie en evaluatie van architectonische bouwwerken.

Schilders die architectonische onderwerpen schilderen.

Algemeen te gebruiken om dingen te beschrijven, zoals papier of passe-partoutkarton, of verwerkingsprocessen waarvan wordt verwacht dat ze ervoor zorgen dat artikelen voor langere tijd kunnen worden bewaard zonder kwaliteitsverlies.

Lampen voorzien van een brander met een cilindrische pit welke zit vastgeklemd tussen twee metalen buisjes die een luchtstroom naar de binnenzijde van de vlam toevoeren, alsmede een schoorsteentje dat de vlam omhult en de lucht naar buiten toe afvoert; met name te gebruiken voor lampen van dit type met een afzonderlijk brandstofreservoir van waaruit de brandstof wordt toegevoerd naar het bekken en de brander, overeenkomstig het principe van de tuinfontein. Argandlampen zijn circa 1782 uitgevonden door Aimé Argand uit Genève. Ze werden in Engeland gefabriceerd door Boulton, in de Verenigde Staten door Cornelius & Co. en in Frankrijk door Quinquet, en worden daar soms ook aangeduid als ‘Quinquet-lampen’.

Een fijnkorrelig, ijzerhoudend zandsteen dat wordt gedolven in Arizona, en dat bruingeel, bruin of roze van kleur is. Het is een van de meest veelvoorkomende en goedkoopste sedimentaire steensoorten die worden gebruikt als flagstone. Het is sterk, slijtbestendig en heeft een natuurlijk, anti-slipoppervlak, waardoor het een uitzonderlijk geschikt materiaal is voor het maken van vloeren. Het is kleurvast en kan binnen en buiten worden gebruikt.

Italiaanse wandkasten die oorspronkelijk bestonden uit cassoni met een deur in plaats van een deksel maar die zich later (16e eeuw) tot een tweedelig meubel ontwikkelden dat op de Engelse perskast lijkt. Ze hebben meestal veel architectonische decoratie, inclusief pilaren met een monumentale deklijst. Ze worden vaak voor sacristieën gebruikt.

Verwijst naar de periode in de Villanova stijl en cultuur die wordt bepaald door kunstvoorwerpen die zijn gevonden in de buurt van Bologna, op het land van de familie Arnoaldi. Deze stijl bestond tussen circa 700 en circa 450 v. Chr. en overlapte de Etruskische cultuur, hoewel de meeste geleerden van mening zijn dat hij daarvan te onderscheiden is.

De tweede pleisterlaag bij het prepareren van een muur voor een fresco; wordt aangebracht over de ruwe pleisterlaag en onder de intonaco.

Holle projectielen die schadelijke middelen bevatten zoals springstof of lichtontvlambare of giftige chemicaliën, en die zijn ontworpen om te worden afgevuurd door geschut.

Verwijst naar de Engelse bouwkundige en decoratieve stijl in het midden van de 17de eeuw, die werd ontwikkeld door handwerkslieden via het gebruik van patronenboeken en zich kenmerkt door een grof classicisme waarin regionale verschillen en het werk van individuele werkplaatsen naar voren komen. Bouwkundige elementen zijn onder meer schilddaken, gebroken frontons en architraven met oren.

Wordt gebruikt voor een verscheidenheid aan architectonische tekeningen, waaronder axonometrische en perspectivische tekeningen, waarin projectievormen worden gebruikt die de tekening dieptewerking geven.

Gordijnen, meestal van geweven asbest en metaaldraad, die in theaters het toneel afsluiten van de toeschouwersruimte om bij brand te voorkomen dat vuur en rook zich verspreiden.

Christelijk pinksterkerkgenootschap dat begin 20ste eeuw in Canada en de Verenigde Staten is ontstaan uit voorheen zelfstandige pinkstergemeenten. De Assemblies of God staan in de doopsgezinde traditie en geloven in het bijzonder dat spreken in tongen het bewijs is voor de doop met de Heilige Geest. Het kerkgenootschap stimuleert zendingswerk over de hele wereld.

Klokken die astronomische verschijnselen tonen, bijvoorbeeld de fasen van de maan, of klokken die de sterrentijd aangeven.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de regio Asturië in het noorden van Spanje (het huidige Oviedo), in het bijzonder naar de culturen van de mesolithische periode en het middeleeuwse koninkrijk. De mesolithische Asturische cultuur volgde op de Aziliencultuur en ging vooraf aan de neolithische culturen in de regio. De middeleeuwse cultuur bloeide in het 8ste- en 9de-eeuwse koninkrijk Asturië en kenmerkt zich door het behoud en de ontwikkeling van klassieke Romeinse vormen en bouwkundige technieken, daarmee twee eeuwen vooruitlopend op de romaanse stijl in Europa. Deze stijl verschilt van de gelijktijdige Karolingische stijl door zijn typische bouwkundige iconografie, vaak met muren van ‘petit appareil’, verhoogde bakstenen bogen, gehouwen hoekstenen en houten daken met kleine tongewelven over de apsissen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de regio Asturië in het noorden van Spanje (het huidige Oviedo), met name de culturen van het middeleeuwse koninkrijk Asturië uit de 8e en 9e eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door het behoud en de ontwikkeling van de klassieke Romeinse vormen en architectonische technieken, vooruitlopend op de romaanse stijl in Europa die twee eeuwen later opkwam. Deze stijl verschilt van de gelijktijdige Karolingische stijl door de onderscheidende architectonische iconografie, vaak met muren van 'petit appareil', verhoogde bakstenen bogen, natuurlijke hoekstenen en houten daken met kleine tongewelven boven de apsis.

