De binnenste krommingen of vlakken van bogen of gewelven, die de holle onderkant vormen.

De buitenvlakken van gewelven of bogen.

Type vlakglas dat wordt geslepen tot werkelijk gladde oppervlakken. Gebruikt voor winkelpuien, aanrechtbladen, tegels en panelen. Het wordt in vele kleuren gemaakt in dikten van 0,86 tot 3,81 cm of gelamineerd om verschillende kleureffecten te geven.

Aardoppervlakken waarvan de bestanddelen door luchtstromen zijn aangedragen en aangebracht.

Verwijst naar het licht golvende houten oppervlak dat is afgewerkt met een dissel, een soort handbijl waarvan het blad in een rechte hoek aan het heft is bevestigd.

Deurscharnieren waarvan de ene plaat aan de oppervlakte is gemonteerd aan de deurvleugel en de andere plaat met een pen-en-gat verbinding vast zit aan de stijl. Het tegenovergestelde van halfpengatgehengen.

Omvat zowel @Abstract Imagist-schilderkunst als het werk uit de jaren zestig dat daarvan is afgeleid.

Wordt gebruikt voor de buitenste lagen of gebieden van objecten.

De grootte van een vlak binnen bepaalde grenzen.

Het blootstellen aan zuren van relatief grote, onbegrensde delen, en niet van relatief kleine, beperkte delen, zoals lijnen.

Te gebruiken om voorwerpen te beschrijven die direct aan een plafond, muur of een ander vlak zijn vastgezet.

Tastbare en soms zichtbare eigenschap van een oppervlak die het krijgt door de grootte, vorm, ordening en verhoudingen van zijn kleinste onderdelen zoals korreltjes, deeltjes, draadjes of kwaststreken.

Aanduiding voor kunstmatige watergebieden, meestal geometrisch van vorm en speciaal ontworpen en geplaatst om gebouwen of andere structuren te weerspiegelen.

Het verharden van het oppervlak van een metaal door middel van cementering of een andere methode, bijvoorbeeld door het opwekken van inductie of door vlammen.

Veelvlakken met vier driehoekige vlakken.

Op hetzelfde niveau als het oppervlak.

Platte oppervlakken in drie dimensies waarbij alle punten op een lijn die twee willekeurige punten verbindt, ook tot het oppervlak behoren.

Een weefsel dat geen pool van uitstekende draden of lussen heeft.

Wordt gebruikt voor afdrukprocédés waarbij het beeld vanaf een plat oppervlak wordt afgedrukt.

Prenten waarbij in de drukvorm de lijnen en vlakken die afgedrukt moeten worden even hoog liggen als de niet-drukkende delen; gebaseerd op het elkaar afstoten van water en vet.

Cilinderpersen waarin het drukvlak horizontaal ligt.

Kleine kapzagen van 7,5 tot 15 cm lang, met zeer scherpe fijne tanden die dicht bij elkaar zitten; worden gebruikt voor nauwkeurig werk.

Platte, poreuse dakpan met 2 evenwijdige randen, waarvan de één convex is en de ander concaaf, zodat er een aantal met de randen aan elkaar kunnen worden gezet tussen daksparren, binten en dergelijke.

Tweedimensionale geometrische samenstellingen.

Benaming die in het algemeen wordt gebruikt voor spiegels met een vlak, reflecterend oppervlak, in tegenstelling tot spiegels met een hol of bol oppervlak.

Metalen staven die worden gebruikt om rotssteen te splijten door ze in het oppervlak te slaan.

Wordt gebruikt voor bouwsystemen gebaseerd op betonnen kruisvloeren waarbij geen gebruik wordt gemaakt van balken, panelen of zuilkapitelen.

Beeldhouwwerken uitgevoerd in relatief laag reliëf.

Instrumenten voor het meten van het oppervlak van een plat vlak door de omtrek van het oppervlak te volgen.

Uitgestrekte stukken land met weinig oneffenheden in het oppervlak, meestal vrij vlak en laaggelegen.

Universeel bruikbare taps toelopende stalen vijlen die voornamelijk worden gebruikt voor metaalbewerking maar ook om hardhouten oppervlakken te bewerken.

Gebruikersinterfaces van computers die als invoer- en uitvoerapparaat werken. Hierbij is het oppervlak van het beeldscherm bedekt met verschillende soorten sensoren waarmee de gebruiker softwarefuncties kan activeren.

Platte werkoppervlakken ter hoogte van het middel boven op kastjes en naast gootstenen in keukens en badkamers.

Een geleidelijke toename of vergroting door aanwas van nieuw materiaal aan de buitenkant van een object; bijvoorbeeld de toename in omvang van een anorganische massa doordat nieuwe deeltjes aan de oppervlakte ervan worden toegevoegd, of de toename van land door het aanslibben van sedimenten.

Tekeningen van de verticale elementen van een gebouw. hetzij aan de binnenkant of aan de buitenkant, als een directe projectie naar een verticaal vlak.

Verwijst naar bollen met op het oppervlak een kaart van de aarde. De eerste wereldbollen werden ontworpen door de oude Grieken, die hadden berekend dat de aarde een bolvorm moest hebben. Moderne wereldbollen zijn meestal gemonteerd op een as die ronddraaien mogelijk maakt, in een hoek van 23,5 graden ten opzichte van de verticale as, om zo de inclinatie te simuleren van de aarde ten opzichte van het vlak waarin de aarde rond de zon draait.

Buitengewone bewegingen van de aardkorst of delen van de oppervlakte er van, of het dalen en stijgen van stukken land.

Keramiek met decoraties, bedoeld als imitatie van Wemyss-aardewerk en vervaardigd door de Kirkcaldy-aardewerkfabriek van David Methven & Zonen. De Kirkcaldy-aardewerkfabriek bevindt zich vlak bij de Fife-aardewerkfabriek, waar Wemyss werd geproduceerd. Het is niet onaannemelijk dat kunstenaars uit de Fife-aardewerkfabriek Abbotsford-producten hebben gedecoreerd.

Verwijst naar de stroming in de Amerikaanse schilderkunst, voornamelijk geconcentreerd in New York, die bloeide in de jaren 40 en 50 van de 20ste eeuw.Op basis van surrealistische, synthetisch-kubistische en neoplastische theorieën liep de stijl uiteen van spontane, gesturale composities die aandacht hadden voor de kwaliteit van het schildermateriaal en het schilderproces documenteerden, tot contemplatieve, bijna monochrome werken met grote kleurvlakken.

Te gebruiken voor bepaalde abstract-expressionistische schilderijen. Gebruik de term 'kleurvlakschildering' voor Abstract Imagist-werken en de werken uit de zestiger jaren die daar van zijn afgeleid.

Het oppervlakt of deel van een compositie dat het verste van de toeschouwer lijkt te zijn verwijderd en waartegen afgebeelde objecten of vormen kunnen worden waargenomen.

Wordt gebruikt voor oppervlakken of delen van objecten die tegenover die delen liggen die beschouwd worden als de voorkant of als de belangrijkste of nuttigste oppervlakken. Als bijvoeglijk naamwoord dat de plaats van iets dat aan of bij de achterkant gelegen is aangeeft wordt 'achter' gebruikt. Voor de delen van meubilair die de ruggen van de zittende personen ondersteunen wordt 'rugleuningen (meubelonderdelen)' gebruikt.

Met de vorm of omtrek van een achthoek, een vlakke figuur met acht zijden en acht hoeken.

Wordt gebruikt voor daken met hellende zijden maar met bovenop een behoorlijk groot vlak gedeelte. Wanneer zulke daken zijn voorzien van hoekkepers, lijken ze op een stompe piramide.

Wordt gebruikt wanneer materiaal verdwijnt, doordat er door veelvuldig gebruik, of door wrijving, slijpen of schrapen een verlies of een beschadiging van het oppervlak optreedt.

Iedere bestaande meetbare of ruimtelijke omvang, bijvoorbeeld lengte, breedte, dikte, oppervlak, volume, afmeting, magnitude of grootte.

Tape die speciaal is ontworpen voor gebruik bij het schilderen van huizen of muren. Heeft een coating die vloeibare verf tegenhoudt en een hechtmiddel dat goed kleeft ter voorkoming van lekkages en tegelijkertijd gemakkelijk loslaat. Het is vaak blauw, paars of een andere opvallende kleur die helpt bij het ������verwijderen. De tape kan zijn geclassificeerd op basis van de hoeveelheid tijd die hij kan worden gebruikt zonder sporen achter te laten op het af te plakken oppervlak.

Houten of metalen reien die worden gebruikt om pas aangebracht beton af te schrapen of af te vlakken. Worden gebruikt bij metselwerk.

Breuken, scheurvorming of verschuivingen die worden veroorzaakt door afschuifspanning, de kracht die vervorming van een materiaal kan veroorzaken door het verschuiven langs een vlak of vlakken die evenwijdig lopen aan de opgelegde spanning. Met 'afschuifbreuk' wordt vaak verwezen naar geologische of architectonische materialen.

Gereedschap dat wordt gebruikt om onzuiverheden van het oppervlak van gesmolten metaal te verwijderen.

Historische term voor behang met een wasbaar oppervlak dat aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw werd gemaakt.

Materiaal zoals dakspanen, gevelbeplating of bevloering dat wordt gebruikt als het uiteindelijke oppervlak op of in een bouwwerk.

Houten, aluminium of magnesium platen met lange handvatten. Worden gebruikt om onverharde, horizontale vlakken beton uit te spreiden en glad te maken.

Sterk gestileerde antropomorfe beeldgesneden sculpturen, vervaardigd uit vlakke planken en gedecoreerd met rode, zwarte en witte verf. Deze figuren werden aan de zuidkust van Nieuw-Guinea gebruikt voor het tonen van schedeltrofeeën in de ceremoniële huizen van de mannen. De sculpturen beelden belangrijke voorouders of stichters van een geslacht af.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die halverwege de 18de eeuw actief was in Akita in het noorden van Honshu. Satake Shozan (1748-1785) en Odano Naotake (1749-1780) ontwikkelden de stijl, die zich kenmerkt door een mengeling van naturalistische details en westerse illusionistische methoden, waarbij traditionele Japanse pigmenten worden gebruikt op zijde of papier en het oppervlak volledig wordt afgedekt met een laag olie en hars. Voltooide schilderijen waren in het algemeen gebaseerd op tekeningen uit schetsboeken van nauwkeurige observaties van bloemen, bomen en vogels.

Zeevogelfamilie waartoe de papegaaiduikers, zeekoeten, kleine alken en hun verwanten behoren. Ze vertonen een oppervlakkige gelijkenis met pinguïns, maar zijn daarmee niet nauw verwant.

Wordt gebruikt voor kleine inspringende kleine ruimten van grotere kamers. Aanvulling: kleine vertrekjes grenzend aan een grotere kamer en daarvan met een deur of een gordijn afgescheiden, meestal zonder eigen uitgang en vensterlicht, gewoonlijk als slaapplaats ingericht. Gebruik 'nissen' voor uitsparingen in de dikte van muren, zodat het muurvlak op enige hoogte of breedte dieper ligt.

Handgeweven kleden met luspolen, gemaakt in Spanje in het district Aljuparras ten zuiden van Granada en elders in Andalusië en Castilië. De basis is van linnen en de ruwe wol van de polen loopt langs het inweefsel, waarbij iedere kleur volgens het patroon in lussen boven het oppervlak wordt getrokken. Er gaan ongeveer 3 lussen in 1 vierkante centimeter. Deze techniek wordt mogelijk al lange tijd in het gebied toegepast, maar de nog bestaande exemplaren dateren vermoedelijk niet van vóór de 18de eeuw. De patronen kunnen worden omschreven als volkskunst en de kleuren, meestal twee maar soms wel tien, zijn krachtig. De alpujarras-kleden zijn waarschijnlijk van Moorse oorsprong. De constructie van de kleden maakt ze vooral geschikt als beddensprei.

Wordt gebruikt voor constructies waarop religieuze offerandes worden gedaan. Omvat zowel kleine, tafelachtige bouwsels als grotere, vrijstaande constructies die zich buiten bevinden. Voor het oppervlak waaraan communie wordt gevierd in protestantse kerken wordt 'Avondmaalstafels' gebruikt.

Verf met een aluminiumlegering, die geverfde oppervlakken beschermt tegen ontkleuring als gevolg van schimmelvorming.

Fijn schuurlinnen dat wordt vervaardigd door verpulverd amaril of aluminiumoxyde op een dunne, met een laagje lijm bedekte doek doek te strooien. Wordt droog of nat gebruikt om metalen oppervlakken glad te maken.

Wasachtige, sterk geurende substantie die door de darmen van de potvis wordt geproduceerd en die vaak drijvend op het zeeoppervlak of langs de kust wordt aangetroffen. Vroeger werd amber gebruikt als bestanddeel van parfums om vervluchtiging te voorkomen. Tegenwoordig worden daar synthetische vervangingsmiddelen voor gebruikt.

