Wordt gebruikt voor bogen die de voornaamste dikte van een muur over een opening dragen, meestal een deur of raam, wanneer de rest van de muur op een andere manier wordt gedragen, zoals door een latei, een boog met een andere vorm of grootte, of een versierd raamwerk.

Te gebruiken voor kort gemaaide, vlakke terreinen die speciaal voor het spelen van lawn-bowls zijn aangelegd.

Wordt gebruikt voor het complete speelveld waarop het cricket wordt gespeeld.

Verwijst naar het proces waarbij klei of een ander materiaal door hitte op een open vuur of in een speciale vuurkuil wordt geprepareerd, behandeld of omgevormd. Wordt gekenmerkt door de vrije circulatie van zuurstof - waardoor het ijzer en andere onderdelen van het materiaal oxideren - en de relatief lage temperatuur. Het verschil met bakken in een oven is dat dit laatste een hogere temperatuur mogelijk maakt en dat de bakruimte kan worden afgesloten voor zuurstof.

Dakkapellen met een dak dat uitloopt in een gevel.

De driehoekige of gesegmenteerde tussenruimten die door een fronton of een boog worden ingesloten.

Gevel-dakkapellen waarbij de gevel wordt gezien als pediment.

Gedeelten van een gewelf begrensd door twee transverse ribben.

Doorlopend ornament waarin vormen zijn bevestigd aan een centraal element dat naar de onderkant van de band loopt.

Stuk grond waar gras groeit.

Speelvelden bestemd voor de sport handbal.

Te gebruiken voor de volledige speelvelden waarop hockey wordt gespeeld.

Sportvelden die zijn aangelegd en worden gebruikt voor het spelen van honkbal.

Te gebruiken voor de volledige speelvelden waarop lacrosse wordt gespeeld.

Een bepaalde ruimte die wordt beïnvloed door magnetisme als gevolg van de aanwezigheid van magneten, stroomgeleiders en elektromagnetische golven.

Te gebruiken voor de volledige speelvelden waarop rugby wordt gespeeld.

Kaarten waarop de reliëfgegevens en andere kenmerken van een slagveld zijn aangegeven, meestal met een weergave van de posities en verplaatsingen van troepen. Ook kan de kaart verwijzingen bevatten naar militaire strategieën en tactieken.

Gebieden die permanent zijn bedekt met sneeuw en ijs, het begin van gletsjers.

Te gebruiken voor het volledige speelveld waarop softbal wordt gespeeld.

Greppelsystemen die ruwe aggregaten en distributiepijpleidingen bevatten, waardoor afvoervloeistof uit septische tanks in de omringende grond kan sijpelen.

Verwijst naar een cultuur uit de Late Bronstijd die zich voordeed in de 12de eeuw v. Chr. in het oosten van Midden-Europa en Noord-Italië, en die zich verspreidde over Oekraïne, Sicilië, Scandinavië, Frankrijk en het Iberisch schiereiland.Deze cultuur is genoemd naar de gewoonte om de verbrande resten van de overledenen te bewaren in urnen, in zowel vlakke graven als ronde grafheuvels. De cultuur kenmerkt zich door versterkte nederzettingen, opvallend aardewerk en metalen gietvormen, gesmeed bronzen wapentuig, en slagzwaarden met opstaande randen om het handvat te beschermen.

Land dat in tegenstelling tot bosgebied of bebouwd gebied open is. Gebruik 'boerengrond' voor land dat als weide of akker wordt gebruikt.

Te gebruiken voor de ondergrond of plaats waarop patronen of andere ontwerpen of afbeeldingen zijn geplaatst, zoals op kleden of vlaggen; de ondergrond van elk vlak op wapenvlaggen en schilden waarop het wapenbeeld zich bevindt; en de lege plaatsen op de voor- of achterkant van munten, penningen of medailles die niet het centrale ontwerp, de legendes of opschriften bevatten.

Aantekeningen, vaak in boeken, die door onderzoekers of onderzoeksgroepen op de plaats van onderzoek worden gemaakt.

Wordt gebruikt voor '@high-post beds' met een gewelfde in plaats van een rechte hemel. In de Federale periode werd ook vaak een hemel met slingers gebruikt. De posten zijn meestal minder dan 1.80 cm hoog.

Verwijst naar de Duitse variant van art nouveau die is vernoemd naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde. De term wordt vaak gebruikt in combinatie met 'Belgische'.

Flesachtige houders om water of andere vloeistoffen in te vervoeren, bijvoorbeeld voor wandelaars of soldaten; meestal gemaakt van metaal en gedragen in een omhulsel van stof.

Geschut ontworpen om door het terrein of over de weg te kunnen worden vervoerd voor gebruik op het slagveld.

Handboeken waarin zaken in bepaalde klassen worden ondergebracht, met name levende organismen of andere natuurlijke elementen.

Verrekijkers die buiten worden gebruikt.

Kleploze, vouwbare textiele hoofddeksels die worden gedragen als onderdeel van een militair uniform.

Het bestuderen of onderzoeken van een bepaald onderwerp in zijn natuurlijke omgeving.

Documentaire opnamen, vaak bedoeld voor professioneel of onderzoeksgericht gebruik, die doorgaans buiten een professionele studio of locatie worden gemaakt.

Randloze hoofddeksels met klep; gemaakt van textiel, vaak kaki van kleur. De bol sluit strak om het hoofd aan. Gedragen te velde, naast de helm.

Te gebruiken voor op zichzelf staande gevallen van gewapend conflict tussen twee of meer groepen.

Werd van de 15e tot de 17e eeuw gebruikt voor kanonnen die bijzonder lang waren in verhouding tot hun kaliber.

Een relatief zeldzaam steenvormend mineraal verwant aan veldspaat maar met minder siliciumdioxide.

Een zandsteen die 10 tot 25% veldspaat bevat. Het is de overgangstoestand tussen kwartszandsteen en arkosezandsteen.

Familie van circa 10.000 soorten sprinkhanen, die worden gekenmerkt door korte, zware voelsprieten, een vierkleppige legboor voor het leggen van eitjes en tarsi (de distale segmenten van de poot) die uit drie segmenten bestaat. Tot deze familie van planteneters behoren treksprinkhanen, die tot de meest verwoestende landbouwplagen behoren.

Losse steen gevonden op of in de grond.

Telefoons die worden gebruikt door de gewapende strijdkrachten, voor communicatie tussen het slagveld en het hoofdkwartier.

Luchtvaartbakens die worden gebruikt om de plaats van een vliegveld aan te geven.

Een kleurloos gas dat voornamelijk wordt gebruikt als koelmiddel en conserveringsmiddel, in bleekmiddelen en voor het maken van andere chemicaliën; het is ook een bestanddeel van zure regen.

Verwijst naar afdrukken waarvoor zwavelpoeder is gebruikt voor het tinten van een plaat die is bedekt met een laag olie. Zwaveldrukken zijn vergelijkbaar met aquatinten en bevatten uitermate verfijnde tinten. Veel zwaveldrukken stammen uit de 17de en 18de eeuw.

De figuren of ornamenten op de onderste hoeken of apex van een gevelveld, deze worden in het algemeen gesteund door plinten.

Dakloze afdekkingen, afsluitingen, verdedigingen, of bolwerken, zoals hagen, muren, hekken, of palissaden, gebouwd langs de grens van een veld, park, tuin, of een andere plaats in het kader van de verdediging tegen indringers of vee of mensen binnen houden .

Grond geschikt voor landbouw, zowel akkerbouw als veehouderij, waaronder aangeplante en geoogste gewassen als veldgewassen, kastuinbouw, fruit en kleinfruit, kwekerijen boomgaarden, moestuinen, braakliggende gronden, weilanden, en natuurlijk grasland.

Tak van de landbouw die zich bezighoudt met het bewerken van land, onderhoud van grond en de verbetering, productie en het beheer van veldgewassen. Zie 'bodemkunde' voor de wetenschap die zich bezighoudt met alle aspecten van bodemsoorten, inclusief hun oorsprong, spreiding, classificatie, gebruik, natuur- en scheikundige eigenschappen en de rol van organismen in het ontstaan van de bodem en met betrekking tot bodemkenmerken.

Tweeslachtige, gewervelde dieren met naakte huid dat eieren legt en gedaantewisselingen ondergaan

Een uitvloeings-stollingsgesteente, meestal donkergrijs van kleur, dat hoofdzakelijk bestaat uit oligoklaas of andesien-veldspaat met augiet, hoornblende, hyperstheen of biotiet.

Orde van in zee levende, klokvormige ongewervelde dieren met geslachtsklieren op de buik of op de zijkant van het manubrium. De zintuiglijke structuren bestaan uit gepigmenteerde oogjes (ocelli) en een skelet waarbij, indien aanwezig, de behuizing (hydrotheca) ontbreekt waarin de poliep zich kan terugtrekken. Enkele soorten hebben een kalkachtig exoskelet. Ze komen vooral voor in baaien en ondiepe kustwateren.

Stam van wormachtige ongewervelde dieren, de meesten microscopisch klein. Kenmerkend is de holte in het lichaam, het pseudocoeloom, die in de embryo's ontstaat op een andere manier dan bij meer ontwikkelde dieren en die niet bedekt is met epitheel.

Vloerbedekking van vinyl en nylon met het uiterlijk van een grasmat. Wordt voornamelijk gebruikt op sportvelden en binnenplaatsen in de open lucht.