Verwijst naar het systeem van zonnemonotheïsme in het oude Egypte, in het bijzonder tijdens de regering van farao Akhenaton (Amenophis IV) in de 14de eeuw v. Chr. Aten (of Aton), de Egyptische naam voor de zonneschijf, werd afgebeeld als een zonnecirkel met stralen die eindigden in handen. Aten was oorspronkelijk een aspect van de zonnegod Ra maar begon onder de beide voorgangers van Akhenaton ook zelfstandig vereerd te worden. Akhenaton meende dat Aten de enige god was die aanbidding verdiende en hij vervolgde andere goden zoals de vooraanstaande Amun. Akhenaton werd beschouwd als de enige bemiddelaar tussen Aten en de wereld. In deze tijd bloeide de belangstelling voor kunst en het resulterende schilder- en beeldhouwwerk is meer naturalistisch dan vroegere Egyptische kunst. Aanhangers van het atenisme aanbaden de echte zon als brenger van leven, schoonheid en liefde door middel van zijn licht en warmte. Het atenisme had een ontwrichtende uitwerking op de heersende klasse maar had weinig gevolgen voor de geloofsovertuiging van gewone mensen; kort na de dood van Akhenaton stortte de nieuwe religie ineen en werden de oude goden in ere hersteld.

Verwijst naar christelijke kloosterorden of gemeenschappen van mannen of vrouwen die zich houden aan de regel van de Heilige Augustinus, bestaande uit voorschriften voor een religieus leven geschreven door de theoloog Augustinus, bisschop van Hippo (354-430). In de augustijner regel ligt de nadruk op de verbondenheid met anderen in een gemeenschappelijke liefde voor God. De eersten die de regel volgden waren de Reguliere Kanunniken, ook wel Augustijner Kanunniken genoemd, en goedgekeurd in 1059-63. De term verwijst vaak in het bijzonder naar een van de twee augustijner hoofdstromen, namelijk de bedelorde die bekendstaat als de Augustijner Heremieten. De orde van de Augustijner Heremieten ontstond in 1256 toen verspreide orden van Italiaanse kluizenaars werden verenigd. Andere bekende kloosterorden die de regel overnamen zijn de premonstratenzers en de hiëronymieten. Augustijners zijn verantwoordelijk voor vele missies, kloosters, scholen en bekende ziekenhuizen overal ter wereld.

Randen met bijzonder rijk borduurwerk of met gouddraad of gekleurd zijde geweven patronen, vaak verfraaid met juwelen of kralen. Gebruikt als ornamentele banden op kleren, zoals koninklijke of religieuze gewaden. De term verwijst naar de Frygiërs, die bekendstonden om hun grote vaardigheden in het borduren met goud.

Personen die boeken, artikelen, gedichten, toneelstukken of andere werken schrijven of op andere wijze samenstellen, waarbij literaire compositie betrokken, met de bedoeling deze te publiceren.

Betekent in psychologisch onderzoek de dissociatie of discrepantie tussen gedrag en het zich bewust zijn van het gedrag. Het begrip beschrijft in het algemeen onschuldig gedrag dat is gestoeld op vertrouwdheid en herhaling. Het wordt echter vaker gebruikt om pathologische gedragingen te beschrijven die voortkomen uit psychologische conflicten tussen bewuste en onbewuste verlangens, en die zintuiglijke hallucinaties en lichte tot ernstige catatonie tot gevolg hebben. Het is van invloed geweest op surrealistische theorieën die verband houden met de potentie en legitimiteit van onbewuste expressie, vrije associatie en primaire creatieve krachten.

Verwijst naar kartons waarin een klein gedeelte van een ontwerp is weergeven, of andere details die verband houden met het hoofdkarton.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl, genoemd naar opgravingen in de buurt van Phaistos, die zich kenmerkt door het veelvuldig gebruik van geschilderde lijnen, in plaats van de vroeger gebruikte ingekerfde of gepolijste patronen. Er zijn twee verschillende fasen te herkennen. In de eerste fase bestonden de ontwerpen uit parallelle of dubbel gearceerde geschilderde rode lijnen die liepen langs de kromming van de vaalgele aardewerken vaten. In de latere fase werd de geschilderde rode versiering meer volgens een ontwerp aangebracht, werd minder de ronde vorm van het aardewerk gevolgd en bestond de decoratie vooral uit dubbel gearceerde driehoeken of andere eenvoudige geometrische ontwerpen die werden aangebracht onder de hals van kannen en kruiken en aan de binnen- en buitenzijde van kommen en koppen.

Verwijst naar een gereedschapscultuur in het laat-paleolithische en vroeg-mesolithische Europa, in het bijzonder Frankrijk en Spanje. Deze cultuur volgde op de complexere Magdaléniencultuur en bestond gelijktijdig met de culturen van Tardenoisien, Maglemose, Ertebølle en Asturië. Kenmerkend zijn geometrische tekeningen op kiezelstenen, heel kleine stenen gereedschappen die in een handvat van been of geweitak passen, speerpunten met gekromde ruggen, eindschrapers, benen drevels, platte harpoenen en staven waarvan het doel onbekend is.

Goedkope films, gewoonlijk gemaakt als voor- of nafilm bij een hoofdfilm in een dubbelprogramma. In de jaren 30 van de 20ste eeuw werd met de ‘B’ een film aangeduid die in een Amerikaanse bioscoop als tweede helft van een dubbelprogramma werd vertoond. Typische B-films hebben een lagere productiewaarde en minder bekende of zelfs onbekende acteurs in vergelijking met hoofdfilms. De term is nog altijd in gebruik, hoewel de gewoonte om twee films voor één entreeprijs te vertonen voor nieuwe films niet meer bestaat.