Hout van de boom behorende tot het genus Magnolia, inheems in de Verenigde Staten, in de bossen van de Atlantische kustvlakte van Virginia tot Texas. Het heeft roomwit spinthout, met een groenachtig of soms paarsachtig accent. Het wordt gebruikt voor het maken van schrijnwerk, deuren en lambriseringen.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat is gebaseerd op het orthodox lineair perspectief, maar gebruikmaakt van de extreme vertekening van vormen op het afbeeldingsvlak bij zeer brede zichthoeken. Het maakt gebruik van de optische trucage van anamorfose, waarbij een op een afbeeldingsvlak weergegeven vorm lateraal zo extreem wordt uitgerekt dat het van voren gezien onherkenbaar is, maar vanuit een zeer schuine hoek wel te onderscheiden valt.

Instrumenten die het hellingspercentage van de wind meten vanaf het horizontale vlak.

Handgereedschap dat wordt gebruikt om een bepleisterd oppervlak af te werken.

Papier dat is gemaakt van gebleekte houtpulp of espartogras, met een betrekkelijk ruw of onafgewerkt oppervlak. Antiek papier kan licht of zwart van gewicht zijn. Boeken, met name romans, worden op antiek papier gedrukt.

Orde van 3 families met ongeveer 425 soorten vogels, die snel kunnen vliegen en vliegend insecten vangen of nectar verzamelen. De primaire slagpennen vormen een relatief groot oppervlak van de vleugels. De vogels hebben relatief zwakke pootjes, die ze voornamelijk gebruiken om op te zitten.

Lijmachtige materialen die worden gebruikt om poriën te dichten in oppervlakken als papier, textiel, leer of pleister.

Etsen, waarbij de vlakken zijn voorzien van een egale toon.

Genus van veertien of meer soorten kleine breedbladige, groenblijvende bloeiende bomen of struiken met witte of roze bloemen in losse eindstandige trosjes en vlezige rode of oranje bessen met een kenmerkend onregelmatig oppervlak en veel zaadjes. De bladeren zijn afwisselend geplaatst en gesteeld. De planten zijn inheems in het zuiden van Europa en het westen van Noord-Amerika.

Theaters waarbij het speelvlak midden tussen het publiek ligt. Naar het Franse 'theatre en rond'. Zie 'amfitheaters' voor soortgelijke openluchttheaters.

Verwijst naar een architectuurstijl uit de periode van de 16de tot de 19de eeuw in het berggebied in het zuiden van Peru. De stijl wordt gekenmerkt door het gebruik van plaatselijke vulkanisch gesteente (sedimentgesteente of sillar) en de integratie van Creoolse, Mestizo en Precolumbiaanse stijlen en motieven, bijvoorbeeld maïs, cantutabloemen, vogels, vissen en mythologische figuren in barokreliëf. In de beeldhouwkunst verwijst de term naar 17de-eeuwse reliëfstijlen in Mestizo-barok, gekenmerkt door zorgvuldige insnijdingen in het oppervlak, waardoor een wandtapijtachtig effect resulteert.

Verwijst naar een Minyen-aardewerkstijl die zich ontwikkelde op de vlakte van Argos en zich kenmerkt door een simpele zwart gepolijste afwerklaag met eenvoudige ingekerfde decoraties.

Een fijnkorrelig, ijzerhoudend zandsteen dat wordt gedolven in Arizona, en dat bruingeel, bruin of roze van kleur is. Het is een van de meest veelvoorkomende en goedkoopste sedimentaire steensoorten die worden gebruikt als flagstone. Het is sterk, slijtbestendig en heeft een natuurlijk, anti-slipoppervlak, waardoor het een uitzonderlijk geschikt materiaal is voor het maken van vloeren. Het is kleurvast en kan binnen en buiten worden gebruikt.

Kruidachtige overblijvende plant, waarschijnlijk inheems in Guyana en West-Brazilië. Men verbouwt de plant in West-Indië, Zuidoost-Azië, Australië en Zuid-Afrika. De kruipende wortelstok heeft vlezige knollen die men oogst om hun zetmeel. De stengel heeft vele takken en wordt 1,5 meter hoog. De planten worden geoogst wanneer de knollen vol zitten met zetmeel, vlak voor het ruststadium van de planten. De wortels worden geschild en daarna in water geraspt. Het mengsel dat zo ontstaat wordt gedroogd tot een poeder en gezuiverd door het meerdere malen te wassen.

Verwijst naar kaarten van het oppervlak van andere planeten dan de aarde, of van het oppervlak van manen, sterren of andere hemellichamen. Moderne kaarten van dit type zijn gebaseerd op coördinatensystemen die vergelijkbaar zijn met het lengte- en breedtesysteem dat voor de aarde wordt gebruikt. Meestal worden dergelijke moderne kaarten samengesteld op basis van fotografische waarnemingen met op de aarde gestationeerde apparatuur of met instrumenten aan boord van een ruimtevaartuig. De term kan ook verwijzen naar kaarten van sterren en het uitspansel, waarbij dan wel overlapping optreedt met 'sterrenkaarten'; meestal wordt de term 'astronomische kaarten' echter algemeen gebruikt voor alle afbeeldingen die met behulp van moderne technologie zijn vervaardigd.

Verwijst naar de periode en stijl die zich ontwikkelde tussen 552 en 645 v. Chr. en samenviel met de opkomst van het boeddhisme. In de beeldhouwkunst zien we figuren, meestal van godheden, in stijlen die variëren van een vroeg gebruik van platte vlakken, verlengde proporties en scherpe lijnen tot latere kleinere, vriendelijker figuren met de nadruk op verticale lijnen. In de schilderkunst wordt deze stijl gekenmerkt door het gebruik van rode en zwarte kleuren die worden verkregen door lak met kleurstof te mengen, en gele en groene kleuren die worden verkregen uit een mengsel van loodoxide en plantaardige olie. Schilderwerk uit deze periode omvat vooral lichte en elegante figuren en landschappen. In de bouwkunst wordt deze stijl gekenmerkt door de nadruk op symmetrie en axiale balans door het gebruik van paal- en latconstructies, daken met dakpannen en kraagstukken om gewicht en horizontale druk te verdelen.

Extra oplegsloten die naast het voornaamste slot aan het oppervlak van een deur worden gemonteerd.

Verwijst naar de stijl uit de Volksverhuizingstijd die wordt geassocieerd met de Avaren, een volk van onbekende oorsprong en taal dat een belangrijke rol speelde in Oost-Europa vanaf de 6de eeuw n. Chr. en dat een rijk stichtte tussen de Adriatische Zee en de Oostzee. De term verwijst in het bijzonder naar het centrum van het Avarenrijk, dat zich op de Hongaarse hoogvlakte bevond en zijn grootste bloei beleefde aan het einde van de 6de eeuw.

Belastingen of krachten die door het middelpunt van de zwaartekracht van de doorsnede van structurele delen gaan en daarom loodrecht op het vlak van de doorsnede staan.

Verwijst naar tekeningen in schuine projectie waarop het horizontale vlak parallel is aan het projectievlak of tekenvlak, en de plattegrond wordt geroteerd in een bepaalde, geschikte hoek zodat verticalen kunnen worden getekend. De tekeningen kenmerken zich door een doorgaans scherpere gezichtshoek dan die van isometrische tekeningen, en door de orthogonale plattegronden die mogelijk zijn afgebeeld op de horizontale oppervlakken.

Verwijst naar alle vormen van parallelle projectie, voornamelijk wanneer ten minste een van de drie ruimtelijke assen wordt gebogen naar het projectievlak of het beeldoppervlak. De term wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar projecties die zijn afgebeeld alsof een plattegrond op schaal is getekend, waarna de plattegrond 45 graden wordt gekanteld om een derde dimensie te verkrijgen, meestal in de hoogte en getekend op dezelfde schaal als de plattegrond. Deze projectiemethode beeldt de plattegrond en het volume gelijktijdig af volgens een consistente schaal, zonder de vervorming die ontstaat door de samenkomende lijnen in een éénpuntsperspectief.

Verwijst naar tekeningen gemaakt met behulp van axonometrische projectie, een systeem waarbij een driedimensionaal object wordt afgebeeld door projectielijnen parallel aan elkaar weer te geven en waarbij doorgaans ten minste één van de drie ruimtelijke assen schuin op het projectievlak staat. In het huidige architectenjargon verwijst de term soms alleen naar tekeningen waarop een orthogonale weergave van het object naar het oppervlak is gekanteld.

Verwijst naar een projectie die doorgaans wordt gebruikt in de cartografie en waarbij het oppervlak van de aarde of een ander hemellichaam zodanig wordt afgebeeld dat een rechte lijn vanaf het middelpunt tot elk willekeurig ander punt de kortste afstand weerspiegelt die op schaal kan worden gemeten. Dit type projectie wordt vaak gebruikt om afstanden en richtingen vanaf een bepaalde stad te laten zien, en de metingen zijn alleen nauwkeurig voor het geselecteerde middelpunt.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft op de hoogvlakte van Ndop in de noordwestelijke provincie van Kameroen, de Cameroon Grassfields.

Engelse houwdegens met een brede, eensijdende kling, een vlakke achterkant en een goed ontwikkelde afweer voor de hand die meestal bestaat uit een korfgevest of handbeschermer. Geen Nederlands equivalent. Zie 'houwdegens'.

Verwijst naar de periode in Boven-Egypte van circa 6000 tot 4000 v. Chr. die wordt geassocieerd met opgravingen bij Badari. De kunstwerken omvatten onder meer antropomorfe figuren, leistenen paletten en aardewerk met een zwarte top of aardewerk met een ripple-burnished oppervlak.

Personen die gespecialiseerd zijn in het bereiden van voedsel door middel van geleiding van droge warmte (dus niet via straling), in een oven of een andere gesloten ruimte, of op een verhit oppervlak, en dus niet op een warmtebron. Brood, taarten, koekjes en gebakjes zijn bekende voorbeelden van producten.

Verwijst naar de bouwkundige en decoratieve stijl die zich ontwikkelde op de Noord-Duitse hoogvlakte en in de steden aan de Oostzeekust, voornamelijk van de 13de tot en met 16de eeuw. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van baksteen, uitwendige polychromie, kleurrijke afwerking van het interieur en Rijnse maaswerkpatronen.

Te gebruiken voor snelle, krachtige zeevarende vaartuigen, meestal als schoener of brik getuigd, met een scherp gat, lange achterscheg, een middelmatige tot geprononceerde stromingsweerstand en een grote vlaktilling; zijn in de eerste helft van de 19e eeuw gebouwd en waren vaak betrokken bij illegale zaken, zoals smokkel of slavernij, of als recherchevaartuig om smokkelaars te vangen.

Verwijst naar een Midden-Europese neolithische cultuur en aardewerkstijl die waarschijnlijk voortkwam uit de instroom van neolithische volkeren in mesolithische culturen, en die zich snel verspreidde van de Hongaarse hoogvlakte naar Slowakije, Tsjechië, Oostenrijk, Duitsland, Polen, de Lage Landen en het oosten van Frankrijk tussen circa 5400 en 4900 v. Chr. De cultuur kenmerkt zich door de introductie van landbouw, veeteelt, grote longhouses, gebeitelde stenen gereedschappen en typisch beeldhouwwerk versierd met ingekerfde lijnen, strepen en inkepingen. In plaats van de term ‘bandkeramiek’ wordt wel de term ‘Linienbandkeramik’ gebruikt, maar volgens de traditionele classificatie is laatstgenoemde stijl een variant van de eerste. Ook de term ‘Danubian’ werd vroeger veel gebruikt om naar deze cultuur te verwijzen, maar moderne onderzoekers gebruiken vooral ‘bandkeramiek’.

Brede schaven met een groef in één kant en een beitel die in hetzelfde vlak als de groef schaaft. Worden gebruikt voor het snijden van brede banden met een bepaalde diepte, waarbij de diepte wordt bepaald door de diepte van de groef en de breedte door de breedte van de beitel.

Draagbaar gereedschap met machinaal aangedreven banden die zijn bedekt met een schuurmiddel; wordt gebruikt om oppervlakken glad te maken.

Aardewerk dat is versierd uit de vrije hand, met opgelegde slipmotieven die zijn aangebracht met een pipet. De techniek werd het eerst gebruikt op Rijnlands aardewerk van vóór de 3de eeuw v. Chr., ter vervanging van decoratieve reliëfvormen. De engobedecoratie werd als bies aangebracht om de randen van vlakke schalen te versieren met kleine bloemen en andere motieven. De techniek werd wederom gebruikt in het midden en aan het einde van de 19de eeuw, maar was niet populair omdat er snel stukjes van de engobe loskwamen door problemen met het bakken.