Foto's gemaakt met de bedoeling persoonlijke energievelden (aura's), energie- of persoonlijkheidsuitstralingen (astrale projecties), pre- of postcognitieve mentale beelden of verschillende andere bovennatuurlijke visuele manifestaties in beeld te brengen.

De fotografie van persoonlijke energievelden (aura's), energie- of persoonlijkheidsuitbreidingen (astrale projecties), pré- of postcognitieve mentale beelden of verschillende andere bovennatuurlijke visuele manifestaties.

Orde van meer dan 7000 soorten straalvinnige graatvissen, die de grootste orde van gewervelde dieren is en veertig procent van alle graatvissen omvat. Perciformes betekent baarsachtigen. Ze hebben zeer uiteenlopende vormen en afmetingen en worden in vrijwel alle watermilieus aangetroffen.

Constructies zoals heuvels, muren of hekken die als obstakels fungeren, met name achter sportvelden.

Wordt alleen gebruikt voor de meestal I-vormige speelvelden en aanverwante toeschouwerspodia van het oude Midden-Amerikaanse rituele balspel.

Een compact, hard, donkerbruin tot zwart vulkanisch gesteente dat is samengesteld uit veldspaat en magnesium- en ijzerrijke mineralen zoals augiet of olivien.

Te gebruiken voor platte verticale platen met baskets ertegenaan bevestigd, aan de twee uiteindes van basketbalvelden.

In Amerikaans militair woordgebruik: korte op een jas gelijkende bovenkleding, als onderdeel van een militair uniform gedragen door legerpersoneel, hoofdzakelijk tijdens velddienst en corvee, en in verband gebracht met generaal Dwight D. Eisenhower tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Brits militair woordgebruik ook getailleerde bovenkleding met een gordel aan de binnenzijde en met knopen vastgemaakt aan de broek, gedragen door land- en luchtsoldaten.

Een combinatie van organisch en/of anorganisch materiaal die hoofdzakelijk bestaat uit collageen en calciumfosfaat; het vormt het geraamte van de meeste gewervelde dieren.

Stam van ongeveer 350 soorten ongewervelde dieren die zich vrij kunnen bewegen en in de hele wereld voorkomen. Men beschouwt ze als een evolutionaire vorm die inzit tussen de ringwormen en geleedpotigen (zoals insecten en schaaldieren).

Verwijst naar een Duitse variant van art nouveau die is vernoemd naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde. Daarom wordt de term vaak gebruikt in combinatie met 'Veldesche'.

Opleiding of bijscholing bedoeld om personen voor te bereiden op betaald werk in bestaande of nieuwe, opkomende beroepen, hen te helpen bij het maken van beroepskeuzes en om hen die al binnen een bepaald vakgebied werken, een hogere scholing of bijscholing te geven. Het omvat zowel middelbare als hogere opleidingen, openbaar of particulier, en houdt meestal zowel klassikaal werk als veldwerk in.

De commerciële benaming voor een blauwgrijze veldspaatachtige zandsteen, die compact en fijnkorrelig is en eenvoudig splijt in dunne, gladde platen; wordt om deze reden vaak gebruikt als flagstone.

Een vloeistof die bij gewervelde dieren door het belangrijkste vaatstelsel stroomt.

De wetenschap die zich bezighoudt met alle aspecten van bodemsoorten, inclusief hun oorsprong, spreiding, classificatie, gebruik, natuur- en scheikundige eigenschappen en de rol van organismen in het ontstaan van de bodem en met betrekking tot bodemkenmerken. Zie 'akkerbouw' voor de tak van landbouw die zich bezighoudt met het bewerken van land, onderhoud van grond en de verbetering, productie en het beheer van veldgewassen.

Te gebruiken voor zeilende oorlogsschepen met een of meer zware mortieren of houwitsers die op een speciaal ontworpen platform of in zwaar versterkte schietgaten zijn opgesteld; meestal voorzien van kitstuig om de mortiergranaten een vrijer schootsveld te geven en worden gebruikt bij het bombarderen van kuststeden of forten.

Verlichtingssystemen die buiten licht bieden voor veiligheid, vermaak of ter informatie, zoals voor speelvelden, snelwegen, of advertenties.

Te gebruiken om keramiek te beschrijven dat afkomstig is uit de gelijknamige stad die dateert uit de Middeleeuwen. Vanaf 1800 bestond het werk uit stenen kruiken en tafelgerei met een glimmende bruine sliplaag en reliëf, vaak aangebracht met witte klei. In 1829 werd een veldspaathoudende glazuurlaag geïntroduceerd die het werk het uiterlijk van porselein gaf. De stijlen liepen uiteen van klassiek tot neogotisch. Dieren-, bloemen- en heraldiekmotieven bleven voorkomen tot in de 19de eeuw.

De bij universiteiten behorende terreinen (sportvelden enz.), ook de terreinen met gebouwen waar studenten (eventueel ook docenten) wonen.

Aanduiding voor velden met muren aan drie kanten, bestemd voor het spelen van pelote.

Groep ongewervelde zeedieren met de vorm van een langwerpige poliep, een holle stengelachtige structuur met een mond en tentakels aan het bovenste uiteinde. De dieren leven in een koker van slijmachtig materiaal op de zeebodem. Dit genus is wijdverspreid in tropische en subtropische wateren.

Orde van ongeveer 370 soorten in 17 families, waaronder die van de plevieren, jacana's, steltkluten, kluten, grielen, jagers en alken. Er zijn drie basisvormen: waadvogels die gewoonlijk kleine dieren eten die zich in de modder of het water bevinden, watervogels met zwemvliezen en een dicht verenkleed die in het water duiken om vissen te vangen, vissen van andere vogels afpikken of aas eten, en zeevogels met een dicht verenkleed en zwemvliezen die onder water vissen of ongewervelde dieren vangen en hun vleugels gebruiken om zich voort te bewegen.

Voor zover bekend een van 's werelds oudste bordspellen, dat wordt het gespeeld door twee mensen die tegenover elkaar zitten met tussen hen in een bord met 64 afwisselend lichte en donkere velden. De 24 schijfvormige speelstukken hebben onderscheidende kleuren. Tijdens het spel worden stukken diagonaal naar een aangrenzend leeg veld verplaatst. Om te winnen moet de speler alle stukken van de tegenstander hebben ingenomen of geblokkeerd, zodat ze niet meer kunnen worden verplaatst. Spellen die vergelijkbaar zijn met checkers werden al gespeeld in de tijd van de vroege Egyptische farao's (ca. 1600 v.Chr.), zoals vermeld in de werken van de Griekse schrijvers Homerus en Plato. In de 12e eeuw werd een vroege vorm van het spel aangepast aan de 64 velden van het schaakbord en in de 16e eeuw werd de regel van het verplichte slaan toegevoegd. Zo ontstond het spel dat in wezen hetzelfde is als het moderne checkers.

Een gedeeltelijk ontbonden veldspaat-graniet gevonden in China en gebruikt met klei om oosters porcelein te maken.

Strategisch bordspel dat sinds ongeveer 700 wordt gespeeld in China. Net als westers schaken is Chinees schaken waarschijnlijk afgeleid van het Indiase bordspel chaturanga. Het doel van Chinees schaken is het veroveren van de koning of generaal van de tegenstander. Hoewel de speelborden op het eerste gezicht op elkaar lijken, bevat het westerse schaakbord 8x8 rijen velden van afwisselend lichte en donkere kleuren en het Chinese bord 8x8 rijen velden van dezelfde kleur met een extra horizontale lege rij (de 'rivier') tussen de twee helften. Over sommige velden zijn diagonale lijnen getrokken. In tegenstelling tot westers schaken - dat wordt gespeeld op velden met twee verschillende kleuren - wordt Chinees schaken gespeeld op de snijpunten van de lijnen (de 'punten') die samen de velden vormen. Chinese schaakstukken hebben meestal de vorm van platte schijven, vaak zwart en rood van kleur, met Chinese karakters die de rang aanduiden. Onder de stukken bevinden zich een koning (generaal), mandarijnen, torens (strijdwagens), paarden, olifanten (bisschoppen of ministers), katapulten en pionnen (soldaten).

Een kleurloze substantie die deel uitmaakt van de uitwendige omhulsels en vleugels van insekten, geleedpotigen en andere ongewervelde dieren.

Een klasse van zeer oude gewervelde dieren waaronder haaien, roggen, vleten en draakvissen, die zich kenmerken door een kraakbeenachtig skelet en de typische aanwezigheid van een rudimentaire ruggengraat in de jonge dieren die geleidelijk wordt vervangen door kraakbeen, een relatief groot hersengewicht ten opzichte van de lichaamsgrootte, in de milt geproduceerde rode bloedcellen en speciaal weefsel rond de geslachtsklier in plaats van beenmerg, een uniek orgaan van Leydig en een epigonaal orgaan dat onderdeel kan zijn van het immuunsysteem, een taaie huid bedekt met huidtanden, vijf tot zeven kieuwen, inwendige bevruchting, jongen die afhankelijk van de soort levend geboren worden (ovovivipare soorten) of uit een ei ter wereld komen (ovipare soorten), en door het feit dat ze voornamelijk ectotherm of koudbloedig zijn. Veel levende haaien en roggen behoren tot dezelfde genera als soorten die meer dan 100 miljoen jaar geleden in de zeeën van het Krijt zwommen.

