Strengen of andere fysieke combinaties van specifieke objecten, zoals kolanoten, kaurischelpen, stukjes textiel, krijt of schors, die gecodeerde boodschappen met tal van verborgen verwijzingen bevatten. Ze worden gebruikt door de Yoruba in West-Afrika, als onderdeel van een communicatiesysteem op basis van symbolen.

Verwijst naar een stijl en periode in de architectuur, beeldende kunst, muziek en literatuur in West-Europa en Amerika van circa 1590 tot 1750. De stijl kenmerkt zich door evenwicht en volledigheid, vaak met de nadruk op het spectaculaire en emotionele, en een neiging tot contrasten van licht en donker, massa en leegte, alsmede het gebruik van krachtige diagonalen en curven.

Kledingstukken ter bedekking van het onderlijf met twee pijpen, die vallen als een rok. Soms met een overslag om de pijpen te bedekken; vrouwenkleding in de 19e en 20e eeuw.

Rijkversierd weefsel, oorspronkelijk met goud- en zilverdraad.

Chinese schildertechniek met contouren en definitie, waarbij uitsluitend inkt wordt gebruikt om schaduwen, diepte en textuur aan te brengen in het werk.

Het in stukjes uiteensplijten of in delen of scherven uiteenspatten, meestal plotseling en hevig, als gevolg van een klap of drukuitoefening.

Daken waarvan de helling ongelijk is, doordat het lage deel een steilere helling heeft dan het hoge deel; kan zowel naar tweezijdige of vierzijdige daken verwijzen.

Wordt gebruikt voor frontons waarvan de lijnen hetzij bovenaan, hetzij onderaan, hetzij op beide plaatsen zijn onderbroken. Wordt vooral gevonden op laat-antieke, barokke en maniëristische architectuur, en op Chippendale meubels.

Elke keperstof waarbij de diagonale lijnen met opzet zijn onderbroken. De bindingspunten schuiven niet regelmatig één scheringdraad op bij elke volgende inslagdraad, maar de onderbrekingen keren terug met regelmatige tussenpozen.

Mansardedaken waarvan alleen de twee tegenover elkaar liggende zijden hellen.

Een periode in de Japanse cultuur die duurde van 1688 tot 1704 en die het hoogtepunt van de Edo-periode markeert. Deze periode staat bekend om zijn geavanceerde kunst en literaire productie.

Marokijnleer voor boekbanden, meestal Levantijns leer, waarvan de nerf is afgevlakt voordat het aan de kaft wordt bevestigd. Vervolgens wordt het zeer glad gepolijst.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen dat van circa 1833 tot 1866 in gebruik was.

Een techniek waarbij verf lichtjes over een ruw oppervlak wordt gestreken, zodat het de hogere plaatsen bedekt en de lagere delen onberoerd laat; op deze manier ontstaat een onregelmatig kleurenpatroon, waarbij op sommige plaatsen de kleur van de ondergrond door de vlekken die met het lichte strijken is aangebracht, heen schijnt.

Geschut met een getrokken loop.

Glas gemaakt door gesmolten glas voortdurend uit te rekken met behulp van een reeks rollen op automatische machines.

Rokken gemaakt van lange grasstengels die aan een tailleband zijn vastgemaakt, traditioneel gedragen door Hawaïaanse hoeladansers. Ook imitaties van zulke rokken.

Vormkledingstukken uit de 18e eeuw, bestaande uit concentrische hoepels van balein of bamboe, gedragen om een rok meer volume te geven. Gebruik 'stalen crinolines' voor klokvormige kledingstukken van balein of staal.

Verwijst in het algemeen naar de volledig ontwikkelde Barokstijl, in het bijzonder die van de Italiaanse kunst en architectuur die vanaf 1625 opkwam in Rome en een halve eeuw bleef bestaan.

Hout van de boom behorende tot het genus Chlorophora, inheems aan de westkust van Afrika. Het krijgt soms de benaming Afrikaans of Nigeriaans teakhout, maar er is geen relatie met de teakfamilie. Het vervangt vaak teakhout en wordt gebruikt in de scheepsbouw, bij schrijnwerk en voor het maken van banken en vloeren.

Losvallende, tot de enkel reikende herengewaden, die informeel werden gedragen van de 17e tot begin 19e eeuw, oorspronkelijk naar het model van de Japanse kimono, maar later ook verzamelnaam voor soortgelijke, doch minder op de kimono gelijkende, gewaden.

Handelsnaam voor boekbinderslinnen van de Winterbottom Book Cloth Company of England, gemaakt van linnen en afgewerkt met een korrelpatroon dat lijkt op leer, meestal langnervig marokijnleer.

Scharen die volgens het hefboomprincipe zijn gebouwd.

Uit vorm buigen of draaien, zoals door opdroging, vochtigheid of hitte.

Verwijst doorgaans naar de laatste jaren van de barokstijl, van circa 1675 tot 1715.

Fijn maar zeer sterk en flexibel leer, gemaakt van geitenvellen en gelooid met sumak. Het heeft een kenmerkende kiezelachtige textuur.

Onregelmatig korrelpatroon dat in reliëf op boeklinnen is aangebracht als imitatie van marokijnleer. 'marokijn' is een type geitenleer.

Verzamelnaam voor descriptoren van bepaalde etnische, culturele en regionale stijlen in het deel van Afrika dat historisch bekendstaat onder de naam Marokko. Gebruik ‘Marokkaans’ voor de stijl van het land Marokko.

Extra lange rokken die meestal tot de enkel reiken. Ook soortgelijke delen van een jurk of jas. Term te gebruiken voor kleding vanaf de jaren '20 van de 20e eeuw; modekleding eind jaren '60 van de 20e eeuw.

Microafbeeldingen die op gelijke wijze zijn gegroepeerd als de afbeeldingen op een microfiche, maar op een ondoorzichtige ondergrond.

Een mineraal behorende tot de alkaliveldspaatgroep; het komt voor in de kleuren wit, grijs, steenrood en groen.

De atmosferische omstandigheden in een klein gebied of afgesloten ruimte.

Bureau- of draagbare computers die zijn gebaseerd op een microprocessor en zijn bedoeld voor één gebruiker.

Zeer korte rokken die meestal tot halverwege de dij reiken; ook soortgelijke delen van een jurk of een jas. Term te gebruiken voor kleding vanaf de jaren '60 van de 20e eeuw.

Verwijst voornamelijk naar een bouwkundestijl in Europa, in het bijzonder van grote openbare gebouwen, ongeveer van het eind van de 19de eeuw tot de Eerste Wereldoorlog. De stijl kenmerkt zich door indrukwekkende klassieke gevels, overdadig decoratie- en beeldhouwwerk, en ruime interieurs.

Rokken die onder een andere rok of japon worden gedragen, soms ook om gezien te worden.

Ondiepe, langwerpige manden gemaakt van houten stroken met een handvat van de ene naar de andere kant, vooral om groente, fruit of bloemen in te dragen.

Met betrekking tot fysieke objecten: met ongeschonden en volledige lijnen, niet onderbroken.

Te gebruiken voor het boekbindproces waarbij het materiaal dat de rug bedekt over de banden wordt geperst en gevormd met een speciale knijptang om een goede hechting te waarborgen.

Het kopiëren van een origineel door er overheen te tekenen op doorschijnend of doorzichtig papier, stof of een ander materiaal.

Rokken die over andere rokken worden gedragen; wanneer de overrok onderdeel is van een japon vaak naar opzij gedrapeerd, zodat de onderrok zichtbaar is.

Jassen die over een pak of andere bovenkleding worden gedragen; wordt vooral gebruikt voor jassen die bij koud weer worden gedragen.

Rijk geborduurde gordijnen die voor of achter de deuren van de thora-ark in een synagoge hangen.

Klaptafels met één of meerdere laden onder het tafelblad aan beide zijden. Ze werden tijdens de Chippendale-periode geïntroduceerd als geschikt voor vele doeleinden.

Eerste proefdrukken die vanaf het zetsel zijn gedrukt, meestal worden hiermee de proefdrukken bedoeld die zijn afgedrukt voor het zetsel in bladzijden is gezet.

Gesteente dat is ontstaan uit vaste materie die tijdens een vulkaanuitbarsting wordt uitgeblazen. De term verwijst ook naar gesteente dat is ontstaan uit vaste fragmenten die in bewegende lava zijn opgenomen.

Onderkleding voor het onderlichaam, van het middel tot aan de zoom van de bovenrok.

Lange omslagrokken door vrouwen gedragen bij het paardrijden in amazonezit; laat 19e en vroeg 20e eeuw.

Bovenkledingstukken voor het onderlichaam, in verschillende lengtes vanaf de taille of heup. Ook het onderste gedeelte van een japon, jas of ander kledingstuk.

Knijper gebruikt door vrouwen om hun rokken op te houden. De knijper was vastgemaakt aan een koord dat aan het middel werd gehangen. De klem werd vervolgens aan de zoom van de rok bevestigd en werd gemanipuleerd door aan het koord te trekken. In gebruik in het laatste kwart van de 19de eeuw.

Geplooide overslagrokken tot op of net boven of onder de knie, meestal van Schotsgeruite wollen stof, halverwege de 18e eeuw ontwikkeld in de Schotse Hooglanden als een vereenvoudigde versie van de plaid. Later overgenomen door de Hooglandregimenten van het Britse leger als onderdeel van het uniform. Wordt in Schotland door mannen en jongens gedragen als deel van de nationale klederdracht. Wordt ook gebruikt voor geruite rokken gedragen door vrouwen en meisjes.

Karton gemaakt van stro, bepaalde grassoorten en ander papiermateriaal met weinig cellulose.

Lange, smalle stukken van al dan niet buigzaam materiaal, meestal van gelijke breedte.

Rokken die aan de onderkant nauwer zijn dan bij de knie, zodat de draagster met kleine trippelpasjes moet lopen, gedragen omstreeks 1912/1913.

Kaartspellen die worden gespeeld met tarotkaarten, in het bijzonder het Midden-Europese spel met 22 Grote Arcana-kaarten en maximaal 56 gewone speelkaarten.

Papier van Duitse oorsprong, reliéf-versierd of bedrukt in goud of zilver met patronen die brokaat, damast of populaire decoratieve en figurale afbeeldingen imiteren uit de 18e en vroeg 19e eeuw.

Te gebruiken voor landvoertuigen die door paarden worden getrokken.

B Verwijst in het algemeen naar de begintijd van de Barok als stijl en periode, in het bijzonder naar de Italiaanse Barok van circa 1585 tot 1625.

Rokken die gerimpeld of geplooid zijn op een strakke tailleband. Ook soortgelijke delen van japonnen.

Een witte marmersoort met zwarte en grijze vlekken, afkomstig uit Pickens County in Georgia. Het is grover van structuur dan wit marmer uit Vermont.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 16 millimeter. Bij stomme films zijn de beelden aan beide zijden geperforeerd; bij gesproken films slechts aan één zijde, aangezien de andere zijde als geluidsspoor fungeert. De 16-millimeterfilm kwam in 1923 op de markt voor amateurgebruik en ontwikkelde zich tot een standaardmedium voor thuisfilmmakers en voor cineasten die hun werk niet voor algemene vertoning in bioscopen wilden produceren. Filmmateriaal van dit formaat wordt doorgaans gebruikt voor onafhankelijke films, documentaires en educatieve films.

Een tekentechniek waarbij meestal een combinatie van rood, zwart en wit krijt wordt gebruikt op geelachtig of gebroken wit papier, voornamelijk in zwang in de achttiende eeuw.

Te gebruiken voor het aanbrengen van een strook of stroken materiaal op de achterkant van een boekblok na het innaaien, lijmen, ronden en knepen en voor het inbinden.

Het herstellen van papier waarbij papierpulp door beschadigde plekken wordt getrokken, zodat de lacunes worden gevuld met vers geschept papier.

Te gebruiken voor wegvoertuigen met wielen en onderstel, maar zonder motor, bedoeld om te worden getrokken door andere voertuigen.

Plattegrond van gebouwen of steden die zijn opgetrokken in een achthoek (acht zijden met dezelfde lengte), meestal een gecentraliseerde plattegrond.

Verwijst naar de uitvoerende kunsten die worden gekenmerkt door bewegingen, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, gesproken teksten en intonaties die dienen om een fictief personage gestalte te geven op het toneel, in de film of op televisie. De acteerkunst is geen vorm van mimicry, exhibitionisme of imitatie, maar wordt gekenmerkt door de vaardigheid om te reageren op denkbeeldige prikkels en door een hoge mate van gevoeligheid, intelligentie en het vermogen om de bedoelingen en gevoelens van een personage aan het publiek over te brengen.

Harde leren schilden die werden gebruikt door de lichte cavalerie en waren bedoeld voor paardrijden met een korte stijgbeugel en gebogen knieën. Oorspronkelijk waren ze rond of hartvormig, maar later hadden ze gewoonlijk de vorm van twee overlappende ellipsen of ovalen. Oorspronkelijk werden ze gebruikt door de Moren, later door de Spanjaarden. Cortez introduceerde ze in Noord-Amerika toen hij aan het begin van de zestiende eeuw Mexico binnentrok.

Lange, cilindervormige massa, meestal van kaarsvet of was, met een pit of losjes gedraaide linnen of katoenen draden, die worden aangestoken om licht te geven. Ze worden gegoten of getrokken in een metalen mal.

Gebreide of gehaakte doeken die bestaan uit stroken of vierkanten die aan elkaar worden genaaid of gehaakt.

Documenten, vaak in de vorm van lijsten, waarin is vastgelegd wat er moet worden gedaan, zoals overzichten van de zakelijke aangelegenheden die tijdens een vergadering besproken dienen te worden. De term wordt ook gebruikt voor programma's waarin uiteen wordt gezet volgens welk plan de besproken zaken zullen worden aangepakt.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die van 800 tot 909 heerste over Tunesië, Algerije en Sicilië. De dynastie bereikte haar hoogtepunt onder Abu Ibrahim Ahmad (regeerde 856-63) toen de Grote Moskee van Kairouan werd verfraaid. Kairouan werd een belangrijk religieus en cultureel centrum, dat onderzoekers en handwerkslieden aantrok die lokale varianten van Abbasid-stijlen ontwikkelden. De Zaytuna-moskee in Tunis, een gebouw dat wedijverde met de Grote Moskee van Kairouan, werd gerestaureerd in een campagne die werd voltooid in 864-5. In kunsthistorisch opzicht is de Aghlabid-dynastie ook bekend vanwege een groep Koran-manuscripten die werden gevonden in de bibliotheek van de Grote Moskee van Kairouan. De oudste van deze manuscripten worden traditioneel toegeschreven aan de Aghlabid-periode en omvatten een aantal van de beste voorbeelden van vroege islamitische kalligrafie en boekbindkunst.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, een Berbervolk dat in het Middelste Atlas-gebergte in Marokko leeft.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in het Marokkaanse Hoge Atlas-gebergte en in de Sahara leeft en een subgroep van de Shluh vormt.