Theaterruimten buiten het toneel, waar zich werkruimten, kleedkamers en opslagruimten bevinden. In amfitheaters en arenatheaters omvat het vaak ruimten achter of onder de zitruimten.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep. Deze vormde van oudsher een autonoom koninkrijk en is tegenwoordig een belangrijke etnische subgroep van het Ovimbunduvolk in Angola.

Kabels, strips, of andere ijzerwaren die worden gebruikt om het schotwerk voor betonnen balken op te hangen.

Niet-transponerende concertaërofonen met conische boring, drie pistons en een klankbeker die naar boven of naar voren wijst, met een lengte van 2, 70 m, in C-stemming; rond 1870 ontwikkeld.

Luchtdichte zakken van rubber, plastic, papier, zijde of soortgelijk lichtgewicht materiaal, in verschillende vormen en groottes, gewoonlijk helder gekleurd, die, wanneer ze zijn opgeblazen met lucht of een gas dat lichter is dan lucht, bijna zo licht als of zelfs lichter dan lucht zijn. Kleine ballonnen die door kinderen kunnen worden gehanteerd, zijn bedoeld als speelgoed of versiering. Meer dan levensgrote exemplaren, vaak voorstellingen van echte of fictieve wezens en voorwerpen, worden gebruikt in parades en andere openbare vertoningen.

Zij die een banier dragen met daarop de versiersel of het symbool van een leider, groep of natie om die te tonen bij publieke evenementen zoals een processie, ceremonie of gevecht.

Wordt gebruikt voor putconstructies in India, meestal architectonisch versierd, met traptredes die diep zijn uitgehakt tot aan de plaats waar het water wordt geput; worden ook vaak gebruikt als beschutting tegen de warmte.

Type zigzagpatroon waarbij iedere puntvorm in het patroon in één verlopende kleur wordt uitgevoerd en de afzonderlijk elementen vaak een contrasterende kleur hebben. Bargello wordt hoofdzakelijk gebruikt bij borduurwerk, met name van meubelbekleding en vloerkleden. Een typisch voorbeeld van bargello is een stel 17de-eeuwse Italiaanse stoelen in het Bargello Museum in Florence. De techniek bestaat sinds de 17de eeuw en stond destijds bekend als de Hongaarse steek, en wordt tot de dag van vandaag beoefend. Het bargello-motief wordt ook verwerkt in behangpatronen en parketvloeren.

Verwijst naar de stijl in de 18de-eeuwse Italiaanse architectuur en beeldhouwkunst die wordt geassocieerd met het Rococo en zich kenmerkt door luchtige, fantasierijke, elegante en decoratieve werken. De beeldhouwkunst toont dramatische gebaren, open houdingen en hangende draperieën, zoals in het werk van Camillo Rusconi, wiens composities een onorthodox gevoel voor speelsheid en intimiteit vertonen.

Beschrijft menselijke stemmen en muziekinstrumenten met een toonhoogte lager dan bariton.

Verwijst naar een stijl die zijn naam ontleent aan de boeddhistische tempel van Bayon, een centrale tempel die is gebouwd door Jayavarman VII (1181-1220 n. Chr.) in de hoofdstad Angkor Thom. De stijl wordt gekenmerkt door brede galerijruimten, centrale heiligdommen volgens een cirkelvormig grondplan met daaromheen een krans van kapellen, en boven op de heiligdommen geplaatste torens die zijn versierd met beeldgesneden, grote gezichten. De stijl ontstond vanuit een intense geloofsbeleving en de spirituele plicht om een centrale ontmoetings- en rustplaats te creëren voor de goden, waar zij hun hemelse ceremonieën konden uitvoeren.

Bedden die, behalve aan de kant van de gordijnopening, aan elke zijde door panelen werden omsloten. Ze stonden meestal tegen de wand maar werden soms ook in de wand ingebouwd of in de lambrisering geïntegreerd.

Het aanbrengen van of bedekken met stenen, bakstenen, asfalt, beton of ander materiaal, zodat een stevige, een vlakke of goed begaanbare ondergrond wordt gevormd voor diegenen die zich willen verplaatsen.

Olie waarmee vooral metalen bekistingen voor beton soms worden behandeld, zodat ze niet aan het beton kleven wanneer ze worden verwijderd.

Gedrukte documenten met de naam, functieaanduiding en gage van alle leden van een scheepsbemanning, met inbegrip van de naam van de kapitein, alsmede de naam, de bestemming en het tonnage van het schip.

Afro-Cubaanse trommen met enkel vel, met nagels opgespannen, cilinder- of tonvormig en open aan de onderzijde; bespeeld met twee trommelstokken. Zie 'bembes' Voor de besnaarde cilindertrommels met dubbel vel van de Yoruba in Nigeria.

Het gebruik van gelijksoortige vormen rondom een evenwichtspunt. De vormen kunnen de indruk wekken dat de verhoudingen gelijk zijn maar zijn, om visuele eentonigheid te voorkomen, veranderd.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond in de 18de eeuw, geïnspireerd op Chinese (geëmailleerde) keramiekstijlen. De stijl, ooit een koninklijk monopolie, breidde zich uit en verspreidde zich in de regio nadat Bangkok in 1782 de nieuwe hoofdstad van de dynastie werd. Producten in deze stijl zijn vaak versierd in het famille verte- of famille rose-palet. Kenmerkend zijn veelkleurige glazuren, emailleringen die het gehele stuk bedekken in heldere en terugkerende patronen, Thaise engelenfiguren en koninklijke leeuwen. Tafelgerei en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen vertoonden vaak deze stijl.