Fotopapier voorzien van een coating met wit bariumsulfaat, dat tot doel heeft de fotografische emulsie niet in het papier te laten wegzinken. De witte barietlaag maakt het gemakkelijker verschillende oppervlakte structuren aan het papier mee te geven.

Bariumverbinding en fixatief dat bij gebruik met een ammoniumcarbonaatoplossing de aantasting door kristallisatie van calciumsulfaat op fresco-oppervlakken kan herstellen.

Viola's met het bereik van een bas, gelijkend op de gamba maar met tien of meer extra metalen snaren vlak boven het bovenblad en onder de hals, die meeklinken of kunnen worden getokkeld met de linkerduim.

Beeldhouw-reliëftechniek waarbij de uitspringende figuren zich maar weinig van het vlak verheffen.

Hout van de soort Quercus michauxii, een waardevolle Noord-Amerikaanse productieboom uit de kustvlakten van de Atlantische Oceaan en de Golf van Mexico, en de Mississippi-vallei; wordt in het Engels 'basket oak' genoemd omdat het hout vaak in repen wordt gezaagd en wordt gebruikt voor het maken van manden.

Wordt gebruikt voor kleine waterslaglijsten die in de Klassieke architectuur onder de (druip)lijst en boven het fries zijn gesitueerd en voor afgeleiden hiervan, en voor lijstwerk dat onder een overhangend, horizontaal oppervlak is te vinden, zoals onder dakranden.

Zware, tapijtachtige bedbedekkingen vervaardigd in verschillende technieken zoals in vlak- of poolweefsel of naaldwerk. Geen Nederlands equivalent.

Voorwerpen die meestal flexibel zijn, vaak uit textiel bestaan en worden gebruikt voor het bedekken of verbergen van binnenruimten, oppervlakken of interieurs en vooral ter bescherming, verwarming of versiering dienen.

Het procedé van het bedekken van het bovenste oppervlak van iets met nieuw materiaal.

Bijlen die worden gebruikt om ruwe insnijdingen te maken voordat een dissel wordt gebruikt om een gebogen vlak in hout te maken.

Te gebruiken om voorwerpen te beschrijven die onder de grond zijn of zijn geweest, vaak bedekt en meestal in direct contact zijn met aarde. Gebruik 'ondergrondse bouwconstructies' voor gebouwen die opzettelijk onder het aardoppervlak zijn gebouwd. Gebruik 'ondergrondse milieu's' met betrekking tot de effecten van het begraven zijn.

Het aanbrengen van of bedekken met stenen, bakstenen, asfalt, beton of ander materiaal, zodat een stevige, een vlakke of goed begaanbare ondergrond wordt gevormd voor diegenen die zich willen verplaatsen.

Papier of soortgelijk materiaal dat vaak ter versiering dient en hoofdzakelijk is gemaakt om aan muren en plafonds te bevestigen maar soms op andere oppervlakken wordt aangebracht.

Voorwerpen die meestal flexibel zijn, uit textiel bestaan en worden opgehangen om binnenruimten, oppervlakken of interieurs te bedekken of verbergen en vooral dienen ter bescherming, verwarming of versiering.

Een steen van betrekkelijk kleine afmetingen met een vlak oppervlak, meestal vierkant of rechthoekig.

Gereedschap van steenhouwers dat een rechte snijkant heeft en wordt gebruikt om ruwe vlakken glad te maken.

Laag materiaal die wordt gebruikt om de binnenkant of het oppervlak van iets te bedekken, ter versterking of bescherming.

Wordt gebruikt voor vlakke gebinten in verschillende vormen, waarbij de diagonale delen onder druk staan en de verticale delen onder spanning. Gebruik `Pratt-spanten' wanneer de verticale delen onder spanning staan en de horizontale delen onder druk.

Een lichtgevoelig oppervlak blootstellen aan stralingsenergie, vooral licht.

Overdrachttechniek waarmee oppervlaktepatronen, met name stippen, via een vel celluloid worden overgebracht op papier, metaal of glas. In 1879 bedacht door de drukker Benjamin Day uit New Jersey. Dit procedé wordt vaak geassocieerd met het werk van de Pop Art-kunstenaar Roy Lichtenstein.

Hulpstukken die worden gebruikt om oppervlakken schoon te maken of te verwijderen door een gereguleerde stroom van materiaal, zoals zand of grind, dat onder druk wordt uitgestoten.

Wichelaars die hun werk beoefenen op basis van tekenen die zij herkennen in configuraties van aarde, bijvoorbeeld een handjevol aarde dat op een oppervlak wordt gegooid, of in de ordening van stippen die lukraak op papier worden getekend.

De bedekking, meestal houten planken, multiplex of bouwplaten, die over het uitwendige houtwerk of de dakspanten van een gebouw wordt geplaatst. Het verschaft een draagvlak voor het aanbrengen van gevel- of dakbeplating.

Bergères met een vlakke rugleuning. Te onderscheiden van bergères met een holle rugleuning die 'bergères en cabriolet' worden genoemd.

Bergères met een holle rugleuning. Ze verschillen van bergères met een vlakke rugleuning die 'bergères à la reine' worden genoemd.

Grote groep deklagen die speciaal worden aangebracht om een oppervlak te beschermen.

Elke stof die wordt gebruikt om een deel van een oppervlak tijdelijk te bedekken of te beschermen zodat er geen inwerking op kan plaatsvinden, bijvoorbeeld door een chemische stof.

Het in druppels of deeltjes verspreiden van een substantie over een oppervlak. Dit resulteert vaak in een oppervlak dat bedekt is met kleine vlekjes, stipjes, of spetters.

Enige baksteen, tegel, steen of ander materiaal dat in een bepaalde vorm wordt geproduceerd en gebruikt voor het verharden van een grondoppervlak.

Een vlak bedekken met tegels, meestal in een of ander fixatief, zoals voegspecie of mortel.

Geometrische patronen van vormen die een oppervlak bedekken, zonder overlapping of ruimten ertussen. Wordt gebruikt bij computerontwerpen en in de wiskunde. Het gaat hier dus niet om het fysiek creëren van een mozaïek van driedimensionale tegels.

Het oppervlak, als het geen metselwerk is, waar pleisterwerk op wordt aangebracht; wordt gemaakt van verscheidene materialen waaronder metaalgaas, gipsplaat of ander materiaal waar het pleisterwerk voldoende mee kan hechten.

Vlakke platen gemaakt van beton die in de architectuur worden gebruikt als structuurelementen.

Vloeistof of chemische stof die aan een oplossing wordt toegevoegd om de oppervlaktespanning te verlagen en het mengen en stabiliseren te vergemakkelijken, bijvoorbeeld de vloeistof die aan aquarelverf wordt toegevoegd om de verf gemakkelijker en gelijkmatiger op het papier te laten vloeien.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat indirect gebruikmaakt van twee verdwijnpunten, maar eerder empirisch dan wetenschappelijk is. Het werd vooral gebruikt in de westerse kunst voordat het eenpuntsperspectief in de renaissance werd gecodificeerd. In het bifocaal perspectief worden in de marge van het afbeeldingsvlak twee verdwijnpunten op gelijke hoogte geplaatst. Vanuit deze punten worden diagonale lijnen getrokken naar punten langs de onderste of bovenste marge van het afbeeldingsvlak; de punten waar deze diagonale lijnen elkaar kruisen, worden gebruikt om een vloer- of plafondraster te tekenen dat lijkt op een raster dat wordt getekend met behulp van één verdwijnpunt en de illusie van terugwijking in de ruimte oplevert.

Slaggereedschap met twee snijkanten of één snijkant en een slagvlak. Worden gebruikt om ruw steen te bewerken of versplinteren.

Tafels waarop het biljartspel wordt gespeeld en waarvan het oppervlak bestaat uit met stof beklede leistenen platen, omringd door een stootrand. Te onderscheiden van 'pooltafels' die qua vorm hetzelfde zijn maar zes zakken hebben.

Verwijst naar de vroegste stijl van Neolithisch aardewerk op het Griekse vasteland. De stijl kenmerkt zich door gepolijste decoratie; dat wil zeggen dat de pot werd opgewreven met een gereedschap dat het oppervlak samendrukte en het een schijnend of glimmend uiterlijk gaf.

Een melkachtig uiterlijk van hars- of olie-achtige vliesjes ontstaat na het aanbrengen van een oplosmiddel. Te onderscheiden van 'waas' dat algemeen wordt gebruikt om aan te geven dat allerlei oppervlakken er anders zijn gaan uitzien als gevolg van de inwerking van waterdamp of vocht uit de atmosfeer.

Een oplossing van hars in een vluchtig oplosmiddel of een drogende olie die, wanneer deze in een dun laagje wordt aangebracht, verhardt door verdamping van het vluchtige oplosmiddel, of door oxidatie van de olie of beide; wordt aangebracht als een beschermend deklaagje of om het oppervlak eronder op te halen.

Zwellingen aan een oppervlak, vaak in de vorm van een blaasje, meestal veroorzaakt doordat een aangebrachte stof loslaat of niet hecht.

Blauw- of grijsachtige verkleuring van timmerhout door de aangroei van diverse soorten schimmelachtige zwammen aan het oppervlak en binnen in het spint.

Maaswerk dat op een oppervlak wordt toegepast zonder het te doorboren.

Muren waarvan het oppervlak niet onderbroken wordt door ramen, deuren of andere openingen.

Ruimten met vloeiend golvende oppervlakken, doorgaans ontworpen met behulp van een computerprogramma.

Het verlies of de verandering van kleuring door de inwerking van vloeistoffen, met name water; wordt in verband met schilderen ook gebruikt voor de manier waarop deklagen of de pigmenten daarin overlopen naar of vervloeien in de aangrenzende lagen of oppervlakken.

Vaste massa's of holle eenheden met oppervlakken die nagenoeg vlak zijn.

Kleine handschaven van hout of metaal, waarin de beitel onder een kleine hoek staat ten opzichte van de zool. Worden gebruikt voor kleine werk zoals het afwerken van ruwe plekjes en vooral het afwerken van kopvlakken en verstekken.

Beelden van figuren, vaak met aanvullende voorwerpen die in het oppervlak zijn verwerkt, in verband met voodoo door de Fon en andere Ewe-volkeren in Afrika gemaakt en gebruikt om bescherming te ontvangen en kracht en verandering te bereiken voor het individu.

Vrijgeblazen flessen, varierend in vorm van een afgevlakte bol tot een gehele bol; een type dat voorkomt bij Duits en Amerikaans glas.

Besmetting van het losliggende materiaal op het aardoppervlak, dat ontstaat door de verwering van steen en het gedeelte van het aardoppervlak waarin planten kunnen leven.

Hellende oppervlakken die op lessenaars zijn gemonteerd en soms op altaars, schrijfbureaus of ander meubilair, waarop een geopend boek kan worden geplaatst.

Delen van de omtrek van een cirkel of andere differentieerbare kromme in een tweedimensionaal vlak.

Oppervlakken in een driedimensionale ruimte waarvan elk punt zich op dezelfde afstand van een bepaald punt bevindt.

Schaven met in de lengte een hol- of bolronde zool, gebruikt om gebogen vlakken te schaven.

Wordt gebruikt voor oppervlakken die grenzen aan een boog boven zijn voet; tevens uitgebreid naar de muren boven of onder raamopeningen in de moderne gordijngevel-(bouw)constructie.

Een vernis gemaakt van duurzame olie en hars die, omdat hij zo weerbestendig is, wordt aangebracht op houten oppervlakken in de buitenlucht. Geschikt voor de rondhouten van schepen.

Te gebruiken voor snijmachines met een hefboom, gewoonlijk gemonteerd op een vlakke onderplaat en uitgerust met een klem die met de voet wordt bediend; gebruikt voor het snijden van borden of soortgelijk materiaal.

Ondiepe kopjes, meestal met twee handvatten en vaak een vlakke bodem en enigszins rondlopende wanden, gebruikt om een slokje (neut) sterke drank te drinken.

Voorwerpen vervaardigd uit haar of vergelijkbaar materiaal dat bevestigd is aan een handvat; gebruikt om oppervlakken te beschilderen of schoon of glad te maken.

Ruwe hamers met twee slagvlakken die zijn uitgerust met een rij piramidevormige, metalen tanden of punten. Worden gebruikt bij steenhouwen.

Geweven stof waarbij de hoofd- of aanvullende inslag wordt opgehaald om lussen op het oppervlak te vormen.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Bougainville-eilanden. De bevolking van Bougainville creëert menselijke en dierlijke vormen met naturalistische proporties en details, maar soms vertonen de menselijke hoofden ook hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten. De decoratieve elementen die voor ceremoniële structuren worden gebruikt, zijn vermaard vanwege de hoge technische kwaliteit van het snijwerk.

Een booglasprocédé waarbij onderdelen worden verbonden door middel van verhitting tussen een metalen verbindingsbout en het andere te bewerken deel totdat de beide oppervlakken aan elkaar vastzitten.

