Een legering waarin tin overheerst, meestal met 92% tin en 8% antimonium. De kleur kan wit of zilverachtig zijn.

Zeer harde legering van tin met antimoon en zink, vaak toegepast bij voorwerpen als lepels en snuifdozen.

De oorspronkelijke naam voor een legering van tin, antimoon en koper die werd gebruikt voor machinelagers; wordt tegenwoordig voor vrijwel alle lagermetalen op tin- of een loodbasis gebruikt.

De handeling of het procedé van het vormen van voorwerpen uit metaal of het versieren met metaal.

Een soort tinwerk dat meestal koper bevat. Het heeft een zilverachtige witte kleur met een blauwachtige zweem of een geelachtige tint als het kopergehalte hoog is.

Metaal waaraan men een hoge intrinsieke waarde toekent, zoals goud, zilver en platina. Werd oorspronkelijk gebruikt voor het maken van voorwerpen zoals sieraden en munten.

Elk van verscheidene metalen of legeringen bestand tegen oxidatie, corrosie en ontbinding door zuren. Voorbeelden van deze definitie van edelmetaal zijn goud, iridium, kwik, osmium, platina en ruthenium.

Een soort brittanniametaal dat 94% tin, 5% antimonium en 1% koper bevat.

Metaal dat is samengesteld uit twee of meer lagen van verschillende metalen, die zijn samengevoegd door plateren en die niet zijn samengesmolten tot een homogene massa zoals in een legering.

Een samengesteld materiaal, bestaande uit keramische deeltjes of korreltjes die zijn gebonden met metaal. Dit materiaal wordt gebruikt bij toepassingen waarvoor zeer sterk materiaal is vereist dat bestendig is tegen zeer hoge temperaturen.

Een soort brittanniametaal dat 87% tin, 7,5% antimonium en 5,5% koper bevat.

Een soort brittanniametaal dat 81,5% tin, 7,5% antimonium en 9,5% koper bevat.

Een Brittanniametaal met een kleine hoeveelheid zink.

Een legering voor het maken van drukletters, dat hoofdzakelijk bestaat uit lood en antimoon en soms kleine hoeveelheden van andere metalen.

Alle leden van een grote groep stoffen die meestal een kenmerkende glans vertonen. Het zijn goede geleiders van elektriciteit en warmte, ze zijn ondoorschijnend, kunnen smelten en zijn meestal pletbaar of kneedbaar.

Weefsel met een deklaag van rood ijzeroxide, dat in vellen wordt verhandeld. Wordt gebruikt om metaal te polijsten.

Een doffe, vlekkerige toplaag, ontstaan door blootstelling aan schadelijke chemische stoffen, zoals het laagje zilversulfide dat zich vaak op zilver vormt.

Barometers die niet afhankelijk zijn van een hydrostatisch evenwicht of van de wetmatigheden van gassen, maar die in plaats daarvan gebruik maken van metingen van de kracht die door de atmosfeer wordt uitgeoefend op een onderdeel van het mechanische systeem; vaak met een schaalverdeling om te worden gebruikt als hoogtemeters.

Oplossing van verdund zuur, meestal zwavelzuur, die wordt gebruikt om oxide of vloeimiddel te verwijderen van zilver of van een ander metaal.

Zij die vaardig of opgeleid zijn in praktische of decoratieve metaalbewerking als ambacht.

Metaal dat is gewalst tot elke gewenste dikte tussen 1,5 en 6,3 mm en in rechthoekige stukken is gesneden.

Draad of een dunne staaf van getrokken metaal.

Draad waarbij een textiele kern omwonden wordt door een metaaldraad of lamel.

Metaal, zo dun mogelijk geslagen of gewalst, te gebruiken voor vergulding of andere versieringsprocessen.

Aanduiding voor dikke metaaldraad die aan elkaar is gelast tot een rooster en wordt gebruikt als wapening voor betonplaten.

Bladmetaal dat is ingesneden en uitgerekt om een gaaswerk te vormen; wordt gebruikt voor gewapend beton of voor het optrekken van gepleisterde muren.

Werkers in een grofsmederij of staalfabriek, vooral zij die zich bezighouden met het gieten van metaal.

Ontladingslampen van een grote intensiteit waarin het grootste deel van het licht wordt geproduceerd door middel van straling van metalen halides en de producten die zij afscheiden.

Papier voorzien van een coating (van kalk, witkalk en appret) die ervoor zorgt dat met een metalen punt gemaakte markeringen niet meer te wissen zijn. De term kan ook betrekking hebben op papier dat is gecoat met fijne metaalschilfers om een metalen oppervlak na te bootsen, of op papier dat is gelamineerd met metaalfolie.

Deeltjes niet-geoxideerd metaal, die worden gebruikt als pigment om de optische kenmerken van verf te veranderen.

De resten, sintels of slakken die overblijven na het smelten of uitsmelten van metaal.

Hoogdrukken die zijn gemaakt door (relatief zachte) metalen drukvormen met mes of burijn te bewerken.

Verf met een metaal als pigment.

Voorwerpen die van metaal zijn vervaardigd, met name gereedschap en tafelgerei.

Verwijst naar producten die door metaalbewerking zijn vervaardigd, met name metalen objecten met kunstzinnige waarde.

Goud of zilver dat als een hoeveelheid wordt gezien, in plaats van als een bepaalde waarde; vaak in de vorm van een baar of een staaf.

Messing dat 60% koper en 40% zink bevat en over het algemeen wordt geproduceerd in de vorm van platen.

Metaal waarvan ijzer niet het belangrijkste bestanddeel is.

Metaal of legering waaraan men geen hoge intrinsieke waarde toekent.

Een samenstelling die bestaat uit een metaal dat direct is verbonden met een koolstof.

Verwijst naar een legering die in de 17de en 18de eeuw werd gebruikt door sieraden- en horlogemakers, hoofdzakelijk in Engeland; het goudkleurige prinsmetaal bestond vermoedelijk uit een legering van koper en zink die op messing leek. Sommige bronnen beschrijven het specifiek als een type messing bestaande uit drie delen koper en één deel zink dat in een bad met een verdund vitrioolmengsel werd gelegd, vervolgens in aquafortis werd ondergedompeld en ten slotte werd gepolijst. Prinsmetaal zou zijn ontdekt door prins Rupert van de Rijn.

Duitse legering voor gebruiksvoorwerpen, die tussen de 88 en de 92% tin bevat, en daarnaast maximaal 3% koper en tussen de 6 en 7,5% lood.

Goud dat 18 delen goud bevat op 6 delen legeringsmetaal.

Zware, meestal stalen of ijzeren blokken waarop metaal wordt gevormd door het met de hand te hameren of smeden.

Gereedschap dat wordt gebruikt om onzuiverheden van het oppervlak van gesmolten metaal te verwijderen.

Uit het Frans afkomstige term die verwijst naar doorboord of geperforeerd metaalwerk.

Petroleumlampen die branden middels een centrale tochtbrander en een gloeikousje. De lampen zijn gebaseerd op een patent uit 1909 en zijn meestal van metaal of glas.

Toestellen van glas of metaal, die vroeger werden gebruikt bij het distilleren. Ze hebben de vorm van een omgekeerde kom met binnenin een gootje langs de rand, waar de gecondenseerde damp door naar beneden loopt en waar een lange, horizontaal hellende buis naar de houder voor het gedistilleerde vocht loopt.

Een vorm van scheikunde en speculatieve filosofie die werd beoefend tijdens de Middeleeuwen en de Renaissance, die zich voornamelijk bezighield met het ontdekken van methoden voor het omzetten van onedel metaal naar goud en met het vinden van een universele solvent en een levenselixer.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Schuinopstaande, soms vouwbare, boekenstandaard. Bestemd voor op het altaar en gemaakt van hout of metaal, bedoeld voor het missaal of ander liturgisch boek

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Al en het atoomnummer 13. Het metaal is hard, sterk, en zilverwit van kleur. Wordt ook gebruikt voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, voorwerpen en materialen te maken.

Een legering van kwik met een ander metaal.

Sierkettingen, doorgaans van gepolijst metaal met diverse insignes, medailles of andere symbolen, gedragen rond de hals en meestal lang genoeg om tot op de borst te worden gedragen. Ze worden als ambtssymbolen gedragen door functionarissen zoals burgemeesters.

Aardewerkstijl die wordt gekenmerkt door aantrekkelijk graffitowerk met dicht ingesneden kalligrafische, figuratieve en geometrische ontwerpen op een crèmekleurige ondergrond met kruisarceringen. Dierontwerpen waren populair. Sommige ontwerpen op Amolwerk zijn mogelijk afgeleid van in metaalwerk uitgevoerde prototypen. De ontwerpen zijn bedekt met transparant kleurloos glazuur en groenoxiden in uiteenlopende hoeveelheden. De stad Amol, in de provincie Mazandaran in West-Perzië, was het productiecentrum voor deze aardewerkstijl, tussen de 11de eeuw en de vroege 13de eeuw.

Verwijst naar een cycladische stijl en cultuur in de Bronstijd, kenmerkend voor artefacten die zijn opgegraven op het Griekse eiland Amorgós. De kunst kenmerkt zich door typische stenen beeldjes met gevouwen armen, zegels, verfijnde zilveren voorwerpen en ander metaalwerk.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt geassocieerd met de verovering van het grootste deel van de Britse eilanden door Germaanse Saksen en Angelen uit Sleeswijk en het Oostzeegebied, vanaf de opeenvolgende invasies in de 5de en 6de eeuw n. Chr. tot na hun bekering tot het christendom. De stijl kenmerkt zich door de vermenging van de cultuur van de immigranten met de bestaande Keltische tradities en is later nog vermengd met klassieke invloeden van het Europese vasteland. De elementen die zijn afgeleid van het traditionele metaalwerk van de Angelen en de Saksen en vaak ook werden toegepast op andere middelen, zijn onder meer symmetrische, dooreengevlochten, abstracte patronen, gestileerde verstrengelde dieren, invatting van granaten, juwelen en filigraan. Deze worden gecombineerd met Keltische schaakbordpatronen van millefiore email en andere motieven zoals die zijn ontwikkeld in Keltische kloosters.

Bovenste dwarsbalk van een anker, oorspronkelijk uit hout gemaakt, later uit metaal. Bedoeld om het anker te richten wanneer het de zeebodem raakt. Tegenwoordig hebben ankers meestal geen stok meer.

De studie van scheikundige reacties en eigenschappen van alle elementen en hun verbindingen, met uitzondering van koolwaterstoffen; omvat gewoonlijk echter wel koolstofmetalen, kooloxiden, metaalcarbonaten, koolstof-zwavelverbindingen en koolstof-stikstofverbindingen.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Sb en het atoomnummer 51. Het metaal is glimmend, hard en zilver tot blauwachtig wit van kleur. Wordt ook gebruikt voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken, vooral legeringen en pigmenten.

Aanduiding voor Romeinse munten van de 3e eeuw n.C. die zich kenmerken door een stralenkroon op de afbeelding van de keizer. Ze werden oorspronkelijk van zilver gemaakt en hadden waarschijnlijk een waarde van een dubbele denarius, later met een lager edelmetaalgehalte.

Kannen waaruit het water gegoten wordt om aan tafel de handen mee te wassen, met name die van aardewerk, uit de Romeinse tijd, en die van metaal, vaak in de vorm van dieren, uit de Middeleeuwen.

Inert edelgas met het symbool Ar en atoomnummer 18 dat wordt gebruikt in metaalbewerking en als vulmateriaal voor elektrische gloeilampen en tl-buizen.

Gordijnen, meestal van geweven asbest en metaaldraad, die in theaters het toneel afsluiten van de toeschouwersruimte om bij brand te voorkomen dat vuur en rook zich verspreiden.

Yoruba-metaalbewerkers die met non-ferrometalen werken, bijvoorbeeld lood, zilver, koper, brons of messing.

Rietinstrumenten, bestaande uit twee afzonderlijke, slanke cilindrische pijpen van hout of metaal met aan elk een enkel of dubbel riet. Beide rieten worden gezamenlijk in de mond gehouden en de pijpen wijken uiteen. Oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in het antieke Griekenland.

Een hoeveelheid van elk soort metaal dat in een geschikte vorm is gegoten voor opslag en transport om daarna te worden gewalst, gesmeed of omgesmolten of op een andere manier bewerkt.