Stam van gewone gewervelde dieren als vissen, amfibieën, reptielen, vogels, zoogdieren en manteldiertjes en lancetvisjes. Bijna alle chordadieren zijn actieve dieren met bilateraal symmetrische lichamen die in de lengte zijn onderverdeeld in een hoofd, romp en staart. Het belangrijkste morfologische kenmerk van chordadieren zijn de chorda dorsalis (bij embryo's), de wervelkolom en de inwendige holtes.

Verwijst naar de stijl in de kunstnijverheid van 1799 tot 1805 tijdens het eerste consulaat van Napoleon. De stijl zet het neoclassicisme van het Directoire voort, maar onderscheidt zich door zwaardere vormen, overdadig gebruik van draperieën en de introductie van Egyptische motieven geïnspireerd door de veldtochten van Napoleon in Egypte.

Voorwerpen die zijn gevlochten of geweven van graanstengels, traditioneel van de laatste schoof die is geoogst. De corn dolly is bedoeld als een winterverblijf voor de geest van het graanveld en wordt in de lente verbrand of weer in het veld geploegd om de volgende oogst te garanderen. De volkstraditie ontstond in Britannië en Ierland, en werd door emigranten naar Noord-Amerika meegenomen. Ze werden onder meer ontworpen als mensfiguren met een of meerdere samengevoegde lussen of als kegelvormige kooien. Meestal werden ze voorzien van linten en lappen. Tegenwoordig worden ze veel gemaakt in de kunstnijverheid, met de bedoeling om ze te verkopen.

Teamsport die wordt gespeeld op een grasveld, waarbij een bal wordt geslagen naar een wicket, dat wordt verdedigd door een slagman van het andere team.

Fossielhoudende kalksteen die vrijwel geheel bestaat uit de fossiele skeletdelen van crinoïden, ongewervelde zeedieren uit de stam van de Echinodermata. Crinoïde kalksteen komt vooral in Noord-Amerika veel voor.

Klasse van in zee levende ongewervelde dieren waartoe ook zeelelies en veersterren behoren. Sommige dieren zitten met een steel vast aan de oceaanbodem, terwijl andere van plaats naar plaats gaan.

Verwijst naar een neolithische cultuur en stijl die begon in de Oekraïne rond 3000 v. Chr. in het gebied tussen de rivieren Bug en Seret en zich uitstrekte tot de Dnjepr. De cultuur kenmerkt zich door rood en oranje aardewerk, versierd met typische gegroefde of geschilderde kromlijnige ontwerpen. Ook kenmerkend zijn dorpen die bestaan uit lange, rechthoekige huizen met een centrale omheining voor vee, en een landbouwpraktijk waarbij velden en hele nederzettingen regelmatig werden verplaatst. Sommige geleerden beschouwen Cucuteni en Tripolye als afzonderlijke culturen.

Aanduiding voor bouwconstructies waarin geladen atomaire deeltjes worden versneld langs een spiralend pad door middel van wisselende elektrische stromen en een constant magnetisch veld.

Te gebruiken voor de volledige speelvelden waarop voetbal wordt gespeeld.

Instrumenten voor het meten van de richting van een magnetisch veld in verhouding tot astronomische of landmeetkundige coördinaten.

Aanduiding voor bouwconstructies waarin atomaire of subatomaire deeltjes worden versneld tot hoge energieën door middel van elektrische en magnetische velden.

Een van de veelvoorkomende typen veldslangen uit de 16e en 17e eeuw, waarvan het kaliber lag tussen de 10,5 en 12 cm en waarmee kanonskogels werden afgevuurd met een gewicht van tussen de 3,5 en 5 kg.

Japans woord met de betekenis 'veldvermaak', verwijzend naar de rituele dans- en muziekvormen van de agrarische volksreligie van middeleeuws Japan (ca. 11de-17de eeuw). Dengaku werd uitgevoerd in de rijstvelden, rond de jaarwisseling of tijdens het plantseizoen, in de vroege zomer. De dans en muziek dienden om kami (Shinto-goden) te vermaken en gunstig te stemmen voor een overvloedige oogst, en om de verveling van de landarbeiders te verdrijven. Gedurende de 14de eeuw werden bepaalde vormen van dengaku in de stad geïntroduceerd en aan het hof opgevoerd; door deze vorm van verbreiding liet de dengaku ook zijn invloed gelden op bepaalde klassieke uitvoerende kunsten, zoals het Nō-drama.

Materiaal dat als elektrische isolator dient of waarin een elektrisch veld kan worden behouden zonder dat er veel energie verloren gaat.

Eigenschappen met betrekking tot, of gelijkend op diëlektrische eigenschappen, stoffen zoals lucht, keramiek of was, die als elektrische isolator fungeren en een elektrisch veld kunnen vasthouden.

Schijfvormige voorwerpen van meer dan 17,5 cm in doorsnee, dikker in het midden dan aan de rand en met een metalen strook permanent vastgezet rond het houten middenstuk dat verzwaard is in het centrum; worden gebruikt voor afstandwerpen tijdens veldnummers.

Schriften die worden gebruikt voor titels of andere opschriften, vooral wanneer deze anders zijn dan het schrift in het letterveld.

Een mineraal dat is verwant aan basalt en dat veldspaat (labradoriet) en augiet bevat.

Wordt gebruikt voor skeletten die worden ondersteund door een set dubbele kabels met verschillende kromming, gebruikt in hetzelfde verticale veld en uit elkaar gehouden door verstevigende stutten in compressie.

Tapijten uit de laat-17e en 18e eeuw die waarschijnlijk oorspronkelijk uit de Kaukasus komen. Ze worden gekenmerkt door een ingedrukte wollen schering in twee niveaus en een eveneens wollen, meestal rode, symmetrische geknoopte inslag. Het veldpatroon bestaat uit een dalend herhaald rastermotief in één bepaalde richting en gekartelde bladvormen die gestileerde draken omsluiten.

Stam van voornamelijk worstvormige ongewervelde zeeorganismen met een plat uitsteeksel op de kop die langs de zijkanten gebogen is en soms de vorm heeft van een schep of lepel en een niet-intrekbaar voorste zuigorgaan vormt. De dieren ademen waarschijnlijk deels via de lichaamswand, maar vaak gebruiken ze de achterste darm als ademhalingsorgaan door water via de anus naar binnen te zuigen.

Verzamelingen van kook- en eetgerei die oorspronkelijk werden gebruikt door soldaten in het veld, meestal bestaand uit een bord, een beker, vork, mes en lepel.

B Verwijst naar de stijl in de Amerikaanse en Europese architectuur en kunstnijverheid die te dateren is tussen de late 18de eeuw en vroege 19de eeuw en die werd beïnvloed door de publicaties over Egypte en de veldtochten van Napoleon. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van Egyptische vormen en motieven, waaronder obelisken, piramiden, hiërogliefen, gevleugelde zonnen, sfinxen, papyri en lotusknoppen.

Een benaderingsmethode voor het analyseren van continue fysieke systemen, die wordt gebruikt in constructiemechanica, veldtheorie en vloeistofmechanica.

Het verschijnsel dat wordt geassocieerd met elektrische en magnetische velden en hun interactie met elkaar, en met elektrische ladingen en stromen.

Het heen en weer schommelen tussen twee draairichtingen van elektronen in een magnetisch veld als een elektromagnetische straling met de juiste golflengte wordt gebruikt.

Een meestal ondoorzichtig, glasachtig deklaagje hoofdzakelijk bestaande uit kwarts, veldspaat, klei, natriumcarbonaat en borax, dat door inbranding wordt aangebracht op ondergronden van met name metaal, keramiek of glas; het glanst als het hard is geworden.

Slibglazuur dat meestal met een kwast of door dompelen wordt aangebracht op een voorwerp van klei, om een glad oppervlak te verkrijgen waarop ander glazuur of decoraties kunnen worden aangebracht; bevat zowel kleuroxides als klei, veldspaat en silica.

Oorspronkelijk in de Romeinse tijd vrijstaande poorten of bogen ter ere van zegevierende veldheren of keizers; thans erepoorten.

Een algemene term die wordt toegepast op lichtgekleurd stollingsgesteente met afanitisch zuur, dat voornamelijk bestaat uit veldspaat en kwarts en dat al dan niet fenokristen kan bevatten.

Planken die aan het uiteinde smal toelopen en in een kozijn zitten, met een verhoogd middendeel, veld of paneel.

Verwijst naar een Griekse aardewerkstijl die rond 560 v. Chr. opkwam en is genoemd naar een archeologische vindplaats op het eiland Rhodos. De meest gevonden vorm is een gedrongen amfoor en het schilderwerk wordt gekenmerkt door donker-op-lichte dessins die over het algemeen bestaan uit één menselijke of dierlijke figuur in een leeg veld, of dicht bij elkaar liggende banen met ornamenten, zoals halvemanen en lotusbloemen. In sommige classificatiesystemen wordt deze stijl beschouwd als een variant van de middelste of late wilde-geitenstijl.

Verwijst naar de kleuren die worden waargenomen door de drie typen kegeltjes, de sensorische cellen van het netvlies in de ogen van gewervelde dieren. Ieder type kegeltje bevat een specifiek type pigment: het eerste type kegeltje absorbeert rood licht, het tweede type groen licht en het derde type blauwviolet licht. Uitgestraald of gereflecteerd/geabsorbeerd licht van een bepaalde kleur stimuleert alle drie de typen receptoren in verschillende mate. Het patroon van de betreffende reacties bepaalt welke kleur wordt waargenomen door de hersenen, die vier psychologische primaire kleuren herkennen (blauw, geel, rood en groen).