Liturgische gewaden met lange, strakke mouwen en een volledige rok, meestal van linnen gemaakt. Alben worden door christelijke priesters en soms ook door gewijde koningen gedragen, vaak onder een ander gewaad. In de westerse kerken zijn ze wit en in de oosterse kerken kunnen ze allerlei kleuren hebben. Alben werden soms gedecoreerd met rijk geborduurde apparels bij de polsen en langs de onderzijde. De term verwijst eveneens naar soortgelijke niet-kerkelijke kleding, met name zoals die door de oude Grieken en Romeinen werd gedragen.

Verwijst naar de periode en cultuur van de Alemannen, een losse confederatie van Germaanse volkeren die naar de streek van het Zwarte Woud trokken in de 3de eeuw n. Chr. en zich verder verspreidden naar de Elzas en het noorden van Zwitserland in de 5de eeuw. Zij namen hun taal en elementen van hun artistieke tradities mee.

Zwarte lange onderrok tot op de enkels, gedragen door misdienaars in de Oudkatholieke kerk onder de toga, wanneer deze te kort was geworden voor de drager.

Handgeweven kleden met luspolen, gemaakt in Spanje in het district Aljuparras ten zuiden van Granada en elders in Andalusië en Castilië. De basis is van linnen en de ruwe wol van de polen loopt langs het inweefsel, waarbij iedere kleur volgens het patroon in lussen boven het oppervlak wordt getrokken. Er gaan ongeveer 3 lussen in 1 vierkante centimeter. Deze techniek wordt mogelijk al lange tijd in het gebied toegepast, maar de nog bestaande exemplaren dateren vermoedelijk niet van vóór de 18de eeuw. De patronen kunnen worden omschreven als volkskunst en de kleuren, meestal twee maar soms wel tien, zijn krachtig. De alpujarras-kleden zijn waarschijnlijk van Moorse oorsprong. De constructie van de kleden maakt ze vooral geschikt als beddensprei.

Een sterke, duurzame, elastische, purperachtige houtsoort die met name wordt gebruikt voor decoratief fineerwerk en wordt verkregen van diverse tropische Amerikaanse bomen (een genus van 23 typen bloeiende planten in de familie van de Fabaceae). Het hout aan de binnenkant is bruin wanneer het pas is gekapt, maar wordt donkerpurper bij blootstelling aan de lucht, en uiteindelijk donkerbruin met scherp afgetekend gebroken wit hout langs de buitenste rand.

Ruiterkostuum voor vrouwen, in zwang sinds de 18e eeuw, met zwart als meest voor de hand liggende kleur. Bestaande uit zware wollen rok, met inzet om de benen ook in amazonezit te bedekken. Was lang meest mannelijke uitdossing in de vrouwelijke garderobe. De bovenkleding voor het bovenlijf zijn overeenkomstig aan formele kleding voor de man: jasje, overhemd en eventueel gilet.

Verwijst naar mensen die zich om geloofsredenen hebben teruggetrokken uit de wereld, in het bijzonder in de vroegchristelijke periode of in de orthodoxe kerken van het oosten.

Decoratieve motieven die lijken op uiterst gestileerde ananassen; veelvoorkomend onder meer op rococo-meubilair, als fioelen op de stijlen van toegangspoorten, op tafelgerei, en gestempeld op leren boekbanden. Op boekbanden worden ze doorgaans geplaatst in ruitvormige compartimenten van een paneel, onderverdeeld door diagonale stroken.

Ionen die één of meer elektronen hebben verworven en daarbij een negatieve elektrische lading dragen; de verklaring voor de naam is dat, wanneer er een elektrische stroom door een geleidende oplossing wordt gevoerd, de negatieve ionen in de oplossing door de anode worden aangetrokken.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Ivoorkust. Het Anovolk maakte vroeger deel uit van de Anufo, die later naar Ghana en Togo zijn getrokken.

Heuplange kledingstukken met een capuchon die over het hoofd worden aangetrokken, gemaakt van waterafstotend en winddicht materiaal, vaak met een ritssluiting bij de hals en een aantrekkoord in de boord. Ze kunnen gevoerd zijn en middenvoor een zak hebben; worden ook gedragen bij het sporten. Gebruik 'parka's' voor vergelijkbare kledingstukken die tot de dijen of knieën reiken.

Een geschil beëindigen, zoals dat wordt gedaan door één of meer onpartijdige, niet betrokkenen.

Leden van een taxon van reptielen die worden gekenmerkt door twee openingen in de schedel achter elk oog (diapsida). De achterpoten zijn langer dan de voorpoten. Sommige oude soorten liepen op twee poten. Een aantal soorten leven zowel op land als in het water en hebben poten met vliezen. De dieren leggen eieren en hebben tanden in holtes en een enkelvoudige penis. Omvat ook de uitgestorven groep dinosauriërs ��� zoals de pterosauriërs, plesiosauriërs, ichthyosauriërs en thecodontia ���, maar tevens de moderne vogels en krokodilachtigen.

Verwijst naar een architectuurstijl uit de periode van de 16de tot de 19de eeuw in het berggebied in het zuiden van Peru. De stijl wordt gekenmerkt door het gebruik van plaatselijke vulkanisch gesteente (sedimentgesteente of sillar) en de integratie van Creoolse, Mestizo en Precolumbiaanse stijlen en motieven, bijvoorbeeld maïs, cantutabloemen, vogels, vissen en mythologische figuren in barokreliëf. In de beeldhouwkunst verwijst de term naar 17de-eeuwse reliëfstijlen in Mestizo-barok, gekenmerkt door zorgvuldige insnijdingen in het oppervlak, waardoor een wandtapijtachtig effect resulteert.

Verwijst naar de cultuur van de Arikara, een Indiaans volk van de Amerikaanse prairie dat langs de Missouri-rivier woonde tussen de Cheyenne-rivier in South Dakota en Fort Berthold in North Dakota. De Arikara, een Caddo-sprekend volk, waren cultureel gerelateerd aan de Pawnee, waarvan ze zich losmaakten toen ze geleidelijk naar het noorden trokken en de meest noordelijke Caddo-stam werden. Door oorlogen en pokkenepidemieën nam hun aantal tegen de 19de eeuw sterk af.

Lichte voertuigen op parallelle glijders, meestal met banken en meestal open en getrokken door paarden, voor het vervoer van passagiers over sneeuw en ijs; gebruik 'sleden' voor soortgelijke maar meer eenvoudige voertuigen voor het vervoer van goederen of passagiers met de hand of met behulp van de zwaartekracht.

Verwijst naar de Engelse bouwkundige en decoratieve stijl in het midden van de 17de eeuw, die werd ontwikkeld door handwerkslieden via het gebruik van patronenboeken en zich kenmerkt door een grof classicisme waarin regionale verschillen en het werk van individuele werkplaatsen naar voren komen. Bouwkundige elementen zijn onder meer schilddaken, gebroken frontons en architraven met oren.

Geweven Yoruba-textiel met smalle stroken, op een horizontaal weefgetouw vervaardigd.

Cedersoort die voorkomt in het Atlasgebergte van Algerije en Marokko. In sommige classificatielijsten wordt deze boom vermeld als ondersoort van de libanonceder, als C. libani atlantica.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Aua. De Aua-bevolking is vooral bekend om haar houtsnijwerk van menselijke figuren of hoofden, vaak met trekken van krokodillen en vissen. Dergelijk snijwerk is te vinden op lijmstokken, opscheplepels van kokosnoot, eetgerei, speren, dolken van obsidiaan, spleetgongs, kano's, bedden en architecturale elementen.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Austral. Lichaamsdecoraties waren zeer populair onder de bevolking van de Austral eilanden, met name schelpensieraden, halskettingen, grasrokjes, oorringen en borstornamenten van pareloesterschelpen in combinatie met een streng van menselijk haar. Ook vervaardigden ze zeer verfijnde beeldhouwwerken en kunstzinnig beeldsnijwerk.

Personen die boeken, artikelen, gedichten, toneelstukken of andere werken schrijven of op andere wijze samenstellen, waarbij literaire compositie betrokken, met de bedoeling deze te publiceren.

Wordt gebruikt voor doorgaande snelwegen, al dan niet tolvrij, met meerdere, gescheiden rijstroken, zonder gelijkvloerse kruisingen, en waarop geen particuliere wegen zijn aangesloten.

Wordt gebruikt voor snelwegen, al dan niet tolvrij, met meerdere rijstroken en een minimum aan verkeersborden. Hoewel de belangrijkste kruispunten ongelijkvloers zijn, kunnen er ook gelijkvloerse kruisingen voorkomen.

Verwijst naar een soort ajourwerk waarbij een witte draad door wit materiaal wordt getrokken. Het wordt meestal verwerkt in fijne mousseline, waarop een verscheidenheid aan textielsteken is gecombineerd met bloemen en andere motieven, uitgevoerd in satijnsteken waardoor het wat op kant lijkt. Dit soort werk werd gemaakt in het 13de eeuwse Duitsland en elders, maar het is genoemd naar het graafschap Ayr in Schotland, waar het vanaf 1780 werd geproduceerd.

In graden onderverdeelde ringen die om kompassen, girokompassen of andere richtingszoekers heen passen en vaak zijn uitgerust met windvaantjes voor het meten van azimuten.

Het residu dat achterblijft na het malen van suikerriet waaraan het sap wordt onttrokken; wordt gebruikt voor het maken van papier en vezelbouwplaten.

Kleding bestaande uit dunne stroken stof die werden gebruikt om een zuigeling in te wikkelen om de bewegingen te beperken.

Stukken gebroken baksteen, vooral die waarvan één zijde heel is gebleven.

Verwijst naar de periode en de stijl rondom de cultuur van het eiland Bali. De stijl vormt een afspiegeling van de rijke religieuze en politieke geschiedenis en is beïnvloed door het hindoeïstische saivisme, het boeddhisme, de islam, voorouderverering, tantrische riten en het animisme. In de stijl staan het geloof in reïncarnatie en de thematische idee van de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur centraal. In de schilder- en tekenkunst manifesteerde de stijl zich in afbeeldingen op rotswanden en later, toen Europese invloeden zich deden gelden, in naturalistische en romantische schilderijen in krijt, olieverf of gouache waarop gestileerde dierlijke en menselijke figuren werden afgebeeld met twee of drie horizons op de achtergrond. Beeldhouwwerken kenmerken zich door stenen constructies die Balinese vorsten als goden voorstellen, dierlijke en demonische figuren, en hindoeïstische en boeddhistische standbeelden. Voor beeldsnijwerken werd ook gebruik gemaakt van been en schildpad. In de keramiek werd deze stijl gebruikt voor aardewerken gebruiksvoorwerpen en abstracte beeldjes van zowel menselijke als mythische figuren. Sieraden als armbanden, halskettingen, zegelringen, krissen, hoofdtooien en haarspelden werden vervaardigd met robijnen, barokparels, ivoor en bloedkoraal, waarbij technieken als drijven en repoussé werden toegepast. De hofsieraden in deze stijl zijn voorzien van complexe iconografie.

Algemene term voor gordijnen die door koorden en ringen worden opgetrokken en neergelaten. Ze zijn er in verschillende uitvoeringen en worden voornamelijk gekenmerkt door de onderste zoom die, als het gordijn is opgetrokken, een reeks elegante bollingen vertoont die aan ballonnetjes doen denken.

Zeer wijde, enkellange onderrokken van grijs of wit paardehaar, gedragen om de rok uit te doen staan. Zie 'crinolines'.

Te gebruiken voor snelle, krachtige zeevarende vaartuigen, meestal als schoener of brik getuigd, met een scherp gat, lange achterscheg, een middelmatige tot geprononceerde stromingsweerstand en een grote vlaktilling; zijn in de eerste helft van de 19e eeuw gebouwd en waren vaak betrokken bij illegale zaken, zoals smokkel of slavernij, of als recherchevaartuig om smokkelaars te vangen.

Hoeden van divers ontwerp van bamboe stroken gemaakt.

Bamboe- of strokleurig porseleinbiscuit, uitgevonden door Wedgwood. Gebruik 'bamboewerk' voor objecten die zijn gemaakt van gevlochten of gesneden bamboe.

Stof gemaakt van de vezels onttrokken aan de omhulsels van de bananenboom.

Handweefgetouwen voor het weven van lange stroken passement.

Wijde en geplooide rokken van stof, vaak fluweel of brocaat, of van maliën of pantsermetaal, die aan het begin van de 16e eeuw in Europa werden gedragen over, of in plaats van, liesbeschermers.

Te gebruiken voor vrouwenjasjes, in het midden van de 19de eeuw gedragen over rokken, gewoonlijk verlengd met korte rokachtige stroken onder de taille. Soms voorzien van pagodemouwen.

Door paarden getrokken militaire voertuigen die in de 19e eeuw werden gebruikt voor het transporteren van gereedschappen en materialen voor het herstellen van de uitrusting van een batterij geschut.

Kleurendrukken gemaakt volgens een gecombineerd drukprocedé met een intaglio of soms een lithografische basisplaat waarmee het beeld wordt afgedrukt, waarna kleur over de afdruk wordt aangebracht met behulp van houten blokken. De Engelsman George Baxter verkreeg in 1835 een patent voor dit procedé dat erg populair was tot in de jaren 70 van de 19de eeuw. De term wordt soms gebruikt om uitsluitend te verwijzen naar door Baxter zelf gemaakte afdrukken. Wanneer andere drukkers dit procedé toepasten, werd gesproken van 'Baxter process prints', afdrukken volgens het Baxter-procedé.

Verwijst naar de stijl van architectuur en stedenbouw zoals oorspronkelijk onderwezen aan de École des Beaux-Arts in Parijs en aan scholen in de Verenigde Staten in de 19de en 20ste eeuw. De stijl kenmerkt zich door nadruk op de harmonieuze compositie van elementen die een klassiek geheel vormen, een herleving van de Barok en neoklassieke stijlen, en geometrische stadsplannen met brede, voorname straten.

Te gebruiken als verzamelnaam voor de latjes of houtstroken onder de klankkast van veel snaarinstrumenten, zoals de luit, de gitaar, de klavecimbel en de piano. Van cruciaal belang voor de klank van het instrument.

Zware, normaal geweven of gekeperde stof van kamgaren, katoen, wol of andere fibers, of een combinatie hiervan. Voor het eerst geproduceerd in Bedford, Engeland en gekenmerkt door zware, verdraaide koorden of stroken.

Korte beschrijvingen van de kern van een onderwerp, zoals dat in een bepaalde geschreven of gesproken tekst wordt behandeld, in titels en subtitels.

Te gebruiken voor ruimtevaartuigen die door één of meer mensen worden bewoond en hen in leven kunnen houden, waarbij de mensen normaal gesproken het voertuig besturen.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, een Berbervolk dat in het Middelste Atlas-gebergte in Marokko leeft.

Personen die zich bezighouden met die tak van de geschiedenis waarbinnen historische informatie is vastgelegd of historische verhalen zijn gepresenteerd in de vorm van gesproken tekst of liederen.