Dunne latjes, vroeger gemaakt van been maar tegenwoordig meestal van plastic of metaal, die worden gebruikt om verscheidene delen van een kostuum te verstevigen, zoals korsetten, lijfjes zonder schouderbandjes en kragen van overhemden.

Materiaal in de vorm van smalle, buigzame repen, bijvoorbeeld van stof, papier, plastic of metaal.

Spijkers met een grote platte kop, een ronde schacht en een lange geplette punt, die worden gebruikt op bladmetaal en droge bouwplaten.

Een witachtig, smeedbaar metaalelement uit de groep alkalische aarde, die vooral als een sulfaat (bariet) voorkomt en soms als een carbonaat (witheriet). Zouten van barium worden gebruikt als pigment in verf, keramiek, glas, kunststoffen en rubber, als vulstof, als pesticide en voor het maken van de groene kleur in vuurwerk.

Wijde en geplooide rokken van stof, vaak fluweel of brocaat, of van maliën of pantsermetaal, die aan het begin van de 16e eeuw in Europa werden gedragen over, of in plaats van, liesbeschermers.

In algemene zin, de slaapplaats van mensen en dieren. In specifieke zin, permanente meubelstukken die bestaan uit een ledikant, het uit hout of metaal vervaardigde dragende gedeelte, en het beddengoed, met inbegrip van matras en dekens.

Metalen handgereedschap met aan één kant een snijkant, meestal samen met een hamer of houten hamer gebruikt. Wordt gebruikt voor behakken, vormen of bewerken van hout, steen of metaal.

Verguldingstechniek waarbij bladmetaal met een olie of een laagje goudlijm wordt bedekt in plaats van met water, waardoor een doffe glans ontstaat.

Het coaten van een metaal met een ander metaal, om zo het binnenste metaal te beschermen tegen roest, of om munten te slaan.

Wordt gebruikt voor stukjes hard materiaal zoals hardhout, hoorn, metaal of plastic aan het uiteinde van een pijl, de uiteinden van bogen en de zuil van kruisbogen, die een inkeping hebben waarin de boogpees past.

Slagvaten die bestaan uit een hol voorwerp, meestal van metaal maar in sommige culturen van harde klei, hout of glas die wanneer ze worden aangeslagen een geluid voortbrengen door de trilling van het grootste gedeelte van de massa; ze worden op hun plaats gehouden op het punt dat het verst van de rand is verwijderd, en het gebied waar ze het meest trillen ligt bij de rand.

Overdrachttechniek waarmee oppervlaktepatronen, met name stippen, via een vel celluloid worden overgebracht op papier, metaal of glas. In 1879 bedacht door de drukker Benjamin Day uit New Jersey. Dit procedé wordt vaak geassocieerd met het werk van de Pop Art-kunstenaar Roy Lichtenstein.

Een legering met koper, nikkel en zink, meestal met 20% zink, 18% nikkel en de rest koper. Het wordt gebruikt als een basismetaal voor geplateerd bestek, springveren en contacten in elektrische apparaten en voor roestbestendige voorwerpen.

Ringen of banden, meestal van metaal, die dienst doen als fittingen, verbindingsstukken of houders, die bijvoorbeeld de haren van een borstel aan het handvat bevestigen, of zijn vastgemaakt aan de kern van een zilveren object zodat er een handvat van ander materiaal in kan worden gepast. Ook kunnen ze zijn bevestigd aan het handvat van een gebruiksvoorwerp of werktuig zodat de rest van het gebruiksvoorwerp of werktuig er in geplaatst kan worden, of loodgietersfittingen die toegang tot een pijp geven voor onderhoud.

Het bijwerken of afsnijden van de randen van gouden of zilveren munten om wat van het kostbare metaal te pikken.

Koffer om besteksets in te bewaren en te vervoeren. Gewoonlijk is het bestek van metaal, dat soms is verzilverd. De koffer is vaak gemaakt van hout en heeft gewoonlijk een scharnierend deksel en aparte vakjes voor lepels, vorken en messen. Van binnen is de koffer doorgaans gevoerd met fluweel of een ander zacht materiaal.

Het oppervlak, als het geen metselwerk is, waar pleisterwerk op wordt aangebracht; wordt gemaakt van verscheidene materialen waaronder metaalgaas, gipsplaat of ander materiaal waar het pleisterwerk voldoende mee kan hechten.

Sierboomsoort die groeit op rivieroevers en in moerassen in het oostelijke derde deel van de Verenigde Staten. De soort wordt 18 tot 30 meter hoog. Het onderste deel van de stam wordt na verloop van tijd steeds donkerder. De roodbruine, diep gegroefde bast op de oude stam verdeelt zich in onregelmatige, op de stam gedrukte lagen. Het bovenste deel van de stam en de takken zijn glad, met een zalmroze tot roze kaneelkleur en een metaalachtige glans.

Objecten gemaakt van bidri (metaallegering) en vervolgens ingelegd met goud en zilver.

Kleine doosjes voor het bewaren van juwelen, waardevolle zaken of kleine voorwerpen; meestal van hout of metaal en vaak versierd.

Projectielwapens die voornamelijk bestaan uit een lange smalle buis van hout, bamboe, riet of metaal, waar kleine pijltjes of kogeltjes mee kunnen worden weggeschoten door middel van de adem van de gebruiker.

Dun bladmetaal dat bij het vergulden wordt gebruikt om een zilverachtig effect te creëren. Bladaluminium heeft een vrij doffe, loodachtige tint, en wordt dan ook als goedkoop alternatief beschouwd voor bladzilver of bladpalladium. Bladaluminium wordt hoofdzakelijk in de commerciële kunst toegepast.

Dun, gehamerd bladmetaal gebruikt als verguldsel om een zilverachtig effect te creëren. Bladpalladium wordt vaak gebruikt als vervanging van bladzilver, aangezien palladium een edelmetaal is dat deel uitmaakt van de platinagroep van elementen, en bij normale temperaturen ongevoelig is voor metaalaanslag. Bladpalladium is iets doffer van tint dan bladzilver.

Te gebruiken voor dunne metaalfolie van tin, tinlegering of aluminium, te gebruiken voor verschillende doeleinden, zoals voor een vochtdichte verpakking van voedsel en tabak, voor voedselverwerkingsapparatuur en in elektrische condensatoren.

Tot een dunne laag gehamerd zilver dat als verguldsel wordt gebruikt. Bladzilver is ongeveer drie keer zo dik als bladgoud, aangezien zilver minder kneedbaar is, terwijl het resulterende bladzilver beter te verwerken is. Bladzilver dient te worden gelakt of gevernist om metaalaanslag te voorkomen; om die reden wordt vaak de voorkeur gegeven aan bladpalladium. In de commerciële kunst wordt goedkoop bladaluminium gebruikt om het effect van bladzilver te simuleren. Bladzilver kan ook worden bedekt met een transparant goudgeel laagje om als vervanging voor goud te dienen.

Scherp snijgereedschap dat wordt gebruikt om stukjes uit bladmetaal te knippen.

Metaalbewerkers die zijn gespecialiseerd in het werken met blik, in het bijzonder in de productie van blikken gebruiksvoorwerpen.

Kleine handschaven van hout of metaal, waarin de beitel onder een kleine hoek staat ten opzichte van de zool. Worden gebruikt voor kleine werk zoals het afwerken van ruwe plekjes en vooral het afwerken van kopvlakken en verstekken.

Lange, taps toelopende tassen die worden gebruikt om op verschillende manieren vorm te geven aan bladmetaal.

Druppelvangers die zijn vastgemaakt aan de houders van kaarsenstandaards, kunnen vast of afneembaar zijn en zijn meestal gemaakt van glas of metaal.

Voorwerpen, zoals ringen, kettingen of ander sluitwerk, meestal van ijzer of een ander metaal, die aan de polsen of enkels worden vastgemaakt om iemand in zijn bewegingsvrijheid te beperken.

Te gebruiken voor zoömorfe beeldhouwwerken van de Bamana, die fungeren als draagbare altaren voor het Komogenootschap en gewoonlijk de vorm van een koe hebben. Van binnen bevatten ze materialen zoals dierbeenderen, plantaardige stoffen, honing en metaal, van buiten zijn ze bedekt met een dikke laag aarde.

Aambeelden die in combinatie met dopijzers worden gebruikt om uithollingen in metaal te maken.

Bespannen projectielwapens die zijn bedoeld om pijlen mee af te schieten en die meestal bestaan uit een langen staaf van hout, metaal, fiberglas of een ander buigzaam materiaal. Er is een stuk sterk touw gespannen tussen de uiteinden van de stok die is gekromd, als normale vorm of door de spanning van de pees. De pees wordt naar achteren getrokken, waarbij de pijl op zijn plaats wordt gehouden door een inkeping in de achterkant; de pijl schiet weg wanneer de pees wordt losgelaten.

Klemvormig gereedschap dat wordt gebruikt om druk uit te oefenen op een boor tijdens het boren door metaal.

In algemene zin, elk zuur dat boron en zuurstof bevat. In specifieke zin verwijst de term naar de verbinding H3BO3, een witte of kleurloze vaste stof die oplosbaar is in water en ethanol. Boorzuur komt in natuurlijke vorm voor in het condensaat van vulkanische fumarolen; boorzuur wordt commercieel vervaardigd door behandeling van boraatmineralen met zwavelzuur, gevolgd door herkristallisatie. Het wordt toegepast bij de fabricage van glas, glazuur- en emailleerlagen, leer, papier, kleefmiddelen en springstoffen. Het wordt algemeen gebruikt (met name in de Verenigde Staten) in reinigingsmiddelen; aangezien gefuseerd boorzuur andere metaaloxiden kan oplossen, wordt het ook toegepast als verdunningsmiddel bij het solderen en lassen. Vanwege de milde antiseptische eigenschappen wordt boorzuur bovendien gebruikt in de farmaceutische industrie en als conserveermiddel in voedingsproducten.

Verwijst naar werken die zich kenmerken door een patroon of ontwerp dat is uitgevoerd in met draad of fijn metaaldraad gemaakte steken. De patronen worden gewoonlijk uitgevoerd op stof, maar ook leer, papier of andere media kunnen worden gebruikt; de werken kunnen bedoeld zijn om ingelijst te worden of om kleding, bedtextiel, meubelbekleding, kussens, altaarkleden, ceremoniële voorhangen of andere zaken te versieren.

IJzeren booromslagen om te boren in metaal of zeer hard hout.

Harnas dat de voor- en achterkant van de romp beschermt; ze zijn in de loop der tijd gemaakt van lagen linnen of leder, metalen schubben, harnasplaatjes of platen of combinaties van leder en metaal.

Graveerwerk dat is gemaakt door, met name in metaal, met een stuk snijgereedschap een patroon van korte, zich herhalende trekken aan te brengen.

Gebosseleerd decoratief papier dat met houtblokken en sjablonen is vervaardigd en vervolgens met een metaalkleurige deklaag is verfraaid.

Een klem in hoefijzervorm in metaal of kunststof, die de broekspijp samenhoudt ter hoogte van de enkel om te verhinderen dat die bevuild wordt of verstrikt raakt bij het fietsen; is hetzelfde als een fietsklem.

Een reeks bruinachtige kleuren die lijken op de kleur van het metaal brons, een legering van koper en tin.

Elk metaal, bijvoorbeeld een koperlegering of aluminium, in de vorm van fijne schilfers die als pigment worden gebruikt om het uiterlijk te creëren van een metallic oppervlak.

Metaalbewerkers die zijn gespecialiseerd in het werken met brons.

De aantasting van koper, of een van de legeringen daarvan, door de vorming van een zacht poederig mineraal aan het oppervlak van het metaal als gevolg van de aanwezigheid van vocht en chloriden.

Term die wordt gebruikt om te verwijzen naar bepaalde varianten van het pigment Pruisisch blauw met een metaalachtige schittering.

Luchtdichte of bijna luchtdichte, doosachtige houders van metaal of plastic, om brood en ander gebakken voedsel in te bewaren zodat het vers blijft.

Vormen, vaak van metaal, voornamelijk bedoeld voor het bakken van brood. Worden gemaakt in uiteenlopende maten en vormen.

Signaalinstrumenten uit Europa die zijn gemaakt van hoorn of hout en later nagemaakt in metaal, met een rechte conische buis die aan het eind iets wijder uitloopt.