Een christelijke religieuze orde volgens de Regula Benedicti, de kloosterregel van de heilige Benedictus van Nursia (ca. 480-547). De Regula Benedicti is een gedetailleerde richtlijn voor het bestuur en het spirituele en materiële welzijn van een klooster. Vanaf de 7de eeuw gold de kloosterregel ook voor vrouwen en in de vroege 9de eeuw had de regel vrijwel alle andere kloosterregels in Noord- en West-Europa verdrongen. Benedictijnen houden zich aan een afgewogen dagelijks ritme van gebed, lichamelijke arbeid en studie, zoals voorgeschreven door de heilige Benedictus. Stabiliteit, groepsgebed en gehoorzaamheid aan de abt zijn erg belangrijk. De orde, die bestaat uit autonome kloosters, heeft een lange traditie van wetenschap en onderwijs.

Meubilair dat een ruimte omsluit en meestal ongeveer de constructie van een kist of doos heeft en dient voor opslag of vertoning van voorwerpen.

Strookjes papier of karton ten bewijze dat de houder voor de vervoerskosten of entree heeft betaald of recht heeft op een bepaalde dienst.

Een marmer van het Turkse eiland Marmara Adasi (stond in de oudheid bekend als het eiland Proconnesus in de Zee van Marmara). Het heeft een vage grijze kleur met zwarte aders en hoekvormige witte vlekken, of het heeft hoekvormige zwarte delen op een witte ondergrond.

Gebouwen bij een hoofdgebouw, met een zelfstandige functie en vaak met een aparte ingang; aangebouwd dan wel vrijstaand en deel uitmakend van de architectonische opzet van het hoofdgebouw. Gebruik 'bijgebouwen (vrijstaand)' als algemene term voor bouwconstructies die geen onderdeel zijn van de architectonische opzet van het hoofdgebouw, en bovendien kleiner van omvang en praktischer van aard zijn, zoals 'privaathuisjes'.

Bouwconstructies, relatief klein van omvang en eenvoudig van aard, die praktische functies hebben voor hoofdgebouwen en geen onderdeel zijn van de architectonische hoofdopzet. Gebruik 'bijgebouwen (delen van gebouwen)' voor gebouwen waarin dergelijke functies zijn ondergebracht en die duidelijk wel passen bij de architectonische opzet van het hoofdgebouw, vrijstaand dan wel aangebouwd.

Onderwijs voor gehandicapte of begaafde leerlingen die op intellectueel, lichamelijk, emotioneel of sociaal niveau andere kenmerken vertonen dan diegenen die met de gangbare methoden, faciliteiten of materialen kunnen worden onderwezen.

Mintadi van steen of beton, gebruikt als grafmonumenten op de tombes van hooggeplaatste personen onder Kongolese volkeren en in Angola.

Open houders, gevariëerd van vorm, materiaal en decoratie, met platte onderkant, lage rand, bedoeld om er artikelen op te zetten, te dragen of te tonen.

Gebruikt voor reproductieve afdrukken van architectonische en andere technische tekeningen met witte afbeeldingen op een blauwe achtergrond, die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé. Voor blauwe afbeeldingen op een witte achtergrond wordt 'blauwlijnfilm-afdrukken' gebruikt. Voor blauw gekleurde foto's die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé wordt 'cyanotypieën' gebruikt.

De commerciële benaming voor een blauwgrijze veldspaatachtige zandsteen, die compact en fijnkorrelig is en eenvoudig splijt in dunne, gladde platen; wordt om deze reden vaak gebruikt als flagstone.

Dualistische christelijke geloofsgemeenschap die in Bulgarije bloeide van de 10de tot de 17de eeuw en nog verder in het Byzantijnse Rijk in de 11de en 12de eeuw. De gemeenschap werd in het midden van de 10de eeuw in Bulgarije gesticht door een priester die de naam Bogomiel aannam. Deze gezindte kan worden omschreven als een samenvloeisel van dualistische, neomanicheïstische doctrines die werden geïmporteerd van de paulicianen en een lokale Slavische beweging gericht op hervorming van de kort daarvoor gestichte Bulgaars-orthodoxe kerk. Het centrale geloof was dat de mensheid en de zichtbare, materiële wereld waren geschapen door de duivel. Bogomielen stonden vijandig tegenover de meeste aspecten van de orthodoxe kerk maar ook tegenover het burgerlijk gezag. Zij bepleitten een rigoureus ascetisch leven en keurden seksuele omgang, huwelijk, bezit en het eten van vlees af. De bogomielen zijn van invloed geweest op de latere katharen in Europa.

Verwijst naar korte houten of metalen palen op een schip, walvisvaarder, kade of pier die bedoeld zijn om trossen of ankerkettingen aan vast te maken. Indien het een pier betreft, kunnen de bolders ook van beton zijn en bedoeld zijn om auto's de doorgang te versperren.

Een materiaal zoals bekistingsolie, dat wordt gebruikt om pasgestort beton niet aan de bekisting, muur of andere ondersteuning te laten kleven.

Soort hominide die alleen voorkomt in de regenwouden in het lage stroomgebied van de Kongorivier. De verschillen met de andere bestaande soort uit het genus Pan, de chimpansee (Pan troglodytes), zijn de volgende: bonobo's zijn slanker, hebben langere ledematen, een smallere borst, een ronder hoofd met een gezicht dat minder ver vooruitsteekt, komen alleen uit de bomen om naar andere bomen te gaan en vertonen ander gedrag, bijvoorbeeld de sociale dynamiek in groepen is anders. In oudere classificaties werden de bonobo en de gewone chimpansee als één soort beschouwd.