Baksteen gemaakt van zuivere klei die geen speciale oppervlaktebehandeling krijgt.

Gezichten op terreinen, constructies of voorwerpen, recht van boven gezien. Gebruik 'plattegronden' voor orthogonale tekeningen op het horizontale vlak.

Keramiekglazuur, al of niet doorzichtig, dat wordt aangebracht op een eerder geglazuurd en gebakken oppervlak en dat bij een lagere temperatuur wordt gebakken dan de oorspronkelijke glazuurlaag.

Te gebruiken voor kort gemaaide, vlakke terreinen die speciaal voor het spelen van lawn-bowls zijn aangelegd.

Wordt gebruikt voor kapitelen waarvan het bovenste draagvlak aanzienlijk is vergroot door uitstekende voorwerpen die worden geplaatst op het draagvlak en beladen met balken of dakelementen. Over het algemeen worden ze gebruikt om de ruimte tussen dragende elementen te verkleinen.

IJzeren staven met aan het uiteinde een plat vlak waarop in reliëf een embleem of letter is gezet. Worden na het verhitten gebruikt om vee, gereedschap of geproduceerde goederen te merken met onuitwisbaar bewijs van eigendom.

Groothoeklenzen met een extreem grote hoek, die een vlak van ongeveer 180 graden beslaan en een cirkelvormige afbeelding met een uitgesproken cilindervervorming produceren.

De spanning, berekend over de maximale waarde van de kracht en het oorspronkelijke oppervlak van de dwarsdoorsnede, die breking van het materiaal veroorzaakt.

Papier waarop met inkt kan worden geschreven; meestal afgewerkt met een glad oppervlak en gesteven.

Verwijst naar een aardewerkstijl, aangetroffen in de noordelijke Levant, in het bijzonder op de vlakte van Amuq, van circa 6000 tot 5500 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door vaten die zijn versierd met eenvoudige rood geschilderde motieven op een witte slip.

Een aantrekkelijk schelpmarmer uit het Spaanse Tortosa, waar het nog steeds wordt gewonnen. De hoofdkleur varieert van roodachtig lila tot geel, afhankelijk van de hoeveelheid slakken die het bevat. De gele kleur wordt bepaald door de weekdieren en het lila door de zeebedding waarin het is verzonken. Broccatello werd veelvuldig gebruikt als oppervlakteversiering in kerken in Rome en Napels.

Fenomeen waarbij de oppervlakte en de onderste lagen van de dampkring van een planeet blijvend een relatief hoge temperatuur hebben, omdat de dampkring meer zichtbare straling van de zon doorlaat dan infrarode straling van de planeet. Het wordt zo genoemd omdat de dampkring van de aarde enigszins is te vergelijken met het glas van een broeikas, dat licht binnenlaat maar geen warmte laat ontsnappen. De term wordt vaak gebruikt om specifiek te verwijzen naar de toegenomen omvang van dit effect in de moderne tijd, in samenhang met de opwarming van de aarde: gassen die vrijkomen na de verbranding van fossiele brandstoffen en andere bronnen - zoals waterdamp, koolstofdioxide, methaan en chloorfluorkoolstofverbindingen - absorberen infrarode straling, waardoor de vrijgekomen energie de aarde niet kan verlaten. Dit leidt tot een verhoging van de gemiddelde oppervlaktetemperatuur op aarde.

Water dat van nature uit rotsen of uit de grond over het land stroomt, of direct in het oppervlaktewater.

Elk metaal, bijvoorbeeld een koperlegering of aluminium, in de vorm van fijne schilfers die als pigment worden gebruikt om het uiterlijk te creëren van een metallic oppervlak.

De aantasting van koper, of een van de legeringen daarvan, door de vorming van een zacht poederig mineraal aan het oppervlak van het metaal als gevolg van de aanwezigheid van vocht en chloriden.

De eigenschap hard en onbuigzaam te zijn met weinig rekkracht, en gemakkelijk te breken met een betrekkelijk glad breukvlak.

Gereedschap dat wordt gebruikt om water op het oppervlak van aangebrachte metselspecie aan te brengen, om het te voorzien van smering voor het gereedschap dat wordt gebruikt om het oppervlak glad te maken.

Vrouwen op het moment van hun huwelijk, of vlak voor of direct na het huwelijk.

Mannen op het moment van hun huwelijk, of vlak voor of direct na het huwelijk.

Wordt gebruikt voor afdrukken die zijn gemaakt op lichtgevoelig gemaakte oppervlakken die witte afbeeldingen geven op een bruine achtergrond. Voor bruine afbeeldingen op een neutrale achtergrond wordt 'bruinlijnfilm-afdrukken' of 'sepiadrukken' gebruikt.

Wordt gebruikt voor afdrukken die zijn gemaakt op lichtgevoelig gemaakte oppervlakken die bruine lijnen produceren geven neutrale achtergrond. Voor witte afbeeldingen op een bruine achtergrond wordt 'bruindrukken' gebruikt. Voor 'bruinlijnfilm-afdrukken' op doorzichtig papier wordt 'sepiadrukken' gebruikt.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen in Perzië van circa 6000 tot 4000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door aardewerk vermengd met stro en soms licht gepolijst, met een vaalgele tot oranjegele kleur aan de oppervlakte.

Verwijst naar meubelstukken voor een eetkamer met vakken of schappen voor het uitstallen van tafelservies alsmede een oppervlak voor het opdienen of bereiden van voedsel. De term is reeds sinds de 16de eeuw in gebruik, en er is sprake van overlap met de betekenis van 'dressoirs (meubilair)' en 'keukenkasten (wandkasten)'.

De bovenste oppervlaktes van klankbodems van snaarinstrumenten waarover de snaren zijn gespannen, en die een belangrijke rol spelen in het overbrengen van de trillingen van de snaren naar de omringende atmosfeer.

In algemene zin, natuurlijke objecten die buiten onze aarde en aardatmosfeer voorkomen, met inbegrip van de maan en andere planeten in dit zonnestelsel. In specifieke zin verwijst de term naar natuurlijke objecten van buitenaardse oorsprong, zoals kometen of andere meteoroïden die de aardatmosfeer binnendringen of op het aardoppervlak neerstorten.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Buka. Veranderingen in de Bukakunst aan het eind van de 20ste eeuw zijn toe te schrijven aan de kennismaking van de eilandbewoners in de Stille Zuidzee met de buitenwereld. In de 19de eeuw ontdekten walvisvaarders dat de Bukapeddels perfect geschikt waren voor hun werk en gingen ze de productie van peddels door de Buka stimuleren. Tot aan het einde van de 20ste eeuw waren er stijlvarianten te herkennen in het Lapita-aardewerk en de bijbehorende materialen. De bevolking van Buka staat bekend om haar naturalistische afbeeldingen van menselijke en dierlijke vormen; de menselijke hoofden vertonen evenwel hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door centrale cirkelvormige randen rond een pontil mark. Een ruit van dit glas wordt vervaardigd uit het middendeel van een plaat kroonglas, dat ontstaat door het ronddraaien van een glasbel op een ponteerstaaf, waarna één uiteinde wordt weggesneden, zodat er grote ronde glasvlakken ontstaan.

Verwijst ofwel naar een schrijftafel met laden ofwel naar een soort kastmeubilair, meestal een ladekast, met een scharnierende, naar voren vallende klep die als schrijfblad fungeert. De eerste meubeltypen waarnaar deze term verwijst, kwamen halverwege de 17de eeuw in Frankrijk tot ontwikkeling. De term 'bureau' heeft zijn oorsprong in een middeleeuws Frans woord voor een grof type linnendoek dat op tafel werd gelegd om als schrijfoppervlak te dienen. In het moderne taalgebruik wordt met 'bureau' een schrijftafel bedoeld, meestal voorzien van een scharnierend schrijfblad dat in gesloten stand in een schuine hoek is geplaatst, terwijl na opening een rij vakjes, laatjes en soms ook een klein kastje zichtbaar wordt. In de Verenigde Staten wordt 'bureau' als synoniem gebruikt voor 'ladekast', waarbij het schrijfblad dus is verdwenen.

Grote, vlakke schrijftafels die meestal zijn voorzien van laden in het fries.

Verschillende soorten meubels voor lezers of schrijvers die meestal een vlak schrijfblad, laden en andere ruimten hebben.

Wordt gebruikt voor tekeningen in planimetrische projectie waarop een verticaal vlak parallel is aan het projectievlak (tekenvlak), en wijkende vlakken op halve schaal worden getekend van het verticale vlak.

Wordt gebruikt voor vitrines die uit het hoofdoppervlak van een gebouw steken.

Objecten of motieven die zijn bewerkt tot een gladde, bolronde of ovale vorm met een vlakke onderzijde. Verwijst in specifieke zin naar de vorm van edelstenen zonder facetten, architecturale ornamenten en details van meubilair, in het bijzonder tijdens de 16de en 17de eeuw; halverwege de 18de eeuw maakten ze een heropleving door als niervormig ornament op de cabriolepoten van stoelen en tafels.

Een mineraal of mineraalgel bestaande uit opgestapelde bolletjes van siliciumdioxide. Het wordt gebruikt als een halfedelsteen en wordt gekenmerkt door een flitsende mengeling van kleuren wanneer er licht op het oppervlak valt.

Drinkgerei, meestal een cilindrische beker maar soms enigszins toelopend, met een vlakke bodem met een voetring en een verticaal handvat. Vooral die gemaakt van zilver of tin in de 18e en 19e eeuw. Geen Nederlands equivalent. Zie 'bekers'.

Diepe laagten met steile wanden in de aardkorst, waardoor dikwijls over de bodem een rivier stroomt; veel voorkomend in aride en semi-aride gebieden; te onderscheiden van 'valleien' (aardoppervlakten), die eerder worden gekenmerkt door een vlak landschap dan door hoge, steile hellingen; te onderscheiden van 'kloven' (aardoppervlakten) die doorgaans kleiner, smaller en rotsachtiger zijn.

Verwijst naar een Hellenistische aardewerkstijl genoemd naar de stad Canosa in Apulië (Italië). De stijl kenmerkt zich door weelderige decoraties en combineert plastische ornamenten met geschilderde decoraties in een techniek waarbij een witte slip het oppervlakte bedekt en de ontwerpen zijn aangebracht in temperakleuren.

Afgekante lijstwerken, ofwel met een schuine achterkant om ze in een hoek te kunnen nagelen, ofwel met een hellend oppervlak in voorzijde of profiel]

Mengsel dat de oppervlaktespanning van een vloeistof waaraan het wordt toegevoegd kan verminderen.

Een resultaat van oppervlaktespanning waardoor het deel van het oppervlak een vloeistof dat in contact komt met een massief lichaam stijgt of daalt, afhankelijk van de hechtende of bindende eigenschappen van de vloeistof.

Type lichtgewicht doordrukpapier dat wordt gebruikt voor het dupliceren van typewerk of tekst die met potlood of pen wordt geschreven. Het papier is aan een kant bedekt met donker pigment en een oplosmiddel, gewoonlijk een mengsel van was en oliën, dat wordt overgebracht op een kopieeroppervlak, zoals papier, door de druk die tijdens het schrijven met de hand of typemachine wordt uitgeoefend. Vlekvrij carbonpapier heeft een extra laag plastic lak.

Een in de 20e eeuw ontwikkeld drukprocedé waarbij de mezzotint-achtige schakering wordt bereikt door het oppervlak van de plaat met schuurmiddelen op te ruwen. Het procedé werd ontwikkeld als een manier om het arbeidsintensieve plaatschommelen te omzeilen.

Wordt gebruikt voor voorbereidende tekeningen op ware grootte die gemaakt worden om een ontwerp over te drukken op het werkvlak van een schilderij, tapijtwerk of een ander groot werk.

Verwijst naar de aardewerkstijl die voorkwam in de Konya vlakte van Anatolië rond 5.000 v. Chr. Deze is genoemd naar de archeologische vindplaats Catal Hüyük West. De stijl kenmerkt zich door potten, simpele kommen, en bekers, versierd met rode geschilderde, lineaire ontwerpen op een bruingele of rode ondergrond, die soms werden gepolijst.

Te gebruiken voor vaartuigen, meestal zeilboten, met twee even grote rompen, die boven het wateroppervlak zijn verbonden door middel van een stijve constructie.

Gereedschap dat wordt gebruikt om fineer te buigen naar de vorm van een gebogen oppervlak.

Wordt gebruikt voor tekeningen met scheve projectie waarin het verticale vlak parallel is aan het projectievlak (tekenvlak), en alle drie de ruimtelijke assen op dezelfde schaal worden getekend.

Prenten gemaakt van oppervlakken opgebouwd met vloeibaar kunststof op hout, metaal, karton, of kunststof ondergrond. Deze kunnen in diepdruk of hoogdruk worden gedrukt.