Wordt gebruikt voor een variatie van gevormde componenten, vaak gebogen en gemaakt van metaal of hout, geplaatst op of gehangen aan voer- of vaartuigen, zoals bijvoorbeeld over de wielen van rijdende voertuigen om de voertuigen en de inzittenden te beschermen tegen letsel en spetters.

Gereedschap dat bij het drukken wordt gebruikt voor het graveren van metalen platen of kopse houtblokken en dat bestaat uit een klein stalen staafje, vierkant of ruitvormig in doorsnede, met een scherpe punt en een halfrond houten handvat dat in de handpalm past. Binnen een archeologische context verwijst de term naar een specifieke vuistbijl of kling met een beitelrand; wordt gebruikt voor het beeldsnijden of graveren van zachtere materialen zoals been, hout of gewei. Gebruik 'graveerstiften' voor divers gereedschap voor het ciseleren of graveren van metaal of hout.

Lampen met hoge, smalle, meestal taps toelopende houders van metaal of glas, met één tot zes pithouders die uiteenlopen en een stuk boven de brander uitsteken. Er zitten kleine metalen kapjes aan kettingen bij om de vlam uit te doven en de verdamping van de vluchtige brandstof (alcohol en geherdestilleerde terpentijnolie of kamfer) te vertragen.

Bovenkleding die door vrouwen, voornamelijk in Afrika, wordt gedragen om de geslachtsdelen te bedekken en die meestal bestaat uit elementen van metaal of plantaardig materiaal die afhangen van een om de taille of heupen gebonden koord; kan ook gemaakt zijn van textiel terwijl enkele elementen kunnen doorlopen tussen de benen.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cd en het atoomnummer 48. Het is een zilverwit kristallijn metaal dat zeer kneedbaar is en gerold of geslagen kan worden tot dunne platen; het lijkt op tin maar is harder. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, gewoonlijk in combinatie met andere stoffen, voorwerpen en materialen te maken.

Vormen, vaak van metaal, voornamelijk bedoeld voor het bakken van cake. Worden gemaakt in uiteenlopende maten en vormen.

Mallen, vaak van metaal of aardewerk, die worden gebruikt voor het bakken van cakes in verschillende vormen, zoals de vorm van een dier.

Procedé waarbij materialen, zoals metaal en glas, zacht en bewerkbaar worden gemaakt door middel van verhitting en gereguleerde afkoeling.

Zilverwit metaal, met symbool Ca en atoomnummer 20, het op vier na meest voorkomende element in de aardkorst; komt in tal van verbindingen voor. Calcium wordt onder meer gebruikt als voedingssupplement ter bevordering van de groei van de bot- en gebitsstructuur, als dehydratiemiddel voor organische oplosmiddelen en voor het verwijderen van gassen uit gesmolten metaal voorafgaand aan het gietproces.

Verwijst naar de Hellenistische aardewerkstijl die is genoemd naar de opgravingen in Cales, Caserta (Italië). De stijl kenmerkt zich door vaten, meestal in de vorm van bekers, schalen of lampoliehouders, versierd met ontwerpen in reliëf. De reliëfs zijn imitaties van metaalwerk en meestal gemaakt met behulp van mallen die men kopieerde van eigentijdse Hellenistische en vroegere prototypes. In andere gevallen zijn de reliëfs opgelegd op zwart geglazuurde vazen in verschillende vormen.

Speelgoed waarbij twee of meer spiegels aan één eind van een buis een steeds veranderend symmetrisch patroon creëren wanneer de buis rond wordt gedraaid, door stukjes glas of metaal binnenin de buis of andere objecten buiten de buis te reflecteren.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door twee of meer kleurlagen, meestal een dunne laag gekleurd glas op een heldere of licht gekleurde glaslaag. Cameeglas wordt gemaakt door een kleine druppel donker glas in een pot met licht gekleurd glas te dopen en de druppel vervolgens te blazen tot een luchtbel, waarin de afzonderlijke lagen ontstaan. Cameeglas wordt gebruikt bij het maken van glas in lood, en wordt hoger gewaardeerd dan 'potmetaalglas' vanwege de mogelijke effecten: door de dunnere kleurlaag kan meer licht naar binnen vallen, terwijl de verzadigde kleur van potmetaalglas minder licht laat doordringen in het interieur.

Te gebruiken voor geperst glaswerk met een oranjegouden irisatie die is ontstaan door een gekleurde nevel in plaats van door de aanwezigheid van metaaloxides.

Aanduiding voor Chinese munten gemaakt van gegoten basismetaal met een vierkant gat in het midden die tussen de 7e en de 19e eeuw werden uitgegeven.

Gesloten en vaak lichtdichte houders met film, microfilm, magnetische geluidsband of videoband op twee spoelen. Cassettes kan men in een geschikte taperecorder, camera, computer of videorecorder doen en direct gebruiken. Ze zijn meestal gemaakt van plastic of lichtgewichtmetaal en hebben een platte en rechthoekige vorm.

Middeleeuwse rouwgebouwen bestaande uit hoge boogconstructies van hout of metaal met een aantal stijlen of zuilen die een of meer steile daken ondersteunen. Ze werden gebruikt om het stoffelijk overschot van een hooggeplaatst persoon in te plaatsen. De vorm was een voorloper van de katafalk.

Wordt gebruikt voor kleine kisten of kasten, meestal met slot en handvatten aan de zijkant, waar flessen wijn of sterke drank in worden bewaard. Gebruik 'wijnkoelers' voor met metaal gevoerde vaten of standaarden waarin wijnflessen worden gekoeld. Gebruik 'celleret sideboards' voor buffetten die aan één kant ruimte hebben voor wijnflessen.

Prenten gemaakt van oppervlakken opgebouwd met vloeibaar kunststof op hout, metaal, karton, of kunststof ondergrond. Deze kunnen in diepdruk of hoogdruk worden gedrukt.

Gepunte stalen ponsen waar met een hamer op wordt geslagen om metaal te merken.

Een methode om te gieten volgens het verloren-wasgietprocédé, waarbij gebruik wordt gemaakt van een machine waar de gietvorm in ronddraait, zodat diens holte, door de centrifugale beweging en druk, wordt gevuld met gesmolten metaal.

Verwijst naar de periode en cultuur die wordt geassocieerd met de overgangsfase tussen Steentijd en Bronstijd en die zich kenmerkt door het beslaan, smelten en gieten van koper voor versieringen en gereedschappen, te onderscheiden van de technieken in de Bronstijd omdat het koper niet of zelden in een legering werd gecombineerd met tin of een ander metaal. In deze periode werden stenen gereedschappen gebruikt naast metalen gereedschappen. Deze culturen ontwikkelden zich op verschillende tijden in verschillende delen van de wereld, van het vroege, spaarzame gebruik van koper rond 7000 v. Chr. in het Nabije Oosten tot het wijdverbreide gebruik rond 1900 v. Chr. in Brittannië.

Emaillering die tot stand komt door uit metaal groefjes of holten weg te snijden, waardoor een verhoogde lijn overblijft die de omtreklijn van het ontwerp vormt. Het email wordt in de holten gegoten, verhit en vervolgens gevijld en gepolijst.

Algemene term voor een vel papier waarop met een bepaald proces een afdruk in chromatische kleuren is gemaakt. Kan ook in specifieke zin verwijzen naar reliëfafdrukken van metaalblokken.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cr en het atoomnummer 24. Het is zeer hard en zilverachtig wit van kleur, met een blauwachtige tint. Wordt ook gebruikt voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken zoals roestvrij staal, hittebestendige legeringen, zeer sterke staallegeringen en slijtvaste galvaniseringen.

Houders ter bewaring van geconsacreerde hosties, veelal in de vorm van een kelk met deksel en vaak van edelmetaal. Te onderscheiden van: ciboria (constructies).

Benaming die wordt gebruikt voor gewone handscharen met een lichte kromming in het blad, of mechanische scharen, die beide worden gebruikt om cirkels uit bladmetaal te knippen.

Metaalwerkers die versieringen aanbrengen door middel van ciseleren, dit is het aanbrengen van details of figuren op metaal door het met een hamer of andere gereedschappen zonder snijranden te bewerken.

Te gebruiken voor kleine voorwerpen, vaak van metaal en met zes uitsteeksels, die onontbeerlijk zijn voor het bikkelen.

Microfoons met een membraan van metaal of van plastic met een metaallaag dat parallel aan een elektrode is gespannen. Als het membraan door de geluidsgolven gaat bewegen, verandert de afstand tussen het membraan en de elektrode, waardoor de spanning over membraan en elektrode verandert. Deze verandering wordt vervolgens geregistreerd en versterkt of gebruikt voor radio- en televisie-uitzendingen. Bij dit soort microfoons moet men gebruik maken van een aparte voedingsbron, wat bij dynamische microfoons of bandmicrofoons niet nodig is.

Holle houders, meestal gemaakt van metaal (met name zilver), zoals drink-, serveer- en pronkvaten die, in tegenstelling tot borden en bestek, redelijk diep zijn.

Kleine buisjes van glas, metaal, steen of een ander materiaal bedoeld om cosmetica in te bewaren. Veel gebruikt in het oude Egypte, Griekenland en Rome. De cosmetica werden uit de buisjes gehaald met een cosmeticastokje of een ander instrument. Tegenwoordig zijn ze gemaakt van buigzaam metaal of kunststof, en wordt de cosmetica eruit gehaald door erop te drukken.

Verwijst naar een type sierglas dat in de 16de eeuw in Venetië is uitgevonden. Wordt gekenmerkt door een oppervlak dat bevroren lijkt of lijkt op gebarsten ijs. Het wordt vervaardigd door een hoeveelheid geblazen glas in water te dompelen en het vervolgens snel opnieuw te verhitten, of door het hete glas over een oppervlak van metaal of klei te rollen dat is bedekt met glasscherven, waarna de vorm erin wordt geblazen.

T-vormige tassen met een gegroefd oppervlak aan één kant en een vierkant uiteinde aan de andere kant. Worden gebruikt bij metaalbewerking om hoeken en randen te vormen.

Kleine kroesjes die worden gebruikt voor gehaltebepaling en gemaakt van een poreus, vuurvast materiaal, zoals beenderas, die worden gebruikt om kleine hoeveelheden metaal te smelten - meestal zilver - voor het onttrekken van lood of goud ter keuring.

Een legering van koper, nikkel, ijzer en mangaan waarvan koper het grootste deel uitmaakt. Het was een geliefd metaal voor de productie van munten aan het eind van de 20e eeuw en wordt ook gebruikt voor het maken van condensatorplaatjes en warmtewisselaars.

Te gebruiken voor toegepaste decoratie bestaande uit een dunne laag metaal, meestal zilver, gesneden uit een geplet blad om een rand of vlak silhouetontwerp te creëren en die aan een voorwerp is gesoldeerd.

Elk materiaal dat wordt gebruikt als een dakbedekking (zoals dakspanen, leisteen, bladmetaal of tegels) om het dak wind- en waterdicht te maken en vaak ook om voor warmte-isolatie te zorgen.

Platte daken belegd met hout of metaal om als buitenruimte te gebruiken.

Stroken hout of metaal die de rand van een dak bedekken.

Zandlopervormige trommen van het Indiase subcontinent, de Himalaya en Mongolië, met een klankkast die meestal van hout of metaal is gemaakt (en in Tibet vaak van menselijke schedels), met twee dunne vellen die rond houten ringen zijn gewikkeld en worden gespannen door veters in V-vorm met een kruislingse vetering in het midden. Aan de vetering in het midden zijn twee touwen bevestigd met knopen of met kogeltjes van hout, klei of een ander hard materiaal aan het einde; de knopen of kogeltjes slaan op de trommel wanneer deze wordt gedraaid.

Eénvellige bekertrommen uit het islamitische Nabije Oosten en Noord-Afrika, die zijn gemaakt van aardewerk, hout of metaal met een open onderkant. Ze worden bespeeld met de vingers en de palmen van beide handen, waarbij ze onder de arm worden gehouden of op een dij rusten.

Branderonderdelen die bestaan uit schijven, kegels of koepels, meestal van metaal, die een luchtstroom naar de vlam voeren.

Beschermende kappen, afdekkingen of beschuttingen van muren of andere bouwwerken, vaak van steen, terracotta of metaal.