Stroken land, grenzend aan de wegen en de vluchtstrook, als er sprake is van allebei.

Het weergeven van eigenschappen of kenmerken van iets of iemand in gesproken, geschreven taal of gebarentaal.

Lanceerinrichtingen voor projectielen, bestaande uit een stang met armen van ongelijke lengte die is gemonteerd op een hoge steiger. Een zwaar gewicht wordt flexibel aan de kortere arm bevestigd en een slinger aan de langere arm. De langere arm wordt naar beneden getrokken door een windas, en er wordt een steen of een ander projectiel in de slinger geplaatst. Op het moment dat de windas wordt losgelaten, valt de korte, verzwaarde arm naar beneden, waardoor de lange arm omhoog zwiept en het projectiel naar voren werpt. Te onderscheiden van ‘blijden’ omdat het gewicht niet is gefixeerd.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat indirect gebruikmaakt van twee verdwijnpunten, maar eerder empirisch dan wetenschappelijk is. Het werd vooral gebruikt in de westerse kunst voordat het eenpuntsperspectief in de renaissance werd gecodificeerd. In het bifocaal perspectief worden in de marge van het afbeeldingsvlak twee verdwijnpunten op gelijke hoogte geplaatst. Vanuit deze punten worden diagonale lijnen getrokken naar punten langs de onderste of bovenste marge van het afbeeldingsvlak; de punten waar deze diagonale lijnen elkaar kruisen, worden gebruikt om een vloer- of plafondraster te tekenen dat lijkt op een raster dat wordt getekend met behulp van één verdwijnpunt en de illusie van terugwijking in de ruimte oplevert.

Oude oorlogs- en wedstrijdwagens, die door twee paarden naast elkaar werden getrokken.

Het opnieuw opnemen of toevoegen van een geluidslaag aan een bestaand geluidsspoor, meestal voor het invoegen van een vertaling van de gesproken dialogen in een film. In het algemeen ook: het mixen van verschillende sporen tot één spoor, of in breder opzicht het kopiëren van een bestaande video- of geluidsopname als geheel.

Brede stroken stof die bijvoorbeeld om het middel van een baby worden gebonden ter ondersteuning van de rug en de buik.

Ongeglazuurd porselein of aardewerk dat slechts één keer is gebakken en normaal gesproken een korrelige struktuur heeft. Het wordt vaak gebruikt voor de vormgeving van sieraden of voor het maken van kleine beelden, poppen of vaatwerk. Te onderscheiden van 'parisch marmer (porselein)', dat een zijdeachtige structuur heeft en op marmer lijkt.

Muren waarvan het oppervlak niet onderbroken wordt door ramen, deuren of andere openingen.

Geweven dames- of kinderbovenkleding voor het bovenlijf, meestal van dun materiaal en losvallend, met of zonder mouwen en over of in de band van een rok of broek gedragen. In traditionele klederdrachten soms ook gedragen door mannen. Gebruik 'truien' voor gebreide of gehaakte kleding voor het bovenlijf.

Verzamelingen van houten of ivoren tabletten, of vellen papier, perkament of soortgelijk materiaal, die blanco, beschreven of bedrukt zijn, en die aan elkaar zijn geregen of gebonden. Gewoonlijk vele gevouwen en gebonden bladen met ononderbroken drukwerk of tekst; wanneer het gedrukt materiaal betreft gaat het vooral om een gebonden band of een band van redelijke formaat.

Te gebruiken voor diverse wagens voor allerlei doeleinden, die door dieren worden getrokken en die zijn ontworpen voor gebruik op boerderijen; worden meestal gekenmerkt door vierkante kasten op een onderstel zonder vering.

Bespannen projectielwapens die zijn bedoeld om pijlen mee af te schieten en die meestal bestaan uit een langen staaf van hout, metaal, fiberglas of een ander buigzaam materiaal. Er is een stuk sterk touw gespannen tussen de uiteinden van de stok die is gekromd, als normale vorm of door de spanning van de pees. De pees wordt naar achteren getrokken, waarbij de pijl op zijn plaats wordt gehouden door een inkeping in de achterkant; de pijl schiet weg wanneer de pees wordt losgelaten.

Ongeveer driehoekige of wigvormige segmenten van objecten, zoals bijvoorbeeld in gewelven, bollen, paraplu's of rokken.

Enkele of dubbele haak aan een lange steel om een boot naar een andere boot, een boei of de oever te trekken of of een ander drijvend voorwerp af te duwen. De punt bestaat uit een halfronde puntige haak -waarmee getrokken kan worden- en een rechte punt -waarmee geduwd kan worden.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt geassocieerd met de Germaanse Bourgondiërs, die oorspronkelijk afkomstig waren uit Scandinavië en vanuit het Oostzeegebied naar het zuiden trokken en een machtig koninkrijk vestigden dat zich in de 4de en 5de eeuw n. Chr. uitstrekte tot de Rijn.

Een bouwtechniek waarbij een meestal houten of metalen geraamte of een deel hiervan zichtbaar is aan de buitenkant en niet aan het oog wordt onttrokken door muren.

Een grofkorrelig klastisch gesteente, samengesteld uit hoekige, gebroken steenfragmenten die bij elkaar worden gehouden door een mineraal cement of een fijnkorrelig bindmiddel.

Groothoeklenzen met een extreem grote hoek, die een vlak van ongeveer 180 graden beslaan en een cirkelvormige afbeelding met een uitgesproken cilindervervorming produceren.

De eigenschap om gemakkelijk gebroken, verbrijzeld of beschadigd te kunnen worden.

Werkplaats waar erts gebroken wordt.

Twee steunbanden van elastiek, leer of stof die over de schouders heen worden gedragen en bij de taille worden vastgemaakt aan een broek, een rok of een riem.

Te gebruiken voor plezierrijtuigen met vier wielen die door één of twee paarden worden getrokken en die worden gekenmerkt door twee banken in de lengte die tegenover elkaar zijn geplaatst achter de koetsier, ongeveer zoals bij omnibussen; ontworpen in Engeland halverwege de 19e eeuw en later in diezelfde eeuw zowel daar als in Noord-Amerika populair.

Verwijst naar de overheersende graveerstijl in de regio Diyala in Mesopotamië tijdens de eerste fase van de vroeg-dynastieke tijd, van circa 2900 tot 2750 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door doorlopende patronen van ruimtevullende motieven die de indruk wekken van een ononderbroken fries.

Brokaat in haut-reliëf.

Trommelstokken, bestaande uit sets metalen draden vastgemaakt aan een handvat, die soms wanneer niet gebruikt ter bescherming in het handvat kunnen worden getrokken.

Tapijten die zijn gemaakt met kamgaren van verschillende kleuren dat eerst in een basisweb van sterk linnen draad wordt geplaatst en daarna in lussen wordt getrokken om het patroon te vormen.

Stroken die aangelegd zijn om één soort landgebruik te scheiden en beschermen van een ander (bijvoorbeeld tussen industrie en woningen).

Gevelbeplating waarin de naden tussen de verticaal geplaatste platen zijn bedekt met smalle stroken hout.

Luchtgeweren met een getrokken ziel.

Strafwerktuig om mee te geselen, gemaakt van gedroogde stierenpenissen die uitgerokken en in elkaar gedraaid werden om een zweep van minstens 75 à 85 cm lang te vormen.

Beelden van rooms-katholieke heiligen en van Christus aan het kruis, gemaakt in Mexico en Spaanssprekende delen van de Verenigde Staten van de Spaanse koloniale tijd tot het heden, in grootte variërend van klein (5 à 10 cm) tot levensgroot, vrijstaand gebeeldhouwd uit hout, meestal populier of grenen, voorzien van een laagje gesso en beschilderd in heldere kleuren. Ze kunnen zijn gemaakt uit één stuk of uit verschillende delen, vaak geleed of met pinnen aan elkaar bevestigd met behulp van stof of stroken leer, en worden soms in kleding gehuld.

Rijstroken van straten of snelwegen die in de eerste plaats zijn bedoeld voor bussen, maar die ook door ander verkeer worden gebruikt voor bijvoorbeeld het afslaan naar rechts.

Een langwerpig inzetstuk, gemaakt van stroken band, weefsel of elastische stof, dat bij de borstlijn licht gebogen kan zijn. Wordt gedragen om de borsten plat te drukken.

Te gebruiken voor Europese rijtuigen met twee wielen die door één paard worden getrokken en kasten hebben die lijken op zeeschelpen.

Elk doorzichtig papier dat, wanneer het over een bestaande afbeelding wordt gelegd, het mogelijk maakt dat die afbeelding kan worden gezien en overgetrokken.

Wordt gebruikt voor lijsten met een gebeeldhouwd lijstwerk die zijn versierd met kleine spiegeltjes en bloemen, onderbroken door onversierde stukken. Ze zijn vernoemd naar de Venetiaanse schilder Giovanni Antonio Canaletto uit de 18e eeuw.

Een of verscheidene bladen van een boek die fouten of gebreken vertonen en worden vervangen door een gecorrigeerde vellen of stroken. Te onderscheiden van 'verbeterbladen', het blad of de bladen die worden gebruikt om het verwijderde cancellandum te vervangen.

Getailleerde jasjes met een schootje, bij rijkere kleding behorend tot de informele kleding, om de breedte van de paniers van hoepelrokken te bedekken; van toepassing bij kleding van de 18e tot de vroege 20e eeuw.

Een van de standaardlegeringen van koper, die voor 70% uit koper bestaat en voor 30% uit zink. Het is heel taai en mooi geel van kleur en wordt gebruikt voor diepgetrokken of gedraaide dingen zoals lampvoeten, hoorns en kornetten.

Verwijst naar de Italiaanse aardewerkstijl die in de 17de en 18de eeuw werd geproduceerd in de regio Abruzzo. De stijl is oorspronkelijk afgeleid van het istoriato, maar ontwikkelde een lokaal karakter door het gebruik van natuurlijke kleuren zoals olijfgroen, bruin en geel en religieuze, mythologische en landschappelijke thema's gebaseerd op het werk van barokkunstenaars.

Bedekkingen voor vloeren of bedden die zijn geweven uit stroken lappen als inslag.

Een traditionele weeftechniek uit Québec waarbij oud textiel dat in stroken is gescheurd, wordt gebruikt als inweefsel; deze techniek wordt gebruikt voor beddengoed en vloertextiel.

Lange, smalle, soepele stroken linnen, staal of velijnstof met een schaalverdeling voor het meten van afstanden, die vaak opgerold worden bewaard in een beschermend omhulsel waarin ze na gebruik weer kunnen worden opgewonden.

Verwijst naar een projectiesysteem dat uitsluitend de karakteristieke procedure van projectieve meetkunde gebruikt, waarbij een lijn of vlak naar een andere lijn of vlak wordt overgebracht door het projecteren van een reeks punten van de ene naar de andere. Een reeks punten op het ene vlak wordt geprojecteerd op het andere vlak door een punt van oorsprong te kiezen, vanwaar lijnen worden getrokken die door de punten op het eerste vlak lopen en de punten van het tweede vlak raken.

Lange Thaise citers in de vorm van een krokodil.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met de grote staat Chamba in het heuvelgebied van Punjab. Het culturele erfgoed van Chamba is goed bewaard gebleven, een gevolg van de natuurlijk beschermde ligging van de staat. Door de gehele geschiedenis van de Chamba-schilderkunst heen hebben buitenlandse schilders er hun stempel op gedrukt. De schilderijen uit de tweede helft van de 17de eeuw zijn naturalistisch van aard, met een voorkeur voor lichte kleuren, een bijzondere weergave van de handen, en opvallend smalle polsen. In de 17de eeuw werden elementen uit de Basohli-schilderkunst geïntegreerd in de Chamba-schilderkunst, hetgeen leidde tot een warmer kleurgebruik en een meer gestileerde en decoratieve weergave van bomen. Aan het begin van de 18de eeuw kwamen sommige Chamba-schilders steeds meer onder invloed van de Basohli-kunst te staan, maar andere werken uit deze periode zijn in een overwegend inheemse stijl uitgevoerd. De aanwezigheid van kunstenaars uit Jamma wordt eveneens merkbaar aan het begin van de 18de eeuw, vooral in de gezichtstypen, die rechthoekiger van vorm worden. Andere invloeden zijn afkomstig uit de Mogol- en Guler-schilderkunst. Guler-kunstenaars, die vooral een grote invloed hebben gehad, trokken vanaf circa 1770 naar Chamba en brachten hun poëtische en expressieve stijl mee, alsmede een voorkeur voor romantische thema's. De Chamba-schilderstijl heeft zich ook in de eeuwen daarna weten te handhaven, maar in een verbrokkelde vorm.

Voertuigen op wielen, vaak met open zijden en gewoonlijk met een permanent of verwijderbaar dak, uitgerust met naar voren gerichte banken of brede zitplaatsen, typisch gebruikt voor toeristische rondritten. Vroege modellen werden door paarden getrokken, latere waren gemotoriseerd.

Scheepsbouwmodellen bestaande uit afwisselende stroken hout in contrasterende kleuren die bij de randen aan elkaar zijn gelijmd om een ruitpatroon te vormen wanneer ze worden bewerkt, en om de doorsnedelijnen van het beoogde schip te onderscheiden.

Verwijst naar een Zuid-Chinese dynastie uit de periode 557 tot 589 n. Chr., de laatste van de Zes Dynastieën. De dynastie werd gesticht in 557, nadat Chen Baxian de Liang-keizer had afgezet; het door de Chen beheerste gebied was evenwel kleiner dan dat van hun voorgangers in de reeks dynastieën. Jiankang, de hoofdstad van de Zes Dynastieën, was een belangrijk cultureel, politiek en religieus centrum waarheen kooplieden en boeddhistische missionarissen vanuit Zuidoost-Azië en India trokken. De schilderkunst, kalligrafie, muziek en dichtkunst beleefden een bloeiperiode, mede dankzij het mecenaat van de Chen-keizers en de aristocratie. De werken van Yao Zui en Xie He laten duidelijk zien dat ook de literaire kritiek en kunstkritiek zich hadden ontwikkeld. Nadat generaal Yang Jian, hertog van Sui, zijn macht in het noorden had gevestigd, nam hij Jiankang in 589 in en vestigde daarmee de Sui-dynastie; heel China was nu verenigd.

Kralen van getrokken glas met een interne structuur van meerdere geplisseerde lagen in verschillende kleuren. Hierdoor ontstaat een meerpuntig en sterachtig patroon van chevrons om de centrale opening.

Navajo schouderdekens die zo zijn geweven dat ze breder zijn dan lang en die horizontaal worden gedragen; ze worden gekenmerkt door een eenvoudig patroon van inslagstroken in gemoireerd inslagweefsel, soms met rechthoeken of ruiten in tapisserieweefsel. Niet geassocieerd met sociale positie.