Verwijst naar een projectiesysteem dat uitsluitend de karakteristieke procedure van projectieve meetkunde gebruikt, waarbij een lijn of vlak naar een andere lijn of vlak wordt overgebracht door het projecteren van een reeks punten van de ene naar de andere. Een reeks punten op het ene vlak wordt geprojecteerd op het andere vlak door een punt van oorsprong te kiezen, vanwaar lijnen worden getrokken die door de punten op het eerste vlak lopen en de punten van het tweede vlak raken.

Type muurdecoratie dat bestaat uit verticale banden van rustiek uitgevoerd metselwerk, waardoor het oppervlak wordt verdeeld in panelen of vakken. Veel gebruikt in de Franse huisarchitectuur van de 17e eeuw.

Gestoffeerde stoelen met een vlakke rug. Te onderscheiden van de zogenoemde 'chaises en cabriolet', die een holle rugleuning hebben.

Gestoffeerde stoelen met een iets holle rugleuning, zodat die bij de omtrek van het menselijke lichaam past. Ze verschillen van de zogenoemde 'chaises à la reine', die een vlakke rugleuning hebben.

Lithografisch drukprocedé dat wordt gemaakt door met lithografische kalk, ook wel krijt genoemd, te tekenen op een korrelige steen die is opgeruwd door fijn zand. De aangebrachte inkt hecht zich aan het oppervlak met krijt en wordt vervolgens overgebracht naar papier voor de uiteindelijke afdruk.

Een techniek voor lakdecoratie waarbij patronen worden gesneden in het gelakte oppervlak, waarna nog meer lak wordt aangebracht en goudfolie of goudstof wordt aangebracht in de ingesneden delen, die worden gecementeerd in de ontwerpen wanneer de lak opdroogt. Deze techniek werd tijdens de Muromachi-periode (1392-1573) in Japan ingevoerd vanuit China, waar zij 'ts'ang-chin' werd genoemd. De techniek was vooral populair in de 18e eeuw.

Zwaar versierde boekbanden, gewoonlijk met een omslag van rood marokijnleer, voorzien van fijn afgewerkte gouden randen, vlakken met doorsnijdende of gestippelde lijnen en exotische motieven met dieren, planten en menselijke en mythische figuren in rococostijl. Ook motieven die zijn geïnspireerd door Chinees en uit China geëxporteerd porselein, zoals draken, bloemen en vogels, komen veel voor.

Kleurenlithografieën waarbij de kleuren van een groot aantal stenen zijn gedrukt, waardoor het oppervlak dikwijls ging glimmen; ze waren populair in de tweede helft van de 19e eeuw als boekillustraties, verpakkingsmateriaal, etiketten en wandversieringen.

Verwijst naar een Chinese neolithische cultuur van circa 6000 tot 3000 v. Chr. De naam Chungwan verwijst naar de Centrale Vlakte van China, die algemeen wordt beschouwd als de bakermat van de Chinese beschaving.

Plat vensterglas dat zich kenmerkt door rechte ribbels. Vervaardiging vindt plaats met behulp van een oude techniek, waarbij een grote bol glas wordt geblazen en aan een blaaspijp wordt uitgeslingerd, zodat het een lange fles vormt. Vervolgens worden de halfronde uiteinden afgesneden. Door de ontstane cilinder daarna in de lengte door te snijden en opnieuw te verwarmen, kan men het met een houten vlak platstrijken of laten inzakken tot het plat is. Glas kenmerkte zich traditioneel door een grote variabiliteit in textuur, kleur en dikte. Vervaardigd met moderne methoden is het echter regelmatiger. Cilinderglas verving kroonglas grotendeels toen het productieproces werd gemechaniseerd.

Drukpersen waarin de gietvormen of platen op een horizontaal of verticaal draagvlak worden gehouden, waarna er door middel van een cilinder beurtelings inktrollers en vellen papier overheen worden gehaald.

Verwijst naar een projectiesysteem dat wordt gebruikt om informatie van een bol over te brengen op een plat vlak. Het wordt algemeen gebruikt in de cartografie, waarbij een deel van de aarde of een ander hemellichaam wordt weergegeven alsof het op een cilindermantel is overgebracht, die vervolgens tot een plat vlak is afgewikkeld waarop de parallellen zijn afgebeeld als horizontale lijnen en de meridianen als verticale lijnen.

Uniforme vaste lichamen met rechte zijden en cirkelvormige doorsneden, gevormd door het samenvoegen via rechte lijnen van corresponderende punten in twee congruente vlakgebieden die identiek geplaatst zijn in parallelle vlakken.

Cilinders van hard materiaal met ingegraveerde figuren op het gebogen oppervlak, die vooral in het oude Mesopotamië werden gebruikt om een identificerende afdruk op natte klei te af te drukken.

Omtrek of vorm die is begrensd door twee uiteinden die gelijke en parallelle cirkels zijn, waarbij het tussenliggende gekromde oppervlak zo is als het zou worden getekend door een rechte lijn die parallel loopt aan zichzelf, met uiteinden in de omtrekken van deze cirkels.

Geometrische vlakke figuren die zijn begrensd door één gebogen lijn die zich overal even ver van het middelpunt van de figuur bevindt.

Met de vorm of omtrek van een cirkel, een vlakke figuur die is begrensd door één gebogen lijn welke zich overal even ver van het middelpunt bevindt.

Te gebruiken voor boten uit Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten, voorzien van hydraulische schelpdiersleepnetten; over het algemeen motorboten met een vierkant achtersteven met grote vlaktilling, breder dan soortgelijke boten die worden gebruikt in andere takken van de visserij in Chesapeake.

Wordt in het algemeen gebruikt voor blokken, meestal van hout, die zijn bewerkt om een afdruk op papier, stof of ander materiaal te drukken, of om andere materialen die het eigenlijke drukvlak vormen, te ondersteunen. Gebruik waar mogelijk een specifiekere benaming; geef de voorkeur aan 'drukplaten' voor metalen drukvlakken.

Fotografisch procedé waarbij licht wordt gebruikt om een tekening op een glasplaat (of een ander doorschijnend oppervlak) af te drukken op fotogevoelig papier. Het resultaat bevat elementen uit zowel de boekdrukkunst als de fotografie. Met de term wordt vaak verwezen naar het procedé, het negatief en de resulterende afdruk. De techniek is in de jaren 30 van de 19de eeuw ontwikkeld.

Reliëftechniek waarbij de ondergrond van het blok als achtergrond mag blijven fungeren en de figuren in het oppervlak worden uitgesneden, maar zich wel meer verheffen dan de achtergrond.

Beeldende werken die door middel van collagetechniek zijn vervaardigd, d.w.z. het maken van een tweedimensionale compositie door het opbrengen van objecten op een plat vlak. Gebruik 'fotocollages' als foto's de belangrijkste plaats innemen in de compositie.

Wordt gebruikt voor het maken van tweedimensionale composities of composities in zeer ondiep reliëf. Deze worden samengesteld door verschillende, heterogene voorwerpen (van papier, stof of andere materialen) aan elkaar vast te plakken op een plat oppervlak. Gebruik 'assemblage (beeldhouwtechniek)' indien grote, driedimensionale objecten overheersen. Gebruik 'montage' als de samengevoegde voorwerpen enigszins als een eenheid overkomen.

Drukprocédé waarbij het drukoppervlak wordt gevormd door voorwerpen op een ondergrond te lijmen; kan gedrukt worden in intaglio of reliëf, of kan blind gedrukt worden.

Verwijst naar de bouwkundestijl die wordt geassocieerd met de vijfde van de vijf traditionele klassieke bouwordes in de architectuur waartoe ook de Dorische, Ionische, Corinthische en Toscaanse stijl behoren. Deze stijl kenmerkt zich door het samengaan van Ionische en Corinthische stijlelementen, in het bijzonder in het kapiteel waar de Ionische voluut en de Corinthische acanthusbladeren gecombineerd worden om een meer overdadig geheel te creëren. De schacht van de zuil kan gecanneleerd of vlak zijn. De stijl stamt waarschijnlijk uit de Augustijnse periode, kwam tot volle wasdom in het Romeinse Colosseum (circa 80 n. Chr.) en is toegepast tot na de Renaissance. De term is te onderscheiden van de term 'composiete orde', aangezien een bouworde slechts kan verwijzen naar het specifieke samenstel van onderdelen dat moet voldoen aan eenduidige, vastgelegde regels en verhoudingen, afhankelijk van de functie van elk onderdeel in het geheel.

Te gebruiken voor grote, overdekte vrachtwagens die worden gekenmerkt door hun gebogen, bootvormige zijaanzicht met welvende achterkleppen en panelen van planken langs de zijkanten met een reeks korte, rechtopstaande paaltjes; werden meestal getrokken door zes paarden en gebruikt in de tweede helft van de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw in Ohio, Virginia, Maryland en Pennsylvania. Gebruik 'prairiewagens' voor soortgelijke wagens met meer rechte lijnen en een linnen kap, die werden gebruikt om vracht en emigranten te vervoeren door de prairies en vlakten van hetr westen van de Verenigde Staten.

Verwijst naar een projectiesysteem waarbij de punten op een bol met behoud van een één-op-één-relatie op een plat vlak worden overgebracht. Het systeem wordt algemeen gebruikt in de cartografie en is een poging tot het oplossen van het probleem dat ontstaat doordat een bol niet op een plat vlak kan worden weergegeven met behoud van alle afstandsverhoudingen. Met conforme projecties wordt getracht de relatieve vorm van configuraties rond ieder punt te behouden, dat wil zeggen dat de grootte en de hoekformaties op ieder punt behouden blijft. De mercatorprojectie en stereografische projectie zijn voorbeelden van conforme projecties.

Laatneolithische Chinese cilindervorm in jade, met een vierkant gemaakt buitenoppervlak en een holle, ronde binnenkant. Congs zijn meestal op de hoeken versierd met gezichtselementen, soms geabstraheerd tot concentrische cirkels of oogvormen, en verfraaid met ingesneden horizontale balkjes op de vlakken. Ze worden op grafplaatsen aangetroffen. Hun functie is niet bekend.

Raakvlakken of elkaar rakende oppervlakken tussen twee opeenvolgende betonstortingen.

Te onderscheiden van 'omtrektekeningen' vanwege het feit dat de lijnen in contourtekeningen ook de voornaamste ruimtelijke hoeken in het silhouet volgen. Verschillend van 'contourkaarten' die regelmatig de omtreklijnen van verhogingen afbeelden. Verschillend van 'cross-contour drawings' waarin de lijnen de omtrek overdwars over het oppervlakte van de vorm volgen.

Wordt gebruikt voor tekeningen waarin de oppervlakken en vlakken zijn aangegeven met contrasten tussen verschillende kleuren of lichtverdelingen in plaats van met lijnen.

Een weerbestendig staal dat beter bestand is corrosie dan normaal koolstofstaal vanwege een beschermende oxidelaag op het staaloppervlak. De vloeigrens van minimaal 50.000 is kostenbesparend omdat lichtere delen kunnen worden ontwikkeld en opgebouwd tot structuren. Het is bedoeld voor gebruik in ongeschilderde toepassingen waar een besparing op onderhoudskosten, zoals schilderen, gewenst is. Cor-Ten is een merknaam voor corrosiebestendige producten die zijn ontwikkeld door United States Steel; Cor-Ten is vervolgens in licentie vrijgegeven voor productie door andere staalfabrikanten.

Verwijst naar een neolithische stijl en cultuur die in Noord- en Centraal-Europa verscheen na 3000 v. Chr. De stijl is genoemd naar een typische decoratieve techniek waarbij gedraaid koord wordt aangebracht op het oppervlak van aardewerk, vooral drinkbekers, gewoonlijk in evenwijdige banen. De stijl kenmerkt zich ook door individuele begrafenissen van volwassen mannen vergezeld van stenen strijdbijlen onder ronde aardhopen.

Verwijst naar een aardewerkstijl die ontstond in de stad en de regio Corinthe op de Peloponnesus in het zuiden van Griekenland en zich op grote schaal uitbreidde naar andere delen van Griekenland, Italië en Egypte, in het bijzonder in de tweede helft van de 7de eeuw en de eerste helft van de 6de eeuw v. Chr. De stijl kenmerkt zich door grote vaten en krachtige decoraties geordend in friezen die het grootste deel van het oppervlak bedekken. De ontwerpen zijn zwartfigurig op een lichte terracotta achtergrond, met rode, witte en ingekerfde toevoegingen. De motieven kunnen geïnspireerd zijn door oosterse stoffen. Kenmerkend zijn de dieren, monsters of menselijke figuren, met ornamenten zoals stippen, blad- of rozetmotieven verspreid op de achtergrond.