Wijdverbreide Franse zilveren muntjes, aangemunt sinds halverwege de 8e eeuw en, met een verlaagd edelmetaalgehalte, gehandhaafd tot de Franse Revolutie. Gebruik 'pennies' voor soortgelijke Engelse munten die eveneens zijn afgeleid van de Romeinse denarii.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 1075 tot 664 v. Chr. van de Eenentwintigste tot en met de Vijfentwintigste Dynastie. Sommige bronnen laten deze eindigen bij de Vierentwintigste Dynastie, rond 715 v. Chr. Het is een periode van politieke onrust, waardoor er tijdens sommige dynastieën weinig activiteit was op het gebied van kunst en architectuur. Kenmerkend voor deze periode zijn het toenemende belang van metaalbewerking, een tendens om de beeldhouwkunst te archaïseren, en een hoge artistieke kwaliteit.

Wordt gebruikt voor platen, meestal van metaal, die op deuren worden aangebracht, meestal van huizen, appartementen of kamers, en waarop de naam van de bewoner staat.

Sierhoofdbanden van metaal of stof; wordt vooral gebruikt voor het soort dat gedragen wordt als symbool van koninklijke waardigheid.

Sculpturen gemaakt van metaal door middel van lassen, smeden en solderen, in plaats van gieten. Geen Nederlands equivalent. Zie 'constructies' of 'assemblages'.

Een kalksteensoort met een calciumcarbonaatgehalte dat tegen de 45% loopt; wordt gebruikt als vloeimiddel bij het smelten van ijzer, als bekleding voor gewone staalsmeltovens, voor de productie van magnesiummetaal, om mee te filteren en als bouwsteen.

Staander van hout of metaal, waarop het doopbekken rust.

Sint-jacobsschelp, hetzij een echte, hetzij een van (edel-)metaal óf een schelpvormig schaaltje, waarmee het doopwater boven het doopbekken of doopvont over het hoofd van de dopeling wordt gegoten.

Doorsteken of perforeren om, door kleine deeltjes van het materiaal - meestal metaal - te verwijderen, een decoratief patroon te verkrijgen; oorspronkelijk werd hiervoor een beitel gebruikt, later een kleine zaag.

Grote, voetbediende machines die stukken bladmetaal langs een geleider recht afknippen, door middel van een soort guillotine.

Ponsen die in combinatie met ponsblokken worden gebruikt om uithollingen in metaal te maken.

Metaalgeld in de vorm van metaaldraad, vaak koper of messing, in stukken gezaagd en in bundels of los bewaard; werd door Europese kooplieden in Afrika geïntroduceerd als ruilmiddel.

Het draaien van metaaldraad door het draad door een reeks steeds kleiner wordende gaten te trekken.

Diepdrukken, waarbij het beeld met een scherp voorwerp direct in de metalen plaat is ingekrast. Door het krassen wordt het metaal niet weggesneden, maar vormen zich bramen naast de groeven. Dit zorgt voor de kenmerkende, zachte en fluweelachtige lijnen in de uiteindelijke afdruk.

Platte stukken metaal waarvan afbeeldingen, hetzij van tekst, hetzij van plaatjes, worden gedrukt. Gebruik 'cliché's' of een specifiekere term voor blokken van ander materiaal, meestal hout, die worden bewerkt om een afbeelding te drukken of worden gebruikt om andere materialen die het drukvlak vormen te ondersteunen

Idiofonen die zijn samengesteld uit twee klepelloze holle cilinders, gewoonlijk van metaal maar soms ook van hout, die verschillende toonhoogten hebben en die aan de bovenzijde door een handvat met elkaar zijn verbonden. Zij worden bespeeld door er aan de buitenkant met een stok op te slaan, meestal als onderdeel van een ceremonie.

Schilderingen meestal op een stevige ondergrond als een houten paneel of metaal, maar soms ook op canvas. Zowel aan de voor- als achterkant beschilderd en bedoeld om van beide zijden te bekijken.

Cilindervormige stukjes hout, metaal of ander materiaal die worden gebruikt om afzonderlijke delen aan elkaar vast te maken.

Houders om eetstokjes in te bewaren en te vervoeren. Vaak gemaakt van bamboe, ivoor, metaal, stof, hout of een ander materiaal. Soms is de houder gelakt en voorzien van gravures, maar vaak zijn ze ook onbewerkt.

Houders waarin eieren worden geplaatst tijdens het koken of bij het opdienen aan tafel. Wanneer ze voor koken zowel als opdienen worden gebruikt, zijn ze vaak vervaardigd van gevlochten metaaldraad; houders alleen gebruikt voor opdienen zijn over het algemeen van aardewerk of soms verzilverd. Gebruik 'eierdopjes' voor houders die slechts één ei kunnen bevatten.

Het maken van tekens op het oppervlak van een hard materiaal, meestal metaal, door middel van elektrolyse.

Proces voor het produceren van papieren kopieën van originelen op microformaat, waarbij gebruik wordt gemaakt van elektrolytische beeldvorming op speciaal papier, dat is voorzien van metaallagen.

Het maken van een exact facsimilé van een model. Soms gaat het om een wassen model, maar vaak betreft het ook bestaande artikelen waarvan men reproducties probeert te maken. Het electrovormen vindt plaats door, met behulp van elektrische stroom, een dun laagje metaal, bijvoorbeeld koper of zilver, aan te brengen.

In de natuur voorkomende legering van zilver en goud. Het stond ook bekend onder Egyptische naam Asem en er werd gedacht dat het een elementair metaal was, tot de Romeinen het maakten als legering.

Beeldende werken in email inclusief figuren en scenes, en die in metaalwerk zijn gezet. Voor de decoratieve techniek gebruik 'emaillak'.

Een meestal ondoorzichtig, glasachtig deklaagje hoofdzakelijk bestaande uit kwarts, veldspaat, klei, natriumcarbonaat en borax, dat door inbranding wordt aangebracht op ondergronden van met name metaal, keramiek of glas; het glanst als het hard is geworden.

Typisch cilindrische of bijna cilindrische vaten, meestal van metaal of plastic, voor het opvangen, bevatten of dragen van vloeistoffen of vaste stoffen, en die meestal een beugelhandvat hebben en soms een los deksel.

De studie en interpretatie van oude inscripties, inclusief geschreven teksten, tekeningen en willekeurige krassen gekerft in steen, klei, metaal of andere harde oppervlakken. Gebruik `paleografie' voor de meer algemene studie van oude manieren van schrijven.

Zij die zich bezighouden met de studie en interpretatie van oude inscripties, waaronder schrift, afbeeldingen en willekeurige krassen, in steen, klei, metaal of andere harde oppervlakken.

Een in de natuur voorkomende grondstof waar mineralen uit kunnen worden gewonnen. De term wordt doorgaans, maar niet altijd gebruikt met betrekking tot metaalhoudende materialen en wordt vaak voorafgegaan door de naam van het waardevolle bestanddeel, bijvoorbeeld ijzererts.

Werkers in een smeltoven die ijzererts smelten, gewoonlijk om het metaal af te scheiden.

Bengaalse vedels die uit één stuk worden gemaakt en een peervormige, aan de voorkant versmalde klankbodem hebben, bedekt met geitenvel. Ze hebben een lange hals bedekt met een holle, houten toets met gebogen metalen fretten; vier hoofdsnaren en vijftien sympatische snaren, alle van metaal.

Testmethode om de samenstelling van een materiaal vast te stellen, zoals het percentage puur metaal in een monster van edelmetaal, van onbewerkt goud of zilver of van een legering.

Verwijst naar groeven in zigzag- of golfvorm aan de onderzijde van (Europees of Schots, maar zelden Engels) zilverwerk, die zijn aangebracht bij het nemen van metaalmonsters voor testdoeleinden. De tekens lijken vaak op de letter N of Z, maar aan de vorm kan geen betekenis worden ontleend.

Handelsmerk voor een soort glas dat werd ontwikkeld door Tiffany en co. met een iriserend oppervlak dat lijkt op dat van opgegraven oud Romeins glas. Dit effect wordt verkregen door het glas te besproeien met metaalhoudende zouten terwijl het nog heet is.

Foto's vervaardigd met het natte collodiumprocédé direct op gelakt metaal, meestal blik.

Zilvermetaal waarbij het gehalte is vastgetseld op meer dan 99,9% zuiver.

De toestand of eigenschap erg dun of fijn te zijn, zoals bijvoorbeeld wordt gezegd van vezels of metaaldraad.

Decoratieve accessoires om bloemen in de hand te houden, bestaande uit een buisje of trechter van metaal die aan een kant open is; kan soms worden aangepast zodat de houder rechtop kan staan en als klein vaasje kan fungeren.

Decoratie die helemaal bestaat uit dun draad, hoofdzakelijk ter versiering van goud en zilver. De term wordt meestal gebruikt voor ajourwerk dat uit metaaldraad bestaat.

Schijf of andere vorm, vervaardigd uit metaal, leer, veren of zijde, bedoeld om vliegen weg te houden bij zowel de priesters als de hostie tijdens liturgische plechtigheden.

Afgevlakt, bol of peervormig vaatwerk met korte smalle hals en smalle mond; gewoonlijk van glas, aardewerk of metaal en gebruik voor uiteenlopende doeleinden. Ook gebruikt voor vaatwerk met een rond lichaam en een nauwe hals, meestal van glas, dat gebruikt wordt in laboratoria.

In algemene zin te gebruiken voor aërofonen, geluid voortbrengend door middel van een luchtstroom die vanaf de lippen van de bespeler over de scherpe rand van een opening wordt geblazen. In specifieke zin: de uit drie of meer delen bestaande, zijdelings aangeblazen fluiten, met of zonder (Boehm)kleppensysteem, in hout of metaal in westerse orkest-, kamer- en solomuziek.

Zeer dun bladmetaal dat voornamelijk wordt gebruikt om te verpakken en te isoleren, en voor elektronische apparaten; wordt tevens gebruikt als een behandeling voor het versieren van oppervlakken.

Dozen om foto's in te bewaren, met name de kenmerkende dozen die in de negentiende en vroege twintigste eeuw werden gemaakt en die waren bedoeld om op tafel neer te zetten. De doos is vaak gemaakt van hout, metaal of een ander materiaal en is vaak van boven open. Vaak ook heeft de doos poten en handvatten, een constructie om foto's verticaal te bewaren. Sommige dozen hebben een decoratieve opening aan de voor- en achterkant die het mogelijk maakt om een foto uit te stallen. De term kan ook worden gebruikt voor moderne dozen met hetzelfde doel, ook al hebben ze een ander ontwerp.

Fotomechanisch procédé waarbij een diepdrukplaat wordt geproduceerd doordat door de werking van elektriciteit metaalionen worden afgezet.

Personen die zijn gespecialiseerd in het maken van foto’s, dat wil zeggen stilstaande beelden gemaakt met stralingsgevoelige materialen, meestal tot stand gekomen door de chemische reactie van licht en een lichtgevoelige film, papier, glas of metaal.

Platen van glas, metaal, porselein of een ander materiaal, die zijn bedekt met een lichtgevoelige fotografische emulsie.

De handwerken in textiel of andere fijne materialen die vooral decoratief zijn en niet zuiver praktisch en functioneel. De fraaie handwerken zijn borduren, haken, knopen, breien, haarwerk, werken met gevouwen of geweven papier, metaalvlechtwerk, etc.

Verwijst naar de periode en stijl van de Franken, een Germaanse stam die in ieder geval vanaf de 3de eeuw n. Chr. langs de oostelijke oever van de benedenloop van de Rijn leefde. De stijl wordt in het bijzonder geassocieerd met de expansie van de Franken in westelijke richting aan de overkant van de Rijn, in Gallië, door geleidelijke kolonisatie en verovering, met name onder leiding van de Merovingische koning Clovis. Deze expansie begon in de 5de eeuw en heeft eeuwen geduurd.De vroegste Frankische kunst zette de bestaande vroeg-christelijke tradities van de streek voort, behalve op het gebied van metaalwerk, waar de Franken een sterke eigen traditie hadden. In de loop van de tijd werd de Frankische traditie vooral sterk in de architectuur, de beeldhouwkunst en de verluchting van manuscripten. Kenmerkend zijn vaak de kleurrijke, vlakke, drukke composities met sierlijke lijnpatronen en een overvloed aan vissen, vogels en andere dieren.

