Bima Engels is opgegroeid in een kunstzinnig gezin. Zijn vader is beeldend kunstenaar en zijn halfzus is restaurateur in Amsterdam. Hij twijfelde even, maar is uiteindelijk ook deze richting opgegaan. Zijn studie aan de Koninklijke Academie in Den Haag heeft hij zonder spijt afgerond.

Abstractie

Bima: "Het belangrijkste thema vind ik abstractie en ik probeer de ruimte hiervan te vangen. Ik vind deze abstractie terug in de Chinese en Japanse schilderkunst en ook in kunstenaars uit de jaren '50 en '60 zoals Rothko, Willem de Kooning en Jackson Pollock. Het meeste spreekt mij in de Japanse landschapsschilderkunst de opbouw aan. In de westerse kunst gaat men uit van de horizon, op weg naar het oneindige, maar in de Japanse kunst stapelt men het landschap op; bijvoorbeeld steen op steen of boom op boom. Deze worden ook steeds groter en vertellen een verhaal. Je kunt in één keer zien waar het om gaat".

Het proces

Voordat Bima met schilderen begint, maakt hij eerst schetsen, tekeningen en studies. Hierna koopt hij grote stukken katoen die hij wit maakt. Vervolgens laat hij het doek rusten en hangen. Dan komt het moment van beginnen en gaat het schilderen snel. Terwijl hij bezig is, luistert hij altijd naar het doek en zijn beeld verandert constant tijdens het werken. Soms zit zijn doek vast en dan 'scheurt hij het open' en kan hij weer verder. Hij verandert bijvoorbeeld de vormen waardoor een nieuw beeld ontstaat.

Chique olieverf

Zijn favoriete kleuren zijn ultramarijn en blauw. Deze kleuren kan hij goed gebruiken voor zijn luchten en het schilderen van water. Bima: "Dit blauw kun je ook heel donker maken en je kunt het goed mengen. Een doek klopt voor mij niet als ik het niet op verschillende manieren kan interpreteren; anders ontbreekt er iets en dit vind ik niet goed. Ik werk met olieverf omdat het krachtige kleuren zijn; ik kan niet overstappen naar acryl. Ze zijn net water en vuur. Olieverf vind ik chiquer".

Schaduwkant

In zijn werk wil Bima vooral ook de schaduwkant weergeven, omdat mooie planten en bloemen ook een schaduwkant hebben. Hij wil de duistere en lichte kant mengen zodat alles samenkomt. Vroeger wilde hij zijn 'ruimte' ook graag beschermen, maar dit speelt nu geen rol meer. Hij is niet meer sceptisch en heeft veel meer zelfvertrouwen. Een beeld mag vrij en open zijn. Op een groot doek vindt hij het fijn om de ruimte te veroveren.

Stap voor stap

Hij is het meest trots op zijn steeds zorgelozer, losser en onbevangener wordende werk. Bima: "Zo ga ik de goede kant op. De vrolijke en donkere kant wil ik graag bij elkaar brengen. En het is ook zo dat de abstracte ruimte door de abstractie steeds meer tot leven komt. Hier ben ik naar op zoek voor in de toekomst; stap voor stap".

Structuur

Momenteel is hij bezig met een opdracht om een muurschilderij in Den Haag te schilderen. Bima: "Ter plekke iets maken houd je scherp". In de winter gaat Bima zich bezighouden met waterlelies. Hij wil proberen om verschillende kanten van de lelies te ontdekken door hier structuur in aan te brengen. Lees hier meer over Bima Engels. Artikel: Juanita Wesenhagen