Verwijst naar een type sierglas dat in de 16de eeuw in Venetië is uitgevonden. Wordt gekenmerkt door een oppervlak dat bevroren lijkt of lijkt op gebarsten ijs. Het wordt vervaardigd door een hoeveelheid geblazen glas in water te dompelen en het vervolgens snel opnieuw te verhitten, of door het hete glas over een oppervlak van metaal of klei te rollen dat is bedekt met glasscherven, waarna de vorm erin wordt geblazen.

Te gebruiken voor barstjes of scheurtjes in het oppervlak van gehard of gedroogd materiaal, zoals vernis, beton, pleister, verf of keramisch glazuur. Het is soms ondoorzichtig, waardoor het onderliggende oppervlak meestal niet te zien is.

Verwijst naar etsen die zijn gemaakt door de etsgrond te bewerken met roulette en mattoir, zodat het effect van krijtlijnen en -vlakken ontstaat.

T-vormige tassen met een gegroefd oppervlak aan één kant en een vierkant uiteinde aan de andere kant. Worden gebruikt bij metaalbewerking om hoeken en randen te vormen.

Verwijst naar een warm gebroken wit dat in diverse tinten voorkomt en doet denken aan de kleur van room, de geelwitte vette stof die op het oppervlak van melk drijft.

Zeer lichte stof van verschillende vezelsoorten, met een ruw of gekrinkeld oppervlak dat wordt verkregen door het gebruik van overtorste draad of garen, door te bedrukken met caustische soda, te weven met wisselende trekspanningen of door persen in reliëf.

Variaties in de kleur of teelt van gewassen of andere vegetatie op het oppervlak van de grond, meestal patronen van herkenbare vormen als ingegraven muren, greppels of andere overblijfselen. Wordt onder meer gebruikt om oude locaties op luchtfoto's aan te geven.

Wordt gebruikt voor tekeningen waarin de lijnen de omtrek overdwars over het oppervlakte van de vorm volgen. Verschillend van 'contourtekeningen', waarin de lijnen de randen van de vorm volgen.

Een decoratietechniek voor tegels die in Spanje wordt aangetroffen en waarbij de omtrekken worden getrokken op het oppervlak van het aardewerk met een vettige substantie gekleurd met mangaan, wat de mogelijkheid geeft verschillende kleuren te gebruiken zonder dat ze door elkaar gaan lopen. Het vet verdwijnt tijdens het bakken.

Te gebruiken voor toegepaste decoratie bestaande uit een dunne laag metaal, meestal zilver, gesneden uit een geplet blad om een rand of vlak silhouetontwerp te creëren en die aan een voorwerp is gesoldeerd.

Verwijst naar de stijl van schilderen die opkwam onder Peruaanse schilders van uiteenlopende etnische herkomst die actief waren in Cuzco van de 16de tot de 19de eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door inheemse tradities met invloeden van Nederlandse late gotische kunst. Opvallende chiaroscuro-schilders in de Cuzco-stijl waren vaak indianen die les hadden gevolgd bij Spaanse meesters. Later begonnen indiaanse schilders te werken in stijlen waarbij de Spaanse en creoolse traditie werd losgelaten, met steun van lokale leiders. Hierbij ging het Europese perspectief verloren en bestond een voorkeur voor vlakke composities met sierlijke natuur- en incamotieven.

Massief beton waarin bij het storten grote stenen, die elk 45 kg of meer wegen, worden ingebed. Deze zogenaamde breukstenen bevinden zich doorgaans op minder dan 15 cm van elkaar en op meer dan 20 cm van blootgestelde oppervlakken.

Plantenfamilie van ongeveer 110 genera en 5500 soorten, waarvan er veel in watergebieden groeien. Oppervlakkig gezien lijken ze op grassen en russen. De stengels hebben een driehoekige dwarsdoorsnede en de bladeren, die in een spiraal zijn gerangschikt, vormen drie rijen (terwijl grassen afwisselend geplaatste bladeren hebben die twee rijen vormen).

De delen van stijlen van een opening of nis die zichtbaar zijn vanaf het oppervlak van de muur tot aan het raamwerk of andere constructie die tussen de stijlen kan zijn geplaatst.

Vergruizelde steen, lei, slak, porselein of tegels die zijn verpulverd tot deeltjes en vermengd. Wordt gebruikt als oppervlaktemateriaal bij dakbedekking met asfalt en dakspanen.

Een harde, inferieure, verbrokkelende of schilferige sedimentair gesteente wat verweerd met een oneffen onregelmatig oppervlakte, zoals het leiachtige zandsteen of kalksteen; voornamelijk gebruikt als bouwsteen. Gebruik voor daklei als bouw materiaal: daklei (dakbedekking)

Kleine torenspitsen op de nokken van daken of op de snijvlakken ervan, die op het dak lijken te rijden. Gebruik 'kruisingstorens' voor hogere en omvangrijkere torens op kruisingen van kerken.

Vlakke dakpan, op dezelfde wijze gedekt als de Maasdekking, dus met tweed erde overlapping. VWB.

Montage van dikke stukken gebrandschilderd glas, meestal met een dikte van 2,5 cm, samengevoegd met cement of epoxyhars. In het oppervlak worden vlakken uitgesneden om een glinsterend effect geven.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat werd vervaardigd in de Cycladische archipel tijdens de Vroeg-Cycladische periode van grofweg 3500 of 3000 tot 2000 v. Chr. Sommige auteurs dateren de periode echter van circa 2500 tot circa 1900 v. Chr. De stijl wordt gekenmerkt door ingekerfde versieringen op een gepolijst oppervlak.

Waterdruppels die uit de lucht zijn gecondenseerd, meestal 's nachts, op koele oppervlakken.

Verwijst naar een Chinese neolithische periode en cultuur die deels samenvalt met Qinglian'gang. De naam is ontleend aan een vindplaats in Taian in de provincie Shandong. Dawenkou kende een bloeitijd tussen circa 4300 en circa 2400 v. Chr. en was gesitueerd in de gehele provincie Shandong, het westen van de provincie Henan, het noorden van de provincie Anhui en de gehele provincie Jiangsu. In de centrale regio van Shandong ontwikkelde Dawenkou zich uit de Beixin-cultuur. De cultuur werd opgevolgd door de Longshan-cultuur, en sommige kenmerken van het latere Longshan-aardewerk zijn reeds te herkennen in het Dawenkou-keramiek: rijk gedetailleerde ritueel vaatwerk, gepolijst zwart- en witgoed, en toepassing van het pottenbakkerswiel. Gedurende de late Dawenkou-periode (ca. 2900-ca. 2400 v. Chr.) maakte geschilderde decoratie plaats voor oppervlaktebehandelingen in de vorm van touw- of manddecoratietechnieken. Andere kenmerkende artefacten uit die periode zijn ivoren kammen en gesneden ivoren kokers. Op Dawenkou-grafplaatsen zijn de graven van rijke personen aangetroffen; sommige graven bevatten meer dan 100 waardevolle voorwerpen zoals bijlen en kralen van jade.

Techniek waarbij afbeeldingen en ontwerpen van speciaal papier op een ander oppervlak, bijvoorbeeld van glas, worden overgedrukt. De term wordt tevens gebruikt voor de surrealistische schildertechniek waarbij een pas geschilderd of getekend oppervlak tegen een ander pas geschilderd of getekend oppervlak wordt gedrukt om zo een nieuwe afbeelding te creëren.

Verwijst naar de stijl die van oudsher wordt beschouwd als het begin van de gotiek in Engeland, rond 1290, toen koning Edward I een aantal kruisen met kenmerkende versieringen en architectonische elementen oprichtte om de koningin, Eleanora van Castilië, te herdenken. De term werd voor het eerst gebruikt in het begin van de 19de eeuw en verwees toen voornamelijk naar venstermaaswerk. Tegenwoordig wordt de term in een veel bredere betekenis gebruikt. De stijl wortelt in de koninklijke Londense stijl en het Rayonnant van de Franse gotiek, en wordt gekenmerkt door immense geglazuurde oppervlakken, rechtlijnige apsissen, dikke muren in plaats van het continentale systeem met steunberen, en ingewikkelde versieringen van levendige geometrische en organische vormen.

Het vlakke deel van een degelpers dat het papier en het ingeïnkte oppervlak tegen elkaar drukt.

Drukpersen waarin het papier en het drukvlak beide plat liggen en met elkaar in contact komen door als een oesterschelp te openen en sluiten.

Algemeen te gebruiken elke substantie die ter bescherming of decoratie wordt aangebracht op een oppervlak.

Lakverf met een zeer hoge weerstand tegen mechanische slijtage, voor gebruik op oppervlakken zoals de vloeren van portalen.

Het vermogen van verf of lak om met één laag een oppervlak te bedekken.

Uitgestrekte, vrijwel volledig vlakke waaiervormige vlakte die door talrijke waterstromen wordt doorsneden en die is ontstaan door langdurige aanslibbing van sediment .

Zweefvliegtuigen waarbij de piloot de vlieghoogte en de baan van de glijvlucht bepaalt door te manoeuvreren in een hangend stoeltje of tuig; eind vorige eeuw zijn ze ontwikkeld en sinds de jaren zestig zijn het ultralichte luchtvaartuigen met soepele vleugeloppervlakken.

Verwijst naar de stijl van muurschilderingen die voor het eerst werd ontwikkeld in Rome tijdens de heerschappij van Augustus en later ook in Pompeii. In de vroege fase kenmerkt deze stijl zich door fantasievolle, elegante, ranke ornamenten, partiële perspectieven en wisselende vlakken, gescheiden door effen zwarte, rode of gele vlakken. In de 1ste eeuw na Chr. toonde de volwassen Derde stijl zich in overdadige architectonische en mythologische scènes.

Scharnieren die op het oppervlak van een deur en een stijl kunnen worden geplaatst zonder dat ze een pen-en-gat verbinding nodig hebben.

Wordt gebruikt voor alle soorten deurplaten die zijn bevestigd om het deuroppervlak te beschermen of om te fungeren als basis voor deurknoppen of hefboomgrepen.

Techniek voor het decoreren van glas, en soms porselein, waarbij in het oppervlak met een graveernaald met diamanten punt krassen of stippels worden aangebracht.

De verdeling van iets per oppervlakte-eenheid, bijvoorbeeld de maat van de massa van een stof per volume-eenheid of de hoeveelheid wooneenheden per km2 oppervlak.

Prenten waarbij de lijnen en vlakken die afgedrukt zijn verdiept in de drukvorm liggen.

Verticale maat naar beneden vanaf een oppervlak.

Werktuigen met uitstekende tanden die door een tractor worden voortgetrokken. Ze worden gebruikt voor het doordringen en omwoelen van het aardoppervlak tot ongeveer één meter diepte.

De maat of omvang van een object of materiaal via of tussen tegenovergelegen oppervlakken.

Axonometrische projectie waarbij alle drie de ruimtelijke assen hellen, maar waarbij slechts twee ruimtelijke assen in gelijke mate hellen naar het projectie- of tekenoppervlak.

Verwijst naar tekeningen gemaakt in dimetrisch perspectief, een projectie waarin de drie ruimtelijke assen hellen naar het projectievlak of tekenvlak, en twee van de assen op gelijke wijze hellen naar het beeldvlak.

Ebbenboom die zeer veel voorkomt op het vlakke platteland in het westen van het district Trincomalee op Sri Lanka. Opvallende kenmerken zijn de dikke stam en gitzwarte schors (die verkoold lijkt). Het hout onder de schors is volledig wit tot de kern. Het kernhout is zeer fijn en heeft een intense donkere kleur. Hoewel men alleen het midden van de stam gebruikt, kan men er hout mee produceren van 30 tot 100 centimeter dik.

Wordt gebruikt voor de belichtingstechniek waarbij 90 tot 100% van het licht is gericht op het te verlichten oppervlak; meestal schijnen de lampen naar beneden.

Een stof die ervoor zorgt dat fijn gemalen stoffen zich fijn verdelen en niet vlokken, door de benodigde oppervlakte-energie van de deeltjes te doorbreken; wordt gebruikt als specieverdunner of slijpmiddel.

De hoeveelheid ruimte tussen twee punten, lijnen, oppervlakken of objecten in een geometrische ruimte.

Kleine veelvlakkige objecten, meestal kubussen, waarbij op elk vlak stippen, symbolen of getallen zijn aangebracht. Veel dobbelstenen dragen op elke zijde een verschillend aantal stippen, van één tot zes, zodanig dat het opgetelde aantal stippen van tegenoverliggende vlakken zeven is. De term kan ook worden gebruikt voor soortgelijke blokken waarop andere getallen of symbolen zijn aangebracht, en die speciaal zijn gemaakt voor gokspelen of bepaalde andere spelletjes.

Met een dof, glansloos oppervlak. Gebruik 'plat' voor twee-dimensionale beelden zonder ruimtelijke eigenschappen en voor gekleurde vlakken zonder variatie.

Afbeeldingen op papier, zodanig behandeld dat de afbeelding kan worden overgedrukt op een ander oppervlak. Ook afbeeldingen tot stand gekomen door het vouwen van papier met een nog natte inktvlek erop, een techniek toegepast binnen de stroming van het surrealisme.