Scheikundig element met symbool Ga en atoomnummer 31. Het is een zilverachtig, zacht hoofdgroepmetaal en wordt voornamelijk gebruikt in het maken van legeringen met een laag smeltpunt.

Smal versierd band, lint, kant of tressen, vaak met metaaldraad, dat wordt gebruikt als garneersel of boordsel op kostuums en woningtextiel.

Het aanbrengen van een beschermende of versierende laag van het ene metaal op een ander metaal met behulp van een elektrolytisch bad.

Metaalwerkers die een beschermende of decoratieve metaallaag aanbrengen op een ander metaal met behulp van een elektrolytisch bad.

Het procédé waarbij het oppervlak van een metaal wordt bedekt met een beschermende of decoratieve laag als gevolg van elektrolyse.

Het uitvoeren van een ontwerp door middel van het aanbrengen van uitgesneden stukken materiaal of voorwerpen, zoals dekschilden van insecten of kralen op een basismateriaal. Wordt meestal geassocieerd met naaldwerk, maar ook wel gebruikt in keramiek, leer-, hout- en metaalbewerking.

Wordt gebruikt voor het maken van gaten in metaal, of andere materialen, en voor het maken van gaten in de grond, zoals bij het boren van een put of het boren naar olie.

Verwijst naar het procedé waarbij een naald en een draad of een dunne metaaldraad worden gebruikt voor het stikken van decoratieve patronen in stof, leer, papier of ander materiaal. Gebruik 'brocheren' voor de techniek van het aanbrengen van inslagpatronen, waarmee verhoogde patronen worden ingeweven in een geweven stof.

Verwijst naar gekleurd glas dat is vervaardigd door metaaloxiden toe te voegen aan het gesmolten glas, waardoor verschillende kleuren ontstaan. Deze term wordt soms gebruikt voor beschilderd glas, waarbij pigment op het oppervlak is gesmolten. Strikt genomen is de term alleen van toepassing op glas waaraan metaaloxiden zijn toegevoegd om gesmolten glas te kleuren.

Het beschilderen van een oppervlak om het er brons uit te laten zien. In de drukkunst verwijst de term naar het drukken met metaalhoudende inktsoorten.

Dichtbij elkaar geplaatste parallelle groeven gebruikt ter versiering van zuilen en pilaren; in de kunstnijverheid gebruikt op houtwerk, metaalwerk, glas en keramiek.

De aantasting van metaal of ander materiaal door chemische of elektrochemische reacties die het gevolg zijn van blootstelling aan verwering, vochtigheid, chemicaliën of andere agentiën.

Het decoreren van metaal, meestal ijzer, met platte versieringen die in edelmetaal, zoals goud of zilver, worden aangebracht.

Procedé waarbij een detail of een versiering op metaal wordt aangebracht door het met een hamer of een ander niet-snijdend gereedschap te kloppen.

Het aanbrengen van een glasachtige glazuurlaag op metaal of aardewerk, waarna het in een pottenbakkersoven of smeltoven wordt samengesmolten tot een glad, hard oppervlak.

Tekens aanbrengen in het oppervlak van een hard materiaal, zoals metaal of glas, door corrosieve zuren op dat oppervlak te laten inbijten. Gebruik 'etsen (drukprocédé)' voor de reeks stappen die het drukken van een ingebeten plaat behelst.

Het geven van een vorm aan verhit of onverhit materiaal, bijvoorbeeld plastic of metaal, door het materiaal door een metalen mal of een andere vormgever te drukken of te drijven.

Het procédé van het vormen van plaatmetaal tot holle vaten door het tegen een houten vorm op een draaibank te drukken.

Het smelten (in verband met glas ook het fuseren) en in een vorm gieten van materialen, bijvoorbeeld metaal of glas.

Techniek van het decoreren van sieraden waarbij minutieuze korreltjes goud of zilver worden aangebracht op een voorwerp van hetzelfde metaal. Vroeger werd dit gedaan zonder het gebruik van een soldeermiddel, tegenwoordig wordt dit mét een soldeermiddel gedaan.

Het aanbrengen van tekens op het oppervlak van een hard materiaal, zoals metaal of glas, door er met een scherp stuk gereedschap in te krassen, met dien verstande dat de figuren of patronen zelf het eindproduct moeten zijn en niet een model moeten vormen voor naderhand te maken afdrukken. Gebruik 'graveren (drukprocédé)' voor de drukprocédés die met deze techniek gecombineerd met het diepdrukken van het oppervlak worden toegepast.

Techniek van het ingraveren en decoreren van metaal met een globaal patroon van ononderbroken, omringde, en opeenvolgende smalle groeven, meestal met een golvend karakter.

Verwijst naar het procedé van met een hamer of ander gereedschap op metaal slaan om een vat of ander voorwerp te maken, of om versiering aan te brengen. De oudste techniek hierbij was mogelijk het maken van een dunne schijf van metaal door het metaal in een holte in een blok hout te hameren. Een vat kan langzaam worden gevormd doordat op het buitenste oppervlak wordt geslagen met behulp van een speciaal gevormde hamer en aambeeld. Bij bosseleren of repousséwerk wordt gebruikgemaakt van hameren om een dessin of patroon aan te brengen in een metalen voorwerp, gewoonlijk door op de achterkant van het voorwerp te hameren.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door de te verbinden oppervlakken te ontharden en te smelten door middel van warmte, met of zonder toegevoegd lasmetaal en met of zonder gebruik van druk. Als bij het verbinden van metaal soldeer moet worden toegevoegd, maar de te verbinden oppervlakken niet noodzakelijkerwijs week hoeven te worden gemaakt of gesmolten hoeven te worden, dan kan men de term 'solderen' gebruiken wanneer de verhittingstemperatuur onder de 750 graden Celsius ligt.

Kommen van metaal of porselein die gemaakt zijn als paar en in elkaar passen. Eén kom heeft een kleine tuit om water over de handen te gieten en de andere kom dient als waterreservoir. Ze werden gebruikt om de handen te wassen voor het eten of tijdens liturgische ceremonies. Men begon ze in de dertiende eeuw te vervaardigen in Limoges, hoewel het ontwerp ouder is. De naam is afgeleid van ���gemellus', Latijns voor ���tweeling'.

Het legeren, coaten of behandelen met behulp van een metaal.

Bij metaalbewerking, het bewerken van een oppervlak met rondsnijmessen in verschillende vormen om een vlak of gegroefd oppervlak te verkrijgen.

Het uitsmeden, uitkloppen of vormen van metaal door een stempel met hamerslagen in het metaal te drijven of door het metaal steeds opnieuw in te stampen met een reeks stempels.

Verwijst naar het proces of de techniek waarbij deeltjes of deeltjesmateriaal, meestal metaal, door warmte onder het smeltpunt toe te passen zodat de deeltjes aaneenkitten tot een vaste massa zonder vloeibaar te worden. Het wordt doorgaans gebruikt om keramiek of metaalwerk te maken of te versieren of om de mechanische of fysische eigenschappen van metaal te verbeteren.

Wordt gebruikt voor het toebrengen van slagen op een stukje metaal, in het bijzonder een muntplaatje, met als doel een indruk in het metaal aan te brengen.

Doorgaans te gebruiken voor glaswerk met facetten, groeven en holtes die worden verkregen door te snijden met een ronddraaiend wiel van metaal of steen.

Metaalwerk met minutieus geslepen en vastgeklonken sierknoppen, meestal gemaakt van staal. Vaak gebruikt voor broches, gespen, knopen en gevesten.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er soldeer tussen te voegen en hitte te gebruiken, en waarbij de te verbinden oppervlakken soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden onthard of verhit. Deze toepassing vindt meestal plaats bij een temperatuur tussen 183 en 310 graden Celsius, met een maximum van 750 graden Celsius. Gebruik 'hardsolderen' voor hetzelfde procédé waarbij de temperatuur tussen de 750 en 900 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Instrumenten die worden gebruikt ter bevestiging en soms ter decoratie; bestaan uit een ring van meestal metaal, bedekt of onbedekt, en een of meer tanden, tongen of pallen.

Het snijden van bijvoorbeeld metaal of papier met behulp van een snijijzer.

Procedé waarbij metaal, glas of een ander materiaal wordt verhit tot een temperatuur onder het transformatiepunt, en vervolgens gereguleerd wordt afgekoeld om zo de hardheid, sterkte of buigzaamheid ervan te veranderen.

Objecten die men gebruikt omdat ze zwaar zijn en naar beneden drukken of weerstand bieden. Bijvoorbeeld de ronde schijven die gewichtheffers gebruiken, presse-papiers, vislood en stukken metaal of keramiek die men in kledingstukken of gordijnen naait om ze naar beneden te laten hangen.

Zand met een grote kracht op een oppervlak van, bijvoorbeeld, metaal, metselwerk of beton spuiten om vuil, roest of verf te verwijderen, of om het oppervlak met een ruwe structuur te versieren.

Verwijst naar de Neolithische periode in de Levant rond 4000 v. Chr. De periode wordt gekenmerkt door de introductie van metaalbewerking, nieuwe steennijverheid en technisch zeer hoogstaand aardewerk.

Houders voor water, meestal van metaal of plastic, met een tuit waarvan het mondstuk geperforeerd is, om planten water mee te geven of te besproeien.

Werkers die materiaal, zoals metaal of glas, smelten en in een mal gieten; gieters die glaswerkers zijn, doen ook samensmeltwerk.

Personen die zich bezighouden met het maken van afgietsels of het maken van vormen in een mal. Verwijst doorgaans naar hen die vloeibare materialen, zoals metaal of glas, in een mal gieten, en niet naar hen die materiaal in een mal persen.

Gebouwen of installaties waar metaal of glas in vormen wordt gegoten.

Een ijzerlegering die koolstof en silicium bevat, met een hoge compressiesterkte maar een lage treksterkte. Er worden zeer veel verschillende objecten van gietijzer gemaakt door het gesmolten metaal in zandvormen te gieten en vervolgens machinaal verder te verwerken. De objecten worden gebruikt in de bouw en als decoratieve en gebruiksvoorwerpen.

Houten of metalen houders met het zand dat in de metaalgieterij de gietvorm vormt.

Metaal voorzien van een gladde afwerklaag door het lichtjes met een hamer met een gladde bovenkant te bewerken, of door metaal of andere materialen door een rol te halen.

Harde, platte oppervlakken van steen, hout of metaal waarop een klomp gesmolten glas, dat op het eind van een glasblazerspijp of punteerstaaf is verzameld, wordt gerold of gevormd bij glasfabricage.

Drijfampen vooral gebruikt in kerken of tempels, met een beker of vaas-vormige reservoir van gekleurd glas of metaal. Door traditie en eccliastical dictaat, is het verplicht voor Joodse tempels en vele Christelijke kerken om een constant brandende olielamp in het heiligdom hebben, in de nabijheid van de tabernakel.

Wordt gebruikt voor decoratieve stroken of lussen, vervaardigd van stof, koord of metaal, die ontworpen zijn om een gordijn of draperie aan één kant vast te zetten waardoor het gedeeltelijk open wordt gedrapeerd.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Au en het atoomnummer 79. Het is een zacht, zwaar, chemisch inactief en geel metaal en wordt al sinds de oudheid als edel beschouwd. Het dient in vele culturen als de basis voor materiële handelswaarden. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en vervormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verschillende voorwerpen en materialen te maken.

Een reeks geelachtige kleuren, meestal met ondertonen van rood of bruin, die lijken op het glanzende metaal goud.

Ambachtelijk borduurwerk waarbij men metaaldraden op een weefsel vastzet, meestal met kleine steekjes langs de onderkant. De draden bestaan uit katoen of zijde, omgeven door een laagje metaal. Hoewel men het over ‘goudborduursel’ heeft, kan ook imitatiegoud, zilver of koper gebruikt worden. Deze techniek ontstond zo’n 2000 jaar geleden in Azië

Een gepatineerde legering van koper en uiteenlopende hoeveelheden goud en zilver, die in de 2de eeuw voor Christus in Korinthe zou zijn ontwikkeld. Het is hoogwaardig materiaal voor versieringen en beelden. Voorwerpen die uit het metaal waren gehouwen werden verhit en weer afgekoeld, waardoor een glanzende paarszwarte patina ontstond die was bestand tegen glansverlies.