Tak van de fysica die zich bezighoudt met de natuurlijke krachten op en vooral in de aarde. Het omvat onder meer de studie naar aardbevingsgolven, geomagnetisme, gravitatievelden en elektrische geleidbaarheid, waarbij gebruik wordt gemaakt van nauwkeurige kwantitatieve principes.

Wetenschappers die onderzoek doen naar de fysieke krachten die op de aarde inwerken, met name binnen de aarde zelf. Ze onderzoeken verschijnselen zoals aardschokken, aardmagnetisme, zwaartekrachtvelden en elektrische geleiding, en passen daarbij nauwkeurig omschreven kwantitatieve principes toe.

Het magnetische veld van de aarde en de daarbij behorende verschijnselen.

Te gebruiken voor licht gepantserde, zeer mobiele en volledig met rupsbanden uitgeruste voertuigen die voornamelijk zijn bedoeld voor het vervoeren van manschappen van en naar het slagveld; meestal licht bewapend.

Beschermende metalen helmen veelal voorzien van hoofdbandenstel en kinband. Als deze helmen niet zijn voorzien van een hoofdbandenstel, dan is er vaak een bijbehorende binnenhelm aanwezig. Gebruikt voor militaire doeleinden, bijvoorbeeld te velde ter bescherming tijdens gevechten.

Vuurwapens, meestal geweren, die worden gebruikt bij het kleiduivenschieten; meestal semi-automatische wapens met meer gewicht vooraan dan veldgeweren.

Verwijst naar voorstellingen van plaatsen of dingen, doorgaans op vrijwel tweedimensionale media zoals prenten, tekeningen, schilderingen, foto's of bas-reliëfs. De term wordt meestal gebruikt om een voorstelling gemaakt vanuit een bepaald gezichtsveld te onderscheiden van andere informatievormen zoals diagrammen, werktekeningen of verbale beschrijvingen.

Denkbeeldig of feitelijk punt in de ruimte van waaruit een beschouwer van een kunstwerk een object of gezichtsveld waarneemt. Bij het ontwerpen van composities en perspectivische systemen binnen de kunst van de westerse wereld is vaak rekening gehouden met het gezichtspunt van de beschouwer. Er is enige overlapping in betekenis met 'standpunt', maar 'standpunt' verwijst vaker naar perspectivische conventies binnen bouwtekeningen, terwijl 'gezichtspunt' in principe naar alle kunstvormen kan verwijzen.

Heuvels van opgeworpen aarde boven grafvelden; gebruik 'cairns' voor opgeworpen stenen in dit verband; gebruik 'aardhopen' voor bergen aarde in het algemeen, waar geen betrekking is met grafcultuur.

Type granulair, zuur stollingsgesteente dat in samenstelling tussen kwartsdioriet en kwartsmonzoniet ligt en kwarts, oligoklaas of andesiet, en kaliveldspaat bevat, met biotiet, hoornblende of, minder vaak, pyroxeen als mafische componenten; granodioriet is het intrusieve equivalent van rhyodaciet.

Compacte zandsteen die bestaat uit kwarts, veldspar en kleihoudend materiaal.

Instrumenten die variaties meten in het gravitatieveld van de aarde door kleine verschillen waar te nemen in het gewicht van een voorwerp met een constante massa.

Kortlevende loofboomsoort, inheems in Noord-Amerika, van Ontario tot Nova Scotia, Pennsylvania en New Jersey, met afzonderlijke populaties in Indiana, Virginia en North Carolina. De soort groeit bij voorkeur op dorre, droge hooglandbodems, maar is ook te vinden in vochtige gemengde bossen. Het is een veel voorkomende pioniersoort op verlaten velden en in platgebrande gebieden. Deze berken groeien snel tot een hoogte van 7 tot 9 meter, met een stam met een diameter van 30 centimeter.

Stam van ongeveer 600 geregistreerde soorten, allemaal parasieten van gewervelde dieren (gewoonlijk vissen), wanneer ze volwassen zijn, en van geleedpotigen, wanneer ze jong zijn. De volksnaam verwijst naar hun snuit, waar haken aan zitten.

Verwijst naar de stijl van het steengoed dat vanaf het begin van de 17de eeuw werd gefabriceerd in de provincie Nagato, de tegenwoordige prefectuur Yamaguchi. Tot 1668 werden de producten Matsumoto- of Fukawa-aardewerk genoemd. De stijl kenmerkt zich door compact gevormde kommen, meestal voor thee. De kommen zijn gevlamd van voet tot lip, hebben een soms ingekeepte voetrand en zijn voorzien van semi-transparant veldspaathoudend glazuur.

Verwijst naar een porseleinsoort die is gemaakt van witte porseleinaarde, of 'kaolien' en 'petuntse', een natuurlijk smeltbaar veldspaathoudend gesteente. Het wordt 'hardgebakken' op een relatief hoge temperatuur van ongeveer 1450 graden Celsius. Het werd voor het eerst gemaakt in China en na 1700 in Europa geproduceerd.

'Double pieces' bestaande uit naar buiten welvende flenzen van plaatmetaal, ofwel vastgenageld aan de schouderstukken ofwel aan een stuk gesmeed met de 'gardbraces'; ontworpen om extra bescherming te bieden voor de nek. Werden vanaf halverwege de 15e tot halverwege de 16e eeuw gebruikt door ruiters en waren vaak zo gemaakt dat ze afgenomen konden worden voor gevechten te voet of voor op het veld.

Duidt op kleuren die in helderheid het visuele veld overschrijden en licht lijken af te geven.

Een ijzerhoudend proteïnepigment dat voorkomt in de rode bloedcellen van gewervelde dieren en hoofdzakelijk zorgt voor de toevoer van zuurstof vanuit de longen naar de lichaamsweefsels.

Dat deel van het centrale zenuwstelsel dat zich bij mensen en andere gewervelde dieren in de schedel bevindt.

Stam van een aantal in kokers levende wormachtige ongewervelde zeedieren. Kenmerkend is de hoefijzervormige lofofoor, een karakteristiek voedingsorgaan. De dieren hebben een echte lichaamsholte die in compartimenten is onderverdeeld, een aantal tentakels aan het bovenste uiteinde, een vaatstelsel, circulaire en longitudinale spieren en een zenuwstelsel onder een epidermis. Ze kunnen 4,5 meter lang worden. De dieren leven in kokers gemaakt van chitine die ze uitscheiden. Het onderste uiteinde daarvan is ingegraven in de modder of het zand op de bodem van ondiepe zeeën. De dieren strekken de tentakels uit om voedsel te verzamelen.

Klasse die bestaat uit ruim 29.000 soorten ongewervelde dieren die in zee, zoet water of op het land levend, met een breed verspreidingsgebied, waaronder krabben, heremietkrabben, krill, pillenkevers, garnalen en verwanten daarvan.

Klasse van gewervelde, haaiachtige waterdieren die geen schubben hebben. De dieren hebben vier kieuwparen onder één kieuwopening aan beide zijden en een erectiele rugvin. De mannetjes hebben een grijporgaan voor de interne bevruchting van de vrouwtjes, die eieren leggen met leerachtige schalen. In tegenstelling tot haaien hebben ze een bovenkaak die vastzit aan de hersenschedel, aparte anale en urogenitale openingen en enkele grote permanente tandplaten waarmee ze voedsel vermalen, in plaats van tanden. In sommige classificaties zijn ze opgenomen in dezelfde klasse als roggen en haaien.

Vezel afkomstig van de Garcinia livingstonei (African Mangosteen, Lowveld Mangosteen or Imbe).

Instrumenten die verticale hoeken meten door op iets in te stellen en te meten tegen een verticale slinger, of door de hoek te meten tussen het magnetische veld van de aarde en het horizonsvlak.

De sterkte of hoeveelheid van een eigenschap, toestand of verschijnsel, zoals van een elektrisch veld, magnetisering of straling.

Zulu-halskettingen gemaakt van houten kralen, zaden, botten, horens, tanden en/of klauwen. Nadat hij zich volgens de koning heeft onderscheiden op het slagveld, mocht een krijger een halsketting maken als teken van moed. De ketting was een unieke creatie van de krijger, die haar zelf ontwierp, de kralen zelf sneed en de ketting zelf reeg.

Verwijst naar de stijl van de Shinto-architectuur die zich ontwikkelde tijdens de Yayoi-periode (circa 300 v. Chr. tot circa 300). De stijl kenmerkt zich door een soort tempel die kenmerken vertoonde die in de woningarchitectuur van de Kofun-periode (circa 300 tot 710) worden teruggevonden, zoals de pilaren die direct op de grond werden geplaatst, een geveldak, en vloeren die hoog boven de grond lagen en toegankelijk waren via trappen in de puntgevel.

Jasperware is een ongeglazuurd steengoed dat veel gelijkenissen toont met het Franse biscuit, gebaseerd op een mengsel van veldspaat, pijpaarde, kwarts en barium. De kleur is meestal blauw, maar jasperware kan ook in wit of andere kleuren voorkomen.