Te gebruiken voor ornamenten in de vorm van een doorlopend patroon dat in een bepaalde richting voortgaat, zoals in een band. Gebruik 'bladvullende patronen' voor patronen die zich wijder over een vlak uitstrekken.

Orthogonale tekeningen van een gebouw, voorwerp of terrein, alsof die zijn doorgesneden en op één specifiek vlak worden getoond.

Wordt gebruikt voor tekeningen waarop een bouwwerk of voorwerp in orthogonale doorsnede is opengewerkt en een perspectief vanuit dit vlak is teruggeprojecteerd.

Computer-gegenereerde afbeeldingen van enkel de omrandingen van driedimensionale objecten, vaak zonder de lijnen weg te laten die normaliter zijn verborgen als de oppervlakken van het object ondoorzichtig zijn.

Verwijst naar watermerken die doorschijnend zijn en dus lichter dan het omringende gebied op het vel papier. Dit effect is het resultaat van een patroon in het draadwerk dat wordt bevestigd op het schepraam (bij handgeschept papier) of op de gaaswals (bij machinaal vervaardigd papier). Het ontwerp drukt tegen het papieroppervlak en perst de papiervezels opzij, waardoor het watermerk ontstaat. Dit is een vrij algemeen type watermerk.

Draden of strengen die als decoratie op een object worden aangebracht, in het bijzonder met betrekking tot glasdraden als versiering van in hoofdzaak de hals, steel en rand van drinkglazen en andere objecten. Draadwerk dient te worden onderscheiden van ‘trailings’ (glasdraden), in die zin dat bij draadwerk een zelfstandige, deels vrijstaande decoratie op het vat wordt aangebracht, terwijl ‘trailings’ slechts bestaan uit eenvoudige decoratieve lijnen op het glasoppervlak.

Gereedschap met aan beide kanten een geronde schuine kant, waarbij het snijvlak vierkant of schuin is. Worden gebruikt om hout op een draaibank af te schaven of glad te maken.

Materialen waarbij zich een afbeelding op het oppervlak kan bevinden, zoals bij schilderijen, tekeningen, prenten of foto's. Gebruik 'opzetkarton (benodigdheden voor inlijsten en monteren)' voor de secundaire oppervlakken waarop de dragers zijn bevestigd.

Het verwijderen van grond- of oppervlaktewater met kunstmatige of natuurlijke middelen.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij spiraalvormige groeven in het oppervlak van een vuurwapenprojectiel of in het kaliber van de loop worden gesneden, en voor het systeem van groeven die op die manier zijn gemaakt. De groeven geven het projectiel een draaiende beweging waardoor zijn balans in de lucht gelijk wordt getrokken en zijn baan gestabiliseerd.

Brede, meestal lage ladekasten of kastmeubilair op poten, met kastruimte. De kasten worden langs de muur van een eetkamer geplaatst en gebruikt als bewaarplaats en voor het opdienen van voedsel, alsmede voor het uitstallen van borden en ander kostbaar tafelgerei. Vroege exemplaren bestonden vaak slechts uit een plank die bij de eettafel werd geplaatst, en kwamen uitsluitend voor in ruimten waar werd gegeten. Gedurende de middeleeuwen vervulde de kast dezelfde functie. Vroege Europese dressoirs waren vaak etagegewijs opgebouwd, met schappen waarop koppen en schotels konden worden uitgestald. In de 17de eeuw werden de dressoirs ontworpen met een kast of een aantal laden onder een vlak tafelblad. De bovenzijde was hoger dan bij een gewone tafel, waardoor de borden beter zichtbaar waren en het voedsel eenvoudiger bereikbaar was voor een staand persoon. Soms gebruikte men ook dressoirtafels of zijtafels waarop al het voedsel werd uitgestald, en dienden de kostbaarder uitgevoerde dressoirs uitsluitend voor het uitstallen van servieswaar. 'Keukenkasten (wandkasten)' kunnen ongeveer dezelfde vorm en functie hebben, maar kwamen meestal in keukens voor en niet in eetkamers. Gebruik 'dressoirtafels' voor wandtafels die langs de wand van eetkamers worden gebruikt.

Kleine, taps toelopende stalen staafjes die worden gebruikt om een spijker of verzinknagel onder of op gelijke hoogte met een houten oppervlak te drijven.

Techniek voor het versieren van een oppervlak met een patroon van kleine kuiltjes, geproduceerd met behulp van stempels.

Verwijst naar tekeningen die zijn gemaakt vanuit het drie-puntsperspectief, een lineair perspectief met drie verdwijnpunten waarbij rechthoekige objecten in een hoek ten opzichte van het beeldvlak zijn weergegeven, of een afbeelding waarbij sprake is van drie gezichtspunten.

Verwijst naar lineair perspectief waarbij sprake is van drie verdwijnpunten, over het algemeen in de context van rechthoekige vormen die zodanig zijn afgebeeld dat geen van hun zijden parallel is aan het afbeeldingsvlak, maar dat elk van drie groepen van parallelle lijnen samenkomt in een eigen verdwijnpunt. Deze techniek werd populair in 17de-eeuws Europees toneelontwerp. Deze term kan ook verwijzen naar afbeeldingen waarin sprake is van drie gezichtspunten, zoals ook vaak het geval was bij Chinese hangende rolschilderijen, waarbij de kijker de voorgrond van boven ziet, het middenplan op oogniveau en de hoogste objecten van onderen.

Kleine gereedschappen met verwisselbare koppen die worden gebruikt om metalen of houten oppervlakken af te krabben.

Gebruiken voor lampen met een pit op een klein plateau, meestal van kurk of hout, dat op het oppervlak van de olie drijft.

Semivloeibaar los zand, dat zware objecten die zich op het oppervlak bevinden, kan opzuigen. Kunstenaar Robert Smithson gebruikte drijfzand in zijn werk 'The Hypothetical Continent in Stone: Cathaysia' (1969).

Ruwe, stevige linnen of katoenen stof in verschillende gewichten, oorspronkelijk alleen in keperbinding, later ook in satijnbinding, waarbij aan het oppervlak vooral de schering is te zien; wordt gebruikt voor duurzame kleren en bekledingen.

Wordt gebruikt voor droge, vlakke en dikwijls tussen steile wanden ingesloten rivierbeddingen in het zuidwesten van de Verenigde Staten die alleen na hevige regenval vol komen te staan.

Sleutels met ogen of handvaten die zodanig op de schacht zijn gedraaid dat ze parallel met het oppervlak van de deur kunnen komen te liggen.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de hoeveelheid dauw die zich vormt op een bepaald oppervlak.

Lijst met een afzaat of hellend bovenvlak waarlangs het hemelwater afvloeit. Van onderen voorzien van een waterhol om het regenwater vrij van de muur te laten neerdruipen. VWB. Algemeen in middeleeuwse architectuur. Voor rechthoekige druiplijsten wordt 'druiplijst'(lijstwerken) gebruikt.

De uitgeoefende kracht per oppervlakte-eenheid.

Platte stukken metaal waarvan afbeeldingen, hetzij van tekst, hetzij van plaatjes, worden gedrukt. Gebruik 'cliché's' of een specifiekere term voor blokken van ander materiaal, meestal hout, die worden bewerkt om een afbeelding te drukken of worden gebruikt om andere materialen die het drukvlak vormen te ondersteunen

Paneellijstwerk dat inspringt beneden het oppervlak van de stijlen en regels die het omgeven.

Vlakglas met een dikte van 3,00 tot 3,38 mm.

De neiging van een materiaal een lichtstraal uiteen te laten vallen of de mate waarin een straal uiteenvalt in twee ongelijk gebroken, vlak gepolariseerde stralen van orthogonale polarisatie.

Draagbare ladders die op zichzelf kunnen staan, in lengte niet verstelbaar zijn en bestaan uit twee delen die aan de bovenkant met een scharnier vastzitten om een gelijke hoek te vormen met het draagvlak.

Tapisserietechniek waarbij de inslagdraden van twee aangrenzende vlakken worden verbonden rond één scheringdraad, of, wat gebruikelijker is, tussen twee aan elkaar grenzende vlakken met een enkele of dubbele verbinding.

Smalle planken die worden gebruikt om een gebogen oppervlak op te bouwen.

De duimschroef is een martelwerktuig. Het is een eenvoudige bankschroef, soms met uitstekende noppen op de binnenoppervlakken. Duim of vingers van het slachtoffer werden in de bankschroef geplaatst en langzaam verpletterd.

Maatstokken die bestaan uit lichte stroken hout die zo aan elkaar zijn verbonden dat de afzonderlijke delen kunnen buigen en meestal ook in meer dan één vlak kunnen draaien; ze zijn meestal ongeveer een halve meter lang met vier scharnieren. Worden historisch gezien opgevolgd door @zigzag rules, die meestal langer zijn, met stroken die zigzaggend kunnen worden gevouwen in één vlak, en door metalen meetlinten.

Landmeetkundige instrumenten die worden gebruikt voor het vaststellen van relatieve hoogte, en die meestal bestaan uit een telescoop die vastzit op een verticale as en dus alleen kunnen draaien in een horizontaal vlak.

Fotografische procédés waarbij de afbeelding wordt verkregen door een bichromaatcolloïde oppervlak dat aan het licht wordt blootgesteld door een transparant materiaal te bestuiven met een kleurstof. De gedeelten die zijn blootgesteld verliezen hun kleverigheid en houden minder pigment vast. Meestal gebruikt voor afdrukken op glas of keramiek, waarbij de kleurstof er als een glazuurlaag op wordt gebrand.

Kleine ondiepe schalen met vlakke bodem, verticale wanden en aan weerskanten een handvat ter hoogte van de rand; meestal met een deksel en soms een bijbehorende onderschotel.

Procedé waarbij een beeld van een reliëf of gegraveerd oppervlak wordt overgebracht op een materiaal zoals papier of stof, hetzij door het materiaal op het oppervlak te leggen en druk en wrijving toe te passen met, bijvoorbeeld, krijt of potlood, hetzij door het oppervlak te inkten, het materiaal vervolgens op dat oppervlak te plaatsen, en daarna druk en wrijving uit te oefenen.

Verwijst naar perspectief dat wordt afgebeeld met gebruikmaking van een enkel verdwijnpunt. Deze techniek werd gesystematiseerd door de Renaissance-kunstenaar en theoreticus, Leon Battista Alberti, die een visuele piramide beschreef, waarvan de top zich in het oog van de kijker bevindt. De illusie van terugwijking in de ruimte wordt gecreëerd doordat parallelle lijnen samenkomen in één verdwijnpunt, dat zich gewoonlijk in of vlakbij het centrum van de compositie bevond en dat het 'centrale punt' werd genoemd. Alberti beschreef hoe men de juiste intervallen kon bepalen voor horizontale lijnen op steeds diepere posities in de ruimte, en hoe men voorwerpen en figuren op de juiste schaal kon tekenen ten opzichte van hun positie in de ruimte.

Te gebruiker voor luchtvaartuigen met vaste vleugels die één stel draagvlakken hebben.

Verwijst naar de stijl van muurschilderingen die gangbaar was in de Late Republican periode. Deze stijl wordt gekenmerkt door toepassing van een mengsel van stucwerk en marmergruis op een oppervlak dat vervolgens in rode, groene en geelbruine vlakken werd geschilderd, omsloten door witte randen van geboetseerd stucwerk.

Fluweel waarvan de pool het gehele oppervlak van de eigenlijke stof bedekt.

Een losjes hechtende substantie, meestal een wit kristallijnen poederachtige afzetting op het oppervlak van (bak)steen, mozaïekblokjes of cement, veroorzaakt doordat oplosbare zouten worden aangetrokken tot het oppervlak, waar ze vervolgens kristalliseren.

Verharde stalen blokjes met twee platte, parallelle oppervlakken met een parallelle afstand tussen oppervlakken die zijn gemerkt met een gegarandeerde nauwkeurigheid van een paar miljoensten van een centimeter; worden in productieprocessen gebruikt als een precieze maatstandaard.

Het eistrijkijzer bestaat uit een eivormige bol op een ijzeren steeltje, dat in een kort, houten hecht steekt. De grootte van de bol varieert van ongeveer 0,5cm tot 4cm. Gebruikt om bolle oppervlakken zoals bv. het binnenste van een muts te strijken.

Corrosie die voorkomt wanneer er een elektrische stroom loopt tussen kathodische en anodische delen van metalen oppervlakken.

Het maken van tekens op het oppervlak van een hard materiaal, meestal metaal, door middel van elektrolyse.

Een metalen voorwerp een glad gepolijst oppervlak geven door het als een anode in een elektrolytisch bad onder te dompelen.