Strategisch bordspel dat sinds ongeveer 700 wordt gespeeld in China. Net als westers schaken is Chinees schaken waarschijnlijk afgeleid van het Indiase bordspel chaturanga. Het doel van Chinees schaken is het veroveren van de koning of generaal van de tegenstander. Hoewel de speelborden op het eerste gezicht op elkaar lijken, bevat het westerse schaakbord 8x8 rijen velden van afwisselend lichte en donkere kleuren en het Chinese bord 8x8 rijen velden van dezelfde kleur met een extra horizontale lege rij (de 'rivier') tussen de twee helften. Over sommige velden zijn diagonale lijnen getrokken. In tegenstelling tot westers schaken - dat wordt gespeeld op velden met twee verschillende kleuren - wordt Chinees schaken gespeeld op de snijpunten van de lijnen (de 'punten') die samen de velden vormen. Chinese schaakstukken hebben meestal de vorm van platte schijven, vaak zwart en rood van kleur, met Chinese karakters die de rang aanduiden. Onder de stukken bevinden zich een koning (generaal), mandarijnen, torens (strijdwagens), paarden, olifanten (bisschoppen of ministers), katapulten en pionnen (soldaten).

Zwaar versierde boekbanden, gewoonlijk met een omslag van rood marokijnleer, voorzien van fijn afgewerkte gouden randen, vlakken met doorsnijdende of gestippelde lijnen en exotische motieven met dieren, planten en menselijke en mythische figuren in rococostijl. Ook motieven die zijn geïnspireerd door Chinees en uit China geëxporteerd porselein, zoals draken, bloemen en vogels, komen veel voor.

Nette herendassen die aan de voorkant zijn gevouwen of geknoopt met de uiteinden in het jasje gestopt. Ook stukken kant, zijde of ander fijn materiaal die om de hals worden gedragen door mannen en vooral in de mode waren in de 17e eeuw. Gebruik `stropdassen' voor lange, smalle stroken stof die om de hals onder de boord worden gedragen en in een knoop, lus of strik worden vastgemaakt.

Verwijst naar een stijl van kunst en bouwkundige ornamenten van het einde van de 17de tot het einde van de 18de eeuw, hoofdzakelijk in Spanje en de Spaanse koloniën in Amerika. De stijl is genoemd naar een Madrileense familie van architecten, in het bijzonder José de Churriguera, al hebben ook andere architecten bijgedragen aan de ontwikkeling en verbreiding ervan. De stijl kenmerkt zich door een overvloed aan versiering en detaillering, waarin verscheidene elementen uit eerdere maniëristische en barokke kunst zijn gecombineerd.

Familie van coniferen die circa 30 genera (waarvan 17 monotypisch) en 140 soorten omvat, met wereldwijde verspreiding. Het betreft eenhuizige, semi-tweehuizige of soms tweehuizige bomen en heesters met een hoogte van 1-116 m. De schors van volwassen bomen is meestal oranjebruin tot roodbruin, met een vezelige structuur, die vaak afbladdert in verticale stroken. Bij sommige soorten is de schors evenwel glad, geschubd en met vierkante barsten.

Diverse soorten wagens, vaak getrokken door paarden, die bij circussen worden gebruikt voor het transport van rekwisieten, uitrusting en dieren; vaak rijkelijk versierd.

Plattegrond van gebouwen of steden die zijn opgetrokken in een cirkel, meestal een gecentraliseerde plattegrond.

Verwijst naar een Etruskische aardewerkstijl die waarschijnlijk is ontstaan onder invloed van stijlen op het Griekse eiland Rhodos. Deze stijl wordt vaak gekenmerkt door donker-op-lichtdecoraties, in het bijzonder gestileerde zwarte dierlijke of menselijke figuren die in horizontale stroken op de vaten werden geschilderd.

Een emailprocédé waarbij de tekening in dunne metalen stroken op een metalen of porseleinen ondergrond wordt vastgesoldeerd. Deze stroken omgrenzen een aantal cellen (cloisons), die met de gekleurde glaspasta (het email) worden opgevuld.

Een fijnkorrelig, magnesiumrijk, wit marmer uit Cockeysville, Maryland. Het bevat spaarzame bleke strepen of stroken die een vaalgrijs effect creëren. Het is een van de meest populaire marmersoorten die in de 19de eeuw werden gebruikt in gebouwen in Washington D.C., onder andere in het bovenste tweederde deel van het Washington Monument, en in de monolithische zuilen van de aangebouwde delen van het Capitool.

Veelomvattend begrip dat verwijst naar een breed scala van kunstuitingen uit de jaren 60 en 70 van de 20ste eeuw. De stijl levert kritisch commentaar op de kunst als handelswaar. Daarbij staat niet het vervaardigde kunstwerk zelf centraal, maar het overbrengen van een idee en de intentie van de kunstenaar. Vaak gaat het werk vergezeld van documentatie die als toelichting dient bij het ontstaansproces, in de vorm van bijvoorbeeld kaarten, foto's en aantekeningen. Een kunstgenre waarbinnen de ideeën of concepten die een werk uitdrukt of waarnaar het verwijst als wezenlijk worden beschouwd, terwijl het tastbare eindproduct, als dat er al is, hoofdzakelijk wordt gezien als een vorm van documentatie, en dus niet als kunstwerk. Het genre kwam op aan het einde van de jaren 60 en de vroege jaren 70, een proces dat zich vrijwel gelijktijdig voltrok in Noord-Amerika, Europa en Latijns-Amerika. De conceptuele kunst heeft er mede toe bijgedragen dat niet-traditionele media als foto's, bouwtekeningen en performancekunst een gelijkwaardige status verwierven naast de traditionele schilder- en beeldhouwkunst. Mede dankzij de conceptuele kunst worden kunstenaarsboeken nu als volwaardige kunstvorm gezien. De term raakte in zwang na een artikel van Sol LeWitt in het blad Artforum, 'Paragraphs on Conceptual Art', gepubliceerd in 1967.

Gesteente dat zich kenmerkt door of bestaat uit concreties, of concreties voortbrengt. Concreties zijn harde, compacte aggregaten van minerale materie. Ze zijn subsferisch of onregelmatig van vorm en ontstaan door neerslag van in water opgeloste stoffen rond een kern, zoals een schelp of bot, in afzettingsgesteente of pyroklastisch gesteente. Concreties verschillen doorgaans van het gesteente waarin ze voorkomen. Ze vormen concentraties van een bestanddeel dat in kleine hoeveelheden voorkomt in dat gesteente. Soorten concreties zijn onder andere vuursteen, hoornkiezel en klompen onzuivere kalksteen die soms in klei voorkomen.

Te gebruiken voor grote, overdekte vrachtwagens die worden gekenmerkt door hun gebogen, bootvormige zijaanzicht met welvende achterkleppen en panelen van planken langs de zijkanten met een reeks korte, rechtopstaande paaltjes; werden meestal getrokken door zes paarden en gebruikt in de tweede helft van de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw in Ohio, Virginia, Maryland en Pennsylvania. Gebruik 'prairiewagens' voor soortgelijke wagens met meer rechte lijnen en een linnen kap, die werden gebruikt om vracht en emigranten te vervoeren door de prairies en vlakten van hetr westen van de Verenigde Staten.

Crazy quilts bestaande uit vierkante blokken, lange stroken, sterren of ruiten of een andere standaardvorm. Geen Nederlands equivalent.

Tussen twee of meer staten opgestelde overeenkomsten of contracten die door erkende vertegenwoordigers officieel worden ondertekend, en die meestal door de wetgevende organen van de betrokken staten als vredesverdragen, bondgenootschappen of handelsverdragen worden geratificeerd.

Quilts bestaande uit stukjes stof van verschillend materiaal, vaak fluweel, satijn of brokaat en meestal in onregelmatige vormen en maten en versierd met fantasieborduursteken; geperst en meestal geknoopt in plaats van doorgestikt en zelden opgevuld.

Verwijst naar een warm gebroken wit dat in diverse tinten voorkomt en doet denken aan de kleur van room, de geelwitte vette stof die op het oppervlak van melk drijft.

Linnen onderrokken, gesteven met gom of stijfsel; gedragen aan het begin van de 18e eeuw.

Te gebruiken voor meestal zeer kleine schuren met een of meer bakken of kooien, opgetrokken uit kleine, ruwgehakte boomstammen. Ze hebben verschillende doeleinden, zoals de opslag van voer of gereedschap of als dierenverblijf. Gebruik 'maïsbakken' voor vergelijkbare kleine houten bouwconstructies die uitsluitend worden gebruikt voor de opslag van maïs.

Onderrokken die oorspronkelijk werden gemaakt van stijve, geweven stof van paardenhaar, linnen, katoen of wol. Later veel gebruikt in combinatie met hoepels van balein of staal.

Orde van zeereptielen en amfibische reptielen met een robuust lichaam en een robuuste staart, korte stevige ledematen, een sterke afgeplatte en langwerpige schedel met neusgaten aan de punt van de snuit en een goed ontwikkeld secundair gehemelte. De eerste soorten ontstonden in het Paleoceen. De orde omvat 3 levende families, 8 genera en 23 soorten krokodillen, gavialen, kaaimannen en alligators.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor rechthoekige stoelen met een lage rugleuning en vaak zonder armleuning. Ze hebben gedraaide poten en dwarsbalken. Dit type is bedekt met leer of marokijn en stamt uit een periode van ver voor Cromwell, maar werd zeer populair in Engeland in het midden van de 16e eeuw.

Een decoratietechniek voor tegels die in Spanje wordt aangetroffen en waarbij de omtrekken worden getrokken op het oppervlak van het aardewerk met een vettige substantie gekleurd met mangaan, wat de mogelijkheid geeft verschillende kleuren te gebruiken zonder dat ze door elkaar gaan lopen. Het vet verdwijnt tijdens het bakken.

Een tak van toerisme waarin de nadruk ligt op het kweken van inzicht in monumenten en plaatsen, met bijzondere aandacht voor historische authenticiteit, cultuurbehoud en plaatselijke betrokkenheid.

Verwijst specifiek naar een schriftstijl met verbindende halen tussen de karakters en een uiterst vloeiende schrijfstijl, met de volgende onderscheidende kenmerken: stamvormen worden vereenvoudigd tot symbolen of merktekens en een ervan kan voor een ander staan; de halen zijn ononderbroken en de karakterstructuren zijn betrekkelijk simpel; de tekst bevat witruimte tussen de karakters en tussen de regels; de dikte van de penseelstreek en de donkerheid van de inkt kunnen variëren. Deze schriftstijl wordt wel beschouwd als die waarin de persoonlijke expressies en emoties van een kalligraaf het best kunnen worden weergegeven.

Kleine vierkante stukjes goud afgewisseld met velijn, op stapeltjes gelegd en bij elkaar gebonden met stroken perkament die vervolgens worden geplet in het eerste stadium van de handmatige productie van bladgoud, waarna ze worden overgebracht naar de ‘shoder’.

Borduurwerk waarbij delen van de dragende stof worden weggeknipt of teruggetrokken, en waarbij steekjes worden gebruikt om rafelen te voorkomen en het geheel te verfraaiien door elementen opnieuw te bewerken en uitgeknipte delen weer op te vullen.

Grof gemonteerde beeld- en geluidopnamen die elke dag tijdens het opnemen van een film worden gemaakt en dezelfde of de volgende dag worden vertoond zodat de regisseur en andere betrokkenen het resultaat kunnen beoordelen.

Een harde, inferieure, verbrokkelende of schilferige sedimentair gesteente wat verweerd met een oneffen onregelmatig oppervlakte, zoals het leiachtige zandsteen of kalksteen; voornamelijk gebruikt als bouwsteen. Gebruik voor daklei als bouw materiaal: daklei (dakbedekking)

Stroken hout of metaal die de rand van een dak bedekken.

Aanduiding voor flexibele, lichte, beklede of niet-beklede thermische of akoestische isolatie op lange onafgebroken rollen.

Te gebruiken voor kunst gemaakt rond het begin van de jaren zestig waarin het proces van vernietiging van objecten of materialen in het werk wordt gezien als het feitelijke werk; wordt veelal theoretisch geassocieerd met gevoelens van betrokkenheid van kunstenaars bij sociaal geweld.

Taxon van reptielen die ongeveer 300 miljoen jaar geleden, in het Laat-Carboon, in hun schedel twee paren openingen achter de oogkassen ontwikkelden. Tot de diapsida behoren de dinosauriërs, krokodilachtigen, hagedissen, slangen, schildpadden en vogels. Sommige levende diapsida zijn één opening kwijtgeraakt (hagedissen) of beide openingen (slangen), of hebben een schedel die in hoge mate is veranderd (moderne vogels), maar vanwege hun afstamming worden ze toch als diapsida geclassificeerd. Er zijn ten minste 14.600 levende soorten diapsida.

Op het hemd gedragen korte jassen afkomstig van het dagelijks of klein tenue; geen rokjas.

Werktuigen met uitstekende tanden die door een tractor worden voortgetrokken. Ze worden gebruikt voor het doordringen en omwoelen van het aardoppervlak tot ongeveer één meter diepte.

Zachte, los geweven Navajo schouderdekens met stroken inslagweefsel, voor allerlei doeleinden in het dagelijks gebruik.

Lange, wijde gewaden met een capuchon en meestal lange mouwen die over andere kleding worden gedragen, traditioneel gedragen door mannen, voornamelijk in Marokko.

Verwijst naar de periode Champa die wordt geassocieerd met het koninklijke kloostercomplex Dong-Duong dat werd gesticht door koning Indravarman II (875-889 n. Chr.) en dat in het gebied floreerde van de 9de tot de vroege 10de eeuw. Bouwkundige kenmerken uit deze periode zijn gebaseerd op het Dong-Duong-complex en bestaan onder andere uit in baksteen opgetrokken heiligdommen die zijn gegroepeerd binnen interne omheiningen, zalen met pilaren, interne en externe penanten ter ondersteuning van de stupa, stenen kalan met meerdere verdiepingen, zuilconstructies die bekend zijn als stambah's en die qua vorm vergelijkbaar zijn met boeddhistische torenstupa's, een lange zaal die de vih'ra wordt genoemd en die beelden van Boeddha bevat, en altaren die tegen muren zijn geplaatst. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in de religieuze trend van het Mahayana-boeddhisme, gekenmerkt door Boeddha-figuren die op Chinese wijze zijn gekleed, dv'rap'las-figuren met krachtige uitdrukkingen, dikke lippen, gestileerde oren en kortgeknipte bakkebaarden, bronzen beelden van Boeddha die zijn gegoten met behulp van het verlorenwasgietprocédé, bas-reliëfs die timpanen en altaren decoreren, en die verschillende koninklijke personages tonen in gestileerde handelingen, beelden van olifanten met gebogen achterpoten en met hun kop naar voren of met hun lichaam opgericht. Shaivitische koppen en vrouwelijke afbeeldingen van Tara uit deze periode worden gekenmerkt door een sterke frontaliteit en overdreven gelaatstrekken.

Gebouwen die zijn opgetrokken aan of bij grensovergangen, waar personen of voertuigen worden tegengehouden voor inspectie en klaring door regeringsambtenaren.