Personen die onderzoek of werkzaamheden verrichten met betrekking tot een vorm van scheikunde en speculatieve wijsbegeerte die hoofdzakelijk tijdens de middeleeuwen en de renaissance in Europa werd beoefend, en die zich met name bezighielden met het zoeken naar methoden om onedel metaal in goud te veranderen, en naar een universeel oplosmiddel en levenselixer.

Metaalbewerkers die zijn gespecialiseerd in het maken van objecten van goud, in het bijzonder sieraden en tafelgerei.

Allerlei gereedschap dat wordt gebruikt voor het drijven of graveren van metaal en soms van hout. Geef de voorkeur aan 'burijnen' voor het gereedschap dat in drukkerijen wordt gebruikt voor het graveren van metaal of kopvlakken van houtblokken.

Te gebruiken voor personen die zijn geschoold in of ervaring hebben met graveren van tekens met een scherp gereedschap in de oppervlakte van harde materialen, zoals glas of metaal, met de bedoeling dat deze ontwerpen of afbeeldingen als opzichzelfstaand worden beschouwd en niet voor afdrukken worden gebruikt. Gebruik 'graveurs (prentmakers)' voor personen die het drukprocédé voor gravures beoefenen.

Schrijfpriemen, staafjes of metaaldraden die meestal in een houder zitten en vroeger werden gebruikt om mee te tekenen en schrijven.

Te gebruiken voor snijmachines bestaande uit één zwaar blad dat tussen verticale geleiders omlaag valt om papier, metaal of ander materiaal te snijden.

Te gebruiken voor beschermingsconstructies van geweven of gevlochten metaal die voor de openingen van open haarden worden geplaatst om te voorkomen dat er vonken of brandende kolen ontsnappen.

U-vormige spelden die worden gebruikt om haar of hoofddeksels op de plaats te houden; ze zijn gemaakt van metaal- of plasticdraad, schildpad of soortgelijke materialen en kunnen ook decoratief zijn.

Handgereedschap dat wordt gebruikt om gaten te ponsen in bladmetaal.

Letters die door lettergieters uit vrij hard metaal zijn gegoten en worden verkocht aan letterzetters.

Spanschroeven die worden gebruikt in de metaal- en houtbewerking om kleine voorwerpen vast te houden of om moeren en bouten vast te pakken.

Stukken metaal met een getande rand. Worden gebruikt om gips af te krabben om een ruwe hechtlaag te maken voor de volgende deklaag.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij twee stukken metaal aan elkaar worden bevestigd door er een lasmetaal als hard soldeer tussen te voegen en hitte aan te wenden, bij temperaturen tussen de 750 en 900 graden Celsius; soms, maar niet noodzakelijkerwijs, worden de te verbinden oppervlakken week gemaakt of gesmolten. Gebruik 'solderen' voor hetzelfde procédé, wanneer de temperatuur onder de 750 graden Celsius ligt. Gebruik 'lassen' voor het procédé waarbij twee stukken metaal worden verbonden en waarbij het nodig is de oppervlakken te ontharden of te smelten en waarbij lasmetaal wel of niet gebruikt kan worden.

Scherpgekante tassen waarop bladmetaal wordt gebogen.

'Double pieces' bestaande uit naar buiten welvende flenzen van plaatmetaal, ofwel vastgenageld aan de schouderstukken ofwel aan een stuk gesmeed met de 'gardbraces'; ontworpen om extra bescherming te bieden voor de nek. Werden vanaf halverwege de 15e tot halverwege de 16e eeuw gebruikt door ruiters en waren vaak zo gemaakt dat ze afgenomen konden worden voor gevechten te voet of voor op het veld.

Diazoprocédé uitgevonden door J.N. de Nilpce in 1825, waarbij bitumen die in een coating werden aangebracht op glas of metaal zich verharden in relatie tot de belichting. Na wassen met lavendelolie bleef enkel het verharde gedeelte van de plaat over.

Een aangepaste versie van lichtdruk waarin de met aluin geharde gelatinelaag wordt overgebracht van glas op de metaalplaat; zo kunnen veel meer afdrukken worden gemaakt dan bij de gewone lichtdruk.

Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen op het zuidelijke en centrale deel van het Griekse vasteland tijdens de Bronstijd tussen circa 3600 en 1050 v. Chr. Tot circa 1600 v. Chr. werd de artistieke productie gedomineerd door aardewerk, vooral in Minyen en matt-painted stijl. Na 1600 v. Chr. behoren tot de belangrijkste kunstwerken waarmee deze periode zich onderscheidt, naast het aardewerk, ook metaalwerk, zoals de bekers van Vapheio, muurschilderingen van oorlogs- en jachttaferelen, en de bouw van paleizen en doorwrochte koepelgraven.

Onderdelen van een helm die de schedel precies bedekken en beschermen. Ze komen in vele vormen voor en kunnen uit één stuk metaal zijn vervaardigd of als twee overlappende helften, die bij de kam samenkomen.

Verwijst naar de Hettitische periode van circa 1400 tot 1200 v. Chr., toen de Hettitische heerschappij in Anatolië en Syrië werd hersteld. De kunst uit deze periode wordt gekenmerkt door monumentale beschermbeeldjes, uit de rotsen gehakte reliëfs en fijn metaalwerk.

Ovale hoepels van metaal, riet of hout, gedragen om een damesrok aan de zijkant uit te doen staan; van 1720-1789 populair in Frankrijk.

Rond gemaakte stroken hout, leisteen, metaal of kunststof die worden gebruikt om de graatsparren van een dak af te dekken en af te werken.

Voorganger van het hoefijzer dat werd gebruikt in de noordwestelijke delen van het Romeinse Rijk vanaf het midden van de eerste eeuw na Christus. De hoef werd beschermd door een ovaal kommetje in dik metaal, dat werd vastgemaakt met metalen klepjes en lederen veters.

Het oorijzer vormt een belangrijk onderdeel van sommige Nederlandse streekdrachten. In de 16de en 17de eeuw droegen vrouwen uit de burgerij eenvoudige het hoofd omsluitende beugeltjes om de kleine modemutsjes op hun plaats te houden. Toen deze oorijzers uit de mode raakten, bleven ze in veel streekdrachten in gebruik. Op sommige plaatsen maakten ze, samen met de muts, langzaam een grote verandering in vorm door. De vorm werd typerend voor die speciale plaats of streek. Naar gelang de plaatselijke mode en de financiële mogelijkheden van de draagster zijn oorijzers van goud, zilver, messing of verguld metaal.

Wordt gebruikt voor lichtgewicht buitendeuren met een klein net van metaalgaas in plaats van panelen, zodat ventilatie mogelijk is, maar insekten tegen worden gehouden.

Drinkkannen gemaakt van duigen, in de vorm van een ton, met een hoepel van hout, metaal of touw en gewoonlijk een houten bodem. Vaak zijn ze versierd met gravures of geschilderde afbeeldingen.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Fe en het atoomnummer 26; een glimmend, zilverachtig zacht metaal dat roest wanneer het aan vochtige lucht wordt blootgesteld. Gebruik ook voor dit metaal als het wordt verwerkt en gevormd, meestal in combinatie met andere stoffen, om diverse objecten en materialen te maken.

Metaalbewerkers die zijn gespecialiseerd in het maken van objecten van ijzer.

Lichtgewicht handzagen voor metaal, met een smal, fijngetand blad dat vastzit in een verstelbaar metalen frame.

Afrikaanse ceremoniële messen van het Kubavolk, met een zadelknop en een platte, bladvormige kling van metaal of hout.

Merktekens die ter imitatie van echte keurmerken op metaal van laag gehalte, verzilverde voorwerpen en Amerikaans zilver worden aangebracht. Ze zijn niet bij wet verplicht en hebben niet altijd evenveel waarde als echte keurmerken.

Bij bladmetaal, de voegen tussen twee delen waarvan de voorgevormde randen bij elkaar komen om een ononderbroken gesloten las te vormen.

Het maken van drukplaten door een gietvorm met standaardafmetingen te nemen en er een afgietsel van te maken in lettermetaal.

Wordt gebruikt voor het lijstwerk, vaak van metaal, hout of met stof bedekt hout, dat geplaatst wordt tussen de lijst en het schilderij wanneer het schilderij is gekrompen of als de lijst net iets groter is dan het schilderij.

Objecten van één bepaald materiaal waar omheen een ander materiaal, zoals beton, plastic of metaal zich vastzet of hard wordt, met name een manier om iets te bevestigen.

Chinees zijden weefsel in tapisserie-techniek waarin soms ook metaaldraad is verwerkt. TEX.

Keukengerei met een gespannen metaaldraad die als snijblad wordt gebruikt of een troffelachtig voorwerp met een blad met een gleuf, dat wordt gebruikt voor het schaven van kaas.

Een elementair metaal met het symbool K en atoomnummer 19. Het is zilverwit van kleur, maar oxideert snel wanneer het in contact komt met zuurstof. Het moet bewaard worden in ether of kerosine. Het is oplosbaar in zuren en alcohol en reageert heftig met water.

Spiesvedels uit het Nabije Oosten, oorspronkelijk uit Iran, met een bolvormige klankkast, een rond bovenblad van dieren- of vissenhuid waarop de kam rust, en één tot vier snaren, voorheen van zijde, maar tegenwoordig meestal van metaal. De instrumenten worden verticaal gehouden en gedraaid om de snaren tijdens het spelen tegen de strijkstok aan te brengen. Spiesvedels uit Iran, Armenië, Azerbeidzjan en Georgië.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde in de kuststreek van Syrië, Libanon en Palestina van circa 3000 tot 1200 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door eclecticisme waarin een mengeling van Egeïsche, Anatolische, Mesopotamische en Egyptische invloeden tot uitdrukking komt. Deze invloeden zijn vooral zichtbaar in de metaalnijverheid en het ivoorsnijwerk.

Verwijst naar fijn, decoratief ajourwerk in textiel, gemaakt door draden van linnen, katoen, zijde, haar, metaal of een andere vezel in lussen te leggen, in te rijgen, samen te draaien of te vervlechten om ontwerpen of patronen te vormen. Bij het maken van kant wordt gewerkt met een naald of met klossen. Het toevoegen van borduursels is niet ongewoon. Modern kant kan machinaal zijn vervaardigd. Ajourstoffen die op een weefgetouw zijn gemaakt en decoratief ajourbreiwerk worden doorgaans niet als kant geclassificeerd. Kant is vaak wit of effen van kleur. Echt kant ontstond in de veertiende eeuw in Europa en het Midden-Oosten, hoewel oude culturen bekend waren met gedecoreerde ajourstoffen, waaronder de Egyptische cultuur. Kant is te gebruiken als rand, boord of inzetstuk voor linnengoed of apparels. Ook wordt het samengevoegd tot grotere stukken textiel en dan gebruikt als voorhang, draperie, apparel of iets anders.

Accessoires van glas, metaal of stof die de lichtbron omgeven en het licht verminderen of afbuigen.

Decoratieve motieven die vaak worden gebruikt in de Chinese en Japanse kunst, met ranken en spiralen van klimplanten. Ze zijn te zien op vele objecten, zoals textiel, keramiek, metaal, lakwerk en versieringen in de beeldhouwkunst en de architectuur. De term is een afkorting van het langere 'karakusamon' en betekent letterlijk 'Chinees grasmotief'. De term wordt soms gebruikt als synoniem van 'karahanamon', wat 'Chinees bloemmotief' betekent.

Intrumenten die bestaan uit een buis van hout, metaal of plastic, met een vlies over een gat in de zijkant, bespeeld door erin te zingen of te neuriën.

Stukken hout of metaal die taps toelopen en eindigen in een dunne rand; worden gebruikt om hoogte aan te passen, bekisting strakker te maken of om hout of steen te splijten.

Een kristallijnen verbinding, NaCl, die voorkomt als mineraal of als bestanddeel van zeezout, en die wordt gebruikt om voedsel op smaak te brengen en te conserveren. Gebruik 'zout' voor elke substantie die het resultaat is van de samenvoeging van negatieve ionen uit zuren en gewoonlijk metaalionen.

Officiële stempels die door gilden of essaaikantoren worden aangebracht op gouden en zilveren voorwerpen, als bewijs van het gehalte van het metaal. Te onderscheiden van `meestertekens' die op gouden en zilveren voorwerpen worden gestempeld met het doel de identiteit van de maker of het atelier waar het is gemaakt, aan te geven.