Metalen drukplaten die zijn gemaakt met behulp van een gietvorm of ander drukvlak, zoals een houtgravure of lettervorm, en gegalvaniseerd met koper.

Verwijst naar de Hollandse stijl die is voortgekomen uit de theorieën van de beweging De Stijl in de jaren 20 van de 20ste eeuw. Op basis van de neoplastische bedenkingen tegen rechte hoeken en rechte lijnen wordt in deze stijl afstand gedaan van de relatie tussen horizontalen, verticalen en het beeldvlak, en worden de diagonaal in ere hersteld om meer dynamische composities te bereiken.

Wordt gebruikt voor tekeningen in een scheve projectie waarop het verticale vlak parallel is aan het projectievlak (tekenvlak).

Vlakke figuren met elf zijden en elf hoeken.

Met de vorm of de omtrek van een elfhoek, een vlakke figuur met elf hoeken en elf zijden.

Verwijst naar de Engelse stijl in de architectuur en kunstnijverheid zoals voortgebracht tijdens de regering van koningin Elizabeth I van 1551 tot 1603. Deze stijl is een combinatie van gotiek, Italiaanse Renaissance, Vlaams en Frans maniërisme en lokale stijlen, en wordt gekenmerkt door overdadige silhouetten in de architectuur, met elementen als fioelen, druipers en vlechtbandmotieven, en in de kunstnijverheid door rijk versierde oppervlakken.

Geometrische vlakke figuren die ontstaan wanneer een kegel schuin wordt doorsneden in een vlak dat een kleinere hoek vormt met het grondvlak dan de hoek die de zijkant van de kegel met het grondvlak vormt.

Met de vorm of omtrek van een ellips, de figuur die ontstaat wanneer een kegel schuin wordt doorsneden in een vlak dat een kleinere hoek vormt met het grondvlak dan dat de zijkant van de kegel met het grondvlak vormt.

Variant van de cloisonné-techniek waarbij de tekening wordt uitgevoerd in metalen draden die aan een ondergrond worden vastgesoldeerd. Emailpoeder wordt in de ruimten tussen de draden aangebracht en wanneer dat poeder na het smelten is samengetrokken verheft het door de metalen draden gevormde patroon zich boven het oppervlakte van het email.

Haalmessen met U-vormig blad en twee rechte handvatten. Ze worden gebruikt om gebogen oppervlakken uit te hollen.

Techniek die wordt gebruikt in de Spaanse schilderkunst, en die betrekking heeft op het bewerken van een oppervlakte van een beschilderd of gebeeldhouwde figuur om het op vlees te doen lijken.

Te gebruiken voor de schildertechniek met pigmenten die zijn opgelost in gesmolten was. Het wordt warm aangebracht op panelen of muren met een borstel of een spatel en gefixeerd door met een warmtebron over het oppervlak te gaan om de verf permanent te smelten en vast te zetten. Deze oude techniek was vooral populair in het oude Griekenland. De Engelse term is afgeleid van het Grieks en betekent 'ingebrand'. Hoewel de techniek in de 8ste en 9de eeuw in onbruik raakte, zijn er ook tegenwoordig nog exponenten ervan. Gebruik 'versieringen inbranden' voor de techniek van het versieren van klei.

Een olieachtige folie van Pruisisch blauw pigment dat vroeger werd gebruikt in de machinebouw; het werd op aansluitingen geplaatst, waarna de onderdelen tegen elkaar werden gewreven; de pigmentverwijdering gaf de positie aan van hoge plaatsen of wrijving tussen de twee oppervlakken.

Slibglazuur dat meestal met een kwast of door dompelen wordt aangebracht op een voorwerp van klei, om een glad oppervlak te verkrijgen waarop ander glazuur of decoraties kunnen worden aangebracht; bevat zowel kleuroxides als klei, veldspaat en silica.

Verf die wordt gemaakt door droge pigmenten te vermengen met gesmolten, geraffineerde was en hars. Het wordt warm aangebracht op panelen of muren met een borstel of een spatel en gefixeerd door met een warmtebron over het oppervlak te gaan om de verf permanent te smelten en vast te zetten.

Vlakglas met een dikte van 3/32 in. (2,5 mm) dat voor vensters wordt gebruikt.

Verwijst naar de aardewerkstijl, vooral die van bokalen, zoals voortgebracht op het Griekse vasteland tussen circa 1600 en 1050 v. Chr., die wordt gekenmerkt door één abstract decoratief element, vaak zee- of plantenleven voorstellend, op een overigens onversierd oppervlak.

De studie en interpretatie van oude inscripties, inclusief geschreven teksten, tekeningen en willekeurige krassen gekerft in steen, klei, metaal of andere harde oppervlakken. Gebruik `paleografie' voor de meer algemene studie van oude manieren van schrijven.

Zij die zich bezighouden met de studie en interpretatie van oude inscripties, waaronder schrift, afbeeldingen en willekeurige krassen, in steen, klei, metaal of andere harde oppervlakken.

Apparaten die worden gebruikt om een afbeelding van een ondoorzichtig object, zoals een tekening of ander grafisch materiaal, op een plat oppervlak te projecteren om deze over te trekken of te bekijken.

Familie van slijmprikken die zich van de slijmprikkenfamilie Myxinidae onderscheiden door de aanwezigheid van kieuwen die afzonderlijk aan het oppervlak openen en dus niet aan iedere zijde.

Verwijst naar de periode en de stijlen die worden gerekend tot de Chinese cultuur in de Vroege Bronstijd, van de eerste helft van het 2e millennium v. Chr. Genoemd naar het plaatsje Erlitou, dat ligt in de tegenwoordige provincie Henan, vlak bij de moderne stad Luoyang. De belangrijkste kunst die hier tijdens deze periode werd vervaardigd bestond uit rituele vazen van brons of jade, kleine plakken die waren ingelegd met kleine stukjes turquoise, en een kleine hoeveelheid gereedschap en wapens.

Verwijst naar een vorm van nijverheid die gereedschap voortbracht en die is genoemd naar een archeologische vindplaats in Ertebølle (Denemarken). Deze wordt in Noord-Europa aangetroffen van circa 9000 tot 3500 v. Chr. en veeleer als mesolithisch dan als neolithisch beschouwd vanwege het gebikte in plaats van gepolijste stenen gereedschap en vanwege het feit dat de gebruikers voornamelijk jagers en vissers waren en niet zozeer boeren. De cultuur viel echter gedeeltelijk samen met neolithische nijverheid in Centraal-Europa en vertoonde neolithische ontwikkelingen, zoals het gebruik van composthopen, aardewerk, beitelvormige pijlpunten, vlak- en radiaaltechnieken voor het bewerken van vuursteen, en een zekere mate van landbouw en veeteelt.

Techniek die wordt gebruikt in de Spaanse schilderkunst die betrekking heeft op het bewerken van een beschilderd oppervlak om een patroon te creëren; gebruikt om mantels van gebeeldhouwde en beschilderde figuren te verfraaien.

Kleine lijsten die vast zitten aan een deuroppervlak en die worden gebruikt voor het insteken van naamkaartjes of naamplaatjes.

Een zuurbestendige substantie die op een oppervlak wordt aangebracht om gebieden te bedekken die niet moeten worden geëtst.

Verwijst naar de buitengevels van een gebouw die zich nadrukkelijk in één vlak bevinden en die speciaal lijken te zijn ontworpen om de aandacht te trekken of de aandacht op de entreepartij te vestigen. Te onderscheiden van 'gevels (naar locatie)', waarbij het om iedere zijde of ieder aanzicht van een gebouw of grote inwendige ruimte kan gaan.

Het facet 'fysieke kenmerken' bevat de waarneembare of meetbare eigenschappen van materialen en gebruiksvoorwerpen alsmede de eigenschappen van materialen en gebruiksvoorwerpen die zich niet als afzonderlijke componenten laten scheiden. Fysieke kenmerken zijn onder meer grootte en vorm, chemische eigenschappen van materialen, structuur en hardheid, en kenmerken als oppervlakteverfraaiing en kleur.

Stijl van vakwerkarchitectuur die kenmerkend is voor Duitsland en omstreken en die zich onderscheidt door het gebruik van vrij kleine, vierkante vlakken. Het ontstond van het midden tot het einde van de 14e eeuw uit de eerdere Schwellenbau. In stijl vergelijkbaar met de latere Tudor Revival-stijl in Engeland.

Verwijst naar oude objecten die zijn vervaardigd uit een samengesteld materiaal dat bestaat uit een romp van gesinterde kwarts in combinatie met een oppervlak van alkalisch glazuur. Faience werd gebruikt voor het decoreren van kralen, amuletten, beeldjes en andere kleine voorwerpen. Faience is circa 4500 v. Chr. uitgevonden in Mesopotamië of Iran en werd tot halverwege de 7de eeuw n. Chr. geproduceerd. Er is geen relatie met de gelijknamige term waarmee Europees aardewerk wordt beschreven.

Samengesteld materiaal bestaande uit een romp van gesinterde kwarts met een oppervlak van alkalisch glazuur, gebruikt voor het decoreren van kralen, amuletten, beeldjes en andere kleine voorwerpen. De techniek is circa 4500 v. Chr. uitgevonden in Mesopotamië, en werd tot halverwege de 7de eeuw n. Chr. toegepast.

Geglazuurde of ongeglazuurde keramische tegel met karakteristieke variaties in het oppervlak, de randen en het glazuur waardoor een handgemaakt, niet-machinaal, decoratief effect is verkregen.

Stootwapen met een gekromd snijvlak, gelijkend op de Griekse kopis. Door de vorm is het mogelijk een slag met de kracht van een bijl te geven en tevens de snijrand van een zwaard te behouden. Werd gebruikt op het Iberische schiereiland voor de komst van de Romeinen.

Fauteuils met een holle rugleuning die verschillen van 'fauteuils à la reine', die een vlakke rugleuning hebben.

Fauteuils met een vlakke rugleuning. Te onderscheiden van 'fauteuils en cabriolet' met een holle rugleuning.

Verwijst naar een stijl in de schilderkunst van circa 1898 tot 1906, die wordt geassocieerd met een groep jonge Franse kunstenaars en gekenmerkt door krachtige heldere kleuren, oppervlaktestructuur en spontaan of onvoltooid ogende composities.

Handelsmerk voor een soort glas dat werd ontwikkeld door Tiffany en co. met een iriserend oppervlak dat lijkt op dat van opgegraven oud Romeins glas. Dit effect wordt verkregen door het glas te besproeien met metaalhoudende zouten terwijl het nog heet is.

Methode voor het ontwikkelen van foto's, waarbij een afdruk met een gelatine-emulsielaag wordt gedroogd, terwijl deze in contact staat met een gepolijst oppervlak, zodat de gelatine een zeer glanzend oppervlak behoudt.

Ingedrukte lijnen, verguld of blinddruk, van leer of ander semi-hard oppervlakte materiaal gemaakt met schuursels voor bewerking, ook wel filetten worden genoemd; veelal gebruikt bij boekbinden. Gebruik @'sunk fillets' voor op een vergelijkbare manier gecreëerde ondiepe verzonken afdrukken in andere vlakke buitenzijden.

Te gebruiken voor afwerkingsgereedschap bestaande uit een handgreep en een metalen blok met een lang smal stempelvlak waarop lijnen of patronen zijn aangebracht; wordt gebruikt voor het versieren van boekbanden.

Een gekleurd uitspansel dat op een zekere, zij het enigszins onbepaalde, afstand van de waarnemer staat ondoorzichtig, maar niet op het oppervlak van een object, zoals het blauw van de hemel.

Deuren met een glad oppervlak waarvan de panelen vlak zijn en die de regels en stijlen of andere constructiedelen verbergen.

Te gebruiken voor materialen die dienen als de laatste behandeling of deklaag van een oppervlak.

Afgevlakt, bol of peervormig vaatwerk met korte smalle hals en smalle mond; gewoonlijk van glas, aardewerk of metaal en gebruik voor uiteenlopende doeleinden. Ook gebruikt voor vaatwerk met een rond lichaam en een nauwe hals, meestal van glas, dat gebruikt wordt in laboratoria.

Binnen een archeologische context verwijst de term naar dunne, vlakke stukjes steen die bij de vervaardiging van stenen gereedschappen opzettelijk zijn verwijderd van een stuk gereedschap of een #core.

Vlakglas dat wordt gemaakt door een lint gesmolten glas boven een bad gesmolten tin te gieten. Het proces is in 1959 ontwikkeld door Pilkington Brothers en is nu de meest gebruikte methode ter wereld voor het maken van plaatglas van goede kwaliteit dat helder en vlak is met parallelle en met hitte gepolijste randen.

Dunne, ronde, buigzame schijven met een magnetisch oppervlak voor het opslaan en opvragen van informatie.

Buisvormige elektrische ontladingslampen waarin de ionisatie van kwikdamp straling produceert die de fluorescerende laag aan het binnenoppervlak van de lamp activeert.