Enkelvoudige fijne vezels, groepen van dergelijke vezels die stevig zijn samengedraaid of vezelige lengtes gevormd door het spinnen en twijnen van korte vezels tot een onafgebroken streng.

Mythische monsters, voorgesteld als reusachtige en angstaanjagende reptielen die gewoonlijk een combinatie van een slangachtige en een krokodilachtige vorm hebben, met sterke klauwen als van een roofdier of roofvogel, en een geschubde huid. Draken worden in het algemeen voorgesteld met vleugels en soms terwijl ze vlammen uitademen. In de heraldiek combineert de draak de vormkenmerken van een reptiel en een zoogdier, aangevuld met vleugels.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij spiraalvormige groeven in het oppervlak van een vuurwapenprojectiel of in het kaliber van de loop worden gesneden, en voor het systeem van groeven die op die manier zijn gemaakt. De groeven geven het projectiel een draaiende beweging waardoor zijn balans in de lucht gelijk wordt getrokken en zijn baan gestabiliseerd.

Drukproeven bestemd voor de drukker, soms gemerkt met P.P. Deze kunnen identiek zijn aan de bon à tirerdrukken. Drukkersproeven zijn meestal gelijk aan de afdrukken van de normale oplage, afgezien van de annotaties waaruit blijkt dat ze proeven zijn. Ze kunnen ook worden gebruikt als strokenproeven of opgemaakte proeven, waarop drukkers en typografen vragen en correcties kunnen zetten waarna de klant of kunstenaar ze controleert, van aantekeningen voorziet en terugstuurt. Als de proeven hiervoor worden gebruikt, zijn ze meestal voorzien van een desbetreffend stempel (bijvoorbeeld MASTER of MASTERVERSIE).

De neiging van een materiaal een lichtstraal uiteen te laten vallen of de mate waarin een straal uiteenvalt in twee ongelijk gebroken, vlak gepolariseerde stralen van orthogonale polarisatie.

Gordijnen, vaak in paren, vervaardigd uit rechte stukken stof waarop ringen en koorden bevestigd zijn die aan de achterkant op diagonale wijze van het midden van de onderkant naar de buitenste zijde van de bovenkant lopen. Als er aan de koorden wordt getrokken, rimpelt de stof op in twee bundels aan de zijkant, waarbij de punten aan weerszijden afhangen.

Te gebruiken voor schepen die voor beperkte tijd volledig onder water kunnen blijven; kunnen zich al dan niet op eigen kracht voortbewegen. Gebruik 'onderzeeërs' voor schepen die ononderbroken, lange onderwaterreizen kunnen maken en zichzelf op eigen kracht kunnen voortbewegen.

Maatstokken die bestaan uit lichte stroken hout die zo aan elkaar zijn verbonden dat de afzonderlijke delen kunnen buigen en meestal ook in meer dan één vlak kunnen draaien; ze zijn meestal ongeveer een halve meter lang met vier scharnieren. Worden historisch gezien opgevolgd door @zigzag rules, die meestal langer zijn, met stroken die zigzaggend kunnen worden gevouwen in één vlak, en door metalen meetlinten.

Speelgoed, meestal op wielen, dat is ontworpen om te worden getrokken of geduwd.

B Verwijst naar het begin van de Gotische architectuurstijl in Engeland. De term werd in het begin van de 19de eeuw voor het eerst gebruikt door architect en oudheidkundige Thomas Rickman. Verwees de term oorspronkelijk voornamelijk naar vensterwerk, tegenwoordig wordt hij over het algemeen breder toegepast. De stijl is vanaf de late 12de eeuw herkenbaar aan het gebruik van spitsbogen, lange smalle ramen zonder middelposten, een rechthoekig grondplan, en een lang, laag silhouet dat slechts wordt onderbroken door talrijke geveltoppen.

Verwijst naar de eerste van de vier perioden waarin Paul Jacobsthal in 1944 de La Tène-stijl heeft onderverdeeld. Zij beleefde haar bloei van de 5de tot het begin van de 4de eeuw v. Chr. en wordt gekenmerkt door oriëntaalse en klassieke invloeden. De juistheid van de La Tène-indeling van Jacobsthal is door latere geleerden in twijfel getrokken.

B Verwijst vooral naar de architectuurstijl die ontstond tijdens de regering van de Britse koning Edward VII (1901-1910). Sommige auteurs dateren de stijl vanaf 1890, toen de gotiek minder overheersend en de architectuurstijl meer eclectisch werd, tot 1914, toen de bouwactiviteit tot stilstand kwam als gevolg van de Eerste Wereldoorlog. De stijl is te herkennen aan de uitbundige of opulente en monumentale kwaliteiten. Edwardiaanse architectuur weerspiegelt de ontwikkeling van verschillende architectuurbewegingen, te weten de barok en het neoclassicisme, de Beaux-Arts en de Arts and Crafts-beweging.

Verwijst naar de periode van circa 2150 tot 2018 v. Chr. in Egypte, tijdens de heerschappij van de zevende tot de tiende dynastie. Sommige bronnen laten deze periode pas beginnen met de negende dynastie, rond 2130 v. Chr. Tijdens de Eerste tussenperiode voltrok zich een machtsverschuiving van de stad Memphis naar Heracleopolis en later naar Thebe. De periode wordt over het algemeen gekenmerkt door onduidelijkheid en anarchie, hetgeen verklaart waarom maar weinig kunst en architectuur uit deze tijd bewaard is gebleven.

Een losjes hechtende substantie, meestal een wit kristallijnen poederachtige afzetting op het oppervlak van (bak)steen, mozaïekblokjes of cement, veroorzaakt doordat oplosbare zouten worden aangetrokken tot het oppervlak, waar ze vervolgens kristalliseren.

Houten beeldhouwwerken, gemaakt en gebruikt door de Baga-Bulunits in de centrale kuststreek van Guinee. Ze hebben de vorm van een lange kop met een snavel op een lange, dikke hals die op een bol voetstuk staat; de hoofden kunnen gesneden zijn in de vorm van mensenhoofden of de koppen van vogels, krokodillen, gehoornde dieren of nimbafiguren. Ze worden voornamelijk als schrijnfiguren gebruikt en stellen zowel de oppergod als de beschermer van het voorgeslacht voor; ze worden ook gebruikt als hoofdtooi bij dansen en als waarzeggerijvoorwerp bij verschillende rituelen, zoals mannelijke en vrouwelijke initiatieceremonies, oogst- en genezingsrituelen, rechtszaken en begrafenissen.

Eenvoudige chemische substanties die zijn samengesteld uit één soort atoom en die niet kunnen worden afgebroken, veranderd of ontbonden door gewone fysische of chemische middelen. Ze vormen de fundamentele chemische onderdelen van verbindingen en uiteindelijk van alle waarneembare materie in het heelal.

Variant van de cloisonné-techniek waarbij de tekening wordt uitgevoerd in metalen draden die aan een ondergrond worden vastgesoldeerd. Emailpoeder wordt in de ruimten tussen de draden aangebracht en wanneer dat poeder na het smelten is samengetrokken verheft het door de metalen draden gevormde patroon zich boven het oppervlakte van het email.

Hout van de boom behorende tot de soort Juglans regia, inheems in het Himalayagebied, Iran, Libanon, Klein-Azië en Griekenland. De boom werd rond het midden van de 15de eeuw in Groot-Brittannië ingevoerd. De kleurverschillen zijn groot, met spint dat een lichte strokleur heeft en grijsbruin kernhout, terwijl gekleurd infiltraat voor een donkerkleurig dooraderd effect zorgt. Het hout wordt gebruikt voor meubels en kabinetten. Gebruik 'Amerikaans notenhout' voor het donkerdere hout van de soort Junglans nigra die in het oosten van de Verenigde Staten voorkomt.

Verwijst naar een overgangsfase tussen paleolithische en neolithische culturen. Dit concept verschilt van ‘mesolithisch’ doordat het meestal wordt toegespitst op de cultuur in het oosten van Europa en veeleer de nadruk legt op de continuïteit van eerder begonnen processen dan op uitgesproken vernieuwingen die zich in deze periode hebben ontwikkeld.

Kleed van kostbaar weefsel, dat werd opgehangen achter belangrijke beelden om de bijzondere status van de afgebeelde persoon te benadrukken. Tot in de zestiende eeuw werden ook wel erekleden aangebracht in brokaatschildering of geperst brokaat.

Een helder grasgroene variëteit van beril, zeer geliefd als edelsteen. De naam is afgeleid van het Griekse woord 'smaragdos', dat verwijst naar een aantal stenen die weinig gemeenschappelijk hebben behalve een groene kleur. De smaragd in de Bijbel was vermoedelijk granaat. In oude beschavingen werd de echte smaragd, die al in 2000 v. Chr. uit noordelijk Egypte werd ingevoerd, echter ook zeer gewaardeerd. Griekse smaragdwinners werkten voor Alexander de Grote en Cleopatra. De fysische eigenschappen van smaragd zijn in principe hetzelfde als van beril, waarbij licht slechts matig wordt gebroken en verstrooid. Dit betekent dat geslepen stenen beperkt schitteren. De edelstenen worden in plaats daarvan gewaardeerd om de prachtige kleur, die waarschijnlijk het resultaat is van kleine hoeveelheden chroom. De steen verliest zijn kleur wanneer deze sterk wordt verhit. In de jaren dertig van de 19de eeuw werd voor het eerst synthetische smaragd vervaardigd. Heden ten dage wordt synthetische kristalaangroei gerealiseerd met een hydrothermale methode of een proces van gesmolten verdunningsmiddel. Synthetische kristallen vertonen een sterke gelijkenis met de kristallen in natuurlijke smaragd.

Groenblijvende eucalyptussoort die men in Marokko commercieel kweekt vanwege de schors. De tannines daarin worden gewaardeerd vanwege de zachte donkerrode kleur die leer krijgt wanneer men het ermee looit.

Van oorsprong middeleeuwse bewaarplaats voor geconsacreerde hosties. Deze holle duif heeft een opening met deksel in zijn rug. Hing aan kettingen aan het gewelf boven het altaar, verbeeldde de Heilige geest en de aanwezigheid van God. De duif kon omhoog getrokken worden, anders gezegd, vanuit de hemel (het gewelf van de kerk) nederdalen op het moment waarop de geconsacreerde hosties werden gebruikt. Zie ook: ciborie, lunuladoos, vasculum, pyxis, ziekenbusje, ziekendoosje.

Een type lustrewerk dat sinds november 1915 werd gemaakt door Wedgewood, met door Daisy Makeig-Jones ontworpen versieringen met afbeeldingen van vreemde wezens in een sprookjeswereld. De kleuren waren uitgesproken iriserend.

Ondersteuningen in de vorm van hoepels of gewatteerde rollen, die onder een rok werden gedragen om deze uit te doen staan; een type dat in de 16e en 17e eeuw werd gedragen.

Britse koperen, bronzen of tinnen munten die gelijk zijn aan een kwart van een Britse penny; ze werden sinds de 13e eeuw aangemunt en in 1961 aan de circulatie onttrokken.

Onderbroken, ringvormige broches met twee uiteinden die vaak plat zijn gemaakt en rijkelijk versierd.

Stroken van 16mm of 35mm film die variëren in lengte tot ongeveer vijftig beeldjes, en waarop afbeeldingen, tekst of onderschriften staan.

Verwijst naar de stijl van 15de-eeuwse Italiaanse gravures waarin met behulp van dunne dicht bij elkaar getrokken lijnen en enige kruisarcering toongradaties worden opgewekt die vergelijkbaar zijn met die van een gewassen tekening.

Meestal voor kinderen bestemde boeken waarin delen van een illustratie naar voren komen wanneer de pagina's worden opengeslagen of er aan een lusje wordt getrokken.

Grofgebreide matten met een ruige pool van korte stroken stof die tijdens het breien worden ingevoegd.

Afzonderlijk geschreven tekens die in overeenkomen met afzonderlijke spraakklanken of lettergrepen in een gesproken taal.

Brons dat fosfor bevat, of waaraan zuurstof is onttrokken door toevoeging van fosfor in de laatste bewerkingsfase; er blijft weinig of geen fosfor over in de uiteindelijke legering.

Montages van fotografische afdrukken, zodanig aaneengevoegd dat er een ononderbroken panorama ontstaat.

Papier voor het maken van fotografische afdrukken dat bestaat uit een basismateriaal met een (gebroken) wit oppervlak dat is gecoat met een of meer emulsielagen.

Stripboeken of strips waarin de plaatjes bestaan uit foto’s met tekstballonnen die de gesproken tekst van de personages bevatten. Het gaat meestal om romantische verhalen.

Bekroning van een gevel, venster of ingang naar klassieke trant door een driehoekig segmentvormig lichaam. VWB. Tevens driehoekige of ruwweg driehoekige onderdelen, die soms ook gebogen of in het midden onderbroken kunnen zijn, en die portieken of openingen overdekken. Eveneens algemeen bij meubels, waaronder als bonnet tops.

Stoelen die aparte vakjes hebben om benodigdheden voor het roken te bergen.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl en -periode rondom de Cambodjaanse koninkrijken van Funan (1ste tot 9de eeuw) die in hoge mate waren beïnvloed door Indiase ideeën. De stijl is vooral zichtbaar in de lager gelegen valleien van de Mekong-rivier. De beeldhouwkundige productie in deze stijl bestaat uit grote, vrijstaande zandstenen figuren van goden uit Hindoe-, Shiva-, and Visjnoe-teksten. Religieuze beeldhouwwerken bestaan vaak uit verschillende goden die zijn gecombineerd tot een enkele figuur en worden gekarakteriseerd door gladde, onafgebroken oppervlakken die zijn uitgebreid door middel van brede, frontale vlakken en door uitsparingen aan de zijkanten die zijn verbonden met het massieve blok. Deze periode werd tevens gekenmerkt door de rudimentaire ontwikkeling van niet-Indiase elementen zoals de zandstenen lateien die werden gemaakt voor deuropeningen van bakstenen schrijnen, het concept van de latei als speciaal attribuut van de geestschrijn en beeldhouwwerken in reliëf die waren gebaseerd op paren van monsterfiguren en bladontwerpen. Boeddhistische iconen in deze stijl zijn geconstrueerd in zandsteen en zijn minder zinnelijk en verfijnd dan Hindoe-figuren.

Romeinse term voor slingers die bestaan uit stroken vlas, leer of paardehaar met in het midden een zak of buidel om het projectiel te bevatten; werden gebruikt voor de jacht en in oorlog. Ze werden gebruikt door Romeinse en geallieerde troepen ten tijde van de Republiek en het Keizerrijk tot in ieder geval de 5e eeuw en bleven zeker tot in de 14e eeuw en soms nog later door Europese militairen in gebruik.

Systemen van elektrische geleiders waarvan er tenminste één met opzet is geaard, ofwel ononderbroken of door middel van een apparaat dat stroomsterktes beperkt.

Het procédé waarbij een vloeistof of een mengsel van gassen en vloeistoffen binnen een poreus vast materiaal wordt getrokken en de doordringbare poriën daarvan vult. Gaat meestal samen met een fysieke en/of chemische verandering.