Wordt gebruikt voor een kabelskeletten waarin een veld van gekruiste kabels, met verschillende en vaak tegenovergestelde krommingen, het primaire dakoppervlak vormen.

Verwijst naar de periode en stijl in de kunst die zich ontwikkelde tijdens de opkomst van het Kamakura-shogunaat van 1185 tot 1333. In deze periode verkreeg de klasse van provinciale strijders een politieke machtspositie, werd een militaire regering ingesteld, ontstonden nieuwe boeddhistische sekten en breidde de religie zich van de aristocratie uit naar het gewone volk. In de kunsten kenmerkt de stijl zich door dramatische, energieke houten beelden, perkamentrollen waarop veldslagen werden weergegeven en de opkomst van de Zenshuyo- en Tenjinkuyo- stijl in de architectuur.

Wordt uitsluitend gebruikt voor slecht gelaagde heuvels, bulten of bergjes die zijn gevormd door zich terugtrekkende ijsvelden. Gebruik 'eskers' voor kronkelende richels die zijn gevormd door rivierijs en 'drumlins' voor langwerpige heuvels die zijn gevormd door landijs.

Grondlichten gebruikt in de luchtvaart, langs de zijden van een kanaal bij een watervliegveld.

Wordt gebruikt voor kampementen die door troepen worden opgebouwd voor langer verblijf tijdens een veldtocht, vooral in de winter.

Verwijst naar de stijl van geglazuurd keramiek die werd vervaardigd in Karatsu in de provincie Hizen in de late 16de eeuw. Vroege objecten zijn veelal voorwerpen voor alledaags gebruik, met een korrelige structuur en beschilderd met neutraal veldspaathoudend vernis. Latere objecten, nadat Koreaanse pottenbakkers naar Japan waren gebracht, waren vooral verfijnde theeserviezen met contrasterende glazuurlagen, onderglazuurlagen en inlegontwerpen.

De selectieve absorptie van elektromagnetische straling door een atoomkern als er een sterk, statisch magnetisch veld aanwezig is.

Textiel van katoen of wol, of een combinatie daarvan, vaak met keperweefsel, gekenmerkt door een dofbruine kleur; verwees oorspronkelijk naar textiel dat in de jaren 80 van de 19de eeuw werd gebruikt voor Britse velduniformen.

Een triclienmineraal van de veldspaatgroep die wit of kleurloos kan zijn.

Helmen met een lage helmkap, die aan de bovenkant naar boven en naar voren krullen en een platte punt vormen die langs het gezichtsveld loopt, waardoor er een smalle ruimte wordt gecreëerd tussen de helmkap en het kinstuk die als oogspleet fungeert. Ze werden vanaf het eind van de 14e eeuw tot in de 16e eeuw gebruikt bij steekspelen.

Militaire riemen van zware, geweven katoenen stof met metalen haken waaraan te velde uitrusting kan worden gedragen, voor het eerst gebruikt tijdens de Eerste Wereldoorlog en later aangepast voor burgerlijk gebruik. Ook lichte katoenen riemen die om het middel worden gedragen onder militaire tunieken of sjerpen, waaraan zwaardstroppen kunnen worden bevestigd, voor het eerst gebruikt rond 1900.

Van tevoren op maat gemaakte meubelonderdelen, van een houtsoort die meestal werd gebruikt om kratten van te maken. Ze werden als goedkoop bouwpakket verkocht en door de koper zelf in elkaar gezet tot tafels, stoelen en boekenkasten. Ze zijn ontworpen door Gerrit Rietveld in 1934.

Een porfiritisch rhyoliet met fenocrysten van kwarts en alkalisch veldspaat in een microkristallijnen of cryptokristallijnen matrix.

Mijnen die op of net onder het maaiveld geplaatst zijn.

De studie van cultuurlandschappen en hun kenmerken door middel van archeologisch veldwerk en analyse.

Begraafplaatsen gekenmerkt door grote open grasvelden met gedenkplaten die niet uitsteken.

Een veldspaatachtig mineraal, diepblauw of violetblauw van kleur, dat behoort tot de sodalietgroep. Het is het belangrijkste onderdeel van de lapis lazuli.

Musea met collecties van wapens, bepantsering, uniformen, munitie, documenten, kaarten, foto's en andere verslagen en voorwerpen van militaire strijdkrachten, leiders, oorlogen en veldslagen.

Verwijst meestal naar grote percelen open, vlak land waarop start- en landingsbanen, hangars, stationsgebouwen en andere bouwwerken zijn verrezen, bestemd voor het opstijgen, landen, laden en lossen en onderhouden van vliegtuigen. Zie 'vliegvelden' voor kleinere complexen die wel een start- en landingsbaan hebben, maar geen of weinig andere voorzieningen.

Visuele hulpmiddelen voor navigatie die witte en/of gekleurde lichtflitsen uitzenden. Ze worden gebruikt om de plaats van vliegvelden, oriëntatiepunten en bepaalde punten van de nationale vliegroutes in bergachtig gebied aan te geven en om voor gevaren te waarschuwen.

Delen van airconditioningsystemen waarin de lucht wordt gezuiverd van stof en de gewenste vochtigheidsgraad krijgt door middel van verneveld water.

Mechanische werktuigen die worden gebruikt om te velde staande gewassen af te snijden.

Voorwerpen die de eigenschap bezitten dat ze aantrekkingskracht uitoefenen op metaal en staal en een magnetisch veld om zich heen produceren.

Een geofysische onderzoekstechniek waarbij de distorsies van het normale magnetische veld van de aarde worden gemeten; wordt met name gebruikt in de archeologie om begraven overblijfselen te lokaliseren.

Een soort fysiek verschijnsel dat wordt geassocieerd met magneten en de krachtvelden geproduceerd door bewegende elektrische stromen.

Instrumenten voor het meten van de grootte en soms de richting van een magnetisch veld, vooral dat van de aarde.

Analytische techniek waarbij chemische substanties worden geïdentificeerd door het sorteren van gasvormige ionen in elektrische en magnetische velden op basis van hun massa-ladingverhouding.

Ouchak-tapijten met een ovaal medaillon in het middenveld en een samengesteld, stervormig medaillon met 16 punten aan de zijden van het kleed. Beide soorten medaillons zijn gevuld met ornamenten van arabesken en planten waarbij de versiering uit de zijkant of het einde steekt. De ondergrond is bedekt met een patroon van stengels, bladeren en bloemen.

Begraafplaatsen die zijn ontworpen als park, zonder rechtop staande gedenkstenen, volgens de oorspronkelijke bedoeling van Hubert Eaton (1881-1966), die de Engelse term 'memorial park' heeft bedacht. Ze worden meestal gekenmerkt door grote open grasvelden met gedenkplaten die niet uitsteken of anderszins gereguleerd zijn.

Stam van ongeveer 50 soorten kleine, met haartjes bedekte, meercellige dieren die parasieten zijn van ongewervelde zeedieren.

Een stollingsgesteente dat bestaat uit minuscule kwarts- en alkalieveldspaatkristallen.

Een mineraal behorende tot de alkaliveldspaatgroep; het komt voor in de kleuren wit, grijs, steenrood en groen.

Een ruw biotietgraniet, gedolven in Milford, Massachusetts, meestal samengesteld uit lichtroze veldspaat met toevoegingen van grijs kwarts en donkere, groenzwarte spikkels van een chlorietachtig, zwart mica. Het is zeer sterk, zeer goed te polijsten en heeft een fijne, compacte structuur, waardoor het een van de meest gewilde granietsoorten is die in de Verenigde Staten worden gedolven voor algemene bouwdoeleinden en voor decoratieve doeleinden.

Kleine veldslangen van ongeveer 2,10 m lang, met een kaliber van 7,5 cm in doorsnee, die kogels afvuren van ongeveer 1,5 kg. Ze waren in de 16e en 17e eeuw in gebruik.

Visueel verschijnsel, afgeleid van het Franse woord voor 'waterachtig', dat ontstaat wanneer een set rechte of gebogen lijnen met gelijke afstand in een bepaalde hoek bovenop een andere set wordt geplaatst, resulterend in een specifiek geometrisch patroon. Wordt gebruikt voor de weergave en aanduiding van vloeistofstromen, golfbewegingen en patronen en stromen van optische en magnetische velden.

Fossielhoudende kalksteen die fossielen bevat van ongewervelde dieren uit de stam van de Bryozoa die zich kenmerken door een vertakt, twijgachtig skelet.

Patchwork quilts bestaande uit blokken die door twee horizontale en twee verticale naden in negen velden worden verdeeld. Geen Nederlands equivalent.

Benodigdheden om wonden te verbinden in het veld of op het slagveld.

Metalen platen die in het begin aan het onderste gedeelte, maar later over het gehele borststuk werden vastgemaakt, waardoor de dikte werd verdubbeld. Ze deden dienst als versterkingsstukken voor zowel toernooi- als velduitrusting, en werden steeds meer gemeengoed naarmate de vuurkracht van wapens toenam.

Wordt gebruikt voor relatief afgelegen plaatsen met voorzieningen voor huisvesting van de staf aldaar en voor het ter plekke uitvoeren van observaties van natuurlijke verschijnselen in een bepaald veld. Te onderscheiden van 'proefstations' die vooral worden gebruikt voor onderzoek en experimenten en die meestal geen afgelegen ligging hebben.

Stam van ongeveer 70 oude wormachtige soorten ongewervelde dieren die op het land leven en korte, dikke pootjes en een droog, fluweelachtig lichaam hebben.