Metalen fluitjes, die hogere of lagere tonen geven bij het openen dan wel sluiten van de hand tijdens het blazen; bij de marine gebruikt om bevelen door te geven of om de komst aan boord van officieren van hoge rang aan te kondigen.

Houten lepels met lange handvatten die worden gebruikt voor het verwijderen van boter uit een karnton.

Een formaat kaartfoto op een opzetkarton, van 21,5 bij 14 cm of 20 bij 12,5 cm; populair van de jaren zeventig tot de jaren negentig in de 19e eeuw.

Foto's, vooral portretten, geplakt op voorgepreegd en bedrukt opzetkarton in het formaat 13,3 x 21,6 cm.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Bougainville-eilanden. De bevolking van Bougainville creëert menselijke en dierlijke vormen met naturalistische proporties en details, maar soms vertonen de menselijke hoofden ook hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten. De decoratieve elementen die voor ceremoniële structuren worden gebruikt, zijn vermaard vanwege de hoge technische kwaliteit van het snijwerk.

Structurele of decoratieve vormen die oorspronkelijk of hoofdzakelijk ontstonden als architectonische componenten, vaak aangepast voor andere bewoonbare ruimten zoals grote voertuigen, en vaak geleend of geïmiteerd voor structureel of decoratief gebruik op andere objecten.

Wordt gebruikt voor tekeningen van architectuur en tekeningen voor architectonische projecten, ongeacht of het project is uitgevoerd.

Voorbereidende, vrij ver uitgewerkte schetsen, meestal driedimensionaal voor beeldhouwwerken, maar soms ook geschilderd of getekend. Gebruik 'voorbereidende schetsen' voor soortgelijke architectonische schetsen. Gebruik 'maquettes' voor grovere schetsen.

Groot, complex genus van enkele honderden soorten bloeiende struiken. Vele daarvan produceren eetbare vruchten. De vrucht is geen echte bes. Botanisch wordt het een ���verzamelvrucht' genoemd, een vrucht die bestaat uit allemaal kleine steenvruchtjes. Men denkt dat het genus 36 miljoen jaar geleden al bestond.

Verwijst naar een soort kloskant die in de 17de en 18de eeuw werd gemaakt in Brussel. Deze kant was heel kostbaar en populair aan het hof. De kloskant kenmerkt zich door een specifiek maaswerk dat bestaat uit zeshoeken, waarbij elke zeshoek bestaat uit vier gedraaide zijden en twee vier keer gevlochten zijden. Ook kunnen delen van het motief zijn verbonden door middel van een spijlenfond. De ontwerpen bestonden meestal uit grote gebogen vormen, krachtige, uitbundige bloem- en bladpatronen, en landschappen en figuren in verhalende scènes. Afzonderlijke motieven of kleine secties van het patroon werden soms apart gemaakt en op het maaswerk bevestigd. De kant dankte zijn faam aan het hoogwaardige garen van Brabants vlas waarvan deze was gemaakt. De term verwijst ook naar de imitaties van Brusselse kant die later en/of elders werden gemaakt.

Filmvertoning met een beeldverhouding van 1:1,85 'flat'. De meeste breedbeeldprocedés zijn anamorfotisch, maar bijvoorbeeld Panavision 70 en Todd-AO maken gebruik van een brede filmmaat of meerdere overlappende projectoren, zoals bij Cinerama.

Verwijst naar boeken of andere documenten die de psalmen, hymnen, gebeden, lessen en andere voordrachten bevatten die een katholieke of andere christelijke geestelijke nodig heeft om de dagelijkse getijden te bidden. De getijden zijn de gebeden die op vaste uren verspreid over de dag gezegd of gezongen worden. In de 11de eeuw verscheen een verkorte versie van het brevier dat uit één deel bestond, terwijl de teksten van de langere versie in de 7de eeuw tot stand kwamen in de Romeinse rite en in de 10de eeuw in Karolingisch Europa. Brevieren kunnen rijkelijk voorzien zijn van verluchtingen.

Reprografische apparaten, in 1780 uitgevonden door James Watt. Een of meer vellen kopieerpapier werden tegen originele documenten gedrukt, waardoor inkt werd overgebracht. Brievenpersen bestonden in verschillende uitvoeringen, met rollen, bedden en platen, en ook als draagbaar model.

Een religieuze orde volgens de kloosterregel van de Heilige Augustinus die werd gesticht door de middeleeuwse mystica Sint Brigitta van Zweden (overleden in 1373). Na de dood van haar echtgenoot wijdde Brigitta haar leven aan het gebed en kreeg zij visioenen, in een waarvan zij opdracht kreeg de Orde van de Allerheiligste Verlosser te stichten. Kort na Brigitta’s dood werd haar dochter, Sint Catharina van Zweden, de eerste abdis van het oorspronkelijke klooster in Vadstena (Zweden). Andere kloosters volgden, elk met niet meer dan zestig nonnen. Aan elk klooster was een parallelle gemeenschap van monniken verbonden, die hetzelfde liturgische leven leidden onder het bestuur van de abdis. Tot de bijdragen van de brigittinessen aan de Scandinavische cultuur behoort een van de eerste drukpersen, gebouwd in de abdij van Vadstena. De orde, die de nadruk legde op nederigheid, eenvoud en contemplatie, bloeide tot de Reformatie en werd in Zweden verboden in 1595. Daarna waren er geen brigittenmonniken meer, al zijn er wel vier autonome nonnenkloosters blijven bestaan: één in Engeland, één in Beieren en twee in de Nederlanden. Elisabeth Hesselblad begon in 1911 een nieuwe tak van de oude orde, die zij vervolgens nieuw leven heeft ingeblazen door kloosters te stichten in Zweden, Italië, Engeland, India, Zwitserland en de Verenigde Staten. Hoewel de orde een lange geschiedenis heeft, is zij modern in haar pogingen tot vernieuwing van het kloosterleven en in oecumenische kwesties.