Met betrekking tot kastmeubilair: met een voorkant die ononderbroken buitenwaarts is gebogen, van de randen naar het midden.

Verwijst naar werken van gekleurd glas, over het algemeen in de vorm van een venster, zelfstandig paneel of lampenkap, waarvan het ontwerp bedoeld is om te worden bekeken door gebroken licht en de uitwerking in hoge mate afhangt van de hoedanigheid van het licht. De fasen van het productieproces zijn in een handboek uit de vroege twaalfde eeuw beschreven door de monnik Theofilus en het proces is sindsdien nauwelijks veranderd. Het glasobject wordt gemaakt door stukken gekleurd glas te snijden op basis van een karton op ware grootte en de stukken vervolgens te vatten in stroken lood. Op het glasoppervlak kunnen details worden geschilderd die worden gebrand in een oven voordat de glasstukken worden samengevoegd. De methode waarmee het glas waterdicht wordt gemaakt en wordt bevestigd in een raam is vaak zeer decoratief en vormt een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Als hoogtepunten van gebrandschilderd glas worden de werken uit de Europese gotiek en de 19de-eeuwse neogotiek beschouwd.

Elektrische stroom door een electrolyt laten geleiden waarna positief en negatief geladen ionen naar de negatieve en positieve elektroden worden getrokken. De term wordt in de milieubescherming gebruikt voor het afbijten van aanslag op een oppervlak.

Techniek van het ingraveren en decoreren van metaal met een globaal patroon van ononderbroken, omringde, en opeenvolgende smalle groeven, meestal met een golvend karakter.

Het procédé waarbij elektronen aan neutrale moleculen of atomen worden onttrokken of waarbij deze juist naar neutrale moleculen of atomen worden overgebracht naar neutrale moleculen of atomen. De bedoeling hiervan is positief of negatief geladen deeltjes te doen ontstaan..

Heren- en jongensjassen met een nauwsluitend bovenstuk en een tamelijk wijde, knielange rok.

Zowel op meubilair als in de architectuur aangetroffen gebroken frontons met S-vormige zijden die eindigen in naar binnen gerichte krullen en in het middelpunt vaak worden gescheiden door een fioel of urn.

Onafgebroken dakbedekking van laminaat of stapels verzadigd of gecacheerd vilt, afgewisseld met lagen bitumen en bedekt met mineraal aggregaat of asfaltmateriaal.

Wordt gebruikt voor groenstroken binnen gemeenschappen of buurten die beschikbaar zijn voor bewerking, gewoonlijk door ingezetenen, en die door plaatselijke comités worden beheerd.

Wordt in de chemie gebruikt als aanduiding voor procédés waarbij zuren en basische stoffen betrokken zijn en waarbij uiteindelijk noch alkali noch alkaline wordt gevormd.

Weer tot een geheel maken door een onderdeel te vervangen of door wat gescheurd of gebroken is weer terug aan te zetten, of door iets anderszins weer in een goede staat te brengen.

Geeft aan dat papier, karton, velijn of stof gekreukt, samengetrokken, krom getrokken of geribbeld is.

Gewatteerd kledingtextiel voor het bovenlichaam met mouwen en vaak een rok, uitgerust met veters om de wapenrustingen van hard materiaal aan te hechten, en vaak ingezet met okselstukken van maliën. Deze werden gedragen in de 14e en de 15e eeuw onder andere wapenrustingen, voor extra bescherming en om schuren te voorkomen.

Wordt gewoonlijk gebruikt voor het dooreenvlechten van draden of stroken van verschillend materiaal, zoals riet, textiel of twijgen, om materialen of objecten zoals vlechtwerk, stof, manden of bloemkransen te maken. Wordt met name gebruikt voor het maken van textiel op een weefgetouw of een ander weefapparaat door middel van het ineenvlechten van schering en inslag in een bepaalde volgorde.

De relatieve zwaarte van een voorwerp of andere massa; de kracht waarmee een massa wordt aangetrokken door de aarde of een hemellichaam als gevolg van zwaartekracht.

Hout van de boom behorende tot de soort Diospyros virginiana, inheems in Noord-Amerika, met breed, strokleurig commercieel spinthout en een klein hart van zwart kernhout. Het is zwaar, sterk, compacte nerf en wordt gebruikt bij houtdraaien.

Lichte, tweewielige rijtuigen die meestal worden getrokken door één paard, die met banden in de vering hangen en worden gebruikt voor plezierritjes; kwamen vooral voor in de 18e en 19e eeuw.

Ononderbroken dek dat loopt van de voor- tot achtersteven.

Glas dat tot een vezelachtige vorm is getrokken, die in stof kan worden verweven. Het is sterk, licht, niet brandbaar en heeft een grote treksterkte.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, een Shluh-Berbergroep die in het Hoge Atlas-gebergte in Marokko leeft.

Verwijst naar zeer dunne platen of vellen, pailletten, stroken of draden goud of zilver. De term kan ook verwijzen naar imitaties gemaakt van koper, messing, of een goud- of zilverkleurige legering.

Verwijst naar de stijl van Franse wandtapijten, keramiek, pietra dura en andere kunstnijverheid welke in de kunstwerkplaatsen van de Gobelins werden vervaardigd. De stijl wordt met name geassocieerd met werken die vanaf het einde van de 17de eeuw tot het einde van de 18de eeuw zijn geproduceerd. Kenmerkend voor de wandtapijten in deze stijl zijn de klassieke, fijn gedetailleerde barok- en rococo-ontwerpen, bedoeld als imitatie van olieverfschilderijen. Op het gebied van de keramiek en andere kunstvormen wordt de Gobelins-stijl gekenmerkt door een voorkeur voor rijke materialen en een grote mate van detaillering, overeenkomstig de heersende smaak bij het Franse hof.

Wordt gebruikt voor decoratieve stroken of lussen, vervaardigd van stof, koord of metaal, die ontworpen zijn om een gordijn of draperie aan één kant vast te zetten waardoor het gedeeltelijk open wordt gedrapeerd.

Verwijst naar de periode en de kunststijlen die worden geassocieerd met de Goten, een Germaans volk dat vermoedelijk oorspronkelijk uit Scandinavië kwam en naar de zuidelijke Oostzeekust trok nadat het de Vandalen en andere Germanen in de streek had overwonnen, en vervolgens verder trok naar de Zwarte Zee in de 2de eeuw n. Chr. De term wordt in het bijzonder geassocieerd met de grote volksverhuizingen van twee Gotische stammen in de 5de eeuw, die van de Oost-Goten in Italië en de West-Goten in Spanje.

Grafmonument in de vorm van een vrijstaande zuil, meestal aan de bovenzijde afgebroken om de abruptheid van de dood te symboliseren.

Wordt gebruikt voor grote, luxueuze en goed uitgeruste hotels, meestal met een grote, goed opgeleide staf, een imposante hal, voorname architectuur en omgeving, en bedoeld om reizigers een ambiance te bieden die de sfeer van het leven in Europese paleizen moet nabootsen; meestal betrekking hebbend op gebouwen die zijn opgetrokken in de periode tussen halverwege de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw.

Het meest voorkomende intrusieve zure stollingsgesteente van de aardkorst. Het heeft een zichtbaar kristallijnen textuur, is meestal rood, witachtig of grijs van kleur, zeer hard en duurzaam, en kan fijn gepolijst worden. Het bestaat voornamelijk uit kwarts, orthoklaas of microklien, met een kleine hoeveelheid zuur plagioklaas.

Wordt gebruikt voor stroken beschermd land en water, voornamelijk in of vlakbij steden, die in het leven zijn geroepen om de mensen toegang te geven tot open ruimten, die dienen ter compensatie van de harde vormen en het overontwikkelde landschap van stedelijke gebieden.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met het kleine vorstendom Guler in het oosten van het heuvelgebied van Pahari. In de 18de en 19de eeuw leefden er in Guler een aantal kunstenaarsfamilies die tot de begaafdste van de regio behoorden. De destijds heersende dynastie diende het Mogolrijk, iets wat duidelijk terug te zien is in de ontwikkeling van de schilderkunst in Guler, aangezien schilderijen vaak werden uitgewisseld of geschonken. De familie Pandit Seu (begin 18de eeuw) was een vooraanstaande kunstenaarsfamilie die oorspronkelijk uit Guler afkomstig was, evenals de familie Dhumun en Purkhu. Pandi Seu zelf was mogelijk verantwoordelijk voor de versmelting van de intensiteit van de Pahari-kunst met het naturalisme en de atmosferische effecten van de Mogols, later vaste stijlkenmerken van de Guler-schilderkunst. Ook latere kunstenaarsfamilies lieten zich beïnvloeden door Pandit Seu, en zijn mogelijk verre verwanten. Wellicht trokken Guler-kunstenaars naar Chamba en Kangra toen hun families groter werden en er steeds meer opdrachten van buiten Guler kwamen.

Orde van slangachtige amfibieën met een compacte schedel voor het graven, met tal van samengestelde botten, ledematen of gordels, een blijvend rudimentaire ruggengraat, meestal met een naakte huid (hoewel sommige soorten schubben hebben), een volledige metamorfose zoals bij kikkers en padden, en kleine oogjes zonder oogleden die door de huid aan het zicht worden onttrokken. Ze leefden reeds in de vroege Jura en omvatten momenteel zes families en circa 170 levende soorten.

Banden of stroken die worden gebruikt om het haar vast te houden; worden gedragen voor functionele doeleinden of ter versiering.

Gevels waarvan het middendeel hoger is opgetrokken tot een rechthoekige top of hals, die meestal een zoldervenster omsluit. De hals is tussen gebeeldhouwde vleugelstukken gevat en wordt bekroond door een fronton. VWB.

Wordt gebruikt voor banden waarbij de rug van een ander materiaal is dan de zijden van de boekenband en het materiaal van de rug doorgetrokken wordt tot maximaal een achtste van de breedte van het plat.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur van circa 10.000 tot circa 8000 v. Chr. De cultuur ontstond waarschijnlijk onder invloed van Magdaléniens die vanuit het zuidwesten van Europa de rendieren volgden toen de Würm-ijstijd ten einde liep. De Hamburgcultuur wordt gekenmerkt door uiteenlopende werktuigen, zoals van botten vervaardigde priemen, vilders, schrapers, naalden, elastische stroken gemaakt van natte rendiergeweien en een aantal eenvoudige versieringen zoals V-patronen en banen. De cultuur besloeg een geografisch gebied van Holstein tot Hannover, waarbij de winters waarschijnlijk ten zuiden van de rivier de Elbe werden doorgebracht. Een aantal onderzoekers gelooft dat de cultuur wellicht banden had met Oost-Europa. De cultuur werd gevolgd door de Ahrensburgcultuur.

Stijl van het Chinese klerkenschrift die zich kenmerkt door uitbundige penseelstreken en die afwijkt van het Qin-klerkenschrift. Het klerkenschrift van de Westelijke Han-dynastie, dat wordt aangetroffen op bamboestroken, op hout en in zijdemanuscripten, vertoont grote gelijkenis met het Qin-klerkenschrift; tijdens de Oostelijke Han-dynastie ontwikkelde het schrift zich echter tot het zogenoemde bafenschrift met voornoemde uitbundige penseelstreken (visueel gelijkend op de staart van een gans). Typische in bafen geschreven werken waren de inscripties op stèles uit de late Oostelijke Han-periode. Ze werden erkend als kunstwerken vanwege hun uitgebalanceerde vormen en vloeiende halen.

Te gebruiken voor kleine gebruikskarren die met de hand worden getrokken of geduwd.

Wordt gebruikt voor met de hand bediende brandalarmen, meestal dozen met een hendel waaraan getrokken wordt.

Steigers die hangen aan kabels of metalen stroken.

Te gebruiken voor tweewielige gesloten rijtuigen die door één paard worden getrokken, waarbij de bok oorspronkelijk hoog op het dak zat maar later hoog aan de achterkant, en die meestal werden gekenmerkt door hoge wielen en laaghangende kasten met vooraan een gemakkelijke toegang voor passagiers; te onderscheiden van 'cabrioletten (rijtuigen)' door de plaats van de koetsier en de veel lagere kasten.

Een uitgebreidere versie van de Pembroketafel, met een kleine stapel laden die in het centrale deel zijn verborgen en met behulp van gewichten boven het blad kunnen worden gebracht. Dit type werd aan het eind van de 18e eeuw in Engeland gemaakt.

Hekken vervaardigd van zwaar staaldraad dat zodanig gevlochten is dat er een ononderbroken netwerk ontstaat zonder verbindingen of knopen, behalve aan de uiteinden.

Onderkleding voor het bovenlijf, met of zonder mouwen, op de huid gedragen. Meestal van katoen en over het hoofd aangetrokken. Gebruik 'T-shirts' voor soortgelijke kledingstukken die als bovenkleding worden gedragen.

Ovale hoepels van metaal, riet of hout, gedragen om een damesrok aan de zijkant uit te doen staan; van 1720-1789 populair in Frankrijk.

Onderkleding voor vrouwen in de vorm van een opgevulde worstvormige rol die rond de heupen werd gebonden om de rok wijd te doen staan en de heupen optisch te verbreden.

Rond gemaakte stroken hout, leisteen, metaal of kunststof die worden gebruikt om de graatsparren van een dak af te dekken en af te werken.

Een manier om beeldende verhalen samen te stellen. De uitdrukking verwijst meestal naar schilderijen uit de Renaissance en barok.

Beddenlakens waarvan de hoeken zijn samengetrokken zodat ze om het matras sluiten.

Leren of metalen houders om kleine vuurwapens in te dragen zoals pistolen, revolvers of, oorspronkelijk, haakbussen, zo ontworpen dat ze kunnen worden gedragen aan een riem of schouderharnas, of kunnen worden bevestigd aan een zadel. Ze zijn gevormd naar het vuurwapen en zijn aan de bovenkant open zodat het wapen makkelijk kan worden getrokken.

Voertuigen met glijders die door honden worden getrokken en vooral worden gebruikt door verschillende volkeren in het noordpoolgebied. Gebruik 'sleden' voor soortgelijke voertuigen met glijders die met de hand worden gebruikt of met behulp van de zwaartekracht.

Wordt gebruikt voor tuinmuren voorzien van verwarmingsbuizen, of kanalen, die een kunstmatig microklimaat creëren ter bevordering van het groeien of rijpen van vruchtbomen of struiken die tegen de muren geleid zijn. Populair in de 18e en 19e eeuw.

Eéndelige kledingstukken die tot op de grond reiken, met lange mouwen en een zeer wijde rok, soms met sleep en soms met een riem, en vaak gevoerd met bont; door vrouwen gedragen in de 14e en 15e eeuw, en aanvankelijk ook door mannen.

Te gebruiken voor bossen die bestaan uit het geheel van alle bomen en bijbehorende vegetatie in en rond een bepaald stedelijk gebied, inclusief bomen in straten en parken en boomgroepen, zowel op openbare locaties zoals groenstroken als op particulier gebied.