Platen, doorgaans van metaal, die in het deksel van een doodskist worden geplaatst en die de naam van de overledene dragen, gewoonlijk met vermelding van geboorte- en overlijdensdatum.

Keukenkasten waarin voedsel wordt bewaard, met ventilatieopeningen aan de voorkant die meestal uit geperforeerd tin en soms metaalgaas of stof bestaat.

Bevestigingsmiddelen uit twee of meer delen, meestal van metaal, bestaande uit afzonderlijke in elkaar grijpende haken en bevestigingselementen die twee of meer objecten of complementaire delen van hetzelfde object samen te houden. De sluithaak wordt ook bij boekbanden gebruikt en wordt ook wel ´klamp' genoemd.

Verschillende voorwerpen die van hout, metaal of plastic zijn gemaakt en worden gebruikt voor het ophangen van kledingstukken. Deze voorwerpen bestaan uit een frame, klem of stang of een combinatie hiervan voor het vasthouden of steunen van een kledingstuk en een haak aan de bovenkant zodat het kan worden opgehangen.

Metaalgieters of fabrikanten van klokken.

Tongen van metaal of hout in verschillende soorten open bellen waarmee het geluid geproduceerd wordt door ermee tegen de zijkant van het instrument te slaan. Gewoonlijk zien ze eruit als een stok, of een bal of een propje vastgemaakt aan een touw.

Te gebruiken voor het metaalelement met het symbool Co en het atoomnummer 27; een wit metaal dat lijkt op nikkel maar met een blauwachtige tint in plaats van een gele. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, gewoonlijk in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken.

Gevormde gebruiksvoorwerpen, in het algemeen van bladmetaal, die worden gebruikt voor het snijden van koekjes uit deeg.

Apparaten, vaak gemaakt van bladmetaal, die worden gebruikt voor het snijden van koekvormen, zoals rondjes en sterren, uit deeg.

Wordt gebruikt voor koepels met gewelfribben en voor koepels, meestal van hout of metaal, met door horizontale delen doorsneden verticale delen die in de kruin samenkomen.

Vaten met een tuit en gewoonlijk een deksel en een handvat, bedoeld om koffie of een andere drank te bereiden op een fornuis of boven een vuur. Men kookt de koffiebonen of gemalen koffie in water. Vaak wordt kokend water door een houder met gemalen koffie geleid. Koffieketels zijn meestal gemaakt van ijzer of geëmailleerd metaal.

Projectielen voor draagbare wapens en kleine mitrailleurs die rond, buis- en kegelvormig of puntig en gestroomlijnd van vorm zijn en die normaliter bestaan uit een loden kern in een mantel van een lichter metaal en vaak, maar niet altijd, zijn gevat in hulzen. Gebruik 'hagel (munitie)' voor hoeveelheden kleine loden of stalen kogeltjes die worden afgevuurd met jachtgeweren.

Wordt gebruikt voor een wijze van schurend reinigen waarbij verharde, gegoten metaalkogels gebruikt worden als schuurmiddel, in tegenstelling tot 'zandstralen', waarbij zand gebruikt wordt.

Verwijst naar de periode die samenviel met de heerschappij van de Ko-familie in Korea, van 37 v. Chr. tot 668 n. Chr. Gedurende deze periode lieten koningen en edelen duizenden graftombes bouwen, van P'yong-yang tot Mantsjoerije, met daarin talloze grafobjecten en fresco's met afbeeldingen van alledaagse taferelen. In het laatste kwart van de 4de eeuw werd het sjamanisme verdrongen door het boeddhisme, en kwamen in metaal of aardewerk uitgevoerde afbeeldingen van Boeddha algemener voor.

Wordt gebruikt voor samengestelde holle liggers met rechthoekige doorsnede, van metaal of van hout.

Kleine emmers, meestal gemaakt van metaal, voor het bevatten of dragen van kolen, die gekenmerkt worden door een beugelhandvat en een lip waarmee kan worden geschept.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cu en het atoomnummer 29; het is roodachtig van kleur en is zeer smeedbaar en kneedbaar. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het woirdt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verschillende voorwerpen en materialen te maken.

Een reeks roodachtige of oranje kleuren die lijken op de kleuren van het metaalelement koper.

Schilderstijl en -techniek met koraalrode verf die in de 6de en 5de eeuw v. Chr. voor sommige Attische vazen werd gebruikt. Diverse bekende vaasschilders, zoals Onesimos en Psiax, hebben met de techniek geëxperimenteerd. Koraalrode verf werd gemaakt door gele oker toe te voegen aan de zwarte glanslaag, waardoor de glanslaag poreus werd en door heroxidatie bij het bakken een diep oranjerode kleur kreeg. De koraalrode techniek werd meestal aangetroffen op bekers zonder voet en in phialae van na de Perzische Oorlogen. Het rode lichaam van de vaas steekt fraai af tegen het zwart van de lip en handvatten. Het is denkbaar dat ze in Athene zijn vervaardigd, onder invloed van Perzisch metaalwerk, en dat de kleur bedoeld was om de suggestie van goud te wekken. De koraalrode glanslaag hechtte zich echter slecht aan het oppervlak van de vaas, waardoor de techniek nooit algemeen verspreid raakte en uiteindelijk in onbruik raakte.

Hulpmiddellen, vaak van metaal- of ijzerdraad, die worden gebruikt voor het drogen van korenaren.

Het slaan van een vorm in metaal zonder het metaal te verhitten.

Term die is ontstaan in het midden van de 20e eeuw, oorspronkelijk om strike-on composition van lettertype te onderscheiden van methoden met heet metaal. Later vielen hier ook fotografische methoden onder. Gebruik een andere term indien mogelijk.

Gepunte voorwerpen die worden gebruikt om lijnen in hout, metaal of baksteen te krassen.

Metalen cilinders met tanden aan één kant. Worden gebruikt voor het snijden van cilindervormige objecten of schijven uit hout, hoorn, metaal en andere materialen.

Tekenhaken die meestal bestaan uit een dun blad van hout of metaal, dat onder een rechte hoek aan het eind van een dikke stok is gezet die tegen de rand van een tekenbord of soortgelijke voorwerpen kan worden gehouden. Worden voornamelijk gebruikt om iets in rechte hoeken te tekenen of aan te geven.

Draagbare houders gemaakt van hout, hoorn, metaal, leer of keramiek, die worden gebruikt om kruit of buskruit voor vuurwapens in te bewaren. Ze eindigen meestal in een metalen tuit, die ook dienst doet als kruitmaat, en die is afgesloten door een stop of een deksel met een veer, en vaak rijkelijk is versierd. Prefereer 'kruithoorns' voor de variant die gemaakt is van de hoorn van een koe of os.

Staafachtige, vaak van metaal gemaakte voorwerpen waar haar omheen wordt gewonden om het door middel van warmte te krullen.

Versieringen van metaal of hout die men in de traditionele Japanse architectuur gebruikte om de houten pinnen te bedekken waarmee lateien en stijlen aan elkaar werden vastgezet. De versieringen gebruikte men ook om grote spijkerkoppen in deuren te maskeren.

Kleine, luitachtige, snaarinstrumenten met één snaar van de Songhai in Niger en het noorden van Nigeria. Ze hebben een korte hals en een klankkast die van een halve kalebas of van metaal is gemaakt.

Gerei met een puntig, spiraalvormig stukje metaal met een handvat dat wordt gebruikt voor het trekken van kurken uit flessen.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Hg en het atoomnummer 80. Het is een glanzend zilverachtig metaal dat vloeibaar is bij normale temperaturen. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken.

Voorwerpen die van hout, metaal of plastic zijn gemaakt en in laarzen worden gestoken om de vorm te behouden als ze niet worden gedragen. Worden ook gebruikt voor machines in een werkplaats of fabriek die houten onderdelen in een schoen of laars drukken zodat tijdens het afwerken de plooien worden gladgestreken.

Lange, vaak van metaal gemaakte haken die door lussen worden gestoken die aan de zijriemen van een laars vastzitten zodat de laars kan worden aangetrokken.

Verwijst naar de periode van circa 1600 tot 1050 v. Chr. op het eiland Cyprus. De kunst uit deze periode kenmerkt zich door specifieke aardewerkstijlen, verfijnde metaalnijverheid, decoratieve ivoren voorwerpen, en een toename van de eclectische stijlen als gevolg van de groeiende handelsconnecties met het Nabije Oosten, Egypte en het Egeïsch gebied.

Geraamte, meestal van hout of metaal, dat bestaat uit twee stukken die stijlen worden genoemd en met elkaar zijn verbonden door middel van dwarsstukken, meestal rond, die sporten worden genoemd. Worden gebruikt als middel om naar boven of beneden te klimmen.

Voorwerpen, meestal van dun hout gemaakt, die bedekt en gedecoreerd zijn met laagjes lak, vaak ingelegd met andere materialen, zoals paarlemoer of metaal.

Geweven textiel meestal met een lancé-inslag van metaaldraden, vroeger meestal van verguld zilver, zilver of verzilverd koper, soms van goud; tegenwoordig vaak van lurex of ander synthetisch materiaal.

Kleine, dunne, buigzame plaatjes of reepjes metaal met verschillende toepassingsmogelijkheden; de plaatjes kunnen bijvoorbeeld in overlappende rijen worden vastgezet op een lederen of stoffen ondergrond om een wapenrusting te vormen; voorts kunnen zij als snoer dienen of worden gebruikt als de belangrijkste klinkende delen van een @lamellofoon.

Wordt gebruikt voor skeletten gebaseerd op een asymmetrisch raster van bogen, meestal van hout of metaal.

Muziekinstrumenten die geluid voortbrengen door de trilling van dunne lamellen of tongen van metaal, hout of een ander materiaal.

Buisvormige instrumenten van glas, metaal of mica die op de rand van de brander zijn bevestigd, en die de hete lucht die van de vlam opstijgt concentreren en een luchtstroom creëren.

Steunen voor een lampekamp, bestaand uit een ringvormig kanaal, een geraamte van metaaldraad, of beide.

Vaten meestal van glas, metaal, aardewerk of plastic, die een wijde schenktuit met brede rand en meestal één handvat aan een zijde, maar soms ook wel twee oren. Onder 'lampetkannen' vallen ook de kannen gepaard aan een waskom die voor persoonlijke hygiëne werden gebruikt.

Verwijst naar de stijl en periode rondom de cultuur die een bloeitijd beleefde in het Cambodjaanse koninkrijk Lan Xang (1353-1707 n. Chr.). De stijl van deze periode is gebaseerd op inheemse innovaties en Thaise en Khmer-invloeden. In de religieuze architectuur is de stijl terug te zien in de Vat Visum (1503 n. Chr.) en de Vat Xieng Thong (1561 n. Chr.), met grootse stoepa's of monumenten, schuine, overlappende daken met dakpannen, dakranden die worden ondersteund door kraagstenen of door vergulde of gelakte consoles en houtconstructies. Seculiere bouwwerken zijn gebouwd van hout en zijn ook voorzien van vergulde bas-reliëfs. In deze periode kwam het tot de ontwikkeling en uitbreiding van een structuur met een heiligdom en ontmoetingsplaats, waar heilige beelden werden ondergebracht. In de beeldhouwkunst in deze stijl staan boeddhistische thema's en iconografie centraal, hoewel er ook wel enige hindoeïstische beeldhouwwerken zijn. Typerend zijn figuren in brons, steen, edelmetaal, droog lakwerk en terracotta.

Hetzelfde als overlapnaden, maar vooral gebruikt om te verwijzen naar bladmetaal, en soms platen, die zijn gelast, gesoldeerd of vastgenageld aan de overlappende voeg.

Booglasprocédé waarbij een met vloeimiddel bedekte, metalen elektrode wordt opgesmolten om een bassin van lasmetaal en een gasafscherming rond het te lassen gedeelte te vormen.

Metaalbewerkers die twee stukken metaal samenvoegen door beide oppervlakken zachter te maken of te smelten door middel van hitte, al dan niet met tussenvoeging van vulmateriaal en al dan niet met uitoefening van druk.

Stroken van onbuigzaam materiaal, zoals hout of metaal, gebruikt voor bijvoorbeeld jaloezieën of in de rugleuning van stoelen.