Optioneel onderdeel van het hoofdstel bestaande uit leren of kunststoffen kleppen die naast de ogen worden bevestigd om het gezichtsveld van het paard te beperken.

Een mineraal behorende tot de alkaliveldspaatgroep; het komt voor in de kleuren wit, roze of grijs.

Kleine ouchak-tapijten meet als motief tegenover elkaar geplaatste nissen in een centraal veld.

Te gebruiken voor marineschepen om oorlogs- en cavaleriepaarden mee naar overzeese veldtochten te vervoeren; zulke schepen zijn meestal speciaal aangepast om paarden te stallen, verzorgen en voeren en kunnen daarbij gebouwd zijn om vlug te laden en te lossen.

Verwijst doorgaans naar geschilderde voorstellingen met een zeer breed horizontaal gezichtsveld. De term is ook specifiek van toepassing op foto's waarop een breed beeld te zien is, gemaakt met een panoramacamera of ontstaan door foto's samen te voegen.

Camera's met een speciale, horizontaal scannende lens, die ronddraait om het achterste brandpunt. De afbeelding komt op een gebogen plaat of film te staan en kan een zeer breed gezichtsveld beslaan.

Personen die onderzoek en veldwerk verrichten met betrekking tot het conserveren, lezen en interpreteren van oude documenten die op papyrus zijn geschreven.

Wordt gebruikt voor uitgestrekte, vlakke, open ruimten die worden gebruikt voor bepaalde militaire oefeningen, zoals marcheren of paardrijden. Gebruik 'exercitievelden' voor de terreinen waar soldaten worden geoefend in het hanteren van wapens.

Kazak-tapijten met een veld dat bestaat uit een patroon van 5 bij 3 rozetten en een aantal andere rozetten die zijn geplaatst binnen veelhoeken die vier gekrulde haken hebben, zodat ze op een kroonwiel lijken.

Uitgestorven klasse van gewervelde visachtige dieren met kaken. Van deze klasse zijn fossielen gevonden uit voornamelijk het Siluur en Devoon. De kop en borst waren bedekt met brede, platte benige platen. Kenmerkend waren de kaken, die door zowel de schedel als de tongbeenboog werden ondersteund, en de gedeeltelijk verbeende schedel. De kop en snuit waren bedekt met een pantser dat aan de nek vastzat. Gewoonlijk hadden de dieren buikvinnen, borstvinnen of vinachtige structuren en kieuwbogen.

Een groep van triclienveldspaten die wordt onderscheiden van alkaliveldspaten, die natrium- of kaliumrijk zijn.

verwijst naar een stijl van Minoïsch aardewerk die zich rond 1550 v. Chr. ontwikkelde. De stijl kenmerkt zich door afwijkende geschilderde versieringen, waarbij de vazen vaak in zones zijn verdeeld. De motieven werden ontleend aan de kaders van fresco’s en aan ijzerbewerking, zoals dubbelkoppige bijlen, spiralen met brede randen die door raaklijnen met elkaar werden verbonden, en geometrische patronen. In latere voorbeelden worden de motieven strikt afgewisseld aangebracht rond de lege velden op de vaas.

Vogelbekdieren zijn samen met mierenegels de enige zoogdieren die eieren leggen. Deze orde bevat één bestaand genus met één soort en één of meer uitgestorven genera. Vogelbekdieren zijn zoogdieren die op het land en in het water leven en holen uitgraven. Ze komen voor in de meren, rivieren en andere wateren op Tasmanië en in het oosten van Australië. De dieren hebben een bruine vacht, een gevoelige, flexibele snavel die op die van eenden lijkt, poten met zwemvliezen en een platte staart. De mannetjes hebben giftige sporen. De vrouwtjes leggen leerachtige eieren en de jongen drinken melk uit de poriën van de melkvelden.

Stam van ongewervelde zeedieren die in de hele wereld voorkomen en een sedentair leven leiden in lange beschermende kokers op de bodem van de zee. Ze hebben veerachtige tentakels aan het bovenste uiteinde van de kokers die een soort baarden vormen. In embryo's vormt zich een darmkanaal dat verdwijnt naarmate het organisme ouder wordt. Het zijn de enige meercellige dieren die geen mond of anus hebben.

Verwijst naar een soort keramiek van vuurbestendige witte klei, of 'kaolien', en een veldspaathoudende steen die tijdens het bakken reageert. De klei zorgt ervoor dat het voorwerp de vorm behoudt, terwijl de steen wordt omgezet in natuurlijk glas. In China verwijst dit naar alle soorten aardewerk die zo hard worden gebakken dat er een rinkelend geluid ontstaat als het kapot wordt geslagen. In Europa verwijst het alleen naar hardgebakken doorschijnende keramiek.

Vat in vertind ijzer met twee compartimenten waarin de lunch kon worden meegenomen wanneer men op de velden ging werken. Het deksel kon worden gebruikt als bord. Het gaat hier om een Frans begrip uit de achttiende eeuw.

In algemene zin, alle vormen van aardewerk die zijn vervaardigd uit keramiek, een verzamelnaam voor diverse harde, broze, hitte- en corrosiebestendige materialen die ontstaan door het vormen en vervolgens bakken bij een hoge temperatuur van een niet-metallisch mineraal, bijvoorbeeld klei. In het specialistisch taalgebruik wordt porselein meestal niet tot keramiek gerekend; porselein is een type keramiekaardewerk dat is gemaakt van vuurvaste witte klei oftewel 'kaolien', en een veldspaathoudend gesteente, welke tijdens het bakken een reactie ondergaan waarbij de klei de vorm van het object vasthoudt en het gesteente versmelt tot natuurlijk glas.

Verwijst naar de informeel georganiseerde stroming in de jaren 20 van de 20ste eeuw die zich kenmerkt door een subtiele, stille afstandelijkheid en afbeeldingen van scherp afgetekende vormen, zoals de stedelijke of landelijke skyline, het industriële landschap met gebouwen en machines, of bucolische landschappen met schuren en velden. Kunstenaars die in deze stijl werkten zijn onder anderen Charles Demuth, Preston Dickinson en Charles Sheeler.

De hiërarchie Procedés en Technieken bevat descriptoren voor handelingen en methoden die fysiek worden uitgevoerd op of met materialen en voorwerpen, en voor procedés die plaatsvinden in materialen en voorwerpen. Hiertoe behoren typen procedés en technieken die betrekking hebben op de productie en behandeling van voorwerpen of afbeeldingen (bijv. assembleren) of van substanties (bijv. mengen) of die relevant zijn voor de bewerking en verwerking van specifieke materialen (bijv. solderen). Hiertoe behoren tevens descriptoren voor procedés die plaatsvinden in substanties, artefacten of overige voorwerpen, soms opzettelijk in gang gezet en soms spontaan gebeurend (bijv. branden). Relatie tot Overige hiërarchieën: descriptoren voor organisatorische, administratieve of intellectuele activiteiten die worden uitgevoerd voor het realiseren van specifieke doelstellingen (bijv. analyse), inclusief descriptoren die betrekking hebben op het verzamelen van voorwerpen en verschillende andere professionele activiteiten (bijv. het beheer van verzamelingen) zijn te vinden in de hiërarchie Functies. Descriptoren die studierichtingen aanduiden (bijv. antropologie) zijn te vinden in de hiërarchie Vakgebieden, terwijl de procedés en technieken die verbonden zijn met deze velden hier te vinden zijn. Descriptoren voor fysieke en mentale handelingen die niet worden uitgevoerd om materialen te bewerken of voorwerpen te fabriceren (bijv. rennen, meditatie) zijn ondergebracht in de hiërarchie Lichamelijke en Geestelijke Activiteiten. Bepaalde descriptoren die verwijzen naar degeneratieve krachten op materialen of structuren (bijv. spanning) zijn te vinden in de hiërarchie Abstracte Begrippen. Descriptoren voor bepaalde effecten die worden veroorzaakt door procedés die plaatsvinden in materialen en voorwerpen (bijv. scheuren) zijn te vinden in de hiërarchie Toestanden en Invloeden.

Locaties waar meestal erg verwoestende wapens tot ontploffing worden gebracht op een afstand van het waarnemingspunt; wordt ook gebruikt voor plaatsen waar wetenschappelijk veldonderzoek wordt uitgevoerd, zoals bijvoorbeeld in de archeologie of geologie. Gebruik 'testterreinen' voor complexen waar wapens worden uitgetest onder scherp toezicht.

Groep zeedieren die op een bepaald moment in hun levenscyclus een holle dorsale zenuwbuis, een chorda dorsalis en kieuwspleten hebben. Tot deze groep behoren onder meer hemichordata, urochordata, cephalochordata en alle hypothetische voorouderlijke vormen daarvan. Protochordata hebben geen schedel of ruggenwervels en men denkt dat ze lijken op de voorouders van de gewervelde dieren. Deze groep omvat de onderstammen Tunicata en Cephalochordata.

Eik met brede kroon die inheems is in Noord-Amerika, in het gebied dat zich uitstrekt van het Midden-Westen tot diep in het zuiden van de VS en tot de oostelijke rand van de Great Plains. In het vrije veld kan de boom 18 meter hoog worden en 24 meter breed. De boom heeft vaak lange en dikke lage takken en groeit bij voorkeur op vochtige, diepe, vruchtbare en alkalische aarde met een goede afwatering, maar ook vaak in de buurt van heuveltoppen of hoger gelegen gebieden met een droge grond die klei bevat of vruchtbaar, zanderig of rotsachtig is. De boom verdraagt ook neutrale tot zure grond en gedijt in de volle tot gedeeltelijke zon (jonge bomen kunnen ook goed tegen schaduw).