Losvallende herenjasjes, daterend van omstreeks 1900, vaak van stevige stof en afgezet met een passement, in huis gedragen tijdens het luieren en roken.

Verbruikte, versleten of gebroken dingen die nog geen vuilnis of as zijn.

Het aspect van gesproken of geschreven taal, handelingen en situaties, dat een beroep doet op een gevoel voor het absurd ongerijmde of amusante.

Term gebruikt voor verschillende soorten drinkgerei, meestal gemaakt van hout, tin of zilver, waarvan de inhoud voor een inzet werd geledigd. Vooral in de vorm van een staande vrouw in een lange rok met opgeheven armen die de handvaten aan de zijkant van een schommelend kopje vasthouden. Als het stuk werd omgekeerd werden zowel de rok als het kopje gevuld met wijn. De drinker moest de inhoud van beide ledigen zonder wijn te knoeien.

Een blauwachtig wit marmer met stroken van parallelle grijze lijnen, dat afkomstig is uit Mount Hymettus, in de buurt van Athene. Als gevolg van de aanwezigheid van kleine talkaderen kan het soms lichtgroen van kleur zijn. Het verspreidt een onaangename geur wanneer het in stukken wordt gezaagd of wanneer het wordt gewreven. Dit marmer wordt hierom soms ook ‘uienmarmer’ of 'marmor cipolla' genoemd. Hymettisch marmer werd vaak gebruikt voor zowel heidense als christelijke sarcofagen.

Fluiten uit hedendaags Egypte en Marokko. Ze hebben meestal zes vingergaten.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die heerste in Marokko van 789 tot 985; de Idrisidische dynastie was de eerste islamitische dynastie die een onafhankelijke staat vestigde in Marokko en speelde een belangrijke rol bij de islamisering van Marokko. Islamitische stedelijke cultuur verscheen in Marokko gedurende de Idrisidische periode. Idris I, een afstammeling van Mohammed, stichtte de dynastie en ook de stad Fez. Fez werd de hoofdstad tijdens de heerschappij van zijn zoon, Idris II, en floreerde als een handelscentrum en als een religieus en intellectueel centrum onder het patronaat van Idris II. De Idrisids waren verantwoordelijk voor het ontwerp van het oude stadscentrum en de verdeling van de stad in twee afzonderlijke gebieden (voor de Kairouani's en de Andalusiërs), gescheiden door de rivier Fas. Helaas zijn fysieke overblijfselen uit deze periode beperkt. De Idrisids bouwden in Fez wat nu de Qarawiyyin-moskee is, maar alleen in de kern ervan zijn Idrisid-elementen bewaard gebleven. De tombe van Idris I bij Moulay Idris in de buurt van Volubilis (dat na 788 tot de hoofdstad van Idris I werd gemaakt) en die van Idris II in Fez worden beschouwd als de heiligste graftomben in Marokko; beide tomben werden in de 18de eeuw volledig herbouwd.

Te gebruiken voor kleine voertuigen die bestaan uit een platform dat op parallelle glijders is vastgezet, voor het transport van goederen of passagiers over sneeuw of ijs en die meestal met de hand worden getrokken of werken met behulp van de zwaartekracht; gebruik 'arresleden' voor soortgelijke maar vaak meer uitgebreide voertuigen die vooral worden gebuikt voor passagiers en meestal worden getrokken door paarden, of gebruik 'hondensleden' als ze worden getrokken door honden.

Diverse grote tot middelgrote wagens of karren die door paarden worden getrokken en die zijn ontworpen om ijs te vervoeren voor verkoop op straat; meestal gesloten, doosvormige voertuigen, met vooruitspringende daken, een overdekte bestuurdersplaats en platformvering.

In de glashandel, een soort kunstglas dat werd ontwikkeld en geproduceerd door de Württembergische Metallwarenfabrik, Göppingen, rond 1930. Kenmerkend zijn de versieringen gemaakt met ingelegde stukjes of stroken kleur, vaak gecombineerd met een luchtbellenpatroon.

Verwijst naar de stijl van Arita-porselein dat werd gemaakt vanaf het begin van de 18de eeuw en is vernoemd naar de haven van Imari, waar dit porselein werd verscheept. Imari wordt gekenmerkt door drukke versieringen op basis van inheems textiel en brokaat, en werd geschilderd in verschillende kleuren, gewoonlijk met een zwarte onderste glazuurlaag en fel blauwe en rode kleuren.

Bij bladmetaal, de voegen tussen twee delen waarvan de voorgevormde randen bij elkaar komen om een ononderbroken gesloten las te vormen.

Verwijst naar het werk van een groep Chinese kunstenaars die zich terugtrokken uit de officiële scholen. Zij schilderden individualistisch uit protest tegen de Muchu-heerschappij na de val van de Ming-dynastie in de 17de eeuw.

De technologie die zich bezighoudt met het gebruik van micro-elektronica, computers en telecommunicatie om gesproken, beeldende, tekstuele en numerieke informatie te krijgen, bewerken, op te slaan en te verspreiden.

Kunstwerken, spiegels of documenten voorzien van een rand of een houder om ze te ondersteunen, te omgeven, te omvatten of er de aandacht op te vestigen. Het voorwerp zelf wordt door dit kader niet aan het zicht onttrokken.

Te gebruiken voor rijstroken naast de verkeersstroken voor doorgaand verkeer, waar voertuigen kunnen versnellen om in te voegen.

Niet geasfalteerde stroken grond aan het einde van landingsbanen die worden vrijgehouden om extra landingsruimte te bieden aan vliegtuigen in noodsituaties.

Te gebruiken voor werken, gemaakt vanaf de jaren 60 van de 20ste eeuw, waarbij de tentoonstellingsruimte deel uitmaakt van het ontwerp en die actieve betrokkenheid vragen van de kijkers. Installaties worden vaak gemaakt door kunstenaars die zich verzetten tegen het idee dat kunstwerken blijvend moeten zijn of dat kunst handelswaar is.

Te gebruiken voor de politieke theorie of overtuiging dat politieke activiteiten gericht dienen te zijn op de universele menselijke toestand en niet op de belangen van een bepaald land. Gebruik ‘globalisering’ voor de vergelijkbare filosofische benadering die zich niet beperkt tot de politieke context, maar wordt besproken en toegepast in een bredere maatschappelijke, culturele, wetenschappelijke, ecologische of humanistische context.

Te gebruiken om voorwerpen te beschrijven die terug- of ingetrokken kunnen worden, zoals het landingsgestel van een vliegtuig, daken of delen van daken en andere mechanische middelen en installaties

Verwijst naar de stijl die wordt toegeschreven aan de tweede van de drie Griekse architectuurordes en die later samen met de Dorische, Corinthische, Toscaanse en Composite stijl de vijf traditionele klassieke architectuurordes vormde die door de Romeinen, in de Renaissance en ook daarna nog werden gebruikt. De stijl kwam tot ontwikkeling op de oostelijke Egeïsche eilanden van Griekenland en op de kust van Klein-Azië, waarschijnlijk onder invloed van de joodse en Fenicische architectuur waarin gebruik werd gemaakt van zogenaamde lily capitals. Stenen versies uit de 6de eeuw v. Chr. werden gevonden in Griekenland, maar mogelijk waren er eerder al houten voorbeelden. Het kenmerkt zich in de oude Griekse architectuur door een vorm die fijner is dan Dorisch, een kapiteel dat is opgebouwd uit twee zijkrullen, een pilaar die dikwijls een Attische voet heeft en een schacht met dikwijls 24 halfronde groeven met stroken ertussen. Het entablement is afwisselender dan bij Dorisch het geval is, zoals een architraaf met overlappende lijnen, decoratieve mallen aan de bovenzijde en een doorlopende, gebeeldhouwde fries en/of rij kalfstanden onder de deklijst. In de Romeinse en de latere architectuur werd de stijl vaak aangepast, en is voornamelijk herkenbaar aan de krullen van de kapiteel. De stijl onderscheidt zich van de Ionische orde omdat een architectonische orde strikt verwijst naar een specifieke assemblagemethode die is gebaseerd op uniforme, vastgelegde regels en verhoudingen, bepaald door de rol die elk onderdeel moet vervullen.

Middel dat wordt gebruikt in verbale of geschreven vorm, waarbij de echte en werkelijke betekenis of bedoeling verborgen wordt gehouden of wordt tegengesproken door de letterlijke betekenis van de woorden. Wordt ook gebruikt bij het construeren van dramatische situaties, waarbij er iets anders gebeurt dan wordt verwacht.

Perzische term die wordt gebruikt voor omslagen die zijn gemaakt van samengevoegde stroken stof met kettingkeperbinding.

Emotionele en psychologische staat die ontstaat uit wrok en het onderkennen van een voordeel van een ander, gekoppeld aan de wens om dit voordeel zelf te genieten.

Bedekkingen die beweegbaar of afneembaar zijn en worden gebruikt om de hoeveelheid zicht en licht te regelen. Ze bestaan uit horizontale of verticale stroken die kunnen worden geopend of gesloten, waarbij de hoek die de stroken maken meestal kan worden ingesteld op verschillende hoeveelheden licht. Gebruik 'blinden (vensterbedekkingen)' voor jaloezieën die permanent aan gebouwen zijn bevestigd. Gebruik 'louvres' voor dergelijke bedekkingen van hout. Geef de voorkeur aan 'schermen (bedekkingen)' voor eveneens beweegbare bedekkingen die niet uit stroken bestaan.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met de staat Jammu in het heuvelgebied van Rajput, ooit de machtigste groep staten ten westen van de rivier de Ravi, het heuvelgebied van Pahari. In de loop der jaren hebben er verschillende visies bestaan op Jamma als centrum van schilderkunst. Sommige schilderkunst die oorspronkelijk als vroeg Jammu-werk werd beschouwd, wordt tegenwoordig bij de Basohli-school ingedeeld. De schilderkunst in Jammu uit het midden van de 18de eeuw wordt in verband gebracht met Nainsukh, een belangrijk Pahari-schilder. De 'Bahu Shangri Ramayana' (circa 1710) maakt deel uit van de grote reeksen schilderijen die in de Pahari-heuvels werden geproduceerd. Kenmerkend voor dit geïllustreerde epos zijn de heldere kleuren, het zwierige ontwerp en de ingenieuze compositie. De stijl was evenwel een kort leven beschoren, aangezien de naturalistische stijlen overal in het Pahari-heuvelgebied in opmars waren. Na de vestiging van de machtige Dogra-dynastie onder Gulab Singh, halverwege de 19de eeuw, groeide Jammu uit tot een voornaam centrum van schilderkunst dat veel kunstenaars van buiten aantrok. Schilders uit Guler, Kangra en de hoogvlakten van Punjab werkten eveneens voor de Dogra-heersers, maar gebruikten oudere schilderstijlen. Halverwege de 20ste eeuw kwam er een einde aan de traditionele Jammu-schilderkunst.

Achterpanden van het onderste deel van een mannenjas, zoals bij een jacquet of rok.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van koning Jayavarman IV (921-944 n. Chr.) en de verplaatsing van de hoofdstad van Angkor naar Koh Ker. De stijl van deze periode wordt gekenmerkt door de onafgebroken ontwikkeling en uitbreiding van de tempel-bergconstructies.

Olie onttrokken aan het zaad van de jojoba; het wordt veel gebruikt bij de productie van cosmetica en smeermiddelen.

Machine om vezels te kaarden (ontwarren en evenwijdig leggen), bestaande uit twee beklede oppervlaktes die differentiaal over elkaar bewegen en waartussen de vezels worden getrokken om ze te ontwarren en de individuele vezels terug samen te voegen.

Wordt gebruikt voor licht railvervoer waarbij spoorwegachtige voertuigen worden voortgetrokken door een bewegende doorlopende kabel of band die zich vaak onder de spoorbaan bevindt.

Wordt gebruikt voor licht railvervoer waarbij kabelwagens of korte treinen worden gebruikt om een steile helling te beklimmen, met voertuigen die omhoog of omlaag worden getrokken door kabels waarbij tegelijkertijd een tweede trein op een parallel spoor in tegengestelde richting wordt vervoerd, zodanig dat de twee elkaar in evenwicht houden.

Semicursief Chinees schrift dat zich ontwikkelde vanuit het lishuschrift van de Han-dynastie in dezelfde tijd waarin het reguliere kaishuschrift ontstond (1ste-3de eeuw n.Chr.). De karakters van het Chinese lopende schrift worden niet afgekort of met elkaar verbonden, maar de halen binnen een karakter lopen vaak wel in elkaar over. De kenmerkende ononderbroken penseelstreken van dit schrift zijn gemakkelijker te schrijven dan die van het formelere klerkenschrift of reguliere schrift, maar de lopende karakters zijn beheerster en leesbaarder dan die van het Chinees cursief. Dit is het meest gebruikte schrift voor dagelijks informeel schrijfwerk.

Wordt gebruikt voor gemeenschappelijke begraafplaatsen, uitgehakt in rotsen of heuvels of opgetrokken uit metselwerk, waarvan de kamer al of niet een ingang heeft; het geheel wordt meestal bedekt door een heuvel.

Te gebruiken voor afgesloten gemotoriseerde voertuigen die zijn ingericht als rijdende wooneenheden; gebruik 'woonwagens' voor niet-gemotoriseerde varianten. Gebruik 'stacaravans' voor grotere, verplaatsbare wooneenheden die moeten worden getrokken maar die weinig worden verplaatst en zijn ontworpen om het hele jaar door te worden bewoond.

Oost-Afrikaans rechthoekig katoentextiel, bedrukt met opvallende ontwerpen en felle kleuren, met randen om een strook die vaak een inscriptie in Swahili bevat. Het wordt onder meer gebruikt voor dagelijkse kleding, rokken, sjaals, hoeden en soms zelfs als tafelkleed.

Een halfdrogende olie onttrokken aan de zaden van de kapokboom.

Te gebruiken voor tweewielige gebruiksvoertuigen die door dieren werden getrokken, in eerste instantie gebouwd als gebruiksvoertuigen, hoewel er varianten waren die waren ontworpen als sportvoertuigen of voor persoonlijk vervoer.

Te gebruiken voor lichte, tweewielige rijtuigen, al of niet open van boven, die lijken op gigs of sjezen maar die, in plaats van met een lamoen, zijn uitgerust met strengen en een disselboom om getrokken te worden door twee paarden naast elkaar; ze waren populair in Engeland en de Verenigde Staten vanaf halverwege de 18e tot halverwege de 19e eeuw maar werden nog geproduceerd tot aan het begin van de 20e eeuw.

Ovale of ronde van bandijzer vervaardigde geraamten, overtrokken met grof linnen, die zijn gevuld met ontvlambare materialen en die worden afgevuurd met mortieren, houwitsers of artilleriegeschut; werden gebruikt aan het eind van de 17e en in de 18e eeuw om gebouwen, schepen en versterkingen in brand te steken.