Sabels met kort blad die gebruikt werden door de soldaten en officieren in Napoleons Keizerlijke garde. De naam komt voort uit de gelijkenis tussen het gebogen gevest van de sabel en de tondeldozen die toen in gebruik waren. De sabre-briquet werd vooral voor praktische doeleinden gebruikt, maar kon in de strijd ook serieuze verwondingen aanbrengen.

Een hoogwaardig wit karton dat met kaolien is overgekalanderd. Het wordt ook gemaakt door vellen van zwaar registerpapier aan elkaar te plakken.

Verwijst naar een geborduurd ajourwerk met als belangrijkste ontwerpelement de oogjes, kleine gaatjes die zijn verbonden door satijnen lapjes. Het wordt meestal verwerkt in katoen als de randen van kleding of linnengoed. De gaatjes - of oogjes - zijn gegroepeerd in patronen die verder zijn afgebakend door eenvoudige borduursteken op het omliggende materiaal. Het werk wordt meestal uitgevoerd met witte draad op witte stof. De techniek ontstond in het 16de-eeuwse Europa en was niet beperkt tot Engeland, zoals de naam suggereert. In de 19de eeuw werd het veel gebruikt op nachtkleding en ondergoed. Moderne broderie anglaise wordt meestal machinaal vervaardigd.

Omvat latere werken van Le Corbusier en andere architectuur die door zijn stijl is beïnvloed, gekenmerkt door ruw beton en onverholen functionele kenmerken.

Apparaten waarmee beton wordt vervoerd.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Buka. Veranderingen in de Bukakunst aan het eind van de 20ste eeuw zijn toe te schrijven aan de kennismaking van de eilandbewoners in de Stille Zuidzee met de buitenwereld. In de 19de eeuw ontdekten walvisvaarders dat de Bukapeddels perfect geschikt waren voor hun werk en gingen ze de productie van peddels door de Buka stimuleren. Tot aan het einde van de 20ste eeuw waren er stijlvarianten te herkennen in het Lapita-aardewerk en de bijbehorende materialen. De bevolking van Buka staat bekend om haar naturalistische afbeeldingen van menselijke en dierlijke vormen; de menselijke hoofden vertonen evenwel hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten.

Gaten die in een gemetselde of betonnen muur worden opengelaten om steun te bieden aan kortelingen en die worden opgevuld om hen in overeenstemming te brengen met de rest van het muurmateriaal nadat de steiger is verwijderd.

Verwijst naar een productieve Indiase schilderschool die verbonden is met het vorstendom Bundi in het zuidoosten van Rajasthan. Het andere grote centrum van de Bundi-schilderschool was het naburige vorstendom Kotah, waarmee Bundi ook familiebetrekkingen onderhield. Andere idioomvormen van de Bundi-stijl, zoals Indargarh, Khatoli, Toda Rai Singh, Raghugarh, Uniara en Kapren, hebben zich eveneens ontwikkeld uit deze school, die aanvankelijk uitsluitend door de Bundi-heersers werd ondersteund. De Mogolinvloeden lieten zich met name gelden in de Rajasthan-school, die een periode vanaf de 17de eeuw tot het einde van de 19de eeuw omvat. Bundi-schilderijen vertonen ook overeenkomsten met de Deccan-schilderijen uit het zuiden, een regio waarmee de heersers van Bundi en Kotah intensieve contacten onderhielden. De schilderijen werden meestal uitgevoerd als wandschilderingen in het paleis of als miniatuurkunst. Kenmerken van de Bundi-school zijn bewegende figuren, ronde hoofdvormen, symmetrische, waaiervormige platanen, weelderige plantengroei, spectaculaire nachtluchten en een opvallende weergave van water (lichtgekleurde wervelende vormen tegen een donkere achtergrond). Met name de schilderijen die werden geproduceerd onder Rao Bhao Singh (heerste van 1658-81) en Rao Anurad Singh (heerste van 1681-95) hadden een herkenbaar, gerijpt en verfijnd karakter. Bovendien was de repertoirekeuze vergroot. De schilders in Kotah hadden belangrijke opdrachtgevers als Rao Jagan Singh (heerste van 1658-84), Maharao Umed Singh (heerste van 1770-1819), Maharao Ram Singh (heerste van 1827-66) en Maharao Shatru Sal (heerste van 1866-89); vooral populair waren de weelderige schilderijen van jachttaferelen waarin de heerser een rol speelde, uitgevoerd in de vorm van wandschilderingen of als miniaturen.

Algemene, aan het Duits ontleende benaming voor gevechtsopstellingen, onderkomens e.d. doorgaans van gewapend beton; zie kazemat. MvC

Te gebruiken om keramiek te beschrijven dat afkomstig is uit de gelijknamige stad die dateert uit de Middeleeuwen. Vanaf 1800 bestond het werk uit stenen kruiken en tafelgerei met een glimmende bruine sliplaag en reliëf, vaak aangebracht met witte klei. In 1829 werd een veldspaathoudende glazuurlaag geïntroduceerd die het werk het uiterlijk van porselein gaf. De stijlen liepen uiteen van klassiek tot neogotisch. Dieren-, bloemen- en heraldiekmotieven bleven voorkomen tot in de 19de eeuw.