Een patroon dat bestaat uit vijf elementen die zijn aangebracht op elk van de vier hoeken van een vierkant of rechthoek, plus een in het midden. Vaak in serie gebruikt als motief in een rand of veld in de textiel.

Ornamentele gedeelten rondom de rand of begrenzing van een object, met patronen, materialen, kleuren of vormen die van het object zelf afwijken. Verwijst in specifieke zin naar de gedeelten van wandtapijten rond het centrale veld buiten de binnenste stroken en binnen de strook rond de buitenzijden van het wandtapijt. Zie 'randen (delen of aspecten van objecten)' voor de smalle delen van dunne, platte objecten met een zekere 'dikte' of de kleinste afmeting, ter onderscheiding van de brede oppervlakken.

Een ruw, rood graniet dat wordt gedolven in Finland en dat wordt gekenmerkt door ongebruikelijke eivormige veldspaten. Vaak gebruikt voor bouwwerkzaamheden in Noord-Rusland.

Een gesteente van een groep extrusieve zure stollingsgesteenten, meestal porfierisch en met zichtbare stroomlijnen, met fenokristen van kwarts en kaliveldspaat in een glasachtige tot cryptokristallijnen grondmassa. Het extrusieve equivalent van graniet.

Stam van een groot aantal ongewervelde zeedieren. Kenmerkend zijn de regelmatige geplaatste verticale kammen bestaande uit trilharen die het hele lichaam van het dier bedekken en waarmee ze zich voortstuwen. De meeste soorten zweven in het water, hoewel een paar soorten kruipen of parasitair zijn. De dieren zijn hermafrodiet en komen overal ter wereld voor. Ze hebben een eivormig, gelatineachtig en bilateraal symmetrisch lichaam en slepen twee tentakels met kleefcellen achter zich aan om plankton te vangen.

Genus van 7 tot 20 soorten, die vaak worden verbouwd voor de productie van eetbare zetmeelrijke graanproducten. Gewoonlijk zijn het eenjarige planten, maar in tropische gebieden kunnen ze ook overblijvend zijn. In veel culturen zijn bewijzen gevonden dat al sinds lange tijd rijst wordt verbouwd, onder meer in China, India en Zuidoost-Azië. Het oudste archeologische bewijs komt uit het midden en oosten van China en dateert uit 7000 tot 5000 v.Chr. Er zijn soorten die op droge grond groeien, maar de meeste soorten verbouwt men op ondergelopen velden. De zaailingen worden voor het groeiseizoen op een ondergelopen veld of padie geplant. De soort die men in de moderne wereld het meest voor voedsel gebruikt is Oryza sativa.

Kleine veldslangen die werden gebruikt in de 16e en 17e eeuw, ontworpen voor het afvuren van projectielen met een gewicht van minder dan 373 gram.

Een steen, vergelijkbaar met dioriet, die bestaat uit een compacte felsitische basis waarin hoornblende of veldspaat porfiritisch is ontwikkeld. De befaamde Egyptische porfier of 'Rosso Antico' is een rood antiek porfier.

Verwijst naar het besef dat een organisme heeft van de relatieve positie en oriëntatie van zijn lichaam en de objecten er om heen, op basis van herkenning van diepte en afstand en andere externe stimuli. Het begrip beschrijft ook het compenserende vermogen om beperkte, op waarneming gebaseerde aanknopingspunten te gebruiken om zich te oriënteren, of om het ruimtelijke veld van een omgeving te voorspellen en te reconstrueren.

Veldslangen die werden gebruikt vanaf halverwege de 14e tot aan het einde van de 17e eeuw, zitten qua afmetingen het midden houden tussen 'demi-culverins' en 'minions' en een lading afvuren van tussen de 1,8 en 2,3 kg.

Klasse van gewervelde vissen die gelobde gepaarde vinnen hebben met een vlezige basis op een benig skelet. De vinnen zitten met één enkel bot aan het lichaam vast. De vissen hebben een blijvende chorda dorsalis, interne neusgaten en twee rugvinnen met gescheiden bases en niet zoals straalvinnige vissen een enkele rugvin. Deze onderklasse is zeer oud en verscheen in het Onder-Devoon, ongeveer 390 miljoen jaar geleden. Uit de onderklasse zijn amfibieën ontstaan. In sommige classificaties beschouwt men het als een klasse in plaats van een onderklasse. De erkenning van de onderklasse of klasse Sarcopterygii is controversieel, omdat sommige ichtyologen denken dat de twee grootste groepen, de Crossopterygii (waartoe de rhipidistia en de coelacanten behoren) en de Dipnoi, van verschillende voorouders afstammen, aangezien de huidige vormen van de twee groepen in hoge mate van elkaar verschillen. De primitieve soorten vertonen echter een aantal overeenkomsten, wat erop lijkt te duiden dat ze een gemeenschappelijke voorouder hadden.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond doordat er grote hoeveelheden keramiek voor de export moesten worden geproduceerd tijdens de Ayutthaya-periode. De exportproducten bestonden onder andere uit grote schalen, kommen, vazen, olielampen, miniatuurolifanten, katrollen, loodgewichten en dakpannen. De keramiek van deze stijl kan worden verdeeld in vijf typen: celadon, op hoge temperatuur gebakken steengoed bedekt met een natuurlijk veldspaathoudend asglazuur, onderglazuur zwart, bruin en parelgrijs, bruin en wit. De kleuren van deze keramiek variëren van lichtgroen tot olijfgroen of blauwgroen, en van bruin tot licht-honingkleurig of gebroken wit. Aardewerk en keramiek in deze stijl was doorgaans eenvoudig en praktisch, maar sommige producten vertoonden gekamde of ingegrifte patronen onder het glazuur.

Een getal, numerieke waarde of element in een veld.

Kleine visachtige ongewervelde zeedieren die waarschijnlijk de nauwste verwanten zijn van de gewervelde dieren. Ze hebben een chorda dorsalis over de gehele lengte van hun lichaam (in plaats van een wervelkolom), een atrium met één kamer en één ventrale opening en goed ontwikkelde segmenten, maar geen duidelijke kop en geen gepaarde vinnen.

Duitse term die wordt gebruikt om te verwijzen naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde en die 'krulstijl' betekent. De term werd voornamelijk gebruikt in de steden Dresden en Berlijn.

Een fijnkorrelige, rode, roodachtig-bruine en grijze zandsteen uit Seneca Creek, Maryland. Dit materiaal bevat ruw- tot fijnkorrelig hoekig kwarts, en enkele fragmenten van veldspaat en mica. Deze zandsteen is tamelijk eenvoudig te bewerken, maar wordt donker en hard als hij wordt blootgesteld aan lucht, waardoor het een van de meest duurzame bouwstenen is. Seneca-zandsteen was zeer populair in Washington D.C. tijdens het 'tijdperk van de bruinrode zandsteen' van circa 1840 tot 1880; het oorspronkelijke gebouw van de Smithsonian Institution is bijvoorbeeld gemaakt van Seneca-zandsteen.

Een rozeachtig rood en grijs Engels graniet. Het wordt gekenmerkt door de kristallen van rood veldspaat die soms wel 5 centimeter lang zijn. Er zijn twee verschillende schakeringen: licht-shap en donker-shap.

Verwijst naar de aardewerkstijl uit verschillende dorpen in de Shigaraki-vallei in het zuiden van de Shiga-prefectuur. De fabricage begon in de Kamakura-periode (1185-1333) en vindt nog altijd plaats. In de begintijd bestond de productie voornamelijk uit vaatwerk voor huishoudelijk gebruik, zoals potten met een smalle mond en vijzelkommen. In 1632 werden het Shigaraki-vaatwerk het officiële vaatwerk voor de opslag van thee voor het Tokugawa-shogunaat. Vanaf de 19de eeuw verschoof het accent naar andere producten, bijvoorbeeld plantenbakken, komforen en sakekruiken. De stijl kenmerkt zich in het algemeen door roodbruin en grofkorrelig aardewerk met witte stippeltjes veldspaat of kwarts die tijdens het bakken smelten en door het oppervlak steken.

Verwijst naar een aantal keramiekstijlen die werden geproduceerd in de provincie Mino vanaf de 7de eeuw tot nu. Vroeg aardewerk kan worden getraceerd vanaf Sue-aardewerk, maar in de 12de eeuw omvatte de productie, als gevolg van het gebruik van Sanage-ovens, kruiken met grote monden, kruiken met kleine monden en vijzels. Vanaf de 15de tot het midden van de 16de eeuw werden asgeglazuurde en ijzergeglazuurde gebruiksvoorwerpen geproduceerd. Tegen het eind van de 16de eeuw onderging de productie een revolutionaire verandering door de introductie van ovens met meerdere kamers, resulterend in aardewerk voor theeceremonies dat groen glazuur en veldspaathoudend glazuur bevatte, met een grote verscheidenheid aan beschilderde vormen en decoraties. In het begin van de 19de eeuw werd er ondergeglazuurd blauw gedecoreerd aardewerk geproduceerd.