Een rooms-katholieke kloosterorde die in de 12de eeuw is ontstaan toen kluizenaars op de berg Karmel de levenswijze nastreefden van de profeet Elia. Toen de kruistochten waren mislukt trokken de karmelieten naar Europa, waar zij als bedelorde een grote bloei kenden. Afzondering, onthouding en gebed werden strikt nageleefd. In 1452 werden de broeders karmelieten aangevuld met nonnen (zusters van de Heilige Maagd Maria van de berg Karmel) van de tweede karmelietenorde. De karmelieten hebben geen stichter zoals de meeste orden, maar zij beschouwen Elia en Maria, beiden centrale figuren in het karmelieter bewustzijn, als hun oprichters. Belangrijke vernieuwers zijn Sint Theresia van Avila, die in 1562 de vrouwenorde hervormde, en de Heilige Johannes van het Kruis, die later in de eeuw op soortgelijke wijze de mannenorde hervormde. De hervormde tak werd in 1593 een zelfstandige orde; haar leden staan bekend als de ongeschoeide karmelieten.

Oude militaire toestellen waarmee zware projectielen, bijvoorbeeld grote stenen, werden gegooid; bestaan voornamelijk uit een lange rechtopstaande arm met een lepelvormige of slingerachtige houder om het projectiel te dragen aan de bovenkant, waarbij de onderkant vast is gemaakt aan stutten of een verplaatsbaar onderstel. De bovenkant wordt met een windas en touwen neergetrokken tot de arm parallel loopt aan de grond; wanneer er los wordt gelaten wordt het projectiel door de door torsie opgebouwde kracht weggeschoten.

Positief geladen ionen, die zo heten omdat ze tijdens elektrolyse worden aangetrokken door de kathode, de negatief geladen elektrode.

Mouwloze bovenkleding in de vorm van een wijde cape of mantel die door de drager over het hoofd wordt aangetrokken en aan de zijkanten open blijft; worden over de albe en stool gedragen door de voorganger tijdens de mis.

Verwijst naar rechthoekige panden die worden gebruikt om alben, amicten, dalmatieken en tunica's te versieren. Ze zijn gemaakt van kostbare materialen, in brokaat, appliqué of verschillende soorten borduurtechnieken. Soms werden parels en juwelen toegevoegd.

Heersers of hoogste monarchen van een imperium, een politieke eenheid die bestaat uit een aantal territoria of naties en die wordt geregeerd door één oppermachtige autoriteit. Vaak wordt de term alleen gebruikt om te verwijzen naar dergelijke heersers in bepaalde delen van de wereld, zoals in het oude Romeinse keizerrijk, het vroegchristelijke Romeinse keizerrijk en de keizerrijken van Oostenrijk-Hongarije, China, Japan, Marokko, India, Klein-Azië en Duitsland. In andere delen van de wereld hebben de heersers van conglomeraties van politieke staten doorgaans andere titels. De term 'keizers' verwijst altijd naar mannen, terwijl 'keizerinnen' altijd naar vrouwelijke heersers verwijst.

Vierkante doeken (ca. 60 x 60 cm) ter bedekking van kelk en pateen vóór en na de communie. Gebruik 'palla's (bedekkingen voor kelken)' voor de vierkante kartons overtrokken met linnen of stijve linnen doeken ter bedekking van de kelk tijdens de mis.

Een zijden stof van verfijnd weefsel uit Ghana. De lange, smalle stroken worden handmatig geweven en aan elkaar genaaid om een patroon te vormen. Kente heeft meestal zachte kleuren.

Geweven stof die wordt gekenmerkt door parallelle diagonale richels of ribbels die ontstaan door elke scheringdraad over één en onder twee of meer aangrenzende inslagdraden heen te laten lopen in plaats van afwisselend over en onder een inslagdraad, zoals bij gangbare weefsels. Keperweefsel heeft normaal gesproken een diagonale lijn die regelmatig wordt herhaald en gewoonlijk omhoog loopt van links naar rechts onder een hoek van 45 graden. Het weefpatroon kan op verschillende manieren worden gevarieerd, bijvoorbeeld door de hoek of de richting van de keperlijn te veranderen, zoals bij een visgraatmotief.

Zandsteen die rijk is aan silica, in het bijzonder als vrije silica, in tegenstelling tot silicaten. De silica is kenmerkend voor het cement of de matrix waardoor de kwartsdeeltjes worden gebonden die het hoofdbestanddeel vormen van zandsteen. Zuivere kiezelzandsteen is chemisch inert, een eigenschap die de steen bestand maakt tegen een rokerige omgeving, wat deze tot een populaire bouwsteen maakt in industriële gebieden. Kiezelzandsteen is hard en duurzaam, waardoor moeilijk te bewerken is. In zuivere vorm is de steen wit of crème van kleur. Andere kleuren zijn het gevolg van onzuiverheden: de aanwezigheid van ijzeroxiden veroorzaakt gele en rode kleuren, glauconiet zorgt voor een groene kleur en zwart is het gevolg van de aanwezigheid van mangaandioxide.

Mouwloze, schortachtige kledingstukken met een rok en een lijfje die de voorkant, de zijkanten en een gedeelte van de rug bedekken. Gedragen over basiskleding ter bescherming of versiering.

Verschillende voertuigen op wielen die vooral zijn bedoeld voor het vervoer van kleine kinderen; kunnen geduwd of getrokken worden en zien er vaak uit als een wagen of een rijtuig. Gebruik 'wandelwagens' voor voertuigen die vooral zijn ontworpen om kinderen in voort te duwen die rechtop zitten.

Decoratieve techniek waarbij vierkanten, stroken of ruitvormen worden gemaakt van dunne stukken bladgoud en bladzilver, en worden aangebracht op lakwerk, schilderijen en beeldhouwwerken. De techniek werd geïntroduceerd in Japan tijdens de Nara-periode (710 tot 794) en was populair van de Heian-periode (794-1185) tot de Kamakura-periode (1185-1333). De term wordt ook gebruikt voor de gebruikte stukken goud of zilver.

Inklapbare hoge hoeden die vaak overtrokken zijn met zwarte zijde.

Stalen staven die een rechte beitelpunt aan de ene kant hebben en gebogen zijn aan de andere kant, met een inkeping waarmee spijkers kunnen worden getrokken. Worden gebruikt voor sloopwerkzaamheden.

Eén- of meerdelige bovenkleding voor vrouwen en kinderen bestaande uit een lijfje en een rok.

Een oud Chinees kalligrafisch schrift dat ontstond tijdens de Han-dynastie (206 v.Chr. tot 200 n.Chr.) en op grote schaal werd ingevoerd voor officiële en onderwijsdoeleinden. Het kwam voort uit het zegelschrift (zhuanshu), ontstaan in het penseelgeschriften van de latere Zhou- en Qin-dynastieën. Het verscheen voor het eerst tijdens de Qin-dynastie (221-226 v.Chr.) en kwam tot wasdom tijdens de Oostelijke Han-dynastie (late 3de eeuw v.Chr.). Hoewel enigszins vierkant en hoekig, met sterke nadruk op de horizontale halen, is het lishu is een echt kalligrafische schriftsoort, waarbij volledig gebruik wordt gemaakt van de buigzame penseel om de dikte van de lijn te moduleren. Er zijn veel voorbeelden uit de Han-periode overgeleverd, die met een penseel op bamboestroken zijn geschreven of in steen zijn gegraveerd. De karakters waren ongeveer van gelijke grootte en werden met gelijke tussenruimtes in een compositie geplaatst, maar de constructie van de karakters en de afzonderlijke halen varieerde sterk. De voornaamste kenmerken van het klerkenschrift zijn de hoekige halen, die de geronde lijnen van het zegelschrift vervingen, en de vereenvoudigde karakterstructuren, die ingingen tegen de zes beginselen van Chinese karakters. Het klerkenschrift heeft het fundament gelegd voor de ontwikkeling van latere schriften, waaronder het standaard- of reguliere schrift, het lopende of semicursieve schrift en het cursieve schrift. Dit schrift zou zijn gemaakt door een gevangene, Cheng Miao, en de nieuwe schrijfstijl werd onder gevangenismedewerkers populair voor officiële documenten en transcripties. Aan het eind van de Han-dynastie ontwikkelde het lishu zich tot het soepeler en vloeiender geschreven kaishu.

Middelen die worden gebruikt om bloedingen te laten stoppen die bestaan uit een zwachtel die strak aan wordt getrokken, meestal met een staaf of een stuk rubberen slang.

Sloten die gebruik maken van een stalen kogel met veerlading. De geladen kogel houdt de deur dicht, maar rolt weg wanneer de deur wordt open getrokken.

Te gebruiken voor schepen die zijn ontworpen voor, of betrokken bij, het vervoeren van grote ladingen kolen.

Verwijst naar werken die zijn vervaardigd door de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, een afsplitsing van de Sotho, die naar het gebied ten noorden van Barotseland (in het westen van Zambia) is weggetrokken.

Te gebruiken voor de bewoners van een kolonie, zowel personen die ernaar zijn verhuisd als personen die er zijn geboren. Gebruik 'kolonisten' voor personen die betrokken zijn bij de oorspronkelijke stichting van een kolonie.

Te gebruiken voor personen die zijn betrokken bij de oorspronkelijke stichting van een kolonie. Gebruik 'kolonialen' voor personen die in een kolonie wonen omdat ze ernaar zijn verhuisd of er zijn geboren.

Lid van een grote groep organische stoffen die uitsluitend de elementen waterstof en koolstof bevatten. Het zijn de belangrijkste bestanddelen van ruwe aardolie en aardgas, waaruit bepaalde fracties worden onttrokken voor gebruik als brandstof of als grondstof voor de chemische industrie.

Te gebruiken voor vaartuigen betrokken bij het handelsverkeer op oceanen of grote binnenwateren.

Te gebruiken voor koorschermen waarop een kruis of crucifix is geplaatst. Koorhekken zijn vaak rijk gedecoreerd en komen soms in een dubbele vorm voor, met gewelfbogen ertussen en een doksaal daarboven. De Franse term 'jubé' is afgeleid van Jube domine benedicere ('Heer, wil mij zegenen'), een Latijnse zin die vaak voor de mis door de katholieke priester wordt uitgesproken terwijl deze voor het scherm staat; sommige jubés zijn voorzien van een balkon of verhoging waarop de priester de gemeente toespreekt.

Kopersulfide komt voor in de vorm van zwart poeder of zwarte brokken, en wordt aangetroffen als het mineraal chalcociet. Grote hoeveelheden van deze verbinding worden verkregen door verhitting van kopersulfide (CuS) in een stroom waterstof. Kopersulfide is niet oplosbaar in water, maar wel in ammoniumhydroxide en stikstofzuur. De verbinding wordt toegepast in zonnecellen, lichtgevende verf, elektroden en bepaalde vaste smeermiddelen.

Term die van toepassing is op damesmutsen die in de 14e tot de 18e eeuw in verschillende vormen voorkwamen, maar vaak kegelvormig. Werden meestal gemaakt van fijne materialen met stroken van kant of met linten.

Een proces dat voorkomt bij materialen als papier, karton, velijn of stof, waarbij het materiaal gekreukt, gevouwen, scheef getrokken of geribbeld wordt.

Te gebruiken voor personen die zijn getraind voor of deelnemen aan fysieke oorlogvoering, vooral in gevechten van man tegen man, en die in deze functie zijn aangewezen of bekrachtigd door de gemeenschap of groep waarvoor zij strijden, ongeacht of zij deel uitmaken van een leger. Ook gebruikt voor mannen in strijdbare leeftijdsgroepen in zekere samenlevingen zonder schrift, zoals sommige Oost-Afrikaanse herdersvolken. Gebruik ‘soldaten’ voor hen die deel uitmaken van een leger, ongeacht of zij rechtstreeks bij de strijd betrokken zijn dan wel andere taken hebben.

Wordt gebruikt voor maaswerk waarin ononderbroken korfbogen of ojiefbogen overheersen.

Bogen die voornamelijk bestaan uit een gebogen staaf die kruislings op een middenschacht is geplaatst door middel van een systeem van bindingen van touw of darm of door metalen banden. De pees wordt teruggetrokken, vastgehouden en losgelaten door een mechaniek als een windas of een draaibare moer. Ze waren zeker al in de 11de eeuw in gebruik en worden nog altijd gebruikt voor de jacht en recreatie.

Versterkte boerendorpen, vooral van Berber-volken in Marokko, Algerije en Tunesië. Meestal ingericht als oasen langs de noordoostelijke en zuidelijke grenzen van het Atlasgebergte.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst met als centrum de heuvelstaat Kulu, een van de meest afgelegen staten in het heuvelgebied van Punjab. De stijl ontwikkelde zich uit de Basohli-school nadat Basohli-kunstenaars eind 17de eeuw naar Kulu waren getrokken. Het accent ligt niet op naturalistische landschappen maar op decoratieve patronen, en het kleurgebruik is minder gedurfd dan in Basohli-werk. De 'Shangri Ramayana', een reeks van 270 schilderijen, is een belangrijk Kulu-werk dat uit de periode van circa 1690 tot 1710 dateert.

Personen die beroepsmatig kunstwerken gereedmaken voor verzending, en die de kunstwerken ook zelf vervoeren. Kan ook van toepassing zijn op personen die betrokken zijn bij de opslag in installatie van kunstwerken. Gebruik 'preparateurs' voor personen die kunst, voorwerpen of dierlijke objecten (bijvoorbeeld fossielen) gereedmaken voor expositie, in het bijzonder ten behoeve van musea en galeries.

Middelgrote groenblijvende eik die inheems is in het zuidwesten van Europa en het noordwesten van Afrika. Men kweekt de bomen in Spanje, Portugal, Frankrijk, Italië, Marokko, Tunesië en Algerije. Ze hebben een dikke isolerende schors, die ervoor zorgt dat ze zich na een bosbrand snel kunnen herstellen. De kurk beschermt de takken tegen het vuur en al snel ontspruiten er nieuwe twijgen en bladeren die een nieuwe kroon vormen. Andere bomen moeten weer helemaal opnieuw uit loten of zaden groeien. De buitenste schors van de kurkeik is licht en blijft drijven op water. Men gebruikt kurk om flessen af te sluiten, als vloermateriaal en voor andere commerciële doeleinden. Tijdens het oogsten hakt men de bomen niet om. In plaats daarvan pelt men ongeveer elke tien jaar de buitenste schors van de stam af, waarna de boom een nieuwe laag kurk vormt.

Korte uniformrokken met dubbele rij knopen, zich onderscheidend door het model van de borstklep en dat van de panden; eerst gedragen door de Lansiers in het eerste Franse Keizerrijk en in gebruik tot aan de Eerste Wereldoorlog in diverse landen.

Wordt algemeen gebruikt voor stroken land die grenzen aan grote watermassa's, maar soms ook specifiek voor het gebied tussen de laagste laagwaterstand bij springtij en het hoogste punt dat golven tijdens een storm bereiken. Gebruik 'kustlijn' voor de lijn die de grens vormt tussen de zee en het vasteland.