Verwijst naar de culturen in de laatste fase van de Bronstijd, die verschillen van de culturen in de Vroege en de Midden-Bronstijd door afwijkende samenstellingen van metalen voorwerpen en afwijkende begrafenisrituelen. Kenmerkend zijn de uiterst geavanceerde en verfijnde metaalbewerkingstechnieken en ontwerpen van gereedschappen en wapens. Dit geldt tevens voor de ontwikkeling van op grote schaal geproduceerde objecten, holle voorwerpen, wapenrustingen en grote voorwerpen, zoals ketels en schilden.

Type animatie waarbij uitgesneden modellen van papier, hout, karton, metaal of ander materiaal tegen een achtergrond worden gerangschikt onder een animatiecamera, met de hand worden bewogen en beeld voor beeld worden gefilmd om de illusie van beweging te creëren wanneer de film of video op normale snelheid wordt afgedraaid.

Een stof met metallieke eigenschappen, bestaande uit twee of meer metaalelementen of uit metalen en niet-metalen elementen, die in gesmolten toestand mengbaar zijn en niet uiteenvallen in aparte lagen wanneer ze stollen.

Verwijst naar een Noord-Chinese dynastieke periode tussen 907 en 1125; de dynastie werd gesticht door het proto-Mongoolse Khitan-volk. De Liao-periode bestond ten tijde van de Vijf Dynastieën en de Noordelijke Song-dynastie in het zuiden. Er waren vijf hoofdsteden, overeenkomstig het boeddhistische principe van de vijfvoudige structuur van het heelal. De Khitan waren een nomadenvolk dat zelf nauwelijks enige kunstzinnige traditie bezat. De kunstwerken die in deze periode werden geproduceerd, waren beïnvloed door Tang-vormen en -technieken. De Liao-architectuur verraadt Tang-invloeden en trouw aan het boeddhisme. Tot de nog bestaande gebouwen behoren de Bai ta (Witte Pagode) in Balin in Binnenmongolië, de Mu ta (Houten Pagode) in Ying xian, in de provincie Shanxi, tevens de oudste bewaard gebleven houten pagode, en de bibliotheek van de Bhagavad-sūtra's (circa 1038) in de Benedentempel van Huayan, Datong, eveneens in de provincie Shanxi. Dit laatste bouwwerk bevat bovendien 32 originele Lao-beelden en houten geschriftkasten in paviljoenvorm. De Liao-keramiek was eveneens beïnvloed door de keramiek uit de Tang-periode, hoewel uit opgravingen op grafplaatsen blijkt dat er ook Song-aardewerk en ander aardewerk is geïmporteerd. Daarnaast werden er gouden en zilveren voorwerpen vervaardigd op basis van metaalwerk- en verguldtechnieken van de Tang en Song. De Khitan werden uiteindelijk verslagen door binnenvallende Jin, die vervolgens een eind maakten aan het bewind van de Noordelijke Song. Restanten van de Liao-dynastie bleven nog intact in de vorm van de Westelijke Liao, in een gebied rond Tian shan; later werd dit gebied veroverd door Djenghis Khan.

Mechanische zagen met een doorlopend stuk flexibel staal dat aan één of beide kanten tanden heeft en rond twee riemschijven loopt. Wordt voornamelijk gebruikt om hout te zagen maar kan, met het juiste blad, ook worden gebruikt voor het snijden van metaal.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Pb en het atoomnummer 82; het metaal is zacht, kneedbaar en vaalgrijs van kleur. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken.

Een bronslegering met een hoog loodgehalte, in de verhouding 80:10:10, waardoor het een zacht matrixmetaal wordt dat zeer geschikt is voor gebruik in lagers.

In het algemeen elk voorwerp dat door soldaten, krijgsgevangenen of burgers is gemaakt van ongeacht welk materiaal, mits het voorwerp en de maker in tijd of plaats verbonden zijn met een gewapend conflict of de gevolgen daarvan. In het bijzonder voorwerpen van metaal, stof, been of hout die als aandenken zijn gemaakt tijdens of na de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.

De rechthoekige stukken die meestal van metaal zijn en aan één kant een letter of ander teken hebben, waarvan een tekst wordt samengesteld en gezet om te drukken. Gebruik 'lettertypen' voor series van druktekens die overeenkomsten tonen op het gebied van stijl of ontwerp.

Kleine houders, meestal van metaal of plastic en met handvatten, om de lunch in mee naar school of naar het werk te nemen.

Een type versiering dat men kan verkrijgen door te schilderen met een pigment dat metaaloxiden bevat (meestal een mengsel van koper en zilver) op een vooraf gebakken glazuur. De versiering wordt aangebracht en ondergaat vervolgens een tweede bakbeurt in een reducerende atmosfeer. De versiering kan zowel op een tin-, alcaline- als loodglazuur aangebracht worden. The oxide wordt tijdens het bakken gereduceerd tot metaal dat zich vervolgens vasthecht aan het oppervlak van het glazuur. Het metalen oppervlak en de extreme dunheid van het lusterpigment geeft een typisch gouden en iriserend effect.

Verwijst naar aardewerk dat werd gedecoreerd met metaalglazuur met behulp van technieken die dateren uit de 9de eeuw of eerder. Eén techniek is van Midden-Oosterse origine en het best bekend van Spaans-Moors aardewerk in Spanje en Italiaans en Spaans majolica; hierbij werd gewerkt met een proces van meerdere fasen waarbij het aardewerk werd gebrandschilderd. Een andere techniek was goedkoper en minder gecompliceerd, met pigmenten die zouten van goud en platina bevatten. Het was geïnspireerd op de Spaanse majolica-schalen uit het einde van de 18de eeuw, maar het was een Engelse vinding en werd op grote schaal gebruikt om aardewerk te maken gedurende de hele 19de eeuw.

Verwijst naar een Romaanse school van het illumineren van manuscripten, emailleerwerk en metaalwerk in de Maasvallei die tussen het einde van de 11de eeuw en het begin van de 13de eeuw zijn bloeitijd beleefde. Hoewel de rivier vanuit het noordwesten van Frankrijk naar de Rijndelta in Nederland stroomt, verwijst de term in kunsthistorische zin naar het gedeelte van de rivier dat door België loopt, met name het gebied rond Luik en het Benedictijner klooster van Stavelot. Binnen de Romaanse kunst onderscheidt de Maaslandse school zich door de weliswaar nog geïdealiseerde maar meer naturalistische behandeling van de menselijke figuur. De Maaslandse school onderscheidt zich tevens door zijn rijke karakter en klassieke elementen. Dit laatste hangt samen met het feit dat dit gebied tijdens de Karolingische periode het centrum van de antiquiserende stijl van de school van Reims was. Belangrijke Maaslandse kunstenaars waren Godefroid de Claire, Nicolas van Verdun en Renier van Huy. Met name het Maaslandse metaalwerk was invloedrijk en vermaard.

Wordt gebruikt voor plaatsen waar metaal en andere materialen worden gesneden en gevormd door machinale werktuigen.

Voorwerpen die de eigenschap bezitten dat ze aantrekkingskracht uitoefenen op metaal en staal en een magnetisch veld om zich heen produceren.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Mg en het atoomnummer 12. Het is het lichtste metaal dat stabiel blijft onder normale omstandigheden en is zilverachtig wit van kleur. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken.

Verwijst naar aardewerk met tinglazuur, met name aardewerk dat werd vervaardigd in Italië. De term verwees oorspronkelijk naar het eiland Mallorca (of, volgens een alternatieve theorie, naar Malaga), en sloeg alleen op Spaans-Moors lustrewerk; maar sinds de 16de eeuw verwijst de term vooral naar Italiaans aardewerk met tinglazuur en imitaties van het Italiaanse aardewerk. Het wordt gekenmerkt door schilderingen van hoge kwaliteit, uitgevoerd in verschillende kleuren in het droge maar nog niet gebakken tinglazuur, in het algemeen met een bovenlaag van doorzichtig loodglazuur. De gebruikte kleuren zijn gewoonlijk beperkt tot kobaltblauw, kopergroen, mangaanpaars, antimoniumgeel en ijzerrood, waarbij het tinglazuur voor een witte kleur zorgde. Wanneer wit wordt gebruikt voor de schilderingen, wordt het aangebracht op een blauwachtig-witte glazuurlaag of een blauwe basislaag. Het metaalglazuur heeft gewoonlijk een gouden kleur die het resultaat is van een zilver- of paarlemoereffect.

Metaalweefsel bestaande uit ijzeren of stalen ringetjes die zijn samengeklonken of geperst; werd veel gebruikt in wapenrustingen.

Dunne stukjes materiaal, zoals metaal, karton of stencilfolie, waaruit een patroon is gesneden zodat met verschillende middelen verf door de openingen kan worden aangebracht.

Verwijst naar een subgroep Veneto-Saraceense metaalproducten die het grootste deel van dergelijke objecten omvat. De ontwerpen zijn verwant aan het mammeluk metaalwerk uit het einde van de 15de eeuw, en zijn middelpuntzoekend of in concentrische ringen gegroepeerd. De motieven zijn typisch mammeluk, met afwisselende knopen, gedraaid touw en latwerk met driepassen, ontleend aan de kalligrafie. Geen van de objecten in deze groep is gesigneerd, maar vaak dragen ze Noord-Italiaanse en met name Venetiaanse heraldische wapens. Hoewel ze niet voldoende specifieke informatie over de eigenaars bieden, vormen ze wel een bewijs van de nauwe diplomatieke en commerciële banden die tussen de mammeluks en Venetië bestonden.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de mammelukken, een krijgerskaste die Egypte en Syrië regeerde vanaf ongeveer 1250 tot de vroege 16de eeuw, en die in het Midden-Oosten meer dan 700 jaar invloedrijk en machtig is geweest. Mammeluk-architectuur was in wezen conservatief en niet erg vernieuwend, maar wel rijk en over het algemeen van zeer hoge kwaliteit. Mammeluk-architectuur wordt gekenmerkt door het gebruik van zeer fijn afgewerkte minaretten, enorme façades en portalen, en de tendens om structuren voor verschillende toepassingen te bouwen in een enkel complex. Begunstigers bouwden hun belangrijke monumenten gewoonlijk ook dichtbij elkaar. De mammelukken staan ook bekend om hun technische virtuositeit in stenen constructies; metselaars gebruikten verschillend gekleurde stenen op de oppervlakken van gebouwen. Er zijn bijna 3000 belangrijke mammelukmonumenten bewaard gebleven of bekend gebleven via teksten; de meeste monumenten in de oude wijken van Caïro, Damascus, Tripoli en Aleppo zijn mammeluks, evenals de meeste monumenten op de Haram ash-Sharif in Jeruzalem, buiten de Rotskoepel. Net als architectuur bereikten ook de overige kunsten van de mammelukperiode een hoog niveau van technische perfectie, maar staan ze niet bekend om hun originaliteit; er bestaan wel bezienswaardige voorbeelden van ingelegd metaalwerk, kalligrafie, moskeelampen en houten objecten.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Mn en het atoomnummer 25. Het zilverachtige metaal is hard en broos.Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, diverse voorwerpen en materialen te maken.

Metaalhoudend oxide dat wordt gebruikt in glazuur, dat door het bakken van paarsachtig bruin tot een zwarte kleur wordt.

Ratels van een kalebas met een natuurlijk handvat, ovaal en gevuld met gedroogde zaden, kiezelsteentjes, kralen, hagel of andere ratelende stukjes. Er komen ook imitaties van hout, klei, bakeliet of metaal voor, gebruikt in paren; Zuid- en Centraal-Amerika.

Half vrijhangende of hangende, metalen of metaal met glazen overkappingen boven de ingangen van gebouwen; in de 19e en 20e eeuw gangbaar voor luifels boven theateringangen. Gebruik 'luifels (bouwkundige elementen)' voor kleinere overkappingen van ingangen.

De studie naar de kenmerken en het gebruik van materialen zoals metaal, keramiek, glas, polymeren en samengestelde materialen. Heeft ook betrekking op de ontwikkeling van nieuwe materialen met eigenschappen die aansluiten bij specifieke contexten en functies.

Wetenschappers die zijn gespecialiseerd in de materiaalleer, de studie naar de kenmerken en het gebruik van materialen zoals metaal, keramiek, glas, polymeren en samengestelde materialen. De term heeft ook betrekking op wetenschappers die zich bezighouden met het ontwikkelen van nieuwe materialen met specifieke eigenschappen, geschikt voor gebruik in een bepaalde context of voor een specifieke functie.