Verwijst naar Engelse en andere Europese bureaus met een zeer schuin geplaatst schrijfblad (meestal onder een hoek van 45 graden) met daarboven een boekenkast. Gebruik 'desks and bookcases' voor soortgelijke Amerikaanse voorbeelden. Dit meubeltype heeft zich ontwikkeld uit het bureau. Aan het begin van de 18de eeuw bestond er een type bureau dat bestond uit laden onder een schuin aflopend schrijfblad, geplaatst op cabriolepoten. Op veel bureaus uit deze periode en eerder was een boekenkast geplaatst, vaak met al dan niet beglaasde deuren. Hollandse meubelmakers werkten de vorm verder uit en creëerden zo de 'bureau-boekenkast', die vaak is voorzien van een vernuftige combinatie van laden en vakken. Dit type bureau werd zeer populair en verspreidde zich ook naar andere delen van Europa.

Een handelsmerk gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company; de kleuren lopen van roze tot geel met roze bovenaan, dat wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van goud en uranium.

Palen die worden gevormd door een holle buis in de grond te drijven, binnen de buis een uitholling te maken en deze te vullen met beton.

Doorzichtig velijnpapier dat vaak wordt gebruikt voor architectonische tekeningen en doordrukken.

De cultuur en stijlen die ontstonden in Campania, gelegen in zuidelijk Italië aan de Tyrrheense Zee tussen de rivier de Garigliano en de Golf van Policastro.

Verwijst naar een Europese periode en cultuur waarin gereedschap maken centraal stond en die teruggaat tot het 4de millennium v. Chr., genoemd naar de opgravingen bij Campigny in Haute-Normandie (Frankrijk). Deze cultuur begon in de mesolithische periode, maar ontwikkelde zich verder in de neolithische periode en verspreidde zich over bijna geheel Noord- en Centraal-Europa en de Britse eilanden.

Wordt gebruikt voor lijsten met een gebeeldhouwd lijstwerk die zijn versierd met kleine spiegeltjes en bloemen, onderbroken door onversierde stukken. Ze zijn vernoemd naar de Venetiaanse schilder Giovanni Antonio Canaletto uit de 18e eeuw.

Een of verscheidene bladen van een boek die fouten of gebreken vertonen en worden vervangen door een gecorrigeerde vellen of stroken. Te onderscheiden van 'verbeterbladen', het blad of de bladen die worden gebruikt om het verwijderde cancellandum te vervangen.

Ronde opening, rond venster of boog in een hal met tongewelf of toegang van een grotheiligdom.

Verwijst naar een techniek toegepast bij schilderijen of tekeningen, mozaïek of een ander medium waarbij draperieën zijn vormgegeven met twee contrasterende kleuren, en dus niet met donkere en lichte tonen van dezelfde kleur; zo ontstaat een effect dat doet denken aan weerschijn- of cangiante-textiel.

Muziekstukken, gecomponeerd voor één of meer stemmen met instrumentale begeleiding, die meestal een verhaal bevatten en enigszins dramatisch van opzet zijn, maar niet bedoeld zijn om met toneelspel of in kostuum te worden opgevoerd.

Een veelgebruikt grijs bordpapier of karton waarop wit katoenweefsel is geplakt of gelijmd dat is bewerkt voor gebruik met olieverf.

Taferelen die gebouwen waarheidsgetrouw, maar in een denkbeeldige groepering tonen.Te onderscheiden van 'vedute ideate' : taferelen die realistisch ogen maar zijn samengesteld uit denkbeeldige elementen.Termen vooral gebruikt voor achttiende-eeuwse Italiaanse schilderijen en prenten.

Werktuig waarmee een capsule (een metalen dop met pinnetjes onderaan) over de spon van een wijnton geplaatst wordt, zodat deze verzegeld is en klaar voor transport. Het is een houten langwerpige cilinder met onderaan een rond metalen (koperen) onderdeel dat met twee veren verbonden is met de rest van het werktuig. De capsule wordt in het werktuig geplaatst, dat vervolgens over het spongat geplaatst wordt. Met een hamer klopt men op het werktuig en de capsule wordt in de ton gedreven. De capsule is groter dan het spongat en omsluit het dus. Het spongat is op deze wijze hermetisch afgesloten.

Verwijst naar moderne afdrukken die zijn geproduceerd aan de hand van het carborundum-mezzotintprocedé. Dergelijke afdrukken hebben de algemene eigenschappen van een mezzotint, maar vertonen in de lichtere gebieden niet de rechte lijnen van de zaagvormige randen van de wiegijzers.

Verwijst naar de stroming in de neogotische periode in de architectuur die zich kenmerkt door het gebruik van gotische vormen in woonhuizen, voornamelijk in het noordoosten en midwesten van de Verenigde Staten in het midden van de 19de eeuw, en door het gebruik van ornamentzagen bij de bouw. De stijl behelsde een merkwaardige poging om originele gotische proporties en ornamenten, zoals arkels, spitsen en spitsbogen, te imiteren en toe te passen zonder dat deze in een logische ruimtelijke verhouding tot het huis stonden.

Verwijst naar een marmersoort die wordt gedolven in het gebied rond Carrara in Toscane in Italië. Het kenmerkt zich door een fijne, compacte structuur en varieert in kleur van zuiver wit tot romig wit met soms blauwige nuances. Het is een suikerachtig gesteente waarvan de betere kwaliteiten soms doorschijnend lijken. Vanaf de antieke oudheid tot de tegenwoordige tijd is het een favoriete steen geweest van beeldhouwers, onder wie Michelangelo Buonarotti. In het oude Rome stond deze marmersoort bekend onder de naam Luna marmer.