Metalen bollen met een gewicht van ongeveer 6 kg die zijn verbonden met een lang stuk staaldraad met een vaste handgreep aan het einde; ze zijn bedoeld voor afstandwerpen tijdens veldnummers.

Smalle kalkhoudende of siliciumachtige substanties die voorkomen bij verschillende ongewervelde dieren en dienen om hun weefsel te ondersteunen en steviger te maken.

Wordt gebruikt voor gebouwen die afgezette en ononderbroken ruimten bieden die zijn aan te passen voor verschillende gymnastiek- en recreatieactiviteiten zoals bijvoorbeeld baansporten en basketbal; vaak geplaatst op of bij sportvelden.

Orde van reptielen die worden gekenmerkt door de hoornen schubben of schilden op de huid. De dieren leggen eieren of baren levend. Ze hebben beweegbare vierkantsbenen, waardoor ze de bovenkaak kunnen bewegen ten opzichte van de hersenschedel. De mannetjes hebben een hemipenis, hetgeen uniek is voor gewervelde dieren. De eerste soorten ontstonden in de Boven-Jura. De orde bevat ongeveer 7900 levende soorten hagedissen, slangen en echte wormhagedissen.

Klasse van gewervelde vissen die vinstralen hebben, dat wil zeggen hun vinnen zijn vliezen gevormd door huid die door benige of hoornen staafjes worden ondersteund, in tegenstelling tot de vlezige gelobde vinnen van sommige andere vissen. Hun gepaarde vinnen hebben meestal geen vlezige basis. Ook hebben ze geen interne neusgaten en hun luchtzakken functioneren gewoonlijk als zwemblazen. Hun skelet is doorgaans goed verbeend. Deze onderklasse omvat 46 ordes en meer dan 30.000 soorten. De oudste fossielen komen uit het Laat-Siluur en zijn 420 miljoen jaar oud. In sommige classificaties beschouwt men deze onderklasse als klasse.

Wordt gebruikt voor plaatsen die het toneel zijn geweest van veldslagen.

Een phanoerokristallijn intrusief stollingsgesteente dat voornamelijk bestaat uit alkalisch veldspaat, eventueel met een kleine hoeveelheid plagioklaas en zonder noemenswaardige hoeveelheden kwarts of nefelien. De term kan ook verwijzen naar een granietsoort met biotiet en hoornblende, of met hoornblende in plaats van biotiet, die in de oudheid werd gewonnen in Syrene in Opper-Egypte.

Mierenegels zijn samen met vogelbekdieren de enige zoogdieren die eieren leggen. Het vrouwtje legt één leerachtig ei met een zachte schaal, dat ze direct in haar buidel stopt. In de buidels zitten geen tepels. Nadat ze zijn uitgekomen, drinken de jonge mierenegels melk uit de poriën van de twee melkvelden.

Hopen of stapels tarwestengels, meestal verzameld op velden in de oogsttijd.

Lange telelenzen die binnen hun nauwe gezichtsveld verre objecten vergroten.

Wordt gebruikt voor afgebakende stukken land, meestal grasvelden, beplante of onaangetaste stukken grond, die om een huis of een ander gebouw liggen en daar bijhoren.

Magnetische velden in ijzerhoudende mineralen die eerst boven het Curiepunt zijn verhit en daarna weer zijn afgekoeld.

Kleden met tijgers of tijgerhuiden in hun veldpatroon verwerkt.

Verwijst naar plattegronden van fortificaties, met inbegrip van vestingwerken, mijnenvelden, verdedigingsstellingen en militaire installaties, of andere plattegronden. De plattegronden kunnen over een kaart of foto heen worden geprojecteerd.

Grote eik, inheems in het oosten van Canada en de VS, die voorkomt in verschillende gebieden, zoals beekdalen en laaggelegen velden. De schors is grijs en schilferig, met onregelmatige ribbels en kloven. De boom heeft een komvormige kroon, groeit snel en kan 350 jaar oud worden.

Licht bewapende en gepantserde patrouillevoertuigen, met wielen of als halfrupsvoertuig, zonder geschut en aangepast voor gebruik bij hoge snelheden op harde wegen of tijdens veldmissies.

Geschut, ontworpen voor gebruik in vestingen; aangezien het niet mobiel hoeft te zijn is het meestal zwaarder en van een groter kaliber dan veldgeschut.

Verwijst naar de periode en cultuur uit de IJzertijd genoemd naar de archeologische vindplaats Villanova, in de buurt van het Italiaanse Bologna. De cultuur kwam voor in Noord- en Midden-Italië en Campanië in de 9de en 8ste eeuw v. Chr. en hield in Noord-Italië stand tot de 6de eeuw v. Chr. De cultuur varieerde in de verschillende streken tijdens de verschillende perioden, maar kenmerkend zijn de begraafplaatsen, wapenuitrusting, wapens, sieraden, grafurnen en ander aardewerk, waaronder dubbel-conische en huisvormige urnen, gedecoreerd met geometrische ontwerpen die werden ingekrast en gestempeld. Veel onderzoekers menen dat de Villanova cultuur zich ontwikkelde uit een tak van de urnenveld- culturen uit Oost-Europa die Italië binnentrokken en daar uiteindelijk werden geconfronteerd werden met de oprukkende Etrusken. Anderen classificeren deze cultuur als het begin van de Etruskische beschaving.

Een heldere, kleurloze tot bruinachtige, dikke, olieachtige, bijtende, met water vermengbare vloeistof, H2SO4, die meestal wordt geproduceerd door zwaveldioxide. Zwavelzuur wordt voornamelijk gebruikt bij de productie van kunstmesten, chemicaliën, explosieven en petroleumraffinage. Een integrale component van sulfaat.

Verwijst naar niet-fotografische voorstellingen waarvan het gezichtspunt ver boven normale ooghoogte ligt. Op deze afdrukken, tekeningen of schilderingen is het gezichtspunt doorgaans zo gekozen, dat het lijkt alsof de kijker vanaf de wolken naar beneden kijkt. Het voordeel van dit gezichtspunt is dat de voorstelling gedetailleerder kan zijn, omdat de voorgrond de achtergrond niet aan het zicht onttrekt. Dit perspectief wordt al toegepast sinds de oude Romeinse tijd, toen het werd gebruikt om slagvelden af te beelden. Het is ook een veelgebruikt perspectief voor het afbeelden van stadsontwikkelingen, ontwerpen van landschapstuinen, en paleizen en steden. De observatiepositie van een vogelvlucht ligt boven dakniveau, maar onder dat van kaarten. Gebruik 'vogelvluchten (tekeningen)' voor bouwtekeningen in nauwkeurig perspectief. Gebruik voor foto's 'luchtaanzichten' of 'luchtfoto's'. Gebruik 'map views' voor geïllustreerde landkaarten.

De klasse van gewervelde dieren die gewoonlijk tweevoetig en warmbloedig zijn, eieren leggen met een harde schaal en een grote dooier, en vaak in bomen leven. Doorgaans hebben ze veren, holle botten, voorste ledematen die geschikt zijn om mee te vliegen (hoewel sommige vogelsoorten hun vermogen om te vliegen zijn kwijtgeraakt), achterste ledematen waarmee ze kunnen lopen en op takken kunnen zitten, een hart met vier kamers, scherpe ogen, een hoornen snavel zonder tanden en een grote gespierde maag. Vogels zijn geëvolueerd uit theropoden, een orde van vleesetende dinosauriërs.

Houten gestellen in de vorm van een mens, gekleed in lompen of oude kleren, die worden opgesteld in moestuinen en op velden om vogels af te schrikken.

Heraldische manuscripten die de wapenrusting van personen tijdens een veldslag of toernooi sieren of blazoeneren.

Reglementair afgeperkte plaatsen, al dan niet overdekt, waarop enigerlei sport beoefend wordt. Gebruik 'sportvelden' voor grotere sportterreinen, doorgaans niet overdekt.

Verwijst naar ruimvallende kleding die wordt gedragen over de normale kleding ter bescherming tijdens het werk, en met name naar kledingstukken van grof linnen die door boeren of lagere arbeiders over hun goede kleding of in het veld worden gedragen.

Term algemeen toegepast op keramische producten die meestal wit zijn en doorgaans zijn vervaardigd van klei, veldspaat, 'pottenbakkers vuursteen' en witkalk.

Een pejoratief voor art nouveau dat is bedacht door schrijver Edmond de Goncourt na het zien van een tentoonstelling van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde, omdat hij vond dat de stijl geschikt was voor een plezierjacht.

Verwijst naar een porseleinsoort die is gemaakt van witte porseleinklei en gepoederd glas, dat de veldspaathoudende steen van 'hard porselein' vervangt. Het wordt zacht gebakken op de relatief lage temperatuur van ongeveer 1200 graden Celsius. Kenmerkend is dat de niet geglaceerde gebieden in gebakken toestand kunnen worden gesneden met een vijl en dat het een doorschijnendheid heeft die varieert in intensiteit en kleur.

Een gefuseerd sedimentair gesteente bestaande uit zandkorrels die zijn samengevoegd met een natuurlijk bindend materiaal; het meest voorkomende zand in zandsteen bevat kwarts, met aanzienlijke hoeveelheden veldspaat, kalk, mica en kleiachtige materie.

Lijnen die een onbelemmerd gezichtsveld definiëren, zoals in kamers of open ruimten of langs straten in een stad.