Verwijst naar kleine foto's, bevestigd op een kartonnen ondergrond, in het bijzonder de fotografische kaarten die de Parijse fotograaf André-Adolphe-Eugène Disdéri in 1854 patenteerde en soortgelijke kaarten gemaakt door Mathew B. Brady en andere fotografen. In de jaren 70 van de 19de eeuw raakten de kaarten, doorgaans portretten, uit de mode. De afbeelding was standaard 8,2 bij 5,7 cm. Vaak werd een camera met meerdere lenzen gebruikt om de foto's te maken, zodat op één negatiefplaat van normale grootte meerdere beelden werden vastgelegd. Door de volledige afdruk van de plaat vervolgens in stukken van 10,2 bij 6,4 cm te snijden en op opzetkarton te bevestigen, ontstonden de kaarten die aanvankelijk als visitekaartjes dienst deden. Later werd het gebruikelijk de foto's uit te wisselen op verjaardagen en tijdens vakanties, en deze visitekaartjes van vrienden, familieleden en beroemdheden te verzamelen in albums.

Wordt gebruikt voor door mensenhanden gemaakte trapsgewijze watervallen, ofwel naturalistisch ofwel architectonisch van vorm.

Betonnen kruisvloersystemen waarbij het vloerstuk wordt versterkt door ribben die in beide richtingen lopen, waardoor een wafelpatroon ontstaat.

Evenementen die dankbare of gelukkige voldoening of eerbewijs tonen, waarbij wordt afgezien van alledaagse zaken of andere afwijkingen van de gebruikelijke routine. Gebruik 'herdenkingen' voor evenementen die met name dienen om iemand of iets te herdenken.

Prenten gemaakt van oppervlakken opgebouwd met vloeibaar kunststof op hout, metaal, karton, of kunststof ondergrond. Deze kunnen in diepdruk of hoogdruk worden gedrukt.

Materiaal gewoonlijk in poedervorm, waarvan een pasta kan worden gemaakt door het met water te mengen. Het vormt een bestanddeel van mortel en beton en wordt gebruikt als bouwmateriaal.

Gebruikt voor gebouwen of groepen gebouwen die auditoria, multifunctionele ruimten en aanvullende voorzieningen bevatten die geschikt zijn voor de opvoering van verschillende uitvoerende kunsten, zoals concerten, opera's, balletuitvoeringen en toneelstukken.

Verwijst naar de stijl die ontstond in het voormalige koninkrijk Champa en later opging in stijlen van de Vietnamese regio en andere delen van Zuidoost-Azië. De Cham-invloed in de Vietnamese regio groeit door de verspreiding van animistische geloven, Javaanse modellen en motieven, en stijlen en geloven met Indiase invloeden. Brahmaanse tempels versierd met vrouwelijke afbeeldingen, ceremoniële rites uitgevoerd ter ere van tot goden verheven helden, en uit het shivaïsme, visjnoeïsme en mahayana-boeddhisme overgenomen religieuze thema's nemen een belangrijke plaats in.

Een toestand van volledige verwarring en wanorde, waarbij alles uit een gedifferentieerde vormloze massa of mengeling bestaat. Stamt af van het oorspronkelijke begrip uit de oud-Griekse kosmologie, dat de oeroude leegte van het universum betekent voordat er afzonderlijke entiteiten bestonden.

Beenharnas gemaakt van maliën, gedragen van de 11e tot de 14e eeuw, dat bestond uit een strook maliën langs de voorkant van het been die was dichtgeregen aan de achterkant en onder de voet, of uit een kous van maliën die rond het been was geregen en onder de knie was vastgezet.

Voor zover bekend een van 's werelds oudste bordspellen, dat wordt het gespeeld door twee mensen die tegenover elkaar zitten met tussen hen in een bord met 64 afwisselend lichte en donkere velden. De 24 schijfvormige speelstukken hebben onderscheidende kleuren. Tijdens het spel worden stukken diagonaal naar een aangrenzend leeg veld verplaatst. Om te winnen moet de speler alle stukken van de tegenstander hebben ingenomen of geblokkeerd, zodat ze niet meer kunnen worden verplaatst. Spellen die vergelijkbaar zijn met checkers werden al gespeeld in de tijd van de vroege Egyptische farao's (ca. 1600 v.Chr.), zoals vermeld in de werken van de Griekse schrijvers Homerus en Plato. In de 12e eeuw werd een vroege vorm van het spel aangepast aan de 64 velden van het schaakbord en in de 16e eeuw werd de regel van het verplichte slaan toegevoegd. Zo ontstond het spel dat in wezen hetzelfde is als het moderne checkers.

Soort hominide die voorkomt in tropische bossen en op natte savannen in het westen en midden van Afrika, hoewel hun verspreidingsgebied vroeger veel groter was. Ze hebben een lichaam dat grotendeels is bedekt met donkerbruin haar en duimen en grote tenen die opponeerbaar zijn. De verschillen met de andere bestaande soort uit het genus Pan, de bonobo, zijn de volgende: chimpansees hebben een robuuster lichaam en een gezicht dat verder vooruitsteekt, ze brengen minder tijd door in de bomen en vertonen ander gedrag, bijvoorbeeld de sociale dynamiek in groepen is anders. In oudere classificaties werden de bonobo en de gewone chimpansee als één soort beschouwd.

Een compact pigment van zinkoxide dat in 1834 als waterverf werd geïntroduceerd door Winsor & Newton.

Hout van de boom behorende tot de soort Celtis sinensis. Het wordt gebruikt voor meubilair, vaten en tonnen, carrosserieën van voertuigen en houtwaren.

Blouses met korte mouwen en een lage hals, vaak zo kort dat ze een gedeelte van het middenrif tonen, vooral gedragen door Hindoe-vrouwen in India; gedragen onder een sari.

Verwijst naar de porseleinstijl die ontstond tijdens de regeerperiode van de laatste keizer van de Ming-dynastie, 1628-1643.